เหนื่อยก็พัก หนักก็วาง วุ่นก็ให้ว่าง แล้วทุกอย่างจะสบาย

สงวนลิขสิทธิ์งานเขียนในบล็อกนี้ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาต
ไม่ว่ากรณีใด ๆ


. . . . แวะมาเมื่อไหร่ โปรดทิ้งข้อความไว้ เพื่อให้กำลังใจกันบ้าง...นะคะ . . . ,
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2565
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
21 ธันวาคม 2565
 
All Blogs
 

เพราะความรักเยียวยาทุกสิ่ง



ถึงวันนี้ มีเวลาเขียนบันทึกความประทับใจเก็บเอาไว้
เพื่อเป็นการขอบคุณ และย้ำเตือนตัวเองในวันที่ท้อแท้
ว่ายังมีคนที่อยู่เคียงข้างและช่วยเหลืออย่างไม่มีเงื่อนไข

อาจารย์ชาวญี่ปุ่นเดินทางมาเยี่ยมเพื่อนที่เมืองไทย
เป็นอาจารย์ที่เคยสอนภาษาญี่ปุ่นสมัยเรียนมหาวิทยาลัย สนิทสนมกันและติดต่อกันเรื่อยมา
การพบกันครั้งล่าสุดคือเมื่อ 12 ปีที่แล้ว

เพื่อนอาจารย์แต่งงานกับคนไทย แต่เสียชีวิตไปหลายปี อาศัยในบ้านพักแถวรามอินทราลำพัง
เกิดอุบัติเหตุลื่นล้ม ขาขวาได้รับบาดเจ็บและเดินเหินลำบาก 
เมื่ออาจารย์ทราบข่าว ก็บินมาเมืองไทยและอยู่ดูแลเพื่อนเป็นเวลา 1 สัปดาห์
ในวันสุดท้ายก่อนเดินทางกลับ ได้นัดเจอกัน 
ดีใจมากจนน้ำตาไหล
สัปดาห์นั้น ต้องทำงานวันเสาร์ ได้พักแค่วันอาทิตย์ แต่ใจอยากเจออาจารย์
เมื่อท่านติดต่อมาจึงเดินทางไปพบ พร้อมกับหิ้วกล้วยตาก และสตอเบอรี่ชีสเค้ก ติดมือไปด้วย

อาจารย์ทำกับข้าวให้ทาน อร่อยมาก ได้สนทนา ได้รำลึกความทรงจำต่างๆ ร่วมกัน
รำลึกวันที่เดินทางท่องเที่ยวจังหวัดบ้านเกิดทางอีสานตอนที่อาจารย์และสามีเดินทางไปเยี่ยมเมื่อ 12 ปีก่อน
พูดคุยถึงเพื่อนนิสิตร่วมรุ่น ที่ไม่ว่างมาพบอาจารย์แต่ฝากความระลึกถึงมาด้วย



ที่บ้านเพื่อนของอาจารย์มีหนังสือมากมาย เพราะเพื่อนอาจารย์ก็เป็นครูสอนภาษาญี่ปุ่น 
สามีที่เสียชีวิตไปเป็นนักวารสารศาสตร์ ชอบหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ 
เมื่อได้สนทนาพูดคุยกัน ถึงน้ำท่วมบ้านและสูญเสียหนังสือที่เคยสะสมไว้ไปหมด
เพื่อนของอาจารย์ ท่านมีความยินดีที่จะยกหนังสือเล่มที่สนใจให้เอาไปเก็บรักษา
เมื่อได้ยินดังนั้น แทบน้ำตาไหล และตั้งใจว่าเมื่อหาที่พักที่เหมาะๆ ได้แล้ว 
จะทำการขนย้ายหนังสือที่ได้รับไปรักษาอย่างดี




ไม่น่าเชื่อว่า 
นิสัยคล้ายคลึงกับสามีของเพื่อนของอาจารย์ที่เสียไป หลายด้าน
ชอบหนังสือ ชอบวาดภาพ ชอบดนตรี
หนังสือที่ท่านสะสมแค่เดินดูคร่าวๆ ก็มีความสุขมาก อยากได้เหลือเกิน อยากอ่านเหลือเกิน

เมื่อถึงคราวสมควร ได้ขับรถไปส่งอาจารย์ที่สนามบิน
ท่านให้ถุงขนมมาถุงใหญ่ ถุงกระดาษจากร้าน Don kihōte มีขนมมากมายหลายชนิด
ในนั้นมีซองจดหมายสีขาว โดยอาจารย์บอกว่า "Omamori" 
กว่าจะกลับถึงหอพักเกือบห้าทุ่ม วางของกองไว้บนโต๊ะแล้วนอนเลย

