"Wall in your heart!"
Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728 
 
27 กุมภาพันธ์ 2550
 
All Blogs
 
Pearl Harbor ความน่าสะพรึงกลัวในอดีต สำหรับเรา...คือรอยแผลเป็น



สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ ที่น่ารักทุกท่าน

เพื่อน ๆ มากันตรงเวลาดีมากเลยนะเนี่ย น่ารักอย่างนี้เดี๋ยวเราจะพาไปเที่ยว Pearl Harbor กันนะคะ นี่เราเพิ่งรู้จริง ๆ เลยว่า เจ้าหนังที่เขาแสดงกันโครม ๆ เนี่ย มันเกิดขึ้นที่นี่ เป็นประวัติศาสตร์ที่น่าสะพรึงกลัวสำหรับเรามาก ๆ นึกแล้วขนลุกทุกครั้ง เพราะอะไรล่ะ เพราะว่าที่ที่เรายืนอยู่นี้ กี่ร้อยกี่พันคนที่ได้ล้มตายลง อย่างที่พวกเขาไม่สามารถร้องขอชีวิต ขอไว้อาลัยแก่ผู้บริสุทธิ์ ณ ที่แห่งนี้ด้วยค่ะ (เอ๊ะ...แล้วคนไม่บริสุทธิ์ล่ะ)

ในวินาทีนี้ เรื่องราวได้ถูกบรรจุลงในพรูสมองด้านขวาจนเกือบเต็มเม็มโมรี่ พร้อมหรือยังคะ เราเดินทางด้วยรถเมล์สาย 42 กันนะคะ

ใช่คันนี้ไหมเนี่ย



เวลานี้ คือเวลาที่เราเดินทางค่ะ รถสาย 42 นี้จะเป็นรถสองตอนค่ะ เนื่องจากเขาจะวิ่งไปอีกฝากหนึ่งของ Pearl Harbor ค่ะ ดังนั้นประชากรจึงค่อนข้างจะเยอะเป็นพิเศษ


นี่ขนาดดูแผนที่แล้ว ก็ยังเลยไปป้ายหนึ่ง แต่ไม่เป็นไร ได้ถ่ายรูปตรงนี้ก็พอใจแล้วค่ะ เพราะว่าได้เห็นท่าจอดเรือด้วย


นู่น ๆ ค่ะ อยู่ตรงนู่น




ตรงนี้เป็นทางเข้าไป Ford Island ผู้ที่ได้รับอนุญาตจากราชนาวีอเมริกัน จึงจะเข้าไปได้ค่ะ เป็นเกาะซึ่งอยู่ใจกลาง Pearl Harbor

คนสำคัญอย่างเรา เขาจึงไม่ได้ให้เข้าไปค่ะ แหะ ๆ


ถ่ายรูปเสร็จ เลยต้องเดินถอยไปอีกป้ายรถเมล์หนึ่ง ไกลนะคะเนี่ย


ถึงแว้วจ้า อ้อ...ลืมบอกไปว่า ใน Pearl แห่งนี้ มีเจ้าเรือ USS Arizona จมอยู่ด้วยนะคะ เดี๋ยวเราจะไปชมตัวเป็น ๆ กัน


ก่อนเข้า เราก็ไม่รู้ว่าจะต้องเสียค่าบัตรชมหรือเปล่า เลยถามทหารเรือว่า เสียค่าเข้าชมเท่าไหร่หรือคะ เขาถามเราว่ามาจากประเทศอะไร

เราก็บอกว่ามาจากประเทศไทยค่ะ เขาก็อ๋อ ๆๆ วันนี้สำหรับชาวไทยให้เข้าฟรีฮับ

เราก็ดีในล่ะซี เดินยิ้มเข้าไปข้างเลยเฉยเลย

จริงหรือนี่ แต่ความลับมาแตกตอนที่เราไม่เห็นใครเขาจ่ายตังค์กันเลย หุหุ

สรุปว่านี่มันคือมุขใช่ไหม ยังงงอยู่นะเนี่ย

จากนั้นเขาก็ให้เข้าไปชมหนังประวัติศาสตร์ความเป็นมาของ Pearl Harbor ค่ะ



ชมวิดีโอเสร็จประมาณ 15-20 นาที เขาก็กวาดต้อนเราขึ้นเรือ เพื่อไปชมจุดที่เรือ USS Arizona จมกัน โอะ ๆๆๆ เข้าฟรียังได้นั่งเรือฟรีอีกหรือเนี่ย

