พาสนา และบอย ยืนกอดกันอย่างแนบแน่น ด้วยความรัก...............


โลกทั้งใบ ตอนนี้ มีสีชมพู สำหรับคู่รักหนุ่มสาว.............ไม่ว่า จะมองอะไร จะทำอะไร ทุกอย่างก็จะดูเป็นสีชมพูอ่อนหวาน และมีความสุขเหลือเกิน


พาสนา ยิ้มหวานในอ้อมกอดอันอบอุ่น............อ้อมกอดนี้ เธอไม่เคยรับรู้เลยว่า มันจะอบอุ่นได้ถึงขนาดนี้ ..............จนมาถึงตอนนี้ ที่หัวใจเธอเปิดรับเค้าเต็มหัวใจ เธอถึงรู้ว่า มันช่างอบอุ่น และอ่อนโยนได้มากมายเหลือเกิน


บอย กอดร่างเล็ก แน่นอกอุ่นของเค้า บอยไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้แล้ว.................ชายหนุ่ม รู้สึกดีใจอย่างที่สุด เมื่อรู้ว่า พาสนา รักเค้ามากมายเหลือเกิน มากกว่าที่เค้าคาดคิดไว้เสียด้วยซ้ำ



"ฮะฮึ้มมมมมมม.........ตัวเปียกๆ ไม่หนาวกันรึไง" เสียงอิง ดังมาจากเชิงบันไดบ้าน ทำเอา คู่รัก ต้องสะดุ้ง


พาสนา รีบผละออกจากออ้มกอดของบอย ใบหน้าแดงจัด...............


เมื่อเธอเงยหน้ามองไปทางต้นเสียง ก็เห็นอิง เดินทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ขึ้นเรือนไปแล้ว.............


บอยเอง ก็มีทีท่า เขินๆ ยืนทำตัวไม่ถูกเช่นกัน..................


"พาสไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ" พาสนา รีบเดินขึ้นเรือน ด้วยสีหน้าเอียงอาย ใบหน้าขาวใส เป็นสีแดงเหมือนสีลูกตำลึงสุก


บอยมองตามหลังพาสนา ...............ชายหนุ่ม ยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู


บอย เดินตามพาสนาขึ้นเรือนไปอย่างช้า..................แล้วเค้าก็หยุดยืนตรงต้นจำปี ที่ออกดอกสีขาว ส่งกลิ่นหอมเต็มต้น


บอย สูดลมหายใจ เอากลิ่นดอกจำปี ที่ลอยวนเวียนอยู่แถวนั้นเข้าไปเต็มปอด.................





พาสนา รีบเดิน ขึ้นเรือน เพื่อไปยังห้องของเธออย่างรวดเร็ว โดยไม่ยอมหยุดพูดคุย หรือสบตาคนที่นั่งทานข้าวเช้า ตรงชานกลางเรือน ด้วยความอายอย่างที่สุด


อิงที่ขึ้นเรือนมาก่อน นั่งยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ มองพาสนา ที่เดินก้มหน้างุดๆ เข้าห้องไป


"ตาจ๋า ยายจ๋า..........อิงว่า อีกไม่นาน บ้านเราคงมีงานมงคลแล้วล่ะ" อิง หันไปพูดยิ้มๆ กับคุณตา และคุณยาย


" ยังไงรึยายอิง" คุณยาย ถามอิง อย่างไม่เข้าใจ


แต่คุณตา กลับยิ้มชอบใจ นั่งทานข้าวอย่างมีความสุข


"โธ่ ยายจ๋า............ก็.............คิคิคิ" อิง หัวเราะคิกคัก ชอบใจ เมื่อนึกถึงภาพ ที่เห็นเมื่อสักครู่


"เอออ อยู่ดีๆ ก็หัวเราะคนเดียว ประหลาดจริง หลานสาวฉัน" คุณยาย มองอิง อย่างไม่เข้าใจ


"โธ่ยายเอ้ย............ยังไม่รู้อีกรึไง " คุณตา หันมาพูดกับคุณยายบ้าง เมื่อเห็นว่า คุณยาย ยังไม่ถึงบางอ้อ สักที


ในขณะที่ ทั้งสามคน ตายาย และหลานสาว กำลังพูดคุยสนทนา ในวงอาหาร บอยก็เดินขึ้นบนเรือนตามพาสนามา.........


"อ้าว พ่อบอย ไปทำอะไรมาล่ะ เนื้อตัวเปียกปอนเชียว" คุณยาย ร้องถามบอย อย่างสงสัย


"เอออ .........." บอย ยืนยิ้ม แห้งๆ ให้ คุณยาย


คุณยาย มองบอย อย่างสงสัยสักพัก ก็นึกได้ว่า เมื่อสักครู่ พาสนา ก็เดินเนื้อตัวเปียกปอนขึ้นมาเหมือนกัน.................


"พี่บอย เค้าลงไปจับปลามาจ๊ะยาย" อิงรีบตอบแทนบอย ด้วยสีหน้ายิ้มๆ


" อ้อ แล้วได้มากี่ตัวล่ะ" คุณยาย ถามอย่างสงสัยอีก เพราะเห็นบอย ไม่มีปลากลับมาด้วย


"ยาย พี่บอยคงหนาวมากแล้ว ให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะ จะได้มากินข้าวกินปลากัน" อิง รีบตัดบท เพื่อให้บอย ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า


"ใช่ครับ น้ำตอนเช้า เย็นมากเลย" บอย รีบเสริมคำพูดของอิง


"อืมมม ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะพี่บอย" อิง รีบบอกให้บอยไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนที่คุณยาย จะซักไซร้ ขึ้นมาอีก


"ครับ.........." บอย รอบคำ แล้วรีบเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที


"ไปจับปลายังไง ไม่เห็นได้มาสักตัว" คุณยาย พูดบ่นๆ เมื่อบอย เดินไปแล้ว


"ได้ซิยาย ได้ตัวใหญ่เลยล่ะ" คุณตา พูดขึ้น พร้อมรอยยิ้มชอบใจ


"ตารู้ได้ยังไง ตาไปจับกับเค้าด้วยหรือไง" คุณยาย หันมาทำเสียงไม่เชื่อคำพูดตา


"อ้าว ไม่เชื่อ ถามเจ้าอิงซิ" คุณตา หันไปมองหลานสาวคนโต


"ใช่จ๊ะยาย.........ได้ปลาตัวใหญ่มากกกกกกก" อิงพูดจบ ก็ยิ้มแก้มแทบปริ


"อะไรกัน สองตาหลาน..........." คุณยาย มองสองคนตาหลาน ที่กำลังนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แล้วยิ่งไม่เข้าใจ





บอยเดินกลับเข้าห้องมา ก็เห็นพาสนา เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว.................หญิงสาว กำลังเอาผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก เช็ดผมของเธออยู่


บอย มองแล้วอมยิ้ม เดินเข้ามาหาพาสนาใกล้ๆ...............


"พาสจ๋า............" บอยเรียกชื่อพาสนา อย่างอ่อนหวาน


"อะไรพี่บอย...............พี่บอยไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซิ" พาสนา ขานรับบอย แต่เธอก็ยังเช็ดผมของเธออยู่


"พาส...........พาสจ๋า..............." บอย เรียกพาสนา น้ำเสียงอ้อนสุดๆ


"มีอะไรพี่บอย........" พาสนา หันมาเงยหน้ามองบอย ที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ


บอยยืนยิ้มหวานให้พาสนา ก่อนที่จะนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าหญิงสาว................


ดวงตาหวานซึ้งจับจ้องใบหน้า สวยตรงหน้า อย่างรักใคร่.................


พาสนา มองบอย ด้วยสีหน้าแปลกใจ ว่าชายหนุ่มกำลังจะทำอะไร.............


บอย จับมือพาสนา ขึ้นมา แล้วเอาของบางอย่าง ที่เค้ากำมาตลอดทางระหว่างขึ้นเรือน มาใส่ไว้ในมือพาสนา..............


ดอกจำปีสีขาว ดอกสวย ถูกวางลงบนฝ่ามือน้อยๆ ของพาสนา


หญิงสาวมองจำปีดอกน้อย แล้วยิ้มให้บอย............พาสนา หยิบจำปีในมือ ขึ้นมาดม.............กลิ่นหอมของดอกจำปี ช่างชื่นใจ............


บอยยิ้มหวานมองใบหน้าสวย แล้วเอื้อมมือไปหยิบดอกจำปีในมือพาสนา


"พี่ทัดหูให้นะ..............." พูดจบ บอยก็เอาไปทัดหูให้พาสนาอย่างนุ่มนวล และอ่อนโยน................


ใบหน้าชายหนุ่ม ยื่นมาจนใกล้ ใบหน้าขาวใส..................บอย หันมองจ้องหน้าหญิงคนรัก ด้วยดวงตาที่หวานเชื่อม..........


พาสนา รู้สึกเขินอาย อย่างบอกไม่ถูก หญิงสาว ยิ้มหวาน แล้วหลบสายตาของบอย.................


ชายหนุ่ม ใช้มือประคองใบหน้าสวยเอาไว้....................


จมูกโด่งของเค้า แนบใกล้ชิดกับใบหูของพาสนา...............


"หอมจัง คนดีของพี่..............." บอย ค่อยๆ สูดดม กลิ่นจำปี ที่ทัดหูของพาสนา ก่อนที่จะมาจรดที่แก้มใสของเธอ


"พี่บอย........อย่านะ........." พาสนา รีบยกมือปิดหน้าบอย ตรงส่วนจมูกและปากของเค้า...........แล้วเธอก็เอียวตัวหลบ อย่างขัดเขิน


ใบหน้าของพาสนา เป็นสีชมพูระเรือ ด้วยความอาย...........ท่าทีเอียงอายของหญิงสาว ดูนุ่มนวล อ่อนหวาน


บอยแทบจะอดใจไว้ไม่ไหว ยิ่งพาสนา ห้ามเค้า เค้าก็ยิ่งอยากจะกอดจูบเธอให้สมอยาก.............


"พาสจ๋า.............พี่รักพาสเหลือเกิน..........รู้มั้ย" บอย บอกกระซิบเบาๆ ด้วยดวงตาที่หวานฉ่ำ


"รู้แล้ว.........." พาสนา ขานรับ ด้วยท่าทาง อายสุดๆ


"พาสจ๋า................. หันมามองพี่หน่อยซิ" บอย ร้องเรียกพาสนา ด้วยน้ำเสียงออดอ้อน


พาสนา ยิ้มอายๆ ก่อนจะหันหน้ามามองบอย .................


ดวงตาคู่สวย จ้องมองหน้าชายหนุ่ม ที่เธอรัก ................


บอยจ้องใบหน้าสวยตรงหน้า ด้วยความรู้สึกรักใคร่เธอเหลือเกิน................


"พาสรู้มั้ย ว่าพาสสวย และน่ารักมากแค่ไหน" บอย พูดออกมาด้วยน้ำเสียงหวานซึ้ง ดวงตาที่จับจ้องมองมาทางพาสนา ทำใจหัวใจหญิงสาว เต้นไม่เป็นจังหวะ


"พี่ดีใจนะ ที่พาสรักพี่ ..............พี่สัญญา ว่า ต่อไปนี้ พี่จะดีกับพาส จะรักพาส จะดูแลพาส" บอย ยิ้มหวานให้พาสนา


บอย จับมือพาสนาขึ้นมา แล้วก้มลงจุมพิตมือของเธออย่างแผ่วเบา และอ่อนโยน


พาสนา มองบอยอย่างปลื้มใจ และสุขใจ....................


"พาสจ๋า..............." บอย เงยหน้าขึ้น แล้วร้องเรียกพาสนา อีกครั้ง


"ค่ะ......." พาสนา ขานรับ น้ำเสียงอ่อนหวาน


"แต่งงานกับพี่นะค่ะ" บอย บอกความรู้สึกที่เค้ามี ออกไป


เพียงวินาทีแรก ที่พาสนา ได้ยินคำขอแต่งงาน หญิงสาว แทบไม่อยากเชื่อหู...............


หัวใจของเธอฟองโต จนคับอก.........................ใบหน้าจากที่เป็นสีชมพู ก็กลับเป็นสีแดงมากขึ้นไปอีก จนรู้ สึกได้ถึงใบหูที่ร้อนฉ่า...............


เลือดในตัววิ่งพล่าน ด้วยความตื้นตัน...................ดวงตาทั้งสองของพาสนา จับจ้องที่ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้า .............


"ว่าไงค่ะ............แต่งงานกับพี่นะ" บอย ถามย้ำ เพื่อรอฟังคำตอบจากหญิงที่เค้ารัก


"พี่บอย แน่ใจแล้วหรือ........." พาสนา ถามย้ำ เพราะเธอเอง ก็ไม่น่าใจว่า บอยพูดเพราะความรู้สึก หรือว่า เพราะอารมณ์พาไป


"พี่แน่ใจแล้ว...........พี่ขอพาส กับคุณตา คุณยาย แล้วด้วยนะ" บอย ยิ้มกว้างออกมา


"หืมมม ขอกับตา กับยาย แล้วหรือ" พาสนา มีสีหน้าประหลาดใจ


"ใช่............แล้วพวกท่านก็ยอมยกพาสให้พี่แล้วด้วยนะ" บอย ยิ้มหวานให้พาสนา


"ร้ายจริงนะ" พาสนา ทำเหมือนจะค้อนบอย แต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว


"ตอนนี้ก็เหลือแต่คำตอบของพาส เท่านั้นเอง ว่า จะยอมแต่งกับพี่มั้ย" บอย ยิ้มหวานให้พาสนา.......และรอคอยคำตอบอย่างมีความหวัง


"มันอาจจะเร็วไป สำหรับพาส.............แต่สำหรับพี่..........พี่ทนรอต่อไปไม่ไหวแล้ว" บอยบอกกับพาสนา ด้วยความรู้สึกที่เค้ามี


"พาสรู้มั้ย อกพี่จะระเบิดออกมาแล้ว ด้วยความรู้สึกรักพาสมากมายเหลือเกิน.........." บอย บอกกับพาสนา ด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน


"พี่รักพาส ตั้งแต่ที่หัวหินแล้วนะ" บอย บอกกับหญิงสาวด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรัก


"พี่บอยย......." พาสนา เรียกชื่อชายหนุ่ม น้ำเสียงอ้อน


"พาสจ๋า.............แต่งงานกับพี่เถอะนะ.........." บอย จับมือพาสนา ขึ้นมาแนบแก้มของเค้า อย่างอ่อนโยน


พาสนา นั่งมองชายหนุ่มที่นั่งคุกเข่าให้เธอ .............กับความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้........

พาสนา นั่งมองบอย ที่คุกเข่า ขอเธอแต่งงานตรงหน้า ด้วยดวงตาที่ค้นหาอะไรบางอย่าง..........


"พี่บอย เรื่องแต่งงานไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นะ พี่บอยคิดให้ดีอีกครั้งนะ" พาสนา บอกบอย เพื่อให้ชายหนุ่ม ถามตัวเองให้แน่ใจอีกครั้งหนึ่ง


"พี่มั่นใจ พี่แน่ใจที่สุด.................พี่รักพาส และอยากใช้ชีวิตร่วมกับพาส อยากปกป้อง อยากดูแล" บอย มองพาสนา ด้วยแววตาที่มุ่งมั่น และจริงใจ


"พี่บอยยย..........." พาสนา มองชายหนุ่ม ที่นั่งอยู่ตรงหน้าของเธอ ดวงตาคู่สวย มีน้ำใส เออคลออยู่ที่ขอบตา ด้วยความรู้สึกตื้นตันใจ และดีใจ


"นะค่ะ...........ให้พี่ดูแลพาส ไปตลอดชีวิตเถอะนะ.........คนดีของพี่" บอย บอกกับพาสนา ด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน


"พี่บอยย.............." พาสนา รู้สึกตื้นตัน ในหัวใจ เธอรู้สึกรักในผู้ชายคนนี้มากขึ้นเหลือเกิน


บอย จ้องมองใบหน้าหญิงสาว ตรงหน้า ด้วยความหวัง...............


