จอมใจเจ้าป่า ตอน 2 part 2
คุณลีน่าไปทำอะไรมา หน้าซีดแต่เหงื่อเต็มตัวเชียว พงษ์พันธ์ร้องทักมาจากแคร่หลังบ้าน โล่งอกที่เห็นหล่อนปรากฏตัว หากอีกสักพักเจ้านายคนเล็กยังไม่กลับมา คิดว่าจะเกณฑ์คนออกตามหา เขามารอหล่อนอยู่พักใหญ่แล้ว ปู่บอกว่าลลินาไปวิ่งเล่นกับเจ้าลูกหมาวัยกำลังน่ารักที่ตามหล่อนแจราวกับลูกติดแม่ พงษ์พันธ์ลีน่าข้ามไปฝั่งโน้นมา หล่อนพูดเร็วปรื๋อก่อนจะนั่งลงหอบแฮ่กอยู่ข้างๆ ผิวเนื้อนวลขาวจัดเหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายเต็มหน้า ริมฝีปากแดงก่ำแก้มเริ่มซับสีเลือดท่าทางเหมือนตกใจอะไรมาก็ไม่ปาน ข้าม? เขายังไม่เข้าใจความหมาย ข้ามไปไหนนะ คุณลีน่า ชายหนุ่มตกใจจนเผลอลุกยืนเต็มตัวมือแตะด้ามปืนพกตามสัญชาตญาณเมื่อนายคนเล็กชี้มือไปยังป่าด้านตรงกันข้าม นั่งก่อน ลีน่าไม่เป็นไร กลับมาแล้ว เด็กสาวบอกพลางคว้าแขนดึงรั้งให้นั่งลงที่เดิม ไปฝั่งโน้นน่ะหรือ นายเมษสั่งไว้ว่าไงลืมแล้วหรือ ตาย ตายแน่ๆคุณลีน่ายิ่งตอนนี้... เขาชะงักไปเมื่อนึกถึงสิ่งควรไม่ควร นายสิงห์ของฝั่งโน้นมาถึงแล้วในตอนดึกของเมื่อคืนนี้ เมษาเรียกเขาและพวกคนงานระดับหัวหน้ามาคุยเมื่อตอนตีสองเพื่อเตรียมการรับมือ นายของเขายังหนักใจอยู่บ้างหากต้องมีเรื่องปะทะกันช่วงนี้ เพราะยังมีปัญหารุมเร้าหลายด้านไหนจะเรื่องงานก่อสร้างที่ต้องระดมทุน ปัญหาการค้าของผิดกฎหมายที่เริ่มล่วงล้ำเข้ามาในเขตแดน ไหนจะเด็กสาวตรงหน้านี่อีกที่น่าเป็นห่วงกว่าใครเพื่อน ลลินาไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอ เรื่องนี้ทั้งเขาและเมษารู้ดีหล่อนทั้งกล้าแก่นและห้าวไม่กลัวใคร ที่สำคัญยังรู้จักป้องกันตนเองอีกทั้งฉลาดเป็นกรด แต่ปัญหาคือเจ้าหล่อนเป็นคนที่บอกอะไรไม่ค่อยจะเชื่อ หากห้ามปรามอะไรไป ต่อหน้าหล่อนอาจจะรับปากแต่ก็มักแอบไปบุกป่าฝ่าดงเข้าไปค้นหาคำตอบด้วยตัวเอง ไม่มีเสียหรอกที่หล่อนจะนั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่ในเขตที่กำหนดไว้ มีอะไรปิดลีน่าอยู่ใช่ไหม นั่นไงล่ะ ยังไม่ทันไรเจ้าหล่อนก็เอียงหน้าถาม ตาจับจ้องคาดคั้นเอาเรื่อง ช่วงนี้อาจมีปะทะกันบ้าง ฝั่งโน้นทั้งระดมคนและเตรียมอาวุธจนดูผิดปกติ จะมีเรื่องกันอีกแล้วเหรอ มันก็กระทบกระทั่งกันเป็นปกติอยู่แล้วไม่ใช่หรือ หล่อนเบ้หน้าเบื่อหน่าย เวลาหน้าสิ่วหน้าขวานเมษาจะกำชับเข้มงวดให้พวกผู้หญิงอยู่แต่บริเวณบ้านไม่ให้ออกไปไหนตามลำพัง แบบนี้ลีน่าก็ไปไหนไม่ได้อีกแล้วสิ อุตส่าห์กลับเมืองไทยนึกว่าจะได้เที่ยวสบายใจ สถานการณ์ไว้ใจไม่ค่อยได้ครับช่วงนี้ ทำไมล่ะ มีอะไร ข่าวว่าพักนี้มีการลำเลียงยาในพื้นที่ของเรา พงษ์พันธ์รู้ดีว่าปิดอะไรหล่อนไม่ได้ คงได้แต่บอกความจริงบางส่วนเพื่อให้เด็กสาวรู้จักระมัดระวังตัว พวกทหารประสานนายเมษมา ฝีมือฝั่งโน้นเหรอ ลลินาตาโต เริ่มปะติดปะต่อกับเรื่องที่เห็นมาสดๆร้อนๆ หรือว่าจะฆ่าตัดตอน ไม่รู้ครับ ไม่รู้ใครเป็นใคร พงษ์พันธ์ลูบท้ายทอยทำหน้าคิดหนัก อาจใช่หรือ อาจจะ...