Group Blog
 
<<
กันยายน 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
17 กันยายน 2550
 
All Blogs
 
Home

H o m e

.....บ้านในความทรงจำของคุณเป็นแบบไหน?

บ้าน ที่ที่เป็นที่เกิดของคุณ

บ้าน ที่ที่คุณพูดคำคำแรกว่า “แม่”

บ้าน ที่ที่คุณเดินได้เป็นครั้งแรก

บ้าน ที่ที่รู้จักคำว่า รัก ร้องไห้ ดีใจ เสียใจเป็นครั้งแรกที่นั่น











…..ในช่วงเวลาเด็ก หลายๆคนคงเคยเขียนเรียงความเรื่อง “บ้านของฉัน” สมมตินะครับสมมติ สมมติว่าให้เด็กคนหนึ่งมาเขียนเรียงความให้เราอ่านเล่นเพลินๆ อาจได้เรียงความดังนี้(ไอเดียจาก “ความน่าจะเป็น” รางวัลซีไรท์ประเภทเรื่องสั้น ประจำปี 2545 โดย ปราบดาหยุ่น)

เรียงความเรื่อง “บ้านของฉัน” โดย เด็กหญิงดวงดาว
ภูมิลำเนา : ปัตตานี อายุ : 6 ขวบ อาชีพ : นักเรียน

.....บ้านของฉันเป็นบ้านไม้หลังคามุงจาก มีคนอาศัยอยู่ในบ้าน 3 คน คือ พ่อ แม่ และตัวฉันเอง แต่ฉันมักบอกใครต่อใครว่ามี 4 คนเสมอ เพราะฉันแอบนับเจ้าเหมียวเป็นสมาชิกคนที่ 4 ฉันไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมเราจะนับเจ้าเหมียวเป็นสมาชิกคนที่ 4 ไม่ได้ ฉันรู้สึกไม่สบายใจ แต่เจ้าเหมียวคงไม่เดือดเนื้อร้อนใจเท่าไหร่ เพราะเวลามันนอน ฉันก็ไม่เคยเห็นมันเอาเท้าก่ายหน้าผากสักที

.....ลืมบอกไปว่าฉันมีพ่อเป็นผู้ชาย และมีแม่เป็นผู้หญิง พ่อของฉันนอกจากจะมีเส้นผมที่ศีรษะแล้วก็ยังมีผมขึ้นที่เหนือริมฝีปากและใต้คางอีกด้วย

.....บ้านของฉันเป็นบ้านหลังเล็กๆ เกือบจะเล็กที่สุดในหมู่บ้าน เทียบไม่ได้กับบ้านผู้ใหญ่บ้านหรอก ที่นั่นเป็นบ้านสองชั้น ใหญ่โต มีรถใช้ตั้ง 3 คัน แถมคนในครอบครัวก็แต่งตัวดูดีมีฐานะ ฉันถูกเพื่อนที่โรงเรียนล้อเลียนบ่อยๆว่าบ้านเหมือนรังนก ฉันก็แอบน้อยใจทุกที วันหนึ่งฉันทนไม่ไหว ร้องไห้ปล่อยโฮตอนกลับมาถึงบ้าน และเล่าให้พ่อฟัง ฉันโกรธพ่อที่ไม่ยอมสร้างบ้านเราให้ใหญ่โตเหมือนบ้านผู้ใหญ่ พ่อหยิบไม้เรียวขึ้นมา 1 อัน ทำเอาฉันตกใจ ถึงมันจะไม่ค่อยยาวแต่ถ้าถูกตีคงเจ็บน่าดู พ่อคงอยากให้ฉันหยุดร้องเลยเอาไม้เรียวมาหวดฉันแน่ๆ แต่ที่จริงไม่ใช่ พ่อชูไม้เรียวแล้วถามฉันว่า ไม้เรียวสั้นๆอันนี้ จะทำยังไงให้เป็นไม้เรียวที่ยาวได้โดยไม่ต้องต่อ ฉันก็ได้แต่ส่ายหน้าเพราะคิดอะไรไม่ออก พ่อเลยหยิบไม้เรียวที่สั้นกว่าออกมาอีกอัน แล้วเอามาเทียบแล้วบอกฉันว่า แค่เราเอาอันที่สั้นกว่ามาเทียบ เท่านี้มันก็รู้สึกว่ายาวขึ้นได้แล้ว

.....พ่อบอกว่า คนเราควรพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ อย่าเอาตัวเราไปเปรียบกับคนที่มีมากกว่า ถ้าอยากสบายใจขึ้นให้ลองเปรียบกับคนที่มีน้อยกว่าเรา แล้วจะรู้สึกว่าเราเป็นคนที่โชคดี จะรวยหรือจนไม่สำคัญ ถามตัวเองดูว่ามีความสุขรึเปล่า พอใจกับสิ่งที่มีหรือยัง ฉันได้ฟังก็หัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจ แล้วโผเข้าสวมกอดพ่อ ฉันไม่ค่อยเข้าใจเรื่องไม้ 2 อันนั้นเท่าไหร่หรอก ผู้ใหญ่มักพูดอะไรที่เด็กเข้าใจยาก ฉันรู้แค่เพียงว่า ในหมู่บ้านของฉันยังมีคนที่มีบ้านหลังเล็กกว่าฉันอีกอย่างน้อยก็ 2-3 หลัง และฉันก็ไม่เคยเห็นเขาร้องไห้หรือเสียใจเพราะบ้านเล็ก แถมดูเหมือนจะมีความสุขด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้น ฉันมีบ้านหลังใหญ่กว่า ฉันก็ควรจะมีความสุขมากกว่า คิดได้แบบนั้นแล้วฉันก็แอบหัวเราะในลำคอจนพ่ออดขำไม่ได้

.....ในวันที่ลมพัดแรงจนหลังคามุงจากบ้านฉันปลิว บ้านของเราก็จะเป็นบ้านโล่งไร้หลังคา ฉันก็คิดในแง่ดีว่า อย่างน้อยมันก็ทำให้เราได้นอนดูดวงดาวชัดขึ้น ดวงดาวที่ชื่อเหมือนกันกับฉัน เพียงแต่ต่างกันคนละสถานที่และรูปทรง ....ตั้งแต่วันที่พ่อเอาไม้เรียวมาเปรียบเทียบ บ้านของฉันยังคงหลังเล็กเหมือนเดิม เจ้าเหมียวก็ยังคงนอนในท่าปกติไม่เอาเท้าก่ายหน้าผาก แม่ก็ยังคงเป็นแม่ที่ทำกับข้าวได้อร่อยที่สุดในโลก(ถึงแม้ว่าเพื่อนบางคนที่โรงเรียนจะเถียงว่าแม่ของเขาทำอาหารได้อร่อยกว่าก็เถอะ) แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือ ฉันคิดว่าฉันเป็นคนที่มีความสุขที่สุด หากว่าซุปอร่อยๆในถ้วยของแม่อร่อยได้เพราะใส่น้ำปลา บีบมะนาว... บ้านเล็กๆของฉันหลังนี้ก็ทำให้ฉันมีความสุขได้ เพราะฉันใส่ใจและพึงพอใจกับมันนั่นเอง....





(.....หากจะให้เด็กหญิงดวงดาวเขียนเรียงความเรื่องบ้านของฉันต่อ คาดว่าสามารถเขียนเป็นพ็อกเก็ตบุ๊คส์ออกมาได้เลยทีเดียว....เพราะฉะนั้น กรุณาเก็บเอาไปคิดต่อกันเอาเองว่า เรื่องราวตอนต่อไปจะเป็นอย่างไร)

.....แล้วคุณล่ะ......คุณเคยถามตัวเองไหม ว่าบ้านในฝันของคุณเป็นอย่างไร
บ้าน...ที่อบอุ่น
บ้าน...ที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
บ้าน...ที่มีความสามัคคีกลมเกลียว
บ้าน...ที่มีความบันเทิงและการสังสรรค์

.....คุณอยากให้บ้านเป็นแบบไหน ก็ต้องใส่องค์ประกอบของสิ่งเหล่านั้นลงไปในบ้าน คล้ายๆกับการทำอาหาร ชอบทานอาหารเปรี้ยวๆก็ต้องเติมมะนาว อยากทานเผ็ดก็เติมพริก อยากให้บ้านมีความอบอุ่น ก็ควรใส่ความห่วงใย เอาใจใส่ซึ่งกันและกันลงไป อยากได้บ้านที่ให้ความรู้สึกดีดี แต่ยังเลี้ยงลูกเลี้ยงเมียด้วยลำแข้งอันนี้คงไม่ถูก อยากมีบ้านที่ทุกคนในบ้านรักกัน แต่เอาความรักและเวลาส่วนใหญ่ไปมอบให้คนอื่นอย่างนั้นก็คงไม่ใช่

.....พูดถึงอาหารแล้วก็มีหลายหลากให้เลือกสรร อาหารไทย อาหารแขก อาหารฝรั่ง อาหารญี่ปุ่น เกาหลี เพ็ดดีกรีและซากุระ(2 อย่างหลังรู้สึกจะไม่ใช่อาหารคน) ถ้าเป็นอาหารไทยแล้วล่ะก็ เมนูอันดับต้นๆก็คงเป็นต้มยำกุ้ง คาดว่าเกือบทุกคนคงเคยทาน หรืออย่างน้อยๆถึงแม้งบจะไม่ถึง ยังไงก็คงต้องเคยทานมาม่ารสต้มยำกุ้งกันมาบ้างไม่มากก็น้อย(ตอนเรียนอยู่ก็ได้มาม่านี่แหละที่ช่วยประทังชีวิตในบางช่วงเวลา โอ้...“มาม่า อาหารหลักของคนไทย”) การทำต้มยำกุ้งก็ไม่ยาก ก่อนอื่นก็ต้องเตรียมเครื่องปรุงประเภทกุ้ง(ต้มยำกุ้ง ถ้าเราใส่ปลากะพงลงไป เราจะไม่เรียกว่าต้มยำกุ้งนะครับ),เห็ดฟาง,ตะไคร้,ใบมะกรูด,ข่า,หัวหอมแดง,ใบผักชี,พริกขี้หนูสวน,น้ำปลา,น้ำมะนาว เตรียมเสร็จแล้วนำวัตถุดิบต่างๆมาทำตามขั้นตอน แล้วก็เติมเครื่องปรุงตามใจชอบ ชอบเผ็ดก็พริกเยอะหน่อย ชอบเปรี้ยวก็บีบมะนาวลงไปมากๆ ถ้าชอบหวาน อันนี้ควรไปหาขนมหวานทานหลังอาหารเอาจะเหมาะกว่า เพราะต้มยำกุ้งสูตรมันต้องแซ่บ(เว้นต้มยำกุ้งของข้าวใหม่ปลามันเท่านั้นแหละมั้งที่มีรสหวาน) เสร็จเรียบร้อยแล้วเราก็ได้ต้มยำกุ้งถ้วยโปรด น่าทาน เย้ายวนใจคนข้างบ้านเป็นไหนๆ





.....ท้าวความซะยาวก็เพียงต้องการเปรียบเปรยให้เห็นว่า บ้านที่เรารัก ก็เหมือนกับการทำอาหาร ถ้าคุณอยากให้บ้านของคุณเป็นบ้านอย่างที่วาดหวังไว้ ก็ต้องเติมความรู้สึกนั้นๆลงไป เพราะต้มยำกุ้งถ้วยหนึ่งคงไม่สามารถเกิดขึ้นได้ด้วยจินตนาการเพียงอย่างเดียว แต่เราต้องลงมือทำ ร่างแปลนบ้านในอุดมคติของคุณด้วยจินตนาการ สร้างบ้านด้วยการลงมือทำ ตกแต่งบ้านด้วยความรู้สึก และทำให้ทุกสิ่งสมบูรณ์ด้วยความผูกพัน ที่สำคัญคือต้องมีความพอเพียง ไม่มากไป ไม่น้อยไป เพราะบ้านไม่ได้เป็นเพียงแค่ที่พักอาศัย เราเลยต้องใส่ใจดูแล

.....ในวันที่ สมหวัง วันที่ดีใจ ใครคือคนแรกที่คุณอยากจะบอกข่าวดีนั้น
.....ในวันที่ผิดหวัง วันที่เศร้า เสียใจ ที่ไหนที่คุณอยากไปพักพิง

.....ถ้าคำตอบคือ “บ้าน” อย่าลืมที่จะเตรียมบ้านไว้สำหรับเรื่องราวดีดีและสำหรับสิ่งสำคัญๆไว้ให้กับชีวิตคุณ

บ้าน...สำหรับ...ครอบครัวที่อบอุ่น
บ้าน...สำหรับ...คนที่สิ้นหวัง
บ้าน...สำหรับ...คนที่อกหัก
บ้าน...สำหรับ...คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต

.....ไม่ว่าบ้านแบบไหนจะสำหรับใคร ที่แน่ๆ....บ้าน...คือสิ่งสำคัญสำหรับทุกคน






Home : ปั่น ไพบูลย์ เกียรติเขียวแก้ว

(หากต้องการให้เพลงเล่นต่อเนื่องไปเรื่อยๆ ให้คลิกที่ปุ่ม repeat ข้างๆปุ่ม options ที่คอนโทรลนะครับ)
*สำหรับการรับฟังเพลงบนอินเตอร์เน็ตเพื่อความบันเทิงและประชาสัมพันธ์เพลงของศิลปินเท่านั้น ไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อการค้า *ลิขสิทธิ์ของเพลงแต่ละเพลง เป็นของเจ้าของลิขสิทธ์นั้นๆ โปรดสนับสนุนผลงานของศิลปินที่ท่านชื่นชอบด้วยการซื้อสินค้าที่ถูกต้องตามลิขสิทธิ์*





Chareef ผู้ชายขี้อายในสายลม | สร้างลิงค์ของโปรไฟล์ในแบบที่เป็นตัวคุณเอง



Create Date : 17 กันยายน 2550
Last Update : 25 กรกฎาคม 2553 15:00:57 น. 168 comments
Counter : 5523 Pageviews.
Share

 
รอให้อัพบล็อคมาตั้งนาน

และแล้วก้อได้อ่านซักกะที...เย้ๆ

ชอบบล็อคนี้มากๆ เลยนะ บ้านน่าอยู่สวยดี

มีองค์ประกอบหลายๆ อย่างที่ชอบ

ไม่ว่าจะเป็นสวนดอกไม้ ต้นไม้ เก้าอี้หน้าบ้าน

อิอิ...และที่สำคัญ มีแมงปอด้วยยยยยยยย



โดย: แมงปอสีแดง (แมงปอสีแดง ) วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:22:23:28 น.  

 
บ้านในฝันของคุณเป็นอย่างไร เหรอ ค่ะ พี่รีฟ

มะนาวอยากให้บ้านของมะนาว อยู่กันครบคะ

เป็นครอบครัวที่อบอุ่น เมื่อก้าวเข้าบ้านแล้ว

ต้องมีแต่ความสบายใจ ไม่ว่าโครงสร้างของ

บ้านเราจะเล็กหรือใหญ่ ขอแค่คนในครัวครอบรัก

กันก็พอคะ


โดย: ^^มะนาว^^ IP: 124.121.171.173 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:1:01:31 น.  

 
สวัสดีคะพี่รีฟ ได้อ่านแล้วววว อิอิ รอให้พี่รีฟอัพนานมาก แต่ก็คุ้มที่รอ ชอบเรื่องราวของเด็กหญิงดวงดาวอะค่ะ สนุกดี
บลอคนี้ถ้าพิมเข้าใจไม่ผิดพี่รีฟจะสื่อถึงความหมายของคำว่าบ้านใช่ไหม.......เคยมีคนถามพิมด้วยว่า บ้านคืออะไร? วันนั้นพิมตอบไปว่า บ้านก็คือที่ที่ไม่ว่าใครจะไปไหน ยังไงก็ต้องกลับมารวมกันอยู่ที่นั่น ที่ที่ทุกคนเรียกว่า"บ้าน"
ส่วนบ้านของพิมออกจะหลังใหญ่ไปหน่อย เลยทำให้จะไปหากันต้องใช้เวลาในการเดินทาง เพราะทุกคนอยู่คนละที่กันนั้นเอง แต่ไม่ได้ทำให้พิมน้อยใจเลยนะ ดีเสียอีกเวลาที่เราอยู่ห่างๆคนที่รัก มันทำให้รู้จักกับความคิดถึงมากขึ้น และยังรู้อีกว่ามีคนๆนึงกำลังคิดถึงพิมเหมือนกัน

พี่รีฟจ๋า เห็นด้วยมากๆเลยที่บอกว่าอาหารฝีมือแม่อร่อยที่สุดในโลก เพราะแกงจืดตำลึงใส่เต้าหู้เยอะๆของแม่กินเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ น้ำพริกกระปิใส่กุ้งแห้งสูตรของแม่ก็อร่อย และจะอร่อยมากขึ้นถ้าแม่แกะปลาทูให้ด้วย จะให้ดีป้อนด้วยเลยและขอข้าวเพิ่มอีกสองจาน ก็มันอร่อยนี่หน่า ขนาดไข่เจียวใส่หอมหัวใหญ่เยอะๆที่แม่ทำยังอร่อยกว่าสปาเกตตี้ที่ร้านเชตเตอร์กิลอีก อ้อ! เกือบลืมผัดผักบุ้งไร้สารพิษกับผัดเห็ดนางฟ้าของโปรด(มีแต่เห็ด) ก็อร่อยสุดๆ และแบบเนี๊ยไม่อ้วนได้ไง <(-^(oo)^-)>


โดย: คิดถึ้ง_คิดถุง IP: 124.157.209.144 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:1:44:58 น.  

 
จองไว้ก่อนค่ะ...ทำงานเสร็จแล้วค่อยกลับมาอ่าน...555+


โดย: nok IP: 203.153.181.36 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:8:52:45 น.  

 
“โดนัท” คือรูปทรงแบบบ้านในฝันที่คิดเอาไว้มานานแล้ว ว่าถ้าสักวันจะสร้างบ้าน อยากสร้างบ้านเป็นรูปทรงกลมเหมือน “ขนมโดนัท” ที่โอบล้อมสวนดอกไม้เล็กๆเอาไว้ใจกลางบ้าน ทุกห้อง ไม่ว่าจะเป็นห้องรับแขก ห้องนั่งเล่น ห้องนอน ห้องครัว เวลาเปิดประตูออกไปด้านหนึ่ง ก็จะเจอสวนดอกไม้แห่งนี้
สวนดอกไม้ที่มีเก้าอี้ตั้งอยู่ใต้ซุ้มต้นการะเวก เอาไว้นั่งพักผ่อน นั่งคุย แชร์ความคิดเห็นกันในครอบครัว มีน้ำตกจำลองเล็กๆไหลเอื่อยเป็นธารน้ำมีเจ้าปลาตัวน้องแหวกว่ายอยู่ในนั้น เวลานอนไม่หลับจะได้มาเดินเล่นหรือนอนนับดาวได้อย่างสบายใจ และปลอดภัยเพราะอยู่ในบ้านเรา
พอเล่าให้ใครฟังก็มีแต่คนหัวเราะ บ้านรูปวงกลมเหมือน “ขนมโดนัท”สร้างไปก็กินพื้นที่เปล่าๆ อ้าว...ก็คนเราบางเวลาก็อยากมีมุมพักผ่อนที่เป็นส่วนตัวกันบ้าง เมื่อแต่งตัวไม่เรียบร้อย จะให้เออกไปเดินเล่นสนามหน้าบ้าน ก็เป็นห่วงบ้านข้างๆเขาจะตกใจเอา ก็เลยอยากสร้างสวนไว้ใจกลางบ้านซะเลย
แต่บ้านแห่งความเป็นจริง ปัจจุบันลักษณะบ้านก็เหมือนกับบ้านทั่วๆไป มีสวนมีสนามหญ้าอยู่ล้อมบ้าน จำนวนคนที่อาศัยอยู่ก็เท่ากับเด็กหญิงแสงดาว แต่ไม่ได้นับเหมือนเด็กหญิงแสงดาว จำนวนคนกับรูปแบบของบ้านตอนนี้ไม่ได้สำคัญเท่ากับความรัก ความอบอุ่น ความผูกพันที่มีให้กัน
บ้าน..ที่ครั้งหนึ่งเคยหาเหตุผลหลายอย่างร้อยแปดที่จะก้าวออกมา แต่แล้วทุกครั้งที่เดินกลับเข้าไป ไม่ว่าจะกลับไปพร้อมน้ำตาแห่งความเศร้า ความทุกข์ หรือความสุข เราก็จะเห็นเขายืนยิ้มอยู่ตรงหน้าบ้านตอนรับเราเสมอ มีความสุขก็พร้อมที่จะรับฟัง มีความทุกข์ก็พร้อมที่จะให้คำแนะนำ หาทางออกให้
บ้านหลังนี้มันอยู่กับเรามาตั้งแต่จำความได้ เมื่อก่อนเราเคยเห็นมันคับแคบทั้งที่เราก็ตัวเล็กนิดเดียว แต่ทำไมพอเราโตขึ้นทุกวัน มันถึงได้กว้างใหญ่ โตตามเราก็ไม่รู้
บ้านในฝันเราอาจจะเป็นโดนัทหลากสี มันอาจจะถูกตกแต่งด้วยน้ำตาลไอซิ่ง สตรอเบอรี่ บลูเบอรี่ ราสเบอรี่ ช็อคโกแลต โกโก้ หรือกาแฟ มันก็คงขึ้นอยู่กับสมาชิกที่อยู่ในบ้านหลังนี้ด้วยกัน แต่บ้านหลังปัจจุบันมันมีมากกว่า “ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่ แก้วน้ำ จาน ชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม ขอบรั้ว และริมทางเดิน ต้นหญ้าอยู่ในสนาม บ้านนี้จะงามอย่างไรถ้าไม่มีเธอ???”

ต้องขอบคุณเจ้าของบล็อกจริงๆเลยนะคะที่ทำให้ได้ทำในสิ่งที่เคยรับปากไว้ซะที ได้อ่านบทความดีๆที่ทำให้นึกถึงอดีตซึ่งมันเป็นที่มาของปัจจุบันที่แสนอบอุ่น


โดย: ช่อกุหลาบสีส้ม IP: 58.137.102.18 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:10:02:55 น.  

 
สวัสดีนะรีฟ เป็นไงบ้างล่ะ คงสบายดีนะ


โดย: ทิพย์ ทะเลใจ IP: 203.113.45.68 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:10:32:49 น.  

 
บ้านคือสิ่งแรกที่เราทุกคนปรารถนา แต่บ้านนั้นหากปราศจากซึ่งความสุขแล้ว บ้านอาจเป็นสิ่งสุดท้ายที่คนคนนั้นจะคิดถึง


โดย: สาวไฮโซ IP: 125.24.253.75 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:10:36:09 น.  

 
เรียงความเรื่องบ้านของฉันเหรอ
เราไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้นานแล้ว
เรามีบ้านสองที่นะตอนนี้
ที่กทม.กับที่อยุธยา
แต่ถ้าถามว่าเรารู้สึกว่าที่ไหนเป็นบ้านมากกว่ากัน
เราชอบบ้านที่อยุธยามากกว่า
อบอุ่นกว่า ร่มเย็นกว่า หอมสดชื่นกว่า
บ้านที่เป็นบ้านจริงๆ ก็ต้องบ้านที่ๆ มีคนที่เรารักและรักเราอยู่ด้วยกัน
บ้านเราเป็นบ้านธรรมดาๆ
มีพ่อแม่น้องๆ แล้วก็มีน้ากับยายด้วย
ที่สำคัญบ้านเราต้องเลี้ยงหมา
หมาที่มาจากไหนก็ไม่รู้ แต่สุดท้ายหมาๆ ทั้งหลายก็มาอยู่ที่บ้านเรา
อ้อ บ้านเราต้องมีต้นไม้ด้วย ต้องมีพื้นดิน
ถ้ามีแต่คน ไม่มีต้นไม้ ไม่มีดิน ไม่มีหมา นั่นคงไม่ใช่บ้านเราหรอก

อัพบล็อกยาวๆ แบบนี้เพราะจะทิ้งไว้นานๆ ใช่ไหมคะ

เราชอบดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมอ่อน พวกต้นโมกข์ มะลิ อะไรแบบนี้น่ะ
ส่วนอาหาร แต่ก่อนชอบรสจัด เดี๋ยวนี้กินเผ็ดไม่ได้ แต่ยังชอบรสเปรี้ยวเหมือนเดิม
^^


โดย: I am just fine^^ วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:10:42:51 น.  

 
ว๊าวววได้เมนท์เปงคนที่ 9 เลขสวยดีแหะ อิอิอิ ม่ะช่ายจิ เราเข้ามาเมนท์บล๊อคนี่หว่า แหะๆๆ อืมมมม กะเปงเรื่องที่บ่งบอกว่าเปงพี่รีฟ ดีนะ นู่ว่า เพราะแต่ละบล๊อคมานกะแนวๆเดียวกันที่อ่านยังไง มานกะบอกถึงความอบอุ่น ความสุขทรี่เราสร้างมันเอง
เอาเปงว่า คำว่าบ้าน มันมีความหมายมากก่าสถนานที่อยู่อาศัย พักพิง มันขึ้นอยู่ที่ว่าเราจะให้คุณค่า กะบ้านมากแค่ไหน เน๊อะ


โดย: FeeL IP: 222.123.202.202 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:11:05:57 น.  

 
คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก
แต่ถ้าให้ฝันได้ก็ขอเป็นบ้านเรือนไทยละกันนะ
ไม่ต้องทรงไทยขนาดนั้นก็ได้แค่ขอแบบโบราณๆขลังๆ อึมทึมๆไว้ก่อนนั่นแหละเราชอบ

"บ้านนี้จะมีความงามใดถ้าไม่มีเทอ"55555


โดย: n u d e e IP: 124.120.70.197 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:11:21:34 น.  

 
น่ารักสุด ๆ ไปเลยอ่ะ น่ารักทุก ๆ อย่าง ทั้งคนทำ และสิ่งที่ทำ ภาพ องค์ประกอบต่างๆ เจ๋งไปเลยเพิ่งเคยเข้ามาครั้งแรกนะเนี่ยะ เก่งจัง สู้ สู้ น่ะ


โดย: ฟารีดา(นก) IP: 58.10.207.58 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:12:22:03 น.  

 
บ้านในความเป็นจริงก็มีความสุขแล้วก็อบอุ่นดี

รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้กลับบ้านละ

ถ้ามีโอกาสได้มีบ้านหรือถ้าเป็นบ้านในฝัน

ก็อยากให้เป็นแบบในรูปนี่แหละสวยดีชอบ

บ้านหลังเล็กๆ ไม่ต้องใหญ่โต

แต่มากมายด้วยความรัก ความห่วงใจ ความเข้าใจซึ่งกันและกัน

เป็นบ้านที่....อบอุ่นเต็มไปด้วยความห่วงหาเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน

เป็นบ้านที่....มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ

เป็นบ้านที่....คนในบ้านพูดกันเพราะๆ ไม่พูดเสียงดังใส่กัน

เป็นบ้านที่....พอเปิดประตูบ้านเข้าไปแล้วจะได้ยินเสียงคนที่เรารัก
ถามด้วยความห่วงใยว่า...เหนื่อยไหม...หิวไหม
คิดว่าจากที่ทำงานกลับมาเหนื่อยๆ คงหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งแน่ๆ

และสิ่งที่สำคัญที่สุดจะต้องเป็นบ้านที่มี " คนที่เรารัก " และ " เค้าก็รักเรา " อยู่ด้วยกัน

จากองค์ประกอบที่บอกน่าจะเป็นบ้านที่สมบูรณ์สำหรับเราแล้วละ

" บ้านนี้จะงามอย่างไร.....ถ้าไม่มี...เธออออออ "


โดย: l3el3ee IP: 124.120.167.117 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:12:45:34 น.  