"ไม่ว่า จะทุกข์ จะสุข มีร้อน หรือหนาว...........พี่อยากอยู่ข้างๆ พาส อยากแบ่งปันความรู้สึกเหล่านั้นกับพาส" บอย บอกกับหญิงสาวด้วยความรู้สึกที่เค้ามีทั้งหมดในหัวใจ


"พาสจ๋า............แต่งกับพี่นะค่ะ" บอย ย้ำคำถามเดิม ที่เป็นคำถามสำคัญที่สุดในชีวิตของเค้า กับหญิงสาวที่เค้ารักมากมายเหลือเกิน


"ค่ะ.............." พาสนา ยิ้มหวานที่สุดเท่าที่เธอจะยิ้มออกมาได้ น้ำตาแห่งความสุข ร่วงลงมา มันมาจากความตื้นตันใจ และความดีใจที่เธอมี


บอย ได้ฟังคำตอบจากพาสนา ..............ชายหนุ่ม ยิ้มกว้างออกมา ด้วยความดีใจ หัวใจชายหนุ่ม พองโต.................โลกทั้งใบ ดูสดใส และสวยงามที่สุด


"ไชโย!!!!!!!!!!!!!!!!~" บอย ร้องตะโกนดังลั่นเรือนไทย


"ไชโยๆๆๆๆๆ ไชโยๆๆๆๆๆๆ" บอย ลุกขึ้นยืน แล้วอุ้มพาสนาขึ้น ด้วยความดีใจ


ชายหนุ่ม อุ้มร่างเล้กขึ้นสูง แล้วหมุนไปรอบๆ ห้อง...............


"พี่บอย........... " พาสนา โอบคอบอยไว้ ด้วยความตกใจ แต่ก็ดีใจไปด้วยในที


"พี่บอย เบาๆ ซิ .........." พาสนา ร้องเตือนบอย เพราะความอาย


"ก็พี่ดีใจหนิพาส พี่อยากให้ทั้งโลกรู้ว่า พี่จะแต่งงานแล้ว" บอย ร้อง หัวเราะ ดีใจ อย่างที่สุด


"อะไรกัน..........อะไรกันพี่บอย" อิง ที่ได้ยินเสียงร้องของบอย วิ่งมาดูคนทั้งคู่ ก็เห็นภาพ บอย อุ้มพาสนา หมุนรอบห้อง อย่างลิงโลด


"พี่อิง.........." พาสนา เห็นอิง แล้วให้รู้สึกเขินอายอย่างมาก


"พี่บอย เอาพาสลงซิ" พาสนา ทำเสียงดุบอย เพราะเธอรู้สึกอายอิงอย่างมาก


บอย รีบวางพาสนาลง แล้วหันไปยิ้มให้อิง


"อะไรกันค่ะ พี่บอย" อิงถามย้ำ อย่างสงสัย แต่ที่แน่ๆ ต้องเป็นเรื่องดีอย่างแน่นอน


"คุณอิงครับ........คุณอิง..........เราจะแต่งงานกัน" บอย รีบบอกอิง ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม และดีใจอย่างมาก


"............แต่งงาน" อิง แทบไม่เชื่อหู กับสิ่งที่บอยบอก


"จริงหรือพาส....." อิง หันไปมองพาสนา ที่ยืนอายอยู่ข้างหลังบอย


พาสนา ไม่ตอบอะไร ได้แต่ก้มหน้าอาย ใบหน้าสีแดงระเรื่อของพาสนา เป็นหลักฐานชั้นดี


อิงเห็นอย่างนั้น ก็ยิ้มกว้างออกมา อย่างดีใจ..............


"เฮ้ยยยๆๆๆๆๆๆ พาสจะแต่งงาน..........โอ้ยยยยยย พาสจะแต่งงาน" อิง ร้องออกมา แบบทำอะไรไม่ถูก


"พี่อิง เบาๆ ซิ อายเค้า" พาสนา ทำเสียงตำหนิอิง ทั้งที่ใบหน้าเธอยังเป็นสีแดงจัด


"เบาได้ไงเล่า...........ไม่ได้ต้องไปบอกตา กับ ยาย" อิง พูดจบ ก็รีบวิ่งไปหาตา และยาย ที่นั่งอยู่ที่ชานกลางบ้าน


"พี่บอย เห็นมั้น เค้ารู้กันหมดเลย" พาสนา ยกมือมาตีบอยที่ไหล่ ด้วยทีท่าเขินอาย


"แหม พาส ยังไง เค้าก็ต้องรู้กัน............อีกอย่าง พี่ดีใจนี่นา" บอย ยิ้มหวานให้พาสนา


"ไม่เอาแล้ว พาสไปกินข้าวดีกว่า" พาสนา ทำท่า งอนๆ ในความอายนั้น


บอยคว้ามือหญิงคนรักไว้ ในขณะที่เธอกำลังจะเดินออกจากห้องไป


"พาสจ๋า............พี่รักพาสนะ" บอย ก้มกระซิบบอกพาสนา อย่างแผ่วเบา ก่อนจะปล่อยให้เธอเดินไปยังชานกลางบ้าน


พาสนา ยิ้มอายๆ หน้าแดงกร่ำ เดินออกจากห้องไป .............


บอย ยืนยิ้มกว้าง อย่างดีใจสุดๆ ก่อนที่จะทำการเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อไปทานข้าวเช้า และไปบอกข่าวดีกับตา และยาย





พาสนา มานั่งทานข้าวเช้า ร่วมวงกับ อิง คุณตา และคุณยาย...........


สายตา ของคุณตา และคุณยาย ที่มองพาสนา อย่างเอ็นดู และยิ้มในเรื่องมงคล ทำเอาพาสนา รู้สึกเขินอายอย่างมาก


"คุณตา คุณยาย สบายดีใช่มั้ยฮะ" พาสนา ถามคุณตา และคุณยาย ของเธอ


"อะไรกัน จะแต่งงานแล้ว ยังฮะ อีกหรือ" คุณตา ทำเสียงเข้มขึ้นทันที


"เอออ คุณตาอ่ะ.........คุณตา คุณยาย สบายดีใช่มั้ยค่ะ" พาสนา รู้สึกหน้าแดงจัดขึ้นมาอีกครั้ง


"ยายหนูเอ้ย...............ยายคิดถึงหนูเหลือเกินลูก" คุณยาย กอดหลานสาว อย่างรักใคร่


"หนูก็คิดถึงคุณยายค่ะ" พาสนา กอดคุณยายเช่นกัน


"หนูขอโทษนะค่ะ ที่ไม่ได้มาดูแลคุณตา คุณยายเลย" พาสนา มองคุณตา และคุณยายของเธอ อย่างสำนึกผิดในความอกตัญญู ที่ไม่ได้มาดูแลพวกท่าน


"อะไรกันลูก หนูก็ทำงานส่งเงินมาให้ตา กับยาย ทุกเดือน...........แถมส่งโน้น ส่งนี่มาตลอด" คุณยาย เข้าใจดีว่าถึงพาสนา ไม่กลับมา แต่ก็ส่งเงิน ส่งของมาสม่ำเสมอ


"แต่หนูก็ไม่ได้ดูแลคุณตา คุณยายเลย ต้องให้พี่อิงดูแลอยู่คนเดียว" พาสนา หันไปมองพี่สาวของเธอ


"เฮ้ย พาส............ยังไงฉันก็หลานเหมือนกัน ไม่เป็นไรหรอก พาสก็ทำงานหนักทุกวันนิ" อิง เข้าใจในพาสนา เป็นอย่างดี


"พาสทำงานให้สบายใจเถอะ ตา กับยาย พี่ดูแลได้สบาย ใช่มั้ยจ๊ะ ตา ยาย" อิง หันไปขอความคิดเห็นจากคุณตา และคุณยาย


"อืมมมม...........แต่กลับมาบ่อยๆ ก็ดี" คุณตา ยิ้มให้หลานสาว


"แหม ตาก็ ไม่ช่วยกันเลย" อิง แกล้งพูด อย่างน้อยๆ ใจ


"ตาล้อเล่น เจ้าอิง เค้าดูแล ตา กับยาย เป็นอย่างดี ถ้าหนูไม่ว่าง ก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าว่าง ก็กลับมาบ้าง ตากับยาย ก็คิดถึงหนูเหมือนกัน" คุณตา พูดความจริงที่ท่านคิดอยู่ ออกมา


"หนูกราบขอโทษ คุณตานะค่ะ" พาสนา ก้มกราบคุณตา ที่ทำตัวไม่น่ารักมาตลอด


"เฮ้อออ อย่าคิดมากซิลูก ตาเห็นหนูมีความสุข สบายดี ตาก็ดีใจมากแล้ว" คุณตา ลูบศรีษะ พาสนา อย่างเอ็นดู


"ตาจ๋า........" พาสนา โผล่ เข้ากอดคุณตา อย่างคิดถึง


น้ำตาของความดีใจ ของคนเป็นตา เป็นยาย ไหลลงมา แม้จะไม่มากมายอะไร แต่ก็แสดงให้รู้ว่า พวกท่านรักหลานสาวคนนี้มากแค่ไหน


"ต่อไป ก็ทำตัวดีๆ อย่าดื้อ อย่างอแง ให้พี่เค้าเหนื่อยนะลูก" คุณตา พร่ำสอนหลานสาว


"อะไรกันค่ะ ตา...........นี่หนูยังไม่ได้แต่งจริงๆ ซะหน่อย แค่รับปากเฉยๆ เอง" พาสนา ทำหน้าอายๆ ใส่คุณตา


"ยังไง เราก็หนีเค้าไม่รอดหลอกนะ...........ตารู้นิสัยหลานสาวตาดี ถ้าไม่รักไม่ชอบจริงๆ มีรึจะยอมตกปากรับคำเค้า" คุณตา ยกมือโยกศรีษะ พาสนา เบาๆ อย่างเอ็นดู


"แหม ตาเนี่ยะ รู้ใจหนูไปซะหมดเลยนะ" พาสนา ยิ้มกว้างออกมา ให้คุณตาของเธอ


"ยังไงนะ ยายหนูเอ้ย............หนูก็ต้องหัดอ่อนหวาน เอาใจพี่เค้าบ้าง..........." คุณยาย จับแขนหลานสาวเบาๆ


"ผู้ชายหน่ะ ต่อให้เค้ารักเรามากแค่ไหน แต่หากเราไม่รู้จักเอาใจเค้าบ้าง ดูแลปรนิบัติ เค้าบ้าง ทำดีกับเค้าบ้าง เค้าก็จะเบื่อได้นะ.............ไม่เชื่อถามตาเค้าซิ" คุณยาย สอนเคล็ดลับการครองเรือนให้หลานสาว


"หึหึหึหึ เหมือนกับยายใช่มั้ย.................ตาละหนีไปไหนไม่รอด" คุณตา หัวเราะชอบใจออกมา


แล้วทั้งสี่ ก็หัวเราะออกมา..................



บอย ที่เปลี่ยนเสื้อผ้า เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ได้ออกมาร่วมวงด้วยอีกคน


"หัวเราะอะไรกันครับ ดูท่าทางมีความสุขจัง" บอย รีบพูดขึ้น เมื่อเห็นทุกคนกำลังหัวเราะสนุกสนาน


"ใครเค้าจะไปมีความสุขเท่าพี่บอยล่ะ" อิงแกล้งแซวบอย


บอย ยิ้มเขินๆ ใบหน้า เป็นสีแดงขึ้นมาเหมือนกัน


"แหม ก็ คนมันดีใจนิครับคุณอิง" บอย ตอบเขินๆ แต่ใบหน้า ยิ้มแย้ม


บอย จ้องมองไปทางพาสนา ที่นั่งอยู่ระหว่างคุณตา และคุณยาย ของเธอ.............. แววตาของชายหนุ่ม เต็มไปด้วยความรัก


ความหวานซึ้ง ส่งผ่านจากสายตาคู่หนึ่ง ไปสู่ สายตาอีกคู่หนึ่ง ทำให้ทั้งสองรับรู้ถึงความอบอุ่น และความรักที่มีต่อกัน โดยไม่ต้องเอ่ยคำพูดอะไรออกมา


"ฮะฮึ้มมมม จะส่งตาหวานให้กันอีกนานมั้ย.........." อิง แกล้งแซว คนทั้งสอง จนทำเอา พาสนา อายหน้าแดง


"ยายอิง ........." คุณยาย หันไปตำหนิอิง ที่แซวคนทั้งคู่


"คุณตา คุณยายครับ แล้วยังไง ผมจะรีบให้มะม๊าจัดการ พาเถ้าแก่ มาเดินเรื่องตามประเพณีให้เรียบร้อยนะครับ" บอย พูดยิ้มๆ กับคุณตา และคุณยาย


"อืมมม จัดการเลยพ่อ........." คุณตา ยิ้มตอบ


"ยังไง จะผิด จะถูก ก็ให้อภัยน้องด้วยนะพ่อคุณนะ.........." คุณยาย บอกกับบอย ด้วยความเป็นห่วงหลานสาว


"ครับคุณยาย..........ผมจะรัก จะดูแล จะถนุถนอม พาส ให้ยิ่งกว่า ชีวิตของผมอีกครับ" บอย พูดจบ ก็ส่งยิ้มหวาน สายตาหวาน ให้พาสนา


หญิงสาว ได้ฟังคำตอบ รอยยิ้ม และดวงตา ที่สื่อถึงหัวใจของบอย ทำให้เธอรู้สึกหัวใจพองโต เพิ่มมากขึ้น


ความรู้สึกปลื้มใจ ดีใจ เออท่วมท้นหัวใจดวงน้อยของเธอ

หลังจากอาหารมื้อเช้า ได้ผ่านพ้นไป เป็นเวลานานอย่างมาก เพราะต่างก็ทานกันไป คุยกันไป


พาสนา และบอย ได้ออกไปทำงาน กันในตอนบ่าย.............


พาสนา ออกไปถ่ายรูป และเก็บข้อมูล ของเรือนไทยที่อยู่ในแถวระแวงบ้านเธอ .............


โดยมีบอย ค่อยไปให้บริการ และดูแล ทุกอย่าง.............


กว่างานจะเสร็จ ก็เป็นเวลาเย็น ทั้งคู่กับมาทันอาหารเย็น ..............


มื้อเย็นวันนี้นอกจากจะมีคู่รักทั้งสองแล้ว ก็ยังมีคุณตา คุณยาย ป้าเจี๊ยบ ที่เพิ่งรู้เรื่องราว ที่แสดงอาการดีใจจนออกนอกหน้า และอิง


ทั้งหก คนทานข้าวกันไป พูดคุยกันไป อย่างออกรสออกชาติ สีหน้าสดใส มีความสุขของพาสนา ที่คนในครอบครัว ไม่ได้เห็นมาตั้งนาน ก็ได้เห็นในวันนี้


คุณตา คุณยาย รู้สึกมีความสุขอย่างมาก...............พวกท่านรู้สึกว่า ฝากพาสนา ไว้กับคนไม่ผิดจริงๆ บอยต้องดูแล พาสนา แทนพวกท่านได้เป็นอย่างดี


ป้าเจี๊ยบเอง ก็รู้สึกมีความสุขตามไปด้วย เพราะพาสนา เอง ก็เปรียบเสมือนลูกสาวของป้าเจี๊ยบอีกคน เธอจึงหวังให้คนดีๆ สักคน มาดูแล และให้ความสุขกับหลานสาวคนเดียวของเธอ


อิง มองพาสนา อย่างมีความสุข ที่พาสนา ได้คนดีๆ หน้าตาดี นิสัยดี มาอยู่เป็นเพื่อน..........


เมื่อมื้อเย็นผ่านไป คุณตา คุณยาย กลับเข้าห้อง...................