ไม่ใช่ก็ได้ ฝั่งโน้นของเจ้านายคนเล็กหมายถึงครอบครัวฤทธิไกรที่มีอาณาเขตติดกัน แม้จะไม่ถูกกันทั้งยังเคยปะทะเห็นฝีไม้ลายมือกันมาแล้ว เขาเองก็ไม่ค่อยเชื่อนักว่าจะมีการเกี่ยวพันกับยาเสพติด นายสิงห์ไม่น่ายุ่งกับเรื่องพวกนี้ โธ่เอ๊ย พงษ์พันธ์จะไปรู้อะไร เด็กสาวสวนขึ้นมาทันควัน ค้ายามันรวยเร็วกว่าตัดไม้ตั้งหลายร้อยเท่า ไม่ต้องเหนื่อยด้วย หล่อนแค่นเสียงใส่อย่างดูถูก ปักใจเชื่อเสียแล้วว่าฝ่ายนั้นพัวพันกับธุรกิจสกปรก คนมันจิดใจเหี้ยมโหดขนาดฆ่าคนยังไม่กะพริบตา กะอีแค่ใช้พื้นที่เขตปกครองของตนเองขนยาเสพติดทำไมจะทำไม่ได้ ปกติทางโน้นเขาไม่ยุ่งนะครับ ออกจะเด็ดขาดเสียด้วยซ้ำ ชายหนุ่มยังยืนยันความคิดตนเอง ได้ข่าวว่าแกซัดไม่เลี้ยงเหมือนกันถ้ารู้ว่าคนในเกี่ยวข้องด้วย ก็ทำไปอย่างนั้นเองสร้างภาพเสียล่ะมากกว่า ลับหลังจะทำชั่วยังไงก็ได้ไม่มีใครเห็น ช่างเถอะครับเรื่องนั้น นายเมษเตรียมตัวรับมือไว้แล้วคงต้องเข้มงวดเรื่องเวรยามและคอยจับตาคนแปลกหน้าให้มากขึ้น ว่าแต่...คุณลีน่าข้ามไปฝั่งโน้นทำไม เขาวกกลับเข้าประเด็นแรกโดยไม่ให้หล่อนตั้งตัว ก็ลีน่าไปตามหาขมิ้น มันข้ามไปฝั่งโน้น แล้ว... หล่อนแลบลิ้นแตะริมฝีปากที่แห้งผาก ชั่งใจว่าจะบอกเรื่องที่พบเห็นมาดีหรือไม่ ใจหนึ่งก็อยากประจานความเลวร้ายของพวกนั้นแต่ก็ยั้งไว้ได้ทัน ขืนบอกไปหล่อนมีหวังโดนกักบริเวณไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวัน เรื่องอะไรจะยอม มันหายไป ลีน่าสงสัยว่ามันจะโดนฝั่งโน้นจับไปแล้วน่ะสิ ก็เลยแวบเข้าไปดู...นิดเดียว แล้วเจอไหมครับ ก็เห็นหลังไวๆแต่ตอนนี้หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ ใครจะบอกความจริงว่าหลบซ่อนก้มหน้านิ่งอยู่จึงไม่เห็นว่าไอ้ขมิ้นตัวเล็กถูกอุ้มไปทางไหน ช่างมันเถอะคุณลีน่า มันมีสัญชาตญาณของสัตว์หาทางกลับบ้านเองได้อยู่แล้ว เขาถอนหายใจโล่งอก ว่าแต่คุณน่ะอย่าได้ล้ำเข้าไปทางโน้นอีก ช่วงนี้ตึงๆกันอยู่จะโดนลูกหลงเอา ลีน่าไม่กลัวหรอก จะเอาหนังสติ๊กยิงให้ตาปูดเลย นายเมษกำชับว่าต่อไปนี้ถ้าลงจากเรือนให้พกปืนด้วย จะบ้าเหรอ ใครจะพกปืนมาวิ่งเล่นกับหมา บ้าไปแล้วเฮีย กันไว้ดีกว่าแก้นะคุณลีน่า เรื่องบางอย่างน่ะพลาดพลั้งไปแล้วเสียใจไปจนตายทีเดียว เด็กสาวได้แต่พยักหน้ารับส่งๆไป แค่นั้นเขาก็ไม่เซ้าซี้อะไรอีก โล่งอกที่คนสนิทของพี่ชายไม่ได้จับสังเกตอะไรมากไปกว่านั้น ลลินาบอกกับตัวเองว่าจะระวังตัวให้มากขึ้น แต่คนละเรื่องกับที่พี่ชายเป็นห่วง ถ้าหล่อนจะเล่นงานพวกมันบ้างให้สาสมกับความชั่วช้าของมัน...หล่อนจะต้องระวังไม่ให้มันจับได้ *******
| Create Date : 16 ธันวาคม 2555 |
| Last Update : 16 ธันวาคม 2555 20:00:30 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 866 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
