เคยขับรถผ่านหลายครั้งนะคะ...แต่ไม่รู้หรอกว่ามีประวัติยังไงบ้าง....รู้เกี่ยวกับทวาราวดีน้อยค่ะ.....อาจเพราะอยู่ไกลและลึกมากในมิติของอดีต....แผนที่อยู่ในแผ่นกระดาเหรอคะ?สวยจัง
แล้วทำไมพระเชียงแสนมาอยู่ที่นี่อ่ะคะ...( หลวงพ่ออ่ะคะ )

กระดาษ...อ๋อ ขอโทษค่ะ โปสเตอร์....นึกว่าเขียนในกระดาษแบบไหน?.........อ่านพลาดเองค่า

สวัสดีน้องนก(โปแป้ง) พี่ยังสงสัยอยู่เลยครับว่าทำไมพระเชียงแสนมาอยู่ที่นี่ เมื่อวานคุยกับอ๊อด อ๊อกก็บอกยังแปลกใจอยู่ วันที่ไปไหว้พระที่วิหารไม่มีคนอยู่เลยอะครับ แต่เดี๋ยวจะลองหาคำตอบให้นะครับ

คุณไบร์ท ตูนไปกู้ข้อมูลมาให้แล้วนะคะ คิดว่าน่าจะเป็น ชื่อเจ้าสี่เท้าที่อยู่ในวงศ์ตระกูล วัว ที่ชื่อคลับคล้ายคลับคลากับ "คำ" ๆ นั้นนะคะ...

คอมพิวเตอร์ไม่ผิดค่ะ ...
เรื่องต้นตะเครียนที่ทำงาน ก็มีเรื่องเหลือเชื่อเหมือนกันค่ะ ช่วงที่ตูนไปสิกขิมก็มีเด็กจมน้ำค่ะ เกือบ 10 นาที น้องอายุประมาณ 4 ขวบเองแต่พอหายแล้ว คุณพ่อและคุณแม่และน้องก็ใส่ชุดไทยมาถวายเจ้าแม่ค่ะ ที่ทำงานมีศาลทั้งหมด 3 ศาลค่ะ ก็ยกมือไหว้ขอให้ทำงานราบรื่นๆๆ (ขออย่าให้เจ้านายด่าเป็นพอ...)

น้องที่ทำงานก็ดั๊น...มีเซนส์เห็นอีก ตูนรึก้กลัวจนไม่อยากทำงานช่วงดึก ๆ กลับกลายเป็นว่าด้วยความอาวุโสสุดเลยต้องทำงานกะบ่าย ถึง 5 ทุ่ม....อยู่คนเดียวด้วยอ่ะ แง แง... แต่เป็นคนกลัวไงเลยทำเป้นไม่รู้ไม่เห็น เพราะหนูก็ทำงานอ่ะ งานไม่เสร็จมัวแต่กลัวกลับบ้านดึกอีก แต่ไปห้องน้ำดึกๆก็กลั้นไว้ค่ะ... กลัวจนโอเวอร์ไปเลย....
ตลกตัวเอง... อิอิ

พออ่านเรื่องตะเคียนจบไปสองวัน ก็เห็นพี่ไบท์อัพเดทเรื่องใหม่ น่าสนใจอีกตามเคย ได้เรียนที่นครปฐมตั้งสี่ปี ไปกลับบ้านผ่านพระประโทณเจดีย์ตลอดแต่ไม่เคยแวะเยี่ยมชมเลย น่าเสียดายเหมือนกันที่ตอนเด็กๆไม่ค่อยใส่ใจกับสิ่งรอบตัว ส่วนเรื่องความรู้ทางประวัติศาสตร์ที่เคยเรียนมาก็ลงหม้อไปหมดแล้ว พอมาได้อ่านเรื่องราวทางประวัติศาสตร์อีกครั้งก็เพลินดีเหมือนกันนะคะ

สวัสดีค่ะคุณไบท์

อ่านเพลินจนลืมหิวเลยค่ะ
ให้รางวัลเลยค่ะเรื่องข้อมูลความรู้

สวัสดียามบ่ายวันพุธ

-คุณตูน ขอบคุณมากๆ ครับ ผมกลับไปอ่านข้อความนั้นซ้ำก็ไม่เห็นีคำไหนมันพิมพ์แล้วเป็นคำหยาบ เน้อะ นอกจากที่คล้ายๆ ตรงที่คุณตูนว่า... เฮ่อ คอมไม่ผิด ๆ --ต้นตะเคียนและไม้ใหญ่ๆ มักมีเรื่องราวน่ากลัว น่าบูชาปนๆ กันนะ แอบดีใจกับน้องที่สี่ขวบที่จมน้ำอยู่นานแล้วสามารถมีชีวิตรอดหายได้---ท่าทางเจ้านายคุณตูนคงเขี้ยวน่าดูนะครับ งานไม่น่ากลัวแต่ที่ทำงานนะสิดันมีสิ่งลึกลับอยู่นี่กลายเป็นน่ากลัวอีกแบบนะครับ

