..The Song of Dream ตอนจบ.. คำเตือน ขอสงวนสิทธิ์ใดๆ ตามกฎหมาย ในการทำคัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดของนิยายเรื่องนี้ โดยไม่ได้รับอนุญาต และ หากผู้ใดกระทำการคัดลอกหรือนำไปโพสในเวปอื่น ๆ หรือบล็อค หรือตีพิมพ์ โดยมิได้รับอนุญาตมีโทษปรับตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ.กฏหมายลิขสิทธิ์ The Song of Dream : บทเพลงแห่งฝัน ตอนจบ... ************************************   Create Date : 03 สิงหาคม 2550 6 comments Last Update : 3 สิงหาคม 2550 11:55:05 น. Counter : 1189 Pageviews. Share Tweet

พาสนา พาบอยมาเข้านอน เหมือนเช่นทุกวัน................ ภายในห้องของบอย ถูกตกแต่งด้วยดอกไม้มากมาย.............ส่งกลิ่นหอมไปทั่ว "กลิ่นอะไรอ่ะ หอมจัง" บอยทำจมูกฟุตฟิต ไปมา เมื่อได้กลิ่นหอมจากดอกไม้ "พาสนา ไปเก็บดอกไม้มาปักแจกันให้พี่บอยหน่ะ....." พาสนา พูดขึ้น "หอมดีจังนะ" บอย พูดยิ้มๆ "ใช่หอม.........." พาสนา พูดสนับสนุน "แต่พี่ว่า หอมสู้คนที่ชื่อพาสนา ไม่ได้หรอก" บอย พูดน้ำเสียงกรุ้มกริ่ม "พี่บอย..........." พาสนา เรียกบอย น้ำเสียงอ่อนหวาน "จ๋า.........."บอย ขานรับ "พรุ่งนี้พี่ต้องไปรักษาตาแล้ว..............อยู่ทางโน้น ดูแลตัวเองดีๆ นะ" พาสนา บอกกับบอย ด้วยความเป็นห่วง "ก็อีก 2 วันพาสก็จะบินตามไปกับมะม๊าไม่ใช่หรือไง" บอย ถามยิ้มๆ "รึว่า ห่วงพี่" บอย ยิ้ม กว้าง "อืมมมมม............." พาสนา ตอบรับ แต่ดวงตาเธอกลับเศร้าลง "พี่บอย................" พาสนา เรียกบอย "หิมมมม" บอยขานรับ "พาสอยากจะบอกพี่บอยไว้นะว่า..............." พาสนา ลงไปนั่งข้างๆ บอย บนเตียงนอน ที่บอย นั่งอยู่ "หัวใจดวงนี้ เป็นของพี่บอย นะ" หญิงสาว จับมือบอย ขึ้นมา แล้วเอามาทาบที่หน้าอกข้างซ้ายของเธอ บอย รู้สึก อึ้งๆ กับสิ่งที่พาสนา ทำ............... เค้าไม่รู้ว่า คืนนี้พาสนา เป็นอะไรไป เธอมักจะพูดแปลกๆ ทำตัวอ่อนหวาน และอ้อนเค้า ผิดจากปกติ "พาส คืนนี้พาสเป็นอะไร......ป.............." บอย ต้องการจะถามพาสนา แต่พาสนา ก็ยกมือขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากของบอยเอาไว้ เพื่อเป็นสัญญาณให้เค้าหยุด พูดลง หญิงสาวมองใบหน้าชายคนรัก ด้วยดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความรักที่เธอมีต่อเค้า............... "พาสอยากจะจดจำคืนนี้ไว้ ตลอดไป..........." พาสนา พูดจบ ก็ยกมือบอย ขึ้นมาแนบแก้มของเธอ........... หลังจากนั้น เธอก็จูบที่ฝากมือของเค้า อย่างแผ่วเบา....................... พาสนา ค่อยๆ ยื่นใบหน้าของเธอ เข้าไปใกล้ใบหน้าของบอย............. ริมฝีปากอิ่ม แนบชิด กับริมฝีปากเรียวของบอย อย่างนุ่มนวล และอ่อนโยน............... รสหวานจากจุมพิต แล่นผ่านจากพาสนา ไปยังบอย บอย รับรู้ได้ดี..............สองมือของเค้าโอบร่างเล็ก มาแนบอกกว้าง เมื่อพาสนา ถอนจุมพิต ของเธอ ออกจากริมฝีปากของบอย............. ชายหนุ่มก็ใช้จมูกโด่งของเค้า ไล่เลีย ไปตามนวลแก้มของพาสนา ละเลยไปถึงใบหู และซอกคอ พาสนา รู้สึกหัวใจเต้นแรง และถี่....................เนื้อตัวร้อนๆ หนาวๆ ................ หญิงสาว หลับตาลง ในเมื่อบอย ก็ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยดวงตา เธอก็จะไม่มองด้วยดวงตาเช่นกัน ทั้งสองใช้หัวใจ มองกันและกัน.............. ร่างเล็ก นอนราบลงบนที่นอนนุ่ม................. บอย ค่อยๆ พรมจูบที่ใบหน้า และส่วนต่างๆ ในร่างกาย ของพาสนา อย่างแผ่วเบา และนุ่มนวล ร่างกายของหญิงสาวไม่ได้ขัดขืนเค้าอีกแล้ว..............