Group Blog All Blog
|
2เค้ก 2 งาน เมื่อวันที่ 26 ตุลาคม ที่ผ่านมาเราได้ทำเค้กวันเกิดไปเซอร์ไพร์ส เพื่อนคนไทยด้วยกัน โดยที่เจ้าตัวไม่รุ้ล่วงหน้ามาก่อนว่าเราจะทำเค้กไปให้
แบบว่าไม่รู้ว่าจะให้ของขวัญอะไรดี? นึกอยู่่นาน..... ถามสามีเค้า"ว่าเค้าบอกหรือไม่ว่าอยากได้ของขวัญอะไร?" สามีเค้าก็ตอบว่า "เมียเค้าบอกว่าให้มาแต่ตัวกะหัวจายก็พอ" ไอ่ครั้นไปงานตัวปล่าวมันก็กระดากใจไงไม่รู้อะนะ คุณสามีเรา...เสริมไอเดียให้ด้วยการบอกว่าทำเค้กไปให้เค้าก็ได้ ฉันเห็นเธอซื้อเครื่องไม้เครื่องมือทำเค้ก หมดไปไม่ใช่น้อยๆ แต่ไม่ค่อยเห็นเธอทำเค้กก้อนใหญ่ๆๆๆ กะเค้าสักที แหม...ดู...พูด....เข้าสิเ....หมือนจะเตือนเมีย ว่าอย่าซื้อของให้มากนัก ไม่ค่อยได้ใช้ก็อย่าอยากได้รึปล่าวเนี่ย..ฮี ไม่รอช้าจัดการอบเค้ก เล่นเอาใจเต้มโครมคราม เพราะกลัวเค้กอบออกมาจะเป็นไต เนื่องจากว่าไม่ค่อยได้ทำเค้กเลยพักนี้ ถ้าอบเค้กออกมาไม่ดีก็กะไว้ว่าจะไปแต่ตัวกะหัวจายตามเจ้าภาพแจ้งมา อิอิ โชคดีว่าเค้กอบออกมาดี เค้กก้อนนี้เราตั้งใจที่จะทำออกมาให้รสชาติ ได้ใกล้เคียงกับร้านเค้กชื่อดังร้านหนึ่งในกรุงเทพ ไม่บอกชื่อร้านหรอกนะคะเดี๋ยวเจอข้อหา เอาแค่ว่า "เค้กนมสด" พอละกัน รสชาติเค้กออกมาเนื้อนุ่ม วิปครีมที่ตีก็หวานมันได้ที่ ตัดกับรสชาติเปรี้ยวหวานของเชอรรี่กระป๋อง ช่างอร่อยลงตัวอะไรขนาดนี้ อันนี้เราเสริมเอง อิอิ สังเกตุได้ที่ แขกแค่8คน แต่เค้กเหลือนิดเดียวเอง แขกขอแล้วก็ขออีก เจ้าของวันเกิดบอกว่า อุตส่าห์จะเก็บไว้กินเองสักหน่อย แขกล่อซะเกือบหมด อดเลย ฮือ ๆ ๆ
งานที่2...เมื่อวันที่ 3 พย. 12 เค้กอันนี้เรียกได้ว่าเป็นการฝีกทำเค้กสี่เหลียมเพื่อหัด..คลุมฟอนดอง เป็นผลงานชิ้นพิเศษที่มอบให้ลูกค้าในฐานะที่ไว้วางใจให้เราทำอาหารไทยให้ ก็เลยอยากมีอะไรพิเศษให้เจ้าของงานเค้าสักหน่อย ไม่มีการบอกล่วงหน้า(อีก) เช่นกัน ที่ไม่บอกล่วงหน้าเพราะกลัวว่าเค้กออกมาไม่ดี มันจะกลายเป็นผิดคำพูดกันปล่าวๆ สู้ "เซอร์ไพรส์" เล่นแบบนี้ดีกว่า ดีก็ถือไป ไม่ดีก็เก็บไว้กินเอง มิเปงไร
โดยส่วนตัวแล้วเราไม่รู้จักกับเจ้าของงานเค้าหรอก พอดีเพื่อนคนไทยเค้าติดต่อให้เพราะเห็นเราทำอาหารอร่อย(ม้้ง)555 คอนเซปของงานรู้แค่...ว่า.. เจ้าของงานเป็นครูสอน ชอบสีเขียว ก็เลยได้ไอเดียโดยการลองหัดทำฟอนดองรูปรถ แต่ผีมือเรายังเบบี้อยู่มาก.... ถึงจะเบเบ๋ ไงก็นะ เจ้าของงานดีใจมาก แหม....อีตอนกล่าวขอบคุณเรา ที่ทำเค้กให้เป็น ไม่บอกเราล่วงหน้าจะได้แต่งตัวงามๆออกไป มารู้อีกทีก็ตอนที่แขกเหรื่อปรบมือให้ถ้วนหน้า ตอนเอาอาหาร ออกไปเสริฟ เขิลลลลลลลลลลล
