ส่องโลกแบบมีธรรมาภิบาล กับการเจริญเติบโตของ SEMs

ส่องโลกแบบมีธรรมาภิบาล
กับการเจริญเติบโตของ SEMs

ทุกๆวันผมจะต้องเจอะเจอชาวต่างชาติ

ไม่ว่า ไทย เจ๊ก ฝรั่งแขกขาว หรือ แขกดำ

แบบกานา, กัวเตมาลา หรือ ปาปัวนิวกินี ฯลฯ

โดยเฉพาะฝรั่ง โซนยุโรป นี่เจอทุกวันเลยแหระ!

คุณเชื่อหรือไม่คนไทย กลัวฝรั่ง ?

ผมเคยสังเกต เวลาที่ฝรั่งมีปัญหา และหมดปัญญา

เดินเข้ามาหาคนไทย

คนไทยร้อยละ 80 % แม่..ง เหงื่อแตก พลั่กๆ

รีบ ชิ่ง เดินเรียบๆคลองประชาชื่น ถอยฉากออกไป

บางคนหนักข้อ หน้าซีดเผือก ทำตาหลุกลี้หลุกลน

ยังกะว่า ไปขโมยกระเป๋าตังค์ ใครมาน่ะ ผมว่าจริงๆ

แล้ว เค้าเปล่ากัวฝรั่งหรอก แต่จริงๆแล้วเค้ากลัว

คนไทย ที่ยืนใกล้ๆกัน มากกว่า กลัว กับ สายตา

ที่เพื่อนร่วมชาติกะเราจะมองว่าเราเนี่ย


อ้ายเนี่ย

งั่ง น่ะที่รัก !

ทั้งๆที่ตัวมันเองน่ะ แม่ง วิ่งได้มันวิ่งแล้ว แต่ทำมา

มองข่ม กัน แบบ สมน้ำหน้าช่วยไม่ได้เค้า

เสือกถามเมิ้งก่อนเองน่ะ!

ผมก้อ งงๆ ว่า ภาษาอังกฤษ เราได้เรียนมาตั้งแต่

อนุบาล 2 ยัน ป. ตรีแล้ว แต่พูดกันไม่ได้ ต้องไป

เสริมหลักสูตรกันตามห้องแถวให้วุ่นวาย

สุดท้ายจบออกมา...

แม่....ง

พูดไม่ได้ ไม่เท่าไหร่

เชี่ยยย..... ดั้นแถม ติดอ่าง อีกต่างหาก

โน้น ลิ้นไก่ สั้น พ้นไปเลย...
………………………........
.....................
........

สมัยก่อน ตอนผมเรียนจบใหม่ๆ เสื้อยังไม่ยับ

ผมทำงาน Marketing เป็นหนุ่มออฟฟิต เงินเดือน

ครั้งแรก 5,500 บาท แต่งตัวแม่ง โคตรเนี๊ยบเลย

กระโดดขึ้นรถเมล์ สาวๆหันขวับ ชำเลืองหางตีนกามอง


ว้าวว!

หล่อห้อยโหน เลยน่ะเมิ้ง

ผมต้องต่อรถเมล์สาย 203 ที่ ท้องสนามหลวง

ทุกๆวัน ผมมักเห็นคนหน้าตาบ้านนอกๆ ขี้เหร่ๆ

ตัวดำๆ เขียวๆ ผมเผ้าไม่ได้ทรง เดินกันอย่าง

กระจัดกระจาย และ ยิ้มหวาน

ผมมักคิดไปเองว่า


"คนพวกนี้น่าสงสารน่ะ"

ขนาดตัวกรูจบตั้ง ป. ตรี เงินเดือนตั้ง 5 พันฟ่าบาท

แล้วพวกนี้ คงจบ ป.4 หรือ กศน. มั้ง จะมีรายได้

สักเท่าไหร่เชียว?
.........................................
.............................
..............

ต่อมาผมเปลี่ยนงาน ได้มาทำงานโรงแรมใน

แผนก Front Office เงินเดือนขยับเป็น 8 พันบาท

และตัวผมก้อได้ค้นพบ แบบ เซอร์ไอแซค นิวตัน

ค้นพบ หลอดไฟฟ้า

ว่า..

