Sweet Dream 3: Plan the Dream

หลังจากพยายามเอาตัวไปคลุกคลี ซักพัก อยากรู้ว่าคลุกคลียังงัยน่ะหรอ
ก็แบบว่า อ่ะ เพื่อนในกลุ่มเขาประกวดร้องเพลงมาชวนไปดู อ่ะ ไปๆ ไปเชียร์

เขาก็ไม่ไปซะงั้น -__-

ไปวาดรูป ถ่ายรูป เดินเล่นอยุธยากัน เราก็ โอ๊ะ ออกตจว. บรรยากาศดี ไปๆ แถมอาสาขับไปให้ด้วยนะ

เขาก็ไม่ไปอีก -__-"

ตอนเย็นเลิกเรียนคุยกันว่าจะแวะไปนั่งเล่น ทานขนมรัยนิดหน่อย

เก่งมาก เริ่มเข้าใจสถานการณ์แล้วซินะ เขาก็ดิ่งกลับบ้านน่ะแหละ T__T

ตกลงเขาอยู่กลุ่มนี้จริงๆ ป่าวฟะเนี่ย


ตัวอย่างข้างต้น เป็นที่มาว่า ทำไมหลังๆ กลายเป็นสนิทกับเพื่อนคนอื่นในกลุ่มไปซะได้
ทว่า ในที่สุด ฟ้าก็เข้าข้างคนผิด เอ๊ยคนดี สร้างโอกาสมาให้จนได้
นั่นคือ ได้อยู่กลุ่มตรวจงานกลุ่มเดียวกัน เย้ เย้ เย้
ต่อไปนี้ จะได้เจอกันทุกครั้งที่อาจารย์นัดตรวจงาน
แถม ยังเป็นข้ออ้างในการคุยได้อีกต่ะหาก ง่ายๆ ก็ใช้งานบังหน้าน่ะแหละ

ใครจะคิด ว่าคนอย่างเรา จะขยันหาข้อมูล หารายละเอียด
เพราะกลัวว่าเขาจะรู้ว่าเราโง่ เอ๊ยจะดูว่าเราโง่ ก็เขาเป็นว่าที่นักเรียนเกียรตินิยมอ่ะ
เราก็หาข้อมูลแบบลืมตัวลืมตาย ขนาดที่ว่า อาจารย์ประจำกลุ่มอื่นมาขอยืมไปให้คนอื่นดูอ่ะ
เพื่อนๆ ฮือฮามาก ไม่ใช่เพราะเห็นว่าข้อมูลดีหรอกนะ แต่ตกใจคิดว่าเราต้องโดนของแน่ๆ เลย
อยู่ดีๆ ขยันขึ้นมาขนาดนี้ 555

ก็แหม เวลาทำ research มันก็ต้องแบ่งๆ งานกันไปหาข้อมูลเพื่อประหยัดเวลา
ใครมันจะไปนั่งหาข้อมูลทั้งหมดคนเดียว มันต้องแบ่งกันขี้เกียจซิ
พอคุยกันเรื่องนี้ก็เข้าทาง โฮะ โฮะ โฮะ ไม่บอกหรอก ว่าไปสืบมาแล้วว่าบ้านอยู่ไหน
เราก็ขุดมารยาทั้งหมดที่มี ที่มันใช้แล้วยังไม่เวิร์กนี่แหละ มาพยายามต่อไป

"นี่ๆ เสาร์อาทิตย์นี่เราจะไปทำ research เรื่องนี้ที่นี่แหละ" พูดในกลุ่ม จะได้ไม่ผิดสังเกต

"ทำไมจะไปทำที่นั่นล่ะ บ้านเธอไม่ได้อยู่แถวนั้นนี่ ทำไมไม่ไปที่โน่น ... บลา บลา บลา"
กรี๊ด มาร มีจริงค่ะ และมันอยู่ตรงหน้าดิฉันแล้วตอนนี้

"ก็จะแวะไปหาพี่สาวตอนเย็นน่ะ บ้านพี่อยู่ตรงนั้น" โชคดีสุดๆ บ้านพี่อยู่ใกล้บ้านเขา อิอิ
พูดแล้วก็ยิ้มนิ่มๆ ใส่หน้าคนถาม ถ้ายังไม่หยุดถาม คงต้องสาดน้ำมนต์กันหน่อยละงานนี้

"ไปวันไหนนะ วันเสาร์ป่ะ ใกล้บ้านเราเลย เผื่อเราว่างจะไปด้วย"
กิ๊งงงงงงงงงงง เสียงสวรรค์มันเป็นอย่างนี้นี่เอง

"อือก็ดีนะ จะได้ช่วยๆ กันจด มีใครจะไปอีกป่าว" เก็บอาการไว้ลูก
จริงๆ ถามไปงั้นแหละ อย่านะ อย่า ... ขอร้อง

