ต้อนรับการมา

ลงเครื่องมาก็มารอแท็กซี่กันท่ามกลางความหนาวที่ 0 องศาเก๋ๆ
แล้วเราก็ได้แท็กซี่ต่อไปสถานีรถไฟแบบไม่ต้องยืนรอขาแข็ง แต่พี่แกมีความเซี้ยวตรงไม่ยอมกดมิเตอร์ ชะนีเลยถามทำไมไม่กด อ่าว
อิแท็กซี่ฟึดฟัดกดมิเตอร์แล้วก็เริ่มขับด้วยความเร็ว 30-40 km/ชม. จังหวะแซงได้ไม่แซง......
หันมามองหน้ากันแล้วพูดสั้นได้ได้ใจความว่า แมร่งขับกวนตีน ！

26元 รสชาติใช้ได้เลย ชอบบะหมี่ใส่ผักดองนี่เป็นการส่วนตัว

梅草扣肉并 อันนี้อร่อยผิดคาด มีผักอยู่ตรงกลาง เค็มๆหวานๆ


ไส้กรอกคล้ายๆกุนเชียงแต่แน่นกว่า ซื้อคู่กันกับแป้งเมื่อกี้ ชุดละ 18 元 อร่อยทั้งคู่







นางชื่อ Sexy tea เลยต้องลองซะหน่อย ไม่ขี่เหร่น๊า รวยมากกก (Rich) 5555

หายนะ

ปิดถนน ไม่มีรถไปเฟิ่งหวาง

ใช่ค่ะ  เรามาทันรถไฟและมาถึง Huaihua(怀化) ในเวลาชั่วโมงกว่าๆตามแพลน แต่ ! ถามพี่ตำ(หนวด)ได้ความว่า หิมะลงหนักมาก ถนนปิด ไม่มีใครกล้าขับรถออกไปเลย  ทำได้แค่ยืนมองรถที่จอดแน่นิ่งอยู่ เพลงพี่เบิร์ดนี่ขึ้นมาเลย......”  กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง “

แต่ระหว่างนั้นก็แอบแซ่ปป้าคนนึงที่ยืนรอความหวังเหมือนกันว่าไปไหน  นางกับลูกชายเป็นคนเฟิ่งหวาง จะกลับบ้านค่ะ แต่ก็กลับไม่ได้เหมือนกัน
เรายืนหนาวงงๆกันซักพักว่าจะเอางัยดี  ซักพักป้าก็ชวนไปนั่งใน kfc เพื่อรอข่าวจากทางบ้าน  

ระหว่างนั้นเราก็เจอคนไทยสองสาวซึ่งพูดจีนไม่ได้เลยแต่มาเที่ยวกันสองคนในนั้นด้วย  (ลักษณะคบกันได้ มีเลือดบ้าอยู่มาก)  พอเดินมาเจอกันข้างนอกก็ถามไถ่ได้ความว่านางมากันสองคน ดีใจและตกลงปลงใจร่วมทางกับผู้ประสบภัยเช่นกันอย่างเรา  

สุดท้ายเรามีทางเลือกเดียวคือ การไปให้ถึง Jishou (吉首) เมืองที่สามารถต่อรถไปเฟิ่งหวางได้ ป้าหารถจากที่นั่นแชร์กันไป
ขึ้นตอนจึงอลหม่านและดั้นด้นดังนี้

สถานีรถไฟ(หัวกระสุน) 怀化南站-รถเมล์ไปสถานีรถไฟธรรมดา 怀化西站-นั่งรถไฟเร็วไป 吉首-ต่อรถยนต์(拼车）ไปเฟิ่งหวาง


ส่วนสองสาว ยุ้ยกับปุ๊ก ตัดสินใจแน่วแน่ว่าจะไม่ไปเฟิ่งหวางแล้วแต่จะไปจางเจียเจี้ยให้ได้ แต่รถไฟเป็นขบวนเดียวกันเลยไปด้วยกันค่ะ เราลงก่อนโดยใช้เวลา 1.30 ชม. ส่วนสองสาวใช้เวลาราวๆ 4 ชม.



