|
|
**French Kiss::Aum&Cedric Love Story::IV**
สวัสดีค่า ได้ฤกษ์กลับมาเขียนแล้ว
หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยกับงานมาหลายวัน
ขอบอกไว้ก่อนว่าแต่เดิมตั้งใจจะให้เลิฟสตอรี่
ภาคที่สี่นี้เป็นภาคสุดท้าย ตามที่เคยโพสต์มาแล้ว
ที่ไดอารี่เลิฟ เพราะเวลาเขียนมีจำกัด
อยากจะเขียนหลายๆตอน
เพราะเรื่องราวความรักของอุ้มกับเซดริก
ถ้าลงรายละเอียดจริงๆ สี่ตอนไม่จบแน่นอน
ตั้งแต่รับกิจการร้านขายอาหาร
ทำให้ไม่มีเวลาเขียนเพิ่ม ก็เลยตัดสินใจให้จบ
(มีหลายๆคนรอนาน และเสียดายที่จบแบบห้วนๆ)
คราวนี้ก็เลยตัดสินใจกลับมาเขียนเพิ่มค่ะ
หวังว่าคงจะมีหลายๆคนดีใจ และรออ่านอยู่นะคะ
มาต่อกันเลยดีกว่าเนอะ
แหม จากตอนที่แล้วก็น่าจะรู้กันอยู่
ว่าคำตอบของอุ้มนั้นคืออะไร ใช่ม้า
เมื่อได้ยินเซดริกเอ่ยปากขอเป็นแฟน
สาวอุ้มก็ดีใจเหลือเกินค่ะ (ยิ้มจนแก้มแทบจะปริ อิอิ)
ตกลงเราสองคนเป็นแฟนกัน
และเราสองคนก็ถือว่าวันที่สิบเจ็ดกุมภาพันธ์
เป็นวันแรกของการเริ่มต้นความรักของเราสองคน
ส่วนแฟน(เก่า)ของเซดริก
เธอก็โทรมาแสดงความยินดีด้วย
เมื่อเซดริกตัดสินใจที่จะคบกับอุ้ม
และทำให้เซดริกมีความสุข
ก็ถือเป็นทางเลือกที่ดีของทั้งสองฝ่าย
เอาเป็นว่า ตอนนี้
ดีค่ะดี มีความสุขกันถ้วนหน้า
(โดยเฉพาะ อุ้ม ก๊าก ก๊าก ก๊าก)
เมื่อเราสองคนตกลงเป็นแฟนกัน
ก็เป็นเรื่องธรรมดาใช่มั้ยคะ ที่ต้องออกเที่ยว
กันฉองต่อฉอง (อะจึ๋ย อะจึ๋ย)
แค่คิดก็น้ำลาย เอ้ย น้ำตาไหล ด้วยความปลื้มใจ
(ทีเลื่อนขั้นจาก คนไม่มีแฟนมาหลายปี
กลายมาเป็นคนมีแฟนกับเค้าซะที ฮ่าฮ่าฮ่า
ในที่สุดเราก็ทำสำเร็จ เยสสสสส)
ออกเดทวันแรก จำได้ว่าเป็นวันอาทิตย์
(เพราะร้านค้าปิดทำการหมดทุกร้าน)
หลังจากเลิกงาน เราสองคนก็ออกไปเดินเล่น
(วันอาทิตย์ยังต้องมาทำงานอีก ขยันกันเจง คู่นี้)
ระหว่างที่เซดริกกำลังโทรศัพท์มือถือ
คุยกับคุณแม่ของเธออยู่ (ซึ่งตอนนี้
กลายมาเป็น คุณแม่สามีของอิฉันไปเสียแล้ว)
อุ้มก็เดินสะเปะสะปะเหมือนคนบ้า เอ้ย ไม่ช่าย
เหมือนคนไม่รู้ทิศทาง (ก็ไม่รู้ทางจริงๆนี่หว่า เพิ่งจะมาอยู่)
ด้วยความสงสาร (รึเปล่าไม่รู้)
เซดริกก็เอื้อมมือของเธอ
มากุมมือเล็กๆ(แต่อ้วนๆ) ของอุ้มไว้...
