Bloggang.com : JA_AO : Johannesburg: ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด

Johannesburg: ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด

กลับมาแล้วจากไฟลท์โจฮันเนสเบิร์ก แอฟริกาใต้ ประเทศที่เค้าร่ำลือกันว่าน่ากลัว ไม่น่าไป (แต่ก็ไปมาแระ) ไฟลท์ยาวเกือบ 8 ชั่วโมง ถือว่าค่อนข้างนานเหมือนกัน เพราะเราเพิ่งเคยได้บินแต่ไฟลท์ใกล้ๆ ไกลสุดนี่ก็แค่กรุงเทพฯเนี่ยแหละ 6 ชั่วโมงเอง ขาไปก็เรื่อยๆ ไฟลท์ตีสี่ ผู้โดยสารหลับซะส่วนใหญ่ เลยได้พักคนละเกือบ 2 ชั่วโมง

นั่งคุยนั่งเม้าท์กันเรื่อยเปื่อย แต่ไม่รู้คิดไปเองป่าวว่าไฟลท์นี้แอบเหม็นๆอยู่เหมือนกันอ่ะ

ต้องแอบกลั้นหายใจเป็นระยะ

เครื่องแลนด์ก็เกือบๆเที่ยง ใช้เวลานั่งรถจากแอร์พอร์ตไปที่โรงแรมประมาณ 20 นาที ระหว่างทางเหมือนมันเป็นแบบชนบทนอกเมืองน่ะ ไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่ เป็นทุ่งหญ้า เป็นเนินเขาซะส่วนใหญ่ เหมือนขับรถออกต่างจังหวัดบ้านเรายังไงยังงั้น จนมาถึงที่โรงแรมน่ะถึงจะเจริญขึ้นมา เหมือนเป็นย่านในเมือง มีโรงแรมเยอะแยะ

ถนนบ้านเมืองนี้ ก็สะอาดสะอ้าน ไม่ค่อยจอแจเท่าไหร่

นี่แหละบ้านของคนที่นี่ น่ารัก กะทัดรัดดีมั๊ย

มองไปไกลๆ ไอ้แดงแดงทั้งหลายนี่มันบ้านคนนะ ไม่รู้ว่าเป็นหมู่บ้านป่าวนะ อย่าไปดูตาลุงที่ถือร่มล่ะ ถ่ายติดมาด้วยความบังเอิญ

คนเก็บขยะ (รึเปล่า) ไม่รู้เก็บอะไร ไม่เห็นมีขยะเลย

Reception ของโรงแรม ก็โอ่อ่าพอตัวอยู่นะ แต่ไม่ได้ถ่ายรูปห้องนอนมาเพราะพอนึกได้ว่าต้องถ่ายรูปของก็แผ่กระจายไปทั่วห้อง แต่ก็ถ่ายรูปวิวจากห้องนอนมาฝาก

พอเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็รีบออกไปเที่ยวข้างนอก แต่ก็ไม่ได้ไปเที่ยวไหนไกลหรอก ก็ไป mandela square นั่งรถจากโรงแรมไปห้านาทีก็ถึงแล้วล่ะ Mandela Square ก็มาจากชื่อของท่าน Nelson Mandela อดีตท่านผู้นำของประเทศแอฟริกาใต้

รูปปั้น เนลสัน แมนเดลล่า ใหญ่เท่าช้างเลยไปเต๊ะท่าถ่ายรูปด้วยซะหน่อย ไว้เป็นหลักฐานว่ามาถึงที่นี่แล้ว

แล้วก็ไปหาอะไรกระแทกปากกินก่อน หลังจากทำไฟลท์มาตั้งแต่เมื่อรุ่งเช้าจนตอนนี้จะบ่ายแล้ว ไปถึงร้านก็ถามก่อนเลยว่ามีหมูมั๊ย จะกินหมู

พนักงานมันคงงงว่านังเอเชียสามตัวนี้ประเทศไม่มีหมูให้กินกันหรือไง

พอร์คชอปแสนอร่อย ราคาก็ไม่แพงนะ

เพื่อนร่วมไฟลท์สาวเกาหลีและจีน

พอกินกันจนอิ่มหน่ำสำราญก็ไปเดินดูของกัน ห้างเค้าก็ใหญ่โตดี ของแบรนด์เนมก็มีเยอะเหมือนกัน แต่ก็ได้แค่ดูๆ ไม่ได้ซื้ออะไร เพราะไม่อยู่ในโหมดช้อปปิ้ง

ได้มาแค่โปสการ์ด 4-5 ใบเท่านั้นเอง แล้วก็กลับโรงแรม กลับไปถึงโรงแรมฝนก็ตกหนัก ทำให้ทีวีไม่มีสัญญาณ ดูไรไม่ได้เลย

ก็เลยอาบน้ำอาบท่า นอนเล่นๆ แต่นอนไปนอนมาดันหลับจริง หลับตั้งแต่ 5 โมงครึ่งถึงแปดโมงเช้า นอนไปได้

ไฟลท์ขากลับเหนื่อยโคตรรร ผู้โดยสารเต็ม (อีกแล้ว) เริ่ม service ตั้งแต่ take off เสร็จ ทำงานแบบ non-stop ตั้งแบบสี่ชั่วโมงกว่า โอ้ยยยย หิวจนจะเป็นลม ตอนพักก็พักแค่คนละ 45 นาที ซัดข้าวไปสองถาด ฮ่าฮ่าฮ่า ตอนเครื่องจอดมีผู้ดดยสารหลับไม่ยอมตื่น ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น SFS มาปลุกแบบทั้งกระชากทั้งตบมันก็ยังไม่ยอมตื่นเหล่าลูกเรือตาหูเหลือก ตาย ตาย ตาย อย่ามาตายบนเครื่องนะ แต่ก็ยังหายใจอยู่นะ แต่คาดว่าจะดื่มหนักไปหน่อย ทำไง ทำไง ลูกเรือคนนึงเลยเอาผ้าชุบน้ำเย็นมาบิดๆใส่หน้าผู้โดยสาร ซักพักพี่ท่านก็งัวเงียตื่นขึ้นมา พวกเราก็โล่ง ใจหายใจคว่ำหมดเลย

จบไฟลท์นี้แบบโอเค แค่เหนื่อยไปหน่อยแต่ดดยรวมไม่เลวร้ายอะไร แต่ถ้าจะให้ไปอีกก้ขอคิดดูก่อนแล้วกันนะ เพราะประเทศไม่มีไรให้เที่ยวอ่ะ