Mauritius: เกาะสวาท หาดสวรรค์ (ว่าไปนั่น)

หลังจากกลับมาจากไฟลท์โจฮันเนสเบิร์ก ก็มีวันหยุดแค่สองวัน แล้วก็ต้องเก็บกระเป๋าไปทำไฟลท์มอริเชียสต่ออีกแระ ตอนแรกที่รู้ว่าได้ไฟลท์นี้ก็ดีใจอยู่เหมือนกัน เพราะเค้าว่ากันว่าสวย (เค้าไหนก็ไม่รู้) แต่พอมาดูอีกที ไหงได้เวลาพักที่โน่นแค่ 13 ชั่วโมงเองล่ะนั่น แล้วงี้จะได้ไปเที่ยวชมความงามกะเค้ามั๊ยเนี่ย

ไฟลท์นี้ออกตอนตีสามกะลังง่วงได้ใจมากๆ ไฟลท์ไทม์ประมาณ 6 ชั่วโมง ไปถึงที่โน่นประมาณสิบโมง ไม่อยากบอกว่าช่างเป็นไฟลท์ที่เหนื่อยใจอะไรอย่างนี้ ตั้งแต่ตอน boarding ผู้โดยสารแล้ว คือส่วนมากเค้าจะมากันเป็นคู่ๆบ้างล่ะ เป็นครอบครัวบ้างล่ะ เพราะว่าเค้าจะไปเที่ยวพักผ่อนกันใช่มั๊ยล่ะ แต่ก็ไม่เข้าใจทำไมถึงโดนจับแยกที่นั่งกันกระจายไปหมด ไม่เข้าใจ ground staff เหมือนกันว่าจัดที่นั่งยังไง ที่นี้ลำบากใครล่ะถ้าไม่ใช่พวกลูกเรือหัวทองหัวดำ วุ่นวายมากกว่าจะนั่งที่กันได้ คือเราน่ะไม่ต้องไปหาแลกที่ให้ผู้โดยสารหรอก เพราะพี่ท่านเล่นเปลี่ยนกันเองเสร็จสรรพ พูดจาภาษาอะไรกันก็ไม่รู้หรอก แต่เดินกันให้ว่อนทั้งเคบินเลย ไม่รู้จะทำไง พูดด้วยก็พูดกันไม่รู้เรื่อง คนละภาษา เลยได้แต่ยืนมองตาปริบๆ ปล่อยให้เล่นเก้าอี้ดนตรีกันบนเครื่องกันตามสบาย พอเครื่องกำลังเทคออฟ ป้าแขกแกก็ไม่รู้อะไร เกิดอยากจะเข้าห้องน้ำขึ้นมาซะงั้น เครื่องกำลังไต่ระดับเลยครับพี่ท่าน ลุกเดินออกมาเลย อีโอ๋ก็ตะโกนแหกปากบอกว่าให้นั่งลง พร้อมกับทำมือว่าให้นั่งลง (เพราะคิดว่าป้าแกคงฟังไม่รู้เรื่องแน่ๆ) ป้าแกก็หันมาทำหน้าเหรอหรา แล้วยังจะเดินมาหาตรูอีก คงมองมือที่เราบอกว่าให้นั่งลงเป็นกวักมือให้แกเดินมาหามั๊งนั่น กว่าจะสื่อสารกันรู้เรื่อง ดีนะป้าที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

