Bloggang.com : getterTu : ขี้แพ้ชวนคุย

ขี้แพ้ชวนคุย

ไม่รู้ว่า คำกล่าวประเภท
"คนที่เคยแพ้ ย่อมเข้าใจอีกคนที่พ่ายแพ้"
มันจะเป็นจริงแค่ไหน แต่ก็น่าจะจริงแหละ
คนที่เคยแต่ชนะ จะเข้าใจคำว่าแพ้ได้ยังไงเนอะ

ช่วงที่ผ่านมา ผมได้คุยเอ็มฯกับน้องบางคน
ที่มาคุยเชิงระบายความเจ็บปวด พ่ายแพ้ เหงา เศร้า
ซึ่งผมต้องออกตัวก่อนว่า ผมไม่ได้มีประสบการณ์ชีวิต
หรือมุมมองลุ่มลึกอะไรขนาดจะช่วยขจัดทุกข์เหล่านั้นได้
ผมได้แต่รับฟังและแสดงความคิดแบบของผมกลับไป
ไม่รู้ว่าน้องเค้าจะนำไปทำให้ชีวิตลอยพ้นทุกข์ได้บ้างหรือเปล่า
ซึ่งบางคนแทนที่ผมจะปลอบใจ ผมกลับปากปลาร้าใส่
จิกกัดตอกย้ำให้น้องเค้ายิ่งดำดิ่งสู่ความมืดมนกว่าเดิม

อ๊ะ ผมไม่ได้ใจร้ายขนาดแม่มดในนิทานหรอกนะ
แต่บางกรณีผมเห็นว่าการปลอบใจเหมือนการเลี้ยงไข้
ถ้าคนไข้ไม่คิดจะกินข้าวเองให้ร่างกายแข็งแรง
สักวันเมื่อเราไม่อยู่ป้อนข้าวป้อนกำลังใจ
แล้วเค้าจะลุกจากเตียงได้เมื่อไหร่กัน
แต่ก็ไม่รู้ว่า หลังจากโดนฉีดยาขนานนี้เข้าไป
น้องเค้าจะนอนซมเศร้าหรือลุกขึ้นสู้ชีวิตต่อ
อ้อ ผมมักจะใช้ยาปากปลาร้านี้กับกรณีคนที่มีปัญหา
เรื่องความรักมากกว่าปัญหาชีวิตการงานหรือความฝัน
เพราะบางทีปลอบใจมากๆ ก็ทำให้ไม่ยอมมองความจริง
ก็ยิงไปตรงๆ เผื่อจะตาสว่างกันเสียที ของแบบนี้ 50:50

จริงๆตัวผมเองนั้น ใช่ว่าจะดีอะไร
ก็เป็นตัวละครประเภทพวกขี้แพ้ที่มักพบในหนังฝรั่งทั่วไป
มักจมอยู่กับความเศร้า ผิดหวัง และล้มเหลวในอดีต
แต่ตัวละครที่คล้ายผมเกือบจะที่สุดน่าจะเป็น พอล ใน CQ
หนังของโรมัน คอปโปล่า (หนังในดวงใจผมเลย)
เหมือนทั้งอาชีพ(เก่า) และความรู้สึกนึกคิดในขณะนั้น
แต่ที่ไม่เหมือนก็คงเป็นเส้นเรื่องของชีวิต(นั่นสิ จะเหมือนได้ไง)
โอกาสที่พอลได้มาแบบบังเอิญ และผลตอบแทนสุดท้ายที่ได้รับ
(พอลได้ทำตามความฝันและได้นางเอกของเรื่องในตอนจบ ว้าว)
อะนะ ชีวิตจริงมันไม่ได้ง่ายอย่างในหนังความยาวเก้าสิบนาทีหรอก
แต่ไม่ว่าโอกาสที่เราได้มาจะเป็นแบบบังเอิญหรือตั้งใจ
สุดท้าย ก็อยู่ที่เราว่า เราจะทำมันอย่างเต็มที่หรือไม่ต่างหาก
ซึ่งผมก็พยายามบอกน้องๆให้ใช้ชีวิตอยู่กับทุกสิ่งอย่างสมดุล
แล้วเราก็จะมีความสุขในชีวิตแบบที่เราควรจะมี
อาจยอมทิ้งอะไรไปบ้าง เพื่อที่จะแลกบางอย่างมา
อุปสรรคอันยิ่งใหญ่ที่คนเรามักละทิ้งไม่ได้
และใช้เป็นข้อปัญหาบอกผมเสมอก็คือ "เงิน"
ทั้งที่ความจริง ถ้าคนเราเลือก"เงินที่น้อยลง"
แล้วสามารถทำสิ่งที่อยากทำจริงๆได้มากขึ้น มันจะดีกว่าไหม
แต่หลายคนก็เลือก"เงินที่มากกว่า" เพื่อชีวิตที่สบายกว่า
แล้วสุดท้ายมานั่งบ่นทรมานกับความฝันที่ถูกกัดกินไป