ป้าเจี๊ยบ และอิง ไปดูละครหลังข่าว...............






ส่วนคู่รัก บอย และพาสนา ไปนั่งเล่นที่ริมท่าน้ำ...............


สายลมโชยพัดเอื่อยๆ บรรยากาศ เย็นสบาย.........................


แสงไฟจากตะเกียงน้ำมัน ส่องแสงกระพริบ .......................


หมู่หิ่งห้อย จากใต้ต้นลำพูน ที่ขึ้นอยู่ริมตะหลิ่งน้ำ ส่องแสงหยอกล้อ วับวาม............เหมือนดาวดวงน้อย หยอกล้อกัน เหนือผิวน้ำ


พาสนา และบอย นั่งหันหลังพิงกันอยู่.......................


บนท้องฟ้า ที่มีดมิด ของคืนเดือนมืด พระจันทร์ เล่นซ้อนแอบ หลบอยู่ใต้ผืนฟ้า.....................เหลือแต่ความมืดมิด ของราตรีกาล แสงดาว บนฟากฟ้า ส่องแสงระยิบระยับ วับวาบ


ชายหนุ่ม หญิงสาว นั่งชื่นชมธรรมชาติ อย่างเป็นสุขใจ.....................


"พาส..................พาสจ๋า..................." บอย ร้องเรียกชื่อพาสนา ด้วยน้ำเสียงอ้อน


"หืมม " พาสนา ขานรับ


"พี่มีอะไรอยากถาม............" บอย เอ่ยขึ้น


"พาสเชื่อเรื่องบุพเพสัญนิวาสมั้ย" บอย ถามคำถามขึ้น


"หืมมมม.........." พาสนา ลากเสียงอย่างไม่เข้าใจ


"แต่พี่เชื่อนะ............" บอย พูดจบ ก็หันตัวมาทางพาสนา


พาสนา หันหน้ามองบอย อย่างตั้งใจฟัง


"พี่เชื่อ เพราะ บุพเพสัญนิวาส นี่ละ ที่ทำให้เราได้มาพบ มารักกัน" บอย จับมือพาสนา ขึ้นมากุมไว้แน่นแนบอกเค้า


"พาสคิดดูซิ คนเสเพลอย่างพี่ ที่อยู่คนละค่ายกับพาส อยู่ดีๆ ก็มีเรื่องให้เรามาอยู่ค่ายเดียวกัน" บอย พูดแล้วยิ้มหวาน


"ตอนแรก พาสเอง ก็ร้ายไม่ใช่เล่น" บอยมองพาสนา แล้วเอานิ้วชี้ของเค้า จิ้มไปที่จมูกรั้นๆ ของพาสนา เบาๆ


"ตอนนั้น พี่ยังคิดเลยว่า พาสนา ไม่เห็นจะน่ารักตรงไหนเลย" บอย ยิ้มขำๆ


"เชอะ ไม่น่ารักแล้วมารักทำไม" พาสนา ทำเมินหน้าใส่บอย


"ก็เพราะงั้นไง พี่เลยพยายามหาเรื่องทุกครั้งที่เราเจอกัน..............แต่นับวัน มันก็เหมือนมีอะไรพิเศษ เกิดขึ้นระหว่างเรา" บอย ยิ้มหวานให้พาสนา อีกครั้ง


"จนเราไปหัวหินกัน..............อะไรหลายๆ อย่างทำให้พี่รู้ใจตัวเองว่า หลงรักสาวห้าวคนนี้ซะแล้ว" บอย พูดจบ ก็โอบรัดร่างเล็กทางด้านหลัง มาไว้ในอ้อมกอด.............


"มารักเค้าตอนไหนกัน..........." พาสนา หันหน้า ถามบอย อย่างสงสัย


"ก็ไม่รู้ซินะ คงตอนที่................พาสจมน้ำ แล้วพี่...................." บอยยิ้มทำหน้ากรุ้มกริ่ม ใส่พาสนา


"บ้า............ทะลึ่ง" พาสนา นึกขึ้นได้ว่า ตอนนั้น บอยได้เปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ หญิงสาวเกิดท่าทีเขินอายขึ้นมาอีกครั้ง แก้มเป็นสีชมพู


"พี่ทะลึ่งอะไร พี่ไม่ได้แอบดูสักนิดนะ" บอย กระชับอ้อมกอดเอาไว้แน่น................


"ไม่เอาแล้ว ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว" พาสนา พูดด้วยสีหน้าอายๆ ก่อนที่จะหันหน้าหนีบอยไป


พาสนา หันหน้ามองไปที่ท้องฟ้า อีกครั้ง เธอมองดูดวงดาวดวงเล็ก ดวงน้อย ที่ลอยอยู่เต็มท้องฟ้า...................


"พาส............พาสรู้มั้ย พี่มีความสุขแค่ไหน ที่ได้อยู่กับพาส อย่างนี้" บอย กระซิบบอกพาสนา ด้วยน้ำเสียงนุ่ม


"หึ..........." พาสนา ส่ายหัวไปมา แต่ใบหน้าเต็มไปด้วยความเขินอาย


"พี่มีความสุขมากเลยนะ.................สุขจนไม่อยากให้เวลาผ่านไปเลย" บอย กระชับอ้อมกอดเค้าแน่นขึ้นอีก จนร่างเล็ก แนบชิดติดกับตัวเค้า


"แล้วพาสละ .............รู้สึกยังไง" บอย ก้มถามพาสนา อย่างรักใคร่


"เอออออ............" พาสนา รู้สึกอายอย่างมาก แก้มสีชมพูระเรื่อ หัวใจเต้นแรงและเร็ว


"ว่าไง มีความสุขเหมือนพี่มั้ยค่ะ" บอย ก้มกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาว


สัมผัสแผ่วเบา ทำเอา หัวใจหญิงสาว แทบจะออกมาเต้นข้างนอกได้เลยทีเดียว..............


พาสนา เอียงหน้าหนีจมูกโด่ง ที่วนเวียนแถวใบหู และแก้มของเธอ...............


"พาส............พาสมีความสุขค่ะ" พาสนา ตอบน้ำเสียงแผ่วเบา ด้วยความอาย


บอยยยิ้มกว้างออกมา แล้วกอดพาสนา ไว้แน่น ...........ผิวอ่อนนุ่ม จากแผ่นหลังของพาสนา สัมผัสได้ ถึงร่างกาย และแผ่นอกที่แข็งแกร่งของบอย


ใบหน้าของพาสนา ร้อนฉ่าขึ้นมาอย่างที่ไม่สามารถควบคุมไว้ได้................หัวใจเต้นแรง ด้วยความสุขมี่เออท้น จนแทบจะล้นออกมา


บอย เฝ้ากระซิบถามโน้น ถามนี่ อย่างไม่รู้จักเบื่อ................


แม้พาสนา จะหลบบ้าง เอียงหน้าหนีบ้าง แต่ก็ไม่อาจหนีพ้น จมูกโด่งที่คอยวนเวียนอยู่ใกล้ๆ นวลแก้มของเธอ............


"พาส...........พาสจ๋า............." บอย เรียกพาสนา น้ำเสียงออดอ้อน


"ค่ะ..............." พาสนา ขานรับน้ำเสียงหวานจับใจ


"เราจะมีลูกกันกี่คนดีค่ะ" บอย ถามยิ้มๆ


แต่คำถามนี้เล่นเอา หญิงสาว เขินอายแบบสุดๆ เธอแทบจะตั้งตัวไม่ติด...................


"พี่บอยอ่ะ........." พาสนา ร้องออกมา ด้วยความอาย


"พี่อยากมีลูกเร็วๆ จัง...........อยากรู้ว่าจะน่ารักเหมือนแม่เค้ามากแค่ไหน" บอย พูดด้วยสีหน้า ยิ้มกรุ้มกริ่ม


"นี่แนะ........พูดอะไรก็ไม่รู้" พาสนา รู้สึกหมั่นไส้ ชายคนรัก จนหยิกเค้าไปหนึ่งที..........


"โอ้ยยย เจ็บนะค่ะ" บอย ร้องออกมา แต่ไม่ได้มีสีหน้าเจ็บเลยสักนิด


"ก็อยากพูดไม่น่าฟังทำไม" พาสนา พูดออกมา ด้วยสีหน้างอนๆ


"ก็พี่พูดความจริงนิค่ะ พี่อยากมีลูกกับพาสนิ" บอย ยังคงไม่เลิกพูด


"พี่บอยยยยยยย................" พาสนา ยิ้มอายๆ จนแก้มสีชมพู กลายเป็นสีแดง


"ถ้าพี่บอยไม่เลิกพูดนะ พาสจะไม่พูดกับพี่บอยอีกเลย" พาสนา ทำเสียงขู่บอย


"อ้าว..........." บอยร้องออกมา ด้วยความเสียดาย


"จะลองก็ได้นะ" พาสนา ทำทีท้าบอย


"ไม่อ่ะ ไม่อยากทำให้ที่รักโกรธ" บอย พูดยิ้มๆ สายตาหวานเยิ้ม


"ปากดีนักนะ............" พาสนา พูดต่อว่าบอย


แล้วทั้งคู่ก็หันไปมองที่ผืนน้ำที่มีหิ่งห้อยตัวน้อย ลงมาเล่นน้ำ


"พาสจ๋า..............." บอยร้องเรียกพาสนา ขึ้นมาอีก


"หืมม..." พาสนา ขานรับ


"พี่ขออะไรอย่างได้มั้ย" บอย ยิ้มหวานถามพาสนา


"ขออะไรหรือ ถ้าให้ได้ก็จะให้" พาสนา ตอบกลับ


"พาสให้ได้อยู่แล้ว........." บอยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์


"หืมมมมมม" พาสนา หันมองมาทางบอย อย่างอยากรู้ว่าเค้าจะขออะไร


"ได้มั้ยค่ะ........." บอย ถามย้ำ


"อืมมม ว่ามาซิ" พาสนา รับปาก


"รับปากแล้วนะ" บอยยิ้มชอบใจ


"อืมมมม ขอมา เดี๋ยวเปลี่ยนใจนะ" พาสนา แกล้งขู่


"ขอหอม ได้มั้ย" บอยกระซิบเบาๆ น้ำเสียงอ่อนหวาน แต่พาสนา กับรู้สึกเขินอย่างบอกไม่ถูก


"ว่าไงค่ะ" บอย ถามย้ำ แต่จมูกของเค้าก็แนบเข้ามาชิดนวลแก้มเต็มที


"............." พาสนา ไม่ตอบอะไร เธอเอาแต่ ยิ้มอาย ๆ


บอยเห็นอย่างนี้ก็รู้ว่า คำตอบคืออะไร...............


ชายหนุ่มค่อยๆ กระชิดจมูกของเค้าลงที่แก้มใส ที่ตอนนี้เป็นสีแดงระเรื่อ จากความอาย............บอยไล่จมูกโด่งไปเรื่อยๆ จากแก้มใส......... ..ไปที่ไลผม และใบหูของเธอ ลงเรื่อยไปที่ซอกคอ.............


พาสนา รู้สึกได้ถึงสัมผัสแผ่วเบา ที่บอยค่อยๆ ประคับประคองเอาไว้..............


พาสนา เอนกายพิงอกกว้าง ............เธอไม่ฝืนความรู้สึกของตัวเอง อ้อมกอดนี้อบอุ่น...............และอ่อนโยน


พาสนา ค่อยๆ หันหน้าเธอรับ จมูกโด่งนั้น............สองตาคู่สวย มองใบหน้า ของชายคนรัก อย่างอ่อนหวาน


บอย จ้องใบหน้าสวยนั้น ด้วยดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความรัก...............


"น่ารักเหลือเกิน.........." บอยกระซิบเบาๆ ก่อนที่จะกอดพาสนา แน่น เหมือนกลัวเธอจะหนีเค้าไป


พาสนา เอาใบหน้าขาวของเธอ อิงใบหน้าหล่อเข้มของบอย อย่างสุขใจ............


"พี่บอย.........." พาสนา เป็นฝ่ายร้องเรียกบอยบ้าง


"ค่ะ........." บอยขานรับ อย่างอ่อนหวาน


"พาสรักพี่บอยนะ..........." หญิงสาว กล่าวความรู้สึกในใจ กับชายหนุ่ม


บอย ยิ้มละไม โอบร่างน้อยไว้ อย่างถนุถนอม เค้าจะอดใจไว้รอวันที่เป็นวันของเค้าและเธอ...........

หลังจากนั่งกินลม ชมธรรมชาติ กันอยู่เนินนาน...............คู่รัก ก็พากันเดินกลับเรือน...........


"พี่อิง ลืมจัดห้องให้พี่บอย อีกจนได้" พาสนา บ่นเบาๆ เมื่อรู้ว่า คืนนี้บอยต้องนอนร่วมห้องกับเธออีก


"ดีออก......." บอย พูดยิ้มๆ


"พี่บอย........" พาสนา ทำเสียงดุ ใส่บอย


บอย ไม่โต้ตอบอะไร แต่ในใจของเค้า กลับอยากขอบคุณอิง ที่ลืมจัดห้องให้เค้า เพราะคืนนี้เค้าก็ได้นอนห้องเดียวกับพาสนาอีก 1 คืน


"ไม่ต้องมายิ้มเลย ยังไง คืนนี้พี่บอย ก็ต้องไปนอนกับพื้น" พาสนา มองใบหน้า ที่ยิ้มทะเล้นของบอย แล้วเกิดหมั่นไส้ในที


หญิงสาว เอาหมอน และผ้า ปูให้บอยนอนกับพื้นจริงๆ...............


"เตือนไว้ก่อนนะ ห้ามขึ้นมาบนเตียงเด็ดขาด " พาสนา สั่งบอย น้ำเสียงจริงจัง


"คร๊าบบบบบบบ" บอย ยิ้มรับ ก่อนจะล้มตัวลงนอนอย่างว่าง่าย


พาสนา มองบอย อย่างไม่เชื่อใจเท่าไหร่ แต่เมื่อบอย นอนหลับตาลง เธอจึงนอนลงบ้าง


แสงจากตะเกียงน้ำมันดับลง...................


พาสนา นอนใกล้จะหลับแล้ว................


"พาส.............พาสจ๋า..............." เสียงๆ หนึ่ง ทำเอาพาสนาตื่นขึ้น


"อะไร............" พาสนา ขานรับ


"พี่นอนไม่หลับ" บอย พูดออกมาจากความมืด


"ทำไมล่ะ" พาสนา ถามอย่างสงสัย


"พื้นมันแข็ง แล้วก็หนาวด้วย" บอย ตอบกลับมา


"หนาวหรือ ผ้าห่มไม่พอหรือไง" พาสนา ถามอย่างสงสัย


"ป่าว............พี่หนาวใจต่างหาก" บอย ตอบกับมาเสียงอ้อนๆ


"พี่บอย.............. บ้า" พาสนา ทำเสียงดุกลับไป แต่สีหน้าเธอหากมีแสงไฟ ส่องจะเห็นว่า เธอกำลังอาย


"นอนไปได้แล้ว.............." พาสนา ดุบอย ก่อนที่จะหลับตาลง


ความเงียบเข้ามาปกคลุมได้เพียงชั่วครู่..................


"พาส............พาสจ๋า..............." บอย ร้องเรียกพาสนา ขึ้นมาอีก


"อะไรอีกล่ะ..............." พาสนา ถามบอยอย่างอ่อนใจ


"ขอมือพี่หน่อยได้มั้ย" บอย ร้องขอมือพาสนา


"เอาไปทำอะไร" พาสนา ถามอย่างสงสัย


"ขอจับมือพาสนา นอนได้มั้ย จะได้อุ่นใจ" บอย ต่อรอง


"เฮ้ออออออ พี่บอยนี่.............." พาสนา ทำเสียงเหนื่อยใจ


แต่หญิงสาว ก็ไม่สามารถใจร้ายต่อบอยได้ เธอจึงยื่นมือเธอลงไปให้บอยจับ


บอย จับมือพาสนา ไว้แน่น..............เค้าดึงมือเธอมาชิดแนบอก ก่อนที่จะหลับตาลง


พาสนาเอง ก็ต้องเขยิบตัวมานอนอยู่ขอบเตียงเพื่อให้บอย ได้จับมือเธอนอน


หญิงสาว แอบนอนอมยิ้ม......................