เธอคล้อยตามเค้าทุกอย่าง.............. แม้เนื้อตัวพาสนา จะสั่นสะท้านบ้าง แต่เธอก็ไม่ได้ถอยหนีไปไหน................... "พาส...........พาสจ๋า.........." บอย เรียกชื่อหญิงสาว ด้วยเสียงที่แผ่วเบา "คะ.........." พาสนา ขานรับ "พี่รักพาสเหลือเกิน" เสียงบอย ยังคงแผ่วเบา แต่ติดตรึงอยู่ในความทรงจำของพาสนา "พาสก็รักพี่บอยนะ" หญิงสาว กระซิบบอกอย่างอ่อนหวาน ทุกรสสัมผัส จากบอย ที่ส่งผ่านให้พาสนา เป็นสัมผัส ที่หอมหวาน และเธอจะจดจำเอาไว้ไม่มีวันลืม บอย ค่อยๆ ถนุถนอม ร่างเล็ก อย่างรักใคร่ และเอ็นดู................ ทุกสัมผัส เค้าปฎิบัติต่อเธอ อย่างอ่อนโยน และนุ่มนวล.............. สองร่าง กำลังถูกหล่อหลอมให้รวมกันเป็นหนึ่ง..................... หัวใจสองดวง ได้รวมกันเป็นดวงเดียว ภายใต้ค่ำคืน แห่งรัก นี้ บทเพลงรัก แววมาให้ได้ยิน .............. เป็นเพลงที่ดังมาจากหัวใจทั้งสองดวง เก็บเพลงรักนี้ ไว้ให้เธอ เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อมและยินยอม มอบความรัก และจิตใจ ชั่วนิรันดร์ ดอกกุหลาบขาว สวยพราวช่อนี้ มอบให้คนดี ที่ฉันหมายปอง แต่งกิ่งก้านใบเลี้ยง เพื่อให้เธอ เป็นเจ้าของ ดอกกุหลาบเอย ขอฝากได้ไหม ช่วยบอกเธอให้ รับฉันไว้ไตร่ตรอง เพื่อเป็นคู่ครอง ของเธอ เก็บเพลงรักนี้ (เก็บเพลงรักนี้) ไว้ให้เธอ (....ไว้ให้เธอ) เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อมและยินยอมมอบความรัก (เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อม และยินยอมมอบความรัก) และจิตใจ (และจิตใจ) ชั่วนิรันดร์ (จากนี้ไปจนแสนนาน...ชั่วนิรันดร์) เก็บใจของฉันให้นาน (เก็บเอาไว้ให้แสนนาน) และจะนานจวบจนกาลเวลา ล่มสลาย ก็เพราะฉันนั้นมีเธอ (ก็เพราะฉันนั้นมีเธอ) ใจฉันนั้นมีเธอ (ใจฉันนั้นมีเธอ) และตัวฉันนั้นจะรักเธอเท่านั้น (และตัวฉันนั้นจะรักเธอ.........) เก็บใจของฉันไว้ให้นาน (เก็บใจของฉันไว้ให้นาน) และจะนานจวบจนกาลเวลา ล่มสลาย (และจะนานจวบจนกาลเวลา ล่มสลาย) ก็เพราะฉันนั้นมีเธอ (ฉันนั้นมีเธอ) ใจฉันนั้นมีเธอ และตัวฉันนั้นจะรักเธอ (และตัวฉันนั้นจะรักเธอ.........) จะรักเธอ จะรักเธอ จะรักเธอ.... (จะรักเธอ จะรักเธอ จะรักเธอ....) เก็บเพลงรักนี้ (...เก็บเพลงรักนี้) ไว้ให้เธอ (...ไว้ให้เธอ) เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อมและยินยอมมอบความรัก (...พร้อม และยินยอมมอบความรัก) และจิตใจ เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อมและยินยอมมอบความรัก (เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อม และยินยอมมอบความรัก) และจิตใจ (...และจิตใจ) ชั่วนิรันดร์.... เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อมและยินยอม มอบความรัก (...ความรัก) และจิตใจ ชั่วนิรันดร์ (...ชั่วนิรันดร์) ชั่วนิรันดร์ ... (ชั่วนิรันดร์....) พาสนา นอนซบอยู่บนอกอุ่น................. "พาส.............." เสียงบอย พูดขึ้นมา "หืมมม" พาสนา ขานรับ "พี่มีความสุขมากเลยนะ..........รู้มั้ย" บอยยกมือขึ้น ลูบไลผมของพาสนา ไปมา อย่างเอ็นดู "พาส มีความสุขมั้ย" บอย ถามพาสนา อย่างอยากรู้ พาสนา รู้สึกหน้าแดงขึ้นมาทันที.............หญิงสาวไม่ตอบอะไร เธอได้แต่ พยักหน้ารับเบาๆ "พาสรู้ตัวมั้ย ว่าพาสน่ารัก..........น่ารักมากที่สุดเลย" บอย พูดจบ ก็ก้มลง จูบที่ผมของพาสนา ชายหนุ่ม โอบกอดร่างเล็ก..............ไว้ในอ้อมกอดของเค้า พาสนา ซุกกาย กับอกกว้าง .................. ทั้งสองต่างก็หลับไป ภายใต้ อ้อมกอดของกันและกัน.............. ในค่ำคืนแห่งรัก ของเค้าสองคน............ โดยมีดวงจันทร์ และดวงดาว ร่วมเป็นพยานรักให้เค้าทั้งสอง....   โดย: kokoo_129 3 สิงหาคม 2550 11:56:38 น.

