|
|
Start >>>>>>>>> To >>>>>>>>>>>>> Shut Down!
Start >>>>>>>>>>>>> Shut Down!
เช้านี้ผมไม่มีเรื่องใหม่มาเขียนให้อ่านกัน
ผมนั่งเล่นๆอ่านข้อเขียนผมชิ้นหนึ่งที่เขียนไว้
และเคยโพสต์มาแล้วแต่เห็นว่าอ่านแล้ว
รู้สึกดี ผมขอนำกลับมาโพสต์อีกครั้งคับ!
เพื่อที่ว่าเยาวชนรุ่นหลังมาอ่านจะได้ฉุกคิด?
.......................................
.....................
.........
Start
..
การเดินทางจากดินแดนหนึ่งไปสู่ดินแดนหนึ่ง
จริงอยู่แม้จะเดินทางภายใต้ผืนแผ่นฟ้าเดียวกัน
ฟ้าที่ไม่มีแม้แต่รอยต่อของแผ่นฟ้า
แต่แผ่นฟ้าได้เชื่อมทุกสรรพสิ่งในโลกนี้ให้แนบชิด
ติดกันได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจเป็นยิ่งนัก!
...................................
.....................
.........
ยามที่ตะวันลาลับขอบโพ้นน้ำ มันจะมีค่า
สัมประสิทธิเสียดทาน แตกต่างกันเพียงเสี้ยววินาที
เพียงแค่เศษเสี้ยววินาที ก็มากพอที่จะทำให้เรา
ได้มองเห็นความแตกต่างระหว่าง
มิตรภาพ ความรัก เพื่อนพ้อง น้องพี่
...............................
................
.....
ในค่ำคืนหนึ่งผมเดินทางออกไปหาน้องสาวคนหนึ่ง
ที่เราไม่อาจสื่อสัมผัสได้เลยในโลกอีกมิติหนึ่ง
การเดินก้าวย่างออกมาจาก มิติ ที่ไร้รูป รส กลิ่น เสียง
เพียงเพื่อออกมาสัมผัสโลกแห่งความจริง เพื่อสร้างสาน
ลบรอยด่างแห่งความวูบไหว ในความอ่อนแอ ของจิตใจ
........................
ผมอยากให้ความจริงเป็นสิ่งประจักษ์
วีระบุรุษ ออนไลน์ ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ
ในสังคมตรงนี้
เลจาย ก้อแค่ หนึ่งในหลายๆยูสเซอร์
ที่ผ่านมาของการเล่นเนต
และวันหนึ่งยูสเซอร์นี้ก้อ
จะล่มสลายไปตามกาลเวลา ทิ้งไว้เพียง
สีสันเล็กๆในมุมอับอันอ่อนแอ ทางสังคม
อยากให้ เพื่อน ให้พี่ ให้น้อง พึ่งคิดไตร่ตรอง
บนความวูบไหวบนคีย์บอร์ด
อย่าได้พิพากษาบทความ msn. chat ใดๆ
กระทู้ใดๆ หรือข้อเขียนใดๆ และไม่ยกเว้น
ข้อเขียน สวะๆ สถุนๆ ชิ้นนี้ด้วย
จนกว่าจะได้เจอะเจอใครบางคนในคืนฝนพร่ำ
และให้จดจำ ถ้อยคำนั้นๆให้ดีใน
โลกแห่งความเป็นจริง
..........................................
...........................
...............
พี่จะเป็นได้เพียงแค่พี่ชายคนหนึ่ง
ในโลกความเป็นจริง ขอให้เธอจดจำ
ความรู้สึกที่เกิดขึ้น และนึกถึงพี่ในวันที่เธออ่อนล้า
แวะ เข้ามาอ่านบทความกึ่งไร้สาระ
กึ่งประจานความฮา
หรือบางทีสะท้อนสังคมซ่ะสุดตีน
และไม่ละเว้นบางทีอาจเป็นข้อเขียนที่
แอบๆซุกซ่อนความเหงา
ของผู้เขียนในมุมมองที่มืดมิด
และลึกที่สุดของดวงตาคู่นั้น(คู่ด้านบน)
........................................
...........................
..............
หากทว่าบทความเล็กๆที่เขียนในบล็อคนี้
อาจะไปทำให้ใครบางคนรู้สึกดีๆ
และหากมากกว่านั้น
มันดั้นทะเล่อทะร่าไปฟลุค
และเป็นแรงบันดาลใจให้น้องหรือ เพื่อนๆ
ต้องต่อสู้กับการดำเนินชีวิตในโลกแห่งความจริง
พี่ ก็จะรู้สึกดีๆ ระคนปลื้มใจไปกับพวกเราด้วย
.
............................
..............
แต่ก่อนสมัยที่อินเตอร์เนตเพิ่งเข้าสู่สาธารณะ
ใหม่ๆ สร้างเป็นโลกที่เชื่อมโยงกันเป็นเส้นสาย
สู่ โลกเสมือน อีกโลกหนึ่ง
ที่เราเรียกกันว่า "โลกไซเบอร์"
เมื่อมีโปรแกรม Chat พูดคุยกันได้ อย่างเสรี
เมื่อเข้าสู่มิติแห่งโลกนี้เสมือน เราสามารถ
ที่จะเป็นอะไรก็ได้ อย่างที่เราต้องการเป็น
เด็กอยากเป็นผู้ใหญ่
ชายอยากเป็นหญิง
ฯลฯ
สามารถเป็นจริงได้ในโลกแห่งนี้
เพียงสวมหน้ากากจำลองบทบาทที่เรา
สร้างขึ้นเอง และเล่นไปตามบทที่วางเอาไว้
แต่ส่วนมากจะเป็นหน้ากากตัวที่เราอยากจะเป็น
และให้หน้ากากหรือตัวตนนั้นๆ โลดแล่นเข้าไปสู่
โลกสมมุติแห่งนี้ พบคนมากหน้าหลายตา
ทางโปรแกรมแชท หรือเวปบอร์ดต่างๆ
...................................