คนบ้านนอกๆที่ หน้าตาขี้เหร่ๆ ที่ผมเห็นเดินกัน

ขวักไขว่ที่ ท้องสนามหลวง เมื่อหลายเดือนก่อน

ก้อทำงานอยู่ มากมายในโรงแรมที่ผมทำงาน

บางคนเป็นแม่บ้าน ซักรีด บ๋อย, เด็กเสิรฟ์,

เด็กหั่นผักหั่นหมู อยู่ หน้าเขียง

………………
………….
……….

วันหนึ่งผมได้ยินเค้าคุยกันในห้องน้ำ ผลจากการ

สืบจากส้วม พวกเขามีรายได้เดือนละ 3 พันบาท

บวกค่าเซอร์วิส ชาร์จอีก หนึ่งหมื่น อัพ รับเบ็ดเสร็จ

น่าแปลกใจ น่ะ ?

เวลา คนพวกนี้ กลับบ้าน หลังเลิกงาน ก็จะ แต่งตัว

ปอน ๆ ไปห้อยโหน รถเมล์ เบียดเสียด ยัดเยียด

เหม็นขี้เต่าสุดๆ กับ พวก คนทำงานแต่งตัวหรูๆ

เงินเดือน 8 พัน น้ำหอม ลังโคม แบบผม

นั่นแหละก๊าบบ

สิ่งที่ผมอยากบอกว่า

"สนิมเน็คไท

กับความจริงใจ บนคราบเหงื่อไคร?"

ผมชัก งงๆ กะตัวเอง ไรฟ่ะ กรูเรียนมาแทบตาย

แม่งกลับทำงานไม่ได้ลุ้นชิงร้อยชิงล้านเลย

แล้วไอ้การแต่งตัวหล่อๆเนี่ย มันก้อวิบากกรรม ฉุดๆ

ทำให้รัศมีการกินก้อต้องไกลออกไป

แดกข้าวแกง

ก้อต้อง ให้สม กับสถานะของ เนคไท

ทำมั้ยชีวิต มันวุ่นวาย? จอมปลอมนักว่ะ!

แล้ววิชาที่เรียนมาเนี่ย

ต้องมาเป็นขี้ข้าฯ เค้าใช่ปะ?

คือถ้ารู้แต่เด็กๆว่าเรียนมาเพื่อเป็นขี้ข้าเค้า

จะเรียนแมร่....ง

ไปทำมั้ย 2+2 ก้อเท่ากับ 4 แล้วแม่ง

ไอ้ถอด สแควรง สแควรู๊ด เรียนมาทำมั้ย?

บรรจุในหลักสูตร ทำ เหี้ย ไรฟ่ะ?

แม่..ง จำความได้

ยังไม่เคยเอามาใช้ในชีวิตจริงๆเลย

ซื้อ เครื่องคิดเลข 39 บาท กดไปเหอะ ห่าราก....

ถ่านไม่หมดไม่มีเพี้ยนหรอก!
..........................................
.............................
................

ผมเริ่มค้นหาตัวเองมากขึ้น ผมเริ่มประหยัด

ใส่กางเกง 2 วันเปลี่ยนที และจะเปลี่ยนควบคู่ไป

พร้อมๆ กะ กางเกงในทุกๆวันนัตขัตฤกษ์!


ผมเริ่มทำตัวปอนๆขึ้น

ผมเครียดกับชีวิตขึ้น

เครียดจนผมไม่ยอมพบปะ พูดคุยกะใคร

ฟันก้อไม่แปรง

นานวันเข้าปากก้อเหม็น ยิ้มทีขี้ฟันเรืองแสง

ผมพยายามมองหาช่องทาง

ค้นหาตัวเองให้พบ สุดท้ายวันหนึ่งผมได้ไปเดินเล่น

ที่สนามหลวงอีกรอบหนึ่ง....

เปล่าๆ น่ะ เปล่าๆ ไปเดิน

ชักว่าว เล่นน่ะ อย่าคิดทะลึ่งน่ะ!