ในค่ำคืน เดือนมืดนี้...............ถึงแม้ท้องฟ้า จะมีดดำ แต่หัวใจสองดวง กลับสว่างไสว...............


ทั้งสองค่อยๆ หลับตาลง และหลับไหลสู่นิทรา


ไม่จำเป็นต้องแอบอิงชิดกอดกัน พวกเค้าก็ส่งความรัก ความอบอุ่นให้กันและกัน ได้โดยผ่านเพียงมือข้างหนึ่งเท่านั้น.............






ดุเหว่า..........................................ดุเหว่า.......................................


นกดุเหว่า จากปลายท้องนา ทำงานตามเวลา ในยามรุ่งสาง..............


พาสนา ลืมตาขึ้น.....................


หญิงสาวมองคนที่จับมือเธออยู่ ที่กำลังหลับไหล.................พาสนา ยิ้มหวานมองหน้าชายหนุ่ม ...................


พาสนา ค่อยๆ ชักมือเธอกลับ แล้วจึงลุกขึ้นออกจากห้องนอนไป..................


บอยยังคงนอน กลิ้งอยู่อย่างสบายอารมณ์.............





หลังจาก จัดการล้างหน้า ทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว ...............พาสนา เดินลงจากเรือน มายืนอยู่ตรงต้นจำปี ต้นงาม......................ดอกจำปีหอมชวนชื่นใจ...................


พาสนา เด็ดดอกจำปี แล้วเอาขึ้นทัดหู................. ......อากาศยามเช้า ช่างสดชื่นเสียเหลือเกิน.................


พาสนา ใช้สองมือเกาะระเบียงบันได มองออกไปที่ปลายท้องนา ที่ยาวไกลสุดลูกหูลูกตา....................


ภาพสมัยเด็กๆ ของเธอ ผุดขึ้นมา เด็กน้อย วิ่งเล่นไล่จับกัน สามคน อย่างสนุกสนาน...................


เด็กหญิงสองคน ต่างพากันวิ่งหนี เด็กชาย เพื่อไม่ให้จับได้........................




"จ้างก็จับไม่ได้...............จ้างก็จับไม่ได้................" เสียงแหลมเล็ก ร้องออกมาล้อเลียนแฝดผู้พี่ อย่างสนุกสนาน


"มาจับทางนี้เร็ว.............." เด็กหญิงอีกคน ก็ยืนร้องเรียก เด็กผู้ชาย


แล้วเด็กๆ ก็วิ่งไล่กันไป ไล่กันมา................เด็กหญิงตัวเล็กสุด วิ่งที่คันท้องนา แต่ก้าวพลาด ล้มลง


"แง แง แง..........." เด็กหญิงร้องไห้ออกมา เอามือกุมหัวเข่าของเธอไว้แน่น


"ลูกปลา........ เป็นอะไรไป" เด็กหญิง และชายทั้งสอง วิ่งมาดูเด็กหญิงตัวน้อยที่นั่งร้องไห้อยู่


"พี่จ๋า หนูเจ็บ............" เด็กตัวน้อย บอกกับพี่ชาย


"ไหนพี่ดูซิ" เด็กผู้ชาย เอามือน้องสาวออกจากหัวเข่า ก็เห็นรอยถลอกเป็นแผล


"เป็นแผลเลย......." เด็กผู้ชาย มองหน้าน้องสาว ที่กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้น


"ไม่เป็นไรนะ เพี้ยงๆๆ หายๆๆ" เด็กผู้ชาย เป่าลมใส่แผลน้องสาว


"เดี๋ยวไปบอกแม่ให้นะ" เด็กหญิงตัวใหญ่กว่า อีกคน วิ่งไปหาแม่ที่เรือน


"มา ขี่หลังพี่ไป" เด็กผู้ชายหนังหลังให้น้องสาว


เด็กหญิง มองพี่ชาย แล้วยืนกอดคอพี่ชาย...................เด็กผู้ชาย แม้จะตัวไม่ใหญ่กว่าเด็กผู้หญิงที่เป็นน้องสาวมากมายนัก แต่เค้าก็พยายามแบกน้องสาวเดินกลับเรือน




ภาพนั้นยังจำติดตา.................


น้ำตาใส ร่วงลงโดนมือของพาสนาเอง................


ความคิดถึง ความอาธรณ์ เกิดขึ้น แม้พาสนา สัญญากับบอย กับตัวเองแล้วว่า จะไม่เก็บมาทุกข์ อีก แต่เธอก็อดไม่ได้


ความทรงจำแสนหวานในวัยเยาว์ ไม่อาจลืมได้.............


"ทำอะไรอยู่ค่ะ" เสียงทุ่มนุ่ม ดังมาจากข้างหลัง ทำให้พาสนา สะดุ้งเล็กน้อย


พาสนา ยกมือปาดน้ำตาที่แก้ม ก่อนจะหันไปส่งยิ้มหวานให้บอย ก่อนจะหันกลับไปมองต้นข้าว ใบเขียวในท้องนา


"มายืนดูต้นข้าวหน่ะ สวยนะ ยามลมพัด เหมือนคลื่นทะเลเลย" พาสนา พูดด้วยน้ำเสียงชื่นชม


บอย โอบเอวพาสนา ไว้หลวมๆ


"อากาศ ตอนเช้านี่ดีจังเลยนะ" บอย พูดขึ้น สองตาของชายหนุ่มมองไปที่ต้นข้าวในทุ่งนา อย่างที่พาสนา บอก


"พี่บอย............" พาสนา เรียกบอย


"ค่ะ..........." บอย ก้มมองพาสนา แล้วขานรับ


"พี่บอยเสียใจมั้ย..............ที่พาส ไม่อ่อนหวานเหมือนผู้หญิงอื่น ไม่มีความเป็นกุลสตรีเหมือนผู้หญิงอื่น" พาสนา เงยหน้าถามบอย


"หื...........พี่รักพาสที่เพาสเป็นพาสนะ ไม่ใช่ เหมือนกับใคร หรือว่า คล้ายใคร" บอย ตอบยิ้มๆ


"พี่อยากให้เราเป็นเพื่อนร่วมชีวิตกัน ไม่ใช่ต้องการคนรับใช้" บอย ตอบตามความคิดของเค้า


"อย่าง พาสทำแกะปลาไม่เป็น พี่ทำเป็น พี่ก็ทำให้..............หรือว่า พี่ซักผ้าไม่เป็น พาสก็ทำ หรือว่า ถ้าเราทำไม่เป็นทั้งคู่ เราก็มาหัดทำร่วมกันได้นิค่ะ" บอย ตอบอย่างมีเหตุผล


"เราต้องเดินไปด้วยกัน............ถ้าเจอทางแยก ก็คุยกัน ตกลงกัน ว่าจะไปทางไหน ตกลงมั้ยค่ะ" บอย มองหน้าพาสนา อย่างอ่อนโยน


".............ค่ะ" พาสนา ยิ้มหวาน อย่างสุขใจ ในคำตอบของบอย


แล้วทั้งสองก็ยืนมองท้องทุ่ง นาข้าว ยามเช้วด้วยกัน พูดคุย แลกเปลี่ยนแนวคิด และศึกษา ความเป็นตัวตนของกันและกัน

เมื่อพาสนา เก็บงานต่างๆ จนครบแล้ว เธอก็พาบอยไปเที่ยวตามโบราณสถาณสำคัญๆ หลายแห่งในอยุธยา


และจบด้วยการไปช่วยป้าเจี๊ยบเก็บส้มในสวน................


"พาส.........." บอยเรียกพาสนา หลังจากที่อาบน้ำเรียบร้อยแล้ว


ชายหนุ่มเดินเข้าห้องมายืนอยู่ด้านหลังของหญิงสาว ที่กำลังหวีผมอยู่หน้ากระจกเงา


"มีอะไรหรือพี่บอย" พาสนา หันมายิ้มให้บอย


"พี่มีอะไรจะให้" บอย พูดกับพาสนา ยิ้มๆ


"อะไรหรือ" พาสนา ถามอย่างสงสัย


"พาสหลับตาก่อนซิ" บอย ยิ้มหวานให้พาสนา


"ทำไมต้องหลับตาด้วยอ่ะ" พาสนา ถามบอย อย่างสงสัยหนักขึ้นไปอีก


"เอาน่า หลับตาก่อนนะ" บอย ยิ้มให้พาสนา


"อืมมมม อ๊ะ หลับล่ะ........" พาสนา หลับตาลง


แล้วหญิงสาว ก็รู้สึกเหมือนบอยเอาอะไรสักอย่างมาสวมที่คอให้เธอ..............


"ลืมตาได้แล้ว" บอยบอกให้พาสนา ลืมตาขึ้น


พาสนา ลืมตาขึ้น แล้วยกมือจับแถวๆ ลำคอของเธอ หญิงสาวรู้ว่า บอยเอาสร้อย หรืออะไรสักอย่างใส่ให้เธอ


พาสนา หันมองไปที่กระจก แล้วหญิงสาว ก็ต้องตะลึงกับสิ่งที่ห้อยอยู่ที่คอของเธอ


"....................." พาสนา ไม่พูดอะไร เธอจ้องภาพสะท้อนในกระจกเงา นิ่ง


"คุณตา ให้พี่เอามาคืนให้พาส" บอย บอกกับพาสนา น้ำเสียงนุ่ม


พาสนา เลื่อนมือไปจับตรงล็อคแก๊ตรูปหัวใจ................


"พี่เห็นว่า พาสก็ทำใจเรื่องพี่ชายแฝดของพาสได้แล้ว และนี่ก็เป็นของสำคัญของพาส พี่เลยเอามาคืนให้พาส" บอย บอกกับพาสนา ด้วยแววตาที่อ่อนโยน


"ถึงพี่กร เค้าจะมีความสำคัญกับพาสแค่ไหน แต่...............พ่อ กับแม่ ก็สำคัญไม่ต่างกันนะพาส" บอย บอกกับพาสนา อย่างเข้าใจ


ชายหนุ่ม เดินมาจับไหล่ทั้งสองข้างของพาสนา....................เค้าบีบไหล่เธอเบาๆ


พาสนา มองร็อคแก็ต ที่สะท้อนอยู่ในกระจกเงา...................


แล้วเธอจึงก้มมองที่ห้อยอยู่ที่คอของเธอ พาสนาเปิดร็อคแก็ตออก ก็เห็นรูป หญิงชายคู่หนึ่ง ที่เธอแสนจะคิดถึง.....................น้ำตาใส หยดลง


"พี่บอยรู้มั้ย..............เพราะสร้อยเส้นนี้ ทำให้..............." พาสนา พยายามสะกด ความทุกข์ใจที่เกิดขึ้น


"พี่รู้ซิ................แต่พาสอย่าลืมนะ ว่า สร้อยเส้นนี้ไม่ได้สำคัญสำหรับพาสแค่คนเดียว มันสำคัญสำหรับพี่กร ของพาสด้วยนะ" บอย พูดเหตุผลให้พาสนาฟัง


"พี่กร เค้าก็ไม่อยากให้หายไปเหมือนกัน..............ถึงพาส ไม่ร้องหา พี่กร เค้าก็ต้องลงไปงมหาอยู่ดี" บอย พูดปลอบพาสนา


"อย่าทำให้การเสียชีวิต ของกร เสียเปล่าซิ...............ใส่มันแทนกรก็ได้" บอย พูดจบ ก็เดินออกจากห้องไป


พาสนา มองรูปในร็อคแก็ต ใบหน้าของพ่อ และ แม่ ที่ยิ้มแย้มให้เธอ.......................... แล้วรูปใบหน้าพี่ชายของเธอ ผุดขึ้นมา





"ลูกปลา นี่พ่อ กับ แม่ของเรา ...............น้องใส่ไว้นะ รักษาไว้ให้ดีด้วยละ พี่ขอดูเมื่อไหร่ ต้องมีให้พี่ดูนะ" พาสกร บอกกับน้องสาว ขณะที่สวมสายสร้อยให้น้องสาว


"จ๊ะ.........หนูจะดูแลอย่างดีเลยพี่จ๋า.........." พาสนา ในวัยเยาว์ บอกกับพี่ชาย ด้วยรอยยิ้ม


"ดีมาก.............แล้วพี่จะมาคอยดูนะ" พาสกร ยิ้มให้น้องสาวฝาแฝด ด้วยรอยยิ้มกว้าง




พาสนา มองหน้าตัวเอง ในกระจกเงาอีกครั้ง....................


"พี่จ๋า...............หนูขอโทษ ต่อไปนี้หนูจะดูแลให้ดี............" พาสนา พูดกับตัวเองในกระจกเงานั้น





ในเย็นวันนั้น พาสนา และบอย ก็ลาทุกคนในบ้าน เพื่อกลับ กรุงเทพฯ


"ขับรถ กันดีๆ นะลูก " คุณยาย บอกกับบอย อย่างเป็นห่วง


"ครับคุณยาย" บอย รับคำจากหญิงชรา


"วางๆ ก็มาเที่ยวอีกนะพี่บอย" อิง บอกกับบอย สีหน้ายิ้มแย้ม


"พี่เค้ามาอยู่แล้วล่ะ เป็นเขยของบ้านนี้แล้ว ก็มาบอ่ยเอง" ป้าเจี๊ยบพูดได้ถูกใจบอย อย่างมาก


"รักษาเนื้อ รักษาตัวดีๆ นะลูก" คุณตา บอกกับพาสนา


"หนูไปก่อนนะค่ะ คุณตา คุณยาย ป้าเจี๊ยบ พี่อิง" พาสนา กล่าวลาทุกคน ก่อนเดินไปขึ้นรถ


"ผมไปนะครับ" บอย กล่าวลาอีกครั้ง ก่อนจะขึ้นไปประจำตำแหน่งคนขับ


แล้วรถยนต์คันงาม ก็ถอยหลังออกไป เพื่อไปกลับรถ หันหน้ารถไปตามทางที่ได้เดินทางมา


พาสนา โบกมือให้คุณตา คุณยาย ป้าเจี๊ยบ และพี่อิง ก่อนที่รถ จะหันหน้าไปตามทางถนนลูกรัง.....................


สองตายาย มองดูหลานสาว เดินทางกลับกรุงเทพฯ ด้วยสีหน้า สุขใจ....................


"พี่บอยเค้าน่ารักดีนะแม่" อิง คุยกับแม่ของเธอ


"อืมมม ดีแล้วล่ะ เจ้าลูกปลา ได้คนดูแลดีๆ ก็ดีแล้ว" ป้าเจี๊ยบ พูดอย่างสบายใจ


"ว่าแต่ วันนี้ พ่อกับแม่ จะกินอะไรตอนเย็นดีล่ะจ๊ะ" ป้าเจี๊ยบ หันไปถามรายการอาหารจากตา และยาย


คนทั้งสี่ เดินกลับเข้าบ้านไป.....................


ลมพัดโชย ทำให้ต้นจำปีไหวไปตามแรงลม.......................กลิ่นจำปี หอมโชยไปทั่ว.....................



ผีเสื้อตัวน้อยสีขาว บินจากต้นจำปี เข้าไปในเรือนไทย และบินไปเกาะขยับปีก สวยสีขาวสะอาด ที่รูปของพาสกร................


รูปของเด็กหนุ่ม ...........ที่มีใบหน้าหล่อคมคาย.................ดูรอยยิ้มที่มีความสุข





บอยขับรถกลับกรุงเทพฯ อย่างไม่รีบร้อนนัก เพราะเค้ารู้สึกว่า ยิ่งเข้าใกล้กรุงเทพฯ มากขึ้นเท่าไหร่ เรื่องงาน เรื่องต่างๆ ก็จะรุมเข้ามา


เวลาที่เค้าจะได้อยู่กับพาสนา แบบนี้ก็จะหายไป..................


