... วันที่หัวใจสลาย ปวดร้าว ทรมาน ที่สุด ... ความรักของผม ครั้งนี้ มันเป็นการเกิดขึ้นครั้งแรก ครั้งแรกในที่นี้ เป็นความรัก ที่ รัก ผู้หญิงคนนึง รักมาก ยิ่งกว่ารักตัวเอง ยิ่งกว่ารักใคร ๆ โดยที่ผมเอง ก็ไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าทำไม เพราะอะไร เมื่อ สองปีที่แล้ว ในช่วง ปลายเดือนพฤศจิกายน เป็นช่วง เข้าสู้อากาศหนาว หน้าหนาว ฤดูหนาว รึ บางคนเรียกว่าฤดูแห่งความเหงา ผมก็เป็นคนนึงที่รู้สึกอย่างนั้น ในทุก ๆ ปีที่มีอากาศเย็น ผ่านกระทบร่างกาย และก็เป็นเทศกาลที่ใครหลาย ๆ คนรู้จักมัน ว่า ช่วงนี้ จะมี ลานเบียร์ เป็นเทศกาล ทุกปี ซึ่ง สองปีที่แล้ว ผมไม่ใช่คนไปใช้บริการ แต่ไปยืนอยู่ ณ ที่นั้น ที่ตรงนั้น ตรงที่ได้พบเธอ เพราะผม เป็นพนักงานบริการ ลานเบียร์ รึ ทุก ๆ คนเรียกว่าเด็กเสิร์ฟ นั่นแหละ ในคืนวันนั้น ผมก็บริการลูกค้าปกติ อย่างทุกวัน อยากจะรับลูกค้า อยากจะเป็นคนพาลูกค้ามานั่ง เพราะถ้าเราบริการดี ก็จะมี ทิป ซึ่งถือว่าเป็นรายได้หลัก ของ เด็กเสิร์ฟทั่ว ๆ ไป ในคืนนั้นเอง เธอคนนั้นก็เดินเข้ามา กะ ผู้หญิงอีกคน มารู้ตอนที่ได้ไปบริการว่าคือ พี่สาวเธอนั่นเอง ผมไม่ใช่คนเห็นเธอกับพี่สาวมาเป็นคนแรก ไม่ได้พาเธอเดินเข้ามานั่ง ไม่ได้ ไปเชื้อเชิญเธอเดินเข้ามา แต่เธอเดินเข้ามาพร้อมกับ พนักงานเสิร์ฟหญิงอีกคน ที่ เชื้อเชิญให้เธอมานั่งเพื่อหวังจะให้แฟนของ พนักงานเสิร์ฟหญิงคนนั้น มาบริการ เพื่อหวังเงินทิป แต่เหมือน ทุกสิ่งทุกอย่าง เหมือนพรหมลิขิต เหมือนโชคชะตา รึ ฟ้า ที่เล่นตลก ที่ ผู้ชายที่เป็นแฟนของพนักงานเสิร์ฟหญิงคนนั้น ไม่สามารถมาบริการได้ เพราะ ว่ากำลังบริการอีกโต๊ะอยู่ พนักงานเสิร์ฟคนนั้นก็เลยหันมาที่ผม บอกให้ผมไปบริการได้เลย และนั่น ทำให้ทุกสิ่ง กำลังจะผ่านเข้ามาในชีวิตผม และจะเปลี่ยนชีวิตผมไป อย่างมากมาย จนวันนี้ ................ "ไม่ไหวแล้ว ทรมาน ปวดใจ ทำไมเค้าทำกับเราได้ถึงเพียงนี้" ยังมีเรื่องราวอีกมาก แต่วันนี้ผม ไม่ไหวแล้ว แล้วจะมาอัพเรื่องราวต่อไปอีกครับ เหนื่อย กับการเสียน้ำตา มาก ๆ ไม่เคยร้องไห้ขนาดนี้มานานมาก ๆ ๆ ๆ เท่าที่พอจำได้ ก็คงสมัยเด็ก ๆ ตอนไปโรงเรียนอนุบาล เหนื่อย จริง ๆ เหนื่อยแทบไม่อยากเดินต่อไป >   Create Date : 09 มกราคม 2549 15 comments Last Update : 9 มกราคม 2549 4:14:23 น. Counter : 472 Pageviews. Share Tweet

ชีวิตก็เป็นอย่างนี้นะ...ต้องสู้ไปเรื่อยๆๆจ๊ะ   โดย: catt.&.cattleya.. IP: 58.8.100.44 9 มกราคม 2549 8:20:14 น.

