Group Blog All Blog
|
Whitechocolate and Rasbercymose cake ปลื้มใจกับผลงานตัวเองมากที่ทำราสเบอรี่มูสเค้กได้ หลังจากที่กล้าๆ กลัวๆ กับมันมาหลายเที่ยวแล้ว เพราะอ่านดูส่วนผสม และวิธีการทำรู้สึกว่าค่อนข้างยุ่งยากไม่เบา อ่านไปเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง ก็มั่วๆว่าข้าตรูรู้ไปก่อน
และก้จบด้วยการปิดหนังสือเก็บเข้าลิ้นชัก....ปิดไฟ...นอน ฮ่า ๆ ทำแบบนี้มา....นับครัั้งไม่ถ้วนกว่าเค้กก้อนนี้จะเกิด นี่ถ้า....สามีไม่รบเร้าให้ทำให้กิน ความคิดที่(กล้า)จะทำก็คงยังไม่บรรเจิดเป็นแน่แท้
สำรวจส่วนผสม แหมช่างเป็นใจให้ทำดีจิ๊ง ขาดก็แต่ชอคฯ เรามีแต่่ชอคโกแลตสีขาว ก็เลยเปลี่ยนมาเป็น ราสเบอรี่ชอคโกแลตขาวแทน อิอิ ทำเค้กเที่ยวนี่ มีลุ้น เพราะอยากรู้ว่าแป้งที่อบเองเป็นเยี่ยงไร เนื่องจากว่าสูตรในหนังสือเค้าให้ใช้แป้งเค้กอบสำเร็จแทนเลย แต่เราเป็นคนไม่ชอบกินแป้งเค้กอบสำเร็จ มันไม่อร่อย อยากได้รสชาติเหมือนเมืองไทยเรา ปรากฏว่า ผ่านฉลุยแป้งนิ่มดี เย้ ๆ ๆ ดีใจอย่างมาก
หน้าตาของเจ้าของสูตร ก็ถือว่าเป็นครูคนนึงละกัน อ่านประวัติเค้าแล้วชอบที่ความสามารถของเค้า รูปเล็กนี่....เราเอง....ดูหุ่นเทอสิเคอะ น่ากลุ้มแทนว่าจะลดน้ำหนักได้อย่างไรกัน???
เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปตอนแต่งหน้าแบบเค้าไว้ นายกระจอกพานอกสูตรเล็กน้อย. เห็นเค้กที่เราทำเสร็จ...ดัน.... บอกว่าจะกินวิปครีมเยอะๆอะทีรัก ว่าแล้วฝาละมีก็...ลงทุนขับรถออกไปซื้อวิปครีมมาให้...ตีใส่เพิ่ม เลยกระหน่ำใส่(ประชด)ซะ ออกมาหน้าตาแบบนี้เลย
นี่แหละที่มาของเจ้าเค้ก ไวท์ชอคโกเลตและราสเบอรี่มูส อรอ่ยสุดยอด
ชอบลีลาของครีมและการตกแต่งค่ะ น่ารักน่าทานมากๆ
 โดย: sumojew =^-^=
 วันที่: 4 กันยายน 2555 เวลา:19:29:40 น. |
ประนม
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ชื่อ (ป้า)พรรณ หรือ เหน่ง นะค่ะ เริ่มต้นชีวิตคู่ใหม่ในครั้งนี้ ด้วยวัย 40 กะรัต กามเทพตั้งใจทำงานมากเลยอะ ป้าพรรณ แค่มาเที่ยวเดนมาร์กครั้งแรก โดยมาในฐานะแขกเชิญของน้า ให้มาเที่ยว เดนมาร์ก แต่....เอาเข้าจริงต้องกลาย เป็นเด็กเสริฟอาหารในร้านของน้าเราเอง มากว่าเที่ยว ฮ่าๆ นั่นแหละกามเทพทำงาน ตอนได้เป็นเด็กเสริฟ(จำเป็น)ที่โต๊ะสามี ปิ๊งๆๆ กัน สุดท้าย 2 ปีผ่านไป ได้แต่งงานกัน มาอยู่เดนมาร์ก ก็เลยอยากจะบันทึกเรื่องราวชีวิตในต่างแดน เพื่อเก็บเอาไว้อ่านย้อนหลัง เมื่อเราแก่ตัวไป จะได้รู้ว่า ช่วงชีวิตหนึ่งที่ห่างหายจากครอบครัวอันเป็นที่รัก มีเรื่องราวอะไรน่าจดจำบ้าง แม่เป็นยังไง ลูกๆเป็นยังไง ใครเศร้า สุข ทุกข์ใจ เรื่องราวที่เข้ามาดี ร้าย อย่างไร? บันทึกไว้เพื่อจดจำกับเรื่องราว พื้นที่ห้องน้อยๆแห่งนี้... เป็นเสมือนสมุดบันทึก เรื่องราว เหตุการณ์ต่างๆที่พบเจอ หรือแม้กระทั่งเพื่อเก็บบันทึก ถึงอาหารของแม่ที่พร่ำ(บ่น)สอนให้เราทำ ซึ่งก็พอจะทำเป็นอยู่บ้าง อาหารไทยได้จากแม่ อาหารจีนได้มาจากแม่สามีเก่า แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยเอาใจใส่ หรือในรักการทำอาหารเหมือนแม่ ทำให้ต้องมาหัดเรียนรู้ อาหารบางอย่างจากเพื่อนบ้านชาวบล๊อคแก๊งค์ด้วยกัน ก็หลายท่าน ขอบคุณทุกท่านที่พากันทำฮาวทู ทีละขั้นตอน สอนอย่างจริงใจ และให้อย่างจริงใจ ขอบคุณชาวบล๊อคแก๊งค์ ที่แบ่งปันสูตรอาหารต่างๆ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และสุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกๆท่านที่คอมเม้นท์ไว้ให้ค่ะ และขออภัยด้วยหากไม่ได้ไปเม้นกลับ เนื่องด้วยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆเหมือนเก่า 
Friends Blog
Link |
||||||||||||