บอย พยายามชวนพาสนา แวะข้างทาง ดูโน้น ซื้อนี่ตลอดเส้นทาง..................


กว่าจะถึงกรุงเทพฯ ก็เกือบ 3 ทุ่ม......................หลังจากพาพาสนา ไปทานข้าวเรียบร้อยแล้ว บอยก็ขับรถมาส่งพาสนา ที่บ้าน


ตอนแรกชายหนุ่มจะไม่ยอมกลับคอนโดฯ ยังอิดออด อยากค้างที่บ้านพาสนา แต่พาสนา ก็ไม่ยอมให้บอยอยู่ค้าง เธอให้บอยกลับคอนโดฯ ของเค้า


"ทำไม พี่ค้างไม่ได้ละ " บอย ทำท่างอแง กับพาสนา


"ไม่ได้.............กลับไปนอนที่คอนโดฯ เลย" พาสนา ทำเสียงดุบอย


"ทำไมล่ะ พี่ก็เคยค้างที่นี่แล้วนินา" บอย ยังคงหาข้ออ้าง


"ตอนนั้นพาสป่วย แต่ตอนนี้พาสสบายดีแล้ว" พาสนา ใช้เหตุผลกับบอย


"แต่ตอนนี้พี่ป่วยนิ พาสดูแลพี่บ้างได้มั้ย" บอย ยังคงอ้อนไม่หยุด


"ป่วยอะไร เป็นอะไร" พาสนา มองบอย อย่างห่วงใย


"มันปวด..............ปวดตรงนี้" บอย จับมือพาสนา มาแตะที่หน้าอกข้างซ้ายของเค้า


"เสี่ยว................." พาสนา มองหน้าบอย แล้วยิ้มขำๆ


"มันจริงๆ นำ พี่ไม่สบายที่หัวใจจริงๆ " บอยยังพูดอ้อนๆ


"มันเป็นอะไรห่ะ เป็นโรคหัวใจหรือไง" พาสนามองบอยอย่างหมั่นไส้


"ใช่ พี่เป็นโรคหัวใจ" บอย มองพาสนา อ้อนๆ


"โรคหัวใจ......" พาสนา มองหน้าบอย อย่างไม่ค่อยอยากจะเชื่อคำของเค้า


"อืมมม พี่เป็นโรคหัวใจไม่มีคนดูแล" บอย พูดยิ้มๆ เสียงอ้อนๆ


"เสี่ยวอีกแล้ว........." พาสนา ยกมือตีบอยเบาๆ ไป 1 ที พร้อมกับยิ้มขำๆ


"กลับบ้านไปได้แล้ว เดี๋ยวดึก" พาสนา บอกกับบอย เพราะเห็นว่านี่ก็เกือบจะ 5 ทุ่มแล้ว


"พี่ยังไม่อยากกลับเลย" บอย ยังทำท่าอิดออด


"พี่บอย............" พาสนา ขมวดคิ้วมองบอย และทำเสียงดุ


"พาสใจร้าย.........พาสนาใจร้ายยย" บอย ต่อว่าพาสนา ขณะที่ลุกเดินออกไปที่ประตูบ้าน


"เดี๋ยวจะร้ายกว่านี้อีก ถ้ายังดื้ออยู่อ่ะ" พาสนา ยังคงทำเสียงดุต่อ


"ไปก็ได้..........." บอย พูดงอนๆ ก่อนจะเดินไปถึงประตูบ้าน


แต่ชายหนุ่ม ก็ยังยืนเกาประตูบ้านอยู่ไม่ยอมไปสักที


พาสนา ยืนมองบอย อย่างสงสัย.....................


"อะไรอีก........." พาสนา ถามบอย อย่างสงสัย


"ไม่ง้อเลยหรือไง............ง้อหน่อยดิ " บอย ยืนทำตาปริบๆ มองพาสนา


"เฮ้อออออออ" พาสนา ถอนหายใจ แล้วเดินไปหาบอย


"พี่บอย กลับบ้านนะค่ะ ขับรถดีๆ แล้วพรุ้งนี้เจอกันนะ" พาสนา พูดจาเสียงหวานกับบอย


"ขอนี่ด้วย" บอย ชี้นิ้วไปที่แก้มของเค้า


"อืมมม ได้ค่ะ" พาสนา ยิ้มหวานให้บอย แล้วหญิงสาวก็จูบที่มือขวาของเธอ แล้วไปแตะที่แก้มบอย.............


"ฝันดีนะค่ะ" พาสนา ยิ้มหวานให้บอย


"ไม่เอาแบบนี้ซิ" บอยมองพาสนา ด้วยสีหน้าไม่ชอบใจนัก


"กลับบ้านได้แล้ว " พาสนา ดันบอย ให้เดินไปที่ประตูรั้วบ้านเธอ


"งั้นเดี๋ยวถึงคอนโดฯ พี่จะโทรมานะ ห้ามหลับก่อนนะ" บอยสั่งกำชับพาสนา


"อืมม จ้า...." พาสนา รับคำส่งๆ


"ห้ามหลับนะ" บอยกำชับอีกครั้งก่อนขึ้นรถ


"เจ้าค่ะ........." พาสนา รับปากบอย


"งั้นพี่ไปนะ" บอย ยิ้มหวานให้พาสนา ก่อนที่จะสตาร์ทรถ และขับออกไป


พาสนา ยืนมองบอย ขับรถไปแล้วก็แอบยิ้ม ก่อนที่จะปิดประตู แล้วเดินเข้าบ้านเพื่อไปพักผ่อน

บอย กลับถึงคอนโดฯ .............เกือบๆ เที่ยงคืน..........


ชายหนุ่ม อาบน้ำ เรียบร้อย และอยู่ในชุดนอน...............


บอย ลื้อของในกระเป๋า ออก เอาเสื้อผ้าที่ใส่แล้วไปไว้ในตะกร้า และเค้าก็ไม่ลืม รูปคู่แฝด ที่ขอคุณตาเอาไว้ มาดู................


บอย หยิบมือถือ มากดเบอร์ คนที่เค้ากำลังคิดถึง


"ฮัลโหล............." บอย กรอกเสียงหวาน ไปตามสาย


"หืมมม" พาสนา ขานรับ ด้วยท่าทางกำลังจะหลับ


"ง่วงนอนแล้วหรือค่ะ" บอย ถามพาสนาอย่างอ่อนโยน


"อืมมมม ใกล้จะหลับแล้ว......" พาสนา ขานรับ น้ำเสียงยานคาง


"พี่ร้องเพลงให้ฟังเอามั้ย" บอย บอกกับพาสนา ด้วยสีหน้ายิ้มๆ


"อืมมม ดี..............." พาสนา ขานรับกลับมาอีก


แล้วบอย ก็หยิบกีตาร์โปร่งของเค้าขึ้นมา แล้ว ดีดกีตาร์ ร้องเพลงกล่อมพาสนา ...............



รู้บ้างมั้ย...............เมื่อฉันต้องขาดเธอเป็นเช่นไร

เธอจะรู้บ้างมั้ย.......... ว่าฉันต้องทนเหงา สักเท่าไหร่


อยากขอเธอคนดี..........เธออย่าไป

อยากขอแค่สักครั้ง เธออย่าใจร้าย

ที่ใจล่ำร้อง มันต้องการ ............ช่วยมาดูแลมันจะได้มั้ย ........... เฮ เฮ


อยากจะขอเธอ ให้กอดฉันไว้ ให้ฉันผ่านพ้นไป จากเรื่องวุ่นวาย

อยากฟังเสียงเธอ อยากมองเห็นกัน ให้ฉันอุ่นหัวใจ เพียงแค่มีเธอ อยู่ใกล้กัน


รู้บ้างมั้ย ...........ว่าหัวใจอ่อนแอ เป็นเช่นไร

เธอจะรู้บ้างมั้ย..........ว่าโลกจะเหน็บหนาวสักเท่าไหร่


อยากขอเธอคนดี..........เธออย่าไป

อยากขอแค่สักครั้ง เธออย่าใจร้าย

ที่ใจล่ำร้อง มันต้องการ ............ช่วยมาดูแลมันจะได้มั้ย ........... เฮ เฮ


อยากจะขอเธอ ให้กอดฉันไว้ ให้ฉันผ่านพ้นไป จากเรื่องวุ่นวาย

อยากฟังเสียงเธอ อยากมองเห็นกัน ให้ฉันอุ่นหัวใจ เพียงแค่มีเธอ อยู่ใกล้กัน.


อยากจะขอเธอ ให้กอดฉันไว้ ให้ฉันผ่านพ้นไป จากเรื่องวุ่นวาย

อยากฟังเสียงเธอ อยากมองเห็นกัน ให้ฉันอุ่นหัวใจ เพียงแค่มีเธอ เย......... เฮ


อยากจะขอเธอ....เฮ เฮ เฮเฮ.......ให้ฉันผ่านพ้นไป จากเรื่องวุ่นวาย...............

อยากฟังเสียเธอ เฮ เฮ เฮ เฮ ............หัวใจ...............เพียงแค่มีเธออยู่ใกล้กัน...........




บอย ร้องเพลงแสนหวาน ให้พาสนาฟัง..................


แม้พาสนา ทำท่าจะหลับแล้ว แต่เมื่อฟังเพลงรัก จากบอย เธอก็แอบอมยิ้มออกมา ...........แล้วอย่างนี้จะให้เธอหลับได้ยังไงกัน


"พาส................" บอย เรียกพาสนา เพื่อเช็คดูว่า พาสนา หลับแล้วหรือยัง


"หืมมม" พาสนา ขานรับ น้ำเสียงแผ่วเบา


"พาสจ๋า............." บอย เรียกพาสนา น้ำเสียงออดอ้อน


"ค่ะ........." พาสนา ตอบกลับ หวานไม่แพ้กัน


"พี่รักพาส นะค่ะ" บอย พร่ำบอกประโยคนี้กับพาสนา โดยไม่รู้จักเบื่อเลยสักนิด


"ค่ะ...........พาสก็รักพี่บอย นะ" พาสนา ยิ้มหวานกับมือถือ


"พาสจ๋า.............." บอย เรียกพาสนา อีกครั้ง


"หืมมม" พาสนา ตอบรับ สีหน้ายิ้มอายๆ


"พี่อยากกอดพาสจังเลย" บอย ทำเสียงอ้อนหญิงสาว


"บ้า................" พาสนา พูดออกมา ด้วยท่าทางอายๆ


"คิดถึงจังเลย พาสจ๋า.........." บอย ร้องอ้อนหญิงคนรัก


"อะไรกัน เพิ่งห่างกันได้ไม่ถึง 2 ชั่วโมงดีเลยนะ" พาสนา ตอบกลับ แล้วยิ้มขำๆ


"พาสไม่รู้หรือไง แค่นาทีเดียว พี่ก็แทบจะขาดใจแล้ว" บอย อ้อนสุดชีวิต


"พี่บอย ...........บ้าแล้ว........." พาสนา พูดออกมาด้วยรอยยิ้มขำๆ


"ใช่ ............พี่บ้า เพราะรักคนที่ชื่อ พาสนา มากเกินไปอ่ะ" บอย ยิ้มหวานกับโทรศัพท์มือถือ


"ไม่เอาแล้ว พาสจะนอนแล้วนะ" พาสนา ทำท่าจะวางสายลง


"ไม่เอา พี่อยากคุยอีก " บอย ไม่ยอม เค้าอยากจะคุยกับพาสนา ทั้งคืน ถ้าทำได้


"พี่บอย พาสง่วงแล้วนะ" พาสนา ตอบกลับมา


"งั้น.............คุยจนพาสหลับเลยแล้วกันนะ" บอย ต่อรองกลับมา


"โอ้ยยย เอางั้นเลยหรือ" พาสนา ถามบอย อย่างขำๆ


"อืมม นะ............" บอยอ้อนอีก


"อืมมม งั้นพูดมา แต่พาสหลับแล้วอย่ามาว่านะ" พาสนา พูดยิ้มๆ


"จ๊ะ.............." บอย ทำเสียงดีใจ


แล้วทั้งคู่ ก็คุยกระหนุงกระหนิง เรื่อยเปื่อย


จนพาสนา หลับไปจริงๆ ส่วนบอย ก็ยังคงพูดไปเรื่อยๆ แต่เมื่อเค้ารู้ว่า พาสนา หลับไปแล้วจริงๆ เค้าก็ยิ้มขำๆ กับตัวเอง


"งั้นฝันดีนะค่ะ.............ยอดรัก" บอย พูดจบประโยค ก็กดวางสาย..............


"ดีนะ ที่ชาร์จแบ็ตไป คุยไป .........อุ้ยย!!!!~ เครื่องร้อนเลยแฮะ" บอย เพิ่งรู้สึกว่า มือถือตัวเอง ร้อนจัด เพราะ คุยเป็นเวลานานมาก


บอย ยิ้มหวาน ก่อนจะหลับตาลง.......................


พาสนา หลับไปแล้วไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย..............ที่หูของเธอ ยังคงเสียบ ฟรีแฮนด์ เอาไว้.................





ยามเช้าที่บริษัทเสียงใส 98


พาสนา เข้ามาทำงานแต่เช้า ................


พาสนา นำรูปที่ไปถ่ายที่อยุธยา ไปส่งให้ประเวศ...............


"คุณเวศฮะ นี่รูปที่อยุธยา ฮะ............" พาสนา เอารูปให้ประเวศ


ประเวศ รับรูปมา ดู แล้วมองมาที่พาสนา..........


"พาสไปคนเดียวหรือ" ประเวศตั้งคำถามขึ้น


พาสนา รู้สึกประหลาดใจที่อยู่ๆ ประเวศ ก็ถามคำถามนี้ขึ้นมา


"เอออ........" พาสนา ไม่อยากโกหก แต่ให้พูดความจริง ก็คงไม่ดี


"เอออออ พาสไปกับเพื่อนมาฮะ" พาสนา ยิ้มแห้งๆ ให้ประเวศ


"เพื่อนหรือ..............เพื่อนหรือว่า บอย" ประเวศ ถามตรงจุด เล่นเอา พาสนา แทบสะอึก


"คุณเวศรู้............." พาสนา พูดออกมา แต่ไม่กล้าสบตาประเวศ


"พอดี ผมเห็นเมื่อบ่ายวันอังคาร ก่อนที่พาสจะไปอยุธยา ว่าพาสไปกับบอย" ประเวศ เดินไปยืนอยู่ที่กระจกใสบานใหญ่ เพื่อมองวิวข้างนอกหน้าต่างนั้น


"คือพาส..........." พาสนา ทำเสียงอ้ำอึ้ง เธอไม่รู้จะอธิบาย จะเล่าให้ประเวศ ฟังอย่างไรดี


"ผมไม่เคยเห็นพาส ให้ความสนิทสนม กับใครมากเท่านี้มาก่อนเลยนะ..........แม้แต่ผม" ประเวศ พูด้วยน้ำเสียงน้อยใจนิดๆ


"แต่ผมเคารพการตัดสินใจของพาสเสมอนะ" ประเวศ หันมามองพาสนา


"ถ้ามีอะไรไม่สบายใจ หรือให้ผมช่วย............ในฐานะเพื่อนคนหนึ่ง ก็บอกได้นะพาส" ประเวศ มองพาสนา ด้วยแววตาของความห่วงใย และปราถนาดี ที่มีต่อเธอ


"พาสขอบคุณคุณเวศมากนะฮะ ที่ห่วงใยพาส............ถ้ามีอะไร พาสจะบอกคุณเวศ คนแรกเลยนะฮะ" พาสนา ยิ้มบางๆ ให้ประเวศ


"ผมยินดีเสมอนะ..........สำหรับพาส" ประเวศ ยิ้มให้พาสนาเช่นกัน





เช้านี้บอย ตื่นขึ้นมา ก็รีบขับรถไปแถวสุขุมวิท เพื่อไปหาเพื่อนของเค้าที่เปิดร้านถ่ายรูป อยู่.............