 
บ้านในฝันเหรอ พริกอยากมีบ้านบนภูเขา ใกล้ท้องฟ้า มองเห็นดวงจันทร์และดวงดาว มีแสงหิ่งห้อย
เสียงหริ่งเรไร มีสวนดอกไม้ มีลำธารไหลเอื่อยๆ
มีเปลยวนแขวนใต้ต้นไม้ใหญ่ สงบริมลำธาร (ไว้อ่านหนังสือ) แบบไม่มีใครรบกวน ใช้ชีวิตได้ตามใจฉัน ถ้าจะให้ดีมีคอมพิวเตอร์และอินเตอร์เน็ต ไว้อัพข่าวคราวโลกภายนอก (ข้ออ้างของการแชท)
คริคริ เอาไว้แค่นี้ก่อนละกัน คิดออกจะมาบอกใหม่


โดย: prigwan IP: 61.19.165.105 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:12:54:51 น.  

 
อ่านแล้วทำให้คิดถึงบ้านเลย ถึงแม้เวลาล่วงเลยไปจะทำให้สมาชิกบางคนจากไปก็เถอะ แต่พอกลับไปบ้านมองเห็นรูปแล้วก็ เอ..... สมาชิกก็ยังอยู่ครบนี่นา ไม่ได้หายไปไหน และแถมตอนนี้มีสมาชิกเพิ่มมาอีก1 ตัว(ลูกแมว) ยังไม่ได้ตั้งชื่อเลย กลับไปบ้านเสาร์นี้จาไปตั้งชื่อให้นะ
เค้าชอบดาวที่มันวิ่งๆๆๆไล่เมาส์จัง ดีใจที่รีฟยังนำดาวมาวิ่งเล่นในบล๊อคนี้อีก อ้อชอบลากเมาส์ยาวๆ ให้ดาววิ่งยาวๆๆๆ แล้วก็เด้งกลับมา หนุกดี อิอิ


โดย: อิ๊นากะ IP: 125.24.145.243 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:13:23:25 น.  

 
บ้าน...สำหรับอัยแล้วนะค่ะแบรีฟ บ้านคือสิ่งที่เป็นยิ่งกว่าที่อยู่อาศัย ยิ่งกว่าที่ที่ให้พักพิง ยิ่งกว่าเตาผิงที่อบอุ่น ยิงกว่าผ้าห่มนุ่มไว้กันหนาว เป็นเหมือนสวรรค์ มีพร้อมทั้งพ่อแม่และน้อง ที่รักและเข้าใจกันและมีความสุขเมื่ออยู่ด้วยกัน ไม่ว่าใครจะต่างไปทำหน้าที่ของตัวเองอย่างไร สุดท้ายก็มาจบที่บ้าน...บ้านของเรา
แต่เสียดายจังนะค่ะ ที่วันนี้อัยไม่ได้มีเหมือนวันนั้นแหละ บ้านตอนนี้ ก็มันเป็นเพียงที่อยู่อาศัยไว้หลบภัยหลบแดดหลบฝน เพียงเท่านั้นเอง เพราะองค์ประกอบสำหรับคำว่าบ้านได้หายไป หลังจากคนที่สำคัญที่สุดของเราได้จากไป...ไม่อาจหวนกลับ ทำให้ทุกวันนี้ ทุกคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง บ้านจึงเป็นเพียงสถานที่ที่เราบังเอิญมาพบกัน แล้วไว้อยู่ด้วยกันเป็นประจำ แต่ไม่สม่ำเสมอ บ้านในตอนนี้เลยมีความหมายเพียงข้อความข้างบนย่อหน้านี้
บ้าน...ที่เคยหวังว่าจะเป็นวันนี้และอนาคต ที่เคยได้คิดและได้ตัดสินใจร่วมก่อ ก็ได้มลายไปสิ้น
บ้าน...ในอนาคต จะดูที่พื้นฐานของโครงสร้างและจะต้องประกอบด้วยความอบอุ่นล้อมรอบ มีความเข้าใจเป็นรั้ว มีความสุขเป็นพนัง มีกันและกัน เป็นฟอร์นิเจอร์ รวมแล้ว บ้านในอนาคต จะต้องอบอุ่นและมีความสุขเหมือนบ้านย่อหน้าแรก ดังที่เคยเป็นมา ... นั้นแหละ บ้าน

บ้าน ความหมายขึ้นอยู่กับผู้อาศัย จะให้ความหมาย ไม่มีข้อสรุปใดๆ ให้คำนิยามได้ถูกต้อง...ที่สุด
บางคนก็เจอบ้านที่ดีมีความสุข.....บ้านคือสวรรค์
บางคนก็เจอบ้านที่ไม่ดีมีความทุกข์....บ้านคือนรก

บ้านแบล่ะค่ะ..........สวรรค์ใช่ไหม? แบถึงไม่สร้างบ้านเองสักกะที?? อัยรอดู ฟอร์นิเจอร์ บ้านแบรีฟ นะ
แต่ไม่ใช่ที่แบรีฟ ขายอะ คริๆ..


โดย: เปรี๊ยวเปรี้ยว IP: 125.25.175.85 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:13:59:02 น.  

 
ได้อ่านแล้วคะ พี่รีฟ เมื่อไหร่จะรวมเล่มสักที คิดถึงนะคะ กลับบ้านเมื่อไหร่จะแวะไปหา


โดย: bee IP: 117.47.110.175 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:14:33:01 น.  

 
หวัดดีค่ะ

บล็อกน่ารักจังเลยนะคะ

บ้านจะเล็ก จะใหญ่ก็ช่าง

ขอแค่มีความอบอุ่นจากคนในครอบครัวก็พอแล้วค่ะ



โดย: มณีไตรรงค์ วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:15:33:22 น.  

 
หวัดดีค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะไปให้กำลังใจที่บล๊อคอ่ะคะ

บ้านสวยจังเลยค่ะ แบบนี้เรียกว่าบ้านในฝันได้เลยนะคะ เคยฝันอยากมีบ้านอย่างนี้เหมือนกันค่ะ
แต่ไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะสามารถทำฝันให้เป็นจริงได้รึเปล่า


โดย: นู๋กิ๊ฟ&นู๋เปิ้ล วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:15:49:12 น.  

 
บ้านคือที่ๆ เราอยู่แล้วรู้สึกสบายใจ รุ้สึกว่ามีคนที่เรารักอยุ่ รู้สึกว่าอบอุ่น อย่างที่ที่อื่นไม่เคยมี ไม่ว่าบ้านจะหลังใหญ่ หลังเล็ก หรือจะเก่าใกล้พังก้อตาม ยังไงที่นั่นก้อยังเป็นบ้านของเรา


โดย: ChutyBenz IP: 124.157.128.88 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:16:20:20 น.  

 
ไม่มีที่ไหน สบายและอบอุ่นเท่าบ้านเราแล้วค่ะ


เราจะทำอะไรในบ้านของเราก็ได้ ไม่ต้องอายว่าใครจะมองว่าไม่ดี


คิคิ คิดถึงพี่รีฟ กะ พวกพี่ๆจังเลย มิสๆ นะคะ




โดย: FRIEND*z IP: 125.25.158.121 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:17:08:37 น.  

 
บ้านเรา แสนสุขใจ แม้จะอยู่ที่ไหน ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา...


โดย: LoveWillKeepUsAlive IP: 203.209.124.114 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:17:09:07 น.  

 
บ้านเป็นศูนย์รวมจักรวาลของความรัก

คิดถึงนะ


โดย: without_ IP: 125.27.218.216 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:19:47:27 น.  

 
น้องออยเองคะ
บ้านในฝันเลย
บ้านไม่ว่าจะหลังเล็กหรือว่าหลังใหญ่ก็เป็นบ้านของเรา มีความสุขที่สุดที่ได้อยู่บ้าน มีความสุขที่ได้ทะเลาะกะน้อง มีความสุขที่ทุกวันต้องทำกับข้าวให้พ่อกิน มีความสุขที่ไปโน้นไปนี่กะแม่ มีความสุขที่คุยกะยาย และก็มีความสุขที่เลวาออยกินขนม จะมาม๋าน้อย ม๋าใหญ่มานั่งรอกินด้วย อิอิ

คิดถึงบ้านจังเลยคะอยากมีบ้นแบบในบล็อคนี้เอาหลังเล็กๆๆให้มองเห็นหน้ากันทุกคนเลย
ปล คิดถึงพี่รีฟคะ กะพี่แมงปอด้วยต้องคิดถึงพร้อมกันทำไมไม่รู้อะน้า แต่อยากบอกว่าคิดถึง


โดย: เจ้าหญิงสายลม IP: 125.24.233.112 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:19:47:38 น.  

 
คิดถึงๆๆๆทุกคนมากๆๆเลยค่ะ เข้าไปเล่นไม่ได้คุยกับใครเลย ช่วงนี้เรียนหนักมากใกล้สอบแล้ว
บ้าน สำหรับนิดหน่อย ก็คือ สิ่งที่ดีที่สุด ทุกคนอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน เป็นตัวของตัวเองค่ะ สบายๆไม่มีอะไรปิดบังกัน บ้านคือสิ่งที่สำคัญค่ะ บายค่ะ เจอกานใหม่


โดย: เด็กภูธรในสายลม IP: 203.156.45.129 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:20:54:40 น.  

 
ดีจ้ารีฟฟฟฟ.......
บ้านในฝัน ของพี่นา คือบ้านที่พี่นาอยู่ขณะนี้ไงจ๊ะ...บ้านที่มี พ่อ แม่ ลูก (ขาดแต่ลูกเขย) บ้านที่มีความรัก ความอบอุ่น มีความเข้าใจ มีกำลังให้และให้อภัยซึ่งกันและกัน


โดย: InmYdream IP: 203.113.51.73 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:21:20:21 น.  

 
ดีใจที่ได้อ่านบล็อกของรีฟอีกนะจ๊ะ (หลังจากที่ห่างหายไปนาน..อิอิ)

บ้านในความหมายของหน่องก็คงเป็นเหมือนดังเรียงความของเด็กหญิงคนนั้น แต่ต่างกันตรงที่ว่าหน่องมีสมาชิกในครอบครัวเยอะกว่านะ หน่องมีพี่น้อง ซึ่งรวมหน่องด้วยก็เป็น 4 คน รวมถึงเจ้าแมวเหมียวอีก 2 ตัว (เพื่อนหน่องให้มานะจ๊ะ เห็นว่าแมวหน่องตายไป คงกลัวหน่องเหงาอ่า เลยเอามาให้หน่องเลี้ยง)

หน่องอัพบล็อกตอนต่อไปของ Oh my heart แล้วนะจ๊ะ เข้าไปอ่านดูน๊า


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:21:24:57 น.  

 
แจ่มมากเลยค่ะ คิดถึงบ้านเก่าขึ้นมาทันที


โดย: nan ค่ะ nan เองจ้า IP: 124.121.57.155 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:22:04:00 น.  

 
โอ้โหการรอคอยที่ยาวนานคุ้มค่าจริงๆทำบล็อกสวยมากๆค่ะ


โดย: viva IP: 61.7.182.251 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:22:08:17 น.  

 
บ้านในฝันของเปิ้ล อยากให้เป็นบ้านที่มีความอบอุ่น ความสุข ที่มีทั้ง คุณพ่อ คุณแม่ และน้อง และวก็ น้องบีม อยากอยู้ด้วยกานนให้ครบ ทั้งครอบครัวจัง ไม่อยากให้ขาดสิ่งใดเลย ในบ้านหลังน้อยยนี้เลย

คิดถึง แบรีฟ นะค่ะ


โดย: ขนมจีนน้ำยา IP: 124.121.82.26 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:22:18:59 น.  

 
อ ะ ไ ร ข อ ง


โดย: a n u s a r a IP: 58.8.158.180 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:22:29:44 น.  

 
อืมๆ พูดรัยมะออกอ่า บ้าน คำนี้แป๋มคงคิดว่ามีแต่ความอบอุ่นที่ให้แป๋มได้มะเหมือนที่ไหน

บ้านในฝัน สำหรับแป๋มคงเปนบ้านหลังนี้แหละ มะคิดจะเปลี่ยนแปลงแระ มีครบทุกอย่าง(รึป่าว) เหอๆ ขาดรัยไปแต่ก้อมีมาเติม

คิดถุง พี่รีฟมากน้า หายหน้าหายตาไปนาน ยังไงก้อแวะเวียนมาเยี่ยมกานมั่งล่ะ

งานเยอะมากมายอ่ะพี่รีฟ แวปๆไปทำงานก่องน้า

รักบ้านหลังนี้นะ


โดย: ^^แม่มดน้อยมักเกิ้ล^[แป๋มเองนะคะ] IP: 203.113.51.196 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:22:30:33 น.  

 
ความหมายของบ้านนะหรออืม...บ้าน คือ โปรเจ็คแรกที่เด็กถาปัดต้องเขียน อะไรของเค้านิ


โดย: ตั้ม ตั้ม IP: 124.120.165.54 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:0:37:58 น.  

 
สวัสดึจ๊ะ แบรีฟ ได้ฤทธิ์งามยามดีอัพแล้วเหรอ ถ้าไม่ถือศีลอด สงสัยต้องรอกันอีกนาน...

บ้าน = ครอบครัว คือสถานที่บ่มเพาะความสุขจ๊ะ สำหรับหมูแล้วไม่ว่าจะเป็นช่วงเวลาใด บ้านคือสถานที่ ที่รอรับเราอยู่เสมอ ไม่ว่าช่วงเวลานั้นเรากำลังรู้สึก สุข เศร้า เหงา ท้อแท้ บ้านพร้อมที่จะเปิดประตูรับเราอยู่ตลอดเวลา และที่บ้านหลังนั้นจะมีคนที่รักและเป็นห่วงรอให้
กำลังใจเราอยู่

.....ไม่มีดินผืนใดให้ไออุ่น เท่ากับดินที่คุณถือกำเนิด
ไม่มีดินผืนใดดูมั่นคง เท่ากับดินที่ลงสัมมะโนครัว
ไม่มีดินผืนใดให้คุณเดิน เท่ากับดินที่คุณเดินตอนตั้งไข่
ไม่มีดินผืนใดมีความหมาย เท่าแผ่นดินสุดท้ายของไทยทุกคน...

รักตัวเองก่อนรักคนอื่น
รักครอบครัวก่อนที่จะไปดูแลใคร
รักและดูแลประเทศชาติก่อนที่เราจะไม่มีแผ่นดินให้อยู่...


โดย: _pig_ [หมูอ้วนเองจ้า] IP: 124.120.197.81 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:5:17:48 น.  

 
อัสลามมูอาลัยกุม วาเราะห์มาตุลลอฮ์ ฮีวาบารอกาตุ....ขอความสันติสุขจงมีแก่พี่รีฟและครอบครัว

เป็นอีกครั้งนึง ที่ได้มีโอกาสกลับเข้ามาทักทายในบ้านหลังใหม่ หลังนี้ หลังจากที่หายหน้าหายตาไปซะนาน....
1 ปีผ่านไปสำหรับการทักทายพูดคุยด้วยกัน ถึงแม้จะนานๆ ครั้งก็ตาม แต่ก็ไม่ได้ทำให้มิตรภาพระหว่างเรานั้นจืดจางลงไปตามกาลเวลาเลยสักนิด...เอาล่ะบ่นมาสมควรแล้ว ขอเข้าเรื่องดีกว่า..
สำหรับ "บ้าน" ในความรู้สึกของตัวเอง ละก็บ้านเป็นเหมือนทุกๆสิ่ง ทุกๆ อย่าง เป็นองค์ประกอบส่วนหนึ่งในชีวิต ถ้าไม่มีบ้านก็ไม่รู้จะไปอยู่ไหนเหมือนกัน ถึงแม้ว่าทุกวันนี้จะเช่าบ้านอยู่ แต่ก็เพื่องาน หยุดงานปุ๊บ กลับบ้านปั๊บ รู้สึกว่านี่แหละ เป็นที่ ที่ปลอดภัย อบอุ่น ไม่ว่าจะสุขจะทุกข์ คนในครอบครัวคอยให้กำลังใจ และดูแลเราเป็นอย่างดี ยามว่างไม่รู้จะทำอะไร แค่ได้อาศัยอยู่ในบ้าน อยู่กับครอบครัว ก็มีความสุข ยิ่งสิ่งใด แล้วล่ะ..


โดย: Y-in-G IP: 124.157.246.64 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:9:19:54 น.  

 
เวปไซต์สวยมากเลย ทำไงอ่ะ


โดย: l3lacK_DiaMonD IP: 222.123.140.40 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:9:20:25 น.  

 
มีต่อนะ..
บ้านที่มีความรัก ความเข้าใจ เสียงหัวเราะ น้ำตา แม้ว่ามันจะเป็นเพียงบ้านหลังไม่ใหญ่ก็มากตาม แต่มันก็จะกลายเป็นบ้านในความทรงจำของเราไปตลอดชีวิต...แต่ก็ยังจำได้ว่ามีบ้านในความทรงจำอีกหลังนึง เป็นบ้านที่ตัวเอง ได้อาศัยได้เพียง 5 ปี นับจากลืมตาโลก.."บ้านเก่า" นั้นคือชื่อเรียก เวลาที่จะพูดถึงบ้านหลังแรกที่ตัวเองได้อาศัยอยู่ เป็นบ้าน หลังเล็ก แต่มีเนื้อที่ให้วิ่งเล่นมากมาย มีต้นไม้เยอะแยะ อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ มีเพื่อนบ้านเยอะแยะ รุ่นราวคราวเดียวกันทั้งนั้น เป็นที่สำหรับ วิ่งเล่นสนุกสนานกับ ญาติพี่น้อง ที่เป็นเด็กเหมือนกัน แต่ก็เป็นที่ๆ โดนพ่อไล่ตี เหมือนกัน (อย่างว่า คนมันซนตามประสาเด็ก)....บ้านเก่า หลังนั้น ก็เป็นที่ให้ความสุข และเป็นความทรงจำ ก่อนบ้านที่จะย้ายเข้ามาอยู่ในปัจจุบัน...
และต่อไป "บ้านในฝัน" อาจจะเป็นบ้านที่เราต้องอาศัยต่อไปภายภาคหน้า หลังจากที่มีครอบครัวเป็นของตนเอง ไม่แน่อาจจะได้ไปอยู่แถวบ้านพี่รีฟก็ได้นะ.. ซึ่งสำหรับบ้านหลังใหม่นี้ คงจะเริ่มต้น โดย คน 2 คน ค่อยๆ สร้าง ความรัก ความอบอุ่น ความเข้าใจ ซึ่งกันและกัน ก่อนเป็นพื้นฐานไว้ สำหรับอนาคตข้างหน้า เพื่อลูกเพื่อหลาน เหมือนที่พ่อแม่ได้สร้างเอาไว้สำหรับเราแล้วในตอนนี้...


โดย: Y-in-G IP: 124.157.246.64 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:9:39:01 น.  

 
บลีอค สวยดีนะพี่รีฟ เปงไงบ้าง ดูและรักษาสุขภาพด้วยนะคะ


โดย: Easylistening IP: 125.26.115.230 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:10:13:52 น.  

 
อัสลามุอลัยกุม
ก่อนอื่นขอบอกว่า"ฝีใช่ย่อยเลยน่ะเนี่ยะ" นี่เป็นบรรยากาศบ้านในฝันของแตงเลย....ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ
(คิดถึงบ้านจัง!)
บ้านที่แตงฝันไว้น่ะขอแค่.......มีบ้านที่ไม่ต้องใหญ่โตหรูหรา ไม่ต้องมีเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงๆประดับไว้.........แต่ขอให้ในบ้านหลังนี้มีคนที่เรารัก.......(พ่อ แม่ พี่ น้อง) มีความรัก ความอบอุ่น มีความเอาใจใส่ต่อกันและที่สำคัญก็มีคนที่เรารักและเราก็รัเค้ามันคงน่าจะดีเน่อะ......(ใช่มั้ยบังรีฟ)แค่นี้ก็คงน่าจะเพียงพอแล้วใช่มั้ย!


โดย: t-a-n-g IP: 125.24.55.59 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:11:10:29 น.  

 
แวะเอาของมาฝาก

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=truefriends

เด็กใหม่หัดทำบล็อกจ้า...


โดย: หมูอ้วนเองจ้า (pigarea ) วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:11:36:08 น.  

 
บ้าน......บ้านของฉัน
มีแม่ มีพี่ มีน้อง2คนแล้วก็ตัวฉัน (ไม่มีพ่ออยู่ด้วย! พ่อไม่อยู่กับฉันอีกแล้ว)ขาดพ่อไปก็เหมือนขาดแขนข้างซ้ายไปแต่ก็ยังสามารถทำอะไรได้อีกหลายๆอย่างเพราะยังมีแขนข้างขวาที่สามารถตักข้าวใส่ปากได้อีกแต่ถ้าขาดแม่ไปก็คงเหมือนขาดแขนข้างขวาที่ฉันไม่สามารถตักข้าวกินเองได้เลย(แล้วใครจะป้อนข้าวให้ฉันกินล่ะ)ฉันยังอาจมีเท้าที่จะยังตักกินข้าวได้แต่คงจะทำได้ไม่ถนัดนักเพราะความไม่เคยชินแต่ก็ต้องทำให้ได้เพื่อที่จะต้องมีชีวิตให้อยู่ต่อไปเพื่อใครอีกหลายคน
บ้านของฉันไม่ใหญ่หรูหราเหมือนบ้านคนอื่นๆเค้า ไม่มีเฟอร์นิเจอราคาแพงๆเรามีกันแค่ 5 คน 4 พี่น้อง..แม่บอกว่าแม่อยู่อย่างนี้ก็มีความสุขแล้วที่ไม่ต้องนอนผวาว่าพรุ่งนี้จะมีใครมาทวงหนี้แล้วก็ไม่ลูกคนไหนที่ทำให้แม่มีเรื่องให้ต้องหนักอก
แม่....เป็นได้ทุกอย่างสำหรับพวกเราเป็นทั้งพ่อ ทั้งแม่แล้วก็เป็นเพื่อนที่จริงใจที่สุดในชีวิตเลย เราคุยกันได้ทุกเรื่องแล้วแม่บอกฉันเสมอว่าวันนี้เราอาจไม่มีอะไรเหมือนคนอื่นเค้าแต่สักวันนึงอัลลอฮ์คงจะให้เราถ้าไม่ได้ชาตินี้อาจจะเป็นชาติหน้าก็เป็นได้(ฉันจำคำๆนี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้วแม่กรอกใส่หูตลอดเวลาฉันร้องไห้ฟูมฟายอยากได้อะไรที่แม่ไม่สามารถให้ฉันได้)
อยากบอกว่าที่มีอยู่ตอนนี้"อัลฮัมดูลินเลาะฮ์"แล้ว


โดย: กล่องน้อยมหัศจรรย์ IP: 125.24.55.59 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:13:02:26 น.  

 
อ่านละคิดถึงบ้านเก่ามักมาก คิดถึงภาพในอดีด แต่มันเป็นแค่ความทรงจำที่มีทั้งดี แระ เลวมากมาย ที่เข้ามาพร้อมๆ กัน แต่ ยังไง กะยังต้องการ แระค้นหา ทั้งบ้าน แระคน มันต่อไป แต่ ตามภาพมันกะเจอแระคะ แต่ไม่แน่ใจว่า สิ่งนี้คือสิ่งที่ใช้รึเปล่า ( สาธุ )
**** คิดถุงพี่รีฟมากมาย ****


โดย: tan` IP: 124.157.204.127 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:13:04:04 น.  

 
รูปสุดท้ายสวยมาก ๆ นึกว่า รีฟจะไม่อัฟ บล๊อกแระ ไม่ได้อ่านบล๊อก รีฟ มานานมากแระ ตั้งกะปิดร้านหนังสือ อ่ะ คิดถึงนะ ดูแลตัวเองดี ๆ ล่ะ เป็นห่วงนะ


โดย: หนูแดงจัง IP: 202.91.19.204 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:14:53:23 น.  

 
...บ้านสวยดีนะคับพี่รีฟ......
.....จะว่าไปก้ออยากให้บ้านผมเป็นแบบนี้จัง......
....เผื่อมีสาวๆ อยากมาอยู่ด้วย อิ อิ ....



***เม้นท์แล้วนาคร้าบบบ แล้วอย่าทำเป็นลืมชื่อผมอีกล่ะ****


โดย: มาม่าคุง IP: 117.47.10.244 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:17:37:16 น.  

 
และแล้ว ก็ได้ฤกษ์มาคอมเม้นท์ ได ของรีฟซะที ... กลัวรีฟจะรอนาน..อิอิ บล็อกของรีฟน่ารักจังเลย อ่านแล้วก็นั่งยิ้มคนเดียว...ทำให้นิดนึกถึงบ้านหลังเก่าที่เคยอาศัยอยู่ จากมาก็นานแล้วมาอยู่บ้านหลังใหม่ แต่ไม่ว่าบ้านจะเก่าหรือใหม่ ขอให้บ้านนั้นมีคนที่เรารักก็พอแล้ว เวลาที่นิดมีเรื่องเสียใจ ท้อใจแล้วร้องไห้ ก็จะเข้าไปกอดแม่ แม่ก็จะปลอบใจทำให้นิดรู้สึกมีกำลังใจ เข้มแข็งขึ้น รู้สึกว่ามีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป แล้วนิดก็จะเป็นคนที่ติดบ้านมากๆๆๆ จะไปนอนที่ไหนไม่ค่อยได้เพราะคิดถึงบ้าน (คิดถึงน้องตาหวานด้วย)...นิดคิดว่าบ้านรีฟก็คงอบอุ่นเหมือนกัน เพราะรีฟมีน้องสาวตั้ง 3 คน คงจะไม่เหงาล่ะสิ (เนี่ยขณะที่พิมพ์อยู่ กำลังคุยกับน้องไลลาจอมซนอยู่) ไลลาเคยเอารูปมาโชว์แล้วก็ไล่ให้ฟังว่ามีใครบ้าง...อิอิ พี่ชายชารีฟ (ที่แสนดี) ยืนอยู่หัวแถวตามด้วยน้องสาวอีก 3 คน สี่ใบเถา ดูแล้วครอบครัวรีฟคงมีความสุขมี เรื่องสนุกๆ เยอะเลยนะ
ยังคิดถึงรีฟเหมือนเดิมนะ ยังมีความรู้สึกดีๆ ให้เสมอ แล้วถ้ามีโอกาศคงได้เจอกันจ๊ะ



โดย: ^_^ปลากระป๋อง IP: 203.113.80.15 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:20:10:06 น.  

 
บอร์ดสวยดี น่ารัก
แต่น้องสาวของคนเขียนblogสวยกว่า อิอิ เพลงเพราะโดนจัย น้องสาวก้อสวย (คงไม่ต้องเดานะว่าใครเป็นน้องสาว) เสียอย่างเดียวไม่มีรูปน้องสาวคนสวยคนที่ 4 ลงในหน้า เว็ป สู้ๆ สู้ตาย


โดย: เด็กหญิงไลลา^_^ IP: 202.12.74.78 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:21:19:47 น.  

