สิกขิม 14 วันฝันเป็นจริง (ลาชุง - ยุมถัง#2)
ภาพสวยๆ จากฝีมือ พี่บอย และ พีวีน นะคร้าบ..
พอทานข้าวเช้ากันแล้ว ไกด์หนุ่มชาวเนปาลีก็บอกให้พวกเรารีบๆ กันหน่อยเพราะต้องนั่งรถไปยุมถังกันอีกประมาณ 24 กิโลเมตร ความสูงระดับน้ำทะเลที่ 4,200 เมตร ...ระหว่างทางวิวก็ยังเป็นเทือกเขาหิมะที่ละลายไปบางส่วน มีดอกไม้หลายพันธุ์ จึงได้ชื่อว่า "หุบเขาแห่งดอกไม้" ลมแรง หนาวเย็น...ถ้าอยากถ่ายรูปกันก็บอกให้คนขับหยุดจอด...ป้าตาลืมตัวเห็นหิมะเป็นๆ กะเค้าครั้งแรกในชีวิต กระโดดเด้งลงจากรถคนแรกเลย...แต่ไม่มีกล้อง..จ๋อย..เจ้าไกด์หนุ่มเห็นป้าตานั่งหงอย ยืนหงอยคอยพี่ๆ แชะภาพกัน ก็ถามว่าทำไมไปถ่ายรูปกะเค้าล่ะ กล้องก็มี (ซ้ำเติม...เดี๋ยวโดน ) ป้าตาบอกว่าแบตฯหมด ...เจ้าไกด์บอกว่าทำไมไม่บอกเค้าล่ะ จะได้แวะซื้อให้ ...ป้าตาบอกไปว่าต้องใช้แบตลิเธียมไม่ใช่ถ่าย 2A ย่ะ แล้วก็โชว์ให้เค้าดู แล้วถามว่ามีมั๊ยในเมืองกังต็อกอ่ะ...เค้าส่ายหน้า
พี่ๆ เค้าคงจะสงสารก็ร้องบอกให้ไปถ่ายรูป..ก็จะยิ้มหน้าบาน แบบว่าเกรงใจไม่อยากรบกวนพี่ๆ จริงๆ พี่บอยเอากล้องไปสองตัวแต่ด้วยกล้องเค้าไฮโซซะขนาดนั้นเลยไม่กล้าเอ่ยปากว่าขอมาใช้สักตัว...แล้วที่สำคัญการถ่ายรูปเนี่ยป้าตาว่ามันก็มุมใครมุมมัน อารมณ์ใครอยากจะแชะมุมไหนก็ไม่เหมือนกันเน๊าะ (พอกลับมาเห็นจากฝีมือพี่บอยแล้ว....คิดถูกแล้วที่ไม่ไปขอเค้าถ่าย)..โฉมหน้าไกด์หนุ่มเนปาลี(อายุ 23 ปี แต่จำชื่อไม่ได้) กับพี่บอย เจ้าของกล้องไฮโซ ภาพสวยๆ
มาถึงจุดที่เรียกว่ายุมถัง "หุบเขาแห่งดอกไม้" ก็ตะลึกับภาพที่เห็น อลังการขนาด...ถ้าเป็นช่วงเดือนธ.ค.-ม.ค. หิมะตกหนักจะกลายเป็นลานสกีเลย(ที่หมู่บ้านลาชุงก็จะมีหิมะปกคลุมไปทั้งหมู่บ้านเหมือนกัน) มีแม่น้ำไหลผ่าน ซึ่งเป็นหิมะที่ละลายลงมาจากภูเขา
ป้าตา...ไม่กล้องจะถ่าย เลยเสนอตัวว่าจะเป็นตัวไปคุยถ่วงเวลาเจ้าไกด์หนุ่มให้ เพราะเค้าชอบมาเร่งๆ ให้กลับ พี่ๆ เค้าอยากถ่ายรูปนานๆ ...ป้าตาเลยเอาตัวเข้าแลกแม้จะคุยกันไม่ค่อยจะรู้เรื่องก็ตาม แต่ก็เอาฮาๆ ขำๆ ไว้...มานไม่ขำ ป้าตาขำคนเดียวก็ได้ แล้วก็จะมีแขกทางใต้หนีร้อนมาเที่ยวอากาศหนาวเยอะมาก (นิสัยเหมือนพี่ไทย ถุงขนมกินแล้วทิ้งไม่เป็นที่เป็นทาง)...ชาวเนปาลีก็มีมาเที่ยวบ้าง..มีบางกลุ่มคงข้องใจสงสัยว่า...ป้าตาเป็นสาวเนปาลีรึป่าว ทำไมมากะหนุ่มไชนีส(พี่บอย) สาวเจแปนนิส(พี่วีน) ...แล้วก็มานั่งคุยจู๋จี๋กับเจ้าไกด้หนุ่มกันสองคน...ฟังเค้าพูดกันไม่รู้เรื้อง เดาเอา... เจ้าไกด์ก็คงตอบไปว่าป้าตา เป็นสาวสวยแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา...แล้วก็สปีคเนปาลีกันต่อไป...ป้าตาเลยได้โอกาสชิ่ง..ไปถ่ายรูปกับพี่วีน พี่บอย เป็นที่ระทึกว่าเคยมาเลาะเลียบเทือกเขาหิมาลัย แล้วก็ไปพิสูจน์ว่าเป็ฯหุบเขาแห่งดอกไม้จริงป่าว...สองสาวเลยยไปพิสูจน์ที่พุ่มไม้ไกลตาผู้คน..อากาศมันเย็นอ่ะ (มือเย็น นิ้วขยับไม่ได้ พี่วีนเลยเสียสละถุงมือให้..ขอบคุณจ้า)
มีทางไปต่อขึ้นไปสูงอีก ซึ่งจะเป็นเขตทหาร (แต่เรามารู้ทีหลังว่าให้ไกด์พาขึ้นไปได้ แต่ต้องแจ้งกับ บ.ทัวร์ก่อนหรือแอบๆ คุยกะไกด์ก็ได้..อ่ะจำไว้) ลมแรง หนาวเย็นขนาดนี้ จึงมีกระโจมขายชา กาแฟ ...ต้องชิมซะหน่อย
เจ้าไกด์มาเร่งอีกล่ะ ..บอกว่าเดี๋ยวแวะให้ดูบ่อน้ำพุร้อน ป้าตาบอกที่บ้านช้านก็มีย่ะ..เยอะด้วย แต่แวะซะหน่อยก็ดี พี่บอยเห็นทางต้องเดินขึ้นเขา เลยบอกว่าเดี๋ยวรอข้างล่างดีกว่า..(พี่วีนบอกว่าพี่บอยเป็นโรคหอบนิดๆ โรคภูมิแพ้หน่อยๆ ...ลุ้นกันต่อไปว่าจะมีอาการอะไรหรือป่าว) สองสาวเลยเดินขึ้นเนินซะหอบเลย...แอบหนีเจ้าไกด์ไปถ่ายวิวสวยๆ บนสะพานสมใจล่ะ (แต่คนละสะพานกับที่ป้าตาตามหานะ...)