โชคดีจริงๆ ที่ไม่มีใครไป ไม่รู้ว่ามันไกล หรือว่าความมาคุมันแผ่ออกมา 555

วันที่ไป ก็แต่งชุดนิสิตธรรมดานี่แหละ ก็ไปติดต่อขอดูงานเป็นทางการ
แต่ก็ดี ไม่งั้นคงไม่ได้นอนมัวแต่คิดว่าจะใส่อะไร 555 บ้าจริงๆ เลย
ความจริงที่ไม่ได้บอกคือ ถ้าวันนั้น ไปเจอกันที่ site เลยก็จะใกล้บ้านเรามากกว่า
แต่วันนั้นเขาต้องไปทำอะไรที่คณะไม่รู้ เผอิญเจือกไปรู้มา แต่รู้ไม่ครบ แหะๆ
เราก็เลยบอกว่างั้นเจอกันที่คณะละกัน เพราะเราต้องไปทำธุระเหมือนกัน
(ธุระอยากอยู่กับเธอให้นานกว่านี้น่ะเอง ตอนเด็กๆ ทำไมเราตอแหลงี้ฟะเนี่ย)

ระหว่างเราขับรถไป site เนี่ย ระวังสุดริด ขับดีสุดชีวิต ไม่เคยขับให้ใครระวังขนาดนี้มาก่อน

"อ้าว นี่เกียร์กระปุกหรอ ขับนิ่มจัง นึกว่าออร์โต้"

งานนี้ ลอยยังกับขับรถบนปุยนุ่น แต่ขอโทษคุยอะไรกันจำไม่ได้เลย ตื่นเต้น ลืมหมด
แถมไปถึง site งานก็จำอะไรไม่ได้อีกต่างหาก มัวแต่คิดว่า
จะทำยังงัยให้อยู่กันต่อหลังจากดูงานเสร็จแล้ว


ก็บอกแล้ว ว่าเป็นจอมวางแผน 555


แล้วก็เข้าทาง เพราะกว่าจะดูงานเสร็จ ก็เหนื่อยและหิวกัน แบบว่าได้เวลาอาหาร
ทานข้าวมื้อนั้นก็ไม่ได้หรูอะไร ทาน food center ธรรมดา ต่างคนต่างซื้อ
แต่แค่ได้นั่งทานกันสองคนก็หรูแล้วในความคิด ตอนนั้นทานน้อยมากๆ แบบว่าอิ่มใจ
ข้อดีของ food center นี้คือ มีตัวอย่างหนังจอยักษ์ให้ดูตลอดเวลา (ขอบคุณมากๆ T^T)

"ดูดิ MIB น่าดูจังเลยเนอะ ดูยังอ่ะ"

"ยังเลย อยากดูอยู่เหมือนกัน แต่ยังหาเวลามาดูไม่ได้น่ะ"

"ดูวันนี้มั้ยล่ะงั้น" ทำเป็นถามเรื่อยๆ สุดริด
ใครจะคิด การจะถามคำถามธรรมดา ให้ดูธรรมดามันยากขนาดนี้

"อืมม เดี๋ยวทานเสร็จ ไปดูรอบกัน ถ้ามีเลยก็ดูได้แหละ ยังไม่เย็นเท่าไหร่นี่ ต้องรีบไปหาพี่หรือเปล่าล่ะ"

"ไม่อ่ะ ก็ดูได้แหละ" พี่น้องไม่มีแล้วค่ะงานนี้ จริงๆ ก็ไม่มีตั้งแต่แรกอยู่แล้วแหละ แหะๆ

สุดท้ายก็ได้ดูจริงๆ แถมโรงว่างอีกต่ะหาก ไม่รู้ทำไม เลยเลือกที่นั่งเองได้
ที่จำได้คือ เป็นเรื่องแรกที่ไปดูด้วยกัน ได้นั่งตรงที่นั่งหลังสุดตรงกลางทางเดิน
คือ ถ้าเดินจากจอหนังตรงทางเดินตรงกลางตรงมาจะชนที่นั่งพอดี
เขาเลือกน่ะ บอกว่าเจ๋งดี ไม่มีอะไรบังข้างหน้า แต่สำหรับเราดูที่นั่งมันเด่นจัง เขินนะ
นั่งดูตอนแรก เห็นเป็นฉากเด็กๆ ใน museum ดูโครงกระดูกไดโนเสาร์อยู่
แล้วก็มีตีนใหญ่มากๆ ตีนนึงเหยียบเละเลย ... เอ่อ ทำไมมนุษย์ต่างดาวตัวใหญ่จัง

ท่าทางจะคิดเหมือนกัน เพราะต่างคนต่างเอาตั๋วหนังมาดูว่าไม่ได้ซื้อผิดเรื่องนะ
แล้วก็ถึงบางอ้อ ตัวอย่าง godzilla น่ะ ก็ว่า ตัวใหญ่โคตร
พอรู้แล้วก็นั่งขำกัน เอ๋อพอกันเลยแฮะ

แต่สุดท้าย ก็ดูไม่รู้เรื่องหรอก มาดูเรื่องนี้อีกที จำไม่ได้เลยว่าเคยดูแล้ว
แบบว่าใจไม่ได้อยู่กับหนังตลอดเรื่องเลยอ่ะนะ มัวแต่แอบดูคนข้างๆ


วันนี้ได้สนิทขึ้นอีกนิดนึงแล้ว จะมีลุ้นกับเขามั้ยเนี่ย

Create Date : 28 กันยายน 2548 Last Update : 28 กันยายน 2548 7:53:38 น. Counter : 508 Pageviews.		27 comments
Share Tweet