 
รีฟจ๋า......จำคำเรียกนี้ได้ซินะ...จวบปีแล้วที่ห่างหายไป..ที่แท้มาเตรียมเรือนหอไว้รอเจ้าสาวนี่เอง...เมื่อทราบว่าบ้านหลังนี้รีฟตั้งใจและพิถีพิถันในการเลือกส่วนประกอบและเฟอร์นิเจอร์ด้วยตัวเอง ษาก็ทึ่งในความเอาใจใส่ส่วนเล็กส่วนน้อยของบ้านหลังนี้ สมบูรณ์แบบมากค่ะรีฟ ไม่ว่าจะเป็น...ท้องฟ้าที่ไร้ซึ่งเมฆหมอกให้หมองมัว...ดวงจันทร์ที่ส่องแสงสว่างไสวจนเห็นบ้านหลังนี้กระจ่างชัด....ต้นไม้ที่ให้ความร่มรื่นจนรู้สึกถึงความสงบและมั่นคง....นกน้อยที่คอยขับกล่อมเสริมความมีชีวิตชีวา....ผีเสื้อหลากสีที่นำพาความสดใสมาสู่บ้านหลังนี้....ดอกไม้นานาพันธุ์ที่ทำให้รู้ว่าบ้านหลังนี้ได้รับการเอาใจใส่จากผู้เป็นเจ้าของมากมายเพียงใด....เก้าอี้ยาวที่รอให้เจ้าของมานั่งชื่นชมความสำเร็จของชีวิตที่ตั้งตะหง่านอยู่ข้างหน้า....ตู้รับจดหมายที่คอยรับข่าวสารจากผองมิตร ณ.แดนไกล...ถนนสายน้อยที่คอยต้อนรับผู้มาเยือนด้วยจิตไมตรี....และแมงปอสีแดงนั้นที่บอกให้รู้ว่าบ้านหลังนี้มีเจ้าของ....
ชอบเด็กหญิงดวงดาวจัง...ชอบอารมณ์ขันที่ใสซื่อน่ารักของเด็กหญิงตัวน้อย...ชอบความมั่นคงและน่านับถือของคุณพ่อผู้อ่อนโยนแต่แกร่งคนนั้นของดวงดาว....ชอบบ้านหลังเล็กของดวงดาว...และที่สำคัญชอบความอบอุ่นและมีความสุขในบ้านหลังน้อยของดวงดาวเหลือเกิน.....และที่ไม่อาจจะลืมได้เจ้าแมวน้อยของดวงดาวที่เป็นสมาชิกกิติมาศักดิ์ของบ้านหลังนั้น เจ้าแมวตัวที่ไม่เคยมีทุกข์เพราะดวงดาวไม่เคยเห็นมันเอาขาก่ายหน้าผาก...เฮ้อ...รีฟเขียนได้ดีมากค่ะ
ผิดกับครั้งที่เจ้าบูบู้ยังมีชีวิตอยู่ เค้าชอบเอาเท้าก่ายหน้าผากตัวเองอยู่เป็นประจำ จนบางครั้งษายังสงสัยว่าสักวันเค้าจะเอาเท้าเค้ามาก่ายหน้าผากษาเข้าสักวัน...แต่วันนั้นคงไม่มีวันจะเกิดขึ้น เพราะวันนี้บูบู้เค้าไม่มานั่งรอษาที่ประตูรั้วตอนกลับจากงานอีกแล้ว...พอไม่มีเค้า..ษาจึงรู้ว่าบ้านหลังนี้ของษาเงียบและเหงาเหลือเกิน...
บ้านของษาเป็นบ้านหลังเล็กๆท่ามกลางอาคารสูง2ชั้นครึ่งล้อมรอบ บ้านหลังนี้ได้มาด้วยความภาคภูมิใจด้วยหยาดเหงื่อและความเมตตาจากป๊ากับมี๊ที่มอบวิชาติดตัวจนได้บ้านหลังนี้มา...บ้าน..คืออะไรนะ สำหรับษาบ้านคือวิมาน คือความหมายของชีวิต คือความทรงจำ คือกำลังใจ คือความหมายของความรักทั้งปวง...บ้าน ไม่ว่าหลังใดในโลก ย่อมมีหลังคา มีฝา มีประตู มีหน้าต่าง มีบันได และที่สำคัญต้องมีเจ้าของ ...ฉะนั้นบ้านทุกหลังย่อมมีความหมาย...
ง่วงจัง เดี๋ยวมาเม้นท์ต่อในวันต่อไปนะค่ะรีฟ มาเม้นท์ให้แล้วนะค่ะ ยังไม่จบบริบูรณ์ รอติดตามตอนต่อไป...บอกแล้วว่าอย่าให้ได้เม้นท์...วันนี้ฝันดีค่ะรีฟคนดีที่หนึ่ง..


โดย: ปักษาสวรรค์+กุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว IP: 125.25.247.173 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:23:33:35 น.  

 
....เด็กหญิงไลลา จอมแก่น นี่แหละเอกลักษณ์ของเขาละ...(น้องสาวคนสวยของรีฟ) วันหลังรีฟต้องชมน้องสาวว่าสวยบ้างนะ...น้องไลลาจะได้ชมว่ารีฟหล่อบ้าง...อิอิ


โดย: ^_^ปลากระป๋อง IP: 125.27.112.111 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:8:04:42 น.  

 
อ่านแล้วค่ะพี่รีฟหาไปนานเลยนะคิดถึงกันบ้างไหมอะอยากคุยกับพี่รีฟจังแต่ไม่รู้ว่าพี่รีฟจะออนเอ็มเมื่อรายอะ


โดย: นางสาวปิ้งไก่ไม่สุก IP: 124.121.19.206 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:8:41:45 น.  

 
เห้นด้วยนะ ก้ออยากมีบ้านที่อบอุ่น บรรยากาศดีดี แต่ที่ชอบที่สุดก้อคงจะเป้นเคอร์เซอร์ที่มีดาวตามหลัง ชอบมากเลย ทำงัยอ่ะบังรีฟ


โดย: ดาดา IP: 61.19.65.47 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:12:09:40 น.  

 
อ้าาาฮะได้อ่านแระมานใช่ๆอยากที่พูดเวลาเสียใจก้ออยากกลับบ้านเวลาอกหักก้อคิดถึงบ้านง่วงนอนก้อต้องกลับบ้านจะมีที่ไหนดีก่าบ้านม๊ามีม่ะมีเล้ยยพี่รีฟสบายดีน๊าา บล็อกสวยจังโรแมนติกอีกล่ะงุงิคิดเถิงพี่ๆเพื่อนๆร้านหนังสือมากมายเข้าไปคิดเถิงวันเก่าง่ะไม่ผิดหวังเล้ยรอมานานแระแบร่


โดย: เพลงน๊า MusiC IP: 203.113.86.144 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:12:47:37 น.  

 
เย้ ในที่สุดก็ถึง 50 ความคิดเห็น รีฟตั้งไว้ว่า ให้เลข 50 เป็นตัวบอกวัดเรตติ้งน่ะครับ ในแต่ละ Blog ก็ตั้งไว้ประมาณนี้ ถ้าไม่ถึงก็จะไม่เขียนใหม่ แต่ตอนนี้ถึงแล้วก็หมายความว่าจะมีเรื่องต่อไปให้อ่านแล้วสิเนี่ย ไม่รู้ว่าเมื่อถึงเวลานั้นจะยังอยากอ่านกันอยู่รึเปล่านะ แต่คนเขียนตอนนี้มีกำลังใจที่จะเขียนเรื่องถัดไปแล้วล่ะ ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นด้วยนะครับ


กลับมาพบกันอีกครั้งหลังจากที่ห่างหายไปนานเกือบปี เรื่องของเรื่องก็คือว่ารีฟถูกกลุ่มจอมโจรสาวสวย โสด หุ่นนางแบบลักพาตัวไปน่ะครับ กว่าจะหลุดรอดออกมาได้(ทั้งๆเค้าก็ไม่เคยเอาเชือกมัด ไม่เคยล็อคประตู)ก็นานพอดูเลย อิอิ ล้อเล่นนะ ที่จริงคือ อารมณ์จะเขียนมันไม่มาน่ะครับ พอแตะๆแป้นพิมพ์ก็เกิดไม่อยากพิมพ์มันซะอย่างนั้น แต่พออารมณ์ศิลปินมันประทุขึ้นมา รีฟก็ใช้เวลาในการเขียนแล้วก็แต่ง Blog ไปทั้งหมด 2 วัน(ไม่รวมรูปฉากหลังนะ อันนั้นมันมีที่มา)

ขัดใจกับอารมณ์ที่ว่านั่นแหละนะ มันจะมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้(มาไม่สม่ำเสมอ มาแบบกระปริดกระปรอย) บางทีมันมาตอนที่เรากำลังนอนกลิ้งเกลือกไปมาบนที่นอน ก็ขี้เกียจลุกขึ้นมาพิมพ์อีกนั่นแหละ แต่พอทำเสร็จและนำเสนอออกมาก็ดีใจมากๆเลยที่เพื่อนทั้งที่เก่าๆแก่ๆ และทั้งที่ใหม่ๆยังคงเข้ามาทักทายอยู่เหมือนเดิม ขอบคุณจริงๆครับ ซึ้งใจจริงๆ
ยืนยันว่าจะยังตอบทุกๆคอมเม้นต์เหมือนเดิมนะครับ เพราะว่าทุกความคิดเห็นสำคัญกับรีฟมากมาย ไม่ว่าจะสั้นหรือยาวก็ตามที ถ้ามีเวลาก็เข้าอ่านที่รีฟตอบแล้วก็มาคอมเม้นต์เพิ่มบ่อยๆได้ครับ คนละ 10 คอมเม้นต์ก็ไม่โกรธหรอก สาบานได้


โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:13:20:20 น.  

 
ไม่มีความคิดเห็นอะไร คงไม่ว่ากันนะค่ะ...แค่แวะเข้ามาทักทายดูสิว่าใครอยู่ในบ้านหลังนี้บ้าง
(ร้านหนังสือ)บ้านหลังเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยผู้คนแวะเวียนผ่านมาผ่านไป..แวะเข้ามาดูด้วยว่าเจ้าของบ้านรักษาความสะอาดดีไหม? อิอิอิ
-คิดถึงนะค่ะ-


โดย: ข้าวอบกรอบ IP: 58.9.59.16 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:14:54:10 น.  

 
จริงๆไม่อยากคอมเมนท์เลย เพราะบ้านเป็นจุดอ่อนของนา นาอยู่มาหลายบ้านมากเลย คำว่าบ้านจึงค่อนข้างลางเลือนในความรู้สึกแม้แต่บ้านในอนาคต นายังคิดไม่ออกเลยว่า จะเป็นเเบบไหน สำหรับนาเเล้วบ้านเป็นที่ซุกหัวนอน วันนี้อยู่ตรงนั้น วันนั้นอยู่ตรงนี้ หากอธิฐานได้นาอยากมีบ้านอุ่นๆ มีคนอุ่นๆอยู่ในบ้านซักสองสามคน ไว้พูดคุยกัน มีเวลาที่จะซุกไออุ่นของบ้านและคนในบ้าน ไม่ต้องไปไหนบ่อยๆ ไม่ต้องไปค้างที่อื่นๆ อย่าบอกใครนะว่าอยากเป็นแม่บ้าน อิอิ ใครน๊อเป็นคนเเรกที่ให้ผู้หญิงทำงานนอกบ้าน ต้องตื่นตะเช้า นอนดึกๆจริงๆเเล้วกุลสตรีอย่างเรา(รึเปล่า) ต้องอยู่บ้านอยากมีเวลาอยู่บ้านมากๆ จัดบ้านทำความสะอาดบ้าน ทำกับข้าว ทำขนม เวลาว่างก็ดูทีวี อ่านหนังสือฟังเพลง ทำเล็บ ว้าววววววววววววว แล้วก็ดูแล ใครซักคนที่อยู่บ้านเดียวกะเรา เง้อ.....ชักฟุ้งซ่าน ถ้ามีบ้านเป็นของตัวเอง นาอยากมีบ้านทรงไทยร่วมสมัย ใต้ถุนโล่งๆ มีต้นไม้มีเปลแขวนด้วยนะ มีต้นชมพู่ มะม่วง ไม้ดอกหอมๆเเบบไทยๆปลูกรอบๆบ้าน แต่ในห้องนอนต้องเป็นเเบบสมัยใหม่ เครื่องอำนวยความสะดวกครบครันเหมือนรีสอร์ท ง๊ะ แค่นี้ร๊ะ นาเปงคนมักน้อยๆกิกิ ต้องมีสักวันสิน่า ^__^


โดย: นา IP: 61.19.65.45 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:19:09:45 น.  

 
โหววว คอมเม้นยาวก่าเรื่องราวในบลอคซะอีก ทะลุจอไปแล้ววว ดีนะยังรู้จักวิธีเลื่อนเม้าท์ ไม่งั้นละก็...หุหุ อุ้ยๆลืมสวัสดีเจ้าของบลอค สวัสดีคะพี่รีฟที่คิดถึง (มรรยาทดี...เอิ๊ก)

พี่รีฟๆ มีอะไรจะบอก เอ่อ.....เรื่องนี้ต้องกระซิบ เอียงหูมาใกล้ๆ คือ คือ พี่รีฟจ๋า เห็ดในต้มยำกุ้งชามนั้นอ่ะ จองน่ะ แหะๆ........ไปและ อ่านหนังสือต่อ จาอ่านไม่ทันอยู่แล้ว ชะแว๊ฟ ชะแว๊ฟ


โดย: คิดถึ้ง_คิดถุง IP: 117.47.152.27 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:20:02:19 น.  

 
ดีจ้ารีฟ
เห็นเม้นที่บล็อกหน่องบอกว่า "อ่านเฉพาะภาษาไทยหรอจ๊ะ? ส่วนที่เป็นภาษาอังกฤษเนี่ยข้ามไปเลยหรอ" ถ้าจะให้หน่องแปลเป็นไทย ก็บอกนะจ๊ะ เด๋วหน่องแปลให้ คือว่าตอนนั้นอ่ะ คิดว่าพิมพ์เป็นภาษาอังกฤษมันน่าจะได้อรรถรสมากกว่านะจ๊ะ


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:21:47:07 น.  

 
ซา...หวัดดีครับ รอการอัฟของบล๊อคๆนี้มานานและล่ะ วันนี้ล่ะได้ชมซักที ป็อบจำได้ป็อบเห็นบ้านหลังนี้ในรูปดิสเพลย์ของพี่รีฟ บ่อยๆเลยล่ะ....หูยถ้าบ้านป็อบเป็นได้เหมือนบ้านในรูปนี้ล่ะก้อ ไม่ไปไหนเลยล่ะ จะไปไหนได้ไง มีทั้งสวนดอกไม้ ผีเสื้อ ยิ่งตรงเก้าอี้ที่นั่งอ่ะ ถ้าได้นั่งกะคนรักซักคนนั่งดูผีเสื้อ เกาะตามดอกไม้ โอ้ว.....แต่ป็อบจะ....(ป็อบกะคิดไปเรื่อยเปื่อยแหละ).. แต่หยั่งที่ว่าอะนะไม่มีที่ไหนจะสุขใจได้เหมือนกับบ้านของเราเองหรอก ถึงบ้านหลังจะเล็กกะจิ๊ดริด
แต่หากทุกคนในบ้านอยู่ด้วยกันอย่างมีรักให้กัน เข้าใจกัน ต่อให้เล็กซะแค่ไหนก้อมีความสุขแล้วคาฟ
ส่วนบ้านของป็อบอ่ะเหรอ กะเปงบ้านธรรมดา เล็กๆ
มีสมาชิก 3 คนกะ 1 ท่าน
แม่ คนนี้ใหญ่สุดในบ้าน แม่จะบ่นเป้นประจำทุกเช้าจนทุกวันนี้เวลาแม่บ่นป็อบกะจะยิ้ม แระถามแม่ว่า
เหนื่อยแระยัง อิอิ (วันไหนแม่มไบ่นกะรู้สึกแปลก)
แต่กะดีนะ แม่บ่นแม่ว่าแสดงว่าแม่ยังรัก อิอิ
น้องสาวตัวแสบ แสบสุดในบ้านแกล้งพี่ตั้งแต่เล็กจนโตแต่กะดีไม่มียัยน้องสาวตัวแสบ คนนี้บ้านคงเหงาแย่
คนต่อมากะคือ ป็อบเอง หล่อสุดในบ้าน เพราะทั้งบ้านมีผู้ชายคนเดียว จะให้น้องสาวหล่อสุด กะยังไงๆ อยู่อ่ะ 555
สุดท้าย ท่านชินจัง 5555 ม๋าที่บ้านตัวนี้แม่รักมากๆ ใครเตะไม่ได้ ใครแกล้งท่านชินจัง มีหวังแม่บ่น 3 วันไม่จบ 5555 งงอ่ะดิทำไมถึงได้เรียกท่าน
(กะเล่น กินดีกว่าเราอีก อิอิ) แต่ท่านชินจังอยู่บ้านๆ ไม่เคยเงียบเลยนะ (จะเงียบได้ไงเล่นเห่าทั้งวัน)
นี้แหละสมาชิกบ้านของป๋ม


ปล. ป็อบคิดถึงเพื่อนๆพี่ ๆ น้องๆ ทุกคนเลยนะทั้ง พี่รีฟ จีน พี่สร เจ๊ออม อัน แป้ง แป๋ม แล้วกะทุกๆคนเลยน๊า...... โดยเฉพาะ เจ้าหญิงสายลม คนนี้คิดถึงทุกวันเล้ย อิอิ


โดย: ป็อบ ^^กล่oJIWลJ^^ (แย้) IP: 222.123.244.134 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:21:48:29 น.  

 
บ้านของฉันอยู่ที่หัวใจ เพราะไม่มีที่ใดอบอุ่นได้เท่าบ้านหลังนี้ อากาศ สายลม ดอกไม้ ความรัก เสียงคลื่น พระอาทิตย์ พระจันทร์ ทุกสิ่งรอบกายคือบ้านของฉัน


โดย: ปากกาของความรู้สึก65 IP: 125.26.35.145 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:21:59:26 น.  

 
ตามมาเม้นครับเพ่ = =มะรู้จะเม้นว่าอะไรอ่า







รักออม[ขี้ดื้อ]


โดย: Renovatio IP: 61.7.160.173 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:21:59:47 น.  

 
ขอโทดก่อนเลยนะพี่รีฟที่ช้าไปหน่อยเพราะออมไม่ได้เปิดเมล์นี้ดูมานานเพราะหนีบางอย่างที่ไม่อยากเจอวันนี้นึกครึ้มๆไงไม่รู้มาเปิดอ่านเลยเจอเมล์ของพี่ ก่อนอื่นขอชมว่าบลอคนี้น่ารักมาก ดูแล้วอยากมีบ้านแบบนี้จัง บ้านในฝันของออมเหรอก็เป็นบ้านที่มีคนที่ออมรักอยู่ด้วย มีแม่ น้องสาว พี่สาว และก็หลานๆลูกของพี่ นั่งดูเด็กๆเล่นกัน ทะเลาะกัน กินข้าวพร้อมกัน(กับข้าวฝีมือแม่)อิอิถ้าทำเองคงกินไม่ได้ บ้านจะเป็นยังไงก็ไม่สำคัญ ขอแค่อยู่กับคนที่เรารักก็มีความสุขแล้ว ถ้าจะให้ดี ขอมีแมงปอกับผู้ชายขี้อายเป็นเพื่อนบ้านด้วยคงจะดีไม่น้อยเย็นๆมาก็นั่งคุยกัน คงสนุกดีนะจะรออ่านอีกนะคะเหมือนอ่านพอคเก็ตบุ๊คจริงๆ


โดย: aomzaa IP: 125.26.30.147 วันที่: 21 กันยายน 2550 เวลา:2:44:19 น.  

 
ชอบนะกับสีสันของบ้านหลังนี้...มองดูนุ่มนวลสะอาดตา...คำนิยามเกี่ยวกับบ้าน ที่ให้ความรู้สึกที่งดงามและดูอบอุ่นในทุกความรู้สึก ก็เข้ากันได้ดีเพลงที่ใช้ในบล็อก ก็สื่อความหมายได้อย่างชัดเจน นี่นับเป็นบ้านที่อบอุ่น เหมือนความฝันของใครหลาย ๆ คน ที่อยากมีบ้านเช่นนี้ สำหรับผมแล้ว มีอยู่สิ่งหนึ่ง ที่ใช้แทนคำว่าบ้านได้เป็นอย่างดี ไม่สิ อย่าเรียกว่าใช้แทนเลย เรียกว่าบ้านที่มีชีวิตดูจะเหมาะสมกว่า เพราะบ้านที่ผมกำลังหมายถึง ผมหมายถึงคำว่า " พ่อ" .... ตัวผมเอง ไม่เคยมีบ้านเป็นของตัวเองนับตั้งแต่เด็ก แต่ทุกที่ ที่มีพ่ออยู่ ที่นั่นคือบ้านของผม นี่คือคำว่าบ้านในความรู้สึกของผมนะ เพราะผมไม่เคยสัมผัสกับบ้านที่เรียกว่าสิ่งปลูกสร้างที่เป็นของตัวเองสักครั้ง..... แต่ความรู้สึกที่จากบล็อกนี้ ให้ความรู้สึก ที่ทำให้ผมคิดถึงพ่อ อยากกอดพ่อ ตอนนี้พ่อได้จากผมไปหลายปีแล้ว แต่ความรักที่พ่อ ได้สร้างไว้ให้ เป็นเสาหลักค้ำชีวิตของผม พ่อได้ให้ความเข้มแข็งและความอดทน ไว้เป็นฝาและหลังคาไว้คุ้มแดดกันฝนให้กับชีวิตผม แหละนั่น ทำให้ผมรู้สึกว่า "บ้าน"
ขอบคุณนะ สำหรับเจ้าของบล็อกนี้ ที่ทำให้การเข้ามาที่นี่ ทำให้ผมคล้ายกับจะสื่อสารถึงบ้านที่มีชีวิตได้อีกครั้ง.


โดย: ~:ผู้ชายสีฟ้า:~ IP: 222.123.125.201 วันที่: 21 กันยายน 2550 เวลา:4:37:45 น.  

 
สวัสดีค่ะ...

อ่านบทความแล้ว นึกถึงเพลงWhen We make a Homeจัง...ถึงแม้ว่าจะไม่ได้อยู่บ้านกับครอบครัว (แยกมาอยู่หอพักคนเดียว เพื่อสะดวกในการทำงาน)อ้อมแอ้มก็จะโทรฯกลับบ้านทุกวัน ถามไถ่สาระทุกข์-สุขดิบ ถ้าวันไหนว่างก็จะชวนคุณแม่และน้องๆไปทานข้าวกันนอกบ้านและร้องคาราโอเกะกัน

สีฟ้าสวย สบายตาดีนะค่ะ..ขอบคุณที่แวะไปที่blogค่ะ...


โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 21 กันยายน 2550 เวลา:9:24:07 น.  

 
แวะเข้ามาทักทาย ยังไม่ได้อ่านที่รีฟเขียนเลย แต่บล็อคอันนี้น่ารักมั่ก ๆ เลย ยังคงคิดถึงอยู่เสมอนะจ๊ะ


โดย: p'air IP: 202.28.180.201 วันที่: 21 กันยายน 2550 เวลา:13:44:39 น.  

 

*** สวัสดีจ้า วันนี้แวะมาเอาความคิดถึงมาฝากจ๊ะ ขอบคุณที่เข้าไปทักทายหน่อย ***



โดย: หน่อยอิง วันที่: 21 กันยายน 2550 เวลา:20:04:45 น.  

 
สวัสดีค่ะ พี่รีฟ... วันนี้พอเปิดเช็คเมลก็บังเอิญสายตาเหลือบไปเห็นเทียบเชิญพอดี อิอิ

...บ้าน...คือที่ที่เราไม่ว่าจะไปที่ไหน ไปใกล้หรือไกล สุดท้ายก็กลับมาที่บ้านของเราอยู่ดี ที่ๆเรารู้ว่ามีความรักความอบอุ่นมากมายรอเราอยู่ที่นั่นค่ะ (และวันนี้ก็เป็นวันที่อิ๋วได้กลับมาอยู่ที่บ้านของตัวเองครบ 1 อาทิตย์แล้ว หลังจากที่ต้องไประหกระเหิน เอ๊ย ไปศึกษาต่อและทำงานมา 5 ปีกว่าๆ อิอิ)

ชอบเรียงความ"บ้านของฉัน" ของเด็กหญิงดวงดาวจังค่ะ โดยเฉพาะประโยคที่บอกว่า.....ลืมบอกไปว่าฉันมีพ่อเป็นผู้ชาย และมีแม่เป็นผู้หญิง พ่อของฉันนอกจากจะมีเส้นผมที่ศีรษะแล้วก็ยังมีผมขึ้นที่เหนือริมฝีปากและใต้คางอีกด้วย...พออ่านแล้วต้องอมยิ้มทันที และก็ดีใจที่เค้าคิดว่าบ้านไม่ว่าจะเล็กจะใหญ่แต่อยู่ที่เรารู้จักพอ รู้จักหาความสุขจากสิ่งที่มีอยู่ ไม่ว่าความสุขที่ได้จะดูเล็กน้อยในสายตาคนอื่น แต่นั่นก็คือความสุขที่ยิ่งใหญ่ของเราและคนในครอบครัว (อย่างงี้เรียกว่าคับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยากรึป่าวน๊า อิอิ)


...ภาพบ้านสวยมากๆค่ะ (กะลังพยายามใช้แว่นขยายส่องหาดอก เลิฟอินอะมิส อยู่ มีป่าวน๊า...)
อิ๋วต้องขอบคุณบ้านหลังนี้สินะ ที่ทำให้เราได้รู้จักกัน
ทำให้อิ๋วได้เจอพี่ชายที่น่ารัก (เดี๋ยวส่งบิลไปเรียกเก็บทีหลังนะคะ ค่าชม)

พอแค่นี้แล้วกันค่ะ (เพราะมีบางคนขู่ไว้ว่าให้เม้นต์ให้เสร็จในวันนี้

) ไม่งั้นอิ๋วจบไม่ลงแหงๆ แหะๆ
ขอให้พี่รีฟถือศีลอย่างมีความสุขตลอดระยะเวลาเดือนนึงนะคะ (สัญญาว่าจะไม่กวนพี่เลยตลอดเดือนนี้ค่ะ หุหุหุ)


โดย: LoveinaMist IP: 117.47.51.122 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:12:23:32 น.  

 
บ้านที่น่าอยุ่คือบ้านที่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับคนที่เรารักคนที่รักเรา คนที่ห่วงเรา และเราห่วง คงจะเป็นบ้านที่เต็ไปด้วยความสุข อยากมีบ้านแบบนั้นจัง


โดย: บอลห้าโบสถ์ IP: 202.129.4.157 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:12:33:58 น.  