ใกล้สว่างเต็มทีแล้ว.................... ร่างเล็ก ลุกจากที่นอน..................... พาสนา หันมองบอย ที่ยังคงหลับไหล............... ดวงตาคู่สวย มีแววตาที่แสนเศร้า ................ พาสนา ได้จดจำทุกสิ่งทุกอย่างไว้ในหัวใจของเธอแล้ว................. ทุกอย่างที่เป็นบอย ทุกอย่างที่เป็นความรักของพวกเค้าทั้งสอง............... อาการยามเช้า สุดสดชื่น................. บอยตื่นมารับกับแสงอรุณยามเช้า ด้วยหัวใจที่เปี่ยมไปด้วยความสุข เช้านี้บอย ต้องออกเดินทาง ไปทำการรักษาตาที่วอชิงตัน กับบีก่อน ส่วนแม่เลี้ยงกนก และพาสนา จะตามไปอีก 2 วัน นี่คือสิ่งที่บอยรู้ แต่ความจริงคือ พาสนา จะไม่ไปวอชิงตันตามบอยไป และเธอก็จะจากเค้าไป โดยไม่มาให้เห็นหน้าอีก....... พาสนา และแม่เลี้ยงกนก มาส่งบอย ที่สนามบิน............... "พี่ไปก่อนนะ อีก 2 วันเจอกันนะจ๊ะ" บอย บอกกับพาสนา ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "ค่ะ.........." พาสนา ขานรับ "แล้วมะม๊า จะรีบตามไปนะ" แม่เลี้ยงกนก บอกกับบอย "มะม๊า ดูแลพาส ด้วยนะครับ" บอย บอกกับแม่เลี้ยงกนก "อืมมม " แม่เลี้ยงกนก รับคำบอย "ไปได้แล้วละค่ะ บอย" บี มาดึงมือบอย ให้เดินไปกับเธอ พาสนา มองบอย ที่กำลังจากห่างออกไป "พี่บอย........." พาสนา ร้องเรียกบอย ก่อนที่จะ วิ่งเข้าไปกอดเค้าไว้แน่น "พี่บอย ...........พาสรักพี่บอยนะ พาสรักพี่" พาสนา ร่ำร้องบอกบอย "จ้า...........พี่ก็รักพาสนะ" บอย พูดกับพาสนา ด้วยยิ้มกว้าง "ไปได้แล้วค่ะ" บี เห็นคนทั้งสอง แล้วให้หงุดหงิดใจ "พี่ไปก่อนนะ แล้วพาสรีบตามไปนะ" บอย บอกกับพาสนา "พี่บอย ดูแลตัวเองดีๆ นะ" พาสนา สั่งกำชับบอย "ไปได้แล้ว........" บีแ ดึงบอย ออกมา จากอ้อมกอดของพาสนา แล้วพาเค้าจากไป พาสนา ยืนมองบอย เดินจากไป ด้วยหัวใจที่แทบแตกสลาย แม่เลี้ยงกนก ยืนมองพาสนา อย่างสงสารจับใจ หญิงวัยกลางคน เข้าไปยืนปลอบพาสนา ...............แม่เลี้ยงกนก จับแขนพาสนา บีบเบาๆ พาสนา หันมาฝืนยิ้มให้แม่เลี้ยงกนก.....................ก่อนที่จะยกมือกราบลาท่าน................ "จะไปจริงๆ หรือหนูพาส" แม่เลี้ยงกนก ถามพาสนา เพื่อความแน่ใจอีกครั้ง "พาสต้องไป .................ฝากคุณป้า ดูแลพี่บอยแทนพาสด้วยนะค่ะ" พาสนา บอกกับแม่เลี้ยงกนก ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ยังไง บอยเค้าก็ลูกชายมะม๊า มะม๊า ไม่ทอดทิ้งเค้าแน่ๆ" แม่เลี้ยงกนก ย้ำเคำให้พาสนา ไม่ต้องเป็นวิตกกังวล "พาส กราบลานะค่ะ" พาสนา ยกมือกราบลาแม่เลี้ยงกนก อีกครั้ง ก่อนจะเดินจากไป แม่เลี้ยงกนก มองพาสนา เดินห่างออกไปเรื่อยๆ เธอเอง ก็ไม่อยากให้พาสนา จากไป แต่ในเวลานี้ หัวอก คนเป็นแม่ ก็ต้องรักลูกตัวเอง มากกว่าใคร พาสนา เดินจากมา ด้วยความรู้สึกเจ็บปวด............................ หัวใจดวงน้อย ถุกบีบรัด อย่างไม่ปราณี จากความทุกข์ระทม ของการพลัดพลาก จากกัน......................... ขอบตาของพาสนา เริ่มร้อนผ่าวๆ แต่หญิงสาว ก็พยายามข่มจิตใจ ไม่ยอมให้มันไหลร่วงออกมาในตอนนี้ ไม่เช่นนั้น เธอคงตัดใจออกมาไม่ได้........... พาสนา เดินเข้าช่องทางสำหรับขึ้นเครื่องบิน เพื่อบินกลับกรุงเทพฯ................ เครื่องบินสองลำ ระหว่างบินไป วอชิงตัน และ กรุงเทพฯ กำลัง อยู่บนรันเวย์........................ บนเครื่องบินทั้งสองลำ กำลังจะแยกคนสองคน ให้จากกันไกล.............. เครื่องบิน ที่บินไปวอชิงตัน ได้เหินฟ้า ทะยาน ไปในอากาศ พาชายคนหนึ่ง ที่หัวใจเค้าเต็มเปี่ยมเต็มไปด้วยความรัก ปินจากไป ส่วนเครื่องบินอีกลำ พาหญิงสาว ที่หัวใจ กำลังจะตาย บินทะยานขึ้นฟ้า กลับไปยังกรุงเทพฯ...............   โดย: kokoo_129 3 สิงหาคม 2550 11:57:13 น.