ในเรือนี่ประชากรล้นหลามเลยค่ะ


ก่อนเรือออก ตาเจ้ากรรมดันเหลือกไปเห็นกะลาสีนายนี้พอดี

เอ๊ะ! ส่งตรูไปตายหรือเปล่าฟะเนี่ย พ่อเจ้าประคู้นนน ทำไมทำหน้า......เอ่อ...ปวดอึหรือเปล่า

หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะคร้าบบบบบบ...อ้าว เวง ทำไมพูดงี้ล่ะ เฮ้อ...


เรือเริ่มออกแว้วววว วู้ ๆๆๆๆ หนุก ๆๆๆ


วิวสวยดีจังเลย อ้อ ๆ เพื่อน ๆ เห็นสะพานตรงนั้นไหม เป็นสะพานข้ามไปยัง Ford Island ที่เราไปลงผิดป้ายอ่ะค่ะ


คุณป้าขา ตกลงว่าเรือที่นี่นั่งอยู่นี่จะปลอดภัยไหมคะ แหะ ๆ


อุ๊ย ๆๆ อะไรอยู่ตรงนั้นอ่ะ ไม่เป็นไรถ่ายรูปไว้ก่อนดีกว่า


แอร๊ยยยยยส์ เห็นอนุสรณ์สถานรูปกระดูกงูเรือแล้วค่ะ จุ๊ ๆ ตอนนี้ต้องนั่งสงบเงียบค่ะ เพราะคนในเรือดู ๆ จะเศร้า ๆ กันล่ะ


ใกล้เข้าไปเรื่อย ๆ และเรื่อย ๆ


แป๊บนึง เรือก็เทียบท่าค่ะ


ค่อย ๆ ลงกันนะคะ ตอนนี้สงบอาการไว้นิดนึง เพราะว่าบรรยากาศมันเศร้า ๆ ไงไม่รู้ค่ะ



ยินดีต้อนรับครับคุณ biebie มาไกลเลยนะครับ


เดินผ่านธงทิว


ตื่นเต้นจัง ข้างในสวยจังเลยวุ้ย ใจนี่เต้นตูมตาม แต่ต้องสงบสติอารมณ์ไว้สุด ๆ ค่ะ


ส่วนที่โผล่พ้นน้ำ เป็นส่วนดาดฟ้าเรือค่ะ



ไม่แน่เรือลำฝั่งคะโน้น อาจจะเป็นเหมือนภาพข้างบนก็ได้ ...ปากนะเนี่ย



ตรงนี้เป็นส่วนกลางอนุสรณ์สถาน เขาจัดเตรียมถาดดอกกล้วยไม้ ให้ผู้มาเยี่ยมชม โปรยดอกไม้ลงไปค่ะ


เดี๋ยวเราพาไปดูห้องตรงนู้นกัน แว้ก ๆ อย่านะ อย่าบอกว่านี่คือรายชื่อผู้เสียชีวิตในเรือแห่งนี้

โอ้...ต่อมน้ำตาแตกเลย และบางคนก็น้ำตาซึม


กลับเข้าฝั่งกันดีกว่าค่ะ เดี๋ยวจะเศร้ากันไปใหญ่

ตอนนี้ถึงฝั่งแล้วค่ะ เข้าไปดูพิพิธภัณฑ์กันแป๊บนึงนะคะ


จดหมายของลูกเรือ ที่ยังไม่ทันส่งถึงคู่รัก




จบแล้วค่ะ วันนี้เหนื่อยไหมคะ ชอบกันหรือเปล่า สำหรับเรารู้สึกตื่นเต้นปนเศร้า ๆ ค่ะ

อากาศรอบข้างสวยงาม บรรยากาศน่ามาฮันนี่มิลด์...จังเลย เอาไว้คราวหน้าจะพาไปออกกำลังกาย ปีนไดมอนด์เฮดกันบ้างดีกว่า

ใครจะไปยกมือขึ้นนนนนนนน........


Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 26 มีนาคม 2550 9:56:46 น. 9 comments
Counter : 2999 Pageviews.

 
โทดจิงๆนะพี่ ไม่เคยดูหรอกไอ เพิร์ล ฮาบ๊ง ฮาเบ้อ

อารายอ่ะ ดูแต่ แสบสนิท เลยไม่อิน 555 +

แต่ยังไงก้อขอบคุนมากนะค่ะ ที่พาไปชมสถานที่ๆ

ไม่รู้ว่าชาดนี้จาได้ไปป่าว อิอิ


โดย: น้องบุ๋ม IP: 58.10.143.252 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:55:17 น.  

 
เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยตัวเองเลยครับ เล่าเรื่องสนุกดี ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์ดีๆนะครับ


โดย: sak (psak28 ) วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:12:49:11 น.  

 
เราเสียวสันหลังว๊าบเลย ตรงรูปที่ 4 ค่ะ เพราะเกือบเห็นหน้าไกด์สาว อิอิ ล้อเล่นค่ะ เห็นข้างๆ ก็น่าจะโอเคนะคะ อิอิอิอิ

รูปสวยค่ะ พาไปเที่ยวซะละเอียดเลย สนุกด้วย เลยดูไม่น่ากลัว เหมือนที่ในอดีต

อิจฉาได้ไปเที่ยวอ่ะ


โดย: smo วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:06:12 น.  

 
^
^
^
มิตรรักแฟนเพลงมาแว้วววววว เสียวสันหลังเหรอ ฮ่า ๆๆๆๆ ไม่ใช่ผีนะเนี่ย ฮ่า ๆๆๆๆ ขำขำ

ขอบพระคุณนะคะที่ตามมาอย่างใกล้ชิดตลอดเลยค่ะ เดี๋ยวจะพาไปขึ้นภูเขานะคะ รอแป๊บนึง


โดย: biebie999 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:13:04 น.  

 
อยากไปบ้าง ที่ประวัติศาสตร์แบบนี้ คงขลังน่าดูเลยนะเนี่ย


โดย: umi_chan (umi_chan_2 ) วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:54:40 น.  

 
ใช่ ๆ ค่ะ เข้าไปนี่จากที่สนุก ๆ กลับขรึม และร้องไห้ได้ค่ะ เผอิญเราเนี่ยพวกต่อมน้ำตาตื้นค่ะ

บางทีใครพูดอะไรอิน ๆ เอาอีกแล้วแม่คนนี้ ร้องไห้ค่ะ


โดย: biebie999 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:32:46 น.  

 
เพื่อนพาเที่ยวซะเพลินเลย...

แต่ก็นะ...มันเป็นรอยแผลเป็นจิงๆด้วย..

เห็นแต่หน้าฝรั่งมังค่า มะไหร่จะเห็นหน้าคนพาเที่ยวบ้างล่ะเนี่ย!!!


โดย: janeko วันที่: 3 สิงหาคม 2550 เวลา:9:50:27 น.  

 
ตามมาชมป้าบี ^^ ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่ยังไม่มีโอกาสได้ไป ^^


โดย: noo_tukkata IP: 124.121.86.114 วันที่: 21 เมษายน 2555 เวลา:23:00:23 น.  

