จริยธรรมเกิดที่ร้านก๋วยเตี๋ยวต้มยำ นำพาสังคมน่าอยู่ขึ้นจริงหรือ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ณ ร้านก๋วยเตี๋ยวต้มยำที่อร่อยที่สุดในละแวกบ้าน (เพราะจริงๆแถวนั้น มันมีแค่ร้านเดียว) ผมไปทานเส้นหมี่ต้มยำพิเศษที่ชื่นชอบ (ไม่รู้ผมเป็นอะไร กินต้มยำร้านนี้ต้องเป็นเส้นหมี่ ถ้ากินแห้งก็ต้องเส้นเล็ก แต่เย็นตาโฟต้องบะหมี่เท่านั้น) เนื่องด้วย เป็นลูกค้ากันมานานปี เจ้าของร้านก็รู้จัก แม่ครัวมือลวกก๋วยเตี๋ยวก็จำผมได้ เดินไปถึงก็แทบไม่ต้องบอกว่าจะเอาอะไร ยกเว้นอารมณ์แปรปรวนเกิดอยากแหกโค้งนอกเมนู ทีนี้พอทานเสร็จก็จ่ายตังค์เดินกลับบ้าน เดินออกไปไม่กี่ก้าวก็ให้พลันสะดุดใจว่า เด็กลูกจ้างทอนเงินมาเกิน 5 บาท(แน่ะ) ผมก็เลยเดินย้อนกลับไปคืนเงินห้าบาทนี้ แต่การก่อกรรมดีก็อาจไม่ก่อให้เกิดผลดีขึ้นตรงหน้า เพราะลูกจ้างคนนั้นโดนแม่ครัวเขกกะโหลกเบาๆ และเจ้าของร้านอบรมอีกสองสามประโยคว่าให้จงรอบคอบ ลูกจ้างคนนั้น(ท่าทางจะเป็นต่างด้าว)มองผมแล้วบ่นอุบอิบ ผมเดินกลับบ้านมีภาพนั้นติดตานิดหน่อย แต่ไม่มีอะไรติดค้างในหัวหรือในใจให้นอนไม่หลับ ถ้าคิดในแง่ลูกจ้างต่างด้าวคนนั้น หล่อนอาจจะฉุนผมเล็กน้อยที่ดันมาคืนเงิน ถ้าเงียบๆไปซะ ก็ไม่มีใครรู้ใครเห็นใครว่า เพราะวันๆหนึ่ง ที่ร้านขายก๋วยเตี๋ยวได้เยอะ ไม่ได้มีการตรวจเช็คยอดขายแบบสวนอาหารเสียหน่อย หากผมไม่เอาเงินมาคืน หล่อนคงไม่ต้องโดนดุ ถ้าคิดในแง่ผม ผมทำอย่างนี้ผมสบายใจกว่า ถึงแม้ห้าบาทจะน้อย แต่ถ้าร้านไหนลูกจ้างทอนผิดบ่อยๆ เกิดทอนผิดเป็นร้อย กำไรก็หดหายเอาได้เหมือนกัน มันไม่ได้มีหลักประกันอะไรว่าจะทอนผิดแค่ห้าบาท ที่สำคัญ ผมไม่อยากแบบความผิดบาปเอาไว้กับตัว เกิดวันไหนไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวกับแฟนหรือกิ๊ก แล้วหล่อนเกิดนึกได้ เดินมาทวงเงินที่ทอนผิด ผมอาจจะเสียคนเพราะเงินแค่ห้าบาทก็ได้ 55 แต่สิ่งที่สำคัญกว่า ที่ลูกจ้างคนนั้นได้รับจากเหตุการณ์นี้โดยไม่รู้ตัว คือหล่อนมีความรอบคอบขึ้น เพราะเคยผิดพลาดแล้วนั่นเอง ปกติจะแอบเฟอะฟะอย่างไรผมไม่รู้ แต่ยามที่ผมไปที่ร้าน หล่อนจะนับเช็ครายการอาหารนับเงินทอนอย่างระมัดระวัง เพราะกลัวผมจะเอาเงินเกินไปคืนให้โดนดุอีก (ฮา) ถ้าหล่อนคิดว่ามันเป็นบทเรียนจากความผิดพลาด ก็จะเป็นบทเรียนที่คุ้มค่าราคาถูกแค่ 5 บาท และเป็นโชคดีที่ไม่ใช่บทเรียนราคาเป็นร้อยพัน (ถ้าทอนเกินเป็นพัน เรื่องมันคงเหวี่ยงกลับมาที่ผม เป็นบททดสอบจริยธรรมในใจของผมเองมากกว่า) หลังจากนี้ สังคมจะน่าอยู่เพราะจริยธรรม 5 บาทของผมหรือเปล่า ผมก็ไม่ทราบครับ ดูๆไปก็เหมือนผมบ้าๆนะ ครับ ผมมันบ้า ไม่งั้นจะเอาเรื่องแค่นี้มาเขียนเป็นตุเป็นตะได้ไง ...............................................................................เพลงดูไม่ค่อยเกี่ยวกับเรื่อง แต่ผมชอบครับ ถ้าจะมีเกี่ยวบ้างคงชื่อเพลง Trouble in Noodle Shop เอ๊ย Palace Elizabeth Harper สาวคนนี้ทำเพลงเพราะถูกใจผม ไม่แพ้ Irene วงจากค่ายลาบาดอร์ รับประกันความกุ๊งกิ๊งปั๊บปา Baby I love your way ชื่อคล้ายเพลงเก่า Peter Frampton แต่เนื้อหาท่วงทำนองน่ารักเป็นตัวของตัวเองไปอีกแบบครับ ปล.ตอนที่อัพบล็อกนี่ บล็อกแก็งค์อืดสุดๆ แค่แปะโค้ดอัพรูปแค่นี้เองเรื่องหยุมหยิมที่บ้านเล็ก Update XYZ ลูกกวาดแห่งความทรงจำ Lucky Soul หลงรักแบบไม่ตั้งใจ ผลงานที่ไม่มีวันตายของ อ. เหม เวชกร ..รูปเยอะ เน็ตเต่าโปรดระวัง
Create Date : 17 พฤษภาคม 2550
18 comments
Last Update : 18 พฤษภาคม 2550 15:37:17 น.
