บางปะอินรำลึก ตอนจบ

มาต่อกันที่บางปะอินอีกครั้งหลังจากทิ้งตอนแรกไว้เกือบ 2 อาทิตย์
ตอนนี้เรามุ่งหน้าไปยังจุดหมายปลายทางของเราคือพระราชวังบางปะอินค่ะ

ไปถึงที่จอดรถเสียไป 20 บาท ก็เกิดอยากไปวัดนิเวศธรรมประวัติ
มาบางปะอินร่วม 10 ครั้งได้มั้งไม่เคยข้ามไปวัดเลย
อยากลองนั่งกระเช้าดูสักครั้ง
กระเช้าก็อยู่ตรงที่จอดรถนั่นแหละ ใกล้นิดเดียว



วิวทิวทัศน์ 2 ฝั่งคลอง



อีกด้านนึง




เป็นกระเช้าที่น่าหวาดเสียวทีเดียว ไม่มีเครื่องป้องกันอันตรายใดๆ
เอาเป็นว่าที่เซ็นโตซ่าอายไปเลย แต่ก็สนุกดีนะ รับลมชิวๆ

อันนี้น่าโกรธเป็นที่สุด บอกว่าเป็นเขตอภัยทาน 2 คนนั่นเพิ่งตกปลาไปหยกๆ
เห็นคาตาเลย



ครั้งแรกที่ข้ามมาวัดนิเวศธรรมประวัติ ขอเล่าประวัติวัดหน่อยละกัน

วัดนี้พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดให้สร้างขึ้นเมื่อพ.ศ.2419
เพื่อใช้เป็นที่ทรงบำเพ็ญพระราชกุศลต่างๆ ขณะเสด็จประทับที่พระราชวังบางปะอิน
ประมาณวัดพระแก้วกับพระบรมมหาราชวัง



วัดนี้ให้บรรยากาศเหมือนไม่ใช่วัด
สิ่งก่อสร้างจะสร้างเลียนแบบบ้านทรงยุโรป









มาถึงพระเอกของวัดนี้ พระอุโบสถ

วัดนี้มีลักษณะพิเศษคือ มีการตกแต่งเป็นแบบตะวันตกพระอุโบสถคล้ายกับโบสถ์ฝรั่ง
ในศาสนาคริสต์ มีหลังคายอดแหลมและช่องหน้าต่างเจาะโค้งแบบโกธิค



ที่เห็นข้างบนนั่นเป็นด้านหลังโบสถ์ จะอยู่ตรงข้ามกับพิพิธภัณฑ์



ด้านหน้าอุโบสถ ย้อนแสงเต็ม



ด้านในอลังการมาก ดูแล้วนึกถึงโบสถ์ศาสนาคริสถ์ที่เพิ่งไปงานแต่งงานมา
บรรยากาศคล้ายๆ กัน ถ้าไม่มีองค์พระตั้งอยู่นี่ นึกว่าโบสถ์คริสต์แน่นอน

ภายในประดิษฐาน "พระพุทธนฤมลธรรโมภาส" เป็นพระประธาน ออกแบบโดยพระวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าประดิษฐวรการ
โดยลักษณะที่ผสมผสานศิลปะแบบประเพณีนิยม และศิลปะแบบตะวันตกเข้าด้วยกัน ซึ่งมีพุทธลักษณะคล้ายสามัญชน
นอกจากนี้บริเวณฐานชุกชีก็มีลักษณะเหมือนที่ตั้งไม้กางเขนแบบโบสถ์



ไฮไลท์สำคัญของที่นี่คือ ฝาผนังโบสถ์ด้านหน้าของพระประธานนั้น เป็นพระบรมฉายาลักษณ์ของรัชกาลที่ 5 ที่ประดับด้วยกระจกสี



