โลกทั้งใบ ..

ยามเรามี ดอกไม้สักดอกอยู่ในมือ
นั่นคือ ช่วงเวลานาทียิ่งใหญ่
พินิจ อย่าง จริงจัง - ตั้งใจ
มันคือ "โลกทั้งใบ" สถิตในดอกไม้ดอกนั้น

คนเมืองสับสนอลหม่าน
วุ่นวายร้อนรนจนมักเลยผ่านมัน

ความหวังหนึ่งลึกซึ้งในชีวิตฉัน
คือปราถนาให้ผู้คนเหล่านั้น ได้มีเวลาหันมามองดอกไม้


ยามเรามีดอกไม้สักดอกอยู่ในมือ
เราถือมันไปให้ใครต่อใคร
เรา มิ เพียง มอบช่อดอกไม้ ..
หากแต่ มอบ โลกทั้งใบ ไปกับ ดอกไม้ดอกนั้น

ปราย พันแสง :: บทประพันธ์



โลกอันสวยงาม ยังคงมีสีสันสารพันให้เราได้ตั้งใจพรรณา
อ่อนหวานบ้างในบางครา และอ่อนโยนบ้างในบางที
อาจจะมีเหม็นบูดไปบ้างเมื่อยามเราไม่สบอารมณ์
แต่ยังไงซะ ผมว่า..ผมก็รักเจ้าแรงหมุนเหวี่ยงแกนกลางเอียง ๆ ใบนี้อยู่ดี

มันจะซื่อสัตย์กับผม แต่จะไปซื่อตรงกับคนอื่น ก็ - ไม่เห็นเป็นไร
เราต่างไม่ได้ซื้อหามันมาเลย ต่างคน ต่างมีมันอยู่ในมือแล้วทั้งนั้น
ขวนขวายได้เท่าไร หาได้เท่าไร ตายไป...ก็ไม่เห็นเอาไปสักอย่าง


มีความสุขกับตัวเอง อยู่ในแบบที่ควรจะเป็น
อย่างนิ่งเงียบ อย่างเรียบง่าย ไม่ต้องไปฟูมฟายกับสิ่งที่ต่างไป
รักษาร่างกายให้ดี รักษาจิตใจให้ดี
อย่าเบียดเบียนใคร แล้วก็ อย่าให้ใครได้เบียดเบียนเรา

ยอมบ้างในบางที ปิดตาดี ๆ ไม่ไปมองอะไรที่ไม่รู้เห็น รู้ควร
ชีวิตมันก็ง่าย ๆ แบนี้แหละ อย่าไปทำอะไรให้ยากเลย
คุณว่ากันอย่างนั้นไหมฮะ



โลกใบนี้ เราต่างมีส่วน ช่วยกันดูแลนะฮะ
อย่านิ่งดูดายกัน อย่าทำร้ายกัน
(ทำท่าถือสโลแกน save the earth save the planet - 555)




ผม ก็มี โลกเล็ก ๆ ของผม
ที่-ที่มีพวกคุณแอบแฝงอยู่ในนั้น เป็นวงจรชีวิตแบบมดตัวเล็ก ๆ
มีท้องฟ้าสีใส ทะเลสีเข้มเขียว ภูเขาสูงล้อกับเมฆขาวลอยอ้อยอิ่ง
มีหนังสือกองระเกะระกะเต็มห้องแถว มีแมวขาจรแวะเวียนมาให้เลี้ยง
มีความรักวิ่งเข้ามาหา และก็พาความเสียใจเข้ามาด้วยอีกต่างหาก
หากคุณ ๆ จะแวะมาหา มาเยี่ยมเยือนกัน ล่ะก็ ผมปูเสื่อรอแล้วฮะ
อ้อ อย่าลืมถือกาแฟหรือชาผลไม้ฝากกันด้วยนะ ของผมหนึ่ง ของคุณหนึ่ง
แค่นี้ก็ดีจะตายไป ...
หากรู้สีกว่าร้อนไป คราวหน้ามาก็ถือพัดมาด้วยล่ะ ผมไม่นิยมแอร์ฮะ
นี่แหละ โลกของผม


แต่ผมไม่ยกให้ใครหรอกฮะ เพราะโลกทั้งใบมันเป็นของผมนี่นา
แล้วโลกของคุณ ๆ เป็นแบบไหนบ้าง เหมือนของผมไหม
ลองดูฮะ เอามาวางเคียง ๆ กัน แล้วดูว่า ใครจะมีความทุกข์น้อยกว่ากัน
ดีไหมฮะ



อืมมม ม มมม
สงสัยใช่ไหมฮะว่า .. คำสวย ๆ ข้างบนนั้น จะบอกอะไร


ผมอยากคุณ ๆ ว่า ยามเราถือดอกไม้อยู่ในมือ และเราถือไปให้ใครต่อใคร
เรามิเพียงแต่มอบดอกไม้ หากแต่มอบโลกทั้งใบ .. ไปกับดอกไม้นั้น

ยามได้ดอกไม้สักดอก .. ก็ ยิ้มใช่ไหมล่ะ
ผมก็ว่าแบบนั้น แม้จะเป็นเพียงดอกผักบุ้งที่แอบยิ้มอยู่บนต้นก็ตาม

สวัสดีฮะ ประชากรโลก .. ของผม

Create Date : 28 กันยายน 2552 Last Update : 28 กันยายน 2552 18:41:59 น. Counter : 1046 Pageviews.		25 comments
Share Tweet