Counter : 9115 Pageviews.
โดย: อันติกา 17 พฤษภาคม 2550 20:51:08 น.
โดย: Tony KooN IP: 58.9.190.160 17 พฤษภาคม 2550 21:04:18 น.
โดย: DropAtearInMyWineglass IP: 85.230.111.146 17 พฤษภาคม 2550 22:24:18 น.
โดย: ปืนกล IP: 203.131.217.33 18 พฤษภาคม 2550 19:28:34 น.
โดย: aston27 19 พฤษภาคม 2550 10:42:30 น.
โดย: เอ๊กกี่ 25 พฤษภาคม 2550 11:13:23 น.
โดย: คุณน้อย IP: 124.120.239.248 28 กรกฎาคม 2552 7:34:02 น.
โดย: คุณน้อย IP: 124.120.239.248 28 กรกฎาคม 2552 7:39:22 น.
โดย: kk IP: 192.55.18.36 1 สิงหาคม 2552 23:04:35 น.
โดย: เล็ก IP: 124.120.243.52 13 สิงหาคม 2552 15:49:31 น.
โดย: ปีใหม่ IP: 58.181.251.78 8 มีนาคม 2554 12:47:02 น.
โดย: เอ๋หน้าแมว IP: 192.168.0.217, 183.88.88.109 20 สิงหาคม 2554 14:03:52 น.
Now Showing
Far Acoustic
Inconvenient Truth
ยินดีต้อนรับสู่บ้านเสมือนของ เก็ตเตอร์ตู่ จับฉ่ายไซเบอร์ เข้ามาแล้วงง ไม่รู้ว่าไปไหนเชิญอ่านคู่มือก่อน
เยี่ยมๆมองๆ (หน้าแรก เก็ตเตอร์ตู่)
ไว้บอกกล่าวว่ามีอะไรใหม่ๆในนี้ สมุดเยี่ยมทักทาย รวมถึงสารบัญของหมวดต่างๆในอนาคต กดที่ปกเพื่อดู
นกขุนทองร้องวู้
ไว้พูดคุยสบายๆ แสดงความเห็นกับเรื่องต่างๆรอบตัวเราครับ เขียนเรื่องใหม่สัปดาห์ละครั้ง ไม่เสาร์ก็อาทิตย์
เฮโลสาระพา
รวบรวมเรื่องสัพเพเหระที่ผมสนใจ ศิลปะ การออกแบบ ของเล่น การ์ตูน เกมส์ ฯลฯ (มั่วสุดๆ)
ฟังหูซ้ายไว้หูขวา
แอบเขียนถึงเพลงและวงดนตรี"ที่ผมชอบ" ฟังได้บ้างไม่ได้บ้าง เอาไว้เป็นฐานข้อมูลเล็กๆน้อยๆเผื่อผู้สนใจ
อิ่มก่อนดูโขนดูหนัง
ข้อความเก็บตกหลังเสพมหรสพ กับเก็ตเตอร์ตู่+ก๊วนหลานป้าเม้า พี่โน้บ จานเชง และครูอ้วก
ตะลอนโฟโต้
ห้องรวมภาพจากกล้องดิจิตัลเก่าๆ ผ่านมุมมองอันพร่ามัว ตุหรัดตุเหร่ชักภาพไปตามใจอยาก แต่ยังไม่ได้อัพซะที
แผ่นเสียงตกร่อง
ว่าด้วยปรากฏการณ์เล่นซ้ำ ย้ำคิด ย้ำทำ ของโลกดนตรี
กระจอง..งองแงง
ไว้แจ้งข่าวเกี่ยวกับเรื่องที่ผมสนใจแบบสั้นๆ รวบรัด เร่งรีบ ใช้สมองและข้อมูลแต่น้อย เพราะช่วงนี้ผมไม่ว่างจริงๆ รึว่ามีคนอื่น...อะเจ๊ย..
"น้องโน"สีบานเย็นแด๊ดแด๋วตัวนี้
มีไว้เล่นเพลงที่ผมชอบ
ฟังตอนเขียนบล็อกเพลินๆ
คลิกฟังที่ชื่อเพลงเน้อ
บางทีเพลงหายก็ขออภัย
ที่รู้คือทำแล้วเราสบายใจเนอะ