Group Blog All Blog
|
Crep Cake
เข้ามาเพิ่มรูป วันที่ 2 ของเครปเค้ก หลังจากเมื่อวานได้ทำเครปเค้กกินกันไปส่วนหนึ่งแล้ว นายกระจอกบอกว่าอร่อยแล้ว แต่............ ถ้า..... เธอใส่วิปปิ้งครีมให้ช้้นมากๆ เพราะชั้นชอบกินวิปปิ้ครีม เค้กจะอร่อยมากที่สุดเล้ยยยย เราก็เลยต้องไปหาซื้อวิปครีมมาตีใส่ให้ ได้ออกมาหน้าตาแบบข้างบนนี้แหละ นายกระจอกกินจน อิ่มแปร้....
ทำได้แล้ว ดีใจจัง เครปเค้กนี้ เป็นขนมหวานอย่างหนึ่ง ที่เราติดใจในรสชาติ(ครีม)เฉพาะตัวของมัน นุ่ม..หอม...อร่อย ในเมืองไทยก็เห็นจะมีอยู่ร้านหนึ่งที่ครีมเค้ารสชาติ อร่อย....ไม่หวาน ไม่เลี่ยน เช่นกัน รู้สึกว่าจะชื่อว่า เค้กพันชั้น ที่กล่าวถึงร้านเครปเค้ก มิได้มีเจตนาจะไปเทียบความอร่อย
เรามันฝีมือบ้านๆ (แม่บ้าน) ทำเสร็จแล้วก็ พิสูจน์เองกันสองตายาย แถมเข้าข้างตัวเองด้วยว่าอร่อย กร๊าก ๆ ๆ
ตัวครีมสูตรนี้ไม่หวาน ไม่เลี่ยน กินแล้วมีความรู้สึกว่า อยากกินต่อ...ไม่อยากหยุด จะมีแต่ว่าขอลองอีกคำนะ อิอิ
ขั้นตอนออกจะยุ่งยากเล็กน้อย เพราะในตำราบอกว่า ต้องหมักแป้ง และทำครีมเก็บไว้ในตู้เย็น 1 คืน สำหรับคนอื่นอาจจะว่าง่ายเพราะเข้าใจภาษาบ้านตนเอง แต่...เรานี่สิ ต้องมานั่งแปลเป็นไทย ปวดเฮดเล็กๆๆ
กะทะทอด ของเรามันใหญ่มากเลยทอด แป้งเครปได้ไม่ถึง 20 แผ่น
หลังจากหมักแป้งไว้ในตู้เย็น1คืน แล้วก็นำออกมาพักไว้ในอุณหภูมิห้อง เพื่อรอทอดแป้งเครป
นี่...หน้าตาแป้งเครปที่ทอด เสร็จแล้วรอการปาดครีมเป็นชั้นๆ
นี่...หน้าตาครีม วนิลา (Vanilla Pasrty Cream) หอมกลิ่นวนิลาจากฝักมากเลยทีเดียว ที่เห็นจุดดำๆเล็กนี่ไม่ใช่อะไรหรอกนะคะ มันคือเม็ดฝักในของวนิลา
น่าทานจังเลยค่ะ เก่งจังอยากทำเป็นอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ยังไม่ขยันสักที
 โดย: นู๋น้ำปั่นอันดับหนึ่ง
 วันที่: 7 ธันวาคม 2555 เวลา:11:34:02 น. |
ยืนงงในดงครัว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ชื่อ (ป้า)พรรณ หรือ เหน่ง นะค่ะ เริ่มต้นชีวิตคู่ใหม่ในครั้งนี้ ด้วยวัย 40 กะรัต กามเทพตั้งใจทำงานมากเลยอะ ป้าพรรณ แค่มาเที่ยวเดนมาร์กครั้งแรก โดยมาในฐานะแขกเชิญของน้า ให้มาเที่ยว เดนมาร์ก แต่....เอาเข้าจริงต้องกลาย เป็นเด็กเสริฟอาหารในร้านของน้าเราเอง มากว่าเที่ยว ฮ่าๆ นั่นแหละกามเทพทำงาน ตอนได้เป็นเด็กเสริฟ(จำเป็น)ที่โต๊ะสามี ปิ๊งๆๆ กัน สุดท้าย 2 ปีผ่านไป ได้แต่งงานกัน มาอยู่เดนมาร์ก ก็เลยอยากจะบันทึกเรื่องราวชีวิตในต่างแดน เพื่อเก็บเอาไว้อ่านย้อนหลัง เมื่อเราแก่ตัวไป จะได้รู้ว่า ช่วงชีวิตหนึ่งที่ห่างหายจากครอบครัวอันเป็นที่รัก มีเรื่องราวอะไรน่าจดจำบ้าง แม่เป็นยังไง ลูกๆเป็นยังไง ใครเศร้า สุข ทุกข์ใจ เรื่องราวที่เข้ามาดี ร้าย อย่างไร? บันทึกไว้เพื่อจดจำกับเรื่องราว พื้นที่ห้องน้อยๆแห่งนี้... เป็นเสมือนสมุดบันทึก เรื่องราว เหตุการณ์ต่างๆที่พบเจอ หรือแม้กระทั่งเพื่อเก็บบันทึก ถึงอาหารของแม่ที่พร่ำ(บ่น)สอนให้เราทำ ซึ่งก็พอจะทำเป็นอยู่บ้าง อาหารไทยได้จากแม่ อาหารจีนได้มาจากแม่สามีเก่า แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยเอาใจใส่ หรือในรักการทำอาหารเหมือนแม่ ทำให้ต้องมาหัดเรียนรู้ อาหารบางอย่างจากเพื่อนบ้านชาวบล๊อคแก๊งค์ด้วยกัน ก็หลายท่าน ขอบคุณทุกท่านที่พากันทำฮาวทู ทีละขั้นตอน สอนอย่างจริงใจ และให้อย่างจริงใจ ขอบคุณชาวบล๊อคแก๊งค์ ที่แบ่งปันสูตรอาหารต่างๆ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และสุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกๆท่านที่คอมเม้นท์ไว้ให้ค่ะ และขออภัยด้วยหากไม่ได้ไปเม้นกลับ เนื่องด้วยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆเหมือนเก่า 
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