 
ว๊า มาเม้นคนที่เท่าไหร่เนี่ย มาเป้นคนสุดท้ายรึเปล่าหว่า แต่ช่างเหอะ งุงิ
รู้แต่ว่า บ้านของหนูเป้นบ้านที่มีทุกรส ทั้งเปรี้ยว เผ็ด หวาน ขม ผสมกันในทุกๆวัน วันๆหนึ่งถ้าขาดรสไปอย่างใดอย่างหนึ่งแล้ว เหมือนขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไป อย่างพี่สาวไปเข้าค่าย หรือพ่อกับแม่ไปงานกลับบ้านดึก มันเงียบเหงา ไม่มีความสุข แต่พอคนในบ้านอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันทุกคน วันนั้นจะเป็นวันที่มีความสุขที่สุด
หนูชอบบ้านของหนูที่สุดค่ะ


โดย: AyajanG IP: 222.123.211.196 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:13:04:25 น.  

 
ดีค่ะพี่รีฟ เขียนใหม่แล้วหรอดีเนอะแต่เดมยังไม่อ่านอะยังไม่ว่างขอเซฟไปอ่านที่ห้องนะค่ะแล้วจะเข้ามาบอกว่าเป็นไงบ้างคิดถึงแบรีฟจังเลยค่ะ เป็นห่วงนะถือศิลอด อดกินหมูเลยจิพี่รีฟ


โดย: เดมมี่_เด็กมีปัญหา IP: 58.9.204.221 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:13:48:20 น.  

 
Dairy ยังเป็นสีหวานเหมือนเดิมเลยนะค่ะ คิดถึงพี่ชายคนนี้ตลอดเวลานะค่ะ

จุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ



โดย: ^^PuiPui^^ IP: 58.9.80.198 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:16:13:25 น.  

 
สวัสดีคร่า ไดอารี่สวยจังนะค่ะ เข้ามาแล้วสบายตาจังเลยค่ะ ^^

วันนี้เข้ามาแต่ยังไม่ได้อ่านนะค่ะ โทดทีนะค่ะ

แล้วถ้ามีเวลาว่างจะกลับมาอ่านใหม่นะค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ



โดย: ^l ด็ ก x ญิ J ชั่ J ฝั u^ IP: 117.47.101.218 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:16:54:51 น.  

 
ก็ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้วน่ะ รีฟก็คงสบายดีเหมือนที่บอกใช่ม่ะ อืม...สวยดีน่ะ เข้าใจจัดและเลือกองค์ประกอบต่าง ๆ ก็เอาเป็นว่า ว่าง ๆ จะมาเยือมบ้านหลังนี้ล่ะกันค่ะ รักษาสุขภาพด้วยน่ะค่ะ


โดย: นุ่น (llDreamll) IP: 125.27.79.74 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:18:58:52 น.  

 
ความเห็นที่ 65 บ้านที่น่าอยุ่คือบ้านที่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับคนที่เรารักคนที่รักเรา คนที่ห่วงเรา และเราห่วง คงจะเป็นบ้านที่เต็มไปด้วยความสุข อยากมีบ้านแบบนั้นจัง....โดย บอลห้าโบสถ์

อยากมีแบบนั้นก็รีบหานะจ๊ะบอล...นกเอาใจช่วย..555+


โดย: nok IP: 203.153.181.36 วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:8:21:04 น.  

 
บ้านที่น่าอยู่คือ บ้านที่เราได้อยู่กับคนที่เรารักค่ะ พี่รีฟ


คิดถึง พี่รีฟ ค่ะ


โดย: ข้างแป้ง IP: 202.5.89.60 วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:13:57:05 น.  

 
บ้านที่น่าอยู่สำหรับฝนตอนนี้ คือบ้านหลังไหนก็ได้ที่มีแม่กะน้องนนท์อยู่ด้วย เพราะสองคนนี้เป็นคนที่ฝนรักที่สุด ถึงจะอยู่ที่ไหน จะลำบากรึว่าสุขสบาย ถ้ามี 2คนนี้อยู่ด้วย ก้อพร้อมที่จะเรียกสถานที่นั้นว่า บ้าน ป.ล ไหนๆก้อไหน น้องๆร้านหนังสือทุกคนจ๋า พี่ฝนคิดถึงทุกคนนะ อิอิ ว่างๆก้อไปฟังเพลงบล๊อกพี่มั่งนะ


โดย: theOneYouLove (ไม่เคยไม่รัก ) วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:14:55:27 น.  

 
บ้านปีกไม้ คือสิ่งที่ ฝันร่วมกัน ของคนคู่หนึ่ง คนหนึ่งตั้งใจออกแบบ คนหนึ่งตั้งใจก่อสร้าง บ้านปีกไม้ ริมลำธาร ท่ามกลางสวนดอกไม้ของเค้า ที่ปลูกไว้เพื่อเธอ สวนผักที่เธอปลูกไว้ ทำอาหารให้เค้า แล้วเราก็เลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่เพื่อโปรตีนของเรา เค้าตกปลาริมลำธาร เธอวาดภาพอยู่ข้างๆ เค้าหันมายิ้มกับเธอ "พอแดดอ่อนแสงกว่านี้ จะต่อชั้นวางหนังสือให้ใหม่" เธอยิ้มตอบ " มื้อเย็นวันนี้ จะทำของโปรดให้เป็นการตอบแทนนะ" บ้านของเราคือรักที่มอบให้กัน


โดย: Janza IP: 222.123.48.82 วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:21:11:18 น.  

 
บ้านคือที่ที่เราอยู่แล้วมีความสุข จะหน้าตาเป็นยังไงจะเล็กจะใหญ่ ยังไงก็เป็นบ้านเรา ขอแค่มีครอบครัวที่อบอุ่น อย่างที่เรามีอยู่ในทุกวัน แค่นี้ก็สุขแล้ว "ว่าแต่เมื่อไหร่จาได้ย้ายกลับไปยู่บ้านซะทีนี่ เฮ้อ"


โดย: FuNgFunG IP: 125.24.145.12 วันที่: 25 กันยายน 2550 เวลา:9:15:10 น.  

 
อยากกินกุ้งงงงงงงงงงงงงงงงง


โดย: Bunny IP: 58.136.98.244 วันที่: 25 กันยายน 2550 เวลา:10:17:20 น.  

 
บ้านในความรู้สึกของ นู๋ เหรอ บ้านคือ ทุกสิ่งทุกอย่าง บ้านให้ความอบอุ่น บ้านให้ความรัก บ้านเป็นที่คุ้มภัย บ้านทำให้เราได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้า บ้านคือที่รวมญาติที่ไม่ได้เจอกันซะนาน บ้านทำให้เราได้นอนหลับอย่างสบายโดยไม่ต้องกังวลอันตรายใดๆ สำหรับ นู๋ แล้ว บ้านคือทุกสิ่งทุกอย่างจิงๆ ช่วงที่ไกลบ้านไปเรียนที่เมกา ช่วงแรกๆร้องไห้จนตาปวมเพราะ คิดถึงบ้านคิดถึงคนที่เรารัก ตอนกลับมากะไม่อยากกลับ จนเค้ามีจมหมายมาเรียกตัวให้กลับถ้าไม่กลับกะต้องชดใช้ค่าเสียหายที่เกิดขึ้น เป็นจำนวนมากพอสมควร กะเคยได้คุยกะเจ้รีฟว่า นู๋จะขายรถยนต์คันของนู๋ที่นู๋ใช้อยู่ เพื่อชดใช้หนี้ แต่พี่รีฟบอกให้ไปซะเพื่ออนาคต แต่ตอนนี้กะเข้าที่เข้าทางแล้ว แต่กะยังคิดถึงบ้านเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน แม้จะได้กลับมาในระยะสั้นๆกะตามกะเลยไม่อยากไปไหนอยู่แต่ในบ้าน บทสรุปของบ้าน กะแค่นี้สำหรับ นู๋ บ้านคือทุกสิ่งทุกอย่างจิงๆ


โดย: เจ้าหญิงแสนงอน ณ. ร้านหนังสือ IP: 125.26.242.44 วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:8:32:11 น.  

 
แมงปอสีแดง :
emoไม่นานซักหน่อย BG นี้ห่างจาก BG ที่แล้วแค่ 10 เดือนเองนะ emo แหะๆ นานจริงๆแฮะ เอาน่า มาช้ายังดีกว่าไม่มานะครับจีน

emoนอกจากในรูปจะมีแมงปอแล้ว ยังมีนก และดอก Love in Amist ด้วยนะ ซึ่งจีนคงเข้าใความหมายดี สำหรับเพื่อนๆคนอื่นๆไว้จะค่อยๆอธิบายให้ฟังก็แล้วกันครับ emo

^^มะนาว^^ :
ใครๆก็อยากมีบ้านที่อบอุ่น สำหรับมะนาวแล้ว บ้านหลังเล็กๆจะพอเหรอครับ emoระวังเข้าไม่จุนา(ล้อเล่นนะ) บ้านที่อยู่กันครบคงหมายถึงบ้านที่มีพ่อ แม่ ลูก ตอนนี้พี่รีฟอยู่ในฐานะลูก แต่ต่อไปก็อยากเป็นพ่อเหมือนกันนะเนี่ย

คิดถึ้ง_คิดถุง :
emoพี่รีฟสื่อความหมายของ บ้าน น่ะครับ ก็ BG มีชื่อว่า Home นี่นา ถ้าสื่อความหมายถึงเสาชิงช้าคงแปลกน่าดู...เด็กหญิงดวงดาวคงดีใจ ถ้ารู้ว่าพิมชอบเรื่องราวของเธอ พี่รีฟคิดว่า แม่ของน้องพิมคงทำอาหารได้อร่อยไม่แพ้แม่ของดวงดาวแน่ๆเลยล่ะครับ ไม่งั้นพิมคงไม่ภูมิใจนำเสนอแน่ๆเลยemo

nok :
emoจองไว้ได้ครับ แต่ถ้าภายใย 7 วันไม่มาคอมเม้นต์ถือว่าสละโสด เอ๊ย สละสิทธิ์นะนกemo

ช่อกุหลาบสีส้ม :
emoในทางสถาปัตยกรรมแล้ว จินตนาการสามารถนำมาสรรค์สร้างให้เป็นจริงได้เสมอครับ ถึงใครต่อใครจะรู้สึกขำ เวลาเล่าเรื่องบ้านโดนัท แต่รีฟคิดว่าไอเดียดีมากๆเลยครับ เค้าเรียกว่า "ฟอร์มโอบล้อมด้วยสเปซ" การใช้ที่ว่างให้เป็นพื้นที่ส่วนตัว ส้มน่าจะไปเรียนสถาปตย์นะเนี่ย

emoแต่สิ่งสำคัญอื่นใดก็คือที่ส้มบอกนั่นล่ะครับ ถ้ามีรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นรอรับการกลับไปของเราไม่ว่าจะด้วยอารมณ์เศร้า ดีใจ ผิดหวัง เราก็จะรู้สึกว่าบ้านคือที่พักพิงที่ดีที่สุดและมีค่าที่สุดสำหรับเราเลยทีเดียว

emoขอบคุณที่กระตุ้นให้เขียน BG อยู่เรื่อยๆจนวันนึงก็ลุกขึ้นมาทำจนเสร็จได้เสียที

ทิพย์ ทะเลใจ :
ไม่รู้ว่าเป็นรีฟหรือเป็นทิพย์ที่หายไปนะ ช่วงนี้สบายดีมากมายจ๊ะ

สาวไฮโซ :
emoแอบมากระซิบบอก ว่าตอนคอมเม้นต์ ใส่ความรู้สึกตอนนั้นลงไปด้วย ซึ่งมันก็จริงนะครับที่เราต้องเติมความสุขให้กับบ้านอยู่เสมอ ไม่งั้นคงได้ร้องเพลง "ไม่อยากกลับบ้าน" จนติดปากแน่ๆ(เพลงเก่าแล้วน่ะ)emo

I am just fine^^ :
emoรู้ด้วยว่ารีฟเขียนยาวๆแบบนี้แสดงว่าจะทิ้งไว้นานๆ
แต่คราวนี้คงไม่นานนับปีเหมือนคราวก่อนมั้งครับ ตั้งใจว่าสัก 1-2 เดือน/Blog ถ้าเขียนบ่อยๆกลัวเพื่อนเบื่อที่จะเข้ามาอ่านน่ะครับ(ที่จริงแล้วแอบอู้ไม่เขียนมากกว่า)emo

emoไม่แปลกที่คุณจะชอบบ้านที่อยุธยามากกว่าที่กรุงเทพฯ เพราะการได้ใกล้ชิดกับธรรมชาติย่อมรื่นรมย์กว่าเป็นไหนๆ แถมถ้าสวนนั้นดอกไม้นั้นเป็นสิ่งที่เราสรรสร้างมันขึ้นมาด้วยตัวเองแล้วล่ะก็ มันก็จะมีความภูมิใจเพิ่มให้เรารู้สึกชอบเข้าไปอีก....เป็นคนชอบเลี้ยงหมาเหรอครับ รีฟน่ะชอบเลี้ยงแมว มีคนแอบเรียกรีฟว่าเป็นแมวด้วยแหละ ช่วงนี้มีคนเอาปลาย่างมาฝากไว้ด้วยน่ะครับ ทำไงกับปลาย่างดีล่ะเนี่ย ช่วยรีฟคิดทีสิemo

FeeL :
emoถ้าน้อง FeeL รู้สึกว่าแต่ละบล็อกมันออกมาในแนวคล้ายกันและแฝงความอบอุ่นอยู่ในนั้น ก็ถูกต้องแล้วล่ะ เพราะพี่รีฟเขียน Blog ขึ้นตามคอนเซ็ปต์ที่ต้องการให้ทุกคนหันมามองความสุขรอบๆตัว ธีมของ HappyBox เป็นอย่างนั้น

emoบ้าน สำหรับพี่รีฟเป็นมากกว่าที่อยูอาศัยเช่นกันจ๊ะ

n u d e e :
ชอบบ้านแบบที่มีอาถรรพ์รึเปล่าปุ๊ก วันดีคืนดีก็เห็นเด็กมาวิ่งเล่นบนบ้าน เห็นนางไม้มายืนกวักมือเรียกแขก ประมาณนี้ รีฟชอบบ้านแนวไทยพื้นถิ่นประยุกต์นะ เช่นรีฟอยู่ยะลา ก็ชอบหลังคาสไตล์บรานอ มีลายฉลุ แต่เป็นกระเบื้องซีแพค คือมีความร่วมสมัยแต่มีกลิ่นอายของความเป็นท้องถิ่นนั้นๆน่ะ(เสียดายไม่มีรูปให้ดู)emo

ฟารีดา(นก) :
ชมเฉพาะ Blog ก็พอแล้วครับ ไม่ต้องถึงกับชมคนทำ มันเขินๆนะ(แต่ก็รับคำชมไว้ก่อน ) ถ้าชอบจริงๆก็เข้ามาเยี่ยมรีฟที่นี่บ่อยๆนะนกนะ นะๆๆ(ออดอ้อนซะเลย)

l3el3ee :
การทำตัวให้เป็นที่รัก และรักคนที่เรารักให้มากๆ เป็นการสร้างความอบอุ่นให้กับบ้านน่ะครับ พูดง่ายดีนะ แต่บางทีก็ทำย๊ากยาก เพราะฉะนั้นเราก็เลยต้องมีความพึงพอใจในสิ่งที่มีไงล่ะ เหมือนเพื่อนๆใน BG นี้ที่เกือบทุกคนจะบอกว่าพอใจในความเป็นบ้านของตัวเอง รีฟเคยไปเรียนต่างจังหวัด รวมแล้วก็ประมาณ 6-7 ปี วันที่ได้กลับบ้านในแต่ละครั้ง(ปีละ 2 ครั้ง) ก็จะรู้สึกว่า เราได้กลับไปอยู่ในที่ที่เราควรอยู่และมีความสุขที่ได้อยู่ที่นั่น คิดได้อย่างนี้รีฟเลยรู้ตัวเองว่า เราก็เป็นคนหนึ่งที่มีความสุขที่ได้มีบ้านหลังนี้เช่นเดียวกันemo

prigwan :
ชอบสไตล์ บ้านเล็กในป่าใหญ่ใช่ไหมล่ะพริก แต่อินเตอร์เน็ตนี่ต้องมีจริงๆแหละมั้ง ถ้าเรายังทำงานอยู่น่ะนะ(อ้างว่าไว้ทำงาน แต่ไหงหนักไปทางแชตก็ไม่รู้เนอะ) บ้านแบบในรูปนี้ไม่รู้ว่าจะใช่สไตล์อย่างที่พริกชอบรึเปล่าemo

อิ๊นากะ :
รีฟช่วยตั้งชื่อแมวให้ไหมอ้อ แมวที่บ้านเกิดทีไร รีฟถูกน้องๆบอยคอร์ตไม่ให้ตั้งชื่อแมวทุกที อ้างว่าสงสารแมวเพราะเราตั้งชื่อแปลก ถ้าอ้อชอบอะไรแปลกๆก็ติดต่อรีฟได้นะ

emoเข้ามาทีไรก็มาเล่นดาวของรีฟทุกทีเลยนะ ต่อไปจะเก็บค่าเช่าแล้วเนี่ย คิดค่าเช่าเป็นคอมเม้นต์ยาวๆก็แล้วกันครับอ้อ ...ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมตั้งแต่ BG แรกจนถึงปัจจุบันครับ

เปรี๊ยวเปรี้ยว :
เดอะโชว์ มัส โกออน ครับน้องอัย บางครั้งเมื่อถึงช่วงเวลาหนึ่งใครสักคนที่เรารักมากๆในครอบครัวก็ต้องจากไป แต่ชีวิตของเราก็ยังต้องดำเนินต่อไป อัยเคยเล่าให้พี่รีฟฟังว่าชีวิตเป็นยังไงจนมาถึงทุกวันนี้ ซึ่งน่าดีใจที่เราฝ่าฟันมันมาได้ ขอให้การคิดย้อนกลับไปในวันเก่าๆ ทำให้อัยมีความสุขกับสิ่งนั้นนะครับemo

emoบ้านของแบรีฟเป็นยังไงน่ะเหรอ จุ๊ๆๆ ไว้จะเล่าให้ฟังตอนท้ายๆของ BG นะครับ เข้ามาอ่านบ่อยๆก็แล้วกัน

bee :
emoทำรวมเล่ม...แล้วเก็บไว้เหรอครับ ก็คิดจะปริ๊นท์มาเก็บไว้เหมือนกันนะ แต่ถ้าจะให้เอาไปพิมพ์ขายนี่ไม่ได้แหงๆ ฝีมือยังไม่ถึงขั้น แล้วพี่รีฟก็ชอบทำในสิ่งที่เป็นงานอดิเรกมากกว่าครับ ถ้าทำเพราะต้องทำสงสัยจะเขียนไม่ออกแหงๆ

emoแต่รู้ไหม เมื่อ 4 เดือนก่อนมีใครไม่รู้เอา BG ของพี่รีฟ ตอน Happy Box ไปลงในเว็ป kapook ดอทคอม เอาไปลงทั้งหมดยกเว้นภาพประกอบน่ะครับ เป็นฟอร์เวิร์ดเมล์ไปซะแล้ว พอดีมีน้องคนนึงมาบอก ก็รู้สึกงงๆเหมือนกันนะ

กลับมาแล้วก็แวะมาหากันได้ครับ แต่ต้องบอกก่อนล่วงหน้านะ จะได้หาทางหนีทีไล่ได้ทัน อิอิemo

มณีไตรรงค์ :
เล็กๆมิต้าไม่ ใหญ่ๆมิต้าทำ สโลแกนนั้นใช้กับเครื่องถ่ายเอกสาร แต่สำหรับบ้านไม่ว่าใหญ่หรือเล็ก จิ๋วหรือบิ๊ก อลังการหรือซอมซ่อ มันไม่มีผลกับความรู้สึกของเราเท่าความอบอุ่นที่มี ขอให้บ้านทุกๆหลัง เต็มไปด้วยความผูกพันและอบอุ่นครับimg border=0 alt=emo src=https://www.bloggang.com/data/ae7906/picture/1170588289.gif>

นู๋กิ๊ฟ&นู๋เปิ้ล :
ขอแสดงความเสียใจกับ นู๋กิ๊ฟ&นู๋เปิ้ล อีกครั้งที่ต้องสูญเสียคนที่รักไปในเหตุการณ์สายการบิน 1-2-Go ลื่นไถล ออกนอกรันเวย์

เราทุกคนมีฝัน ถึงวันหนึ่งเราจะรู้ว่าทำฝันให้เป็นจริงไม่ได้ แต่อย่างน้อยเราได้บางอย่างมาทดแทนเสมอ เช่นบางคนอยากมีบ้าน 2 ชั้น สวยๆ แต่เค้าได้ความรักจากคนข้างๆมาทดแทน บางทีสิ่งที่มาทดแทนนั้น อาจจะดีกว่าสิ่งที่เราฝันไว้ก็เป็นไปได้

ขอให้ นู๋กิ๊ฟ&นู๋เปิ้ล มีบ้านจริงๆอย่างที่ฝันไว้นะครับ

ChutyBenz :
ใช่จริงๆด้วยนะน้องเบนซ์ บ้านของเรามีอย่างที่บ้านอื่นๆไม่เคยมี

ถึงจะเก่าใกล้พังก็ยังมีความสุข ยังไงก็บ้านเรา แต่ซ่อมบ้างก็ดีนะครับหากมันใกล้พัง รักบ้าน อย่าลืมซ่อมบ้านนะครับทุกคนemo

FRIEND :
แสดงว่าน้องเฟรนด์ชอบความอิสระที่มีอยู่ที่บ้านนะ จะนอนกลิ้งตรงไหน จะแอบงีบมุมใด ยังไงก็บ้านเรา

emoไม่มาก็คิดถึง จึงต้องมาหา คิดถึงกันก็มาหากันในนี้บ่อยๆนะเฟรนด์


โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:11:44:21 น.  

 
LoveWillKeepUsAlive :
emoยกเนื้อเพลงมาเลยนะครับพี่ปิง(บ่งบอกอายุนะเนี่ย) บ้านพี่ปิงต้องมีความสุขอัดแน่นอยู่ที่นั่นแน่ๆเลย ไม่งั้นคงไม่เป็นที่ปรึกษาที่ดีให้กับน้องๆได้แน่นอน

without_ :
เปรียบความรักเป็นจักรวาลที่กว้างใหญ่ไพศาลไม่มีที่สิ้นสุด ขอให้มีความสุขมากๆนะครับอัน ขอบคุณที่คิดถึงกันและแวะมาเยี่ยมถึงที่ครับ emo

เจ้าหญิงสายลม :
สรุปแล้วบ้านน้องออยก็มี พ่อ มีแม่ มียาย มีน้องออย มีน้อง และมีน้องม๋า อ้าว...ยังไม่มีหวานใจนี่นา รีบๆหาซะนะ อ่านๆดูแล้วเป็นบ้านที่มีความสุขดีนะครับ แต่ลูกสาว 2 คนที่ชอบทะเลาะกันนี่ ไม่เห็นรายงานผลว่าใครชนะ ถ้าตามสูตรทั่วไปก็คงเป็นพี่ที่ชนะ ส่วนผู้แพ้อย่างน้องก็ต้องรีบไปฟ้องพ่อ+แม่ตามระเบียบล่ะนะ

emoตอนเด็กๆพี่รีฟก็แกล้งน้องบ่อยครับ อันนี้ยอมรับ รักมากเลยแกล้งถี่น่ะ อิอิ

เด็กภูธรในสายลม :
บางทีก็ไม่ต้องการอะไรมาก แค่คนในบ้านอยู่กันครบ เท่านี้ก็สุขใจ

emoพี่รีฟก็ไม่ได้เข้าไปเล่นเหมือนกันครับน้องนิดหน่อย ไม่รู้เป็นยังไงกันบ้าง นิดหน่อยขยันๆเรียนนะ สู้ๆ คิดถึงเช่นกันครับ

InmYdream :
ไม่ต้องโปรโมทรีฟก็รู้ว่าพี่นาเป็นคนที่มีความสุขและมีครอบครัวที่น่ารักมากๆ(ลูกสาวก็น่ารัก) ที่บ้านขาดลูกเขยเหรอครับ แหม เสียดาย รีฟเกิดเร็วไปนิดนะ อิอิ ไม่งั้นได้ลุ้น emo

nu_nong :
ยินดีที่ได้พบกันที่นี่อีกครั้งครับหน่อง หายไปนานตั้งหลายเดือน ขอบคุณที่ยังแวะเข้ามาที่นี่เสมอ เรื่องที่หน่องเขียนรีฟเข้าไปอ่านแล้วละ เป็นเรื่องยาวที่ต้องติดตามกันไปเรื่อยๆเลยนะนั่น ขอให้จบลงแบบแฮปปี้เอนดิ้งนะครับ

nan ค่ะ nan เองจ้า :
แนน...แนนไหนล่ะครับเนี่ย พี่รีฟมีน้องแล้วก็เพื่อนชื่อแนนตั้งเยอะแยะเลย แนนที่สวยๆ แนนที่น่ารักๆ แนนที่ยิ้มหวาน แนนที่ขาวๆ แนนที่นิสัยดี แนนที่อารมณ์ดี แนนที่เพี้ยนๆ แนนที่ไม่ได้เจอกันตั้งนาน เก้าลอเก้าเลยนะนั่น

แนนบอกว่าคิดถึงบ้านเก่า แสดงว่าตอนนี้มีบ้านใหม่แล้วสิครับ คิดถึง ก็แสดงความความรู้สึกของบ้านเก่ากับบ้านใหม่ต่างกัน ไม่ได้บอกมาด้วยว่าเป็นยังไง แต่ต้องเป็นบ้านที่ให้ความรู้สึกที่ดีแน่ๆเลย ไม่งั้นแนนคงไม่คิดถึงแน่ๆ...ใช่ไหมemo

viva :
น้องวีว่าเป็นคนที่ทวงBlogจากพี่รีฟบ่อยมาก บอกว่าคุ้มค่าแก่การรอคอย แล้วน้องไม่บอกพี่หน่อยเหรอครับว่า บ้านของน้องเป็นยังไง เขียน Blog นี้ขึ้นมาเหมือนแต่ละคนพาไปเยี่ยมบ้านเลยนะemo

ขนมจีนน้ำยา :
ตอนนี้ขาดอะไรไปรึเปล่าล่ะ รีบๆหามาให้ครบนะเปิ้ล ถ้ามีครบแล้วก็รักษาไว้ให้ดีดี เก็บไว้นานๆ จะได้มีความสุขนานๆ ยิ้มนานๆ (แต่ค่าโทรเดี๋ยวนี้แพ๊งแพง คุยน๊านนานแบบเก่าไม่ได้แล้ว แย่จัง นอกเรื่องอีกแล้วเรา) สรุปว่า บ้านเปิ้ลมี 5 คนนะ พ่อ แม่ เปิ้ล น้องแล้วก็น้องบีม