อย่างเรื่องความฝัน
บ้างอาจรู้สึกท้อแท้เพราะเดินตามฝันไม่ได้ แล้วต้องรู้สึกเจ็บปวด
เวลาอ่านข่าวเห็นไฮโซรุ่นใหม่ประสบความสำเร็จในสิ่งที่เขาเคยอยากทำ
ผมก็ได้แต่บอกให้น้องเขาพยายามทำต่อไป แม้เราจะไม่มีปัจจัยเอื้อแบบไฮโซ
ความสำเร็จที่เราทำได้ บางทีมันก็ไม่ควรเอาไปนับมูลค่าเทียบกันหรอก
เราแค่ทำได้ถึงจุดที่เราพอใจก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราแล้ว
อยู่ที่ว่าเราทำดีที่สุดหรือยัง ถ้ายังก็รื้อทำใหม่จนกว่าเราจะพอใจนั่นแหละ
อย่างน้อย เราก็ยังสามารถบอกตัวเราเองได้ว่า ตูทำดีที่สุดแล้ว
แต่อย่าเอาไปเทียบกับคนโน้นคนนี้ เพราะสุดท้ายมันก็ไม่ทำให้เรารู้สึกดีได้หรอก
ทำไมเราต้องไปอึให้ได้ก้อนใหญ่เท่าช้างให้มันแสบก้นด้วยเล่า
(ขออนุญาตตลกสกปรกหน่อยครับ กลัวไม่เห็นภาพ ฮ่าๆ)
ถ้ามัวแต่เปรียบเทียบ ก็คงจะต้องเกิดประโยคในใจตลอดเวลา
ประมาณว่า "คุณทำดีที่สุดแล้ว แต่ยังไม่ดีพอสำหรับ.... เชิญครับ"

ท่านที่อ่านถึงตรงนี้ ก็คงเริ่มนึกสงสัยว่า
แล้วน้องๆที่มาปรึกษาระบายกับผมจะได้อะไรบ้างหนอ
ในเมื่อไอ้คนที่ให้คำปรึกษาเองก็เป็นพวกแพ้เหมือนกัน
แถมช่างมองโลกในแง่(ตลก)ร้ายเหลือเกิน.. ผมก็ตอบไม่ได้ครับ
แต่ผมก็ได้ทำหน้าที่ในแบบของผมอย่างเต็มกำลังแล้ว
ให้กำลังใจบ้าง จิกกัดกระตุ้นบ้าง ไปตามเรื่อง
อาจมีนั่งทอดหุ่ยถอนใจบ้าง ขอแค่พวกเค้าอย่าหยุดเดิน
เพราะเวลาในชีวิตมนุษย์มันก็ไม่ได้ยาวนานมากมาย
สักวัน ถ้าไม่ตายเสียก่อน ก็คงจะถึงฝั่งที่พวกเขาต้องการ

ในบรรดาน้องๆที่รู้จักผม ก็มักจะมีการพูดคุยกัน
และยกเอากรณีการเลือกทางเดินแบบบ้าบิ่นของผมมาพูดถึงบ่อยๆ
ว่าถ้าวันหนึ่งผมเดินไปถึงฝั่งได้ ควรจะทำตามอย่างผมหรือเปล่า
ซึ่งผมสามารถตอบพวกเค้าได้อย่างไม่ลังเลว่า

"อาจเป็นตัวอย่างที่น่าดูไว้ แต่ไม่ควรทำตามโดยเด็ดขาด"

...........................................................