"เฮ้ยยยย ไงเพื่อน........." ชายหนุ่ม หน้าตาสะอาดสะอ้าน กล่าวทักทาย คนที่เดินเข้ามาในร้านของเค้า


"ไง สวัสดีเพื่อน" บอย จับมือกับเพื่อนของเค้า และยิ้มให้เพื่อนเก่าสมัยเรียน


"วันนี้ลมอะไรพัดคุณบอย นักร้องใหญ่มาร้านผมได้ครับ" มีน ถามบอย ด้วยรอยยิ้ม


"คือ ฉันมีรูปให้แก ช่วยทำหน่อยว่ะ" บอย หยิบรูปจากกระเป๋าเสื้อของเค้า ให้มีน เพื่อนของเค้าดู


"เฮ้ยย ภาพมันยอ้นแสงนิหว่า แถมเก่ามากแล้วด้วย" มีน ดูรูปในมือ อย่างสงสัย


"นั่นล่ะ ถึงเอามาให้ คุณมีน ตากล้อง มือวางอันดับ 1 ดูไง" บอย ป้อนลูกยอให้เพื่อนรัก


"ไม่ต้องชมเลย ..........ไม่บ้ายอวุ้ย" มีนดักทางบอยทันที


"แล้วนี่รูปใครว่ะ ถึงเอามาให้เองกับมือ" มีนถามบอย อย่างสงสัย


"รูปแฟนฉันเอง........" บอย พูดยิ้มๆ


"หะ ไอ้คุณบอย มีแฟนแล้วหรือ" มีน ร้องออกมาอย่างไม่เชื่อหู


"อืมม ว่าจะแต่งงานกันด้วย" บอย ยิ้มเขินๆ


"เฮ้ยยย เอาจริงหรือวะ คนนี้อ่ะ" มีน มองหน้าบอย แล้วมองสาวน้อยในรูป


"เอออออ เนี่ยะเพิ่งโทรไปหามะม๊า ให้หาเถ้าแก่ ไปขอเค้าอยู่เนี่ยะ" บอย พูดยิ้มๆ


"ไม่น่าเชื่อ คุณบอย หนุ่มเจ้าสำราญ จะยอมแต่งงาน" มีน มองบอย อย่างทึ้งๆ


"เฮ้ยยย ความรักมันหยิ่งใหญ่เว้ย......." บอยพูดยิ้มๆ เมื่อคิดถึงหน้าของพาสนา


"เออ ไอ้นี่ ท่าจะ In Love อย่างหนักวุ้ย" มีนมองเพื่อนอย่างขำๆ


"เออ แล้วจะจัดการรูปให้ ฉันก็อยากเห็นเหมือนกันว่า แฟนคุณชายบอย จะสวยแค่ไหน ถึงทำให้คุณบอย ยอมแต่งงานได้เนี่ยะ" มีน รู้สึกอยากรู้จริงๆ ว่าผู้หญิงแบบไหน ที่ทำให้บอยเปลี่ยนไปได้


"เอ้ยยย ฉันเป็นคนขอเค้าแต่งเองวุ้ย...............กว่าจะยอม เหนื่อยน่าดู" บอย พูดยิ้มๆ


"หาา แกเป็นฝ่ายขอเค้าแต่งด้วย..........เฮ้ยยยย ชักอยากเห็นแล้ววุ้ยย งั้นถ้าได้เรื่องยังไง จะโทรไปบอกนะ ขอตัวเอารูปไปดูก่อน" มีนท่าทางตื่นเต้นไม่น้อย


เพราะตั้งแต่รู้จักกับบอยมา ตั้งแต่สมัยเรียน บอยจัดเป็นพวก เสือผู้หญิง ไม่เคยคบใครนานๆ และจริงจังสักคน


ผู้หญิงคนไหนว่าร้ายๆ ที่คิดจะจับบอย ไม่เคยทำสำเร็จสักที.....................


ฉนั้น กรณีนี้ ถือว่า เป็นอะไรที่พิเศษมากๆ มีนจึงอย่ารู้จริงๆ ว่าผู้หญิงท่าทาง หน้าตาแบบไหนกันที่ทำให้บอย เป็นได้ขนาดนี้

หลังจากไปที่พบกับมีนแล้ว บอย ก็ตรงมายัง เสียงใส 98 ทันที.........


บอย เดินอารมณ์ดีเข้าตึกไป เพื่อไปพบกับพาสนา.............


พาสนา กำลังเลือกเพลงกับพี่ต้อย ที่ห้องประชุมเล็ก เพื่อเอามาใช้ในอัลบัมเพลงคู่ของบอย


"สวัสดีครับคุณนางฟ้า...........วันนี้ชุดสวยจังนะครับ" บอย พูดชมนางฟ้า ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม


"อุ้ยยย คุณบอยนี่ปากหวานจัง..........." นางฟ้า ยิ้มเขินในคำชม


"คุณพาส อยู่มั้ย" บอย ถามนางฟ้า ถึงพาสนา


"อ้อ คุณพาสอยู่ห้องประชุมเล็กคะ อยู่กับพี่ต้อย" นางฟ้า บอกกับบอย


"ขอบคุณครับ" บอยยิ้มให้นางฟ้า ก่อนที่จะเดินเข้าไปทางห้องประชุมเล็ก


บอย เปิดประตูห้องประชุมเข้าไป ก็เห็นพาสนา และ พี่ต้อย กำลังคุยเรื่องเพลงกันอยู่


"อ้าวว บอย วันนี้มาด้วยหรือ" พี่ต้อย ถามบอย เมื่อเห็นบอย ยื่นหน้าเข้ามา


"อ้อ พอดีวันนี้ตอนบ่ายผมมีนัดสัมภาษณ์ครับ เลยเข้ามาเร็วนิดหนึ่ง" บอย ยิ้มกว้าง ก่อนเดินเข้าห้องมา


พาสนา มองบอย ด้วยสายตาดุๆ แต่บอย ทำเป็นไม่เห็น เค้าเข้ามาทางที่ทั้งสองนั่งอยู่


"เห็นว่า กำลังตกลงกันเรื่องเพลงอัลบัมคู่หรือครับพี่ต้อย" บอย เข้ามายืนแซกระหว่างพี่ต้อยกับพาสนา


ชายหนุ่มวางมือไปที่พนักเก้าอี้ตัวที่พาสนา นั่งอยู่ แล้วทำก้มเบียดพาสนา มองดูเพลงที่พี่ต้อยเลือกเอาไว้


บอยใช้ตัวเองบัง ตัวพาสนาเอาไว้ แล้วเค้าก็เอามือโอบไหล่พาสนาเอาไว้............


พาสนา พยายามแกะมือบอยออก แต่บอยก็ไม่ยอมปล่อย............


บอยทำทีชวนพี่ต้อยคุยเรื่องเพลง พี่ต้อยก็ดู และเลือกเพลงใน คอมฯ ให้บอยฟัง


เมื่อเลือกเพลงกันได้แล้ว พี่ต้อย กับพาสนา ก็คุยเรื่องแนวดนตรีอีกสักพัก บอย ก็เลยเดินออกจากห้องไปก่อน...........


พาสนา คุยกับพี่ต้อย เรื่องดนตรี จนเที่ยง แล้วทั้งสองต่างก็แยกกันไปพักเที่ยง.........


พาสนา เดินกลับห้องทำงานของเธอ ............


ในออฟฟิศ พนักงานต่างพากันออกไปทานข้าวเที่ยงกันหมด


พาสนา เปิดประตูห้องทำงานของเธอ..........


ทันทีที่ประตูห้องทำงานปิดลง พาสนา ก็ต้องใจไม่น้อย เมื่อร่างกายของเธอถูกใครบางคน รวบกอดเอาไว้


พาสนา มองหน้าคนที่มายืนรอกอดเธอ ก็ทำหน้าดุใส่


"พี่บอย ทำอะไร ปล่อยนะ" พาสนา พูดน้ำเสียงกระซิบกับบอย เพราะกลัวพนักงานที่ยังไม่ลงไปทานอาหารเที่ยงได้ยิน


บอย ไม่ยอมปล่อย แต่เค้ายิ่งกอดพาสนา แน่นขึ้นอีก............


"คิดถึงจังเลย" บอย ยื่นหน้าเข้าหาหน้าของพาสนา เพื่อจะหอมเธอ


พาสนา เอียงหน้าหนี................


"นี่เราตกลงกันแล้วนะ ทำไมยังทำแบบนี้อีก เมื่อกี้ในห้องประชุมด้วย ถ้าพี่ต้อยเห็นจะว่าไง" พาสนา ทำหน้าดุบอย


"เห็นก็ดี จะได้รู้กันไป ว่าเราเป็นแฟนกัน" บอย ยิ้มหวาน


"บ้าหรือ ........." พาสนา ทำเสียงดุใส่บอย


"ไม่บ้าอ่ะ พี่ไม่อยากปิดอีกแล้ว" บอย พูดน้ำเสียงอ้อนๆ


"อย่ามางอแงนะ" พาสนา ขมวดคิ้วมองบอย


"พาสจ๋า........." บอยยิ้มหวานให้พาสนา แล้วหันเธอหันหน้ามองมาที่เค้า


"พี่บอกมะม๊า ไปแล้วนะ ตอนนี้มะม๊า ก็ไปติดต่อเถ้าแก่ ไว้แล้วด้วย" บอย ยิ้มกว้าง บอกกับพาสนา


"เร็วจัง " พาสนา แปลกใจเล็กน้อย กับความรวดเร็วของเรื่องแต่งงาน


"ไม่เห็นจะเร็วเลย ใจพี่หน่ะ อยากให้แต่งซะวันนี้ พรุ้งนี้เลย" บอย ยิ้มหวานมองพาสนา


"พี่บอยนี่........" พาสนา ยิ้มอายๆ


บอย กระชับอ้อมกอดของเค้าให้แน่นขึ้น จนใบหน้าของพาสนา แนบกับอกของเค้า................


"จริงๆ นะ พี่อยากให้ถึงเวลา ที่เราได้อยู่ด้วยกัน ได้เห็นกันทุกวัน จะไม่ไหวแล้ว" บอย กระซิบบอกพาสนา


พาสนา ไม่ตอบอะไร เธอแนบแก้มกับอกอุ่นนั้น.............แล้วยิ้มหวาน.................


"พาสจ๋า............" บอย เรียกพาสนา เสียงอ้อนๆ


"หืมมม" พาสนา ขานรับ


"พรุ้งนี้เป็นวันหยุด ................เรามาทำอะไรกินกันมั้ย" บอย บอกกับพาสนา ถึงโครงการของวันพรุ้งนี้


"หืมมมมม " พาสนา มองบอย อย่างสงสัย


"ก็ ตอนเช้า ไปทำบุญที่วัดกัน............แล้วพอบ่ายๆ ก็ไปช๊อปปิ้ง แล้วตอนเย็นก็ทำกับข้าวกินกัน" บอย บอกโครงการสำหรับพวกเค้าทั้งคู่


"หึ........." พาสนา ไม่ตอบอะไร เธอหัวเราะเบาๆ ก่อนจะซบหน้าที่อกกว้างนั้น


บอย รับรู้คำตอบของพาสนา แล้วก็ให้ยิ้มกว้าง ก่อนจะกอดเธอไว้ด้วยความรัก และเอ็นดู


ในเวลาช่วงเย็น............บอย ให้สัมภาษณ์ เสร็จ ก็รีบตรงมาหาพาสนา ทันที


พาสนา กำลังเคลียร์งานเสร็จพอดี...............


บอย ชวนพาสนา ไปซื้อของสำหรับทำบุญในวันพรุ้งนี้.................


ทั้งสอง ออกจากออฟฟิศ หลังจากที่พนักงานกลับไปจนเกือบหมดแล้ว................


บอย และพาสนา ขับรถ ตามกันไป แล้วทั้งคู่ก็ไปแวะ ซื้อของสำหรับทำบุญ กัน ก่อนกลับบ้าน............


พาสนา ขับรถมาจอดในบ้าน ส่วนบอย จอดไว้หน้าบ้านของพาสนา..............


ทั้งคู่เอาของที่ซื้อมา จัดเป็นชุดๆ เตรียมเอาไปทำบุญในวันพรุ้งนี้ อย่างเรียบร้อย........


"พี่บอย ดึกแล้วนะ จะ 4 ทุ่มแล้ว กลับได้แล้ว" พาสนา หันไปมองนาฬิกา บอกกับบอย


"แล้วใครบอกว่า คืนนี้พี่จะกลับล่ะ" บอย บอกกับพาสนา สีหน้าไม่รู้ไม่ชี้


"อ้าว............." พาสนา มองบอย อย่างไม่เข้าใจ


"ก็พรุ้งนี้ไปทำบุญตอนเช้า ถ้าตื่นสาย มารับพาสไม่ทัน ก็ไม่ได้ไปทำบุญกันพอดี ฉนั้น คืนนี้พี่นอนที่นี่หนะล่ะ" บอย ยิ้มเจ้าเล่ห์


"ร้ายจริงๆ นะ ...............นี่วางแผนมานานมั้ยเนี่ยะ" พาสนา ขมวดคิ้วมองบอน อย่างหมั่นไส้


"ก็คิดอยู่นานเหมือนกัน ว่าจะทำยังไงจะได้นอนที่นี่" บอยยิ้มกรุ้มกริ่ม


"ร้ายจริงๆ นะ" พาสนา เอามือบิดพุงบอย อย่างหมั่นไส้


"โอ้ยยยยย เจ็บนะ ทำเค้าได้ทำเค้าดี" บอย ร้องออกมา มองพาสนา อย่างงอนๆ


"55555 สมน้ำหน้า อยากเจ้าเล่ห์ดีนัก" พาสนา ยิ้มเยาะ ใส่บอย............


"อ้อ ชอบใจมากนะ งั้นเอาคืนบ้างแล้วกัน" บอย มองพาสนา อย่างหมั่นเคี้ยว ก่อนจะเข้าไปจั๊กจี้เอวพาสนา


"ไม่เอานะ.............ไม่เอา............." พาสนา รีบวิ่งหนีบอย รอบบ้าน


บอย วิ่งไล่จับตัวพาสนา เพื่อจั๊กจี้ให้ได้...............


บอยวิ่งไล่พาสนา อยู่หลายรอบ ..............แล้วอยู่ดีๆ ชายหนุ่มก็ ทรุดตัวลงกับพื้น..................


"โอ้ยยยย ปวดท้อง ปวดท้อง" บอย กุมมือกับท้องของเค้า ................บอยล้มลงนอนกับพื้น สีหน้าเจ็บปวด


พาสนา เห็นบอยลงไปนอนกับพื้น และร้องปวดท้อง เลยเข้าไปดูบอยใกล้ๆ..................


"พี่บอย เป็นอะไรอ่ะ พี่บอย..........." พาสนา มีสีหน้า เป็นห่วงบอย อย่างมาก เธอจับดูตัวเค้า


แต่ทันที ที่พาสนา นั่งลงดูว่าบอยเป็นอะไร บอยก็รวบตัวพาสนา ไว้ แล้วจั๊กจี้เธอ


"นี่แนะ..........." บอย จั๊กจี้เอวพาสนา


"เฮ้ยยย ขี้โกงอีกแล้วนะ" พาสนา ร้องออกมา ก่อนจะดื้น เพราะโดนจับจั๊กจี้


"5555 โอ้ยย ไม่เอาแล้ว 5555 พี่บอย" พาสนา ดิ้นจากแรงโดนจับจั๊กจี้ ไปมา


บอย ไม่ยอมปล่อยพาสนา เค้ารวบตัวเธอไว้............แล้วพาสนา กับบอย ก็ล้มลง.................