เห็นชื่อขนมจีนน้ำยาแล้วก็พลันอยากกินขึ้นมาทันที เดี๋ยวเย็นนี้แวะไปซื้อดีกว่าemo

a n u s a r a :
emoemoemoemoemo
คนนี้เพื่อนเก่าตอนอายุ 16 แวะมาเยี่ยมเรา

^^แม่มดน้อยมักเกิ้ล^[แป๋มเองนะคะ] :
emoดีจัง Bg นี้มีแต่คนที่มีครบแล้วทั้งนั้นเลย ไม่รู้ว่าใครมีเหลือบ้างไหม แบ่งมาทางนี้ได้นะ ชอบสะสมความสุขน่ะ

emoถือศิลอดเสร็จเมื่อไหร่ พี่รีฟจะแวะไปเยี่ยมจ๊ะ

ตั้ม ตั้ม :
คนที่ก็เพื่อนตอนอายุ 16 เหมือนกัน ตอนนั้นเรียนสถาปัตย์ด้วยกัน ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ไปเรียนด้วยกันตลอดโดยพี่รีฟเป็นคนขี่ ทำไมไม่เหมือนในหนังนะ ที่พระเอกให้นางเองซ้อนท้ายรถไปเรียน แต่ของเราเป็นผู้ชายซะได้(แถมบางครั้งไม่ซ้ำหน้าด้วยนะ แล้วแต่เพื่อนคนไหนจะชวนไป เพราะทางกลับบ้านต้องผ่านบ้านเพื่อนหลายคน)

_pig_ [หมูอ้วนเองจ้า] :
มาแบบวิชาการพร้อมเพลงปลุกใจเลยนะจ๊ะหมูอ้วน ตอนนี้บ่มเพาะความสุขไปถึงไหนแล้วล่ะ เมื่อไหร่จะมีเจ้าตัวเล็กให้อุ้ม หรือจะเรียกเจ้าตัวใหญ่ดีนะ ถ้ามีลูก อยากรู้นะเนี่ยว่าหมูจะเป็นคุณแม่ที่ดุไหม คงต้องคอยลุ้นกันต่อไป

ตอนนี้หมูอ้วนมีเว็ป Blog เป็นของตัวเองแล้ว เนื้อหาก็เกี่ยวกับเกร็ดความรู้เล็กๆน้อยๆ,หนังสือที่หมูเค้าชอบอ่าน และใฝ่ฝันจะเปิดร้านหนังสือด้วยเพื่อนๆก็เข้าไปให้กำลังใจกันได้นะครับ ลองคลิกไปที่ pigarea ตรง Friend's Blogs ทาด้านขวาได้เลย(ค่าโฆษณาให้ไว้จะเรียกเก็บทีหลังนะ) emo

Y-in-G :
วอาลัยกุมมุสลาม
นี่พี่รีฟรู้จักกับหญิงมาครบ 1 ปีแล้วเหรอ เร็วจังเลยนะ ว้า แก่ลงอีกแล้วสิเรา
หญิงเขียนได้น่าอ่านดีนะครับ อบอุ่น น่าติดตามด้วยว่า จะเป็นอย่างไรต่อไป
ที่บอกว่าอาจได้ย้ายมาอยู่ใกล้ๆพี่รีฟ หมายถึงหวานใจเป็นคนแถวนี้เหรอ สาวภูเก็ตกำลังจะลงมา 3 จังหวัดใต้แล้วเหรอนี่ ซึ่งก็ยินดีต้อนรับนะครับ

ความทรงจำในวัยเด็กทำให้เราสนุกและมีความสุขเมื่อคิดถึงมัน บ้านเก่าของหญิงก็แอบอิงกับธรรมชาติ ถือว่าโชคดี เพราะวัยเด็กต้องการพื้นที่เยอะ เห็นสนามหญ้ากว้างๆก็ชอบวิ่งเล่น เห็นต้นไม้ก็ชอบปีนป่าย พี่รีฟเองก็จำได้ เมื่อก่อนที่หลังบ้านจะมีสวนเล็กๆ มีต้นน้อยหน่า ต้นพริกที่แม่ปลูกไว้ ที่เด็ดที่สุดก็คือมีเปลอยู่คู่หนึ่งให้เราแกว่งไกวเล่นกับน้อง ถึงตอนนี้ก็ยังเสียดายที่พื้นที่ตรงนั้นที่บ้านทำเป็นโซนเก็บสินค้าแล้ว

ผลัดกันเล่าเรื่องราวดีๆ แบ่งปันความสุขซึ่งกันและกัน ขอบคุณหญิงมากๆจ๊ะ emo

l3lacK_DiaMonD :
ก็ลองเข้าไปตามเว็ปต่างๆ แล้วหยิบสิ่งที่น่าสนใจจากที่นั่นที่นี่มาอย่างละเล็กละน้อย แล้วปรุงแต่งด้วยจินตนาการ เท่านี้ก็จะได้เว็ป Blog อย่างที่เราต้องการแล้วครับ สิ่งสำคัญก็คือว่า ทุกครั้งที่จะทำอะไร ต้องหาแนวความคิดให้ได้ก่อนว่าเราจะทำอะไร แล้วก็ค่อยๆทำไปตามแนวความคิดนั้น อย่าให้หลุดคอนเซ็ปต์

Ps.อย่าลืมใส่ความรู้สึก "รัก" ลงไปในสิ่งที่ทำด้วยนะครับ

Easylistening :
น้องอรก็ดูแลสุขภาพให้ดีด้วยเช่นกันนะ ยินดีด้วยที่ได้โน๊ตบุ๊คส์กลับคืนมาแล้ว ทีนี้ก็ลุยเรื่องของเราต่อไปให้สุดๆไปเลยนะอร

t-a-n-g :
วอาลัยกุมมุสลาม
แค่มีคนที่เรารักก็พอแล้วจ๊ะ เห็นด้วยครับแตง อ้อ ถ้าไม่มีหนี้ด้วยก็ดีนะครับ อยู่อย่างพอเพียง

แต่คนที่เรารักและรักเรานี่สิ เมื่อไหร่จะได้อยู่ร่วมกันก็ไม่รู้ เร่งเวลาให้ถึงวันนั้นได้ก็คงดีสินะ

"ใครสักคนที่เกิดมาเพื่อผูกพัน ใครที่เกิดมาคู่กับฉัน ใครคือคนนั้นช่วยมา บอกฉันที" รีบๆมาบอกทีนะ รออยู่นะเนี่ย emo

กล่องน้อยมหัศจรรย์ :
ถึงตอนนี้บ้านของ Tong ก็เป็นบ้านที่มีความสุข เพราะ Tong บอกบ่อยๆว่า อยากกลับบ้าน อยากไปกอดแม่ อยากไปกินผักกรูด อาหารฝีมือแม่อร่อย....ซึ่งอย่างหลังสุดนี่ยังไม่แน่ใจ สงสัยต้องลองไปชิมฝีมือแม่ Tong ดูสักครั้ง

tong เป็นคนที่มีความพยายาม และตั้งใจ สักวันเราคงได้สิ่งที่หวัง วันที่แม่มีความสุข วันที่ลูกของแม่ประสบความสำเร็จ วันที่ทุกคนยิ้มได้กว้างมากๆ

ชีวิตคนเราสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป สักวันหนึ่ง เราต้องทำหน้าที่เป็นแขนซ้ายแขนขวาให้ลูกๆต่อไป ถึงตอนนั้นจะเป็นยังไงนะ จะทำหน้าที่นั้นได้ดีขนาดไหน...อยากรู้จังemo


โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:14:09:43 น.  

 
ตกใจเหมือนกันที่ได้รับเมลล์จากเพ่รีฟ เพราะหายไปนานมากมาย โรแมนติคใช่ย่อยนะเพ่เรา น่าอยู่จังบ้านในฝัน ขอให้ทุกคนมีความสุขนะคะ ( ขอบอกนะคะเพ่รีฟ พี่ที่ทำงานดูด้วยแล้วบอกว่าผู้ชายที่ทำแบบนี้ได้ต้องอ่อนโยนมากๆ สนป่ะคะ จะได้แต่งงานไงคะ อิอิ)


โดย: ตามฟ้า IP: 203.113.20.156 วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:20:28:40 น.  

 
คำว่า บ้านสำหรับแอมแล้ว บ้านคือที่เราใส่ความรู้สึกต่างๆลงไป ไม่ว่าเราจะทุกข์ สุข แค่ใหนที่เราโหยหาก้อคือบ้าน กินข้าวที่ใหนก็ไม่มีความสุขเท่ากับกินที่บ้านถึงแม้จะกินมาม่าก็เถอะ ต่อให้ไปเที่ยวที่ใหนๆจะสนุกยังไง เชื่อว่าทุกคนก็ต้องคิดถึงบ้าน คิดถึงทุกๆคนที่รอเราอยู่ที่บ้าน และเราต้องหมั่นเติมเครื่องปรุงต่างๆลงไปให้กับคนในบ้าน เครื่องปรุงนั้นก้อคือความเอาใจใส่ ซึ่งกันและกัน ของคนในครอบครัว ตั้งแต่เรื่องเล็กๆน้อยๆขึ้นไป โดยเฉพาะห้องนอนเป็นโลกส่วนตัวที่สุดเลย


โดย: ampm IP: 210.246.178.51 วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:12:08:05 น.  

 
ภาคพิเศษ : ภาพนี้มีที่มา
.....แรกเริ่มเดิมทีแล้วรีฟตั้งใจหาภาพสักภาพมาทำเป็นพื้นหลังของ Blog นี้ ตั้งคอนเซ็ปต์ว่าอยากได้บ้านที่มองแล้วให้รู้สึกอบอุ่น มีจินตนาการ อาจมีส่วนที่ทำให้รู้สึกว่าอยู่ในความฝันนิดๆ รีฟใช้เวลา 7 วันในการตามล่าหาภาพดังกล่าว โดยการเข้าไปเสิร์ททั้งใน Google ทั้งไปเปิดหาตามเว็ปต่างๆ ปรากฏว่าหาไม่เจอ เลยมานั่งคิดว่า ลองทำเองดูดีไหม ถ้าทำเองก็จะได้ตรงตามที่เราต้องการแน่ๆ คิดได้แบบนั้นก็คัดเลือกรูปต่างๆมาหลายๆรูป เช่นว่า รูปบ้าน,สนามหญ้า,ต้นไม้ใหญ่ ท้องฟ้า,ม้านั่ง,กล่องรับจดหมาย,ผีเสื้อ,พระจันทร์,ทางเดิน,แมงปอ,ดอกไม้ ไปยาลใหญ่
.....เสร็จแล้วก็เอาแต่ละรูปมานั่งตัดต่อเติมโน่นตัดนี่ กว่าจะมาเป็นภาพที่เราเห็นได้ปัจจุบันก็หลายขั้นตอนทีเดียว ซึ่งสามารถดูวิวัฒนาการได้คร่าวๆจากภาพด้านล่างนะครับ ใช้เวลาไม่มากไม่น้อย แต่ได้ผลงานออกมาแล้วก็แอบภูมิใจอยู่เหมือนกัน



.....ภาพนี้มีที่มาจาก ชื่อของบ้าน ซึ่งเป็นชื่อเดียวกับภาพนี้เช่นกัน

....."บ้านสีขาว" คือ ชื่อของภาพนี้ สีขาวที่เป็นจุดเริ่มต้นของทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ยังไม่ได้รับการแต่งแต้มใดๆทั้งสิ้น เป็นบ้านที่รอให้ผู้มาเยือนเข้ามาแต่งเติมประสบการณ์ชีวิต ทุกๆเหตุการณ์ ทุกๆการกระทำที่เกิดขึ้นนับจากบ้านสีขาวได้ถือกำเนิด เปรียบเสมือนกับสีสันต่างๆที่ได้เติมเต็มให้บ้านหลังนี้สมบูรณ์และมีชีวิตชีวา

.....มีอีกหลายบรรยากาศที่เชื่อมโยงระหว่างบ้านสีขาวและธรรมชาติรอบบ้าน ซึ่งเกินขอบข่ายที่จะนำเสนอในภาพได้ รีฟจินตนาการบรรยากาศไว้ว่า บ้านสีขาวหลังนี้ตั้งอยู่บนเนินเขา ที่มีสนามหญ้า ต้นไม้ใหญ่และม้านั่งอยู่หน้าบ้าน มองจากเนินลงไปเป็นทุ่งหญ้ากว้างไกล ไกลออกไปอีกหน่อยเป็นทุ่งดอกทานตะวันที่สมาชิกในบ้านคนหนึ่งปลูกไว้ ถ้าอารมณ์สุนทรีย์ก็คงได้วิ่งเล่นไล่จับผีเสื้อสนุกๆกลางทุ่งหญ้า ถ้าเหนื่อยก็คงได้ปูเสื่อหรือเอนกายลงบนหญ้าใต้ต้นไม้ใหญ่หรือจะเอาเปลมาผูกไว้ก็ไม่แปลกแต่อย่างใด.....ส่วนหลังบ้านเป็นเนินเขาที่ลาดลงไปไกลๆ ติดทะเลที่มีทรายสีฟ้า ไว้มองดูพระอาทิตย์ตกดินคงมีความสุขดี

.....บ้านสีขาวเป็นบ้านชั้นครึ่ง มี 3 ห้องนอน 3ห้องน้ำ ห้องรับแขก-พักผ่อนและครัวเป็นองค์ประกอบ(ตอนนี้แม่ครัวลาออกไปแล้ว) ห้องนอน 2 ห้องอยู่ด้านล่าง มีเฉลียงยื่นออกมาให้นอนกลิ้งเล่นไปมาได้ ห้องนอนที่ 3 เป็นห้องใต้หลังคา สำหรับทุกๆห้อง จะมีหลังคา 1 แผ่นที่โปร่งใส เป็นสกายไลท์ให้แสงส่องเข้ามาได้ เอาไว้แอบมองดวงจันทร์และดวงดาวจีบกันยามค่ำคืน....

.....ตั้งแต่เริ่มสร้างขึ้นมา มีสมาชิกประจำอยู่ 4 คน (ไม่นับขาจร) สังเกตในภาพจะมองเห็นแมงปอสีแดงที่บินล้อลมไปมา - นกที่เกาะอยู่บนกิ่งไม้(แต่ตอนนี้นกน้อยได้โบยบินไปหารังใหม่แล้ว) - ดอก Love in Amist สีม่วงบริเวณกล่องรับจดหมาย และที่ขาดไม่ได้คือตัวรีฟเอง (ไม่มีในรูปนะครับ ไม่ต้องมองหา สมมติว่ารีฟเป็นสายลมก็แล้วกัน)

.....อ่านถึงตรงนี้แล้วรู้สึกยังไงบ้างล่ะครับ จินตนาการมากไปหน่อยไหม รีฟก็เพียงจับจินตนาการรอบๆตัว ทั้งจากความเป็นจริงและความใฝ่ฝันมาผสมกันเป็นบ้านสีขาว ถึงจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจากมโนภาพ แต่เพียงแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว อย่าลืมว่าสิ่งดีดีมีอยู่รอบตัว ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองเห็นมันหรือเปล่า....ก็เท่านั้นเอง



โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:14:39:44 น.  

 
ขอเพลงนี้บ้างได้ป่าวคะ
อยากได้
patt_rukjung@hotmail.com MSN


โดย: พัด IP: 222.123.193.138 วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:17:38:53 น.  

 
มาแว้วจร้ามาเมนท์ บ้านคือบ้าน งิงิ เข้าใจนะทุกคน จบ
ป้าหนุงหนิง


โดย: หนิงมาเฟียหัวใจ IP: 125.25.132.233 วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:22:36:35 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่รีฟ



อ่านจบแว้วว จองไว้ก่อนนะ เดี๋ยวกลับมาเม้นๆ


โดย: คิดถึ้ง_คิดถุง IP: 124.157.142.101 วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:9:51:21 น.  

 
สวัสดีค่ะ เจนนี่แวะมาเยี่ยมทักทายค่ะ สบายดีน่ะคะ ขอบคุณมากน่ะคะ ที่แวะไปทักทายเจนนี่ที่บล็อค ว่างๆก็แวะไปอ่าน Tag เจนนี่แก้เซ็งได้น่ะคะ เจนนี่มีเวลานิดหน่อย อัพบล็อคเพิ่งเสร็จค่ะ ไว้เจนนี่จะแวะมาเยี่ยมใหม่น่ะคะ

ขอให้วันนี้ และวันต่อๆไป เป็นวันดีดีของคุณเจ้าของบล็อคค่ะ


โดย: สาวอิตาลี วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:13:46:02 น.  

 
บ้าน...สำหรับ...ครอบครัวที่อบอุ่น
บ้าน...สำหรับ...คนที่สิ้นหวัง
บ้าน...สำหรับ...คนที่อกหัก
บ้าน...สำหรับ...คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต

อ่านแล้วอดอมยิ้มไม่ได้ มันใช่จริงๆด้วยค่ะพี่รีฟ บ้าน คือ ที่ที่ปอหลับสบายที่สุด ไม่ว่าเตียงนอนนั้นจะนิ่มขนาดไหน แต่ก้อสู้บ้านของปอไม่ได้เลย ปอจะหายเหนื่อยทันทีที่กลับเข้าบ้าน สถานที่ที่คิดถึงมากที่สุดก้อคือบ้าน คนที่คิดถึงมากที่สุด ก้อคือคนที่บ้าน ปอว่าทุกคนก้อรู้สึกเหมือนปอนะค่ะ *-*


โดย: แมลง เช่อปอ (เช่อปอ ) วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:17:54:20 น.  

 

ความเห็นที่ 85 ที่แอบมาเปิดกล่อง Happy Box



บ้านหลังนี้ชื่อว่า "บ้านสีขาว" ชื่อธรรมด๊า ธรรมดา
แต่ความหมายลึกซึ้งดีนะค่ะ บ้านที่รอคนมาแต่งแต้ม งั้นพิมขอแต้มให้บ้านนี้กลายเป็นสีชมพูไปเลย แต่ตรงหน้าต่างให้เป็นกรอบสีขาวอย่างเดิม อ่อ..ดอกไม้ก็ต้องเปลี่ยน ให้เป็นดอกไม้ทุกชนิดที่มีสีขาวให้หมดเล้ยย สวยกว่ากันตั้งเยอะ ต้นไม้ขอเป็นต้นแอปเปิ้ลนะ เผื่อว่านั่งๆอยู่แอปเปิ้ลจะตกลงมาบ้าง เอิ๊กๆ แล้วพระจันทร์มีครึ่งเสี้ยวไม่ได้หรอ เต็มดวงแบบนี้มองไม่เห็นดาวสวยๆ สักดวง อีกอย่างเดี่ยวพี่รีฟแปลงร่าง อุ้ย!! เกือบลืมศาลาริมน้ำ ขอแบบที่เป็นรถฝักทองสีขาว มีดอกไม้สีขาว ดอกเล็กๆแขวนอยู่รอบๆศาลา มีน้ำใสๆมองเห็นปลาตัวน้อยตัวใหญ่ ว่างๆจะได้ไปนั่งให้อาหารปลา
บ้านหลังนี้น่าจะมีกระดิ่งด้วยนะ เพราะเวลาที่ได้ยินเสียงกระดิ่งสั่น นั่นแสดงว่ามีคนกำลังคิดถึงเรา คริ คริ ไปแล้วน่ะ เดี๋ยวต้องมีคนแถวเนี๊ยบอกว่าเราเพี้ยนแน่ๆ


โดย: คิดถึ้ง_คิดถุง IP: 222.123.2.121 วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:1:40:17 น.  

 
ใจจริงๆ ของหน่องแล้ว ไม่ได้อยากให้เรื่องมันต้องยาวอย่างนี้เลยอ่ะนะ อยากมีชีวิตที่เรียบง่าย มีแต่เพื่อนๆ เท่านั้นจริงๆๆ นะ

หน่องได้อ่าน "บ้านสีขาว" ของรีฟแล้วนะ ..รีฟช่างเป็นคนที่มีจิตนาการที่ดีเยี่ยมเลยแหล่ะ โดยเฉพาะจิตนาการในด้านสร้างสรรค์เสียด้วย


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:20:57:08 น.  

 
เข้ามายิ้ม แล้วกะไป จะมาบอกพี่รีฟว่า อ่านจบแล้วคาฟ



โดย: ป็อบ กล่oJIWลJ IP: 61.7.166.119 วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:23:58:45 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่รีฟ ตอนนี้ 1 กลับบ้านเลยมีโอกาสเปิดอ่าน ก็รีบฝากความคิดถึงให้พี่ และเพื่อนๆ เหงาจังนะคะ คิดถึงเพื่อนๆ ทุกคนเลย แต่ 1 ไม่ค่อยมีโอกาสได้เล่นบ่อยเหมือนเมื่อก่อน นี่ก็ใกล้จะสิ้นปีอีกแระ แย่จัง


โดย: หนึ่ง (ดอกฝิ่น) IP: 203.113.44.9 วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:13:25:51 น.  

 
บ้านในฝัน ฝันอยากมีบ้านเล็กๆๆ สักหลัง สวยๆๆ มีเพื่อนที่รู้จัย และอยู่ในป่า ท่ามกลางธรรมชาติอันสวยงาม คงจะมีฟามสุขพิลึก ดีน๊อ
ธรรมดาของเด็กดอยน๊อ


โดย: 111 IP: 203.113.44.9 วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:13:37:54 น.  

 
ในความรู้สึก บ้านและแม่ นั้น เป็นศูนย์รวมของทุกๆๆคนในครอบครัวไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเราที่สุดท้ายที่เราคิดก็ คือ กลับบ้านเพราะที่นั้นมีแม่อยู่ด้วย นั้นคือเหตุผลของเรา


โดย: เจี๊ยบ IP: 202.91.19.205 วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:12:51:40 น.  

 
กว่าจะมาเม้นท์ได้ก็เกือบได้เป็นที่100แฮะ

blogน่ารักค่ะพี่รีฟ ชอบอ่านเรียงความเหมือนอ่านนิทานอะไอย่างนี้ อ่านแล้วก็รุสึกดี มีความสุข (ธรรมดาไม่อ่านก็มีความสุขทุกวันแล้วมันจะเกี่ยวกันไม๊นี่) แต่กว่าจะสร้างอารมณ์เม้นท์ได้ก็นานมากๆๆๆ

แต่ตอนมาเปรียบเทียบกับอาหารนี่สิทรมานมากเลยพี่รีฟ เพราะหิว (แล้วมาเม้นท์อะไรตอนตีสี่นี่อัน)55555555555+ เอาเป็นว่าชอบๆๆBlogนี่ค่ะ โอเลยนะเนี่ย แค่นี้ละกันนะคะ


โดย: un_un IP: 125.26.27.61 วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:4:00:30 น.  

 
หวัดดีค่ะ พี่รีฟ มาอีกรอบแล้ว วันนี้เป็นไรไม่รู้ รู้แต่ว่าอยากมีที่ระบายสักที่ อิ๋วก็เลยกลับมาที่บ้านสีขาวหลังนี้ค่ะ เผื่อว่าจะได้ความรู้สึกดีๆ กลับไป (แต่รับรองค่ะ อิ๋วไม่ทำบ้านเลอะแน่นอน เด๋วโดนใช้ทำความสะอาดทั้งบ้านแหงๆ หุหุหุ)
ไม่ว่ากี่ครั้งที่บ้านหลังนี้ก็ยังมีความอบอุ่นอยู่เสมอ (เอาไว้หลบแดดหลบฝนและพักพิงใจได้ทุกครั้ง)
บ้านที่ไม่มีรั้วจะบ่งบอกความหมายว่ายินดีต้อนรับทุกคนด้วยความยินดีใช่รึป่าวคะ?

...ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน ดอกไม้ที่บ้านหลังนี้ก็ยังคงบานอยู่เสมอ (เป็นเพราะคนรดน้ำต้นไม้แสนขยันแหงๆ อิอิ)


โดย: LoveinaMist IP: 125.24.233.163 วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:14:35:53 น.  

 
ดีจ๊ะ สบายดีนะ บ้านไม่จำเป็นต้องหลังโต หรือสวยงาม ราคาแพง วัสดุที่ทำเป็นแค่ส่วนประกอบที่ทำให้ดูดีแต่บ้านในความหมายของเราคืออยู่แล้วมีความสุข และอบอุ่น นั้นแหล่ะคือบ้านของเรา



โดย: โลมาน้อย IP: 61.19.69.194 วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:13:11:58 น.  

 
มาตอนที่คุณรีฟ มีหน้าบ้าน หน้าตาดี และเพลงเพราะมาก ชอบมาก ค่ะ

และสำหรับคำว่าบ้าน ของคนที่ไม่ได้อยู่บ้านกับครอบครัวเลยตลอดมาอาจจะฟังดูไม่อบอุ่นเหมือนคนที่มีครอบครัวสมบูรณ์, เราเอง ไม่ได้อยู่บ้านกับพ่อแม่มาตั้งแต่จบมัธยมต้น ความเคยชินจากการไม่ได้อยู่บ้านกับครอบครัว คือความโดดเดี่ยวอย่างเบ็ดเสร็จ ถ้วยชามในบ้าน ไม่มากเกินกว่าเราใช้คนเดียว สิ่งของเครื่องใช้ ไม่เกินไปกว่าที่จำเป็น ไม่มีการเพิ่มเติม... ไม่มีลดลง

แต่ทุกครั้งที่กลับบ้าน ไปหาพ่อแม่...
เมื่อกลับมาอยู่คนเดียวอีกครั้ง
กลับรู้สึกโดดเดี่ยวรุนแรง...


โดย: ดาริกามณี วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:23:34:33 น.  

