**French Kiss :: Aum&Cedric Love Story VII** สวัสดีค่ะ ทุกๆคน วันนี้อุ้มไม่ได้ทำงานน่ะ ก็เลยเอาซะหน่อย รีบมาเล่าเรื่องต่อจากตอนที่แล้ว เดี๋ยวจะปูเสื่อนั่งรอกันจนเมื่อยไปซะก่อน อิอิอิ เล่าต่อเลยละกันเนอะ ท้าวความจากตอนที่แล้ว ความรักของอิชั้นและคุณว่าที่คู่หมั้นกำลังจะลงตัว คุณแม่เปิดไฟเขียว เขียวโร่ เชียวล่ะ (แอบดีใจรึเปล่าเนี่ย ที่ขายลูกสาวออก) และวันหมั้นของเราสองต่อสองริมทะเล ก็ใกล้เข้ามา แต่แล้ว ก็ถึงเวลาต้องคุยกับคุณคนอดีตของอิชั้น อะไรจะเกิดขึ้นนั้ น ติดตามกันได้ ณ บัดนี้ แถ่น แถ่น แถ๊นนน จากการได้เจอกันบนเอ็มเอสเอ็น ระหว่างอิชั้นและอดีต บรรยากาศเหมือนจะตึงเครียด (เหมือนเกิดเหตุการณ์ไม่ดีทางการเมือง เกี่ยวมั้ยเนี่ย) คุณอดีตก็ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ ตามธรรมเนียม ทั่วๆไป ทุกอย่างโอเค ไม่มีปัญหา แต่...เมื่ออิชั้นเริ่มเอ่ยถึงเซดริกขึ้นมา โอ๊ะ บทสนทนา เริ่มจะมีแววไม่ดี (อิชั้นเครียดซะ) อุ้มพูดเรื่องแฟน ไม่เท่าไหร่ เพิ่มเรื่องหมั้นเข้าไปอีก เล่นเอา คุณอดีต ตั้งหลักแทบไม่ทัน (ไม่รู้ตอนนั้นเธอถึงกับเป็นลมเป็นแล้งไปรึเปล่า) แต่ที่แน่ๆ หายไปนานมากกกกก (หรือเป็นเพราะมันแอบช๊อคไปแล้วก็ไม่รู้) คุณเธอก็ถามกลับมาว่า คิดดีแล้วเหรอ เพิ่งจะคบกันได้แค่ไม่กี่เดือน เธอก็จะหมั้นกับเค้าเสียแล้ว... เอาแล้วตู ไม่เคยคิดจะทำเธอเสียใจ แต่ทำยังไงได้ ชีวิตต้องเดินต่อไปนะจ้ะ ขืนชั้นรอเธอ ให้เธอรีเทิร์น ชั้นคงต้องย้ายบ้านไปอยู่คานทองนิเวศน์แหงๆ ก็ไม่รู้ว่าตอนนั้น คุณอดีต เค้ายอม(กัดฟัน) ยอมรับได้แค่ไหน แต่ถึงยังไง แม้อะไรจะต้องเปลี่ยนไป เราก็ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ไหนๆเราก็เคยผ่านอะไรต่อมิอะไรด้วยกันมาเยอะ หลังจากเกิดเหตุการณ์วันนั้น อุ้มก็เล่าเรื่องอดีตให้เซดริกฟัง (เค้าก็รู้ๆอยู่บ้างอ่ะนะ) เซดริกก็พอรับได้ แต่ไม่เข้าใจอยู่ดี ว่าทำไมเรายังติดต่อกันอยู่ อุ้มก็พยายามอธิบายน่ะ ว่าคนเคยเป็นแฟนกัน แม้จะเลิกคบเป็นแฟน ก็ใช่ว่าจะคบเป็นเพื่อนไม่ได้ ถึงยังไง ถ้าความรักของเราเข้มแข็งพอ ไม่ว่าใคร ก็ไม่สามารถแยกเราออกจากกันได้ และตอนนั้น ความรักของเรามันกำลังสุกงอม (ตอนนี้เกือบเน่า เอ้ย ไม่เน่าจ้า พูดออกมาด้ายยย) ทำให้ไม่มีอะไรสามารถมาเปลี่ยนแปลง