บอย ไปรับการรักษาตาที่วอชิงตัน กับบี............. แม่เลี้ยงกนก บินตามมาทีหลัง............. บอย เห็นแต่แม่เลี้ยงกนก แต่ไม่มีพาสนา แต่พาสนา ฝากเทปให้บอย บอย เปิดเทปฟัง.................ด้วยอาการร้อนรุ่มในหัวใจ พี่บอย.............................. พาสไม่ได้ไปหาพี่ ................................อย่าเสียใจไปนะ พี่ต้องดูแล รักษาตัวเอง ให้ดีๆ นะ .....................พาสอยากให้พี่บอย เห็นดาวดวงเดียวกันกับพาส อยากให้พี่บอย เห็นพระจันทร์ดวงเดียวกันกับพาส................................... ตอนนี้พาส กำลังจะกลับไปตามหาความฝันของพาส ....................พาสกลับมาทำงานให้กับเสียงใส พาสจะแต่งเพลงเพราะๆ ไว้รอพี่บอยนะ.....................เรามาแข่งกันว่าใครจะทำสำเร็จก่อนกัน ระหว่างพี่บอย กับพาส............................. รักพี่บอยนะค่ะ................ บอย ฟังเสียงของพาสนา จากเทป ก็ความรู้สึกหลายอย่าง............. ทำไม เธอไม่ตามเค้ามาที่นี่........................... แต่เค้าก็พร้อมที่จะรักษาตัว เพื่อกลับไปเจอกับเธอ ...................... หลังจากนั้น บอย ก็เข้ารับการรักษาอย่างถูกวิธี โดยแพทย์ที่ชำนาญเฉพาะทาง................. 4 ปี ผ่านไป............................. ณ ตึกเสียงใส 98 "เฮ้ย!!!!~ น้องทิว ทำไมออกแบบปกมาได้น่าเกียดอย่างนี้ละ" เสียงดุเด็กในออฟฟิศ ดังขึ้น "ขอโทษ ค่ะพี่" ทิว เด็กฝึกงานในแผนกครีเอทีฟ ก้มหัวปะหงกๆ ขอโทษ "เฮ้ยยยยย ทำงานยังไงเนี่ยะ ปวดหัวๆๆๆๆ สอนอะไรไม่เคยจำเลย" เสียงเดิม ยังคงดังโวยวายต่อไป "ต่อไป หนูจะปรับปรุงค่ะพี่" ทิว ยังคง ไม่เลิกก้มหัว "เอออๆๆๆๆ ทีหลังจะทำอะไร ปรึกษาด้วยแล้วกัน" เจ้าของเสียง 18 หลอด บอกกับทิว อย่างเบื่อๆ "แหม น้องเดียมเนี่ยะ ดุจริงนะค่ะ" นางฟ้า เดินมาที่แผนกครีเอทีฟ เห็นเหตุการณ์เข้าพอดี "โธ่.............. ก็พี่นางฟ้าดูดิ" นาเดียม หันไปบ่นกับนางฟ้าต่อ เรื่องผลงานของทิว "ก็ใจเย็นๆ ละกัน................" นางฟ้า ยิ้มพูดกับนาเดียม "ว่าแต่พี่นางฟ้า มาถึงนี้มีอะไรหรือป่าวค่ะ" นาเดียมถามนางฟ้าอย่างสงสัย "อ้อ พอดี จะมาชวนไปทานข้าวกลางวันกัน วันนี้วันเกิด บอส พี่จ้า" นางฟ้า ยิ้มหวานให้สาวๆ "ไปๆๆๆ งานฟรี ชอบ" สาวๆ แผนกครีเอทีฟ ร้องเฮอา "โอเค งั้น เที่ยงเจอกัน พี่ทำงานก่อนนะ" พูดจบ นางฟ้า ก็กลับออฟฟิศ แต่นางฟ้า เห็นชายคนหนึ่ง ยืนอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอ "สวัสดีค่ะ มาหาใครค่ะ" นางห้า กล่าวทักทาย แต่เมื่อชายคนนั้น เงยหน้ามองนางฟ้า นางฟ้า ถึงกับตะลึงไปเหมือนกัน "สะ........สวัสดีค่ะ" นางฟ้า กล่าวทักทาย "คุณนางฟ้า สบายดีหรือครับ" เสียงทุ่มนุ่ม กล่าวทักทายนางฟ้า "สบายดีค่ะ เอออออออ คุณบอย หายไปไหนมาตั้งนานคะเนี่ยะ" นางฟ้า ถามบอย อย่างอึ้งๆ "มีเรื่องนิดหน่อยครับ" บอย ตอบนางฟ้า ด้วยรอยยิ้มกว้าง "แล้วเอออ.........." นางฟ้า อยากจะถามว่า บอย มาทำอะไร แต่ไม่กล้า "พาสอยู่มั้ยครับ" บอย ถามหาพาสนา กับนางฟ้า "โอ้ยยยยย คุณพาส ลาออกไปตั้งแต่ 4 ปีก่อนแล้วนิค่ะ" นางฟ้า ตอบบอยตามความจริง "ก็เค้าบอกว่า เค้ากลับมาทำงานที่นี่ใหม่นิครับ" บอย มีสีหน้าเครียด "ไม่ได้มาแล้วค่ะ อ้อ แต่มีส่งเพลงมาค่ะ เมื่อวานก็เพิ่งส่งมาอีก 2 เพลง" นางฟ้า หยิบ แผ่นกระดาษจดเพลงให้บอย ดู ซึ่งชื่อผู้เชียนคือ ลูกปลาทอง "ลูกปลาทอง......." บอย ทวนชื่อนักแต่งเพลง บอย ออกจากตึกเสียงใส 98 ด้วยอาการ ผิดหวัง เค้าต้องการมาหาใครบางคน แต่กลับไม่เจอ "พาส ไปอยู่ที่ไหนนะ" บอย บ่นกับตัวเอง ชายหนุ่ม ขับรถออกจากตึกเสียงใส 98 และมุ่งตรงไปยัง แถวสุรวงศ์ บอย มาจอดรถ อยู่หน้าบ้านหลังน้อย สีขาว................... บอย ลงไปมองๆ คนในบ้าน ก็เห็น ผู้ชายคนหนึ่ง กำลังเล่นกับเด็กผู้หญิง อายุ อยู่ราวๆ 2-3 ขวบ บอย ยืนมอง ด้วยความรู้สึก ที่บอกไม่ถูก เด็กคนนั้นลูกชองใคร ผู้ชายคนนั้นคือใคกัน บอย ยืนเกาะรั้วบ้านดูคนในบ้านอยู่พักใหญ่ เด็กหญิงตัวน้อย ทำลูกบอล กลิ้งมาทางเค้าพอดี เด็กหญิงตัวน้อย วิ่งมาเก็บลูกบอล แล้วมองหน้าบอย อย่างสงสัย "มาหาใครครับ" ผู้ชายที่เล่นกับเด็กผู้หญิง เดินมาหาบอย "เออ ผมมาหาเจ้าของบ้านครับ" บอย ตอบคำถามชายในบ้าน "มีอะไรกับเค้าหรือครับ" ชายคนนั้น ซักถามต่อ "คือว่า ผมเป็น............." บอย ทำท่าจะตอบ แต่พอดี มีผู้หญิงอีกคน เดินออกมาจากในบ้าน "น้องกิ๊ฟ มาทานข้าวซิลูก" เสียงของหญิงคนนั้นเรียก เด็กหญิงตัวน้อย "คุณแม่ น้องกิ๊ฟ ยังไม่หิวเลยค่ะ" เด็กหญิงตัวน้อย บอกกับผู้หญิงคนที่เดินออกมาจากบ้าน "คุณ มานี่ซิ มีคนมาหาแหนะ" ผู้ชายที่อยู่ในบ้าน กวักมือ เรียกผู้หญิงคนนั้น หญิงคนนั้น เดินออกมา มองบอย ด้วยแววตาสงสัย "คุณมาหาใครค่ะ" หญิงคนนั้น ถามบอย "เออ ผมมาหาเจ้าของบ้านครับ" บอย พูดออกไปอีกรอบ "ก็ฉันนี่ละค่ะ เจ้าของบ้าน" หญิงคนนั้น พูดกับบอย "ไม่ใช่นิครับ................ก็บ้านนี้ของพาส พาสนา นิครับ" บอย เถียงกลับไป "โอ้ยยยยยย คุณพาส เค้าขายบ้านหลังนี้ให้ฉันเมื่อ 4 ปีก่อนแล้วค่ะ" หญิงคนนั้น ตอบบอยกลับไป "อ้าว แล้วตอนนี้เค้าไปอยู่ไหนละครับ" บอย ทำท่าตกใจไม่นอ้ย "ไม่ทราบหรอกค่ะ คงกลับไปบ้านต่างจังหวัดมั้งค่ะ" หญิงคนนั้นตอบบอย "บ้านต่างจังหวัด............" บอย ทำท่าคิด แล้วก็หันไปมองหญิงคนนั้น "ขอบคุณนะครับ" บอย ยิ้มให้เธอ ก่อนจะเดินออกมา "อ้อ ลูกสาวคุณน่ารักมากเลยนะครับ" บอย มองที่เด็กน้อยคนนั้น แล้วเดินออกมาจากบ้านหลังนั้น "พาส หนีพี่ไปอยู่ไหนนะ" บอย บ่นออกมาเบาๆ การรักษา ดวงตาของบอย ได้ยืดเยื้อ ออกไป อีก 2 ปี เพราะ สาเหตุ ของการที่ไม่ได้รักษาแต่แรก จึงต้องใช้ระยะเวลาในการรักษาที่นานขึ้น หลังจากที่เค้ารักษาตาจนหายดีแล้ว แม่เลี้ยงกนก ถึงได้บอกกับเค้าว่าที่พาสนา ไม่ตามมาด้วยเพราะสัญญากับ บีเอาไว้ แล้วแม่เลี้ยงกนก ก็เล่าเรื่องราวต่างๆ ให้บอยฟัง ทันที ที่บอย รักษาตาจนหาย ก็รีบกลับมาเมืองไทย เพื่อตามหา หัวใจของเค้า.......... บอย ขับรถ ตรงไปยัง อยุธยา ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความหวัง............... เมื่อขับรถ มาถึงบ้านสวน.............บอย รีบเข้าไปกราบคุณตา คุณยาย ป้าเจี๊ยบ และสวัสดี พี่อิง "โอ้ยยยยยยย ดีใจจังเลยพี่บอย รักษาตาหายแล้วหรือ" อิง ร้องทักบอย ด้วยสีหน้าดีใจ "ครับ..............." บอย ตอบกลับ "ดีแล้ว พ้นทุกข์ พ้นโศก สักทีนะ" ป้าเจี๊ยบ บอกกับบอย "ครับ..................แต่ผม ยังทำของบางอย่างหายไป" บอย มีสีหน้าที่เศร้าลง "อะไรหายรึพ่อ" คุณยาย ถามบอย ด้วยสีหน้าสงสัย " หัวใจผมหายไปครับ..........." บอยตอบคุณยาย ด้วยสีหน้า หมองเศร้า "คุณตาครับ คุณยายครับ...............ผมมาตามหาพาส " บอย บอกกับคุณ ตา คุณยาย คนในบ้านทั้งสี่ ต่างมองบอย ด้วยความรู้สึก เห็นใจ............ "แต่ยายหนูไม่ได้ อยู่ที่นี่หรอกนะ" คุณตา พูดขึ้น บอย ฟัง คำพูดจากคุณตา ด้วยความรู้สึกผิดหวังอย่างที่สุด................. พาสนา ไม่ได้อยู่ที่นี่..............แล้วเธอไปอยู่ที่ไหนกัน................... "ยายหนูกลับมาเมื่อ 4 ปีก่อน..................." คุณยายบอกกับบอย "เค้ามาอยู่ที่นี่ 2 ปีได้" คุณยาย เล่าต่อ "แต่ตอนนี้ เค้าพาเด็กๆ ไปอยู่ที่ไหน พวกตา กับยาย ก็ไม่รู้เหมือนกัน" คุณตา ดูสีหน้าไม่สบายใจเอาซะเลย "เด็กๆ หรือครับ" บอย มีสีหน้า ประหลาดใจ "เมื่อ 4 ปีก่อน ยายหนู กลับมา แล้วก็มาคลอดลูกที่นี่ " ป้าเจี๊ยบบอกกับบอย "ตอนนี้เค้าบอกว่า จะพาลูกๆ ไปรอพ่อเค้า...............แต่ป้าก็ไม่รู้ว่า รอกันที่ไหน" ป้าเจี๊ยบ พูดด้วยสีหน้า เป็นกังวล "ห๊ะ............พาสมีลูก งั้นก็..............ลูกผมหน่ะซิ" บอย รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก "เออออ อิงนึกได้แล้ว พี่บอย พาสเค้าบอกว่า เค้าจะรอพี่บอย ที่ๆ พี่บอย อยากไปที่สุดหน่ะ" อิง บอกกับบอย ด้วยความรู้สึกตื่นเต้น "ที่ๆ พี่อยากไปหรอ..........." บอย พยายามใช้ความคิด แล้วชายหนุ่ม ก็ยิ้มกว้างออกมา "คุณตา คุณยาย ป้าเจี๊ยบ คุณอิง ผมไปก่อนนะครับ" บอย รีบกล่าวลา แล้วลุกขึ้นทำท่าจะวิ่งออกไป "จะไปไหนหรือพี่บอย" อิง ถามบอยด้วยความสงสัย "พี่รู้แล้ว ว่าพาสไปไหน................" บอยยิ้มกว้าง อย่างดีใจที่สุด "เออ ขอให้ตามเจอนะลูก แล้วพา เหลนๆ กลับมาหายายด้วยละ" คุณยาย ยิ้มให้บอย "ครับ" บอย รับคำ แล้วรีบวิ่งไปที่รถ ชายหนุ่ม รีบขับรถออกไป ด้วยหัวใจ ที่มีความหวังเต็มเปี่ยม "ขอให้หากันเจอทีเถอะ............ยายหนูจะได้มีความสุขกับเค้าซักที" คุณยาย พูดขึ้น เมื่อมองบอย ขับรถออกไป   โดย: kokoo_129 3 สิงหาคม 2550 11:57:52 น.

