วันธรรมดากับสิ่งเล็ก ๆ รอบตัว
วันนี้เป็นวันทำงานธรรมดาที่เหมือน ๆ ทุกวัน
แต่วันนี้การผลิตในกะเช้าเครื่องหยุด maintenance เกือบจะหมดโดยเฉพาะเครื่องใหญ่ที่เป็นเครื่องต้นน้ำที่มีหน้าที่ต้องจ่ายงานให้ line ต่อไปอีก 8 line จอดซ่อมดังนั้นเครื่องอื่น ๆ เลยจำเป็นต้องหยุดทำงานโดยปริยาย
เครื่องเริ่มทำงานพร้อม ๆ กับกะดึกที่เริ่มเข้ามาทำงานแต่เครื่องปลายน้ำอื่น ๆ ก็ยังจอดรองานอยู่กว่าจะมีงานให้เริ่มทำงานได้อย่างต่อเนื่องก็คงจะหลังเที่ยงคืนไปแล้วนู่นแหละ
ปัญหาอีกอย่างคือ พอเครื่องใหญ่จะเริ่ม start แต่พนักงานที่ปรกติมีกัน 5 คน วันนี้มาทำงานกัน 2 คน โอ้ววววววแม่เจ้า อยากรู้จังว่าเค้าอนุมัติให้ลากันได้ยังไง ซึ่งมันก็ไม่ได้อยู่ในอำนาจการตัดสินใจของเราซะด้วยซิ
ก็เลยได้แต่แก้ปัญหาเฉพาะหน้ากันไปก่อนไปตามพนักงานเครื่องโน้นเครื่องนี้ให้มาช่วยงาน ถ้าเป็นที่อื่นก็ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะแต่เด็กที่นี่แรงงงงงง มาก ที่คนอื่นเคยเจอมาคือ "ให้ผมไปช่วยเค้าแล้วพอ มีงานผมก็ต้องกลับมาทำงานเครื่องผม เหมือนผมทำงานสองต่อเลยนะ" อะไรอีกเยอะแยะ
บางคนถึงขั้นจะต่อยหัวหน้างานถ้าไปเซ้าซี้เอามากๆ โดยเฉพาะหัวหน้างานที่เป็นผู้หญิงและมีลูกน้องเป็นชายฉกรรจ์ ประมาณ 90% ด้วยแล้วยิ่งเป็นที่ลำบากตอนแรกที่มาใหม่ ๆก็เคยลองของเหมือนกันค่ะ ถึงขั้นเอาปืนไปขู่ถึงที่พักเลยก็มี แต่ตอนนี้ไม่มีแล้วละ แล้วคนนั้นก็ถูกอันเชิญให้ออกไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
แต่วันนี้เดินตรวจ line พบว่าพนักงานจากเครื่องปลายน้ำอื่น ๆ มาช่วยกันทำงานอย่างที่ไม่ต้องให้บอกให้สั่งกันเลย แถมสีหน้าแต่ละคนยิ้มแย้ม เต็มใจมาช่วยกันทุกคน
คนเราถ้าโดนบังคับใจให้มาทำอะไรที่ไม่เต็มใจ เป็นธรรมดาอยู่แล้วที่งานที่ได้จะออกมาไม่ดี แต่วันนี้รู้สึกได้ถึงความสามัคคีของพนักงาน นึกไปถึงความสามัคคีของคนในประเทศเราเดี๋ยวนี้นะ... นี่แค่พลังของคนกลุ่มเล็ก ๆ ยังทำให้คนที่มองเข้ามามีความสุขใจได้แต่ถ้าเป็นความสามัคคีของคนทั้งชาติ ยังแอบนึกไปว่าเราคงจะมีความสุขกันมากมายขนาดไหน
อยากให้สีเสื้อหายไปจากใจคนไทยซะที... ประเทศเราคงจะสงบน่าอยู่กว่านี้... ในหลวงเราคงจะเหนื่อยน้อยกว่าตอนนี้...
ขอให้โลกสงบสุข....โอมเพี้ยง ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
Create Date : 30 มิถุนายน 2554 |
|
11 comments |
Last Update : 30 มิถุนายน 2554 3:04:19 น. |
Counter : 667 Pageviews. |
|
|
|