ที่ที่เราพบกัน

เช้าวันอาทิตย์อากาศที่แสนจะอบอ้าว แดดเบอร์แรงที่พร้อมจะแผดเผาสรรพสิ่งที่อย่างที่อยู่บนผิวโลก สายลมที่อ่อนแรง นานๆจะมีพัดมาสักครั้ง ทำเอาต้องมานั่งครุ่นคิดในใจ ว่าเมื่อไหร่เราจะได้ย้ายจากโลกไปดาวอังคาร หึหึ ก็คงอีกหลายปีแสงสินะ
สิ่งพิเศษของวันอาทิตย์คือ กินข้าววันละไม่เกิน 2มื้อ เพราะไม่ได้ทำงาน ก็ควรจะประหยัดไปด้วย จริงมั้ย ยิ่งยุคนี้ข้าวก็ยากหมากก็แพง แรงไม่ออกก็ตื่นสายๆ จะได้ควบมื้อเช้าไปกับกลางวันเสียเลย บางอาทิตย์เก่งกาจ ตื่นบ่าย รวบเป็นเช้า กลางวัน ลงในมื้อเย็นซะทีเดียว จบข่าว 555
แต่วันนี้มันก็ยังมีบางสิ่งบางอย่างที่ยังคงแปลกไปกว่าทุกวัน เมฆบนฟ้ามันจะมาๆไปๆ มืดๆมนๆ ให้ความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูก เหมือนยังกับมันจะมีอะไรบางอย่าง ร่วงปุ๊กลงมาจากฟ้ายังไงยังงั้น ชวนให้นึกถึงตระกูลยูเอฟโอ มนุษย์ต่างดาว อะไรพวกนั้นอย่างเสียมิได้
"ฟลุ๊บ" เสียงหวืดๆ วูบๆ ดังมาจากหลังบ้าน ชวนให้ลุกพรวดไปดูกันเสียทั้งคน ทั้งแมว2ตัวที่วนวนอยู่รอบข้าง มองไปก็เหมือนจะไร้วี่แวว นอกบ้านเงียบสงบ ไม่มีแม้แต่เศษกิ่งไม้หรืออะไรที่พอจะทำให้เกิดความรู้สึกเมื่อครู่ได้ แต่ทว่า มือเย็นๆทีาเอื้อมมาจับที่ไหล่ จากด้านหลังนี่สิ ที่ทำให้ใจเต้นรัวจนบรรยายไม่เป็นภาษา
"กรี๊ดดดดด คุณเป็นใคร เข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง ออกไปนะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งความ"
ไม่รีรออะไรเสียแล้ว นาทีนี้ คว้ามือถือคู่กาย กดเบอร์สายตรงเจ้าหน้าที่ ในใจลุ้นว่าไอคนตรงหน้ามันจะกลัวแต่ทว่า มีเพียงสายตางงๆที่จ้องเขม็งมา มันช่างเป็นช่วงเวลาที่อธิบายยากเสียจริงๆ อีกทางมือถือเจ้ากรรมก็ดังแปล๊บๆๆๆ ราวกับโดนอะไรเปียกๆหรือคลื่นอะไรสักอย่างรบกวนจนทำงานไม่ได้ไปเสียดื้อๆ
"อะไรวะเนี้ย อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นจะร้องดังๆละนะเว้ย" ปากว่าจะร้องๆ แต่น้ำหูน้ำตา เหมือนมันมาก่อนเวลา คนที่อยู่ตรงหน้าก็ยังคงมองนิ่งๆ ไม่หือ ไม่อือ ไม่ขยับไปไหนมาไหน ยืนกระพริบตาถี่ๆให้เพียงเท่านั้น
"ถึงจะหล่อ ก็ห้ามเข้ามานะ อยู่ตรงนั้น ห้ามขยับ เจ้าหน้าที่กำลังจะมาจัดการนาย ถ้าไม่อยากโดนจับ ก็รีบไปซะ ฉันจะถือว่านายหลงทาง ไม่ได้ตั้งใจ" พลันสมองก็แล่น เอาความรู้ด้านการพูด ประกอบกับเทคนิคนิดหน่อย เข้ามาช่วยจัดการสถานการณ์ตรงหน้า
"ขอ พัก ชั่ว คราว" ร่างที่อยู่ตรงหน้า ขยับปากตอบกลับ ทำเอาเจ้าของบ้านงงไปเลย ว่าจะงัดไม้ไหนมาจัดการกับไอมิจฉาชีพรูปหล่อคนนี่ได้
" พักเพิกอะไรเล่า นี่บ้านคนนะเว้ย ไม่ใช่โรงแรม ถ้าจะพักไปหาข้างนอกนู้น"
"ทำไม ห้องว่างก็มี" หึหึ จากไอที่บอกว่ามันหล่อ อยากจะขอกลับใจ กลับคำ ห้องจะว่างหรือไม่ว่าง มันก็ไม่ใช่จะให้ใครก็ไม่รู้มาพักป่าววะ
"ขอร้อง ข้างนอก อันตราย" ยังคงยืนยันคำเดิมไม่เปลี่ยน
"จะบ้าหรอ อันตรายอะไรกัน จะอันตรายก็แดดแค่นั้นแหละ ไปหาซื้อครีมในเซเว่นกันแดดเอานู้น อีกอย่าง นายนั่นแหละอันตราย จุ่ๆก็โผล่มาแบบนี้"
"เราไม่อันตราย เราถูกตามล่า"
"โอ้ยๆๆๆๆๆๆๆ เอาแล้วไง ซวยแล้วไง นั่นยิ่งอันตรายใหญ่ ลามมาหาฉันอีกด้วย ไปเลยนะ มาทางไหน ไปทางนั้นเลย"
"มาจากบนฟ้า แต่กลับตอนนี้ไม่ได้" เอาสิ เอากะมัน มันจะลอยมารึยังไงนะ
"มายังไงก็ไปยังงั้นแหละ จบนะ เจ้าหน้าที่กำลังจะมา นายต้องไปซะตอนนี้"
"เจ้าหน้าที่ ไม่มีหรอก โทรศัพท์ใช้ไม่ได้" เอ้อ เอาซิ มารู้ดีอีก เดี๋ยวแม่ก็หาไม่มาทุบเสียให้คว่ำตรงนี้หรอก จะเอายังไงกับมันดีวะเนี้ย เหมือนหัวสมองจะหยุดแล่นชั่วขณะ ทุกอย่าง อารมณ์คล้ายๆดับวูบ เสียงวี๊ดๆ ดังวุ่นวายเต็มไปหมด แต่สักพัก มันก็ดับลง เงียบจนๆม่รู้สึกอะไรเลย

Create Date : 23 กรกฎาคม 2560 Last Update : 23 กรกฎาคม 2560 21:46:49 น. Counter : 477 Pageviews.		1 comments
Share Tweet