ช่วงที่สองสาวเล่นซ่อนหากับเจ้าไกด์หนุ่ม พี่บอยก็ได้ภาพดอกไม้สวยๆ ใกล้ๆ ที่รถจอดอยู่ ....เจ้าไกด์วิ่งมาตามเก็บสองสาวจนได้...
ตอนหน้าดูวิวระหว่างทางกลับจากลาชุง-กังต็อกนะ..อ้อ ระยะทางประมาณ 120 กิโลเมตร แล้วก็ไปตลาดเมืองกังต็อก ตามหาเครื่องในป้าตาอีกรอบ..จะเจอมั๊ยนะ
Create Date : 19 ธันวาคม 2551 |
Last Update : 19 ธันวาคม 2551 10:44:13 น. |
|
27 comments
|
Counter : 1159 Pageviews. |
|
|
|
โดย: yaniwat วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:10:49:25 น. |
|
|
|
โดย: นายรถซุง วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:11:04:02 น. |
|
|
|
โดย: OFFBASS วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:11:18:32 น. |
|
|
|
โดย: chalawanman วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:12:07:10 น. |
|
|
|
โดย: Jiji&Kaka วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:12:12:00 น. |
|
|
|
โดย: พี่แหม๋ว cougar!! (ฟ้าคงสั่งมา ) วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:13:22:42 น. |
|
|
|
โดย: wayoflife วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:16:07:54 น. |
|
|
|
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:16:15:10 น. |
|
|
|
โดย: nLatte วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:17:03:19 น. |
|
|
|
โดย: bestphuket วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:17:10:25 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:20:14:21 น. |
|
|
|
โดย: หมวย (เจ้านายหัวใจ ) วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:20:22:22 น. |
|
|
|
โดย: adaytrip วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:21:07:44 น. |
|
|
|
โดย: Neilnuch_T วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:21:17:39 น. |
|
|
|
โดย: รัตตมณี (kulratt ) วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:22:43:43 น. |
|
|
|
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 20 ธันวาคม 2551 เวลา:8:06:37 น. |
|
|
|
โดย: พนมรุ้ง12 วันที่: 20 ธันวาคม 2551 เวลา:10:20:57 น. |
|
|
|
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 20 ธันวาคม 2551 เวลา:12:19:05 น. |
|
|
|
โดย: ป้ามด วันที่: 20 ธันวาคม 2551 เวลา:12:29:02 น. |
|
|
|
โดย: wayoflife วันที่: 20 ธันวาคม 2551 เวลา:21:17:28 น. |
|
|
|
โดย: merecat วันที่: 20 ธันวาคม 2551 เวลา:23:09:42 น. |
|
|
|
โดย: พลังชีวิต วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:22:52:59 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]
|
เมื่อเธอยังอยู่... ทำไมไม่พูดคำว่ารัก แต่เมื่อเธอจากไป... ทำไมอยากพูดคำว่ารัก ทุกทุกวัน ทุกทุกชั่วโมง ทุกทุกนาที ทุกทุกวินาที ณ เวลานี้ ฉันทำได้เพียงพาเธอไปกับฉันทุกทุกที่ เพราะฉันต้องการอยู่กับเธอ... ตลอดเวลา ...ณ ที่เหนือฟ้า ฉันจะพาเธอไปด้วยกัน...
Color Codes ป้ามด
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวยมาก ๆ ๆ ๆค่ะ