พอตอนเริ่ม service ก็ปวดกบาลต่ออีกรอบ เพราะพี่แกย้ายที่กันมั่วไปหมดแล้ว พอเอาพวก special meal มาเสริฟตาม seat no. ก็เลยผิดที่ ผิดตัว ผิดลูก ผิดเมียไปหมด แล้วก็พูดกันไม่รู้เรื่องอ่ะ อย่างเราก็จะแบบพยายามอธิบายว่าอาหารเป็นไร ทั้งภาษาพูด ภาษามือ แต่ว่าพวกลูกเรือคนอื่นๆที่เค้าทำกันมาซักพักแล้ว เจ๊แกเล่นบทโหดแบบว่ายื่นประชิดแล้วยื่นถาดไปแทบจะฟาดหน้าผู้โดยสารอยู่ตรงนั้นแล้วทำเสียงเข้มประมาณว่า รับๆไปเถอะ แล้วก็รีบๆกินเข้าไปซะด้วย พอผู้โดยสารไม่รับก็ยื่นคาไว้ตรงหน้ามันอย่างนั้นแหละ จนสุดท้ายก็ต้องรับไปกินแต่โดยดี พอกินเสร็จก็ต้องเข้าห้องน้ำกันตามระเบียบ เอ่อ อ่า พระเจ้าใช้ห้องน้ำกันไม่เป็นหรือไง (วะ) ดีนะที่เราไม่ได้อยู่ในโซนท้ายเครื่อง เลยไม่ต้องประสบพบเจอกับสภาพที่ไม่น่าดูชม

พอไปถึงที่พักก็ตื่นตาตื่นใจ (หมือนบ้านนอกเข้ากรุง) ไม่ได้ไปทะเลนานมากๆแล้ว ครั้งสุดท้ายที่ไปก็รู้สึกจะไปเสม็ดตอนเดือนเมษาปีที่แล้ว ทะเลที่นี่สวยดี แต่เราว่ายังไงที่เมืองไทยก็สวยกว่าตั้งเยอะ ที่โรงแรมเค้ามีอาหารเช้าให้ฟรีนะคะ ใครได้ทำไฟลท์นี้ก็ทำท้องให้ว่างด้วยล่ะ อย่าเหมือนเรา ฟาดครัสซองท์บนเครื่องไปซะสาม เลยตื้อกินอะไรต่อไม่ลงเลย

พอเปลี่ยนเสื้อผ้าลงมาที่หาดแล้ว บางคนก็ออกทริปไปเที่ยวน้ำตก ดำน้ำอะไรกัน บางคนก็ไปเล่น water ski แต่เราไม่ไปอ่ะ เพราะว่าแดดมันร้อนมั่กๆๆๆๆ ถึงแม้จะอยากไปดิ่มด่ำกับความงามมากแค่ไหน แต่ก็สู้ความกลัวแดด กลัวดำไม่ได้ ก็เลยเดินเล่นรอบๆ นั่งหย่อนก้นตรงชายหาดอีกครึ่งชั่วโมงก็เปิดแน่บกลับห้องแล้ว ฮ่าฮ่า ก็เห็นพีชกะบัวไปทริปนี้กลับมาแล้วตัวไหม้ตัวดำกัน เราเลยไม่เอาอ่ะ ขอบายดีกว่า


สระน้ำของโรงแรมอยู่ติดกะ Reception ของโรงแรม



นี่ไงชายหาดกะน้ำทะเลของที่นี่ สวยมั๊ย แต่บอกแล้วเมืองไทยสวยกว่าเน๊อะ



นี่วิวอีกมุม ถ่ายจากห้องพัก



สาวน้อยในสวนกว้าง ฮ่าฮ่าฮ่า (อายมั๊ยนั่น )



ฝรั่งอาบแดด ร้อนจะตายชัก ร้อนแบบแสบๆ ไหม้ๆ เลยอ่ะ อาบเข้าไปได้ จริงๆมีแบบเวอร์ชั่นฝรั่งสาวเปลือยอาบแดดด้วย แต่มิกล้าที่จะไปถ่ายรูปเค้า เดี๋ยวโดนหาว่าวิปริต อิอิ



ตั้งกล้องถ่ายตัวเองซะเลย พี่ฝรั่งคนนึงผ่านมาเห็น เลยเสนอตัวช่วยถ่ายให้เนื่องจากสมเพช แต่เราไม่ต้องการความช่วยเหลือ หยิ่ง หยิ่ง ถ่ายเองได้เฟ้ยยยย (จริงๆแล้วอายมากกว่า )





อันนี้ถ่ายในห้องพัก ก่อนหมดแรงไปหลับตาย





น้ำทะเลสวยมั่กๆ ใสด้วย ลมก็แรงอีกต่างหาก แต่เราก็บ่ยั่น ไปยืนถ่ายรูปทั้งที่ตาลืมไม่ได้เนี่ยแหละ