 
อยากทราบว่าขึ้นรถตรงไหนอ่ะคะ แล้วต้องนั่งไปลงป้ายไหน พอดีมาฮาวาย อยากจะไปน่ะค่ะ


โดย: PakPak IP: 192.95.30.51 วันที่: 7 มิถุนายน 2559 เวลา:15:29:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

biebie999
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




"Erised stra ehru oyt ube cafru oyton wohsi"

"I show not your face but your hearts desire"
"ฉันไม่ได้แสดงภาพใบหน้าของคุณ แต่แสดงถึงความปรารถนาภายในใจ"

"เราเข้าใจว่าความรักของแม่และลูก เป็นความรักแบบหาที่สุดมิได้ แต่ความรักแบบคู่รัก เป็นความรักที่ช่วยหล่อเลี้ยงการดำเนินชีวิต"

พล่าม
เวลานี่ไวเหลือเกิน เผลอแป๊บ ๆ ก็ 36 แล้ว ชีวิตที่ผ่านมาได้ทำในสิ่งที่อยากทำมาเกือบหมดแล้ว สิ่งที่อยากทำล้วนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากความรู้สึกในวัยเด็ก

ทุกครั้งที่แหงนมองฟ้า เห็นเครื่องบิน ตอนเด็กคิดว่าเราไม่มีทางขึ้นได้หรอก เพราะที่บ้านไม่มีเงิน

อยากขึ้นเฮลิคอปเตอร์ ก็ได้ขึ้น

อยากไปต่างประเทศ ก็ได้ไป

อยากไปเที่ยวบ้าง ก็ได้ไป

อยากนั่งรถไฟ รถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน ก็ได้นั่ง

อยากบวชพราหมณ์ ก็ได้บวช

อยากวาดรูป ก็ได้ทำ

อยากมีบ้านของตัวเอง ก็ได้มี

ชีวิตที่เหลือตอนนี้ ขอปลดหนี้ให้หมดก่อนตายและอยากทำให้แม่สบายกว่านี้

นั่งเพลิน ๆ ถามตัวเองว่าเรามาถึงช่วงปลายทางหรือยัง บางทีก็ตอบว่ามาถึงแล้ว ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แต่อีกใจก็ยังอยากรู้ต่อไปอีกว่า ในอนาคตจะมีอะไรให้ได้ตื่นเต้นอีกไหม

หากเปรียบเป็นกราฟ ชีวิตเราตั้งแต่เกิดมีสูงมีต่ำและติดลบ ปัจจุบันนี้กราฟเป็นเส้นเรียบ ๆ ไม่สูงไม่ต่ำ แต่...ก็ไม่แน่นะ อาจจะเป็นเส้นตรงที่มีองศาต่ำลงก็ได้

เรียนรู้ตัวเองเมื่ออายุครบ 32
รักครอบครัว / รักแม่ / รักสันโดษ / ไม่ชอบสังคม / ขอมีเพียงเพื่อนที่เรียกว่ามิตรแท้สัก 1 คน ก็พอ / ความรักคือความผูกพันและการให้อภัย / เราสามารถอยู่คนเดียวได้ทั้งวันโดยไม่พูดกับใคร / ไม่สนใจคำนินทาใด ๆ รอบข้าง / ไม่ทนกับคนที่เราไม่อยากอยู่ด้วย

บ้าต้นไม้ / เลี้ยงสุนัข / ฟังเพลง POP, Jazz, Classic / คลั่งงานศิลปะ / อ่านหนังสือ / ชอบเสียงกีตาร์ / ไม่บ้าแฟชั่น / ไม่ชอบเสียงดัง / ชอบทำสมาธิ / ไม่ชอบแชต / ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ / โลกส่วนตัวสูง / เพื่อนน้อย / อารมณ์ขัน / ดูหนังตลก / ชอบทำกับข้าว / ไม่ชอบล้างจาน / กลัวการขึ้นเครื่องบิน / ไม่ดื่มกาแฟ / ไม่ชอบบุหรี่ / ไม่ชอบดูละคร / ชอบกินผักผลไม้ / ไม่ชอบความเร็ว / ไม่เสแสร้งแกล้งโกหก / ไม่ชอบคนพูดปดปกปิด / ไม่ชอบเล่นเกม!

.....ขอใช้ชีวิตแบบสมถะ แบบนี้ตลอดชีวิต
Friends' blogs
[Add biebie999's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.