พอตอนช่วงท้ายๆของงาน(ใกล้งานเลิก) เกือบเที่ยงคืนเห็นจะได้ พี่สาวเค้าเข้ามากระซิบบอกว่า รู้มั้ยว่านายแฮรี่ (เจ้าของงาน) สมัยหนุ่มๆนี่เป็นนักเรียนทำเค้กตัวยงคนหนึ่งเลยนะ แต่เค้าต้อง
เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปภาพเค้กเก็บไว้ เนื่องจากว่าไม่มีเวลาว่างพอที่จะถ่ายรูปไว้เลย มัวแต่....สาละวนกับการทำอาหารไทย คนช่วยหั่นผัก บ่นไม่หยุดปากว่ากลัวอาหารเสร็จไม่ทันแขกมา ทำให้เราพลอยกดดันตัวเองไปด้วย เฮ้อออออ
|
ประนม
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] เริ่มต้นชีวิตคู่ครั้งนี้ ด้วยวัย40กะรัต ไม่รู้เหมือนกันว่าสงสาร...หรือว่ากามเทพตั้งใจ .....ที่ท่าน....ทำให้เราได้พบรักครั้งใหม่กับฝรั่งตาน้ำข้าว (แม่ชอบเรียก) ถามว่าแม่ปลื้มมั้ย? ไม่ปลื้มค่ะ....แม่ไม่ชอบลูกเขยฝรั่ง เพราะว่าลูกสาวแม่ต้องย้ายไปอยู่กับลูกเขย ไปเป็นแม่บ้านต่างแดน ชื่อเหมือนบล๊อคยังไงยังงั้นเลยเนอะ ... แม่เหงา... แม่มีลูกสาวเพียงคนเดียว แทนที่จะได้อยู่ด้วยกันจนตายจากกัน ก็...ต้องอยู่ห่างไกลกันเสียเหลือเกิน แต่...แม่ก็ไม่ขวางความรักครั้งใหม่ของเรา 2 คน อยากจะบันทึกเรื่องราวชีวิตในต่างแดน เพื่อเก็บเอาไว้อ่านย้อนหลัง เมื่อเราแก่ตัวไป จะได้รู้ว่า ช่วงชีวิตหนึ่งที่ห่างหายจากครอบครัวอันเป็นที่รัก มีเรื่องราวอะไรน่าจดจำบ้าง แม่เป็นยังไง ลูกๆเป็นยังไง ใครเศร้า สุข ทุกข์ใจ เรื่องราวที่เข้ามาดี ร้าย อย่างไร? บันทึกไว้เพื่อจดจำกับเรื่องราว พื้นที่ห้องน้อยๆแห่งนี้... เป็นเสมือนสมุดบันทึก เพื่อเก็บบันทึกถึงอาหารของแม่ที่พร่ำ(บ่น)สอนให้เราทำซึ่งพอจะทำเป็นอยู่บ้าง อาหารไทยได้จากแม่ อาหารจีนได้มาจากแม่สามีเก่า แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยเอาใจใส่รักการทำอาหารเหมือนแม่ ทำให้ต้องมาหัดเรียนรู้เอาใหม่จากเพื่อนบ้านชาวบล๊อคแก๊งค์ด้วยกันก็หลายท่าน ขอบคุณทุกท่านที่พากันทำฮาวทู ทีละขั้นตอน สอนอย่างจริงใจ และให้อย่างจริงใจ ขอบคุณชาวบล๊อคแก๊งค์ ที่แบ่งปันสูตรอาหารต่างๆ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และสุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกๆท่านที่คอมเม้นท์ไว้ให้ค่ะ และขออภัยด้วยหากไม่ได้ไปเม้นกลับ เนื่องด้วยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆเหมือนเก่า 
Friends Blog
Link |
||||||||||||
ขับรถ
พิเศษ กลางงาน
ให้เราแทนเพราะเนื้อเค้กที่เราทำ มันนุ่มมาก 