 
กลับมาประจำการกันสักที หลังจากแอบไปต่างจังหวัดมาก็หลายวัน และที่สำคัญตอนนี้หมดเทศกาลถือศิลอดแล้ว 555 หม่ำได้เต็มที่ละงานนี้ (ตอนนี้ก็กำลังหม่ำข้าวเกรียบไปพลางพิมพ์ไปพลาง)

มีหลายคนแอบบ่น แอบทวง แอบน้อยใจผ่านสายลม ,โทรศัพท์ ,บอกต่อๆ ส่งจดมหายลูกโซ่มาว่า เมื่อไหร่จะตอบคอมเม้นต์สักที(ค้างไว้ตั้ง 40 คอมเม้นต์) รอนานแล้วนะเนี่ย กว่าจะเขียนสักเรื่องก็ช้ามากมาย แถมยังตอบช้าอีก ถึงขนาดบางรายขู่ทำร้ายร่างกายและหัวใจดวงน้อยๆดวงนี้ด้วยล่ะ(ลิเกจริงๆเลยเรา) เอาล่ะๆ ตอนนี้กลับมาประจำการและพร้อมที่จะตอบแล้ว คนอ่านจะดีใจหรือสนใจหรือไม่ไม่รู้ แต่งานนี้ต้องบังคับให้อ่านล่ะนะ Let's Go

tan`:
เท่าที่อ่านคอมเม้นต์ของเพื่อนๆมา เหมือน BG นี้จะกระตุ้นให้ใครหลายคนคิดถึงบ้าน(ที่จริงก็ทุกคนนั่นแหละ) พวกเรานี่โชคดีที่มีบ้านให้คิดถึง บางคนเกิดมายังจำไม่ได้เลยว่าเกิดที่ไหน อยู่กับใคร ถึงจะร้ายจะดียังไงก็โชคดีที่มีบ้านเนอะแตนเนอะ

รีฟก็คิดถึงแตนจ๊ะ ไว้เจอกันใน M นะครับ

หนูแดงจัง :
รีฟยังอัพ BG อยู่ครับ ถึงมันจะช้าจะนาน แต่ก็พยายามที่จะเข็นไปเรื่อยๆ ขอรับความคิดถึงนั้นไว้ รูปสุดท้ายที่หนูแดงพูดถึง คงเป็นรูปบ้านหลังเล็กที่มีเด็กสวมชุดสีขาว 5 คนอยู่ที่นั่น คนเป็นแม่คนอย่างหนูแดงต้องชอบอยู่แล้วล่ะ รักเด็กค่ะ อิอิ

มาม่าคุง :
พี่รีฟไม่ได้ตั้งใจลืมชื่อหรอกนะ แต่เมื่อก่อนเรียกชื่อว่า มาม่า เป็นประจำ เลยจำชื่อนั้นมาตลอด จนลืมไปว่าชื่อเล่นจริงๆคือ ชื่อ กร
จำได้ว่าเรียกร้องให้พี่รีฟหาสาวให้ก็ เกือบปีแล้ว นี่น้องมาม่ายังหาไม่ได้อีกเหรอหรือว่าช่างเลือกแบบพี่รีฟก็ไม่รู้(บางคนบอกว่าเลือกมากกมากว่า

^_^ปลากระป๋อง :
เพิ่งรู้ว่านิดเองก็มีบ้านเก่ากับเขาเหมือนกัน คงหมายถึงบ้านเก่าที่เด็กหญิงนิดอาศัยอยู่ก่อนจะมาเป็นนางสาวนิดใช่ไหม และคงเป็นบ้านแห่งความทรงจำในวัยเด็กที่คาดว่าจะซุกซนน่าดู(ได้ข่าวว่าชอบปีนต้นมะม่วง)
เพิ่งรู้อีกเหมือนกันว่าเวลาที่เด็กหญิงนิดร้องไห้ก็จะมีแม่มาคอยปลอบ หลายๆคนที่มีเพื่อน มีพี่ คนอื่นๆปลอบใจ แต่คนที่มีแม่คอยปลอบใจนี่น่าอิจฉาที่สุดเลย

ส่วนเจ้าไลลางานนี้โดนแน่(ที่จริงก็แอบเล่นงานไปแล้วด้วย) แอบเอารูปพี่ชายไปโชว์ให้สาวดูได้ไง ซ่ามาก รู้อยู่ว่าเราหน้าตาแย่ จะให้ดูแต่ละรูปมันต้องคัดแล้วคัดอีก เท่าที่ฟังดูคงเป็นรูปหมู่...นิดได้ดูแล้วคงนอนไม่หลับแน่ๆเลย โถๆๆ

(ปล.1)วันที่ 18 นี้ก็วันเกิดนิดแล้ว รีฟอวยพรนิดล่วงหน้า ขอให้มีความสุขมากๆนะครับนิด ขอให้สวยๆน่ารักๆ ผมยาวสลวย ยิ้มหวานๆตาโตๆอารมณ์ดีดีอย่างนี้ตลอดไป Happy Birthday To You

(ปล.2)"ยังมีความรู้สึกดีๆ ให้เสมอ"<----รีฟชอบคำนี้มากเลยนะ

เด็กหญิงไลลา^_^ :
เพี้ยนจริงๆเล้ย บอกให้คอมเม้นต์ดันมาชมตัวเอง อย่างนี้ต้องซ้อม เอารูปแบไปให้คนอื่นดูเหรอ คอยดูนะ จะเอารูปพอกหน้าหนาเตอะของไลลาออกมาประจานด้วย เสร็จแน่ๆคราวนี้

ปักษาสวรรค์+กุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว :
<“รีฟจ๋า......จำคำเรียกนี้ได้ซินะ” จำได้สิครับ คำเรียกที่คุ้นเคย ห่างจากจาก BG นี้ไปเกือบปี วันนี้กลับมาได้ยินอีกครั้ง รู้สึกดีใจจัง

ขอบคุณที่มาช่วยบรรยายภาพรวมของ BG นี้ให้เพื่อนอ่านอีกครั้งนะครับษา บรรยายตั้งแต่ตัวบ้านไปจนถึงทางเดินเลย นี่ถ้ามีรูปภายในบ้านให้ดู ษาคงช่วยบรรยายถ้วย ถัง กาละมัง หม้อ โถส้วม อ่างล้างหน้า ที่นอน หมอน มุ้งยันผ้าขะม้าแน่ๆเลย(สำนวนไทยเรียกว่า บรรยายตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ) รีฟดีใจมากๆเวลาที่ใครสักคนอ่านสิ่งที่รีฟเขียนตั้งแต่ต้นจนจบ และษาก็แสดงให้เห็นว่าเป็นหนึ่งในจำนวนนั้น และก็เป็นแบบนั้นในทุก BG ที่ผ่านมา(รีฟรู้นะว่ามีหลายคนที่อ่านไม่จบเพราะมันยาว แต่ไม่เป็นไรหรอก สำคัญคือรีฟอยากรู้ว่าบ้านของเพื่อนๆเป็นยังไงมากกว่า)img src=https://www.bloggang.com/emo/emo3.gif>

เด็กหญิงดวงดาวฝากมาบอกว่า เธอดีใจที่พี่ษาชอบเรื่องบ้านในเรียงความของเธอ ความสุขของเด็กหญิงดวงดาวได้แบ่งปันไปยังหลายๆคนแล้ว และก็มีเสียงตอบรับกลับมาด้วยความรู้สึกยินดี ว่างๆขอเชิญพี่ษาไปเที่ยวบ้านเธอได้ เธอยินดีให้ษากอดเจ้าเหมียวและเล่นกับมันอย่างเต็มที่ เพราะเธอมั่นใจว่าเจ้าเหมียวของเธอน่ารักไม่แพ้เจ้าบูบู้ของษาแน่นอน

ษาเคยเล่าให้รีฟฟังถึงบ้านที่อบอุ่น สิ่งดีดีที่เกิดขึ้น รวมทั้งเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิต ในช่วงแรกที่เราได้รู้จักกันเมื่อเกือบ 2 ปีก่อน รีฟรู้อยู่เสมอว่า บ้านของษาอบอุ่นไม่แพ้ใคร มีพ่อที่ดี แม่ที่ดี พี่ชายที่ดี และลูกสาวที่ดี น่าอิจฉามากมายเลย สมแล้วที่ษาเรียกบ้านตัวเองว่า “วิมาน”

ปล.สิ่งที่รีฟชอบทำใน BG นี้ก็คือ การเปิดBG ขึ้นมา จ้องมองรูปบ้าน โมบายที่ห้อยลงมา หัวใจสีขาวที่ปลิวไปมาพร้อมกับดอกไม้ร่วง และตั้งใจฟัง HOME จนจบเพลง หวังว่าว่างๆษาจะลองทำแบบนั้นดูบ้างนะครับ

PS.คอมเม้นต์เท่านี้ก่อนนะครับ รีฟรู้นะว่าษาจะมาคอมเม้นต์อีกครั้ง เลยกั๊กไว้สำหรับครั้งถัดไป



โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:23:13:08 น.  

 
สวยดีจังง่ะ ชอบจังเยย เพลงก้อเพราะด้วย อิอิ


โดย: นางฟ้าใจร้าย^-^ IP: 58.9.220.222 วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:22:48:58 น.  

 
เย้ๆๆ กิกิ

และแล้วกะถึงคนที่ 100 ซักกะทีน้า

จะรออ่าน BG อันต่อไปนะ

ทำต่อไปเรื่อยๆ อย่าหยุดทำล่ะ



โดย: ปักษาสวรรค์ + แมงปอสีแดง ( และแมวเมี๋ยว ) IP: 58.8.55.104 วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:23:08:44 น.  

 
ขอบคุณมากมายจีนที่รัก

คนที่ร้อย ษารู้สึกถึงความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ษาได้รับอะไรบางอย่างจากแมงปอสีแดง และ ผู้ชายขี้อายในสายลม เป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบายเมื่อได้รับความเอาใจใส่มากมายขนาดนี้ ขอบคุณๆ

ขอเพียงมิตรภาพระหว่างเรายังคงอยู่ ยิ่งกว่าอยู่บ้านเดียวกันแต่ไร้ซึ้งมิตรภาพเสียอีก ษาจะขอจดจำวันนี้ วันที่ษามีความรู้ถึงความรักความห่วงใยจากมิตรผู้อยู่ไกล แต่ใจเราเหมือนอยู่บ้านเดียวกัน...

ขอบคุณมากรีฟ ขอบคุณมากจีน


โดย: ปักษาสวรรค์ IP: 125.25.161.128 วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:23:29:54 น.  

 
รีฟ....นั่นซินะถ้ามีภาพภายในบ้านษาก็คงนั่งอธิบายแน่นอน...เพราะษารู้ว่ารีฟเลือกสรรส่วนประกอบทุกอย่างด้วยความรู้สึกของบ้านที่ใช้อยู่ได้จริงๆ

***ขอบคุณเด็กหญิงดวงดาวด้วยจ๊ะรีฟ...ช่วยบอกดวงดาวด้วยว่าพี่ษาประทับใจในความใสซื่อของดวงดาวมากมาย สักวันพี่ษาจะไปสัมผัสกับความรัก ความเข้าใจ ความห่วงใย เอื้ออาทร ในบ้านหลังที่น่าอยู่ที่สุดในโลกของดวงดาวแน่นอนค่ะ....ไปกอดเจ้าเหมียวของดวงดาวแน่นอนจ๊ะ...ดวงดาวจ๊ะบูบู้เค้าน่ารักมากค่ะ พอๆกับเจ้าเหมียวของดวงดาว...แต่ตอนนี้บูบู้เค้าไปอยู่ในสถานที่ที่มีความสุขและเงียบสงบไปแล้ว...แต่บ้านของพี่ษาก็ยังอบอวลด้วยกลิ่นอายของบูบู้เพื่อนที่แสนดีของพี่ษาจ๊ะ....*** ดวงดาวจ๋า...พี่ษาขอพาคนที่พี่ษารักไปด้วยได้หรือเปล่าค่ะ อยากให้ดวงดาวเห็นเค้า ดวงดาวจะรักเค้าเหมือนที่พี่ษาหลงรักเค้าแน่ๆเลย เค้าใจดีไม่ต่างจากคุณพ่อของดวงดาวหรอกค่ะ...***

***ขอบคุณมากค่ะรีฟ..ที่ยังจำเรื่องราวที่ษาเล่าให้ฟังได้..จำได้ว่าเพลงนี้เคยฟังตั้งสองเวอร์ชั่น...จำได้ว่ามีใครบางคนถามว่าทั้งสองเพลงต่างกันตรงไหน...ษาตอบว่าเหมือนการร้องคนละอารมณ์...แต่คำตอบเฉลยกลับบอกว่าคนร้องคนละคน....อิอิผิดจนได้ซินะ

ใช่ค่ะรีฟ..บ้านคือวิมานจริงๆวิมานทองซะด้วยนะ วิมานย่อมเป็นที่อยู่ของเทวดานางฟ้า ษามีเทวดาและนางฟ้าประจำบ้าน น่ารักมากๆ อยากเป็นนางฟ้าประจำบ้านบ้างจัง คงต้องใช่เวลาอีกนานหรืออาจไม่มีวัน....เพราะว่าอาจจะเป็นนางยักษ์ประจำบ้านเสียก่อน

จะกลับมาอีกแน่นอนตราบใดที่รีฟยังอยู่...อิอิ


โดย: ปักษาสวรรค์+กุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว IP: 125.25.161.128 วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:23:59:12 น.  

 
หวัดดีจ้าชารีฟ ได้ข่าวว่ารีฟมากรุงเทพฯ หรอ ไม่เห็นบอกนิดบางเลยนะ หุหุ แต่นิดก็ไม่โกรธรีฟหรอก ให้อภัย ๆ แลกกับคำอวยพรวันเกิดที่รีฟให้นิด ขอบใจมากเลยนะจ๊ะ หุหุ เดี๋ยววันที่ 26 นี้ก็วันเกิดแนนแล้วนะรีฟ ตามกันมาติดๆ เลย ....
เดี๋ยวถ้าวันหน้าน้องไลลาจะให้นิดดูรูปรีฟ นิดจะบอกให้ไลลาคัดรูปที่รีฟ หล่อที่สุดมาให้นิดดูเลยละ แต่ไลลาเคยบอกว่าพี่รีฟ ถ่ายรูปยังไงก็ไม่หล่อ น้องสาวเผาพี่ชายซะเกรียมเลย ปกติรีฟไม่โดนเผาก็เกรียมอยู่แล้วเนี่ย.. น้องสาวไลลาก็ขาวนะ น่ารักด้วย แต่รีฟไม่เหมือนไลลา นิดล้อเล่นจ้า...อย่าโกรธนะ เดี๋ยวไม่หล่อ อิอิ
แต่ก็อยากดูรูปน้องไลลาพอกหน้าหนาเตอะเหมือนกันนะ คงได้ดูสักวัน
ปล.ยังมีความรู้สึกดีๆ ให้รีฟเสมอ นะ


โดย: ^_^ปลากระป๋อง IP: 125.27.112.150 วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:13:18:22 น.  

 
ปอคิดถึงพี่รีฟจัง คิดถึงบ้านที่ใต้ ด้วย


โดย: ปอ แมลง (เช่อปอ ) วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:14:50:16 น.  

 
บ้านของเดมเป็นบ้านที่มีความสุขมากมีครบทุกรสชาติ อะ เศร้าบ้าง สุขบ้าง ทุกข์บ้าง แต่เราก็รักกันดูแลกัน ถึงแม้พี่น้องจะทะเลาะกันบ้าง แต่สุดท้ายก็ดีกัน เพราะเราเป็นครอบครัวเดียวกัน คงทิ้งกันไม่ลงหรอกจึงไม่มีปัญหามากเท่าไร เพราะจุดศูนย์รวมของบ้านและของทุกคนคือ คุณย่า และทุกคนถือว่าทุกคนในบ้านสำคัญไม่สามารถเปรียบเทียบกับใครต่อใครได้แม้กะทั่งคนที่ตัวเองเรียกเค้าว่าแฟนก็ตามเพราะฉนั้นไม่ว่าใครจะเข้ามาในชีวิตเรา เราก็ไม่ควรลืมคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตเราคือบ้านและครอบครัวอของเรานั้นเองนี้เป็นความคิดของเดมนะค่ะ ครอบของเดมมีความสุขดีไม่มีหนี้สิน อยู๋กันแบบพอเพียงอาจฟุ่มเฟื่อยบ้างแต่ก็มีความสุขดีค่ะ ความทุกข์ก้อมีแต่มันก็ผ่านไปด้วยดีเพราะมีกำลังใจที่ดีไงค่ะ อิอิ พอแล้วไว้จะมาใหม่ในโอกาศหน้า


โดย: เดมค่ะ IP: 203.113.45.198 วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:23:55:13 น.  

 
พี่รีฟเอาอีกเอาอีก เยอะๆ ความหมายดีจัง เขียนเยอะนะคะวันหลังเดมจะมา commentใหม่ ก็ดีค่ะไปแว้วปวดหัวจัง


โดย: เดมมี่_เด็กมีปัญหา IP: 203.113.45.198 วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:0:02:36 น.  

 
นางสาวปิ้งไก่ไม่สุก :
สวัสดีจ๊ะเจี๊ยบ เมื่อไหร่จะปิ้งไก่สุกซักทีล่ะครับเนี่ย รอทานมาปีกว่าแล้วนะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบ้าน พี่รีฟออนเอ็มทุกวันเว้น 1 เดือนที่ผ่านมาน่ะครับ เพราะอยู่ในช่วงถือศิลอด

ดาดา :
บ้านอบอุ่นๆส่งฝาไปชิงโชคไม่ได้ด้วยสิ ต้องร่วมสร้างมันขึ้นมา เคอร์เซอร์รูปดาวบังรีฟแอบไปฉกมาจากเว็ปที่เค้าแจกไว้เมื่อ 1.6 ปีก่อนน่ะครับ เห็นมันเด้งดึ๋งๆน่ารักดี ช่วงนั้นชอบมองดาว ชอบมองจันทร์เป็นประจำเลยแฮพมาซะ

เพลงน๊า MusiC :
เวลาดีใจก็กลับบ้าน เสียใจ อกหัก รักคุ๊ด ตุ๊ดเมินก็กลับบ้าน พี่รีฟจำได้อีกว่า ตอนเย็นๆน้องเพลงต้องกลับไปกรองน้ำใส่ขวดให้ปะป๊าที่บ้านด้วย ร้านหนังสือไม่มีอีกแล้วจ๊ะ มันได้ถูกบันทึกลงไปในความทรงจำที่แสนดีเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ข้าวอบกรอบ :
มาทำหน้าที่แม่บ้านเหรอครับข้าว หายไปนานมากเลยนะ รีฟจำได้สาวคนนี้แหละที่วันแรกๆที่รู้จักกันก็ชวนเราไปเล่นเกมครอสเวิร์ดออนไลน์ เพราะตัวเองคะแนนไม่ดีแพ้บ่อยเลยต้องหาใครสักคนไปเพิ่มสถิติ และแน่นอนว่ารีฟก็ตกเป็นเหยื่ออันโอชะของข้าว ทำให้ข้าวคะแนนพุ่งพรวดขึ้นมาอีกหน่อย คิดแล้วก็ขำๆ

ถึงตอนนี้หลายๆคนในช่วงเวลา 1-2 ปีที่ผ่านมานี้ก็แยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองทีละคน 2 คน แต่งงานบ้าง ไปเรียนต่อบ้าง ไปทำงานที่ไกลๆบ้าง ไปต่างประเทศบ้าง แต่รู้สึกมีความสุขทุกครั้งในวันที่นึกถึงความทรงจำเก่าๆ อุ๊ย ยิ่งพิมพ์ก็ไปก็ยิ่งรำพึงรำพันเหมือนคนแก่เลยเรา(ใครไม่รู้มากำหนดว่าคนที่พูดถึงความหลังต้องเป็นคนแก่)

ที่ตรงนี้ยังเต็มใจและดีใจที่จะต้อนรับการกลับมาเยี่ยมเยียนของข้าวเสมอครับ

นา :
นาจะเริ่มสร้างบ้านหลังที่ว่าเมื่อไหร่ล่ะครับ หรือว่ากำลังเก็บเงินอยู่ หรือกำลังเล็งหาผู้ร่วมหุ้น อยากมีบ้านอุ่นๆก็ต้องเริ่มมองหาคนอุ่นๆได้แล้วนะครับ ย้ำว่าให้หาอุ่นๆนะครับ อย่าหาแบบเดือดๆ อันนั้นมันอุ่นไป บ้านร้อนแน่ๆ แต่ดูจากคอมเม้นต์ท้ายๆ รีฟว่านาไปสร้างรีสอร์ทเลยก็ได้จ๊ะ ครบอย่างที่นาต้องการแน่ๆ ขอบคุณที่มาเยี่ยมบ้านหลังนี้ครับ

คิดถึ้ง_คิดถุง :
พี่รีฟเพิ่งรู้ว่าน้องพิมชอบกินเห็ด ที่จริงไม่ต้องจองหรอกนะ พี่รีฟเห็นเห็ดมันชอบขึ้นตามซอกบันได ตอไม้ที่ถูกตัด ตามขอนไม้เก่าๆ พิมก็ไปเด็ดเอามาล้างๆแล้วต้มทานหรือจะจิ้มพริกจิ้มเกลือด้วยก็คงโอชะ(แต่ไม่รับรองความปลอดภัย) แต่ถ้ามีเงินสักหน่อยไปซื้อทานดีกว่าจ๊ะ ที่บ้าน แม่พี่รีฟชอบทำซุปเห็ดหอม วันแรกๆที่แม่ทำพอดีว่าทำไว้เยอะ เลยเอาไปแบ่งให้เพื่อนบ้านข้างๆในตอนเช้า เพื่อนบ้านก็บอกเกรงใจ ตอนแรกทำท่าจะไม่รับ แต่ก็รับไว้ทานคนละถ้วย พอตกเที่ยงเดินมาถามที่บ้านพี่รีฟว่า ยังมีเหลืออีกสักหน่อยไหม ปรากฏว่าติดใจซะอีก แถมมาขอสูตรบอกว่าจะเอาไปทำเองอีกต่างหาก(อย่างนี้น่าโก่งค่าสูตร) น้องพิมคงไม่มีโอกาสมาทานถึงที่นี่ เพราะฉะนั้นวันไหนแม่พี่รีฟทำซุปเห็ดหอม พี่รีฟสัญญาว่าจะถ่ายรูปส่งไปให้ทางเมล์ก็แล้วกันนะครับ

ป็อบ ^^กล่oJIWลJ^^ :
ป็อบเหมือนพี่รีฟเลย ในบรรดาพี่น้องทั้งหมด พี่รีฟคือคนที่หล่อที่สุด(เพราะเป็นลูกชายคนเดียวเหมือนกัน )
แม่ก็ต้องทำหน้าที่ของแม่ครับ นอกจากงานบ้าน งานเรือนดูแลลูกๆแล้วยังต้องทำหน้าที่"บ่น" บางทีก็เพิ่มหน้าที่หยิกลูกๆเข้าไปอีก 1 รายการ ซึ่งพี่รีฟจำได้ว่าเมื่อก่อนโดนบ่อยเหมือนกัน แต่วันนึงถ้าเกิดแม่ไม่บ่นไม่สนใจไม่ใส่ใจที่จะบ่นขึ้นมา บ้านหลังนี้คงขาดอรรถรส ขาดความอบอุ่น ขาดอะไรๆไปเยอะแยะเลยล่ะครับ ชีวิตมันต้องมีเปรี้ยว หวาน มัน เค็ม และจืดบ้างปะปนกันไปเนอะ ไม่งั้นมันก็ไม่มีแรงกระตุ้น ไม่มีแรงจูงใจให้เรากระตือรือร้นทำโน่นทำนี่เพื่อคุณภาพชีวิตของตัวเราเองหรอก

ขอบใจป็อบมากที่สนใจใส่ใจถามข่าวคราวการอัพเดท BG ของพี่รีฟมาตลอด แต่อย่าชมพี่รีฟให้มากนะ ผู้ชายชมกันเองมากไปแล้วขนลุกนะรู้ไหม(เสียวสันหลังวาบๆ)

ปากกาของความรู้สึก65 :
บ้านของพี่จิเป็นธรรมชาติ หรืออาจเป็นโลกทั้งใบ(เสียดายที่ไม่มีโฉนด) พี่จิมีปากกาไว้เขียนเรื่องราวชีวิตของตัวเองอยู่แล้ว และรีฟก็รู้ว่าเรื่องราวของพี่จิน่าติดตามเสมอ ขอให้บ้านของพี่จิเป็นบ้านที่อบอุ่นตลอดไป

Renovatio :
มาบอกรักกันใน BG เรา อย่างนี้ต้องคิดค่าธรรมเนียม

aomzaa :
ตอนนี้คงไม่ต้องหนีใครไปไหนแล้วมั้งออม มีคนข้างๆที่รักออมและออมก็รักเค้าอยู่แล้ว เหลือแค่สร้างบ้านและสร้างอนาคต ยังไงเหลือห้องว่างให้พี่รีฟแวะไปรับความอบอุ่นบ้างนะออม

เดี๋ยวพี่รีฟตอบคอมเม้นต์ที่ค้างไว้จนจบก็จะเริ่มเขียน BG ใหม่แล้วล่ะครับ ครั้งคงจะเปลี่ยนแนวไปจากเดิม ส่วนจะเป็นยังไงคอยติดตามตอนต่อไปก็แล้วกัน

~:ผู้ชายสีฟ้า:~ :
อ่านแล้วซึ้งจังเลย มีไม่กี่คนที่พูดถึงพ่อ ส่วนมากจะพูดถึงแม่... รีฟไม่แน่ใจว่าคุณผู้ชายสีฟ้าจะใช่พี่คนนั้นรึเปล่า(เดี๋ยวค่อยถาม)

บ้านที่มีชีวิต เปรียบเปรยความรู้สึกได้ดีนะครับ บ้านมีชีวิตไม่ได้หมายถึงดุ๊กดิ๊กๆ ขยับเขยื้อนได้ แต่ให้มีความรู้สึกและอารมณ์อยู่ในนั้น และให้เป็นไปในทางที่ดีด้วยจะดีมากๆ พี่เป็นคนที่รักพ่อมากๆเลยนะครับ และก็มีพ่อที่แสนดีจริงๆ บางครั้งสิ่งดีดี คนดีดีก็มักจากเราไปก่อนเวลาอันควร แต่การที่เค้าได้มอบสิ่งต่างๆที่มีค่าให้กับพี่ไว้ รีฟถือเป็นการทำหน้าที่ของคนที่เป็นพ่อได้สมบูรณ์แล้วล่ะ

ขอบคุณที่นำบ้านมีชีวิตมาเล่าสู่กันฟังนะครับ


โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:11:13:49 น.  