ตั้งแต่ตอนนั้น ทุกครั้งที่เดินด้วยกัน
เซดริกก็ไม่เคยลืมที่จะจับมืออุ้ม
(ฮิ้วววว กันอีกล่ะ ขออภัยที่ทำให้เลื่ยนนะคะ อิอิ)
ความรักของเราเป็นที่อิจฉาตาร้อน
แก่เพื่อนๆคนไทยที่ไปฝึกงานด้วยกันน่าดู
ใครๆเค้าก็รู้ว่าเราสองคนรักกันเนอะ (อ้วกจาแตกกก)
ใครๆในทีนี้ คือเพื่ิอนๆและครอบครัวเซดริก
เพราะฝรั่งเรื่องมีฟงมีแฟนมันเป็นเรื่องธรรมดา
(รวมทั้งเรื่องเปลี่ยนแฟนของเซดริกก็ดูธรรมด๊า ธรรมดา)
เอ๊ะ หมายความว่าไงยะเนี่ย
มีมากี่คนแล้วบอกมา (อันนี้หลังไมค์)
ทีนี้ มาถึงด่านสำคัญ
คุณพ่อคุณแม่อิชั้นนั่นเอง
คุณพ่อน่ะไม่เท่าไหร่หรอก
(บ้านอื่นคุณพ่อดุ บ้านเราไม่ดุ)
แต่คุณแม่นี่สิ ไม่รู้จะว่าจั๋งใด
(ขนาดแฟนคนที่แล้วยังปิดไว้เป็นปีเลย)
นี่มาฝึกงานเมืองนอก แล้วดั้น มาได้แฟนฝรั่งอีก
แม่รู้เข้าจะว่ายังไงเนี่ย (พูดขึ้นมาแล้วนึกถึงคำแม่)
"อุ้ม พอหนูโตขึ้นหาแฟนฝรั่งให้ได้นะลูก
ฝรั่งน่ะมันดี มันช่วยทำงานบ้าน
เห็นมั้ยว่าฝรั่งเวลามันรักกัน รักกันจนแก่เฒ่า
ต่อให้เมียมันอ้วนเป็นหมูมันก็ยังรักอยู่
ไม่เอาล่ะแม่แฟนฝรั่ง
คนไทยด้วยกันยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย
นับภาษาอะไรกับฝรั่ง วัฒนธรรมก็ไม่เหมือนกัน
เลี้ยงดูกันมาก็คนละแบบ เดี๋ยวก็ยุ่งตายเลย
เออ พูดไปเถอะ เดี๋ยวซักวัน ไม่ชอบอะไรก็จะได้อย่างนั้น
ขืนบอกแม่ มีหวัง โดนถากถางแหงๆเลยตู
ปิดไว้ก่อนดีกว่า ยังไม่อยากให้รู้อ่ะ
อีกอย่าง ยังไม่รู้เลย ว่าเค้าจริงจังกับเราแค่ไหน
ขืนบอกไปแล้วเลิกกัน ขายหน้าเค้าแย่
ว่าแล้ว ลองมาวัดดีกรีความจริงจังและจริงใจ
ของเซดริกกันดูดีกว่า ว่าได้ระดับ
ที่จะพิชิตใจสาวอุ้มคนนี้มั้ย
ข้อที่หนึ่ง มารับมาส่ง แม้จะดึกดื่นแค่ไหนก็ตาม
ข้อที่สอง ยอมรับอาการวีนอันแสนงี่เง่าของอิชั้นได้
ข้อที่สาม ทนกินอาหารรสชาดแบบว่า
อร้อยอร่อยสไตล์แม่ครัวอุ้มจอมมั่ว
(ผู้ที่ตอนนั้นแม้แต่ต้มมาม่ากินก็ไม่อร่อยอ่ะคิดดู)
ข้อที่สี่ ต้องเข้ากับเพื่อนๆอุ้มได้ แบบว่าเลิฟมีเลิฟมายด๊อก
เอ้ย ไม่ใช่ เลิฟมีเลิฟมายเฟรนด์ เหอเหอเหอ
ข้อที่ห้า... ข้อที่หก เจ็ด แปด ร้อย...