-น้องไผ่ ยินดีจังมีล็อกอินของบล็อกแก็งแล้ว(แม้ว่าจะยังไม่เปิดให้เข้าชม) พี่เองก็เหมือนจะแย่ยิ่งกว่านะ พี่อยู่ที่นครปฐมมาตลอด เพิ่งจะได้เข้าเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ต้องมีแรงกระตุ้นหรือสิ่งที่เร้าให้เราอยากรู้อะครับ

-คุณรยา ต้องขอโทษที่ผมหายไปนะครับ ช่วงนี้วุ่นๆ อะครับ อย่าลืมหิวบ่อยๆ นะครับ เดี๋ยวโรคกระเพาะจะถามหา-- ขอบคุณสำหรับรางวัลเรื่องข้อมูลนะครับ

ยินดีที่มากๆ ที่ได้เอาเรื่องที่ได้ไปเห็นไปชมมาเล่าให้ฟัง ผิดพลาดอย่างไร รบกวนผู้รู้วานบอกกล่าวด้วยนะครับ

สวัสดีค่ะ

ทานแล้วค่ะ เลทไปนิดนึงค่ะ
คือว่าถ้าหิวจะทานได้เยอะน่ะค่ะ

แม่บอกว่า ให้กิโลละ 200 แน่ะค่ะ
ต้องฉลองศรัทธาแม่ซะหน่อยค่ะ

ที่จริงหนูคิดว่าเม้นท์ไว้ยาวกว่านี้นะคะ
หายไปไหนซะเกินครึ่งเลยค่ะ คุณไบท์

อืม งูตัวหนึ่งวิ่งตามงูอีกตัวหนึ่งค่ะ

สวัสดีค่ะน้องbite ดีใจจังค่ะที่แวะไปเยี่ยม

นึกถึงนครปฐมทีไร ก็นึกถึงประปฐมเจดีย์ทุกทีเลยค่ะ ไม่เคยได้ยินชื่อพระประโทณเจดีย์จริงๆ

มาบล๊อกนี้แล้วได้สาระดีจัง ขอบคุณมากนะคะ เดี๋ยวจะตามลิ้งค์ไปอ่านตำนานด้วยค่ะ

คิดถึงปาต้าเหมือนกัน หายไปนานจังเลย

เขียนเรื่องนครปฐมก็ดีนะพี่

เรื่องใกล้ตัว แต่เรากลับรู้น้อย

ผมเคยอ่านเรื่องเก่าๆ เขาเล่าว่า เมื่อหลายสิบปีก่อน

ริมทางรถไฟจากกรุงเทพฯ ก่อนจะเข้านครปฐม

มีเจดีย์เก่าๆ อยู่เยอะมาก

พอตอนหลังเมืองขยายตัว เจดีย์ก็ค่อยๆ หายไป

ตอนเรียนปี 1 นั่งรถไฟมานครปฐม จำได้ว่า

ยังมีเจดีย์เก่าๆ เหลือให้เห็นอยู่พอสมควร

แต่ตอนนี้ ไม่รู้จะเหลือสักกี่เจดีย์

(ดอกสาละลังกานี่เหมือน anemone เลยนะครับ)

สวัสดียามเย็นครับ

-คุณรยา เอิ๊ก... ถึงขึ้นงูสองตัวตามกัน "งง" ไปเลย เสียดายนะครับที่คอมเมนต์โผล่มาสั้นนิดเดียว อาจจะก็ทั้งระบบของบล็อกแก๊งเอง และก็ระบบอินเตอร์เน็ต บางทีเรื่องแบบนี้ต้องทำใจครับ

-พี่พจ... ผมจะแวะไปเยี่ยมบ่อยๆ นะครับ ชอบที่พี่เล่าเรื่องสนุกดี คือวัดพระประโทน ไม่ดังเรื่องให้โชคลาภหรือสะเดาะเคราะห์อะครับพี่ ก็เลยยิ่งไม่ดังไปใหญ่ ขอบคุณพี่พจนะครับ

-หะลวง เดี๋ยวนี้กองอิฐเก่าๆ ถูกขนย้ายออกไปเกือบหมดแล้วอะ ส่วนหนึ่งก็เพราะกองอิฐเหล่านั้นไปอยู่ในที่ถือครองโดยบุคคล.. เสาร์ที่ผ่านมาพี่พยายามไปตามโบราณสถานในวัด บางที่มีแค่กองภูเขาอิฐแตกๆ ของสถูปเก่าๆ เดี๋ยวจะค่อยๆ ทยอยมาให้ดูนะครับ