..........................
...........
บางคนคบกันเป็นเพื่อน
บางคนเป็นศัตรูกัน
บางคนจีบกันจนกลายมาเป็นคู่รัก
บางคู่ถึงขนาดมาเป็นคู่ชีวิตกันก็มี
แต่บางครั้ง.............
การที่เราอยุ่ในตัวตนสมมุติของเราเองใน
โลกไซเบอร์นานมากเกินไป
ในขณะที่มีความสุขกับการท่องโลกไซเบอร์นั้น
อาจจะทำให้เรา ยึดติด กับตัวตนในโลก
แห่งอุมดมคติ หรือหน้ากากที่เราสร้างขึ้น
จนตัวตนที่แท้จริงค่อยๆ หลอมรวมกับ
ตัวตนสมมุตินั้นอย่างช้าๆ
และเริ่มออกห่างจากโลกแห่งความเป็นจริง
จนในที่สุด.............
ไม่สามารถแยกออกระหว่างโลกที่แท้จริง
และโลกไซเบอร์
แยกไม่ออกระหว่างตัวตน
ที่แท้จริงของตนเองและตัวตนสมมุติ
มีอาการต่อต้านสังคมแบบเงียบๆ
จนกระทั่ง ไม่อยากที่จะออกไปพบใครใน
โลกแห่งความจริงที่โหดร้าย
ไม่อยากจะออกไปที่อื่นเพราะหลงคิดว่า
ตัวตนที่แท้จริงของตัวนั้นอยู่ในโลกไซเบอร์
ตัวตนที่อยู่ในโลกแห่งความจริงเป็นเพียง
ตัวตนที่น่ารังเกียจ!
ไม่มีหน้าที่จะไปพบกับใครอื่น
เพราะว่าไม่ใช่ตัวของเราเอง
การพบปะผู้คน กระทำได้เพียงในโลกไซเบอร์เท่านั้น
...............................
.......................
อยากบอกเพื่อนๆพี่ๆ น้องๆทุกๆคนที่เคยแวะเวียน
มาอ่านบล็อคนี้จากใจ
ว่า......
"อย่าให้ใครสักคนมาไขรหัสลับช่องว่างพิเศษที่สุด
ในหัวใจเรา เข้าไปสู่ศักยภาพ ของตัวเราเองได้"
วันใดก้อแล้วแต่ ที่คุณหรือเค้าได้ถอดสลักระบบ
ติดตั้งความปลอดภัยแห่งหัวใจตรงนี้ออกไป
คุณจักต้องเรียนรู้และ ทำความเข้าใจในระบบนี้
ให้เข็มแข็งและแข็งแรงกว่านี้เป็นล้านๆ กิ๊กกะไบต์
อย่าให้จิตวิญญาณเรา โดนสูบออกไปอยู่
กันอย่างกระจัดกระจายตามไดร์ C
แห่งหัวใจของใครก้อไม่รู้
โดยมิได้เชื่อมโยงกับแหล่งพลังงาน
จากแหล่งสัจจะแห่งความเป็นจริง เลย
"จงเข็มแข็งบนความอ่อนแอ
มิตรภาพคือของกำนัล
ที่ล้ำค่าที่สุดที่จะมอบให้กับผู้ใดก้อได้"
และขอให้มุ่งมั่น ที่จะเรียนรู้
ก่อนที่จะให้ของกำนัลที่ล้ำค่าที่สุด
ให้ดีซ่ะก่อนที่จะให้ใคร
ชีวิตนี้อีกไม่นานก้อผ่านพ้นไปคับ
แต่สิ่งใดทำเพื่อ มิตรภาพ รอยยิ้ม
อย่างแท้จริง ทำมันไปแหอะคับ
เชื่อผม(กรู) ....
โลกนี้ไม่เหี้ยแน่นอน!
.........................
.................
..........
ช่างน่าอัศจรรย์ใจเป็นยิ่งนัก
โรคติดไซเบอร์ ยังไม่มีหน่วยงานไหน
รักษาให้หายขาดได้ ยังไม่มีแม้ยาปฎิชีวนะ
หรือวัคซีนตัวใดมารักษาให้หายขาด
จากการถูกสูบจิตวิญญาณได้
วันนี้....
คุณลองๆมองดูข้างๆกายคุณซิ
อาจมีคนที่ถูกสูบจิตวิญญาณตัวตนแห่งความเป็นจริง
ให้ออกไปจากร่างไปแล้วและนั่งติดๆกันกับตัวคุณก้อได้
หรือ
บางที...
ผมคิดว่า...
อาจเป็นคุณ?
...............
.....................
.....................
Shut Down!!
| Create Date : 26 เมษายน 2550 |
| Last Update : 27 เมษายน 2550 6:14:15 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 820 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: หนูชล  วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:9:30:06 น. |
|
|
|
| โดย: random-4 วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:9:57:06 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋เจ็งฯ IP: 125.24.141.238 วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:10:40:58 น. |
|
|
|
| โดย: "ใบตอง" วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:12:46:54 น. |
|
|
|
| โดย: เลจาย IP: 125.24.156.114 วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:13:36:24 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
มิตรภาพคือของกำนัล
หนูชอบประโยคนี้มากๆเลยค่ะ