การหมั้นหมายของเราแน่นอน ฮิ้วววว (ความรักมันช่างบังตา คนสองคนซะนี่กระไร ก๊ากๆๆ) แต่แล้ว จู่ๆ ปัญหาเรื่องที่พัก ณ ชายทะเล ก็เกิดขึ้น แต่เดิม เซดริกตั้งใจจะไปขอพักบ้านคุณน้า (น้องชายคุณแม่เซดริก เค้ามีบ้านอยู่แถวนั้น) สุดท้ายเกิดปัญหาอ่ะจิ (เรื่องมันยุ่ง) คือว่าง่ายๆ เค้าเกิดจะไม่ให้เราไปพักขึ้นมา (เอาล่ะสิ ซวยแล้วสิตู ทำไงดีเนี่ย) ทีนี้ เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เงินเรามีจำกัด (มากๆ) ค่ารถไฟ(ทีจีวี)ไปกลับสำหรับเราสองคน ก็ล่อเข้าไปเกือบห้าร้อยยูโร(คืนตั๋วไม่ได้ด้วย) แล้วถ้าต้องไปจ่ายค่าโรงแรมอีก ก็ไม่รู้จะเอาเงินที่ไหน แค่ค่ากิน ค่าเที่ยว (ที่คำนวณกันไว้ ยังไม่มีพอกินดีได้ทุกมื้อเลย) ลำพังเงินเก็บที่เหลือของเซดริก แล้วก็เงินค่าแรงเด็กฝึกงานของอุ้ม รวมกันยังไม่พอจ่ายค่าโรงแรมที่นีซ (ช่วงไฮซีซั่น) แค่คืนเดียวอ่ะคิดดู เซดริกรู้สึกมาถึงทางตันจริงๆ (อุปสรรคความรักทำไมมันเยอะจังวุ้ย) จะหมั้นสาวทั้งที อะไรๆ ก็ไม่ได้ดั่งใจ เซดริกถึงกับน้ำตาตกเลยอ่ะ (ฮืออ เศร้าอีกละ) เคยถามตัวเอง เหมือนกัน เพราะอะไร ถึงทำให้อิชั้นสามารถทำผู้ชายสองคนร้องไห้ได้ ในเวลาไล่เลี่ยกันขนาดนี้ ทำไมนะ ทำไมเราถึงใจร้ายอย่างนี้วะเนี่ย (อิชั้นผิดตรงไหนคะ ขอทราบหน่อย?) ไม่น่าเชื่อว่าความผิดหวังเสียใจ จะทำให้ผู้ชายที่ดูเข้มแข็ง ร้องไห้ได้จริงๆ สุดท้าย เหมือนสวรรค์โปรด ส่งให้เพื่อนรัก เพื่อนแท้ คนเดียวของเซดริก ขี่ม้าขาวเข้ามาช่วยพวกเรา เพื่อนคนนั้นคือ “ปาสกาล” ค่ะ ปาสกาล ให้บัตรเครดิต เซดริกไว้เลย แถมบอกด้วยว่า เอาไปเท่าที่ต้องการ มีเท่าไหร่ค่อยเอามาใช้ (น้ำใจงามเหลือ) โอ้ เพื่อนรัก ช่างซึ้งใจซะเหลือเกินนน(เว่อร์ซะไม่มีเรา) ถึงยังไง หลังจากนั้น อุ้มก็ตอบแทนบุญคุณปาสกาลค่ะ (แต่จะเป็นด้วยเรื่องใดนั้น ไว้เล่าให้ฟังวันหลัง ไม่งั้นยาว) ด้วยเงินช่วยเหลือของปาสกาล การเดินทางครั้งสำคัญของเราก็เริ่มขึ้น หลังจากเดินทางกันโดยรถไฟแปดชั่วโมง เดินหาที่พักกันอีกค่อนวัน...... (ช่วงหน้าร้อนด้วยหายากมาก) สองคืนแรกพักผ่อนกันก่อนเพื่อสำรวจสถานที่ คืนที่สาม วันที่ยี่สิบ กรกฎาคม ปีสองพันสอง หลังดินเนอร์ด้วยกันใต้แสงเทียน เราสองคนก็ออกเดินริมหาด หาสถานที่เงียบๆ เพื่อดำเนินพิธีการ “หมั้น” กันแค่สองคน ไม่มีแขกมาร่วมงาน มีแค่ ทะเล และดวงจันทร์เป็นพยานรัก... สองเรา ปฎิญาณว่าจะรักมั่นคง และจะดูแลกันและกัน ตลอดไป ตราบนิจนิรันดร์... บรรยากาศเป็นใจ พาให้ซาบซึ้ง ยังประทับใจจวบจนทุกวันนี้ เพราะแบบว่า ร้องไห้ไปมากด้วยความปลาบปลื้ม เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่ได้ตระหนักว่า มีใครคนหนึ่ง รักเราอย่างแท้จริง (อุ้ย มีแอบซึ้งเป็นกับเค้าด้วยเหรอเนี่ย) ไม่มีรูปตอนหมั้นมาอวดนะคะ รูปที่ถ่ายไปหกม้วน (เยอะมากนะนั่น) ตอนไปเที่ยวดีสนีย์แลนด์รีสอร์ทปารีส เมืองOostende (ชายทะเลเบลเยี่ยม) Gent (เมืองใกล้ๆบรัสเซลส์) และ Nice (สถานที่แห่งความทรงจำของเราสองคน) ฟิล์มเสียหมดเลยค่ะ เลนส์กล้องเป็นฝ้า เนื่องจากความหนาว อุ้มก็ไม่รู้ว่ากล้องเสีย เพิ่งมารู้ ตอนมาล้างรูปที่เมืองไทย เพราะฟิลม์ล้างออกมา มัว หมดเลย อัดรูปไม่ได้ซักใบ รูปอื่นไม่เสียดายเลยค่ะ เสียดายก็แต่รูปตอนหมั้น แย่จังที่ไม่มีรูปไว้ให้เก็บเป็นที่ระลึก แต่ไม่เป็นไรค่ะ เพราะความทรงจำที่ Nice ยังแจ่มชัดในใจอุ้มเสมอ นีซ มองจากมุมสูงที่เชิงเขาค่ะ (แอบปีนมาซะเหนื่อย) บรรยากาศริมหาด หาดกรวดนะคะ ไม่ใช่หาดทราย รูปช่วงพระอาทิตย์ตกดินที่นีซ โรแมนติกเนอะ บริเวณชายหาดด้านนี้แล่ะค่ะ ที่เราหมั้นกันเงียบๆสองคน แหวนหมั้นคือวงที่นิ้วชี้และกลางนะคะ(ของอุ้มกับเซดริก) แหวนที่นิ้วนางนั่นแหวนแต่งงาน(ที่ฝรั่งเศส) ตอนนี้ไม่ได้ใส่แหวนหมั้นแล้วค่ะ เซดริกเป็นพ่อครัวเวลาทำงาน เค้าให้ใส่แหวนแต่งแค่วงเดียว ส่วนแหวนอิชั้นมันเล็กไปแล้วค่ะ แบบว่า อ้วน (เซ็งอยู่เนี่ย ทำยังไงก็ไม่ผอม เศร้าวุ้ย) ตอนนี้ขออนุญาติซึ้งนิดนึงน่ะ (ห้ามอิจฉากันนะยะ) กำลังหวานหยดย้อย เหมือนจะแฮปปี้เอนดิ้ง แต่...(มีแต่อีแล้วตู) วันเวลาแห่งความสุขของอุ้มกับเซดริกมันมีสั้นนัก เพราะอุ้มกำลังจะเดินทางกลับเมืองไทยแล้วล่ะสิ การฝึกงานจบสิ้นแล้ว วีซ่าก็หมดแล้วด้วยอ่ะ เราสองคนต้องจำเป็นต้องแยกจากกัน(ไม่อยากเลยยย) แล้วความรักของเราจะเข้มแข็ง พอที่จะสู้ความห่างไกลได้หรือไม่ โปรดติดตามตอนต่อไปเร็วๆนี้ค่ะ   Create Date : 20 พฤศจิกายน 2549 15 comments Last Update : 23 สิงหาคม 2550 14:53:52 น. Counter : 779 Pageviews. Share Tweet

