Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2555
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
5 มิถุนายน 2555
 
All Blogs
 
วันนี้เมื่อนานมาแล้ว

วันนี้นึกอยากจะเขียนเรื่องที่มันค้างคาใจมา 20 กว่าปี

จำได้ว่ามันเป็นภาพที่ติดตาและยังแจ่มชัดอยู่เสมอ ๆ เมื่อถึงวันนี้ของทุก ๆ ปี

กาลครั้งหนึ่งเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ กำลังนั้งคลอเคลียอยู่ข้าง ๆ ตัวคุณแม่ เพราะวันนี้เป็นวันหยุดที่แม่ไม่ต้องไปสอนหนังสือเด็กหญิงดีใจเป็นพิเศษ แต่เหมือนวันนี้ที่บ้านจะต้องมีอะไรเป็นพิเศษแน่ ๆ เพราะญาติ ๆ มารวมกันที่บ้านเยอะมาก ทั้งคุณปู่คุณย่าและลุงป้าญาติฝั่งพ่อมากันหมดเลย แค่ปรกติที่บ้านเป็นครอบครัวฝ่ายแม่ที่จะเป็นครอบครัวไทยสมัยเก่าก็จะมีสมาชิกเยอะอยู่แล้ว

และตอนนั้นก็มีเสียงพี่สาวของแม่เรียกให้แม่ขึ้นไปนอนบนที่นอนหน้าตาประหลาด มันเป็นแผ่นไม้กระดานตีเป็นเหมือนคอกสี่เหลี่ยมยกสูงจากพื้นเล็กน้อย แม่ขึ้นไปนั่งข้างบนแล้วบรรดาผู้ใหญ่ก็เอาก้อนถ่านไฟมาใส่รอบ ๆ แต่ตอนนั้นเด็กหญิงยังอยากกินข้าวเหนียวไก่ย่างที่แม่กำลังป้อนอยู่ เลยตามเข้าไปเกาะขอบที่นอนใหม่ของแม่ ทันไดนั้นก็มีเสียงเอ็ดอย่างรุนแรงของคุณย่าว่าอย่าเข้าไปใกล้แม่นะออกไป !  ออกไป ! ตอนนั้นเด็กหญิงไม่เข้าใจว่าทำไมต้องห้ามกันรุนแรงขนาดนั้น เด็กหญิงไม่สบอารมณ์ แต่ก็ขัดคำสั่งผู้ใหญ่ไม่ได้เลยต้องถอยออกมานั่งดูอยู่ห่าง ๆ

แล้วทันไดนั้นคุณแม่ก็ลุกเข้าไปในครัวและออกมาพร้อมกับ ตับไก่ในหีบไม้ไผ่เล็ก ๆ เด็กหญิงมองไปที่คุณแม่เห็นแม่ยิ้มมาให้ และรู้ทันทีว่ากำลังจะได้กินตับไก่ย่างแน่ ๆ เด็กหญิงก็เดินไปเกาะที่ที่นอนของแม่อีกครั้งหวังว่าจะได้ดมกลิ่นตับไก่ย่างหอม ๆ และ กินข้าวที่แม่ป้อนด้วยมือแม่ แต่ อย่าเข้าไป ออกไป ใครก็ได้กันเด็กออกไปที

เด็กหญิงทั้งโกรธทั้งโมโหแต่ก็ต้องนั่งอยู่ห่าง ๆ และสุดท้ายแม่ก็ต้องเอาตับไก่ไม้นั้นฝากคุณป้าเอาออกมาให้เด็กหญิงนั่งกินเองอยู่ลำพัง...

เด็กหญิงคนนั้นก็เจเองอ่ะแหละตอนนั้นทั้งโกรธทั้งเสียใจหลายอารมณ์ แต่พอเวลาผ่านไป โตขึ้นถึงได้รู้ว่าไอ้ที่นอนประหลาดที่คุณแม่ต้องขึ้นไปนอนอยู่หลายวันนั้นมันคือการอยู่ไฟของคนสมัยก่อน แสดงว่าวันนั้นน้องคลอดแม่บอกว่าน้องคลอดกลางลานบ้าน เมื่อก่อนอยู่บ้านทรงไทยโบราณที่จะมีชานบ้านกว้าง ๆ ทำด้วยไม้ต้นใหญ่ๆ ไม้ปูพื้นแผ่นนึงกว้างเป็นเมตรก็มี มิน่าละวันนั้นยังนึกแปลกใจอยู่ว่าทำไมผู้ใหญ่ทุกคนจะต้องมาพูดหยอกเล่นกับเราว่าขอน้องนะ ลุง น้า ป้า จะเอาน้องไปเลี้ยงนะ วันนั้นเจตอบว่าไม่ให้ เค้าถามว่ารักน้องมั๊ย เจตอบว่า รัก เพราะถ้าไม่รัก เค้าจะเอาน้องไปเลี้ยงเอง ถ้ารู้ว่าตอบว่าไม่รักเค้าจะเอาน้องไป รู้งี้ตอบว่าเอาไปเลยดีกว่า 5555

มิน่าละคุณย่าถึงได้ห้ามอย่างเด็ดขาดว่าห้ามเข้าไปใกล้คุณแม่ก็ตอนนั้นเราอายุยังไม่สองขวบดีเลยนี่นา ใครเค้าจะคิดว่ามันจะคิดจะจำได้ขนาดนี้ ก็ที่รู้ว่าตัวเองอายุเท่าไหร่ก็เทียบเอาจากความต่างกับน้องอ่ะนะตอนนั้นก็นึกว่าตัวเองรู้เรื่องทุกอย่างแล้วละซิ อิอิ ยังไงก็ Happy Birth Day นะไอ้น้องชาย




Create Date : 05 มิถุนายน 2555
Last Update : 15 มิถุนายน 2555 0:41:53 น. 0 comments
Counter : 519 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Dalapat
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




กำลังใช้ชีวิตอย่างพยายาม หรือ กำลังพยายามใช้ชีวิต แต่ยังไงพรุ่งนี้ต้องดีกว่าวันนี้ จะพยายาม ^_____^
free counters
Free counters
Friends' blogs
[Add Dalapat's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.