โควิด..ยังเห็น!(กาพย์ทีฆปักข์)
บางขณะบางช่วงใน...อารมณ์ลอย วับไหวลุกเร่าพลอย...วุ่นวาย ทุกอย่างราวปล่อยไฟ...มารอ ชีวิตหันหายหนทาง...หลุดเลือน ปีผ่านเดือนตามไป...ไม่เห็น ลมหนาวยังพัดเย็น...ไม่หนี น้ำค้างยังไม่กระเด็นไกล...ต้นไม้ ชีวิตกลับลี้ห่างหาย...ไม่ทัน โควิดเดินหันหนาหนัก...เปรมปรีด์ เดือนเปลี่ยวร้างรอยวิถี...คืนสงัด เสียงร่ำไห้ทุกที่คน...จากไป ทางรอดพลัดจากจร...ใครพาน? รอหวังวารบ่งโลก...แจ้งชัด กลับตะวันมาเร่งลัด...หยุดฉาย ลมเอ่ยหันพัดหลาย...ช่วงลึก กลับไม่คลายโรคกาล...หลายสมัย ฝันสร้างนัยวาดหวัง...ต้องพบ หวังโรคร้ายจรจบ...จากไกล พระเอกหันมาพบทาง...สมหวัง จากหลับใหลจากโลก...ล่วงเลือน.. |
Create Date : 04 มกราคม 2564 |
|
9 comments |
Last Update : 26 เมษายน 2564 11:30:29 น. |
Counter : 2226 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณเริงฤดีนะ, คุณkatoy, คุณสองแผ่นดิน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณร่มไม้เย็น, คุณhaiku, คุณSai Eeuu, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณmultiple, คุณภาวิดา คนบ้านป่า |
| |
โดย: ญามี่ 4 มกราคม 2564 23:12:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: katoy 6 มกราคม 2564 7:18:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: multiple 5 กุมภาพันธ์ 2564 4:17:36 น. |
|
|
|
| |