ด้านขวามือของพระอุโบสถนั้นมีหอประดิษฐานพระคันธารราฐซึ่งเป็นพระพุทธรูปยืนปางขอฝน



ตรงข้ามกับหอพระคันธารราฐเป็นหอประดิษฐานพระพุทธรูปศิลาเก่าแก่ปางนาคปรกอันเป็นพระพุทธรูปสมัยลพบุรี
ฝีมือช่างขอมอายุเก่านับพันปีพระนาคปรกนี้อยู่ติดกับต้นพระศรีมหาโพธิ์ใหญ่ที่แผ่กิ่งไปทั่วบริเวณหน้าพระอุโบสถ



อีกจุดนึงที่ชอบมากๆ คือ ตรงประภาคาร บรรยากาศดี ถ้ามายืนชมวิวตอนพระอาทิตย์กำลังตก
น่าจะเป็นจุดที่ถ่ายรูปได้สวยงามจุดนึงเลย



สักพักเราก็ข้ามเรือกลับมาที่พระราชวังบางปะอิน แต่อยู่ไม่นาน เท่าไหร่พอดีเพื่อนเกิดไข้ขึ้นมาซะงั้น
งานนี้ใช้บัตรเบ่งผ่านเข้าไป ไม่ต้องเสีย 30 บาท
(ไม่ใช่บัตรเบ่งที่ไหน บัตรไกด์นั่นเอง)

มาดูประวัติพระราชวังบางปะอินกันบ้างพระราชวังบางปะอิน อยู่ห่างจากเกาะเมืองมาทางทิศใต้ประมาณ 18 กิโลเมตร
ตามพระราชพงศาวดารกล่าวว่า พระเจ้าปราสาททองเป็นผู้สร้างพระราชวังแห่งนี้ เนื่องจากบริเวณเกาะบางปะอิน
เป็นที่ประสูติของพระองค์และเป็นเคหสถานเดิมของพระมารดาซึ่งเป็นหญิงชาวบ้านที่สมเด็จพระเอกาทศรถทรงพบ
เมื่อครั้งเสด็จพระราชดำเนินโดยเรือพระที่นั่งแล้วเรือเกิดล่มตรงเกาะบางปะ
อิน พระเจ้าปราสาททองทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ
ให้สร้างวัดขึ้นบนเกาะบางปะอินตรงบริเวณเคหสถานเดิมของพระมารดาในปีพ.ศ.2175 พระราชทานชื่อว่า “วัดชุมพลนิกายาราม”
และให้ขุดสระน้ำสร้างพระราชนิเวศน์ขึ้นกลางเกาะเป็นที่สำหรับเสด็จประพาส แล้วสร้างพระที่นั่งองค์หนึ่งที่ริมสระน้ำนั้น
พระราชทานนามว่าพระที่นั่งไอศวรรย์ทิพย์อาสน์




แม้เชื่อกันว่าบางปะอินจะเป็นที่เสด็จประพาสของกษัตริย์อยุธยาตั้งแต่นี้มา แต่หลังการเสียกรุงเมื่อปี พ.ศ. 2310
ก็ทำให้บางปะอินและบริเวณแถบนี้กลายเป็นที่รกร้าง บางปะอินได้รับการรื้อฟื้นให้เป็นที่ประทับขององค์กษัตริย์
และเจ้านายอีกครั้ง โดยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยให้สร้างพระตำหนักกลางน้ำและให้นามตามพระที่นั่งองค์เดิม
คือ พระที่นั่งไอศวรรย์ทิพยอาสน์ เดิมในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 สร้างด้วยไม้ทั้งองค์
ต่อมา รัชกาลที่ 6 โปรดฯให้เปลี่ยนเสา และพื้นเป็นคอนกรีตเสริมเหล็กทั้งหมด



