จอมใจเจ้าป่า ตอน 4 part 1
วีรสิงห์คิดว่าเขาคงตายเสียแล้วจากคมมีดของหมาลอบกัดตัวหนึ่งแม้จะถูกแทงไม่ลึกนักและหลีกเร้นจากการล่าของมันมาได้แต่เขาก็เสียเลือดมากเกินกว่าที่ร่างกายจะรับไหวเขาซ่อนตัวอยู่ในแอ่งน้ำนานนับชั่วโมงหลังจากที่มันควานหาตัวเขาแทบจะทุกตารางนิ้วของพื้นที่มันตั้งใจจะฆ่าเขาให้ได้ทำแม้กระทั่งยิงปืนสุ่มไปตามพงหญ้าหรือผืนน้ำที่มีเงาดำตะคุ่มเขาซ่อนตัวค่อยเร้นกายไปกับสายน้ำจนร่างกายเริ่มไร้เรี่ยวแรงก่อนที่สติจะเลือนหายชายหนุ่มจำได้เพียงว่าตะเกียกตะกายหอบหายใจอยู่ริมฝั่งน้ำตื้นแห่งหนึ่งด้วยความอ่อนเพลีย ตัวใหญ่เท่าหมีเลยตาลีน่าเจอนอนอืดอยู่ทางโน้น เสียงแจ๋วๆร้องลั่นจนเขาต้องกะพริบตาขึ้นมอง แต่ด้วยดวงตาที่พร่ามัวและแสงจ้าที่ยังไม่คุ้นทำให้เห็นเพียงใบหน้าเลือนๆของใครบางคน ยังไม่ตายนี่ ดวงตากลมโตเบิกโพลงมองดูเขาอย่างยินดีในสติที่เหลืออยู่น้อยนิดจำได้แต่เพียงว่าเป็นดวงตาสีน้ำตาลแจ่มแจ๋วราวกับลูกแก้วที่ส่องแสงเป็นประกายวับวาวดุจดวงดาวนำทางประกายวาววามนั้นยังติดตาก่อนที่ทุกอย่างจะดับมืดมิดลง ตาเร็วเข้า สลบไปอีกแล้วจะตายหรือเปล่า ให้ลีน่าไปเรียกคนมาช่วยมั้ย ไม่ต้องครับคุณหนูแหม่มเจ้ากรน่าจะพอแบกไปไหว ชายชราสะกดเสียงให้เรียบระงับอาการตื่นเต้นเพื่อไม่ให้เด็กสาวตรงหน้าจับสังเกตได้ก่อนจะส่งภาษาพื้นเมืองกับชายหนุ่มอีกคนที่ติดตามมา นิกรเป็นลูกหลานชาวบ้านแถบนี้เขาเป็นชายหนุ่มวัยฉกรรจ์เรือนร่างสูงใหญ่ที่ทำงานได้อย่างขยันขันแข็งมีน้าที่หลักคือคอยดูแลรับใช้ตาศักดิ์และยายพรเขาเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกเลี้ยงตามมีตามเกิดในหมู่บ้านจนอายุสิบกว่าขวบนายศักดิ์และนางพรจึงพบเข้าและขออนุญาตเมษาเอาเขามาเลี้ยง ชายหนุ่มช่วยทำงานหนักได้ดีทั้งสู้งานและอดทนไม่ทำตัวเกเรแต่เสียอยู่อย่างเดียวตรงที่เป็นใบ้นายศักดิ์เลี้ยงดูพร่ำสอนจนเขาสามารถสื่อสารด้วยการอ่านริมฝีปากและใช้ภาษามือง่ายๆได้ชายหนุ่มเข้าใจทั้งภาษากลางและภาษาพื้นเมืองประกอบกับอยู่ภายใต้การดูแลของครอบครัวเทพวัฒน์จึงสามารถอยู่ได้อย่างไม่ลำบาก เอ็งพาคุณไปที่กระท่อมของเอ็งหาเสื้อใหม่ๆเปลี่ยนให้เสีย ทำความสะอาดแผลไว้ด้วย ข้าจะไปเอายาเสร็จแล้วจะตามไปนายศักดิ์สั่งเป็นภาษาพื้นเมืองเพื่อให้แน่ใจว่าเจ้านายคนเล็กจะฟังไม่ออก ลีน่าไปกับนิกรด้วยนะตา คุณลีน่าไปเอายากับตาดีกว่าสายตาไม่ค่อยดีจะได้ช่วยดู เด็กสาวพยักหน้าหงึกหงักตื่นเต้นเสียนัก บอกเฮียดีไหมตาเป็นใครที่ไหนก็ไม่รู้ อย่าเพิ่งบอกเลยครับ ทำไมล่ะ หล่อนเอียงคอมองคิ้วขมวด ตากลมโตฉายแววใคร่รู้ น่าจะเป็นคนของฝั่งนู้น นายศักดิ์ค่อยๆเรียบเรียงคำพูดเด็กสาวตรงหน้าฉลาดนักถ้าหลุดอะไรออกไปสงสัยต้องซักกันไม่จบไม่สิ้น ตารู้ได้ไง ผิดจากที่คิดไว้เสียเมื่อไหร่ ยังไม่ทันขาดคำเจ้าหล่อนก็คาดคั้นเอาคำตอบทันที พวกคนงานที่นี่ตารู้จักทุกคนนะคุณหนูแหม่ม นายศักดิ์ไม่ได้พูดเกินความจริง สายตาของเสือเฒ่ายังคงแหลมคมไม่ได้ฝ้าฟางไปตามสังขารทุกครั้งที่บุตรชายคัดคนดูแลความปลอดภัยจะต้องพามาให้พ่อช่วยดูเสมอถ้าเป็นพวกนักเลงมีประวัติโชกโชนมักไม่มีหลุดรอดจากสายตานายศักดิ์ไปได้ อีกอย่างถ้าคุณหนูสังเกตจากจุดที่พบกับการไหลของน้ำ แสดงให้เห็นว่าไม่ได้ถูกซัดมาจากฝั่งเราถ้าตกน้ำมาจากหมอกฟ้าเขาต้องถูกซัดขึ้นมาเกยอยู่ฝั่งบ้านตาชายชราหมายถึงน้ำตกใหญ่ในเขตแดนของเทพวัฒน์ที่มีน้ำมากแทบตลอดปีและเป็นต้นกำเนิดของสายน้ำกลางขุนเขาแห่งนี้นายศักดิ์วาดมือตามทิศทางการไหลของกระแสน้ำขณะอธิบาย แต่นี่คุณหนูแหม่มเจอตัวที่แอ่งน้ำแสดงว่าถูกพัดมาจากฝั่งตรงข้ามแล้วเข้ามาติดซอกหินอยู่ อาจจะเดินมาจากหมู่บ้านฝั่งเราก็ได้นี่ตา เด็กสาวตั้งข้อสังเกต แผลนั่นแสดงว่าถูกแทงมาหลายชั่วโมงแล้วเสียเลือดไปมาก แข็งแรงยังไงก็เดินไม่ไหวหรอกคุณหนูแหม่มน้ำแถบนี้ไม่ได้ลึกมากแค่คอยพยุงตัวไว้แล้วปล่อยให้แรงน้ำพัดพามาก็มาได้ไกลโขครั้งนี้เด็กสาวพยักหน้ารับฟังดวงตากลมฉายแววครุ่นคิด ถ้าเป็นคนของฝั่งนู้น เราก็ยิ่งต้องรีบบอกเฮียเมษสิคะทำไมถึงบอกไม่ได้ เมื่อสองวันก่อนมีคนของเราถูกยิงตายไม่รู้ใครทำ นายศักดิ์พยายามอธิบายอย่างใจเย็น ถ้าบอกคุณเมษ คุณหนูแหม่มคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น เฮียก็ปล่อยให้ตายไปสิคะ หล่อนรู้จักพี่ชายดี ขานั้นเป็นพวกตาต่อตาฟันต่อฟัน เขาไม่ทำใครก่อนแต่ถ้าคนของเขาถูกปลิดชีวิตไปหนึ่งชีวิตเขาก็จะจัดการตอบแทนคนทำด้วยหนึ่งชีวิตเท่ากัน ช่วงนี้เกิดเรื่องหลายอย่างยิงกันแทบไม่เว้นแต่ละวัน ไหนจะลักลอบขนยาไม่แน่ว่าไอ้เจ้านี่มันอาจจะพอรู้เบาะแสอะไรบ้างถ้าช่วยให้มันรอดเราอาจได้ข่าวคุณเมษน่ะใจร้อนไม่ฟังใครผมเกรงว่าถ้ารู้เข้าจะตามมากระทืบจนตายไปเสียก่อน ตกลงคุณหนูแหม่มอยากให้เขาตายหรือว่าอยากช่วย อยากช่วยสิคะลีน่าเจอเป็นคนแรกนี่นา เจ้าตัวอ้างสิทธิ์หน้าตาเฉยหล่อนเจอเป็นคนแรกก็ต้องอยู่ในความดูแลของหล่อนสิ งั้นก็ต้องช่วยตาดูแลไปก่อนเอาไว้เขารอดชีวิตค่อยว่ากัน ได้ค่ะ ลีน่าช่วยยังไม่ต้องบอกเฮีย เด็กสาวรับปากเป็นมั่นเหมาะหลังจากที่ได้นางพรไกล่เกลี่ยให้เลิกโกรธพี่ชายก็หายโมโหไประดับหนึ่งแต่เช้านี้อุตส่าห์รอเป็นนานสองนานให้เมษามาตามเขาก็ยังหายหน้า หล่อนเลยชักจะโมโหกรุ่นขึ้นมาอีกใช้ไม่ได้เลยคนเขาเตรียมจะให้อภัยอยู่แล้วแต่กลับไม่ไยดีกันสักนิด ยกโทษเรื่องนั้นให้ก็ได้เด็กสาวประกาศในใจ แต่เฮียเมษอยากไม่สนใจลีน่าดีนัก ลีน่าก็จะมีความลับกับเฮียบ้าง เฮียไม่มีเวลามาสนใจลีน่าลีน่าก็ไม่สนใจเฮียเหมือนกัน หล่อนบอกด้วยอารมณ์น้อยใจที่กลับคืนมาอีกเมษาไม่สนใจหล่อนก็ช่าง ตอนนี้มีเรื่องสนุกให้ทำแล้วจ้างให้ไม่ง้อ ชายชราไม่พูดอะไรอีก ครั้นพอลับหลังนายคนเล็กก็ลอบถอนหายเฮือกใหญ่ปล่อยให้คุณหนูแหม่มแกโกรธพี่ชายไปก่อนในสถานการณ์อย่างนี้ก็ถือเป็นผลดีอันที่จริงถ้าคุณเมษรู้ว่าคนที่บาดเจ็บจนพลัดเข้ามาในเขตเป็นใครคงไม่แค่ตามมากระทืบจนตายอย่างที่ว่า แต่คงจะตามมาควักไส้แล่เนื้อเอาเกลือทาเสียมากกว่า ********************
| Create Date : 29 ธันวาคม 2555 |
| Last Update : 30 ธันวาคม 2555 7:47:59 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1228 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
