จดหมายที่ไปไม่ถึง inbox

จดหมายที่ไปไม่ถึง inbox
Start > hotmail.com > Login >…..

ฉันตัดสินใจอยู่นานกว่าจะเขียนจดหมายฉบับนี้ถึงเธอ
ฉันสับสนว้าวุ่นว่าจะเขียนดีหรือไม่เขียนดี

คำว่า


'เธอมันคนเห็นแก่ตัว'

เมื่อค่ำนี้ที่เธอบอกกับฉันยังคงก้องใน

โสตประสาทฉันตลอดเวลา

ฉันถูกทอดทิ้งให้ขับรถกลับบ้านเพียงคนเดียว

ด้วยน้ำตานองหน้า

"เราเลิกกันนะ เพราะคุณเป็นคนเห็นแก่ตัว"

คนอย่างฉันหรือเป็นที่เป็นคนเห็นแก่ตัว

ตลอดเวลาที่ผ่านมา

เธอก็รู้ฉันรักเธอมาก อยากใช้ชีวิตอยู่กับเธอชั่วชีวิต

คุณคงลืมไปแล้วซิว่าตอนเราจีบกันใหม่ๆ

คุณ chat บอกฉันว่า

“ผมคงหาคนที่เปี่ยมน้ำใจแบบคุณไม่ได้แล้ว

ในโลกแห่งความเป็นจริง”

เพราะคำๆนี้ทำให้ฉันตัดสินใจก้าวเดินออกจาก

จอสี่เหลี่ยมก้าวเดินออกจากการที่จะต้อง

มานั่งเสียเวลารับ-ส่งอีเมล์กัน

เราก้าวออกมาจาก inbox ด้วยกัน

ก้าวมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงกัน

เพื่อก่อกำเหนิดสานฝันแห่งความรักด้วยกัน


และนี่คือจดหมายฉบับสุดท้ายที่ฉันจะส่งให้คุณ
………………………………....
……………………
………….




ถึง คุณคนดีของฉัน

คุณยังจำได้มั้ย แต่ก่อนที่เรารักกันใหม่ๆ เราเข้ากันได้ดี

และฉันก็เข้ากับครอบครัวของคุณได้ดีด้วย

แม้กระทั่งตอนที่เราไปบริจาคเลือดด้วยกัน

คนที่ตรวจ ยังคิดว่า เราทั้งหมดเป็นครอบครัวเดียวกัน

เพราะเรามีเลือดกรุ๊ปเดียวกันทั้งหมด

แต่เมื่อต้นปีที่ผ่านมา แม่ของคุณป่วยด้วยโรคไต

และคุณก็มีผู้หญิงคนนี้เข้ามา

เค้า เป็นคนสวย จบแพทย์

และฉันก้อรู้อยู่เต็มอกว่า

เค้าอดีตเคยเป็นคนรักเก่าของเธอ

แต่เธอทั้งคู่ต้องเลิกกันเพราะว่า เค้า

ต้องไปเรียนต่อเป็นแพทย์เฉพาะทาง

ทำให้คุณเกิดความเหงาและ

ห่างเหินกันไป จนเธอมามีฉันในที่สุด
...................................
....................

แต่เมื่อวันที่แม่ของเธอป่วย

เธอกับเค้าทั้งสองก็กลับมาใกล้ชิดกัน

เพราะเธอหวังให้คนรักเก่าเธอได้ใช้วิชาชีพดูแล

แม่เธอในระยะสุดท้าย

จนฉันเกรงว่า ถ่านไฟเก่าจะติดขึ้นมาอีกครั้ง

จนฉันต้องขอตามไปด้วยตลอด

ทั้งๆที่ฉันไม่อยากจะทำสิ่งเหล่านี้

ฉันรู้ว่าเธอ ไม่พอใจ ที่ฉันตามทวงหาความรัก

จากคุณตลอด

และทุกอย่างก้อเป็นจริง

มีเพื่อนของฉันโทรมาบอกฉันว่า

เห็น เธอ ไปทานข้าวกับคนรักเก่าเธอบ่อยๆ

เธอยังจำวันที่ฉันคาดคั้น ความจริงจากเธอได้มั้ย?

