|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
หนุมานเบย์ : Hanauma Bay สวรรค์ของชาวฮาวาย สำหรับเรามันคือกระทะไฟ โฮะ ๆ
ตั้งแต่บล็อกนี้เรื่อยไป เราจะเขียนเรื่องฮาวาย ในขณะที่เราอยู่เมืองไทยนะคะ
กำลังนั่งรื้อฟื้นความทรงจำด้วยภาพเหล่านี้ว่า เรากำลังทำอะไรในเหตุการณ์ตอนนั้นอยู่ บล็อกนี้เราจะพาท่านไปสู่หนุมานเบย์ อิอิ ก็มันออกเสียงประมาณนั้นนี่หน่า สภาพโดยทั่วไป คล้ายอ่าวเสี้ยววงเดือน (ชื่องี้เปล่านะ) แต่ทะเลไทยของเราสวยกว่าเยอะค่ะ ไหน ๆ ก็มาฮาวายทั้งที ก็ต้องขอไปเยือนสักหน่อยเนอะ
ทางมหาวิทยาลัย นัดให้สมาชิกไปรอกันบริเวณถนน Kuhio Avenue ในเวลาประมาณ 09.45 น. เพื่อขึ้นรถสาย เอ่อ...สาย 22 (มั้ง)
สำหรับเราและเพื่อน ๆ นัดกันที่ Trade Center จ้า
เมื่อสุมหัวถ้วนทั่วแล้ว เราก็เริ่มเดินทางกันด้วยรถคันนี้จ้า
โอ้โห...คนแน่นอย่างกะปลาซาดีนในกระป๋อง เพื่อนเรายืนโหนกันหัวโต ใช้เวลาเดินทาง 40 นาทีได้ค่ะ
ในที่สุด เราก็มาถึงแล้วค่ะ แดดเปรี้ยงเลย (ดำอีกแล้วตรู) ภาพนี้ถ่ายจากจุดชมวิวก่อนเดินลงไปข้างล่างนะคะ
หลังจากนั้น เจ้าหน้าที่สุดสวยซึ่งตั้งหน้าตั้งตารอเราอยู่ ก็กวาดต้อนเข้าไปในห้องบรรยาย โฮะ ๆ ส่วนใหญ่แล้วเขาก็จะไปดำน้ำดูปะการัง ดูปลามหาสมุทรแปซิฟิกกันค่ะ
คุณพี่ท่านนี้อธิบายว่าแต่ละส่วนของอ่าวนี้ น่าสนใจอย่างไร
อยู่ในห้องบรรยายซัก 15 นาที เราก็มุ่งหน้าเดินลงไปในอ่าวกันค่ะ ไกลมาก ๆ ค่ะ
เหนื่อยนะเฟ้ย เฟี้ยววววว...อะไรแว้บ ๆ เฮ้ย...รถนำเที่ยวนี่หน่า เราโวยวายอยู่คนเดียวค่ะที่เห็นรถผ่านไปอย่างนั้น ก็เราไม่อยากเดินอ่ะ ไกลคอด ๆ ร้อนอีกต่างหาก ส่วนเพื่อนฝาหรั่งมานก็มองหน้าเฮาว่า เอ็งเป็นอะไรอ่ะ เดินเนี่ยดีนะ จะได้ผิวดำ ๆ ไง
เอ้อ...โว้ย ก็ตรูอยากขาวอ่ะ
เดินไปบ่นไป ในที่สุดก็ถึงจนได้ (จะบ่นทำไมเนี่ย) อ่าวหนุมานนี้ จะเป็นรูปเกือกม้าค่ะ ภาพนี้เป็นภาพด้านซ้าย (หันหน้าเข้ามหาสมุทรนะ--อิอิไม่อยากเรียกทะเล)
ถามถึงเพื่อน ๆ หรือคะ โน่นค่ะ ดำผุดดำว่ายในมหาสมุทรนู่น ส่วนเฮาก็ถ่ายรูปเรื่อยไป ทำไมไม่ไปดำน้ำกะเขาล่ะ แหะ ๆ วันนี้ใส่บิกินีแบบดัลเมเชี่ยนมาอ่ะค่ะ แบบว่าข้างบนขาว ข้างล่างดำ
ไม่เป็นไรดอก เราก็ถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ และในที่สุดเราก็ฉวยโอกาสนี้หนีกลับบ้านค่ะ
ระหว่างทางจะขึ้นรถเมล์กลับบ้าน มีร่มเงาของต้นไม้เหล่านี้ สดชื่นกว่าอยู่ในอ่าวเป็นไหน ๆ ร้อนตับจะแตก
รออยู่ประมาณ 1 ชม.พระเดชพระคุณรถเมล์ก็มาแล้วค่ะ (ทำไมรอนานงี้ฟระ)
สำหรับทริปนี้ เราไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ค่ะ แต่พวกเพื่อนฝรั่งหัวทอง บอกว่าโอ้...สวรรค์บนดินชัด ๆ สำหรับผู้มีเลือดไทยอย่างเรา (อิอิ) เราย่อมเห็นว่าทะเลไทยสวยกว่าเยอะค่ะ ถ้าเอ็งมาบ้านเรานะ เอ็งจะยิ่งเห็นกว่าสวรรค์บนดินอีก แหะ ๆ
อีกอย่างที่ไม่ประทับใจอย่างแรง
...มันร้อน...
