|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เรียนจบแล้วนะคะ แต่เสียแฟนนี่มันคุ้มกันมั๊ยนั่น
มาแว้ววววว กลับมาแล้วหลังจากหายหัวไปร่วมเดือน หายไปตามล่าปริญญา (ใจ) เดือนที่แล้วทั้งเดือนใช้ชีวิตอยู่กรุงเทพฯ มากกว่าอยู่ดูไบซะอีก ทั้งขอไฟลท์ กทม.มาสองไฟลท์ ลากลับบ้าน 10 วัน แล้วยังหนีกลับบ้านอีกตอนที่ได้วันหยุดติดกันหลายวัน กินแกลบเลยเดือนนี้ แล้วยังโดน manager จับได้เรื่องที่หนีกลับบ้าน เลยโดนเรียกไปด่าๆๆๆๆ และได้ของขวัญที่เรียนจบเป็น warning กลับมาให้นอนกอดเล่นซะงั้นกู เหอ เหอ
แต่แล้วในที่สุดเราก็เรียนจบซะที เลือดตาแทบกระเด็น น้ำหู น้ำตาไหลไปเป็นลิตร เหนื่อยยยยยย เครียดดดดดด พอแล้ว ไม่เอาแล้ว จะไม่ดิ้นรนหาเรื่องใส่ตัวแบบนี้อีกแล้ว พอเรียนจบรู้สึกโล่งมากกกก เหมือนยกภูเขาออกจากตูด ความกดดันที่มันมีมาตลอดสองเดือนที่ผ่านมามันหายไปหมดเลย ชีวิตที่ค่อนข้างแย่มากๆ ในช่วงนั้นก็ค่อยๆ ดีขึ้นมา (จริงๆนะ)
ต้องขอขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนมากๆ โดยเฉพาะเพื่อนที่จุฬา ที่ช่วยจัดการเป็นธุระเดินเรื่องการยื่น การส่งเอกสาร ตามล่าลายเซ็นต์อาจารย์ ถึงขนาดลางานกันเป็นวันๆ มาปักหลักกันอยู่ที่มหาลัยเพื่อทำเรื่องจบให้เรา ซาบซึ้งมากเพื่อนจ๋า แล้วก้อขอบคุณยัยตุ้ยนุ้ย เพื่อนสุดที่เลิฟฟฟฟ ที่ช่วยประหนึ่งเป็นคนที่กำลังเรียนซะเอง (ชั้นนี่มันเลวเน๊อะ ทิ้งภาระให้เพื่อนฝูงทำเยอะแยะไปหมด ตัวเองหนีกลับมาดูไบซะงั้น)
แต่ได้อย่างมันก้อต้องเสียอย่าง ตอนนี้ก็กลายเป็นคนโสดสนิท ไร้คนข้างกาย ไม่มีคนมาคอยห่วงใย มาคอยเป็นเพื่อนพูดคุยอีกแระ สาเหตุก็มาจากเรื่องเดิมๆ ไม่อยากพูดอะไรมาก เอาเป็นว่าสุดท้ายยังไงเราก็ให้อภัยเค้า ไม่โกรธ ไม่เกลียด คงเป็นเพราะมันเป็นความผูกพันธ์ที่เราคบกันมานาน ตัดกันไม่ขาดหรอก ก็ตั้ง 4 ปีนี่นะ แต่จะให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมมันก็คงยังไม่ใช่ตอนนี้ ปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลาดีกว่า วันข้างหน้าใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ตอนนี้ขอให้เป็นแบบนี้ไปก่อนดีกว่า เพราะถึงยังไงเราก็ยังรักและห่วงใยเค้าเหมือนเดิม (ไม่รู้ว่าเค้าจะรักจะห่วงเรารึเปล่านะ ฮะฮะ) เพียงแต่เว้นระยะห่างความสัมพันธ์ของเราสองคนเอาไว้ดีกว่า เพราะเค้าก็มีอีกคนที่ต้องดูแลต้องห่วงใย มันจะทำให้เรื่องมันไม่จบเปล่าๆ (ดูเหมือนเป็นแม่พระเลยกรู ) แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ ถึงแม้มันจะเจ็บจี๊ดบ้างบางครั้งก็เถอะ แต่ยังดีกว่าที่ต้องทนคบไปทั้งน้ำตานี่เน๊อะ
แต่ตอนนี้เราก็แข็งแรงดีทั้งร่างกายและจิตใจ แอบหดหู่บ้างบางครั้งแต่ก็ยังใช้ชีวิตต่อไปได้ปกติ ก็ทีเหงาๆบ้างแหละ เฮ้อ  แต่เพื่อนๆ ทุกคนก็บอกว่า "เอาเหอะมึง เสียผู้ชายแต่เรียนจบ ก็ถือว่าคุ้มแล้วล่ะ" อ่ะนะพวกมัน พูดง่ายดีจังเลยนะ
พอจบเรื่องวุ่นๆ ทั้งเรื่องเรียน เรื่องงาน เรื่องผู้ชาย ก็กลับมาสถิตย์อยู่ดูไบ เริ่มบินกันหัวบาน เดือนนี้ทั้งเดือนมันให้วันหยุดมา 7 วันพอดีเป๊ะตามกฎที่เดือนๆนึง ต้องมีวันหยุดอย่างน้อย 7 วัน ใช้งานมันให้คุ้ม เอะอะๆ หนีกลับบ้าน ฮ่าฮ่า แต่ขอเอามาลงคราวหน้าแล้วกันเรื่องทริปต่างๆ เพราะตอนนี้โปรแกรม ACD ที่คอมมันเป็นบ้าอะไรไม่รู้ เปิดไม่ได้ ทำให้ไม่สามารถย่อรูปมาลงได้ ขอเอาเครื่องไปทำก่อนแล้วจะมา update อีกรอบนะคะ
ป.ล. ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนที่ให้กำลังใจมาตลอดทั้งเรื่องเรียน เรื่องงาน และเรื่องความรักของเรานะคะ รักๆๆๆๆ ทุกคนนะค้า<
Create Date : 31 พฤษภาคม 2550 |
Last Update : 31 พฤษภาคม 2550 11:09:47 น. |
|
10 comments
|
Counter : 836 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: goodpeople วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:59:54 น. |
|
|
|
โดย: โสดในซอย วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:38:43 น. |
|
|
|
โดย: น้องถ่าน วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:47:37 น. |
|
|
|
โดย: YuiEk IP: 213.42.21.79 วันที่: 4 มิถุนายน 2550 เวลา:20:24:04 น. |
|
|
|
โดย: Suri.S วันที่: 12 มิถุนายน 2550 เวลา:14:22:19 น. |
|
|
|
โดย: ปิ๋ว IP: 69.225.135.67 วันที่: 14 มิถุนายน 2550 เวลา:11:44:20 น. |
|
|
|
โดย: Mintto IP: 213.42.21.79 วันที่: 17 มิถุนายน 2550 เวลา:19:55:43 น. |
|
|
|
โดย: white fox (ลยา ) วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:40:10 น. |
|
|
|
โดย: เยียร์ เยียร์ IP: 58.64.109.112 วันที่: 8 สิงหาคม 2550 เวลา:22:27:01 น. |
|
|
|
|
|
|
|
มาเยี่ยมคะ