การผจญภัยที่แท้ทรู

ใช่ค่ะ ชั้นมีรถไปเฟิ่งหวาง อุวะฮ่ะๆๆๆๆๆ (กระหยิ่มมากอีซิ่ม)เรานั่งกันไป 6คนรวมคนขับ
พี่แกบ่นตลอดทางเรื่องการเสี่ยงตายมารับคนเพราะถนนปิดแบบนี้อันตรายมาก อุบัติเหตุตกเขาขายได้ง่ายๆ



พี่แกขับครื่ดๆๆด้วยความเร็ว  20-40km/ชม. ไปเรื่อยๆโดยคาดว่าจะไปถึงใน 2-3 ชม. เป็นอย่างต่ำ
เราลัดเลาะไปผ่านหมู่บ้าน เลาะเขาไปเรื่อยๆจนเจอรถติดตรงทางโค้งขึ้นเนินขอบเขาและไม่นานเราก็เหมือนคนเหล่านั้น  

รถตายค่าดีออก!  เพราะนานเข้าน้ำแข็งจะเกาที่ล้อรถและพื้นที่น้ำแข็งเกาะมันก็ลื่นและโซ่พี่แกก็หายไปเหลือข้างเดียว
ทางรอดเดียวตอนนี้ลงเข็นสิคะรอไร ！



ฝนก็ลง พื้นก็ลื่น เข็นรถแบบนี้มันก็จะลื่นๆเสี่ยงรถถอยมาทับและโดนรถอีกเลยเหยียบเอาง่ายๆ
หนาวและเหนื่อยวิ่งตามรถหลังจากขับต่อไปได้ เปิดประสบการณ์ใหม่มากกกกกกกอีผี เป็นอย่างงี้อีกเป็นระยะๆ จนถึงปากทางเข้าเฟิ่งหวางเขตเมืองเก่า





คนขับกับป้าบอกว่า เดินต่อไปอีกหน่อยก็ถึงละ รถเข้าไปไม่ได้จริงๆเราต้องไปต่ออีกเป็น ชม. ขอส่งตรงนี้ เราก็เออๆเคๆ อีกไม่ไกล
ดีออกกกกกก !! ถามคนแถวนั้นบอก โห Hongqiao (虹桥) ไปอีก 3 กม. เลยนะ..... ค่ะ !

พูดเลยว่านี่มันเมืองห่าผีชัดๆ ไม่มีรถซักคันบนถนน (มันขับไม่ได้มะ)มีแต่ผีสองตัวนี่แหละเดินอยู่กลางเมือง
และฉลองการมาถึงด้วยการล้มกลิ้งก่อนเลย อีพี่ T ยืนขำกุน้ำหูน้ำตาไหล



ตรอกซอกซอยมีน้ำแข็งเกาะทุกอณู ลื่นมากกกกกกก เพลียยยย  





ยิ่งริมแม่น้ำที่ไม่มีราวหรือรั้วใดใดนี่น่าตายมากสุดท้ายถอดใจ ไม่นอนละที่พักที่บอกไว้ หาที่อื่นค่ะ
ทั้งหนาวทั้งลื่น ตายยยย สุดท้ายตัดสินใจสุ่มหาที่พักริมแม่น้ำ ได้มาแบบไม่คิดเยอะ กุหนาว ！





ห้องกว้างมากกก จนไอร้อนจากแอร์ไม่ถึงคน หน้าต่างเปิดไม่ได้ หนาวววว แต่ที่เด็ดกว่าคือห้องน้ำจ้าาา ไม่มีประตู มีแค่ผ้ากั้น เวลาอาบน้ำต้องปิดไฟ เวลาใครจะเข้าห้องน้ำก็ให้อีกคนรอข้างนอก 5555555 #นี่เพื่อนสาวมะไม่ใช่ผัวเมีย



ได้ที่พักละ กินสิคะจุดนี้ หิวซ่ก ไปร้านอาอึ้มใกล้ๆละกัน ริมน้ำ ซดเตี๋ยวร้อนๆ














เฟิ่งหวาง สงบ และสงัดมากกกก เราเจอผู้คนแบบนับหัวได้เลย ไม่แปลกเพราะวันนี้ไม่มีใครมาได้เลย ไม่รู้จะเรียกว่าดีมั้ยที่ไม่ต้องแย่งชิงใคร
ที่พัก ร้านรวง ปิดเร็วมาก เพราะอากาศหนาวและไม่มีผู้คน .....นี่เราไม่ได้มา Silent hill ถูกมะ?
แต่ยังงัยซะวันนี้เราก็มาถึง ถึงแม้จะได้มองวิวแบบหนาวๆ ถือเป็นประสบการณ์ใหม่ เอาไว้พรุ่งนี้เดินดูเมืองนี้แบบขาวโพลนและใช้สกิลสเก็ตน้ำแข็งกันค่าาาา