จดหมายจากฆาตกร / ฮิงาชิโนะ เคโงะ
รายละเอียดหนังสือ
นิยายว่าด้วยความสัมพันธ์และการต่อสู้ชีวิต ที่ทำให้นักอ่านทั่วญี่ปุ่นสะเทือนใจ
และสนุกสนานจนถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์
ผู้แต่ง : ฮิงาชิโนะ เคโงะ
ผู้แปล : เสาวณีย์ นวรัตน์จำรูญ
สำนักพิมพ์ : JBOOK
เนื้อหาโดยสังเขป
ซึโยชิเป็นเด็กหนุ่มจิตใจอ่อนโยน เพราะยากลำบากตั้งแต่เล็ก เขาจึงมุ่งมั่นที่จะส่งเสียให้ นาโอกิ น้องชายได้เรียนต่อมหาวิทยาลัย แต่เมื่อความจำเป็นบีบรัด ซึโยชิตัดสินใจขโมยของและพลั้งมือฆ่าหญิงชราเจ้าของบ้านชะตาชีวิตทั้งสองพี่น้องพลิกผันนับจากนั้น ซึโยชิต้องโทษจำคุกสิบห้าปี นาโอกิถูกสังคมกีดกันและตราหน้าว่าเป็นน้องชายฆาตกร ซึโยชิมีเพียงจดหมายระหว่างเขากับน้องชายเป็นแสงสว่างเดียวของชีวิต ส่วนนาโอกิกลับทุกข์ทรมานทุกครั้งที่เห็นจดหมายของพี่ชาย เพราะมันเป็นจดหมายจากฆาตกร
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* ความเห็นส่วนตัว *
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายสะท้อนสังคมและการใช้ชีวิตของคน ๆ หนึ่งที่พยายามดิ้นให้หลุดออกจากความเป็นน้องชายของฆาตกร
โดยส่วนตัว นี่เป็นนิยายที่ผมชอบมากพอ ๆ กับเรื่อง 'ความลับ' ของฮิงาชิโนะ มีจุดที่สะเทือนอารมณ์อยู่หลายตอนทีเดียว ผู้แต่งบรรยายได้เข้าถึงเลือดเนื้อตัวละครจนเหมือนมีชีวิตจริง (ซึ่งผมคิดว่าโลกความเป็นจริงก็คงไม่ต่างจากชีวิตในนิยายหรอกครับ)
บางครั้งความบีบคั้นของชีวิตก็ทำให้คนเราขาดสติจนทำสิ่งที่เลวร้ายอย่างมหันต์ และเมื่อทำพลาดไปแล้วทั้งตัวเราและคนรอบข้างก็ต้องรับกับผลที่ทำไปอย่างไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้
บางทีการยอมรับความจริงและอยู่กับมันให้ได้อาจจะเป็นหนทางที่ดีกว่าที่จะหนีปัญหาที่เกิดขึ้นไปตลอดชีวิต
จดหมายของพี่ชายที่แสดงออกถึงความห่วงใยน้องชายอยู่เสมอ กลับกลายเป็นสิ่งที่คอยขัดขวางเส้นทางชีวิตของน้องชายอย่างที่พี่ชายไม่เคยรู้ ทุกคนที่พบจดหมายกลับรังเกียจและไม่อยากสุงสิงกับคนที่เป็นน้องชายของฆาตกรแม้ว่าตัวน้องชายจะไม่ได้ร่วมกระทำความผิดกับพี่ชายเลยก็ตาม (แม้ว่าสาเหตุที่ทำให้พี่ชายพลั้งมือด้วยอารมณ์ชั่ววูบจนฆ่าคนตายนั้นเพราะต้องการจะหาเงินมาให้น้องชายได้เรียนต่อก็ตาม)
ไม่น่าเชื่อว่าการที่มีคนในครอบครัวเป็นฆาตกรนั้นจะทำให้ชีวิตของคนรอบข้างพลอยได้รับผลกระทบได้มากมายขนาดนี้ แต่ด้วยความสู้ชีวิตของพระเอกที่ไม่เคยยอมแพ้ ก็สามารถทำให้ผ่านพ้นช่วงชีวิตที่เลวร้ายไปได้ด้วยการยอมรับความจริงและอยู่กับมันให้ได้
สุดท้ายเมื่อสองพี่น้องได้กลับมาพบกัน (แต่ไม่ได้คุยกัน) เพราะตัวน้องชายได้เข้าไปร่วมร้องเพลงให้กับคนที่อยู่ในคุกฟัง (น้องชายอยู่บนเวที และพี่ชายประสานมือตรงหน้าอก ก้มหัวลงต่ำคล้ายกำลังขอขมาและสวดภาวนาอยู่ในกลุ่มของนักโทษ) ฝ่ายน้องชายจึงเกิดคำถามที่ไม่มีคำตอบขึ้นในใจว่า
"พี่ครับ พวกเราเกิดมาทำไมกันนะ คนอย่างพวกเราจะมีความสุขในสักวันหนึ่งไหม จะมีวันที่เราได้คุยกันเหมือนตอนเราสองคนช่วยกันแกะเปลือกเกาลัดให้แม่อีกไหม..."
เรื่องนี้แม้จะดูเศร้าแต่ก็มีเรื่องราวหลากหลายและมุมมองแง่คิดที่น่าสนใจมากมาย และด้วยการบรรยาย การเล่าเรื่องที่ดีจึงทำให้เรื่องราวน่าสนใจและน่าติดตามไปตลอดทั้งเล่มครับ 
| Create Date : 25 กันยายน 2552 |
| Last Update : 1 พฤศจิกายน 2552 18:41:24 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 696 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