ผมก้อไปเกริกพล ฟลุ๊ค เจอหนังสือเล่มหนึ่งเข้า

โดยบังอร คนขาย แปลโดย มิส แบนนาน่า สปิ๊ด

(ชื่อแม่..งเหมือนไอติมเลยน่ะ)

โลกที่ผมค้นพบในหนังสือเล่มนี้ คือ

เหตุใดจึงต้องมี การ เลิกทาส โดย...

ฮับราฮิม รินคอร์น

ผมอ่านจนจบ ใต้โค่นต้นขนุนและ ผีต้นมะขาม

ในค่ำคืนนั้น ผมค้นพบสัจจะธรรมความเป็นจริง

ที่ว่าแม้วันนี้ ฮับราฮิน ได้ประกาศเลิกทาสไปแล้ว

แต่เรายังเป็นทาส รายเดือนอยู่

และ ถึงเวลาแล้วที่เราต้องคิดออกมาทำกิจการ

อะไรเล็กๆ ด้วยตัวเอง เพื่อเลิกทาสรายเดือนให้ได้!!

ผมคิดด้วยตัวผมเองได้แล้ว

ใช่เลย!! ผมต้องมีกิจการเป็นของตัวเอง

ผมมองทอดสายตาไปยัง ต้นมะขามที่อยู่ถัดไปอีก

ประมาณ 20 เมตรเห็นจะได้

ผมเห็นเจ้าของกิจการ SMEsเล็กๆ นั่งรอลูกค้าอยู่

บนม้านั่ง พร้อมถุงกระดาษใบเล็กๆ

ปิ๊ง!

อ๊ากกกกกกก

ช่ายเลย!

ก่อนมีกิจการเล็กๆเป็นของตัวเองทำมั้ยเรา

ไม่ลองสนับสนุน กิจการ SMEs รายย่อยเล็กๆ

ด้วยกัน ตรงนี้ก่อนละ ?

อ๊ากกกกกกกก

ไวไว เท่ากะ มาม่า และ มาม่าเท่ากับช้างน้อย

เท่าทันความคิด ละก๊าบบบ

ผมเดินเข้าไปหาเธอ และ ขอเป็นผู้สนับสนุน

โครงการฯเล็กๆกับเธอ....

เพียงเพราะว่า ผมต้องการเรียนรู้ วิถีคนสู้ชีวิต!

และวันนั้นผมก้อได้รู้จัก กะคำว่า

พ่อหนุ่มเอ๋ย

"อย่างพี่น่ะไม่มีความรู้อะไรจะไป

ทำมาหากินอะไรได้"

สู้แล้วรวย! ถึง ซวยพี่ก้อสู้ !

เธอพูดพลางติดกระดุมเม็ดสุดท้าย

ที่เนินอก ก่อนที่จะเดินหิ้วถุงโชคดี ลายหมากฮอส์

หายอออกไป ท่ามกล่ามรัตติกาล อันมืดมิด
…………………….................
………………..............
…………..........

นี่แหละ ชีวิตที่ช่างน่าอัศจรรย์ใจเป็นยิ่งนัก!

อยากให้เพื่อนๆ

ทุกๆคน มีความมุ่งมั่นอันแรงกล้า

และกระตือรือร้นในทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณทำ


ผมเชื่อเสมอๆว่า

"คุณ....ไม่ซวยกะชะตาชีวิตคุณแน่ๆ! "

หากคุณ มีสติปัญญา

จัดการกับสิ่งที่มีความสำคัญ

ตามลำดับก่อนหลัง ได้ดี?

โลกใบนี้แม้จะมีสนิม เกรอะกรังอยู่บ้าง

แต่ก็คือ...


โลก....ใบที่สวยที่สุด

และน่าอยู่มากที่สุด


สำหรับเรามิใช่หรือ?





เข้าใจมั้ย?












อเวจี สีชมพูทุกตัว!



Be Wise, Prioritize!
อีกหนึ่งข้อเขียนอครสวะๆ
จากสมองสถุนๆ

.....................................
.............................
.................

ขอบคุณแต่ไม่อยากกราบตีนใครในเช้าวันนี้!

Create Date : 16 เมษายน 2550		3 comments
Last Update : 16 เมษายน 2550 9:01:27 น.
Counter : 641 Pageviews.
Share Tweet