รถคันงาม จอดสนิท ที่ใต้ต้นสนใหญ่................ เสียงโมบาย เปลืองหอย กระทบกันจากแรงลม ดัง กรุ้งกริ้ง ไพเราะ บอย มองไปที่บ้านพักของเค้า ที่มีสภาพ เหมือนไดัรับการดูแลรักษาเป็นอย่างดี................... บอย เดินดูไปรอบๆ บ้าน............ "หยุดนะ.............ลุงเป็นใคร " เสียงหนึ่ง ดังขึ้น จากข้างหลังของบอย บอย หันไปมองตามเสียง ก็พบ เด็กผู้ชายคนหนึ่ง ยืนถือหนังสติก มีลูกสน เป็นลูกกระสุน มองมาทางเค้า "หนูเป็นลูกใคร มาเล่นอะไรแถวนี้" บยอ ถามกลับไป "ไม่ต้องมาถามหนูนะ ลุงต่างหาก มาด่มๆ มองๆ เป็นโจรรึป่าว" เด็กผู้ชายท่าทางจ้ำม้ำ พูดขึ้น "นี่บ้านลุงนะ ลุงจะเป็นโจรได้ยังไง" บอย ตอบเด็กน้อยไป "ลุงอย่ามาโกหกเลย นี่บ้านหนูต่างหาก" เด็กผู้ชายตัวน้อย โต้กลับ "บ้านของหนู......" บอย พูดแล้วทำตาโต มองเด็กชายตัวน้อย "ใช่ บ้านหนูเอง" เด็กตัวน้อย ยิ้มแก้มป่อง "แล้วไหนพ่อแม่หนุล่ะ" บอย ถามเด็กตัวน้อย แล้วยิ้ม "พ่อหนูหายไป ไม่ยอมกลับมาเลย.............เหลือแต่แม่ กับน้องพลอย" เด็กชายตัวน้อยตอบ "หืมมมมม หนูมีน้องด้วยหรือ" บอย ถามอย่างสงสัย แต่ไม่ทันที่เด็กชายตัวน้อยจะตอบอะไร เสียงเล็กเจื้อยแจ้ว ก็ดังขึ้น "พี่บาส...............พี่บาส..........อยู่ไหน" เสียงแหลมเล็ก ตะโกนอยู่ไม่ไกลนัก บอย และเด็กชายตัวน้อย มองไปตามเสียงเล็กนั้น ภาพเด็กผู้หญิงตัวน้อย แก้มใสเป็นพวง วิ่งมาทางเด็กชายตัวน้อย "พี่บาส คุณแม่บอกว่า ให้ไปหา" เด็กหญิงตัวน้อย บอกกับเด็กผู้ชาย ที่ตนเองเรียกว่า พี่บาส "ใครอ่ะ พี่บาส เพื่อนพี่บาสหรออ" แล้วเด็กหญิงตัวน้อย ก็มองมาที่บอย "ไม่รู้เหมือนกัน มามองๆ บ้านเรา" เด็กผู้ชายบอกกับเด็กผู้หญิง บอย มองพี่น้อง สองคน แล้วก็ยิ้มออกมา ด้วยความรู้สึกดีใจอย่างที่บอกไม่ถูก เด็กสองคน หน้าตาเหมือนกันอย่างมาก ต่างกันที่ว่า คนหนึ่งเป็นผู้ชาย อีกคนเป็นเด็กผู้หญิง................. "หนูสองคนเป็นพี่น้องกันหรือ.............." บอย ถามเด็กๆ "เราเป็นฝาแฝดกัน" เด้กผู้ชายตอบเสียงฉะฉาน "แล้วคุณแม่ของพวกหนูชื่ออะไรหล่ะ" บอย ถามเด็กๆ ด้วยหัวใจ ที่เเต้นระทึก "แม่เราชื่อ แม่ลูกปลา" น้องบาส ตอบ "ลูกปลา........." บอย ได้ยินคำตอบจากน้องบาส แล้วให้ยิ้มกว้างออกมา หัวใจของเค้า ฟองโต คับอก "คุณลุง มาหาใครค่ะ" เด็กผู้หญิงถามบอย "ลุงมาหา แม่ของหนูๆ หน่ะ" บอย ตอบยิ้มกว้าง "หาแม่พวกเราหรือค่ะ" เด็กผู้หญิงตัวน้อย ถามย้ำกับบอย "จ๊ะ...." บอยยิ้มกว้าง "ว่าแต่ หนู ชื่อไรกันครับ" บอย ถามเด็กตัวน้อยสองคน "หนูชื่อ บาส นี่น้องพลอย" น้องบาส แนะนำตัวเอง กับบอย "คุณลุงมาจากไหนค่ะ" น้องพลอย ซักถามบอย ด้วยน้ำเสียงฉอเลาะ "ลุงมาจากบ้านคุณตา คุณยาย ที่อยุธยา ครับ" บอย ตอบเด็กๆ "พ่อ เอออ ลุงขอกอดหน่อยได้มั้ยครับ" บอย บอกกับเด็กตัวน้อย ทั้งสอง แววตาของเค้าที่มองเด็กๆ ดูอ่อนโยน และปลื้มใจอย่างที่สุด น้องพลอย ยิ้มให้บอย แล้วเดินมาหาบอย............ บอย นั่งลง กอดน้อยพลอยอย่างอ่อนโยน................. สายสัมพันธ์ สายใย ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไร มันสามารถสื่อถึงกันได้เอง บอย กอดและหอมแก้มเด็กหญิง อย่างชื่นใจ บอย หันไปมองน้องบาส ที่ยืนมองอยู่............... เค้าอ้าแขน แล้วพยักหน้า ให้เด็กชายตัวน้อย น้องบาส เดินเข้ามาหาบอย ช้าๆ............ แล้วบอย ก็ใช้แขนที่ว่างอยู่อีกข้าง โอบ กอดน้องบาสเอาไว้ เค้าหอมแก้มเด็กชายตัวน้อย ด้วยความรัก "ลูกพ่อ.........." บอย พูดออกมา ด้วยความรู้สึกปลาบปลื้มใจ เด็กน้อยทั้งสอง ไม่เข้าใจสิ่งที่บอย พูด แต่ พวกเค้าก็รู้สึกชอบบอย อย่างมาก.............. "ลุงมาหาแม่ของเราใช่มั้ย" น้องพลอย ถามบอย อีกครั้ง "จ๊ะ............" บอย พยักหน้าให้เด็กๆ "งั้นตามมาค่ะ" น้องพลอย พูดจบ ก็กำนิ้วบอย แล้วจูงเค้าเดินไป น้องบาส ก็จูงมือบอย อีกข้างไปด้วยกัน...............   โดย: kokoo_129 3 สิงหาคม 2550 11:59:32 น.