 
อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) :
รีฟแวะไปที่ Blog เพราะอยากขอบคุณเรื่องอวยพรวันเกิดน่ะครับ
ถึงไม่ได้อยู่บ้านเดิม แต่โทรไปถามไถ่ทุกวันก็เหมือนอยู่ใกล้ๆกันเสมอครับ

อยากรู้จังว่าไปคาราโอเกะกันทั้งครอบครัวแล้วจะร้องแนวไหน จะทำยังไงถ้าแม่ชอบสุนทราภรณ์ ลูกสาวชอบเพลงแจส ลูกชายของเพลงร็อค คงไม่แย่งไมค์กันนะครับ

p'air:
แวะมาเยี่ยมงั้นทานน้ำก่อนนะครับ ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับพี่แอร์

หน่อยอิง :
รับความคิดถึงมาเก็บเอาไว้ในขวดโหล เรียบร้อยแล้วครับ แล้วรีฟจะเอามันออกมาใช้ยามขาดแคลน

LoveinaMist :
ตอนนี้พี่รีฟละศิลอดแล้วจ๊ะ ส่งขนมมาให้พี่รีฟทานได้เลย


เด็กหญิงดวงดาวชอบพูดอะไรขำๆน่ะครับ บางทีเธอก็ไม่รู้ตัวหรอก มันเป็นความไร้เดียวสาของเด็กๆ พี่รีฟไม่รู้หรอกว่าโตขึ้นเธอจะเปลี่ยนไปรึเปล่า แต่ตอนนี้เธอเป็นเด็กดีคนนึงล่ะ

ดอก LoveinaMist หาไม่ยากหรอกนะ มองดูตรงกล่องรับจดหมายกับโคนต้นไม้จะเห็นดอกม่วงๆอยู่นั่นไง อยู่หน้าสุดเลยนะ บ้านสีขาวหลังนี้ยังรออิ๋วกลับมาพักที่เดิมเสมอมานะ ห้องใต้หลังคาก็ยังอยู่เหมือนเดิม มีบางครั้งที่มีแขกมาเยี่ยมก็จะให้พักห้องนั้น เครียดก็มาได้ ไม่เครียดก็มาได้นะ เอาของฝากมาด้วยก็แล้วกัน

บอลห้าโบสถ์ :
อยากมีก็ต้องตามหาคนที่รักที่ห่วงให้ได้ก่อนนะ คุณบอลมีคนที่ว่ารึยังล่ะครับ หรือว่ากำลังคัดอยู่ขอบคุณที่แวะมานะครับคุณบอล ขอให้เจริญๆ

AyajanG :
งั้นบ้านน้องย้ำก็เป็นเหมือนต้มยำกุ้งได้เลย เพราะมีครบทุกรสชาติ พี่รีฟให้ย้ำเป็นมะนาวของต้มยำก็แล้วกัน คือทั้งกลมทั้งเปรี้ยวจี๊ดๆ

เท่าที่อ่านมา พี่รีฟก็ชอบบ้านของย้ำจ๊ะ

ปล.ปีหน้าก็จะได้ใช้นางสาวแล้วนี่ ดีใจด้วย

^^PuiPui^^ :
คิดถึงน้องพุยเช่นกันจ๊ะ ใช้สีหวานๆ สดใส สาวๆจะได้เข้ามาเยอะๆไง อิอิ

^l ด็ ก x ญิ J ชั่ J ฝั u^ :
ว่างเมื่อไหร่อย่าลืมเข้ามาฝันที่บ้านหลังนี้บ้างนะ

นุ่น (llDreamll) :
รีฟสบายดีครับนุ่น เตะปี๊บยังดังอยู่ ยินดีต้อนรับนุ่นเสมอจ๊ะ

ข้างแป้ง :
แล้วแป้งได้อยู่ในบ้านกับคนที่แป้งรักรึเปล่าล่ะ พี่รีฟตอนนี้ก็ได้อยู่กับพ่อกับแม่กับน้อง ถือว่าอบอุ่นแล้วนะ คิดถึงแป้งมากกว่าที่แป้งคิดถึงพี่รีฟนิดหน่อยจ๊ะ

theOneYouLove :
งั้นตอนนี้ก็เป็นบ้านที่มีความสุข เพราะฝนได้อยู่กันทั้ง 3 คนแล้ว จากสาวยะลา เปลี่ยนไปเป็นสาวภูเก็ต ตอนนี้ไปเป็นสาวกรุง ว่างเมื่อไหร่อย่าลืมกลับมาเยี่ยมบ้านนะฝน

ใครว่างๆก็เข้าไปฟังเพลงในบล็อกพี่ฝนกันนะ "ไม่เคยไม่รัก" เข้าฟังฟรีไม่คิดตังค์(แต่รีฟคิดค่าโฆษณา ไอติม 1 ถ้วย อย่าลืมเลี้ยง)

Janza :
เป็นบ้านที่โรแมนติกเชียว ไม่รู้ว่านอกจากในนิยายแล้วจะมีกี่คนที่ทำให้ฝันนั้นเป็นจริง แต่คงต้องมีบ้างล่ะนะ(เพียงแต่เราไม่รู้ และเขาก็คงไม่ได้มาเล่าให้เราฟัง) ฝันไว้ยังไง ถ้าไม่ได้อย่างฝัน อย่างน้อยให้ใกล้เคียงสักส่วนหนึ่งก็ยังดี ไม่มีบ้านสวยๆ ไม่มีลำธารใส ไม่มีต้นไม้ใหญ่ แต่มีใครคนนั้นอยู่ข้างๆ ทุกอย่างก็เป็นองค์ประกอบของความสุขได้เสมอ ขอให้ฝันของเจนจงเป็นจริง

FuNgFunG :
อีกหนึ่งตัวอย่างของคนที่อยากกลับบ้าน ไว้เทอมหน้าหรือปีการศึกษาหน้าคงได้กลับนะไหม ตอนนี้ก็เก็บเกี่ยวความสุขเท่าที่มีตรงนี้ไว้ก่อน แล้วไปเติมเต็มที่บ้านก็แล้วกัน รีฟยังไม่ได้เซอลามันรายอไหมเลย Selamat Raya - maaf sekelian zahir dan batin วันรอยอคงสวมชุดสวยสินะครับ ขอให้มีความสุขมากๆ

Bunny :
สงสัยตอนอยู่บ้านบอกแม่บ่อยๆว่า "อยากกินกุ้ง" แล้วแม่ก็จะทำให้ เสียดายนะจี้ที่นี่ไม่มีกุ้งเพราะแม่ครัวลาออกไปทำงานที่อื่นแล้ว แต่ในตู้เย็นมีปลาหมึกเส้นนะ เอาไปทานแก้ขัดก่อน

เจ้าหญิงแสนงอน ณ. ร้านหนังสือ :
ตอนนี้ทุกอย่างก็ลงตัวแล้ว น้องหม่อนอยู่โยงที่อเมริกายาวเลย ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ เรียนให้สนุก อีกไม่นานเราก็จะได้คุณหมอฟันแสนสวย ยิ้มงาม(แต่เพี้ยนๆบ๊องส์ๆ(ขี้งอนบ้างเป็นบางเวลา)) จบจากอเมริกามาดูแลรักษาฟันคนไทยกันแล้ว รับรองว่าคนไข้เข้าคิวยาวเฟื้อยเป็นหางหมู เอ๊ย หางช้างแน่ๆ(ที่จริงยาวกว่าหางช้างตั้งเยอะ) หนุ่มใดสนใจเป็นคนไข้ ให้เตรียมหม่ำลูกกวาดตั้งแต่เนิ่นๆ จะได้ฟันผุทันใช้บริการนะเจ้าข้าเอ๊ย

ขอให้หม่อนมีความสุข(อีกครั้ง)กับบ้านที่แสนสุข กับป๊า กับนายแม่และพี่แมนสุดหล่อ เยอะๆมากมายๆก่ายกองจ๊ะ

ตามฟ้า :
ตกใจทำไมล่ะน้องฟ้า พี่รีฟส่งเมล์นี่ของแปลกรึไงน้อ
บ้านหลังนี้มาจากจินตนาการด้วยล่ะ ที่มาของบ้านก็บอกไว้แล้วในคอมเม้นต์ที่ 82 ลองไปอ่านดูได้นะ

ขอบคุณน้องฟ้าและพี่ที่ทำงานที่ชมว่าโรแมนติกนะครับ พี่รีฟรีบรับคำชมไว้เลย นานๆจะมีสาวๆมาชมสักที

ampm :
เครื่องปรุงที่แอมเติมลงไปในบ้าน พี่รีฟเชื่อว่ามีประโยชน์และทำให้ทุกคนในบ้านมีสุขภาพที่ดี แถมบ้านแอมมีผักเยอะมากกว่าบ้านใครๆด้วย คนในบ้านเลยแข็งแรงมากเป็นพิเศษ

พี่รีฟชอบห้องนอนเหมือนกันนะ โดยเฉพาะในวันหยุดที่มักจะนอนกลิ้งไปเกลือกมาเสมอๆ ตื่นสายก็ได้ สบายจริงๆเลย

พัด :
ส่งเพลงให้แล้วนะครับ

หนิงมาเฟียหัวใจ :
บ้านคือบ้านจริงๆนั่นแหละจ๊ะหนิง

สาวอิตาลี :
ขอให้ทุกๆวันเป็นวันที่ดีของเจนนี่เช่นกันจ๊ะ ตอบคอมเม้นต์รีฟจะแวะไปเยี่ยมนะครับ

แมลง เช่อปอ :
พี่รีฟก็คิดเหมือนปอ กลับไปนอนบ้านทีไรรู้สึกว่าเตียงนอนมันนุ่มและอุ่นกว่าที่ไหนๆทุกทีจ๊ะ ฉะนั้นกลับไปบ้านคราวหน้าอย่าลืมเอารอยยิ้มกลับบ้านไปเยอะๆนะ อ้อ เอาของฝากไปฝากแม่ด้วยนะปอ(ของพี่รีฟด้วย)

คิดถึ้ง_คิดถุง :
หูยๆๆ น้องพิม ให้ช่วยมาแต่งแต้มนะครับ นี่เค้าเรียกมาละเลงแล้ว เปลี่ยนสีบ้านเค้าหมด แถมเปลี่ยนดอกไม้อีก เดี๋ยวบุรุษไปรษณีก็มามาส่งจดหมายไมถูกหรอก ส่วนพระจันทร์เสี้ยวพี่รีฟก็ชอบครับ แต่คงไม่ต้องไปเปลี่ยน เพราะยังไง ใน 30 วันก็ไม่มีคืนไหนที่พระจันทร์จะเหมือนกันทุกคืนอยู่แล้ว

โมบายที่บ้านสีขาวก็มีนะครับ แต่พี่รีฟกับสมาชิกทุกคนไม่ได้แขวนไว้ที่หน้าประตู เราตกลงกันว่าจะแขวนไว้ที่หน้าต่างห้องของแต่ละคนจ๊ะ ไม่เชื่อพิมลองอ้อมไปดูข้างๆบ้านได้เลย

ส่วนดวงดาว น้องพิมลองมองให้ดีดีสิครับ ถึงพระจันทร์จะเต็มดวง แต่ที่นี่พิเศษกว่าที่ไหนๆ เพราะเรายังมองเห็นดวงดาวได้เสมอ ซึ่งบางครั้งพี่รีฟก็ตอบไม่ได้ว่า ชอบมองดวงดาวหรือดวงจันทร์มากกว่ากัน ขอบคุณน้องพิมที่แวะมาหลายรอบจ๊ะ เดี๋ยวยกตำแหน่งแม่บ้านให้เลยดีไหม

nu_nong :
ไม่เป็นไรครับหน่อง รีฟชอบอ่านเรื่องยาว หน่องเขียนบ่อยๆก็แล้วกันจ๊ะ รีฟจะติดตามอ่านไปเรื่อยๆ



โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:18:30:24 น.  

 
ว๊าวววได้109งืมๆๆ บ้านในเป้นที่ที่มีความสุขเวลาได้อยุ่เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะหลังไหนก็ชอบหมดโดยฉะเพราะหลังที่ได้อยุ่กับเคียงคู่กับเจ้าของข้อคิดเห็นที่19จะดีมากๆ รักคนที่เม๊นข้อที่19มากๆรักนะ แอบหวานกันมีไรมั้ย อิอิ ให้คนอื่นอิจฉาเล่นๆ ๕๕๕


โดย: MECHANICALooENGINEER IP: 61.90.165.240 วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:23:20:50 น.  

 
ป็อบ กล่oJIWลJ :
อยากบอกว่าตอบคอมเม้นต์ใกล้เสร็จแล้วเหมือนกันคร้าบบบบ

หนึ่ง (ดอกฝิ่น) :
เรียนเสริมสวยจบรึยังล่ะครับ จะได้มาช่วยให้คนอื่นสวยบ้าง (ใกล้สิ้นปีมันแย่ยังไงเหรอหนึ่ง)
หลายคนที่อยากมีบ้านในป่า ท่าทางจะไม่กลัวเสือ สิงห์ กระทิงแดง กันเท่าไหร่เลยนะพวกเรา พี่รีฟขอมีบ้านแบบที่มีอยู่ตอนนี้ แต่มีบ้านพักแถวๆริมทะเลไปอีกสักหลังก็แล้วกัน

ว่างๆมาเยี่ยมพี่รีฟอีกนะ

เจี๊ยบ :
มีแม่เป็นจุดศูนย์กลาง ถ้าในดาราศาสตร์คงประมาณว่า แม่เป็นดวงอาทิตย์ในระบบสุริยะ และมีลูกเป็นดาวเคราะห์ที่โคจรไปรอบๆรึเปล่านะ อิอิ คิดเล่นๆขำๆน่ะครับ มีแม่เป็นศูนย์กลางและเป็นที่ยึดเหนี่ยว เป็นศูนย์รวมใจ งั้นก็ต้องดูแลแม่ให้ดีดีนะ

un_un :
มาคอมเม้นต์ตอนตี 4 แถมกำลังหิวก๋อย่าเผลอหม่ำคีย์บอร์ดนะ ดีใจที่ชอบ พี่รีฟมีกำลังใจเพิ่มขึ้นเลยนะเนี่ย ขอกำลังใจแบบนี้บ่อยๆนะจ๊ะ(ออดอ้อนๆ)

โลมาน้อย :
ขอให้มีบ้านที่สุขแล้วสุขอีกตามความประสงค์นะครับน้ำ รีฟสบายดีจ๊ะ สบายดีมากมาย(แต่มีบางทีที่ปวดท้อง บางทีที่เจ็บคอ บางครั้งที่เมื่อยเนื้อเมื่อยตัว บางคราที่แสบตา บางคราวที่เจ็บแขน ฯลฯ แต่สบายดีจริงๆนะ แค่กๆๆ)

ดาริกามณี :
อยู่คนเดียวก็สุขได้ อยู่หลายคนก็สุขได้ อยู่คนเดียวก็ทุกข์ได้ อยู่หลายคนก็ทุกข์ได้อีกเช่นกันงั้นมันคงอยู่ที่ใจเรา

ดาริไม่คิดจะมีข้าวเครื่องเครื่องใช้มากกว่า 1 บ้างเหรอ แบบประมาณว่ามีเป็นคู่ๆไง กลับมาจากผจญภัยแล้วเหรอครับ ยินดีที่ได้ทักทายกันอีกครั้งนะ

นางฟ้าใจร้าย^-^ :
สุขสันต์วันเกิดน้องก้อยย้อนหลัง 1 วันจ๊ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ Happy Birthday To You

ปักษาสวรรค์ + แมงปอสีแดง ( และแมวเมี๋ยว ):
ฉลองครบ 100 คอมเม้นต์ด้วยนกปักษา แมงปอและมิ้วๆ กว่าจะเข็นให้ครบ 100 เนี่ยแทบตายเลยแฮะ ขอบคุณษาและจีนมากๆที่ติดตามมาให้กำลังใจอย่างใกล้ชิดทุก BG หวังว่าจะติดตามกันไปเรื่อยๆนะ มัดมือชกแล้วเนี่ย

ช่วงนี้ฝนตกทุกวันเลยนะ นอนหนาวนะเนี่ย บ้านสีขาวของเราคงต้องสร้างเตาผิงเพิ่มแล้วมั้ง จะได้อุ่นๆเอาขนนกปักษากับปีกแมงปอมาทำเชื้อเพลิงดีไหม ...(ไม่ดีแน่ๆ กลัวโดนอัด) ฝนตกทุกคืน ฟ้าก็ไร้ดาว มันก็มีเสน่ห์ดีนะจีน+ษา บางที กว่าเราจะรู้ว่าสิ่งที่อยู่กับเรามีค่าขนาดไหน ก็ตอนที่มันจากเราไปนั่นแหละ มาช่วยกันรักษาสิ่งดีดีที่มีไว้ให้อยู่กับเราไปนานๆกันดีกว่า

^_^ปลากระป๋อง :
นิดหมายถึงหลังถือศิลอดรึเปล่า รีฟไปนครศรีธรรมราชจ๊ะ
วันเกิดแนนรีฟฝากนิดอวยพรด้วยก็แล้วกันนะ บอกให้สวยๆงามๆมีแฟนมีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง

ดูรูปรีฟแล้วนอนไม่หลับนะครับนิด มาหาว่ารีฟเกรียม เดี๋ยวแช่งให้นิดอ้วนๆๆๆๆๆๆเลยเนี่ย อยากรู้ว่าตอนนิดลงพุงจะเป็นยังไง

รีฟรู้ว่านิดไม่โกรธรีฟหรอก เพราะอะไรน่ะเหรอ...จุดจุดจุด(ไม่บอกหรอก)

ปักษาสวรรค์+กุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว :
สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้า 1 วันครับษา ษาหนีไปเชียงใหม่เลยไม่มีโอกาสได้อวยพร เลยต้องอวยพรก่อนหน้าและลับหลัง เอ๊ย ย้อนหลัง
รีฟจำหลายๆเรื่องราวในช่วงที่เพิ่งรู้จักกันได้นะ รวมถึงจุดเริ่มต้นที่ทำให้มีทุกวันนี้ด้วยความทรงจำดีดีรีฟชอบจำจ๊ะ

"จะกลับมาอีกแน่นอนตราบใดที่รีฟยังอยู่..." รีฟก็จะเขียนไปเรื่อยๆตราบที่ยังหายใจและยังมีแรงก็แล้วกัน

ปอ แมลง :
คิดถึงเมื่อไหร่ ว่างเมื่อไหร่ก็กลับบ้านกันนะป

เดมค่ะ :
พี่รีฟรู้ว่าครอบครัวเดมอบอุ่น คุณแม่ก็สอนลูกๆให้เป็นคนมีเหตุผล(เล่าให้พี่ฟังบ่อยนี่นา) แถมลูกสาวก็สวย(โสดอีกต่างหาก ใครสนใจก็จีบเอาเองนะ)

ทุกคนก็มีคนสำคัญ คนสำคัญ เราก็ต้องให้ความสำคัญจริงไหม ให้เกียรติกัน ให้ความรักกัน ถ้าไม่ทำแบบนั้นแต่บอกว่าสำคัญคงแปลก

แล้วพี่รีฟจะเขียนอีกเยอะๆนะ เดมก็จะได้มาคอมเม้นต์เยอะๆเหมือนกัน

MECHANICALooENGINEER :
นั่นแน่ แอบมาทำหวานซึ้งใน BG เรา อย่างนี้ต้องเก็บส่วยอีกคนแล้ว
ตอนนี้น้องเบนซ์เค้าบินไปต่างประเทศแล้ว ปล่อยให้พี่ป็อบคิดถึ๊งคิดถึงอยู่ที่เมืองไทย
หวังว่าคงได้อยู่เคียงข้างกับน้องสาวความคิดเห็นที่ 19คนนั้นในวันหนึ่งข้างหน้านะครับ

ขอบคุณพี่ป็อบที่มาเล่าถึงวิมานในอนาคตให้อ่านครับ


โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:11:59:30 น.  

 
คิดถึงทุกคนค่ะ ปิดเทอมไปขอนแก่นไม่ค่อยได้เล่นเน็ตค่ะ เกรดออกมาตกมากๆๆเลย เรียนเข้าใจยากมากเลยค่ะ แต่นิดหนอยจะตั้งใจเรียนนะค่ะ ขอให้ทุกคนมีความสุข โชคดีจงคุ้มครอง


โดย: เด็กภูธรในสายลม IP: 125.26.127.212 วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:19:20:07 น.  

 
"บ้าน" คำ ๆ นี้มันมีความหมายสารพัดเลยนะเนี่ย..หากพิจารณาลงไปแล้วมันลึกซึ้งเกินกว่าที่จะบรรยายจริง ๆ

บ้านที่ฉันเคยเกลียด
บ้านที่ฉันเคยคิดว่าเป็นเพียงแค่ที่ซุกหัวนอน
บ้านที่ฉันเบื่อ
บ้านที่ฉันรัก
บ้านที่ฉันอยากกลับ เวลาเหนื่อย
บ้านที่ฉันอยากมาเป็นที่แรก เวลาไปอยู่ที่อื่นนานๆ
บ้านที่ฉันอยากซุกหัวนอนเวลาที่ร้องไห้
บ้านที่ทำให้ฉันเป็นฉันอยู่ทุกวันนี้

สารพัดที่บ้านจะเป็นและสารพัดที่ฉันจะเป็นเมื่ออยู่ในบ้านเช่นเดียวกัน

ฉันรักตัวฉันเองที่เติบโตในบ้านหลังนี้
ฉันรักทุกคนในบ้านหลังนี้
และทุกคนในบ้านหลังนี้ก็ก็รักฉันเช่นเดียวกัน...


โดย: ดอกกุหลาบบนดาว บี 612 IP: 202.28.181.10 วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:9:18:39 น.  

 
บ้านเป็นจุดศูนย์รวมที่สามารถมาพักผ่อน ให้กำลังใจในยามท้อแท้ ให้ความหัวเราะ ให้ความยินดีสิ่งต่างๆ ให้ความอบอุ่น แต่ยังไง ไม่ว่าจะมีบ้านหลังใหญ่ราคาเป็นล้านๆ แต่ไม่มึคนอยู่อาศัย ก็ใช่จะมีความสุข สู้อยู่บ้านหลังเล็กๆ ที่อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตามีอบอุ่น

ทุกคนย่อมมีบ้านแต่ขึ้นอยู่ว่าจะมีบ้านแบบไหน
ไม่ว่าจะมีบ้านแบบไหน ก็ต้องรักษาสิ่งๆนี้ไว้ก็คือ การให้กำลังใจซึ่งกันและกัน การให้ความอบอุ่น

ถึงแม้จะอยากสำหรับบางคน แต่ก็ค่อยๆทำต่อไปจ๊ะ

รีฟ ค่ะ สงสัยมาคอมเม้นคนสุดท้ายไหม เดา จะเป็นกำลังใจค่ะ จะรออ่านเรื่องใหม่ๆ เสร็จเมื่อไรบอกด้วยนะค่ะ จะรออ่าน ความจริงอ่านหลายรอบแล้ว แต่ลืมคอมเม้นให้ อิอิ


โดย: แสงตะวัน IP: 203.113.38.12 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:1:38:56 น.  

 
หวัดดีค่ะ คุณรีฟ.... สบายดีนะคะ ขอโทษด้วยค่ะ ที่หายไปนาน... แบบว่าช่วงนี้ ยุ่งหลายเรื่องค่ะ.... เลยไม่มีเวลามาทักทาย หวังว่าคงจำกันได้นะคะ......
.......................................................

สำหรับรัตน์แล้วก็คือ....... ตั้งแต่จำความได้.... ทำยังไงก้ได้ ขอให้ใช้เวลาอยู่ที่บ้านให้น้อยที่สุดค่ะ .... หรือถ้าอยู่ที่บ้านแล้ว.... ทำยังไงก้ได้... ที่จะใช้เวลาส่วนตัวคนเดียวอยู่ในห้องนอนให้มากที่สุดค่ะ

.... ถึงได้ต้องแอบมาอยู่กระบี่ไงคะ....


โดย: largeface วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:19:56:42 น.  

 
โห เราห่างหายจากกันไปซะนานเลยนะตั้งแต่ปิดห้องหนังสือไม่ค่อยได้คุยกันเลยเนอะ สบายดีปะแบรีฟ ต้มยำกุ้งอาหารโปรดปะเนี่ย บ้านน่าอยู่ดีนะ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าบล็อคอันนี้เพลงกินใจนะแต่เค้าชอบอันแรกที่เป็นทะเลมากกว่าแต่เนื้อหาของบ้านก้โอเคนะแบรีฟจัดว่าใช้ได้แบล็คพื้นหลังมันลายตาไปหน่อยนะส่วนตัวหนังสือสีดำก็พออ่านได้คอมเม้นท์แรงไปอย่าว่ากันเน้อนี่ก็ทำไม่ได้หรอกไม่เก่งเหมือนแบรีฟ แต่สบายดีใช่ปะ เป็นห่วงเน้อยิ่งอยู่ยะลาละน่าเป็นห่วงมากๆๆเลยต้องหมั่นคอยดูแลตัวเองและครอบครัวของตัวเองด้วยวันหลังว่างๆๆมรกรุงเทพก็เลยลงมาหากันบ้างนะเพื่อนคนนี้ยินดีต้อนรับหนุ่มใต้แบรีฟเสมอ เอาไว้ครั้งหน้าจะมาเม้นท์ให้ใหม่นะเพื่อนรัก


โดย: ^OPEN^UPYOUR^MIND^ IP: 117.47.164.161 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:21:33:03 น.  

 
กิกิ..........ธุจ้าพี่ชารีฟงามๆนะคร๊า
โห.... เม้นที่ 116 มาช้า แต่ก็ยางดีก่าไม่มาช่ายมะจ๊ะ (ที่จิงอ่ะจามาเม้นให้พี่รีฟ นานแระน๊า แต่ไม่ได้ค่อยได้เล่นเรย ออกแนวแก้ตัวนิดๆๆ กว่าจะเข้ามาเม้นได้เนี้ย โดนพี่รีฟสะบัดผมใส่หน้าตั้งหลายรอบ เอิ๊กๆๆ นู๋ขอโทด นู๋ผิดไปแร้ว.....ขอบอกพี่รีฟ สระผมบ้างนะจ๊ะ กลิ่น มะเดรเรยอ่ะ 555)
เข้าเรื่องๆ......บ้าน บ้าน ของเรา มีฟามสุขก็อยู่ได้แร้วว แค่คนทุกคนรักกานนะจ๊ะ แต่รู้สึกว่าบ้านแป๋มนี่จะเงียบเหงาจัง แม่กะม่ายอยู่ ป๊ากะม่ายอยู่ แต่ก็มะเหงเปงราย เรยเนอะ ก็เค้าไม่อยู่เพราะความจำเป็นในหน้าที่การงานนี่นา ถึงจาอยู่กะ พี่สาว 2 คน ก็ มีฟามสุขแร้นนน คิดถึงกาน ก็กริ๊งกร๊าง หากะได้ แห่ๆๆ..... (แต่ค่าทอสับมานแพงจัง) กิกิ อยู่ที่ไหนก็ไม่สุขใจเท่ากะอยู่บ้านของเรา เนอะๆๆ
คิดถึงทุกๆคนเรยน๊า พี่ๆ เพื่อนๆ จุ๊บๆๆ.......

โดย: แป๋มแป๋ม......*------* IP: 203.209.90.104 วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:22:42:47 น.  

 
อืมนะ..ได้เข้ามาดูครั้งแรก

ว้าววววว!! น่ารักมากเลย

นั่นสินะ ถ้าดามี HappyBox คงจะดีมากทีเดียว

เพราะความสุขของดาไม่คงที่

ความสุขของดามักหล่นหายไปไหนก็ไม่รุ

(ยิ้ม) ดาคงต้องสร้างมั่งแล้วหล่ะ

เหอะๆ ดีเนอะ แบมีเป็นของตัวเอง

ความสุขของแบคงจะ..คงที่น่าดู

เพราะแบหยิบมันออกมาใช้ได้ตลอด

หลังจากที่ได้จากบ้านมา ต้องอยู่หอ

ดารู้สึกว่าความสุขของดาหายไปเกือบครึ่งชีวิตเลยทีเดียว

บางครั้ง ได้ไปรับรู้เรื่องราวอะไรมา ก็อยากจะเล่าให้กับคนในบ้านฟัง

แต่นี่อะไร..พอกลับมา ก็พบแต่ห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ

ความรู้สึก มันแย่เนอะ!

เลยกลายเป็นคนที่ไม่ค่อยจะเล่าอะไรให้ใครฟังไปซะและ

บ้าน..พูดถึงบ้านก็คิดถึงบ้านขึ้นมาอีกแล้ว
ดาภูมิใจกับบ้านของดา

ความหมายของคำว่าบ้าน

สำหรับดา มันไม่ใช่แค่ตัวบ้าน
ไม่ใช่แค่สิ่งก่อสร้าง ไม่ใช่แค่ของตกแต่งบ้าน
หากแต่ว่า...
มันหมายถึง ความรู้สึก ที่เป็นความสุขในบ้านต่างหากล่ะ แบว่ามั้ย?

โอ้ววว!! ตกอยู่ในภวังค์ของการเพ้ออีกแล้วดา..

เรื่องของแบแต่ละเรื่อง น่าอ่านมาก

แล้วดาจะเข้ามาเม้นให้บ่อยๆนะคะ

ไปละ..บะบาย


โดย: ดา IP: 202.12.74.75 วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:17:25:14 น.  

 
ถ้าถามผม บ้านเป็นแบบฉบับของความสุข ไม่ว่าเล็กหรือใหญ่แต่ก็เป็นที่ให้เราพักพิงอาศัย

สำหรับผม คนไม่ค่อยอยู่บ้าน บ้านจึงเป็นสถานที่พิเศษ ถึงแม้ที่ที่เราไปพัก จะหรูหรา สบาย แต่ไร้ซึ่งความอบอุ่น ขาดซึ่งความห่วงใย

ฉะนั้น บ้านในทัศนะของผม จึงเป็นที่พักหรูระดับ 5 ดาว เพราะไม่ต้องมีการเช็คอิน ไม่ต้องเจอกฎระเบียบ ไม่มีคูปองอาหารเช้า แต่เปิดตลอดเวลา อยู่ด้วยความรู้สึก และแถมด้วยคนห่วยใยเป็นโปรโมชั่นพิเศษสุด

แล้วจะติดตามผลงานของนักเขียนรางวัลซีเรต่อไปนะครับ

มัส


โดย: คนไกล(บ้าน) IP: 203.113.77.135 วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:11:55:48 น.  