พาสนา ล้มนอนกับพื้น โดยมีบอย นอนอยู่บนตัวเธอ...............


พาสนา หน้าแดงจัดขึ้นมาทันที...............


หัวใจหญิงสาวเต้นแรง จนแทบจะหลุดออกมา............


บอย มองใบหน้าสวยตรงหน้าของเค้า..............


บอย ยกมือ เกลียผมข้างหน้าที่ระใบหน้าของพาสนา ออก..........ทำให้เห็นใบหน้าขาวชัดขึ้น...............


ดวงตาของคนทั้งคู่ จ้องมองกันและกัน ความรัก ความหวงหา ถูกสื่อผ่านจากดวงตา ให้กันและกัน


พาสนา อยากจะหลบสายตาหวานซึ้งของบอย แต่เธอก็ทำไม่ได้...............มันเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่าง ทำให้เธอไม่อาจละสายตาจากดวงตาหวานซึ้งนั้นได้


บอยจ้องมอง ลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวยของพาสนา................


ชายหนุ่ม ก้มใบหน้าลงต่ำ..................เรื่อยๆ...........................


จนจมูกโด่งสัมผัส กับจมูกเชิดรั้นๆ ของพาสนา................


หญิงสาว รู้สึกหัวใจเต้นแรง ไม่เป็นจังหวะ ....................พาสนา หลับตาลง.............ด้วยหัวใจที่ฟูฟอง และล่องลอย


บอยก้มลงเรื่อยๆ ริมฝีปากของเค้า ประกบแนบแน่นที่ริมฝีปากของหญิงสาว............


ชายหนุ่มกอดร่างน้อย ไว้ในอ้อมกอด................ สัมผัส ที่อ่อนโยน นุ่มนวล ค่อยๆ ถูกบรรจงมอบให้พาสนา


สองมือของหญิงสาว ที่วางกับพื้น ค่อยๆ ยกขึ้น สัมผัสแผ่นหลังของชายหนุ่ม..............


ไม่ใช่แค่บอย กอดพาสนา เพียงฝ่ายเดียวอีกแล้ว................เพราะตอนนี้พาสนา กอดบอยเอาไว้แน่นเช่นกัน..............


บอย ค่อยๆ ถอนจุมพิตออก แล้วมองใบหน้า สวย ที่มีแก้มสีชมพูจัด แล้วยิ้มอย่างเอ็นดู


พาสนา ลืมตาขึ้นมองบอย เธอเขินอายอย่างมาก ...................


"พาสจ๋า...........พี่รักพาสเหลือเกิน" บอย กระซิบพูดกับพาสนา อย่างอ่อนโยน ก่อนที่เค้าจะ ใช้ริมฝีปากของเค้า จูบที่ใบหูของพาสนา


หญิงสาว รู้สึก ความหวั่นไหว ในหัวใจ...............เธอรู้สึกหวาบหวาม อย่างบอกไม่ถูก.............เนื้อตัวเริ่มสั่น................


พาสนา รู้สึกเหมือนตัวเอง กำลังจะ หลอมละลาย เข้าไปในตัวบอย...............เธออยากหยุดเค้าไว้แค่นี้ ก่อนที่ทุกอย่างจะเกินเลย แต่เธอก็ทำไม่ได้..............

ตี๊ด ติ๊ด ตี๋ ตี๊ดดดดด ติ๊ดดด ตี๋ ตี๊ด ติ๊ด ตี๋ ตี๊ดดดดด ติ๊ดดด ตี๋


เสียงมือถือ ของบอย ดังขึ้น ทำให้ทั้งสอง ต้องตื่นจากภวังค์..............


พาสนา ใช้โอกาสนี้ รีบผลักบอยออก แล้วลุกขึ้นทันที................


"พ.......พาส ไปนอนนะ" พาสนา พูดจบ ก็รีบเดินขึ้นบันได ไปยังห้องนอนของเธอ.............


หญิงสาว ปิดประตู ลงกร ล๊อคลูกบิด อย่างแน่นหนา.................


จริงๆ เธอไม่ได้กลัวบอย แต่เธอกลับกลัวใจของเธอเอง..............


ต้องขอบคุณ คนที่โทรมาหาบอย ซะจริงๆ เพราะถ้าเค้าไม่โทรมาตอนนี้ เธอเองก็ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง


พาสนา เดินไปนั่งสงบจิตใจ ที่โต๊ะเครื่องแป้ง ...............หญิงสาว ยกมือกุมแก้มของเธอ ...................


พาสนา มองเงาตัวเอง ที่สะท้อนอยู่ในกระจก...............ภาพใบหน้าของเธอตอนนี้เป็นสีแดงจัง


พาสนา เห็นภาพ ของลูกปลา ซ้อนขึ้นมาทันที..................เธอ รู้สึก ใจหายวูบขึ้นมา.................


เรื่องสำคัญ ที่เธอลืมไปเสียสนิท............................


ถ้าบอยรู้ว่า เธอกับลูกปลาเป็นคนเดียวกัน เธอจะทำอย่างไรดี......................


บอย จะโกรธเธอรึป่าว................เค้าจะว่าอย่างไรบ้าง ..............................


พาสนา รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก..........................





บอย ลุกขึ้นไปหยิบมือถือ เจ้ากรรม ที่กำลัง ร้องเรียกเค้าเอยู่


"มันจะโทรมาทำอะไรตอนนี้หว้า" บอย บ่นอุบ ก่อนกดรับมือถือ


"มีอะไรวะ คุณมาย" บอย กรอกเสียงตามสายโทรศัพท์ ด้วยอาการหงุดหงิด


" เฮ้ยยย แก หายไปไหนวะบอย ฉันมาหาแก 3 วันไม่อยู่สักวัน" มายบ่นมาตามสาย


"นั่นดิ ผู้ดการส่วนตัวอะไร นักร้องหายไป ไม่รู้" บอย แกล้งพูดว่ามาย


"ไอ้บ้า.............ก็แก เล่นหายไปไหนไม่รู้ มาหาทุกวัน ไม่เจอซักวัน แล้วเมื่อ 2 วันก่อนก็ปิดมือถืออีก" มายต่อว่าบอย เป็นชุด


"เอออ ไปต่างจังหวัดมา" บอย พูดยิ้มๆ


"อ้าว ไปไหนไมไม่บอกอ่ะ" มายทำเสียงน้อยใจ


"ไปบ้านว่าที่ภรรยาโว้ย" บอย บอกมายด้วยสีนห้า อารมณ์ดี


"หา............แกว่าไรนะบอย" มายทำเสียงตกใจอย่างแรง


"เออ เตรียมตัว มาร่วมงานได้เลย อาทิตย์หน้า ฉันจะพา มะม๊า ไปขอเค้าแล้ว" บอย พูดด้วยความรู้สึกดีใจอย่างที่สุด


"เฮ้ยๆๆๆ ใครวะ ผู้หญิงที่ไหน ฉันรู้จักมั้ย " มายถามอย่างสงสัย


"แก รู้จักซิ............. รู้จักดีเลยล่ะ" บอย ยิ้มกริ่ม


"ใครวะ ไหนบอกมาซิ" มายทำเสียงตื่นเต้น อย่างมาก


"ก็.................คุณพาสนา ไง" บอย บอกชื่อว่าที่ภรรยาของเค้า ให้มายฟัง


"ห๊ะ!!!!!!!!!!!!!~ คุณพาส งั้นหรือ" มายแทบไม่เชื่อหู


"เอออ คุณพาส คุณพาสนา นั่นแหล่ะ" บอย พูดยิ้มๆ


"แก ไปคบกันตอนไหนเนี่ยะ ฉันเห็นแก ยังกัดๆ กับเค้าอยู่เลยนะเพื่อน" มายซักถามอย่างสงสัย


"ก็ นานแล้ว...............ตั้งแต่เข้าเสียงใส ใหม่ๆหน่ะละ" บอย ตอบด้วยใบหน้าที่เปื้อนด้วยรอยยิ้ม


"แกจำวันนั้นได้มั้ยล่ะ วันที่ฉันเมา แล้วเค้าไปหาที่คอนโดฯ อ่ะ" บอย เริ่มลำดับเหตุการณ์ให้มายฟัง


"เออ แกอย่าบอกนะว่า............" มายทำเสียงไม่อยากเชื่อมาตามสัญญาณโทรศัพท์


"เออ นั่นละ ฉันก็เริ่มชอบเค้าแล้ว " บอย ตอบด้วยรอยยิ้ม


"ไอ้นี่ ร้ายวุ้ย...............คุณพาส เค้านึกไงวะ ยอมแต่งกับแกเนี่ยะ" มายพูดน้ำเสียงขำๆ


"ทำไมวะ ฉันเป็นไง" บอย เริ่มขมวดคิ้ว ในคำพูดของเพื่อน


"ก็แกมันเสือผู้หญิงดีๆ นี่เอง" มายพูดน้ำเสียงขำๆ กลับมา


"ตอนนี้เลิกหมดแล้วเว้ย.............ต่อไปนี้จะมีแต่ พาส เค้าคนเดียว" บอย พูดอย่างมั่นใจ


"เออ ให้ได้งั้นเหอะ ไม่งั้นฉันว่า คุณพาส เค้าจับแก ถลกหนังแน่" มายพูดจบ ก็หัวเราะชอบใจ


"ไอ้นี่ ไม่ทันไร มาแช่งกันซะแล้วนะ" บอย เอง ก็ยิ้มขำๆ เช่นกัน เพราะถึงยังไง เค้ามั่นใจว่า เค้าไม่มีวันโดนพาสนา จับถลกหนังแน่ๆ เพราะเค้าจะซื่อสัตย์ และรักพาสนา เพียงคนเดียว


"เออ แค่นี้ก่อนนะ ฉันจะไปเคลียร์กับสุดที่รักก่อน หนีไปไหนแล้วไม่รู้" บอย บอกกับมาย


" อ้าว นี่อยู่ด้วยกันหรือเนี่ยะ" มายถามกลับ


"เออ ฉันมาบ้านเค้า ว่า พรุ้งนี้จะไปทำบุญด้วยกัน" บอย ตอบตามความจริง


"เฮ้ยย คุณบอยเข้าวัดเว้ยยยยยยย โอ้ย คุณพาส นี่เจ๋ง จริงๆ เว้ย" มายหัวเราะชอบใจ


"เออ แค่นี้นะ" พูดจบ บอย ก็กดวางมือถือทันที............


"ท่าจะบ้า หัวเราะได้ หัวเราะดี........." บอยบ่นกับมือถือเบาๆ ก่อนจะมองไปที่ชั้นสองของบ้าน


บอย ยิ้มกริ่ม ก่อนที่จะเดินขึ้นบันได เพื่อไปหาพาสนา


แต่เมื่อบอย มาถึงหน้าห้องนอนพาสนา ก็พบว่า พาสนา ล็อคห้องไม่ให้เค้าเข้าไป..............


"พาส...........พาสจ๋า................เปิดประตูให้พี่หน่อยซิ" บอย ร้องเรียกพาสนา อยู่หน้าห้อง


พาสนา ได้ยินเสียงบอย จากหน้าห้องของเธอ หญิงสาว รีบเดินไปนั่งที่เตียงนอน................


"พี่บอย พาส ง่วง พาสจะนอนแล้ว" พาสนา ตอบบอยออกไป


"อะไรกันล่ะ...............ทำไมนอนเร็วจัง" บอย ถามต่อ


"พาส ปวดหัวอ่ะ พาสอยากนอนเร็วๆ" พาสน หาข้ออ้างอีก


"เป็นอะไร ปวดหัวไม่สบายรึป่าว" บอย ถามอย่างเป็นห่วง


"ไม่หรอก แค่มึนๆ หัวอ่ะ นอนแล้วตื่นขึ้นมา คงหายดี" พาสนา ตอบ


"ป่วยจริง หรือว่า ป่วยการเมืองกันแน่จ๊ะ" บอย เริ่มจับได้แล้วว่า พาสนา ไม่ได้เป็นอะไรมาก นอกจากหลบเค้า คงเพราะอาย


"พาส...............พาสจ๋า............" บอย ร้องอ้อน อยู่หน้าห้องนอน


"อะไรอีกพี่บอย พาสจะนอนแล้วนะ" พาสนา ตอบกลับไป ด้วยอาการ ประหม่านิดๆ


"ไม่เปิดประตูให้พี่จริงๆ หรือ" บอย พูดน้ำเสียงออดอ้อน


"ไม่อ่ะ พาสจะนอนแล้ว" พาสนา ยังคงใจแข็ง


แล้วเสียงบอย ก็เงียบหายไป.....................


พาสนา ค่อยๆ ลุกไปที่ประตูห้องของเธอ แล้วเอาหูแนบกับประตู................


เธอรู้สึกว่า อยู่ดีๆ บอยก็เงียบไป มันแปลกๆ อยู่ไม่น้อย


พาสนา ทำท่าจะบิดลูกบิดประตูเพื่อเปิดดู แต่ก็ยังกล้าๆ กลัวๆ อยู่


"ฮะฮึ้ม!!!!!!!~ "เสียงบอย ดังขึ้น ทำเอาพาสนา ชะงัก แล้วนั่งลงที่ประตูนั้น............


"พาส............พาสจ๋า..................." บอย ร้องเรียกพาสนา อีก


"อะไร" พาสนา ตอบรับ สีหน้าเป็นสีชมพู


"พี่รู้นะ ว่าพาส อยู่ตรงนี้อ่ะ............." บอย กระซิบผ่านบานประตูห้องนอน


พาสนา สะดุ้งทันที บอยรู้ได้ยังไงกันว่าเธออยู่ตรงนี้....................


"พี่ไปเอากีตาร์มา เดี๋ยวพี่จะร้องเพลงให้ฟังนะ" บอย พูดยิ้มๆ ก่อนที่จะเริ่มดีดกีตาร์ ให้พาสนา ฟัง


พาสนา ที่อยู่หลังบานประตู นั่งอมยิ้ม...........................


บอย ที่อยู่หน้าประตูห้อง เริ่มบรรเลงเพลงหวาน ให้คนรักของเค้าฟังอีกแล้ว..............





..................ในหมู่ดาว มีดาวล้านดวง มีหนึ่งดวง คือความรักฉัน

คือหนึ่งใจที่เธอให้มาจากวันนั้น ยังเก็บมัน...................ในใจ


.....................ในหมู่คนที่ดูวกวน มีหนึ่งคน คือความรักฉัน

มีแต่เธอคนเดียวสำคัญ แค่เธอเท่านั้น ที่ใจฉัน..................ต้องการจะผูกพันไว้


กว้างกว่าฟ้า มากกว่าดาว และตัวฉันจะมีให้เธอ.................เก็บไว้

จะให้เธอ ด้วยหัวใจ เท่าที่คนสักคน นั้นพอ จะทำให้เธอ..................ตลอดไป


จะกี่ครั้งที่เราใกล้กัน รู้สึกถึงความรักฉันมั้ย...................

และจะเป็นอย่างนี้เรื่อยไป จนวันสุดท้าย ที่เรานั้น..................เคียงกัน


.....................ในหมู่คนที่ดูวกวน มีหนึ่งคน คือความรักฉัน

มีแต่เธอคนเดียวสำคัญ แค่เธอเท่านั้น ที่ใจฉัน..................ต้องการจะผูกพันไว้


กว้างกว่าฟ้า มากกว่าดาว และตัวฉันจะมีให้เธอ.................เก็บไว้

จะให้เธอ ด้วยหัวใจ เท่าที่คนสักคน นั้นพอ จะทำให้เธอ..................ตลอดไป


กว้างกว่าฟ้า มากกว่าดาว และตัวฉันจะมีให้เธอ.................เก็บไว้

จะให้เธอ ด้วยหัวใจ เท่าที่คนสักคน นั้นพอ จะทำให้เธอ..................ตลอดไป





บอย ร้องเพลงหวาน ให้พาสนา ฟัง อย่างอ่อนหวาน และอบอุ่น........