ขอบคุณทุกท่านนะครับ

เพิ่งเริ่มหัดทำบล็อกค่ะ ยังงงๆอยู่เหมือนกัน ก็ไม่ได้ตั้งใจจะเขียนอะไรมากมาย เพราะไม่ถนัดการเขียนเท่าไหร่ เลยไม่กล้าที่จะให้ทุกคนเข้าชมค่ะ บางหัวข้อยังไม่ได้ใส่ข้อมูลเลยค่ะ แต่มีเขียนเก็บไว้บ้างแล้ว เพราะปกติเป็นคนเขียนไดอารี่เสมอ ก็คงจะใส่ไปเรื่อยๆในยามว่างคะ

คุณไบร์ท ช็อปต้า วัลเล่ย์แปะแล้วนะคะ

รูปมีเล็กมีใหญ่ เพราะบางรูปไม่ได้ลดขนาดค่ะ เลยแปลกๆตลกๆไปนิดๆนะคะ...

ครั้งนี้มีกล้องเพิ่มค่ะ ของเพื่อนไม่แน่ใจว่ารุ่นอะไร รูปออกมาสวยมากมาย

วันนี้วันพระนะคะไปทำบุญมาเมื่อเช้า เอาบุญมาฝากนะคะพอดีหยุดทุกวันพฤหัสเลยมาอัพค่ะ จะพยายามอัพทุกๆวันพฤหัส...ไม่มีอะไรมาทำให้เสียอารมณืระหว่างบรรยายรูป....เฮอะ!

วันนี้ได้ตามนักวิชาการเที่ยวได้ความรู้จังเลย ว่างๆมาเที่ยวพิษณุโลกบ้างนะครับ มาดูเมืองโบราณที่กำลังขุดค้น มาดูว่าทำไมเมืองใหญ่ที่เคยเป็นเมืองหลวงคู่ขนานมาหลายยุคหลายสมัย ถึงไม่เหลือแม้ซากให้ศึกษากัน

ว่าแต่ว่า ชุมชนกลางป่ามีไรน่าสนใจบ้างนะ

น้องไบท์ ขอบคุณมากค่ะที่ไปเม้นต์ย้อนหลังทุกบล๊อกเลย ปลื้มๆๆๆๆๆ

ว่าแล้วก็ขอแอดเลยนะคะ

."วัฒนธรรมผสมในศิลปกรรมสยาม" ที่เขียนโดยอาจารย์ วินัย ผู้นำผล น่ามีไว้เป็นเจ้าของ ชื่อของอาจารย์ ผมคุ้นเคยตั้งแต่ท่านแสดงงานศิลปะวาดภาพสีน้ำมันด้วยนิ้วมือ และยังได้หนังสือการแสดงผลงานศิลปะของท่านในครั้งนั้นโดยบังเอิญเมื่อเร็วๆนี้ครับ

นครปฐมนี่เป็นเมืองหลวงของผมเลยครับ ผมชอบไปนครปฐม และที่พลาดไม่ได้ก็คือพิพิธภัณฑ์ที่จัดแสดงโดยวัดพระปฐมเจดีย์ ในอาคารหลังเล็กๆ ไปเมื่อไรก็ขลุกในนั้นนานๆ ของไม่มีเพิ่มหรือลงนับเป็นเวลา 30-40 ปี มาแล้ว จนมีพิพิธภัณฑ์อย่างเป็นทางการที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกันนัก ก็ไม่ทำให้พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เปลี่ยนไปเท่าไร

อ่านแล้วได้ความรู้ใหม่ครับ เรื่องการจัดเก็บโบราณวัตถุ โดยการเอาโบราณวัตถุไปปะติดกับปูน เสียดายอยู่หน่อยเดียวที่ผู้ชมจะไม่ได้เห็นวัตถุชิ้นนั้นแบบลอยตัว แต่ก็ยังดีกว่าไปอยู่ในความครอบครองของคนที่เราไม่มีโอกาสได้เห็น

แล้วจะมาติดตามตอนต่อไปครับ

สวัสดีค่ะคุณไบท์

วันนี้วันศุกร์แล้วนะคะ
เป็นวันสุขจริง ๆ ด้วยค่ะ

แอบมีเรื่องมาบอกด้วยค่ะ

สวัสดีวันศุกร์คร้าบทุกท่าน

-น้องไผ่ ดีจังเลยครับ เอาเรื่องราวที่เราชอบมาเล่าเก็บไว้ พี่ว่าบางเรื่องเป็นประโยชน์ น่าทำ น่าคิด น่าติดตาม ค่อยๆ ทำครับ บล็อกมันคล้ายๆ เรื่องสร้างสรรค์อีกหลายๆ เรื่องที่มันต้องค่อยๆ พอกพุนขึ้น สวยงามขี้นครับ