ขอบอกว่าทั้งชายหาด มีเรากางร่มสีชมพูอยู่คนเดียวค๊า โดดเด่นชะมัด
Create Date : 23 มีนาคม 2550 |
Last Update : 26 มีนาคม 2550 9:35:36 น. |
|
9 comments
|
Counter : 1066 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Tiwanon48 วันที่: 25 มีนาคม 2550 เวลา:13:25:43 น. |
|
|
|
โดย: biebie999 วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:20:36:47 น. |
|
|
|
โดย: smo วันที่: 28 มีนาคม 2550 เวลา:19:13:40 น. |
|
|
|
โดย: p'ong IP: 58.137.39.251 วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:15:00:27 น. |
|
|
|
โดย: p'ong IP: 58.137.39.251 วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:01:19 น. |
|
|
|
โดย: จอย IP: 124.121.183.106 วันที่: 13 ธันวาคม 2551 เวลา:12:40:07 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]
|
"Erised stra ehru oyt ube cafru oyton wohsi"
"I show not your face but your hearts desire" "ฉันไม่ได้แสดงภาพใบหน้าของคุณ แต่แสดงถึงความปรารถนาภายในใจ"
"เราเข้าใจว่าความรักของแม่และลูก เป็นความรักแบบหาที่สุดมิได้ แต่ความรักแบบคู่รัก เป็นความรักที่ช่วยหล่อเลี้ยงการดำเนินชีวิต"
พล่าม เวลานี่ไวเหลือเกิน เผลอแป๊บ ๆ ก็ 36 แล้ว ชีวิตที่ผ่านมาได้ทำในสิ่งที่อยากทำมาเกือบหมดแล้ว สิ่งที่อยากทำล้วนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากความรู้สึกในวัยเด็ก
ทุกครั้งที่แหงนมองฟ้า เห็นเครื่องบิน ตอนเด็กคิดว่าเราไม่มีทางขึ้นได้หรอก เพราะที่บ้านไม่มีเงิน
อยากขึ้นเฮลิคอปเตอร์ ก็ได้ขึ้น
อยากไปต่างประเทศ ก็ได้ไป
อยากไปเที่ยวบ้าง ก็ได้ไป
อยากนั่งรถไฟ รถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน ก็ได้นั่ง
อยากบวชพราหมณ์ ก็ได้บวช
อยากวาดรูป ก็ได้ทำ
อยากมีบ้านของตัวเอง ก็ได้มี
ชีวิตที่เหลือตอนนี้ ขอปลดหนี้ให้หมดก่อนตายและอยากทำให้แม่สบายกว่านี้
นั่งเพลิน ๆ ถามตัวเองว่าเรามาถึงช่วงปลายทางหรือยัง บางทีก็ตอบว่ามาถึงแล้ว ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แต่อีกใจก็ยังอยากรู้ต่อไปอีกว่า ในอนาคตจะมีอะไรให้ได้ตื่นเต้นอีกไหม
หากเปรียบเป็นกราฟ ชีวิตเราตั้งแต่เกิดมีสูงมีต่ำและติดลบ ปัจจุบันนี้กราฟเป็นเส้นเรียบ ๆ ไม่สูงไม่ต่ำ แต่...ก็ไม่แน่นะ อาจจะเป็นเส้นตรงที่มีองศาต่ำลงก็ได้
เรียนรู้ตัวเองเมื่ออายุครบ 32 รักครอบครัว / รักแม่ / รักสันโดษ / ไม่ชอบสังคม / ขอมีเพียงเพื่อนที่เรียกว่ามิตรแท้สัก 1 คน ก็พอ / ความรักคือความผูกพันและการให้อภัย / เราสามารถอยู่คนเดียวได้ทั้งวันโดยไม่พูดกับใคร / ไม่สนใจคำนินทาใด ๆ รอบข้าง / ไม่ทนกับคนที่เราไม่อยากอยู่ด้วย
บ้าต้นไม้ / เลี้ยงสุนัข / ฟังเพลง POP, Jazz, Classic / คลั่งงานศิลปะ / อ่านหนังสือ / ชอบเสียงกีตาร์ / ไม่บ้าแฟชั่น / ไม่ชอบเสียงดัง / ชอบทำสมาธิ / ไม่ชอบแชต / ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ / โลกส่วนตัวสูง / เพื่อนน้อย / อารมณ์ขัน / ดูหนังตลก / ชอบทำกับข้าว / ไม่ชอบล้างจาน / กลัวการขึ้นเครื่องบิน / ไม่ดื่มกาแฟ / ไม่ชอบบุหรี่ / ไม่ชอบดูละคร / ชอบกินผักผลไม้ / ไม่ชอบความเร็ว / ไม่เสแสร้งแกล้งโกหก / ไม่ชอบคนพูดปดปกปิด / ไม่ชอบเล่นเกม!
.....ขอใช้ชีวิตแบบสมถะ แบบนี้ตลอดชีวิต
|
|
|
|
|
|
|
|
อยากเห็นจัง