|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ไปเมืองหลวง....ถึงกับเดี้ยงT_T
ฝนหลุดพ้นจากโรงงานนรกมาได้แล้วค่ะ
ช่วงใกล้สอบกับสอบเสร็จแล้ว ลามมาถึงวันปิดเทอม
ฝ่ายวิชาการจะม่วนซื่นโฮแซวกันมาก เอิ่ม....
diclofenace sodium คือที่พึ่งสำหรับฝน
พอได้หยุดนู๋ฝนก็ต้องมาเคลียร์บ้านตัวเองที่ละเลยมาตลอด
เพื่อนก็มาชวนไปดูพี่มาก(ขา) ก็ฮามากกกกก อันนี้คอนเฟิร์ม
ลั่ลล้าไปๆมาๆจนคืนวันที่4ก็ยังไม่เก็บกระเป๋า
ฝนจะลงไปพระนครอ่าคร๊า(อินพี่มาก) อิอิ
ออกเดินทางสู่เมืองหลวงด้วยที่นั่ง VIP สุดๆ
มีหน้าจอมีเพลงมีหนังมีเกมส์ให้เล่น
แต่แบบว่า เพลงอ่ะนะ มันเป็นเพลงสมัยฝนยังเรียนประถมกะ ม.ต้นอ่ะ
โอ๊ย......มีประโยชน์ไหมเนี่ย
หนังก็ไม่รู้จักซ๊ากเรื่อง เกมส์ก็เล่นไม่เป็น
นอนดีกว่า
เดินทางครั้งนี้มีนายหน่อยไปเป็นเพื่อน
ขอบคุณมันมากมายที่ถ่อสังขารจากสกลมาขึ้นรถที่สารคาม
เพราะนู๋ฝนกลัวหลงเมืองกรุง!!
หน่อยมันทำหน้าระอาแล้วบอกว่า....แกนี่นะ!!
เหตุที่มาเมืองกรุงครั้งนี้ก็นี่แระคร๊าาาาาา
เอาล่ะฝนจะไม่เล่าในส่วนนี้ เพราะว่า เอิ่ม มันเครียด กดดัน และสับสนเป็นระบบจริงๆ เฮ้อออออออ (นู๋จาจบม๊าย)
พอไปถึงโรงแรม ฝนรู้สึกว่า
ฝน: หน่อย แกว่ามะ แถวนี้มันไม่ใช่ที่สำหรับเรา
หน่อย: ที่สำหรับเราคือ...
ฝน: ฉันว่า เยาวราชว่ะ แถวนี้มีแต่แขกง่ะ มันไม่ใช่!!!
พอจัดแจงที่พักเสร็จ หน่อยก็พาฝนไปดูหนังต่อ
เอาล่ะ ฝนว่าเมืองกรุงมันวุ่นวายจริงๆ
คนจะเยอะไปไหน ตาลายคร๊า
ทั้งรถไฟฟ้า ทั้งใต้ดิน ทั้งรถเมล์ ฝนปวดหัว
มันช่างเป็นเมืองมหัศจรรย์จริงๆ
หนังที่เข้าไปดู ... 4มิติ ครั้งแรกของฝนค่ะ
ที่จริงวันนั้นฝนเหนื่อยนะ บอกหน่อยมันไปว่า เข้าไปนอนในโรงล่ะนะ
จบแล้วปลุกด้วย
ฝนลืมไป มัน4มิติ นี่หว่า จะหลับลงรึยะ(แกหลับได้ก็แปลกแระ)
เบาะสั่นตลอดเวลา เหอๆ
พอเสร็จภารกิจ วันเดินทางกลับฝนจองตั๋วไว้ตอนสามทุ่ม
ขากลับหน่อยมันจะกลับสกลเลย แต่ชานชาลาเราใกล้กัน
ระหว่างวันก็เลยได้ไปลั่ลล้างานสัปดาห์หนังสือ
โอ้วแม่เจ้า....คนเยอะมากกกกกกก
ครั้งก่อนที่ฝนเคยมา(ตอนเรียนปี3) คนยังไม่ขนาดนี้เลย
ฝนกับหน่อยเตร็ดเตร่ไปเรื่อย รอเวลากลับบ้าน
วนไปวนมา มองคนโน้นคนนี้ไปเรื่อย
กรุงเทพก็ดีอีกอย่าง วันๆเหมือนมีอะไรให้ทำเยอะดี
แปปๆหมดไปอีกวัน
ที่หมอชิต คนก็เยอะมากๆ ที่นั่งที่ยืนแทบไม่มี
แถมรถยังมาเลทอีก
ฝนแบกเป้เดินไปมาจนจะเดี้ยงแล้ว
พอกลับมาถึงบ้าน
ขาขวาฝนลงน้ำหนักไม่ได้เลย
ดีที่มีวินมอไซด์ ไม่งั้นก็ไม่รู้จะเดินกลับบ้านสภาพไหน
กลับถึงบ้านถอดรองเท้าวางเป้ได้ ทิ้งตัวลงนอน
ไข้ขึ้น เดินไม่ได้ เดี้ยงค่ะเดี้ยงงานนี้
เพื่อนบอกว่า ไปหาหมอออโธ!!
แล้วบอกหมอไปว่า
เย็บข้อสอบ
แพ็คข้อสอบ
เลื่อนตู้ เลื่อนเตียง
นั่งรถ
ดูหนัง4มิติ
เดินขึ้นรถไฟฟ้า ลงใต้ดิน
แล้วแกก็เดินงานสัปดาห์หนังสือแบบไม่นับชั่วโมง
แบกเป้รอรถเมล์
ข้อสุดท้าย แกชราภาพลงเยอะ
นี่อาจจะเป็นสาเหตุของอาการเดี้ยงครั้งนี้!!
สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ
คาดว่าจะจำศีลไม่ออกไปไหนตลอดหลายวันนี้
คงได้เป็นเด็กเซเว่นอีกหลายวัน เง้อ
ปล.ดีใจจังที่พี่ชายที่คิดถึงกลับมาแล้ว กรี๊ดดดดดดด
พี่ไอซ์คุงกลับมาแล้ว
| Create Date : 12 เมษายน 2556 |
| Last Update : 12 เมษายน 2556 19:35:14 น. |
|
12 comments
|
| Counter : 1170 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: กะว่าก๋า   วันที่: 14 เมษายน 2556 เวลา:19:37:28 น. |
|
|
|
| โดย: minporee วันที่: 15 เมษายน 2556 เวลา:11:40:57 น. |
|
|
|
| โดย: PS YerDua (PS YerDua ) วันที่: 29 เมษายน 2556 เวลา:21:52:41 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
ป.ล.แอบดีใจนะเนี่ยที่น้องฝนคิดถึงพี่ อิอิ