ปล.1 วันนี้เขียนเรื่องเหมือนจะมีสาระแฮะผม
ปล.2 ขอบคุณโปรแกรมแต่งภาพสุดยอดโดยคุณฝ้าย cottonbook
ผมไม่ต้องเสียเวลาเข้าphotoshop ทำlomolookอีกต่อไป เยี่ยมจิง
ปล.3 วันนี้เขียนเรื่องเหมือนบ้านเล็ก แต่ภาพกับเพลงไม่เหมือนกัน 55
ปล.4 บล็อกแก็งค์ รีบๆ เปลี่ยนฮาร์ดดิสก์อีกรอบเลยดีกว่า โพสต์แล้วก็ค้าง
ช้าเป็นเต่าวิ่งอย่างนี้ เซ็งอารมณ์ขี้เกียจเขียนนะเฟ้ย (ปากจัดอีกแล้วกรู)

Create Date : 20 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 20 พฤศจิกายน 2550 13:05:49 น.

16 comments

Counter : 519 Pageviews.

บางทีคนเราก็แปลกนะคะ ชอบการปลอบประโลมใจมากกว่าการที่จะปากปลาร้าใส่กันถึงแม้ว่าการที่ปากปลาร้าเนี่ยเราจะจริงใจกับสิ่งที่เราพูดไปก็ตาม

เรื่องความฝันแล้วขอเพียงแค่ไม่ปล่อยให้ฝันไปอย่างลมๆแล้งๆ
พยายามทำให้ความฝันเป็นจริงซักวัน ไม่ว่าสิ่งเราฝันไว้ทำแล้วจะประสบความสำเร็จหรือไม่ก็ถือว่าเราได้ทำฝันนั้นแล้ว

โดย: i_am_redangel

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:55:41 น.

น้องหมาโลโมน่ารักจังคุณตู่ ตัวนี้มันเหมือนไอ้แฮมมี่ ที่โดนยาเบื่อไป คิดถึงมัน

เรื่องความพ่ายแพ้นี่จริงแล้วถ้าใครไม่ได้เป็นแล้วเจ็บน่ะ จำได้ว่ารู้สึกครั้งแรกตอนอายุ 15 เข้าวัยสาวพอดี สอบไม่ติดเหมือนโลกทลายเลยค่ะ เพราะหวังมากแต่แล้วก็หาย ฮิๆๆ

ได้รับของแล้วขอบคุณมากค่ะคุณตู่ ไว้ถูกใจอัลบัมไหนแล้วจะอุดหนุนน่ะค่ะ เดี๋ยวขอไปอาบน้ำให้หมาฌอนก่อนไว้บ่ายๆจะลองฟัง อิๆๆ

โดย: แม่เด็กชายสมฌอน IP: 24.5.131.121 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:44:40 น.

การที่ได้ทำตามสิ่งที่ตัวเองฝัน แล้วทำให้สำเร็จถือเป็นความภาคภูมิใจอันยิ่งใหญ่นะครับ

อย่างที่คุณตู่บอก คนเราเลือกได้ว่า "จะเลือกเงินหรือชีวิต" บางสิ่งที่เราเลือกไปได้เงินมากกว่าแต่ได้ความสุขน้อยลง ขณะที่ถ้าเราเลือกความสุขกับอาชีพที่เราทำ ก็อาจได้เงินน้อยลงเช่นกัน

ทำเลยครับ ถ้าสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่เราสามารถทำได้ และทำแล้วไม่เดือดร้อนใคร ลุยโลด

อย่างน้อยก็ดีกว่ามานั่งคิดว่า "ถ้าเราได้ทำ....ป่านนี้ก็คง....."

ปล.หมาตัวนี้เป็นรูปประกอบที่รับบทเด่นมาหลาย Blog แล้วนะนี่ อิอิอิ

โดย: Tony Koon (tk_station

) วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:22:55 น.

โหยยยย สาระแน่นเอี๊ยด

โดย: strawberry machine gun

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:18:37 น.