สวยหลายนางแต่ชำรุดเยอะ ผลัดกันซ่อมตลอด






พระที่นั่งอุทยานภูมิเสถียร อยู่ทางทิศตะวันออกตรงข้ามกับสระน้ำ เป็นพระที่นั่งเรือนไม้หมู่ทั้งชั้นบนและชั้นล่าง
มีเฉลียงตามแบบชาเลตของสวิสทาสีเขียวอ่อนแก่สลับกันด้วยงานช่างที่ประณีต สิ่งประดับตกแต่งภายใน ประกอบด้วย
เครื่องไม้มะฮอกกานีจัดสลับลายทองทับที่สั่งจากยุโรปทั้งสิ้น นอกนั้นเป็นสิ่งของหายากในประเทศ
อันเป็นเครื่องราชบรรณาการจากหัวเมืองต่างๆ ทั่วราชอาณาเขตรอบๆ มีสวนดอกไม้สวยงาม
เป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่งที่พระที่นั่งอุทยานภูมิเสถียรได้เกิดเพลิงไหม้ ขณะที่มีการซ่อมรักษาเมื่อวันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2481
ทำให้พระที่นั่งถูกทำลายไปกับกอง เพลิงหมดสิ้นทั้งองค์คงเหลือแต่หอน้ำปัจจุบันได้สร้างขึ้นใหม่ตามแบบเดิม
ทุกประการ แต่เปลี่ยนวัสดุจากไม้เป็นอาคารคอนกรีตแทน



หอวิฑูรทัศนา เป็นพระที่นั่งหอสูงยอดมน ตั้งอยู่กลางเกาะน้อยในสวนเขตพระราชวังชั้นในระหว่างพระที่นั่งอุทยานภูมิเสถียร
กับพระที่นั่งเวหาศน์จำรูญเป็นพระที่นั่ง 3 ชั้น มีบันไดเวียน เป็นหอส่องกล้องชมภูมิประเทศบ้านเมืองโดยรอบสร้าง
ในรัชกาลที่5 เมื่อปี พ.ศ. 2424 ไม่ใช่ไว้ชมเมืองอย่างเดียว ไว้ว่าราชการด้วย เวลาน้ำท่วมน้ำแล้งขึ้นไปบนหอก็มองเห็นหมด
รัชกาลที่ 5 จึงเอาไว้คอยช่วยเหลือแก้ไขปัญหาให้กับราษฎรชาวอยุธยา




พระที่นั่งเวหาศน์จำรูญ ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของพระราชวังถัดจากหอวิฑูรทัศนาขึ้นไป พระที่นั่งองค์นี้มีนามเป็นภาษาจีนว่า
"เทียน เม่ง เต้ย" (เทียน=เวหา, เม่ง=จำรูญ, เต้ย=พระที่นั่ง) ประชาชนทั่วไปเรียกว่า "เก๋งจีน" เพื่อเป็นพระที่นั่งสำหรับประทับ
ในฤดูหนาว โดยกลุ่มพ่อค้าชาวจีนในไทยสร้างถวาย รัชกาลที่ 5 ในปี พ.ศ. 2432 ลักษณะเป็นพระที่นั่งศิลปะแบบจีน ที่มีลายแกะสลักได้อย่างงดงามวิจิตรยิ่ง โถงด้านหน้าปูด้วยกระเบื้อง แบบกังไส



ภาพนี้ใครที่ทราบประวัติพระนางเรือร่ม คงซาบซึ้ง รัชกาลที่ 5 ทรงประพันธ์ขึ้นมาเพื่อระลึกถึงชายาอันเป็นที่รัก



เปลี่ยนบรรยากาศมาดูสวนระหว่างทาง ที่นี่เขาขึ้นชื่อเรื่องสวนสัตว์
คือสวนแต่งเป็นสัตว์



แผนที่พระราชวัง



สุดท้ายท้ายสุดวันนี้แล้ว กลับบ้านอย่างอิ่มเอมใจ
มาที่นี่ทีไรไม่เคยผิดหวัง ประทับใจทุกครั้ง
อิ่มเอมไปด้วยบรรยากาศเก่าๆ ภาพสวยๆ ที่มีเรื่องราวประวัติศาสตร์มากมาย
แถมยังได้ไหว้พระทำบุญอีก

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2554 Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2554 14:05:29 น. Counter : 3847 Pageviews.		16 comments
Share Tweet