-คุณตูน ผมเข้าไปชมมาแล้วครับ นึกแอบอิจฉา เพราะผมไปถึงดาร์จีริงแล้ว อีกนิดเดียวก็ถึงนั่นแล้วแต่ก็ไม่ได้แวะขึ้นไป ขอบคุณมากๆ เลยนะครับ

-คุณมินเอ็นเลส เมืองเก่าที่พิษณุโลกหรือครับ มีโอกาสผมไม่พลาดแน่ครับ ที่นั่นมีปัญหาแบบนครปฐมป่าวครับ คือการซ้อนทับของชุมชนใหม่บนชุมชนเดิมจนทำให้เกิดการทำลายแหล่งโบราณสถานและวัตถุไป... เอ่อ ชุมชนกลางป่าเป็นบันทึกการท่องเที่ยวในรูปแบบบันทึกกึ่งลำนำสั้นๆ อะครับ ตอนก่อนไม่ได้ล็อกไว้ คือคุณมินเคยเข้าชมแล้วหละครับ เอ่อวันนี้ผมปลดล็อกแล้วนะครับ เข้าชมอีกครั้งได้เลยครับผม

-พี่พจ ยินดียิ่งๆ เลยครับผม

-พี่IM หนังสือหนากว่า 900 หน้า ราคาน่าตกใจนิดนึง... หนังสือมีเนื้อหาชวนให้เราเปิดรับข้อมูล และใจกว้างขึ้น แต่ความหนาและหนักทำให้อ่านแล้วเหนื่อยหน่อยครับ พิพิทธภัณฑ์ขององค์พระ และของกรมศิลป์ เมื่อวันเสาร์ผมก็มีโอกาสได้แวะเข้าชมครับ เอเห็นด้วยกับปัญหาเรื่องติดศิลปวัตถุและทำให้ไม่เห็นมุมมองแบบรอบด้านเต็มที่เลยครับผม

-คุณรยา... เอ๋... ดีจังคุณรยามีความสุข แต่แอบมีเรื่องอะไรเหรอครับ

มีครับ แต่...ดีกว่าหน่อยคือ ประชาชนรู้อยู่แก่ใจว่าตรงไหนเป็นเมือง เลยไม่เข้าไปยุ่ง แต่ราชการนี่หล่ะ ตัวดี ทำไม่รู้ไม่ชี้ไปสร้างโรงเรียน สร้างศาลากลางสถานที่ราชการมากมายทับเมืองเก่าพินาศย่อยยับหมด ขุดมาเจออะไรก็ทำเงียบๆ ไม่รู้ไม่ชี้ จะบอกว่าเรื่องนี้มีนอกมีในครับ พูดได้เพราะพวกนั้นตายกันไปหมดแล้ว

ชบาโสมหรอครับ เคยเห็นในภาพสวยมากๆเลย คุณ bite25 มีเมล็ดไหมครับ แฮะๆ

คุณมิน ชบาโสมเคยปลูกที่บ้านแม่ กทม (มีปัญหาเพลี้ยแป้งมากพอควร) แต่ตอนหลังผมไม่ได้อยู่ดูแล มันตายหายไปหมดแล้วครับ

ดูดีมีสาละจริงๆพี่ บล็อกผมยังไม่เกิดเลยวันนี้ไปนอนก่อนนะ....

แก้นิดนึง ตามมาย้อนอ่านความเห็นของตัวผมเองมีที่ผิดครับ ตรงเรื่องจำนวนหน้าหนังสือ

พี่IM หนังสือ อาจารย์วินัย ผู้นำพล ไม่ใช่หนา 900 กว่าหน้าครับ คือพลาดครับ ที่จริงคือ 500 กว่าหน้า (ผิดไปได้ไงหว่า)

เหมือนเคยได้...มาก่อน คุ้นมากกับรูป "มกร"

สวัสดีค่ะ

พอดีหาข้อมูลเรื่องพระประโทณอยู่

เป็นสถานที่ที่มีคนรู้จักน้อย

และข้อมูลต่างๆก็น้อยด้วยค่ะ

ได้มาเห็นบล็อกที่คุณทำขึ้นแล้ว รู้สึกดีใจและชื่นชมมากค่ะ

ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ

ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีดี และความรู้กับรูปภาพที่เป็นประโยชน์ต่อการศึกษามากๆ เพราะต้องเอาไปทำเป็นรายงาน ทำให้ได้รู้จักสถานที่บาราณเก่าแก่ที่ไม่เคยรู้มาก่อนไปด้วย