น้องบาส และน้องพลอย ต่างพากันจูงมือบอย เดินออกไปยังชายหาด............ ใต้เงาสน ริมหาด มีหญิงสาวคนหนึ่ง กำลังนั่งขีดๆ เขียนๆ อะไรบางอย่าง ในสมุดโน๊ต ข้างๆ ตัวเธอ มีกีตาร์โปร่ง ตัวสวย วางอยู่ด้วย.............. สาวสวยในชุดกระโปรงสีฟ้าอ่อน ผมยาวถึงกลางหลัง สีดำขลับ..............ผิวขาวเนียน บอย จับจ้องผู้หญิงคนนั้น อย่างไม่วางตา ............ น้องบาส และน้องพลอย ปล่อยมือ ออกจากมือบอย แล้วต่างวิ่งไปหาหญิงสาวคนนั้น "แม่ปลา..........." น้องพลอย ตะโกนเรียกผู้หญิงคนนั้น แล้ววิ่งเข้าไปกอด "แม่ปลาจ๋า........" น้องบาสเอง ก็วิ่งเข้าไปกอดหญิงคนนั้นเช่นกัน "ว่าไงลูก ไปเล่นซนที่ไหนมา" เสียงหวานไพเราะ ที่บอย ไม่เคยลืมเลย กล่าวถามเด็กน้อยทั้งสอง "พี่บาสนะซิค่ะ แม่จ๋า..........เล่นอยู่ได้ น้องพลอยบอกว่าคุณแม่เรียกก็ยังไม่ยอมตามมา" น้องพลอย บอกกับคุณแม่เสียงแจ๋ว "น้องบาส เล่นอะไรหรือค่ะ ทำไมน้องไปตามแล้วไม่ยอมมาหาแม่จ๋า" สาวสวย ถามน้องบาส ด้วยสีหน้าอ่อนโยน "ก็พอดี คุณลุงคนโน้น เค้ามาหาแม่จ๋า ครับ" น้องบาส ชี้มือมาทางบอย ทันทีที่ หญิงสาว เงยหน้ามองมาที่บอย......................... ดวงตาสองคู่จับจ้องมองกันและกัน.................... ความรู้สึกเก่าๆ ที่โหยหา และรอคอย กลับคืนมา................... คุณแม่ยังสาว มองบอย ด้วยความรู้สึก ที่โหยหา และรอคอย...............ทันทีที่เห็นหน้าชายคนที่ตนรอคอย ดวงตาคู่สวย ก็เออล้นด้วยน้ำตาใส บอย จ้องมองหน้าสวยใส ที่เค้าไม่เคยลืมเลือนได้เลย....................เค้าเฝ้ารอคอย ที่จะได้พบเจอ เด็กน้อยสองคน ต่างพากันวิ่งไปเล่นที่ริมชายหาด เก็บเปลือกหอย เก็บก้อนหินเล่นกัน............... หญิงสาว ลุกขึ้นยืน มองหน้าบอย .................. น้ำตาหยดใส ไหลร่วงลงมา..................... ในหัวใจของพาสนา เต็มไปด้วยความคิดถึง ความห่วงหา อาธรณ์.............. ทุกสิ่งทุกอย่าง ประดังเข้ามา สิ่งที่เธอพยายามเก็บเอาไว้ภายใน ได้ระเบิดออกมา บอย มองดูผู้หญิงตรงหน้า ...............ใบหน้าสวยใส ผมยาวสลวย การแต่งตัวแบบผู้หญิง ทำให้เธอดูสวยขึ้นกว่าเดิมมากมาย หัวใจชายหนุ่ม รู้สึกถึงการสิ้นสุดของการรอคอย และการตามหา เพราะเค้าเจอหัวใจของเค้าที่หายไปแล้ว บอย ตรงเข้าไปกอดผู้หญิงตรงหน้า แน่น..................... หญิงสาว ร้องไห้ในอ้อมกอดนั้น.................. "พาส...........พี่คิดถึงพาสเหลือเกิน" บอย พูดออกมา ด้วยความคิดถึง "พาสก็คิดถึงพี่บอย.............." พาสนา กอดบอยไว้แน่น "พาสหนีพี่มาทำไม ............ พาสหนีพี่ทำไม" บอย ถามหญิงคนรัก ด้วยน้ำเสียงสั่น "ตอนแรก พาสก็คิดจะหนี ..........แต่พาส ทนคิดถึงพี่ไม่ไหว .......ตอนนี้ พาสถึงมารอพี่ที่นี่ เพราะพาสคิดว่า สักวันพี่ต้องกลับมา" พาสนา ตอบบอย ทั้ง น้ำตา "พี่บอย พาสแทบทนไม่ไหว...........พาสรอพี่ 2 ปี แล้วพี่ก็ยังไม่มา นี่เข้าปีที่ 4 แล้วนะ" พาสนา ทำเสียงต่อว่าบอย บอย ใช้มือประคองใบหน้าสวยเอาไว้.................. "หมอเค้าบอกว่า ไม่ได้รักษาตั้งแต่แรก ระยะเวลาในการรักษาเลยนานขึ้นเป็น 4 ปี" บอย ตอบ พร้อมจ้องใบหน้าสวย "พาสรู้มั้ย พอพี่มองเห็นได้อีกครั้ง พี่คิดถึงพาสคนแรกเลยนะ" บอย ยิ้มหวานให้พาสนา "พาสรู้ พาสรู้......" พาสนา กอดบอยไว้แน่น............ "พาสจ๋า..........." บอย กอดพาสนา ไว้แน่นแนบอกของเค้า.............. "พี่ไม่เคยลืมเรื่องของเราเลย พี่ไม่มีวันลืมเลย" บอย พูดน้ำเสียงอ่อนโยน "พาสก็ไม่เคยลืม.............ทุกอย่างที่เป็นพี่บอย พาสจดจำไว้หมดทุกอย่าง" พาสนา ตอบเสียงอ่อนหวาน บอยจ้องใบหน้าสวยตรงหน้า............... พาสนา มองจ้องลึกเข้าไปในดวงตาหวานซึ้งของบอย .............ดวงตาคู่นี้ที่เธอไม่เคยปฏิเสธได้เลย บอย ก้มลงจูบที่เปลือกตาของพาสนา และจูบที่แก้มใสของเธอ ................ "ต่อไปนี้ พี่จะไม่ให้หนีพี่ไปไหนอีกแล้ว รู้มั้ย" บอย บอกกับพาสนา น้ำเสียงแผ่วเบา "พาสจะไม่หนีไปไหนอีกแล้ว " พาสนา ซบหน้าที่อกกว้าง............... "พาสจ๋า ..............นั่นลูกของเราหรือ" บอย มองไปที่เด็กน้อยสองคนที่กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนาน พาสนา พยักหน้าอายๆ "เก่งจัง............