หลังจากถ่ายรูปจนเป็นที่หนำใจแล้ว ก็กลับห้องนอน กลิ้งไปมาไม่นานก็หลับนิ่งสงบแบบไร้สติตื่นมาอีกทีหนึ่งทุ่ม หิวโซ เลยสั่งรูมเซอร์วิสมากิน รสชาติก็พอแหลกล่ายอ่ะนะ เยอะดีด้วย เสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำอาบท่า เพิ่งสังเกตว่าในห้องเค้ามีของเป็นคู่ อย่างอ่างล้างหน้าก็มี 2 อัน ประตูห้องน้ำก็เป็นแบบบานพับ มีหน้าต่างจากห้องน้ำเปิดไปเจอเตียงนอน ถ้ามาแบบเป็นคู่รัก ไปฮันนีมูนนี่คงจะได้ลูกกลับมาเลย ก็บรรยากาศกะสถานที่เป็นใจซะขนาดนั้น

ไฟลท์ขากลับ คราวนี้ไม่ค่อยมีแขกเท่าไหร่แต่เป็นคนฝรั่งเศสกะคนจีนไปซะครึ่ง คนฝรั่งเศสยังโอเคพูดภาษาอังกฤษพอได้ เราก็ Bonjour Bonsoir ไปตามเรื่อง (แบบว่าเคยเรียนมานิดหน่อย แต่เกรดออกมาโง่มากกก) แต่แม่เจ๊จีนนี่ดิ พูดไม่ได้เลย จะเอาไรเจ๊แกก็ชี้ ชี้ ชี้ ก็เข้าใจนะ แต่โดนทำแบบนี้หลายๆคน มันก็หงุดหงิดอ่ะ ยิ่งเจ๊คนนึงนะ เรากำลังทำ Bar cart อยู่ แล้วคาร์ทก็ไปหยุดใกล้ๆเจ๊แก เราก็หันไปเสริฟแถวข้างหน้าเจ๊อยู่ หันมาจะหยิบกล่องน้ำแอ๊ปเปิ้ล อ้าวหายไปไหนฟ่ะ นังเจ๊นี่กะลังรินใส่แก้วตัวเองอยู่เลย แล้วก็เอามาวางคืนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เข้าใจนะว่าหิวน้ำ แต่ไม่ชอบอ่ะมาทำแบบนี้ เห็นแล้วหงุดหงิดมากเลย เส้น service mind ที่มีอยู่ในตัวแทบขาดผึงตรงนั้น เลยเดินไปบอกเลยว่าถ้าเจ๊อยากดื่มอะไรให้บอก แล้วเดี๋ยวจะเสริฟให้ พูดให้รู้ตัวว่าไม่ต้องมาหยิบ เดี๋ยวทำให้เอง แต่ไม่รู้เจ๊แกจะเข้าใจความหมายที่เราต้องการจะสื่อมั๊ย เอาเรื่องนี้มาเล่าให้แฟนฟัง แฟนบอกว่าเคยทำเหมือนกัน (อ้าวเวร แฟนตรู ) เพราะเค้าว่าเค้าหิวน้ำมาก แล้วแอร์ก็ดูยุ่งเหลือเกิน เลยหยิบมาเทกินเองซะเลย แต่เราไม่ชอบอ่ะ รู้สึกว่ามันเสียมารยาท รออีกนิดไม่ได้หรือไงฟ่ะ อยากเอาถาดฟาดจริงๆ (ออกแนวโหดเลยนะเนี่ย)

ป.ล. แอบปิ๊ง SFS ไฟลท์นี้อ่ะ หน้าตาแบดบอย ออกแนวเลวนิดๆตามสเปค แอบมองตลอดเลย อิอิ เป็นสิ่งที่กระชุ่มกระชวยในไฟลท์นี้

กลับมาพักแค่วันเดียววันรุ่งขึ้นต้องไปทำไฟลท์ การาจีต่อ เซ็งชะมัดเลย

Create Date : 21 มกราคม 2550		6 comments
Last Update : 21 มกราคม 2550 23:14:01 น.
Counter : 3292 Pageviews.
Share Tweet