เจิมตามระเบียบ อ่านตอนนี้แล้วอย่าลืมตอนหน้าเน้อ ใกล้จะจบแล้วล่ะ (แบบว่าคนเขียนชักจะขี้เกียจ อิอิอิ)   โดย: aumdeeda 20 พฤศจิกายน 2549 4:56:34 น.

ขอให้มีชีวิตรักที่ยาวนาน และขอให้กิจการ รุ่งเรืองๆนะค่ะ   โดย: อ้อย (Hawaii_Havaii ) 20 พฤศจิกายน 2549 6:09:30 น.

แวะมาอ่าน พร้อมกับอิจฉาเล็กน้อยค่ะ ขอให้มีความสุขนะค่ะ   โดย: DiamondTom 20 พฤศจิกายน 2549 10:53:45 น.

มีแค่สองคนก็ซึ้งหลายจ้า สถานที่โรมานซ์ซ๊า คุณเพื่อนน้ำใจงามมั่กๆ นับถือฮ่ะ   โดย: 4ever2gether IP: 203.146.150.130 20 พฤศจิกายน 2549 12:58:14 น.

คุณเพื่อนน่ารักมาก มีน้ำใจ น่านับถือเน่อะ สถานที่หมั้นก็โรเเมนติกนะคะ (ยังม่เคยไปคะ อยากจะไปอยู่เหมือนกัน) ท่าทางเซดริก คงเป็นหนุ่มโรแมนติกมากๆนะคะคุณอุ้ม พาไปหมั้นริมทะเล สองต่อสอง มีทะเลและท้องฟ้าเป็นพยานรัก อะกึ๊ยย..... อ่านแล้วอมยิ้มตามเลยคะ น่ารักจังเลย   โดย: GingerFever 20 พฤศจิกายน 2549 17:11:56 น.

กริ๊ดดด เพื่อนพี่สเตฟานสุดยอดอ่ะพี่ โหห พี่สองคนเนี่ยกว่าจะมาถึงวันนี้ได้เนี่ย ลำบากเนาะ แหมอุตส่าหืซึ้งยังมีแอบฮานะตอนแหวนนะคะคุณพี่ แหมม เสียดายแทนอ่ะที่รูปตันเสีย ไม่เป็นไรพี่ กลับไปย้อนอดีตใหม่สิคะคุณพี่ รออ่านตอนต่อไปอยู่นะเจ้าตะ อิอิ ปล.อากาศแม้ว รักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: จอย ณ อาเมียง (Jolie_Joy ) 20 พฤศจิกายน 2549 21:36:00 น.

มาอ่านตำนานชีวิตคุณอุ้มค่ะ รอตอนต่ออยู่นะคะ   โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ 21 พฤศจิกายน 2549 2:58:29 น.

หวัดดีคะคุณอุ้ม ตามมาอ่านรายงานข่าวคะ แล้วก็มาชวนไปอ่านเรื่องของเราด้วย อย่าลืมติดตามนะคะ แหมชีวิตเหมือนละครเลยคะ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นไปได้ถึงเพียงนั้น อิอิ จะมาลุ้นต่อ   โดย: Lilly (supremeking ) 21 พฤศจิกายน 2549 11:40:29 น.

หว๊าน หวาน หวานกว่าน้ำตาล ฮิฮิ มีความสุขมากๆนะค่ะ   โดย: Hawaii_Havaii 22 พฤศจิกายน 2549 0:18:37 น.

ดีค่ะ ตามมาอ่าน แอบมาเขียนบล็อกเหมือนกันค่ะ   โดย: ostojska 22 พฤศจิกายน 2549 3:44:47 น.

ตามมาอ่านตำนานรักหวานซึ้งจ้า อิอิ   โดย: *eeh* IP: 61.91.41.93 22 พฤศจิกายน 2549 15:42:43 น.

อ่านกี่รอบก็ยังปลื้มและอดยิ้มไม่ได้กับเรื่องราวของทั้งสองคนเสมอเลยค่ะ แน่ะ แวะมาเกนท์แล้วด้วยนะคะเนี่ย รอบหน้าเชิญน้องจอยมาแอ่วที่บ้านด้วยเลยค่า...   โดย: bunny2teddy IP: 84.195.40.150 22 พฤศจิกายน 2549 16:12:43 น.

หวัดดีค่ะคุณอุ้ม เจี๊ยบเองค่ะ แอบตามมาจากไดอารี่ค่ะ บล๊อกใหม่น่ารักจังค่ะ สีหว๊าน หวาน เจี๊ยบ ขออนุญาติ add บล๊อก คุณอุ้มไว้ก่อนนะค่ะ เผื่อได้กลับมาอ่านอีกค่ะ อันนี้ บล๊อกเจี๊ยบค่ะ แต่เขียนที่ blogger.com www.hulya-memis.blogspot.com   โดย: hulya_memis IP: 124.120.182.135 22 พฤศจิกายน 2549 20:58:51 น.

เพิ่งรู้ค่ะว่าคุณอุ้มมีบล๊อก งั้นขอแอดไว้เหมือนกันนะจ้ะ   โดย: BeamerFamily [Lin] IP: 68.39.84.100 22 พฤศจิกายน 2549 21:36:31 น.

แวะเข้ามาดูเผื่อคุณอุ้มอัพบล็อกใหม่คะ   โดย: GingerFever 23 พฤศจิกายน 2549 1:15:33 น.