ตืนเช้า รีบอาบน้ำแต่งตัว หิ้วถุงขนมขึ้นรถ ขับไปทำงาน
ระหว่างทำงานก็รับประทานขนมที่อาจารย์ให้อย่างเอร็ดอร่อยจนหมด
จะทิ้งถุงเลยควานเจอซองจดหมายเข้า จึงนึกขึ้นได้ว่า เออ อาจารย์ให้ Omamori มานี่นา เกือบไหมล่ะ เกือบเอาไปทิ้ง...
(โอมาโมริเป็นพระเครื่องของญี่ปุ่นที่ขายกันทั่วไปในศาลเจ้าชินโตและวัดในศาสนาพุทธ ซึ่งอุทิศให้กับคามิของศาสนาชินโตโดยเฉพาะ เช่นเดียวกับบุคคลในศาสนาพุทธ และกล่าวกันว่าให้โชคและความคุ้มครองในรูปแบบต่างๆ-- จากวิกิพีเดีย) 

พอหยิบออกมาดู รู้สึกว่าเป็นเครื่องรางที่หนักและหนาพอสมควร
นึกสงสัยเครื่องรางศาลเจ้าไหนทำไมออกแบบใหญ่พิเศษขนาดนี้ ปกติจะเป็นขนาดกะทัดรัด
พอเปิดซอง ก็เป็นอีกซองอีกที แต่เขียนว่า "Omimai"
เอ้ายังไง?



omimai = การเยี่ยมไข้ 
ด้วยความสงสัยมาก จึงแกะซองและพบอีกซองด้านใน ที่เปิดออกมาก็ถึงกับงงงัน
เพราะมันบรรจุธนบัตรฉบับ 100 ดอลล่าห์ จำนวน 30 ใบ
ทีแรกก็งง เครื่องรางแบบใหม่ออกแบบให้มีลักษณะเป็นแบงก์ดอลล่าห์ปลอมหรืออย่างไร

และนึกขึ้นได้ว่า อาจารย์คงจะลืมใส่ผิดถุง
อาจจะให้เพื่อเยี่ยมไข้เพื่อน แต่ใส่มาในถุงขนม
จึงรีบส่งข้อความถาม



ในวันนั้นต้องบอกเลยว่า รู้สึกร้อนรน กลัวว่า
1) อาจารย์ลืมถุงเงินส่วนตัว
2) อาจารย์ใส่ซองเยี่ยมไข้ผิดถุง
3) หรืออาจารย์จะลองใจ

ประมาณ 30-40 นาที ท่านตอบกลับมา
บอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไร
ความเหนื่อยล้า ความท้อแท้ ความหดหู่ ความสิ้นหวัง ความกังวล ความเสียใจ มันหายไป
มันแทนที่ด้วยความรู้สึกตื้นตันใจ ความปิติ จนกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ได้
"น้ำตาแห่งความยินดี" เป็นอย่างนี้นี่เอง
แม้แต่ตอนนี้ กำลังเขียนอยู่นี้ น้ำตาก็ไหลออกมาด้วยความรู้สึกสุขอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

ตั้งแต่ทราบข่าวว่าล้มป่วยเมื่อ 6 ปีก่อน
อาจารย์และสามีช่วยกันสะสมเงินเดือนละ 100 ดอลล่าห์ หรือตามแต่จะได้ มาตลอด
เพื่อจะให้ใช้รักษาตัว แต่เนื่องจากสถานการณ์โควิด ทำให้ไม่สามารถเดินทางมาเยี่ยม
และไม่สามารถส่งความช่วยเหลือมาได้ 
เมื่อได้มีโอกาสมาไทยครั้งแรกหลังสถานการณ์คลี่คลาย จึงนำมามอบให้
เพื่อเป็น Omamori ให้หายจากโรคภัยที่เป็นอยู่



ความรู้สึกแรกที่นึกขึ้นมาในหัวคือ
あきらめなくてよかった。
"ดีใจจัง ที่ที่ผ่านมา ไม่ยอมแพ้หรือถอดใจไปเสียก่อน"
หลายครั้งที่ความเจ็บปวดทรมาน ความทุกข์ยากลำบาก ถาโถมเข้ามาใส่
จนหลายครั้งรู้สึกท้อ มองหาทางไปต่อ/อนาคตไม่เจอ เหมือนทางมันมืดมน
แต่เพราะมีแม่ จึงยอมที่จะสู้เรื่อยมา
แค่อยากมีชีวิตยืนยาว เพื่ออยู่กับแม่ ได้เห็นแม่มีความสุข และถือเอาสิ่งนี้เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ
เป็นแรงขับเคลื่อนชีวิตมาตลอด 6 ปี ที่เจ็บป่วย