เพลงที่เปิดน่ารักดีค่ะ

โดย: DropAtearInMyWineGlass

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2550 เวลา:5:14:12 น.

เล่ากันไป ปลอบกันไป ตักเตือนกันไป ก็เป้นความผูกพันที่ดีค่ะ

โดย: renton_renton

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:09:56 น.

ง่า...พี่ตู่

โดย: N o o n IP: 124.120.173.101 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:55:27 น.

..
คนที่เข้ามาคุยด้วยก็มีหลายแบบนะคะ
บางคนเค้ามีคำตอบให้ตัวเองอยู่แล้วในใจ
เพียงแต่ต้องการหาคนรับฟังหาคนเป็นกำลังใจ
อยู่ด้วยข้างๆเท่านั้น
..
..
เราเองก็ชอบแนะนำเพื่อนแบบหักดิบ
อยากบอกให้เค้ารู้ถึงคุณค่าของตัวเอง
แล้วเค้าจะได้เห็นค่าของเวลาที่จะเสียไป
ไม่ถึงกับกดปุ่มปิดเปิดได้ดั่งใจหรอกนะคะ
..
..
ฟูมฟายบ้างได้แต่อย่านานจน
ความรู้สึกนั้นกัดกร่อนตัวเราจนหมด
..
..
เย็นนี้ออกไปลอยกระทง ไปรับลมหนาวกันดีกว่านะคะ

โดย: azamiya

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:09:21 น.

อ่านถึงตรงที่ยกเอา เห็นช้างขี้ขี้ตามช้าง มาเล่าใหม่แล้ว ฮ่าฮ่า เลย

โดย: cottonbook

วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:11:25 น.

ผมเอง ก็ ขี้แพ้ ครับ........
...
แต่ก็สนุกดีที่ได้แพ้ บ่อยๆ...อย่างน้อยก็ออกแรงกำลังกาย กำลังใจ
..
ผมเชื่อว่า ขี้แพ้ ดีกว่า ขี้ขลาด..

โดย: แร้ไฟ

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:58:15 น.

คุณตู่แวะมาบอกว่าชอบ มิติมืด ค่ะ ยังไม่ได้ฟังอีกอัลบัมเลยเพิ่งไปเที่ยวกลับมา

โดย: Special Ed.

วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:5:52:18 น.

แพ้ ผมว่ามันเป็นเรื่องปกตินะครับ
แพ้เพื่อหลาบจำ แพ้เพื่อรู้ว่ามันเจ็บใจ เจ็บปวด

การไม่ยอมแพ้เป็นเรื่องดี แต่ยอมแพ้ไม่เป็นนี่ ผมกลัวพวกนี้ครับ

ปล. เพลงของใครครับ เพราะจัง

โดย: Mesia_82 IP: 203.144.224.162 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:24:59 น.

เพลงเพราะ

โดย: http://www.oknation.net/blog/namtan IP: 125.24.39.50 วันที่: 1 ธันวาคม 2550 เวลา:7:41:59 น.

อ่านแล้วก็คิดถึงกรณีตัวเองนะคะ
เพราะว่าเป็นพวกชอบโวยวายเหมือนกัน
แต่เป็นอารมณ์ว่า ขอฉันโวยวาย ขอกรี๊ด แตกตื่นไปก่อน
แล้วค่อยทำ ซึ่งจริง ๆ ก็ทำได้ แต่ขอกรี๊ดไปก่อน
ฟังดูพูดซ้ำไปซ้ำมาชอบกล

แต่ก็นั่นแหละ อยากได้คนบอกว่า ทำได้ และทำได้ดี
หรือว่าจะเป็นพวก perfectionist ที่ต้องการการย้ำหว่า?
พูดอะไรก็ไม่รู้ ชักเริ่มงง ไปฟังเพลงเฉย ๆ แล้วค่ะ :D :D

โดย: หมาเลี้ยงแกะ

วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:22:49:20 น.

รักอะ

โดย: คิว IP: 203.113.22.82 วันที่: 23 เมษายน 2551 เวลา:12:07:33 น.

ชอบเพลงนี้จังคร๊าบ

โดย: kiw IP: 203.113.22.82 วันที่: 23 เมษายน 2551 เวลา:12:11:59 น.