ได้ฝาแฝดซะด้วย" บอย แกล้งแซวพาสนา เมื่อโดนบอยแซว พาสนา ถึงกับหน้าแดงด้วยความเขินอาย................บอยกอดร่างเล็กไว้แน่นขึ้น อย่างเอ็นดู.......................... "พาสจ๋า.............. " บอย กระซิบเรียกพาสนา "หืมม" พาสนา ขานรับเบาๆ "พี่มีอะไรจะบอก" บอย พูดกับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "หืมมม" พาสนา ขานรับเบา ๆ อีกครั้ง บอย ยิ้มกริ่ม แล้วจูงมือพาสนา เดินไปยืนในพื้นที่โล่งๆ.............หันหน้าไปทางผืนน้ำทะเล "หลับตาซิค่ะ" บอย บอกกับพาสนา พาสนา มองบอย อย่างสงสัย แต่เธอก็ยอม หลับตาลง แล้วพาสนา ก็รู้สึกแค่ว่า มีเสียงอะไรขีดๆ กับพื้นทราย หรืออะไรสักอย่าง "อ๊ะ เปิดตาได้แล้วจ๊ะ" บอย บอกกับพาสนา.......... หญิงสาวลืมตา มอง ก็เห็นเพียงผืนน้ำทะเลตรงหน้า.................. "ไม่เห็นมีอะไรเลยพี่บอย" พาสนา ถามบอยที่ยืนอยู่ข้างหลังเธออย่างสงสัย "บอย ชี้มือไปที่พื้นทรายตรงที่พาสนา ยืนอยู่ ........... หญิงสาว ก้มมองดูที่ผืนดิน ก็เห็นมีรูปตัว I อยู่ทางขวามือของเธอ และมีตัว U อยู่ทางซ้ายมือของเธอ แล้วพาสนา ก็ก้มมองตรงตัวเธอและบอย มีรูปหัวใจดวงใหญ่ ล้อมรอบอยู่................. "พี่รักพาสนะ" บอย กระซิบเบาๆ ที่หูของพาสนา................ "พาสก็รักพี่" พาสนา พูดตอบเบาๆ ด้วยน้ำเสียงอันซึ้งใจ บอย โอบกอดร่างเล็ก ทางด้านหลัง................เค้าดึงพาสนา เข้าไปชิดกับตัวเค้า............... พาสนา ยกมือโอบรับอ้อมแขนแกร่งไว้ ด้วยความรู้สึกอุ่นใจ.................... สองคนยืนอิงพิงกันมองไปที่สุดปลายขอบฟ้า ตรงที่น้ำทะเล ตัดกับขอบฟ้า.......... น้องบาส และน้องพลอย ก็เข้ามานั่งเล่นในรูปหัวใจข้างๆ พ่อและแม่.............. ภาพครอบครัวเล็กๆ ที่มี 4 คน พ่อแม่ และลูกแฝด เป็นภาพ ที่น่ารักเหลือเกิน............ หัวใจสองดวง ที่พลากออกจากกัน ได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง............... และไม่มีวัน จะแยกจากกันไปไหนอีกแล้ว.............. เก็บเพลงรักนี้ ไว้ให้เธอ เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อมและยินยอม มอบความรัก และจิตใจ ชั่วนิรันดร์ ดอกกุหลาบขาว สวยพราวช่อนี้ มอบให้คนดี ที่ฉันหมายปอง แต่งกิ่งก้านใบเลี้ยง เพื่อให้เธอ เป็นเจ้าของ ดอกกุหลาบเอย ขอฝากได้ไหม ช่วยบอกเธอให้ รับฉันไว้ไตร่ตรอง เพื่อเป็นคู่ครอง ของเธอ เก็บเพลงรักนี้ (เก็บเพลงรักนี้) ไว้ให้เธอ (....ไว้ให้เธอ) เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อมและยินยอมมอบความรัก (เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อม และยินยอมมอบความรัก) และจิตใจ (และจิตใจ) ชั่วนิรันดร์ (จากนี้ไปจนแสนนาน...ชั่วนิรันดร์) เก็บใจของฉันให้นาน (เก็บเอาไว้ให้แสนนาน) และจะนานจวบจนกาลเวลา ล่มสลาย ก็เพราะฉันนั้นมีเธอ (ก็เพราะฉันนั้นมีเธอ) ใจฉันนั้นมีเธอ (ใจฉันนั้นมีเธอ) และตัวฉันนั้นจะรักเธอเท่านั้น (และตัวฉันนั้นจะรักเธอ.........) เก็บใจของฉันไว้ให้นาน (เก็บใจของฉันไว้ให้นาน) และจะนานจวบจนกาลเวลา ล่มสลาย (และจะนานจวบจนกาลเวลา ล่มสลาย) ก็เพราะฉันนั้นมีเธอ (ฉันนั้นมีเธอ) ใจฉันนั้นมีเธอ และตัวฉันนั้นจะรักเธอ (และตัวฉันนั้นจะรักเธอ.........) จะรักเธอ จะรักเธอ จะรักเธอ.... (จะรักเธอ จะรักเธอ จะรักเธอ....) เก็บเพลงรักนี้ (...เก็บเพลงรักนี้) ไว้ให้เธอ (...ไว้ให้เธอ) เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อมและยินยอมมอบความรัก (...พร้อม และยินยอมมอบความรัก) และจิตใจ เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อมและยินยอมมอบความรัก (เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อม และยินยอมมอบความรัก) และจิตใจ (...และจิตใจ) ชั่วนิรันดร์.... เมื่อวันใดที่เจอะเจอ ฉันก็พร้อมและยินยอม มอบความรัก (...ความรัก) และจิตใจ ชั่วนิรันดร์ (...ชั่วนิรันดร์) ชั่วนิรันดร์ ... (ชั่วนิรันดร์....) จบบริบูรณ์   โดย: kokoo_129 3 สิงหาคม 2550 12:01:31 น.

โดย: ทิม IP: 222.123.131.222 20 สิงหาคม 2550 2:35:58 น.