ไม่คิดเลยว่าในวันนี้ นอกจากจะได้มีชีวิตอยู่ต่อดังที่ตั้งใจ
ยังได้พบเห็นความสวยงามของจิตใจผู้คนที่รายล้อมรอบตัว
โลกไม่ได้มืดมน โลกไม่หดหู่ โลกไม่สิ้นหวัง 
มันยังมีความรัก ความสวยงาม ความหวัง ผู้คนจิตใจดีโอบกอดไว้

ดีใจจังที่ไม่ยอมแพ้ 
นี่ไม่ใช่แค่ครั้งแรกหรือครั้งเดียวที่มีมือยื่นเข้ามาช่วยเหลือ
ยังมีเพื่อนๆ สมัยเรียน ที่ถึงแม้จะขัดสน แต่พวกเขาพยายามรวบรวมเงินทองมาช่วยเหลือตามแต่จะหาได้
ห่อข้าวห่อน้ำ แขวนไว้ที่ประตูบ้านตอนเดินไม่ได้
กับข้าวที่ให้ไรเดอร์ไปส่งถึงโรงพยาบาล
แม้จะป่วยนอนติดเตียง รับประทานอะไรไม่ได้เลย แต่ขนมนมเนยส่งไปให้ไม่เคยขาด
จนรู้สึกว่าไม่รู้จะหาสิ่งใดตอบแทนให้ ไม่รู้จะเขียนบรรยายอย่างไรถึงความในใจที่อยากบอกขอบคุณ
มันทรงคุณค่าเหลือเกิน มันพิเศษเหลือเกิน

ในวันนี้ที่จิตใจฟูฟ่องมากกว่าวันวาน
ได้แต่กำชับกับตัวเองว่า 
จงใช้ชีวิตต่อไปอย่างไม่ประมาท 
จงอย่าหลงใช้ชีวิตไปวันวันอย่างไร้ค่า
จงอย่าคิดท้อแท้แม้จะเจอปัญหา/อุปสรรค
จงรักษา/ดูแลร่างกายนี้ให้ดีให้แข็งแรง
จงตอบแทนคืนสู่ผู้อื่นเหมือนดังที่เคยได้รับ
ให้สมกับความรัก/กำลังใจ ความหวังดีของผู้คนรอบตัวที่มีให้

ขอบคุณความรักที่มอบให้มายาวนาน
ขอบคุณมิตรภาพที่นับวันยิ่งแข็งแกร่งดังภูผา
ขอบคุณที่เข้ามาเยียวยาจิตใจให้ฟื้นคืน

จะอยู่ต่อไปตราบนานเท่านาน เพื่อเห็นรอยยิ้มของทุกคน 
นี่คือความรักสินะ ^^




 

Create Date : 21 ธันวาคม 2565
19 comments
Last Update : 9 มกราคม 2566 16:51:21 น.
Counter : 554 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณปัญญา Dh, คุณnonnoiGiwGiw, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณnewyorknurse, คุณหอมกร, คุณSweet_pills, คุณhaiku

 



สวัสดีครับคุณหน่อย

ความรักเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ แต่สัมผัสได้ด้วยหัวใจครับ
ผมอ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบ รู้สึกซาบซึ้งไปกับเรื่องราวที่คุณหน่อยเขียน

ความเป็นจริงของโลกเรา คนทั่วไปมักไม่รู้ว่ามันเป็นอย่างไร
ความเป็นจริงคือ โลกนี้มันเกิดจากจิตของมนุษย์เอง
วัตถุที่จับต้องได้นั้นล้วนว่างเปล่า ไม่มีแก่นสารใดๆ
แต่มันถูกสร้างขึ้นจากจิต แม้กระทั่งร่างกายของเราเองก็เช่นกัน

ชีวิตคนใช่ว่าจะต้องโชคร้ายเสมอไป เดี๋ยวโชคดีก็มาแน่นอน
เรื่องดีๆ ก็ต้องมาแน่นอน เหมือนฟ้าแสนสวยสดใส หลังพายุฝนที่ผ่านพ้นไป
มันเป็นวัฏจักร มันเป็นธรรมชาติ ทุกคนก็อยู่ในกฎแบบนี้เหมือนกันหมด

Omamori เป็นเครื่องรางนำโชค นำความโชคดีมาให้ผู้ที่พกพาเอาไว้
ตัวเราเอง กับ Omamori นั้น ไม่ได้แตกต่างกันเลยครับ
เราทำตัวเองให้เป็น Omamori ก็ได้ครับ
ทำได้ด้วยความรัก ความปรารถนาดี ความเมตตา ความดี
สิ่งใดๆ ที่ Omamori มี ขอให้มีในตัวเราทุกประการได้เลยครับ

ขอให้คุณหน่อยพบแต่โชคดีนะครับ

 

โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) 21 ธันวาคม 2565 19:32:02 น.  