 
คงไม่ช้าเกินไปใช่ไหมคะที่จะมา Comment

ได้อ่านบล็อคนี้มานานแล้วค่ะ
จากคนใกล้ตัวของคุณเค้าส่งมาให้ดู
แต่อ่านและฟังเพลงเพียงแค่รอบเดียว
แล้วก็ไม่ได้เปิดอีกเลย
จะกล้าเปิดออกมาได้ยังไงล่ะคะ
ขืนเปิดอีกครั้งมีหวังคิดถึงบ้านตายเลย
แต่บล็อคนี้สวยดีค่ะ ดูแล้วอบอุ่นดี
มีแมลงเยอะแยะเลย สวยมากๆค่ะ
ขอชมจากใจจริง
ทำบล็อคต่อไปเรื่อยๆ นะคะแล้วจะเข้ามาอ่านและฟังเพลงบ่อยๆ


โดย: เมเม๋ IP: 58.8.55.97 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:54:34 น.  

 
บ้านสองชั้นในความทรงจำยังอยู่ที่เดิม

กำลังพยายามสร้างบ้านใหม่กลางไร่กะเพราค่ะ


โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:24:29 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณรีฟ ขอบคุณที่ไปอวยพรให้น้องเค้าที่บล็อกนะคะ...

ค่ะบ้านในวัยเด็กอาจจะวาดหวังไม่ค่อยเหมือนกับตอนโตซักเท่าไหร่ แต่ไม่ว่าตอนเด็กหรือตอนโต ก็ยังแฝงไปด้วยความต้องการที่มีความรัก ความอบอุ่นให้กันและกัน


โดย: วันวานที่ผ่านมา วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:28:35 น.  

 
หวัดดีครับ แวะมาทักทายครับ
ผมเด็กปืน คืนนี้สู้ตายคร้าบ


โดย: justiriuz IP: 203.147.53.167 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:11:37 น.  

 
ตอนเด็กๆ ทอยชอบเขียนเรียงความมากๆ ได้รางวัลเป็นประจำ เหมือนเป็นตัวแทนโรงเรียนเลยหน่ะ่ค่ะ อ่านแล้วคิดถึงบ้านที่เมืองไทยนะคะ

เด็กหญิงดวงดาวเขียนเรียงความได้สุดยอดไปเลยค่ะ


โดย: ToY (tiny ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:09:33 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่ะ เอ๊ะ หรือจะราตรสวัสดิ์ดีน้า เพราะกะว่าจะลงไปนอนซะหน่อยอ่ะค่ะ



วันนี้วันอาทิตย์ด้วย มีรายการธรรมะหลายช่อง เดี่ยวเปิดดูตามคำแนะนำซะหน่อยค่ะ ขอบคุณนะคะ


โดย: aquaworld วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:54:19 น.  

 
หวัดดีจ้า...ขอบคุณที่แวะไปทักทายกัน...เข้ามาก็เจอเพลงเพราะเลย..ยินดีได้รู้จีกเพื่อนชาวใต้..
พรในวันทำงานคงไม่มี...มีแต่กำลังใจให้น่ะ..
แล้วเจอกันอีกน่ะ


โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:38:21 น.  

 
บ้าน คือ สถานที่ที่รักที่สุด

อยากอยู่มากที่สุดค่ะ


โดย: โสดในซอย วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:29:05 น.  

 
คุณเป็นคนที่ช่างโรแมนติคมากเลยนะ บ้านกำลังคิดจะหาแบบที่อยากได้วันนี้ขอลอกแบบบ้านของคุณ นะ ขอบคุณที่แวะมาทักทาย


โดย: มดตาได IP: 202.91.18.205 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:14:05 น.  

 
บ้านตอนเด็ก ๆ ก็หลังเล็ก
แต่อ้อมไม่เคยรู้สึกว่ามันแคบเลย
เพราะบ้านหลังน้อยนั้นอบอุ่นมาก ๆ

คนที่ชื่ออ้อมเนี่ยคุยเก่งจริงค่ะ
เพื่อนชื่ออ้อมก็คุยเก่งเหมือนกัน


โดย: verdancy วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:08:37 น.  

 
เขียนดีจังเลยค่ะ
ชอบมากเลย
ถ้ามีโอกาสนะ
ก็อยากจะเขียนเรื่องราวดีๆ ในความรู้สึกของเราเองเหมือนกันค่ะ
ขอบคุณมากที่แวะไปเยี่ยมนะคะ


โดย: เชอรี่ (JAN_CHERRY ) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:50:43 น.  

 
หวัดดีครับ
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ

วันนี้หยุดครับ
เลยไม่ได้เข้าเล่นดีดีเท่าไหร่

เดี๋ยวต้องออกไปข้างนอกอีกแล้วครับ

มีความสุขมากๆนะครับ



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:39:38 น.  

 
รูปบ้านสวยจังครับ
ผมรักบ้าน ถึงแม้ว่าจะเล็ก จะรก จะเก่า
ขอเพียงมีบริเวณไว้ปลูกพืชผัก ดอกไม้ต้นไม้บ้าง
ขอเพียงมีลานแสงแดดอุ่นไว้ตากหมอนให้ฟูนุ่ม
แค่นี้ก้มีความสุขแล้วครับ


โดย: maczy วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:52:04 น.  

 
บ้าน คืออะไรหรือค่ะ ตอนนี้ตอบได้คำเดียวว่าถูกยึดค่ะ (ปลวกขึ้นบ้าน) เลยต้องซ่อมแซมกันขนาดใหญ่ ขออาศัยอยู่บ้านหลังนี้ชั่วคราวนะค่ะ ว่าง ๆ ไปนั่งฝั่งเพลงนะค่ะ ยินดีต้อนรับค่ะ


โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:55:23 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปที่บล๊อค ครับ
เรื่องบ้าน.....
สำหรับผม
แรกเกิด บ้านของผมก้เป็นบ้านไม้ชสองชั้น ที่ตอนนี้ผมจำความอะไรไม่ได้เกี่ยวกับบ้านหลังแรก
หลังที่สอง.....ก็เป็นอาคารพาณิชย์ หลายชั้น วุ่นวายสับสน
หลังที่สาม.....
หลังที่สี่.......




























ไม่ว่าจะมีกี่หลัง ที่เรียอกบ้านสำหรับผม ยังไม่สามารถเรียกว่าบ้านได้เต็มปาก เพราะในใจรู้เสมอว่า ทุกหลังที่อยู่มายังขาดความรัก ความเข้าใจ การเอาใจใส่ดูแลซึ่งกันและกัน ต่างคนต่างอยู่ ต่างดำเนินชีวิตไปตามทางของตน
แต่ว่า..............














บ้านหลังสุดท้ายของผม ผมคงจะมีความสุขกับบ้านหลังนั้น แต่คงต้องอาศัยอยู่ตัวคนเดียว ตลอดไป.........................................





โดย: redPoTatO วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:46:03 น.  

 
บางทีก็คิดเหมือนกันว่า
ผีเสื้อมาขวางทางรถของเรา
หรือเราไปขวางเส้นทางบินของมันกันแน่

^
^
^

มันทำให้ผมนึกต่อไปได้ว่า

แท้จริงแล้ว
ฉันรักเธอมากกว่า
หรือเธอรักฉันมากกว่ากันแน่


อิอิอิ


มีความสุขมากๆนะครับ



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:08:14 น.  

 
ดีจ้ารีฟ
ตอนนี้หน่องมีแมวเพิ่มอีก 4 ตัวจ้า
จากแต่เดิมที่มี 2 ตัว
ไว้หน่องจะลงรูปในบล็อกให้ดูนะจ๊ะ
แต่ว่าตอนนี้หน่องอยู่ที่ทำงานก็เลยไม่สะดวกที่จะอัพบล็อกอ่ะนะ

ว่าแต่ช่วงนี้รีฟเป็นไงบ้างจ๊ะ
หวังว่าคงสบายดีนะ
ช่วงนี้หน่องก็เรื่อยๆ กะการทำงาน
แล้วก็พยายามสมัครงานไปเรื่อยๆ
มีแผนการอนาคตที่อยากจะทำตั้งเยอะแยะ
แต่ก็ไม่มีโอกาสซักกะที
รอก็ได้นะ ไอ้โอกาสเนี่ย :P
สุดท้ายนี้ก็ขอให้รีฟมีความสุขมากๆๆ นะจ๊ะ
แล้วก็ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะ
ตอนนี้อากาศเริ่มเปลี่ยนแล้วนะจ๊ะ

บายจ้า
หน่อง


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:50:30 น.  

 
ครอบครัว ยังไงก็คือครอบครัว

รักแท้ในชีวิตที่หาไม่ได้อีกแล้วเนอะ


โดย: เชอรี่ (JAN_CHERRY ) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:13:41 น.  

 
น่ารักดี
แต่ตาลายชะมัด (ต้องเข้าใจคนมันแก่แล้ว)

เรื่องน่าสนใจดี
แต่ยังอ่านไม่จบเพราะตาลาย
(ต้องเข้าใจอีกคนมันแก่แล้วเพ่งอะไรนานไม่ได้)

แต่เขียนเองหรือเปล่า ถ้าแต่งเอง น่านับถือ
รวมเล่มวันไหนบอกนะ
จะไม่ซื้อ แต่ขอฟรี



โดย: กะนะจัง IP: 203.172.214.122 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:38:07 น.  

 
น้องรีฟ(ถือโอกาสเรียกน้อง อิอิ)
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่บล๊อกนะคะ

บ้านในฝัน คือ บ้านที่มีพ่อกะแม่ และพี่ๆอยู่คะ
(ตอบแบบนางงาม อิอิ)

บล๊อกน่ารักมาก น้อง



โดย: treehouse วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:55:49 น.  

 
บ้านในฝัน
คือบ้านที่มีองค์ประกอบของ บ้าน และ องคืประกอบของ ความเป็นครอบครัว ครับผม


โดย: Commencer วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:31:01 น.  

 
บ้าน...........
อ่านแร้วซึ้งค่ะ
ทำให้รู้ว่า.....ไม่ว่าบ้านแบบไหนจะสำหรับใคร ที่แน่ๆ....บ้าน...คือสิ่งสำคัญสำหรับทุกคน
ชอบประโยคนี้มาก
ขอยืมไปใช้น้าค่ะ


บ้านของหนูขอแค่มีพ่อ แม่ และก้อพี่น้องคนที่หนูรัก
แค่นี้ก้ออบอุ่นแร้ว
ไม่มีที่ไหนที่เราอยู่แร้วมีความสุขเท่าที่บ้านหรอกเนอะ


ป.ล. นู๋อ้อมเองอ่ะ พี่รีฟจำได้ป่าวเอ่ย...อิอิ



โดย: MinNyPinZ IP: 124.120.240.219 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:50:33 น.  

 
มารายงานตัวค่ะ
หายหน้าไปนานเลยค่ะ


โดย: verdancy วันที่: 18 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:28:30 น.  

 
สวัสดีครับคุณรีฟ
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณที่แวะไปดูรูปจากสวิสที่บล๊อกของผมก่อนนะครับ ขอบคุณมากๆ

พูดถึงเรื่องบ้าน...
ผมเป็นคนหนึ่งที่ย้ายบ้านบ่อยเหมือนกัน มีบ้านไปทั่ว ซึ่งทุกที่ที่ไปอยู่ล้วนมีความหมายและความทรงจำหมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือไม่ดีก็ตาม

หากพูดถึงบ้านในฝัน ผมคงไม่ต้องการอะไรมาก แค่คนในบ้านรักกัน เข้าใจกันก็พอแล้วแหละครับ ไม่ขออะไรมากเลย ไม่ต้องใหญ่(แต่ถ้าได้ก็ดี) มีกิจกรรมทำร่วมกัน มีเสียงหัวเราะ มีน้ำตาจากความดีใจ ผมก็พอใจแล้วล่ะ

บ้านเป็นที่ที่ผมกลับมาแล้วรู้สึกปลอดภัยที่สุด อยู่ที่ไหนก็ไม่เหมือนอยู่บ้าน ถึงแม้จะมีเบื่อๆบ้าง แต่พอนึกถึงคนที่ไม่มีบ้าน แล้วรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง ดีใจและพอใจที่เรายังมีบ้านให้ได้หลบจากภัยต่างๆรอบตัว



ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่ และผี...ที่บ้านของฉัน
^
^
ถ้าว่างๆก็แวะมาบ้านผมได้นะครับ บ้านผมมีผีด้วย น่ากลัวนิดหน่อย 555

แล้วคุยกันใหม่ โชคดี มีความสุขด้วยครับ


โดย: อั๊ต (yibby ) วันที่: 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:54:01 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกดีดีเนอะ ชอบบ้านหลังนี้จัง เฮ้อ อนาคตเราคงจะมีบ้านน่ารักๆแบบนี้เนอะ


โดย: สายลมแห่งความหวังดี IP: 124.120.143.224 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:56:20 น.  

 
แวะมาทักทาย สบายดีน่ะรีพ....


โดย: มานั่งอ่าน IP: 202.149.24.129 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:35:24 น.  

 
ตายแล้ว...ทำไมน่ารักอย่างนี้คะ...
น่ารักสุดดดดดดดดดด


โดย: ฮิเดโก๊ะ..จัง IP: 124.120.217.240 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:31:17 น.  

 
บ้านในฝัน บ้านที่มีความรักอยู่เต็มอนูอากาศ ภายในบ้าน เป็นบ้านของสองเรา


โดย: Learn To Love IP: 124.157.244.208 วันที่: 1 ธันวาคม 2550 เวลา:10:36:24 น.  

 
2 เดือนผ่านไปแล้ว สำหรับบ้านใหม่หลังนี้ มีโอกาสเข้ามาแวะบ้านหลังนี้ หลายต่อหลายครั้งแต่ไม่เคยเจอเจ้าของบ้าน....(แอบอยู่ตรงไหนออกมาซะดีๆ) แต่หวังว่าบังรีฟคงสบายดีนะ ว่าแต่หน้าบ้านมันโล่งๆน่ะ น่าจะเอาเฟอร์นิเจอร์มาขายหน้าบ้านด้วย
วันนี้จะได้กลับบ้านแล้วล่ะ ดีใจจัง อยู่บ้านใครก็ไม่สุขใจเท่าได้กลับไปอยู่บ้านพ่อแม่ (บ้านเองคนเดยวยังไม่มีปัญญาสร้าง)
อีกเดือนเดียวก็จะสิ้นปี แล้วนะ ขออวยพรปีใหม่ ผ่าน BG ก็แล้วกัน 1 ปีที่กำลังจะผ่านไป สิ่งดีๆ ที่ผ่านเข้ามาก็เก็บเอาไว้ และทำดีต่อไป สิ่งไหนเลวร้ายก็ทิ้งไป ไม่ควรทำอีก รึอาจ แก้ไขให้ดีกว่าเดิมในวันข้างหน้า ขอให้โชคดี มีความสุขกับทุกๆเรื่อง(โดยเฉพาะด้านความรัก) สุขภาพร่างกายแข็งแรง ธุรกิจการงานเจริญรุ่งเรืองนะ (มีกำไรเมื่อไรก็แบ่งกันบ้าง อย่ามัวเก็บไว้ขอสาวอย่างเดียว..)
ยังคงคิดถึงบังรีฟเสมอ


โดย: Learn To Love IP: 124.157.244.208 วันที่: 1 ธันวาคม 2550 เวลา:11:53:15 น.  

 
คิดถึงบ้าน
คิดถึงพ่อ แม่
คิดถึงเพื่อน
คิดถึง ความรู้สึกดีๆ
คิดถึง กันและกัน
เมื่อไหร่หน่อความรู้สึกแบบนี้จะหายจากไป
และกลับมาสร้างความรู้สึกดีๆใหม่ๆขึ้นอีกครั้ง
ซักวัน


โดย: i want IP: 58.136.19.233 วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:11:13:33 น.  

 
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพให้ดีด้วยนะครับ รีฟเป็นหวัดมี 3 วันแล้ว วันนี้เพิ่มอาการไข้มาอีก 1 รายการ ของฟรี ใครๆก็ชอบ แต่ฟรีแบบนี้ไม่ดีแน่ๆเลย หวังว่า ตื่นขึ้นมาพรุ่งนี้เช้า อาการเหล่านี้จะหายไปนะ

ขอบคุณเพื่อนใหม่และเพื่อนเก่าทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมถึงที่นี่นะครับ ขอโทษที่ไม่ได้ตอบคอมเม้นต์ให้ในตอนนี้ แถมกำหนดการอัพ Blog ใหม่ก็ต้องเลื่อนไปอีก...อ้อ..มีเรื่องน่าดีใจเรื่องนึงที่อยากจะบอก...คือ ตั้งแต่รีฟทำ BG นี้ขึ้นมา ก็ได้เพื่อนเพิ่มขึ้นเยอะแยะเลยล่ะครับ บางคนที่บังเอิญหลงเข้ามาอ่านก็ add เมล์มาคุยด้วย ซึ่งก็ขอบคุณในความรู้สึกดีดีที่มอบให้นะครับ รีฟก็ขอมอบความรู้สึกดีดีกลับไปด้วยเช่นเดียวกัน

ปล.เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย


โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:16:44:18 น.  

 
....แย่จัง อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เจ้าของบ้านก็ดันมาป่วยไปตามอากาศอีกคนซะแล้ว..
จะยังไงก็ตาม ก็ขอให้หายไวๆ และกัน จะได้ อัพบล็อก สักที..
..คอยแล้วเฝ้าคอย คอยเธอจะกลับมา ตะวันลาลับไปในค่ำคืน...แล้วเราจะกลับมาทวงถาม...( New BG)


โดย: Learn To Love IP: 125.27.207.163 วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:22:31:58 น.  

 
แวะมาทักทาย

อากาศเริ่มเปลี่ยน

ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ

พร้อมกับส่ง Tag มาให้ อิอิ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=modtanow&month=12-2007&date=06&group=1&gblog=7


โดย: มดตะนาว วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:8:52:13 น.  

 
เข้าไปดูมาแล้วนะ

เก่งมากมายเลยล่ะ

ว่าแต่เราหาที่เม้นท์ไม่เจอง่ะ

เลยมาเม้นที่นี่แทน อิอิมะว่ากานนะ

ปีใหม่มาจะมาเยือนแล้ว

มีความสุขมาก ๆ นะจ๊ะ


โดย: มดตะนาว วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:13:41:45 น.  

 
อ่านแล้ว คิดถึงบ้านตัวเองจัง หนูอยากกลับบ้านง่ะ ไม่อยากอยู่กทม.แล้ววว


โดย: บวมแบ๋ว วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:11:13:18 น.  

 
สลามัต ฮารีรายอ นะจ๊ะ บังรีฟ


โดย: Y-in-G IP: 58.147.52.23 วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:17:20:12 น.  

 



สุขสันต์วันคริสต์มาส และ สวัสดีปีใหม่ 2551
สนุกกับชีวิตและโอกาสที่ได้รับ
ปฎิบัติกับผู้อื่น เหมือนที่อยากให้ผู้อื่นปฏิบัติกับเรา
ได้รับความสุข อย่าลืมแบ่งปันให้คนรอบข้าง
อย่าหลงลืมคนสำคัญในครอบครัว
.
.
.
.
.
รักคนอื่นๆ แล้ว อย่างลืม "รักตัวเอง"


โดย: pigarea วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:5:49:37 น.  

 
สวัสดีค่ะ ผ่านมาทักทายแล้วก็คงจะอยู่ติดตามอ่านเรื่องใหม่ของพี่นะคะ บ้านของวัลเป็นบ้านที่มีแต่รอยยิ้มค่ะ จะเหนื่อยมาจากไหนกลับถึงบ้านแค่ได้เห็นยิ้มของพ่อกับแม่ก็ทำให้เรายิ้มตามแล้ว
จะรออ่านเรื่องต่อไปนะคะ


โดย: tanta-wan IP: 202.28.78.138 วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:13:57:02 น.  

 
มาแว๊ววววววววววววววว จ้า พี่รีฟ วันนี้ 1 ขึ้นดอย เลยมีโอกาสเข้ามาทักทายพี่รีฟได้ คิดถึงจังนะคะพี่ ดีจัยจัง มากๆๆ ด้วย เลยม่ายยู้จา comment ว่าอะไรดี
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และคิดถึงมากๆๆ นะคะ เพื่อนๆๆ ทุกคนด้วยนะ คงอีกหลายวันเลยเชียวแหละ กว่าจะได้แวะเข้ามาทักทายอีกนะคะ บายค่ะพี่รีฟ
และ ขอสวัสดีปีใหม่ ก่อนเลยนะคะ กลัวจะกลับดอยมะทันค่ะ
ปีใหม่แระ ขอต้อนรับสู่ ปี 2551 นะคะ (แก่อีกปีแล้วจิพวกเราอ่ะ) ขอให้พี่รีฟและเพื่อนๆๆ ทุกคนมีความสูขสมหวังทุกคนทุกท่านและทุกอย่างนะคะ คิดสิ่งไหนขอให้สมใจปรารถนา นะคะ อากาศเปลี่ยนแปลง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ แต่งงานเมื่อไหนคะ ปี 51 แระนะ บอกด้วยจิไปเที่ยว






โดย: ดอกฝิ่น IP: 124.157.177.91 วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:15:32:18 น.  

 
สวัสดีค้า สุขสันต์วันคริสมาสจ้า

และปีใหม่นี้ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ


โดย: มดตะนาว วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:15:32:20 น.  

 
แวะมา อำลา เป็นครั้งสุดท้าย เจอกันใหม่ ใน ครั้งหน้า ได้ข่าวมาว่า พรุ่งนี้ บังรีฟ จะอัพบล็อก ใหม่จ้า...


โดย: Y-in-G IP: 125.27.204.122 วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:22:16:26 น.  

 
เพลงเพราะที่สุด


โดย: กกกกก IP: 118.173.159.169 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:18:05:44 น.  

 
คิดถึงบ้านเลยอ่ะ แบ บ้านที่อบอุ่น ตักแม่นุ่มๆไว้หนุนนอนตั้งแต่เด็กๆวันนี้มันห่างไกลเกินไปไหม
กับคำว่าบ้านของเรา....


โดย: กัสเบล IP: 203.172.221.243 วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:13:47:52 น.  

 
แบ

การที่บัวได้มาอยู่ที่อื่น ที่ไม่ใช่บ้าน

บัวไม่เคยคิดอยากอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆๆ เลย

มีเพื่อนก็ยังไม่พอ

บัวแอบไปเที่ยวข้างนอกบ่อย ๆ ไปหลายๆ ที่

แต่ว่ามีอยู่ที่หนึ่งที่บัวไม่เคยเบื่อเลย คือบ้านของบัว

ไม่ใช่บ้านที่มีแต่หลังคา กะ ปูน กะไม้ เฟอร์นิเจอร์นะ

แต่ว่าบ้านของบัว คือครอบครัว คือเสียงพูดคุย ถึงแม้จะมีความเห็นที่ไม่ตรงกันบ้าง แต่ทุกอย่าง เกิดจากความเป็นห่วงเป็นใจ ใช่แล้ว..........

บ้านคือคนในบ้าน ความรักความห่วงใย ความจริงใจที่ไม่เคยหมด

รักพ่อ แม่ พี่ชาย แมว ม๋า

คิคิ

^^


โดย: ใบบัว IP: 125.27.66.191 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:32:19 น.  

 
ว่าแต่

อยากกินต้มยำอะ ใสเห็ดฟางเยอะๆ

ปลาหมึกสดๆ หนวดเยอะ ๆ

กุ้งนิดหน่อย สามตัวพอ

โหยยยยยยยยยยยยย

อยากกินๆๆ


โดย: ใบบัว IP: 125.27.26.83 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:47:30 น.  

 
จำไม่ได้ว่าเคยมาเยี่ยมบ้านนี้ ตั้งแต่เป็นtheOneYouLove แล้วรึยัง แต่ไม่เป็นไร มาแล้วก็มาอีกได้ เมื่อเพื่อนคิดจะทำอะไร เพื่อนที่ดีก็ต้องคอยเดินข้างๆเป็นกำลังใจให้เพื่อนต่อไป


โดย: ตั้งใจรึใสซื่อ IP: 222.123.142.25 วันที่: 14 เมษายน 2553 เวลา:18:50:27 น.  

 
เป็นบนความที่ดีมากๆ จ้าแบ

ชมชอบที่จะมาอ่านมากมายเลยจ้า

บ้านหลังนี้คงอบอุ่นน่าดูนะ

ชมขออาศัยด้วยนะจ๊ะ

*-*


โดย: ชมพู IP: 119.31.121.66 วันที่: 14 เมษายน 2553 เวลา:20:53:15 น.  

 
ไม่มีที่ไหนที่จะสุขใจเท่าบ้านเรา.......
บ้านคือวิมารของฉันนนนนน


โดย: เป็ดน้อยคอยรัก.. IP: 111.84.40.30 วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:21:39:17 น.  

 
อ่านจบแล้วรู้สึกได้ว่าบ้านรีฟเป็นบ้านที่อบอุ่นจริงๆค่ะ (ขอย้ำว่าอบอุ่นนะคะ ไม่ใช่ร้อน 555+) ทั้งบ้านนี้ และคิดว่าบ้านจริงๆที่ยะลาของรีฟ ก็ต้องเป็นบ้านที่เต็มไปด้วยความสุข มีรอยยิ้ม เสียงหัวเราะแน่ๆค่ะ ... อ่านแล้วคิดถึงบ้านค่ะ .. บ้านเราแสนสุขใจ ถึงจะอยู่ที่ไหนก็ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา .. ถึงบ้านจะไม่สวยเท่าในบล็อกนี้ แต่ก็มีความสุขค่ะ.. ได้เวลาเลิกงานพอดี หิวแล้วด้วย รีบกลับบ้าน กินข้าวแล้วไปนอนผึ่งพุงหน้าทีวีให้สบายใจดีกว่า แล้วจะมาเที่ยวบ้านนี้บ่อยๆค่ะ ^_^


โดย: NOI ~ ^_^ ~ IP: 61.91.248.100 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:57:25 น.  

 
คิดถึง...บ้าน


โดย: เด็กภูธรในสายลม IP: 10.42.105.26, 202.28.182.12 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:33:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ผู้ชายขี้อายในสายลม
Location :
ยะลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

...H a p p y B o x...
ความสุขมีอยู่รอบๆตัวเรา
ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองเห็นมันหรือเปล่า
บางครั้ง...เรารู้สึกว่าความสุขหายไป
บางคราว...เราก็รู้สึกว่าความสุขอยู่กับเรา
นั่นแสดงว่าความสุขของเราไม่คงที่
Happy Box ก็คือกล่องจัดเก็บความสุขของคุณให้เข้าที่
ไม่ให้หนีหายไปไหน
คิดถึงเมื่อไหร่ อยากได้เมื่อไหร่
ก็เปิดออกมาใช้ได้ทุกเวลา......
Friends' blogs
[Add ผู้ชายขี้อายในสายลม's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.