ข้อนี้ไม่รู้ข้อที่เท่าไหร่แต่อันนี้สำคัญ
ต้องยอมตามอุ้มไปเมืองไทย
เพื่อทำให้พ่อแม่อุ้มยอมรับตัวเค้าให้ได้
แล้วยังมีอีกหลายต่อหลายข้อ ที่เซดริกสอบผ่าน
เหลือแต่ข้อสำคัญนี่แล่ะ จะสู้รึเปล่าล่ะเฮีย
และแล้ว เย็นวันหนี่ง บนรถเมล์
(ตอนนั้นยังคบกันแบบว่่า
เป็นแฟนคนจนต้องทนหน่อยน้องอยู่เลย)
เซดริกนั่งรถเมล์มาด้วยกันเพื่อส่งอุ้มกลับหอ
จู่ๆ เธอก็พูดขึ้นมาว่า (ขอแปลเป็นเวอร์ชั่นไทย อิอิ)
อีกไม่นานอุ้มก็จะฝึกงานเสร็จ
แล้วก็ต้องกลับเมืองไทย
อุ้มอยากจะแต่งงานกับผมมั้ย
อุ้ย ขอกันง่ายๆอย่างเงี้ยเลยนะ
บรรยากาศก็โคตะระโรแมนติก
(ดีนะเนี่ยวันนี้ได้นั่ง ไม่ได้โหน
ไม่งั้นลองคิดดู ถ้าต้องโหน คนแน่นๆ
แต่ละคนตัวเหม็นๆ แบบที่กรุงเทพฯ
แล้วเธอจะกล้าขอแต่งงานมั้ย)
อุ้มมองหน้าเซดริกไปด้วยอาหารอึ้งอยู่อึดใจ
ก่อนจะเอ่ยปากขึ้นมา...ว่าอะไรนั้น
ติดตามตอนหน้าเด้อ
ขอแอบลงรูปตอนที่เราสองคนตกลงเป็นแควนกัน
อู้ยยยย หน้ายังละอ่อนกันอยู่เล้ยยยย
| Create Date : 13 พฤศจิกายน 2549 |
| Last Update : 25 มิถุนายน 2553 4:41:41 น. |
|
20 comments
|
| Counter : 489 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: aumdeeda  วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:23:06 น. |
|
|
|
| โดย: GingerFever วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:46:55 น. |
|
|
|
| โดย: จอย ณ อาเมียง IP: 172.186.248.3 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:3:39:58 น. |
|
|
|
| โดย: DiamondTom วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:10:25 น. |
|
|
|
| โดย: PddY (PddY ) วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:26:25 น. |
|
|
|
| โดย: fairy_tells วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:44:57 น. |
|
|
|
| โดย: Lilly (supremeking ) วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:14:46:41 น. |
|
|
|
| โดย: stawahna (stawahna ) วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:31:33 น. |
|
|
|
| โดย: fluffyboy101 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:51:21 น. |
|
|
|
| โดย: Joy_Chantonnay IP: 124.120.196.110 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:54:47 น. |
|
|
|
| โดย: เอ้ - Ostojska IP: 147.230.173.49 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:05:53 น. |
|
|
|
| โดย: หนุ่มสาวแดนกีวี่ IP: 222.155.13.236 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:7:03:44 น. |
|
|
|
| โดย: priss-tunn IP: 203.144.176.124 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:12:15 น. |
|
|
|
| โดย: Lilly (supremeking ) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:30:42 น. |
|
|
|
| โดย: PJ en Mario IP: 84.195.40.150 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:24:33 น. |
|
|
|
| โดย: vadaaaa IP: 85.106.136.96 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:40:35 น. |
|
|
|
| โดย: เด็กแมว IP: 85.103.85.238 วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:20:04:15 น. |
|
|
|
| โดย: vadaaaa IP: 78.176.233.25 วันที่: 24 มีนาคม 2551 เวลา:19:21:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Ouagadougou Burkina Faso
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
อดีตคนโรงแรม
ที่ได้พบรักกับหนุ่มชาวฝรั่งเศส
ไกลถึงกรุงบรัสเซลส์เบลเยี่ยม
จากนั้นได้ผันตัวมาเป็นเถ้าแก่เนี้ย
ร้านขายอาหาร ณ เมืองอาเมียง
ทางเหนือของประเทศฝรั่งเศส
ปัจจุบันย้ายมาทำธุรกิจที่ประเทศ
"บูร์กินาฟาโซ"
ในทวีปอัฟริกาตะวันตก
|
|
|
|
|
|
|
|
|