 

อาจาร์ยเป็นผู้มีน้ำใจ..ทั้งกับเพื่อนที่รัก
และลูกศิษย์คนนี้
ซาบซึ้งส์ตามไปด้วยค่ะ..
เข้าใจถึงการที่ พิมพ์บล็อกไปน้ำตาซึมไป

ถึงจะอยู่ห่างไกล
พี่อ้อก็ขอส่งกำลังใจให้ด้วยความรัก
และความปรารถนาดี

ชีวิต(บนโลก) ต้องดำเนินต่อไปค่ะ

 

โดย: เริงฤดีนะ 21 ธันวาคม 2565 20:13:47 น.  

 

คิดเหมือนคุณอ้อครับ

ขอให้ดีขึ้นครับ

 

โดย: ปัญญา Dh 21 ธันวาคม 2565 21:18:51 น.  

 

ซึ้งใจแทนค่ะ
ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวดีๆ
เล่าสู่กันฟังนะคะ

 

โดย: nonnoiGiwGiw 21 ธันวาคม 2565 21:28:24 น.  

 

อาจารย์น่ารักจังเลยค่ะ
แกน่าจะพูดไทยได้แน่เลยนะคะ
วันนี้แวะมาลงชื่อก่อน ขอให้สุขภาพแข็งแรงจ้า

 

โดย: หอมกร 23 ธันวาคม 2565 10:58:41 น.  

 

ขอบคุณบทความดีๆค่ะ

 

โดย: สมาชิกหมายเลข 6441536 24 ธันวาคม 2565 15:27:29 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณหน่อย

ซาบซึ้งกับความรักและความมีน้ำใจ
ของอาจารย์และสามี
รวมทั้งมิตรภาพดีๆของทุกท่านที่มีต่อคุณหน่อยค่ะ

ขอให้คุณหน่อยมีสุขภาพแข็งแรง
มีกำลังใจอย่างเต็มเปี่ยมและมีความสุขในทุกๆวันนะคะ

ฝันดีคืนนี้ค่ะ

 

โดย: Sweet_pills 24 ธันวาคม 2565 23:34:21 น.  

 

ขอบคุณคุณหน่อยมากนะคะที่แวะชมเมนูบ้านต๋า

คุณหน่อยฝันดีคืนนี้นะคะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยค่ะ
กอดๆค่ะ

 

โดย: Sweet_pills 27 ธันวาคม 2565 0:54:14 น.  

 

 

โดย: เริงฤดีนะ 31 ธันวาคม 2565 6:53:12 น.  

 

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๖ ครับ

 

โดย: ปัญญา Dh 1 มกราคม 2566 4:27:03 น.  

 



สวัสดีปีใหม่ 2023 ค่ะคุณหน่อย

พรประเสริฐทุกประการขอให้คุณหน่อยได้รับในปีนี้นะคะ

 

โดย: Sweet_pills 2 มกราคม 2566 0:42:05 น.  

 

น่ารัก
[สวัสดีค่ะ]
ปีใหม่นี้บุญรักษาให้สุขภาพแข็งแรงจ้า

 

โดย: หอมกร 4 มกราคม 2566 7:55:53 น.  

 

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
แข็งแรงๆ ดีวันดีคืนนะคะ

 

โดย: เริงฤดีนะ 4 มกราคม 2566 12:15:50 น.  

 

สวัสดีปีใหม่ครับ

ขอให้สุขภาพแข็งแรง และได้รับสิ่งดีๆ ครับ

 

โดย: ปัญญา Dh 4 มกราคม 2566 15:06:20 น.  

 

สวัสดีปีใหม่
ส่งกำลังใจ แรงเชียร์

 

โดย: katoy 4 มกราคม 2566 18:49:51 น.  

 

สวัสดีปีกระต่ายร่าเริงครับ
มีกัลยาณมิตร มีความรู้สึกดีๆ

 

โดย: สองแผ่นดิน 4 มกราคม 2566 23:08:29 น.  

 

สวัสดีวันพฤหัสฯค่ะ
ิตใจสดชื่นแจ่มใสนะคะ

 

โดย: เริงฤดีนะ 5 มกราคม 2566 8:12:05 น.  

 

สวัสดีปีใหม่ 2023 ครับคุณหน่อย



ขออวยพรให้คุณหน่อยสุขภาพแข็งแรง
การงานก้าวหน้า และการเงินคล่องตัวนะครับ

Have a nice day ^ ^

 

โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) 5 มกราคม 2566 9:00:06 น.  

 

สวัสดีค่ะ ขอให้แข็งแรงๆ นะคะ

 

โดย: หอมกร 5 มกราคม 2566 9:27:33 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


เดหลีสีแดง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]









New Comments
Friends' blogs
[Add เดหลีสีแดง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.