แวะมาอ่านค่ะ   โดย: Batgirl 2001 9 มกราคม 2549 12:05:07 น.

ใช้เวลา.......... คนเรา มัก เข้มแข็ง กว่าที่ตัวเองคิด   โดย: สาหร่าย (แร้ไฟ ) 9 มกราคม 2549 19:00:14 น.

ชั้นเข้าใจดีว่าคุณรู้สึกยังไง แต่ชั้นคงเข้าใจได้มากกว่าเพราะต้องสงสัยกับความรู้สึกนี้มากว่า6 ปี คงจะไม่มีอะไรน่าสงสัยหากสิ่งที่เรากำลังทำอยู่คือเรารักกัน แต่ที่น่าแปลกใจชั้นยังคงทุ่มเททุกอย่างอย่างไม่ยอมถอยไม่ยอมแพ้ อันเนื่องมาจากเค้ารักชั้นแค่บางครั้ง แต่ชั้นรักเค้าตลอดเวลา สิ่งที่เจ็บปวดคือฉันไม่ยอมปล่อยเศษแก้วที่แตกออกจากมือกลับกำมันไว้แน่นให้บาดมือ เจ็บปวด หากชั้นเรียนรู้ที่จะรู้จักยอมรับ ปล่อยวาง คงจะไม่ทุกข์เช่นนี้ ดีใจกับทุกคนที่ยอมรับได้ในความพ่ายแพ้ ชั้นเสียใจที่ชั้นแพ้ไม่ลงแพ้ไม่ได้ ถึงได้ทรมานเหมือนตายทั้งเป็นแบบนี้   โดย: ktcc789@hotmail.com IP: 203.146.201.147 13 มกราคม 2549 16:54:04 น.

คุณ ktcc ครับ ผมก็คงเป็นเหมือนคุณมั้ง ที่แพ้ไม่ได้ ซึ่งในหัวใจผมจริง ๆ มันคงเหมือนคุณ คือ ผมรักเค้า รักเค้าตลอดเวลาเช่นกัน รัก โดยที่รู้ว่าความเป็นไปได้มันน้อย แต่ผมก็จะสู้ แต่เค้าเอง ที่กลับจะยอมแพ้ หลายครั้งหลายหนแล้ว เป็นผมที่รั้งเค้าไว้ ใช้ความรัก ใช้หัวใจ รั้งเค้ามาตลอด ซึ่ง ที่เค้าอยู่ ผมก็เชื่อ ว่าเค้าก็รักผมเช่นกัน แต่เหตุการณ์ทั้งหมด เป็นเพียงเพราะผม ไม่พร้อมจะดูแลเค้าได้ ดูแลลูกสาวเค้า (เค้ามีลูกแล้วกับแฟน คนเก่าน่ะครับแม้จะเพิ่งอายุ 24) ผมจึงเข้าใจดี ว่าเราต้องห่างกัน เค้าต้องไปทำงาน ไปพบเจอคนอีกมามาย ซึ่งมันจะทำให้เค้าหวั่นไหว และ เกิดการเปลี่ยนแปลงบ้าง แต่เมื่อไหร่ ที่เค้ามาอยู่ตรงนี้ ตรงหน้าผม เราต่างก็รู้ แค่มองตากัน ก็รู้ว่าเรารักกันแค่ไหน แต่ตอนนี้ ผมก็จะสู้ครับ สู้เพื่อความรักของผม ผมจะเดินมันต่อไป สู้เพื่อซักวัน ผมจะได้เธอคืนมา แม้ไม่รู้ว่ามันจะมีวันนั้นมั้ย สู้ด้วยกัน นะครับ   โดย: flywithbird (flywithbird ) 14 มกราคม 2549 5:13:26 น.