เธอบ่ายเบี่ยงว่าไม่จริง

จนเราทะเลาะกัน และหนักขึ้นเรื่อยๆ

เย็นวันนี้เธอนัดฉันมาทานข้าวเพื่อจะบอกกับฉัน

ว่า...

"เราเลิกกันนะ เพราะคุณเป็นคนเห็นแก่ตัวเกินไป"


"คนเห็นแก่ตัว"

คำนี้ยังก้องในหูฉัน

ไม่สิ! ไม่ใช่เด็ดขาด








คนอย่างฉันนั้นเหรอเห็นแก่ตัว

กว่าที่คุณจะได้รับจดหมายฉบับนี้เลือดในตัวฉันคงไหล

ออกจากกายฉันหมดแล้ว

ตลอดเวลาที่ฉันเขียนจดหมายฉบับนี้

ข้อมือขวาฉัน ถูกปักไว้ด้วยคมมีดปลายแหลม

ตรึงแน่นกับโต๊ะ

คมมีดมันทำหน้าที่เรียกเลือดจากเส้นเลือดใหญ่

ออกจากตัวฉันได้เป็นอย่างดี

ฉันไม่แน่ใจว่าฉันจะมีกำลังเขียนมันจนจบ

ถึงขั้นตอนคำว่า Sent หรือไม่?

แต่ขอให้เธอรับรู้ไว้ว่า จดหมายฉบับนี้

จะถึง inbox เธอหรือไม่ฉันไม่อาจคาดเดาได้

เพราะตอนนี้ ร่างกายฉันอ่อนแรงลงเรื่อยๆ

เรื่อยๆ........


แต่ฉันเพียงอยากจะบอกคุณ

ก่อนที่สติสุดท้ายฉันจะดับวูบลงไป

ฉันอยากให้ความต้องการฉันได้รับการสานต่อ

จากลูกผู้หญิงคนหนึ่งที่โดนประณาม ตราหน้า

จากคนที่รักที่สุดว่า..


“ฉันเห็นแก่ตัวที่สุด”






“ฉันได้ทำเรื่องบริจาคไตของฉัน

ให้กับแม่ของคุณที่กำลังป่วยหนัก

และขอให้คุณแม่คุณเข้ารับการผ่าตัดไต

แลกเปลี่ยนไตจากฉันเร่งด่วนในวันพรุ่งนี้


และที่สำคัญที่สุด

ฉันได้ทำเรื่องบริจาค หัวใจฉัน ให้กับเธอด้วย

เพื่อเธอจะได้ทำการผ่าตัดโรคหัวใจ

ซึ่งเป็นโรคประจำตัวของเธอ

ที่เค้าคนนั้นบอกกับเธอว่า

เธออาจจะหัวใจล้มเหลวได้

หากแม่เธอเสียชีวิตลงอย่างกะทันหัน

เธอไม่ต้องกังวล...

ฉันมีใบรับรองแพทย์อนุมัติให้ฉันบริจาคไตและหัวใจ

ให้เธอเรียบร้อยแล้ว

ใบรับรองแพทย์ อยู่ใต้ต้นแขนฉันนี่เอง...

.....................................
..........................
...............




ทีนี้ละ ฉันจะได้อยู่กับเธอตลอดชีวิต

รวมอยู่ในเลือดเนื้อ ร่างกายของเธอ

หัวใจของฉันที่บริจาคให้เธอ

จะอยู่กับเธอตลอดชีวิต

ทำให้เธอต้องคิดถึงฉันตลอดไป






และที่สำคัญ...เธอจะได้รับรู้ว่า





คนเห็นแก่ตัวอย่างฉัน











”ก็รู้จักเสียสละเป็นเหมือนกัน”


จำไว้คนดีของฉัน!




Sent….



Shut Down!!!!!!!

.............................................................
..................................................
..........................
อัครสถุน คีย์บอร์ด@2007

Create Date : 23 เมษายน 2550		5 comments
Last Update : 9 พฤษภาคม 2550 13:23:30 น.
Counter : 629 Pageviews.
Share Tweet