พาสนา ที่นั่งฟัง อยู่หลังบานประตู เธอเอาตัวพิงประตูไว้ และฟังอย่างตั้งใจ


บอย เอง ก็เอาหลังพิงประตูไว้เช่นกัน.........................


แม้จะมีแผ่นไม้ของประตู กั้นพวกเค้าเอาไว้..............แต่เหมือนพวกเค้าสัมผัสถึงกัน ด้วยหัวใจดวงเดียวกัน


แล้วคืนนั้น ทั้งบอย และพาสนา ก็นั่งคุย และร้องเพลง อยู่ที่ประตูบานนั้น..............


จนต่างก็หลับไป.................

เมื่อเวลาเช้ามาถึง ทั้งพาสนา และบอย ต่างก็เตรียมตัวไปทำบุญด้วยกัน


แรกที่พาสนา เห็นหน้าบอย เธอก็รู้สึก เขินอาย อย่างบอกไม่ถูก เอาแต่ก้มหน้า ไม่ยอมสบตาเค้าเลย


บอยเอง ก็รู้ว่า พาสนา อายเค้า แต่ก็อยากให้เธอคุยกับเค้าบ้าง.............


จนทั้งคู่เดินทางไปถึงวัด และทำบุญด้วยกัน............


"สบายใจจัง ได้ทำบุญแบบนี้ เนอะ!!~ " บอยบอกกับพาสนา ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม


"อืมมม......." พาสนา พยักหน้าให้บอย แต่ก็ยังคงไม่ยอมสบตาเค้า


บอย จับมือพาสนา มากุมไว้ ในมือของเค้า................พาสนา พยายามดึงมือคืน แต่บอยก็ไม่ยอมปล่อย


"พี่บอย ปล่อยมือพาสเหอะ" พาสนา บอกกับบอย น้ำเสียงตื่นเต้น


"พาส..............พาสกลัวอะไรพี่" บอย ถามพาสนา ด้วยสีหน้า จริงจัง


"ป่าว..............." พาสนา ส่ายหัวไปมา อย่างช้าๆ


"อ้าว แล้วเป็นอะไร เมื่อก่อนจับมือ พาสก็ไม่เห็นว่าอะไร ตอนนี้ทำไม เป็นแบบนี้" บอย ถามพาสนา น้ำเสียงอ่อนโยน


"ก็..............ก็พาส กลัวตัวเองมากกว่า" พาสนา ตอบตามความรู้สึกที่เธอมี


"หืมมมมมมม" บอย มองหน้าพาสนา...........


"พี่บอย.............เราใกล้กันมากเกินไปรึป่าว พาสว่า ............เราห่างๆ กันหน่อยดีมั้ย" พาสนา กลั้นใจพูดในสิ่งที่เธอเอง ก็ไม่อยากให้เกิด


บอย มองพาสนา ด้วยสีหน้า เคร่งขรึมขึ้น........ชายหนุ่มรู้สึกไม่ชอบคำพูดนี้มากๆ เค้าอยากจะโกรธที่พาสนา พูดแบบนี้


อาจเป็นเพราะ เหตุการณ์เมื่อสักครู่ พาสนา ถึงพูดออกมาแบบนี้ เค้าจึงพยายามไม่สนใจมัน.............แต่ยังไงเค้าก็ไม่ชอบคำพูดประโยคนี้เอาซะเลย


"พาส ...............พี่จะถือว่าพาสไม่ได้พูดนะ" พูดจบ บอย ก็เดินไปที่รถ โดนไม่พูดอะไรอีก


"พี่บอย.........." พาสนา มองบอย แล้วรู้สึกเสียใจที่พูดประโยคนี้ออกมา


เมื่อกลับจากช็อปปิ้ง ซื้อของมาเตรียมไว้สำหรับมื้อเย็นแล้ว..........


วันนี้พาสนา ชวนบอย ทำความสะอาดบ้านกัน เพราะธรรมดา เธอจะจ้างใหม่ ลูกสาวแม่ค้าส้มตำ มาทำความสะอาดให้ เสมอๆ


แต่ใหม่ ทำความสะอาดได้ไม่ทั่วถึงนัก พาสนา เห็นว่า วันนี้ว่างๆ เธอจึงคิดอยากทำความสะอาดบ้าน..................


บอย ช่วยพาสนา ทำความสะอาดบ้าน อย่างขะมักเขม้น และสนุกสนาน...............


และในขณะที่พาสนา กำลังทำความสะอาดครัว บอย ก็ขึ้นไปบนห้องนอนของพาสนา......................


บอย ปัดกวาด เช็ดถู ห้องอย่างตั้งใจ ..................ชายหนุ่ม ร้องเพลงไป ทำความสะอาดไป ....................


บอย กวาดไล่ตั้งแต่ สุดมุมห้อง .................ทุกซอก ทุกมุม ถูกกวาด ออกมา.................. และใต้เตียงก็ไม่เว้น


บอย ขณะที่บอย กำลังกวาดใต้เตียงอยู่นั้น ก็รู้สึกว่า ไม้กวาดไปกวาดเจออะไรบางอย่าง................


บอย มองสิ่งของที่ติดไม้กวาดมา...................


พวงตุ๊กตา ของเค้า..............บอยยิ้ม ที่ได้ของคืน แต่สิ่งที่ออกมาจากใต้เตียงไม่ใช่แค่ พวงตุ๊กตาของเค้าเท่านั้น..............


เสื้อของผู้หญิง สีชมพู ลายดอกไม้ สวยหวาน ...............บอย หยิบขึ้นมาดู...................


"ของใครกันนะ...............หรือว่าของพาส" บอยมอง อย่างสงสัย..........


"พี่บอย กวาดไปถึง............ไหน............" พาสนา ที่เดินตาบอยขึ้นมาชั้นบน เจอสิ่งของสิ่งหนึ่ง ที่บอย ถืออยู่


"แล้ว.............." พาสนา หยุดมองเสื้อสีชมพูในมือบอย


"ของใครหรือพาส ของพาสหรือ" บอย ถามพาสนา ถึงเสื้อตัวสวยในมือ


"เอออออ " พาสนา มีทีท่า อ้ำอึ้ง พูดอะไรไม่ออก นี่เธอทำเสื้อตกไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน เธอทำลายไปหมดแล้วนินา............


"ว่าไง ของใครหรอ...........แต่พี่รู้สึกคุ้นๆ นะ" บอย มองเสื้อตัวน้อย อย่างวิเคราะห์


"โธ่ พี่บอย เสื้อโหล เค้าใส่กนให้เกลื่อนเมือง" พาสนา รีบคว้าเสื้อตัวสวยมาจากมือบอย


"แล้วของใครอ่ะ ของพาสหรือ" บอย ยิ้มกรุ้มกริ่มมองพาสนา


"อ้าว อยู่ห้องพาส แล้วจะให้เป็นของใครล่ะ" พาสนา ตอบยิ้มเจือนๆ กลับ


"งั้นใส่ให้พี่ดูหน่อยซิ" บอย รู้สึกอยากเห็นพาสนา ใส่เสื้อผ้าแบบผู้หญิงบ้าง


"เอออ โอ้ยยยย เสื้อมันตัวเล็กกว่าตัวพาสแล้ว ใส่ไม่ได้แล้ว" พาสนา รีบปฎิเสธทันที


"ไม่นะ พี่ว่า พาสน่าจะยังใส่ได้อยู่นะ" บอย ยังเซ้าซี้


"เฮ้ยยยยยยยย พี่บอย ทำงานๆๆ อย่าหาเรื่องอู้ดิ" พาสนา พยายามหาเรื่องอื่นมาดึงให้บอยสนใจ และไม่สนเรื่องเสื้ออีก


"อะไรกัน ใครอู้" บอย มองพาสนา อย่างหมั่นเคี้ยว แล้วก็ก้มหน้าทำงานต่อ


แล้วพาสนา ก็ชวนบอยทำความสะอาด จนลืมเรื่องเสื้อสีชมพูตัวสวยไปทันที................


แล้วเย็นวันนั้น ทั้งสองก้ได้ ทำอาหารเย็นทานด้วยกัน ....................




เช้าวันใหม่เริ่มขึ้น................


พาสนา ไปทำงานตามปกติ...............


"พาส........บ่ายนี้ไปงาน เปิดตัวบริษัทเพลง กับผมหน่อยนะ" ประเวศ เดินมาคุยกับพาสนา ขณะที่พาสนา กำลังสั่งงานนางฟ้าอยู่


"เปิดตัวบริษัท พันทิพ มิวสิค หรือฮะ" พาสนา ถามประเวศ เรื่องงานที่จะไป


"อืมม บ่าย 2 นะ" ประเวศ นัดเวลา กับพาสนา


"ฮะ..........." พาสนา รับทราบ แล้วก็หันไปสั่งงานนางฟ้า ต่อ






บอย เดินทางไปแถวถนนสุขุมวิท เพื่อไปรับรูปจากมีน.............


บอย คิดอยากเอารูปไปเซอร์ไพร์สพาสนา ในเย็นนี้.............................ชายหนุ่มขับรถไป ยิ้มไป อย่างมีความสุข


รถเก๋ง คันงามม จอดหน้าร้านถ่ายรูป ที่มีชื่อเสียงที่สุด ในย่านนี้...............


บอย เดินเข้าร้านไป ด้วยท่าทาง สบายอารมณ์.............


"รีบมาเชียวนะพระเอก" มีน ร้องทักบอย เมื่อเห็นบอย เดินเข้าร้านมา


"ว่าไง ไหนผลงาน" บอย ถามมีน อย่างตื่นเต้น เค้าแทบจะทนไม่ไหว ที่จะได้เห็นรูปพาสนา ในวัยเด็ก ที่ยังแต่งตัวแบบผู้หญิง


"เฮ้ย!!!!~ บอย ฉันรู้แล้วทำไมแกเปลี่ยนตัวเอง ได้เพราะผู้หญิงคนนี้" มีน พูดกับบอยยิ้มๆ ขณะที่กำลังก้มหยิบรูปให้เค้า


"ทำไมวะ........." บอย ถามมีน อย่างสงสัย


"ก็แฟนแก สวยซะขนาดนี้นิหว่า" มีพูดชม พาสนา ให้บอยได้ฟัง บอย ยิ้มกว้างออกมาทันที


"ไม่ใช่สวยเฉยๆ นะเว้ย โคตะระสวยเลยวะ.............ไปเจอกันที่ไหนวะ" มีน มองบอย อย่างอิจฉา


"เรื่องยาววะ................ไหนเอามาดูดิ" บอย พูดยิ้มๆ และชะโงก มองรูปในมือมีน


"อ๊ะ!!!~ คนอะไร สวยจริงๆ" มีน วางรูปพาสนา ที่ได้ถูกตบแต่งด้วยเทคนิคพิเศษ ทำให้สามารถมองใบหน้าได้ชัดขึ้น ให้บอย ได้เห็น


แถมรูปนี้ มีนอัดขยายขนาดให้ใหญ่ขึ้น จนเห็นได้ชัดมากขึ้น.....................


บอย ยิ้มกว้าง แล้วมองไปที่รูปที่มีนวางให้เค้าดู.......................


ทันที ที่ชายหนุ่ม มองไปที่รูปที่วางอยู่ข้างหน้าเค้า................


รอยยิ้มกว้าง ก็ค้างอยู่กับที่........................บอยมองรูปอย่างอึ้งๆ


ชายหนุ่ม ค่อยๆ หุบยิ้มลง.......................


"ลูกปลา........." บอย เรียกชื่อหนึ่งออกมาเบาๆ


"เออ รู้แล้วว่าแฟนแก ชื่อลูกปลา" มีน พูดประชดบอยนิดๆ


"แกรู้ได้ไง ว่าเค้าชื่อลูกปลา " บอยมองหน้ามีน อย่างสงสัย


"ไอ้บอย จะมาแกล้งทดสอบฉันรึไง ก็เขียนชื่อไว้ซะหลา หลังรูปเนี่ยะ .............พาสกร - กร / พาสนา - ลูกปลา แกคิดว่าฉันจะโง่รึไง" มีน คว่ำรูปต้นแบบ แล้วชี้ตรงที่มีปากกาเขียนชื่อเอาไว้ ให้บอยดู


บอย มีอาการ เหมือนจะล้มทั้งยืน......................นี่เค้าทำอะไรอยู่ ถึงโง่ได้ขนาดนี้


"ลูกปลา............พาสนา........... ลูกปลา ................พาสนา.............." บอย ทวนชื่อสองชื่อไปมา


"เฮ้ย ไอ้บอยเป็นไรไปวะ" มีนมองเพื่อน อย่างสงสัย


"ขอบใจนะเพื่อน ที่ทำให้ฉันหายโง่" บอย คว้ารูปทั้งหมด แล้วเดินกลับไปที่รถ


"เฮ้ยย บอย.............อะไรของมันวะ" มีเรียกบอย แต่ก็ไม่ทัน มีนรู้สึกงง กับอาการบอย


บอย เดินไปนั่งในรถ ด้วยอาการ อึ้งๆ มึนๆ


"นี่เราโดนหลอกมาตลอดเลยหรือ...................นี่เรามันเป็นไอ้โง่............ ไอ้งั่ง หรือนี่" บอย พูดอย่างแค้นใจ


"เฮ้ยยยยยยยย " บอย ขว้างรูปในมือ ไปที่เบาะข้างๆ อย่างโกรธเคือง


แต่เค้าก็อยากฟังคำอธิบายจากพาสนา ......................บอย สตาร์ทรถ แล้วมุ่งตรงไปที่เสียงใส 98 ทันที




รถคันงามจอดที่หน้าตึกเสียงใส98..........


บอย ทำท่าจะลงไปที่ตึกนั้น แต่ก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเห็นพาสนา เดินออกมาจากตึก พร้อมกับ.....................ประเวศ


บอย นั่งมองคนทั้งคู่ จากในรถ..............ด้วยสีหน้าไม่พอใจนัก................


ระหว่างที่พาสนา กำลังจะเดินไปที่ลานจอดรถ มีมอเตอร์ไซด์ คันหนึ่งวิ่งมา.............. รถมอเตอร์ไซด์ ไม่ได้ดูว่า กำลังมีคนเดินอยู่ ประเวศ รีบคว้าข้อมือพาสนา แล้วดึงเธอไปทางเค้าเพื่อหลบมอเตอร์ไซด์


พาสนา ไม่ทันได้ตั้งตัว เธอเซ ถล่า ไปอยู่ในอ้อมกอดของประเวศ................


พาสนา ตกใจไม่น้อย.............เมื่อพาสนา ตั้งสติได้ เธอจึงรีบผละ ออกมา..............


"เอออ ขอโทษนะ" ประเวศ บอกกับพาสนา


"ไม่เป็นไรฮะ พาส ต้องขอบคุณ คุณเวศ มากกว่า ถึงจะถูก" พาสนา ยิ้มให้ประเวศ


"เป็นอะไรรึป่าว เจ็บตรงไหนมั้ย" ประเวศ ถามพาสนา อย่างห่วงใย


"ไม่เป็นไรฮะ ........" พาสนา ยิ้ม


"งั้นไปกันเถอะ" ประเวศ เปิดประตูรถ ให้พาสนา พาสนา ยิ้มให้ประเวศ ก่อนจะขึ้นรถ


แล้วรถคันสวยของประเวศ ก็แล่นออกไป.......................


บอย ที่นั่งอยู่ในรถ เห็นเหตุการณ์ต่างๆ อย่างละเอียด...............แววตาของชายหนุ่ม เต็มไปด้วยความเกรียวโกรธ


"พาสนา............." บอย เรียกชื่อผู้หญิงคนที่เค้ารัก และคิดว่าเธอรักเค้า ขึ้นมา ด้วยความเจ็บแค้น


ชายหนุ่มกำมือแน่น ทุบไปที่พวกมาลัยรถ จนเสียงแตร รถ ดังออกมา..............