ไม่ได้เข้ามาทักทายซะนาน....จะมาบอกว่าชั้นวางเศษแก้วที่กำไว้ในมือได้แล้วนะค่ะ... ชั้นได้ยอมแพ้แล้ว ยอมแพ้แบบภาคภูมิใจแบบที่ไม่มีอะไรติดค้าง ทุกอย่างที่ผ่านมาจนวินาทีสุดท้ายชั้นทำเต็มที่แล้วทุกอย่างเพื่อคนที่รัก...จนถึงที่สุด ชั้นยอมแพ้พร้อมรับสภาพว่าเกิดมาแค่ได้รักกัน ..แต่ไม่ได้เกิดมาเพื่อใช้ชีวิตร่วมกัน   โดย: ktcc789 IP: 203.146.201.147 23 พฤษภาคม 2549 10:26:41 น.

ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ ....ไม่มีทางหรอกค่ะที่ฝนมันจะตกได้ทั้งปีทั้งชาติ คุณละจะเลือกที่จะยอมแพ้ซะตั้งแต่วันนี้ หรือจะสู้ต่อโดยที่ไม่มีวันจะรู้ว่าจะชนะเมื่อไหร่... ที่สำคัญไม่ว่าจะเลือกทางไหนขอให้ทำทุกอย่างให้เต็มที่ๆสุด สุดๆแล้วคุณจะได้ไม่ต้องมาเสียใจทีหลังว่ายังไม่ได้ทำโน่นทำนี้ ถ้าเหงาๆก้อ Add มาคุยได้นะยินดีให้ทำปรึกษา..   โดย: ktcc789@hotmail.com IP: 203.146.201.147 23 พฤษภาคม 2549 10:30:13 น.

งง   โดย: Noinae IP: 203.154.48.14 15 กันยายน 2549 11:30:42 น.

งง   โดย: Noinae IP: 202.28.38.253 15 กันยายน 2549 11:30:45 น.

บางที เราน่าจะกำเศษแก้วไว้ในมือต่อไป ถึงมันจะปวดร้าวแค่ไหน แต่มันก็สุขใจ จริงนะ การที่เราอยู่กับคนเราที่เรารัก มันสุขใจมากแค่ไหน มากกว่าที่เราต้องทรมานกับคนที่เราไม่ได้รักเลยแม้แต่น้อย   โดย: อืม IP: 124.157.140.94 27 ตุลาคม 2549 17:56:02 น.

ถูกคะ คุณอืมIP ทนเพื่อคนที่เรารัก ดีกว่าทนเพื่อคนที่เราไม่ได้รัก ถึงแม้ว่าคำว่า "ทน" มันจะทรมานมากแค่ไหน แต่มันก็มีความสุขมากมาย เวลาที่ได้คิดถึงและรู้ว่าเรากำลังพยายามเพื่อคนที่เรารัก สุขมากมายจริงๆ คะ แต่มันก็เหมือนกับการที่เรากำเศษแก้วจริงๆ นะ เจ็บตลอดเวลาเลยนะ เวลาที่คิดถึง ฮือๆ คิดถึงจัง แต่ต้อง อดทน คะ พยายามต่อไป เพื่อว่าสักวันจะเป็นวันของเราจริงๆ (ตอนนี้ก็ฝันเอาก่อนนะ)   โดย: น้ำหนาว IP: 58.8.129.40 26 สิงหาคม 2550 11:57:09 น.

แก้วที่มันร้าว....ยังไง....มันก็ไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิม....สู้สู้   โดย: เด็กดื้อ IP: 125.27.193.107 26 สิงหาคม 2550 13:56:48 น.

very sad.   โดย: Rung IP: 203.113.17.172 21 มกราคม 2551 13:07:29 น.

รู้แล้ว ว่าทำใจได้....จะถามว่าเข้ามาแทนที่ไหม... ก็คงไม่....แค่อยากให้ลองเรียนรู้ในเรื่องนิสัยของเรา ว่าจะเข้ากันได้ดีไหม....ไปเรื่อย ๆๆๆๆ แล้วทุกอย่างจะดีเอง....เขาเป้นกำลังให้ตะเองน้า   โดย: ก๊อฟ IP: 58.136.227.1 22 เมษายน 2552 23:06:49 น.

.....   โดย: นุ้ย IP: 118.173.240.42 25 ธันวาคม 2552 22:14:21 น.