ใช้ชีวิตและเรียนรู้ชีวิต
<<
กุมภาพันธ์ 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
5 กุมภาพันธ์ 2548

ศิลปินเด็กแห่งชาติ


๔ กุมภ์ ๔๘
วันนี้ครอบครัวสุขสันต์

ตื่นเช้ามาหนูร้องหาตา ต๊า - - ออเชๆ
ขึ้นไปหาตากันแต่เช้า

จินตนาการสำคัญพอพอกันกับความรู้

ความละเอียดของลูก ห่างจากความหยาบของแม่สามปีแสง
สายตาของเด็กอย่างหนูจะมองอะไรได้เล็ก ยิบ
เห็นอะไรที่แม่มักจะมองข้าม บ่อยๆ
อย่างก่อนนี้ที่เราหัดอ่านหนังสือเล่มแรกของลูก
เปนเล่มว่าด้วยการนับ จะมีรูปอะไรต่อมิอะไรแสดงจำนวน
แต่ละหน้าเยอะแยะ
แต่หนูเห็นขนาดที่ว่า มี หมี๊ (ตัวเล็กๆ) อยู่ริมหน้าหนังสือด้านซ้าย
แล้วร้องบอกแม่ ว่าหมี๊ หมี๊

(ตอนนั้นแม่ยังมองไม่เห็นเลย)

ตอมาพอหันมาอ่านหนังสือเล่มนี้
(ฟันไม่ได้มีไว้กัด)
เจอะอะไรหนูก็ชี้เรียกไปเรื่อยๆ
มาถึงหน้านี้
มีผู้ชายแก่ๆ ใส่แว่น อุ้มเด็กเล็กๆ
หนูชี้แล้วบอกว่า นี่ ตา ตา


(อืมมมม หนูคิดไปเองได้)
แม่ถามหามีแม่ไหม
เปิดหน้าไหน ก็ไม่มีรูปแม่เลย

วันก่อน
พออ่านหนังสือเล่มนี้
(มือไม่ได้มีไว้ตี)

มาถึงหน้านี้

..

หนูชี้ บอกว่า
ป้อ ป้อ
เปนภาพพ่อกอดลูกจริงๆ นะเนี่ย

เฮ่ย - - ลูกคิดได้ไง



จีเนียสรึเปล่า


(ฮ่า)

มีคนบอกว่า จินตนาการสำคัญกว่าความรู้
ก็จริงอยู่
แต่ถ้าหนูไม่รู้อะไรเลย เฝ้าแต่จินตนาการ
มันก็ไม่ไปถึงไหนนะคับ
แม่ดีใจที่หนูรู้จักคิด กระบวนการของลูกมีเหตุมีผลมากขึ้น
เรียกว่าอะไรไม่รู้ แต่พัฒนาการของลูก พัฒนาไปได้เรื่อยๆ
ไม่มีวันหมด แม่เรียนรู้จากลูกทุกวัน มหัศจรรย์จริงเอย


เมื่อวาน
ตอนบ่ายนั่งใต้ต้นมะพร้าว
หนูเงยหน้าไปเจอะลูกมะพร้าว
เรียก บอล บอล
แม่บอกไม่ช่าย ๆๆ นี่มันมะพร้าวนะลูก
หนูก็ อึ้ (ส่ายหน้าด้วย) ยืนยันว่า - บอล บอล
ท่าเดียว
บอลจริงๆนะแม่
ดูดิ่


ตกค่ำ
หนูหยิบเอาลูกโป่งที่ยังไม่ได้เป่ามาให้แม่
แม่บอกว่าเอาที่เป่ามาด้วย
หนูก็เลยหยิบมือนึงถือลูกโป่ง มือนึงถือที่เป่า (แบบสูบลม)
มาด้วย

หยิบได้เลยเดินไปกลับ หยิบแล้วหยิบอีกนั่นเอง
เก่งจริงๆ คับลูกชาย


วันนี้
มีชั่วโมงศิลปะเด็กแห่งชาติ(หมา) ด้วย
แม่ไม่ได้ทำตามตารางโฮมสคูลเลย
มั่วนิ่มเอาทุกเช้า - - ฮ่า
วันนี้จะเล่นอะไรก็ว่าไปตามลูก ตามแม่นั่นแหละ
เอาเหมาะเข้าว่า

หลังอาหารกลางวัน
แสนอิ่มหมีพีมัน พุงตึง
กระนั้นเลย เละ เทะ มามากซะขนาดนี้
แม่เลยเตรียมอุปกรณ์ เอาเสื่อมาปู เอาโต๊ะมากาง
หนูดีใจใหญ่ตอนแม่กางโต๊ะ รีบขึ้นไปปีน เรียกหา ช่างช่าง(ช้าง)
ที่อยู่บนโต๊ะ

..

แม่เดินเตรียมของ
เอากระดาษมาแปะติดโต๊ะ ยึดไว้ให้มั่น
งานศิลปะของศิลปินจะได้ไม่คลาดเคลื่อนไปไหน
หยิบสี finger paint มาเทใส่ขัน
อุปกรณ์จานสีแสน ฮิป ของแม่
(ในใหญ่ดี เหมาะแก่มือ อูมๆของลูกและมือเรียวๆของแม่)
ส่วนอุปกรณ์กันเปื้อน วันนี้ไม่ดีกว่า
ถอดเอี้ยมตัวนอกออก ก็พอ

ชุดศิลปินเด็กวันนี้ เสื้อตัวละ ๑๕ บาทกาด(ตลาด)ข้างวัด
กะโป๊ะโกะ แม่ว่าออเชอยู่


ว่าแล้ว

เทสีลงขัน


ลุย!!!


พอแม่ลุยเท่านั้นแหละ
หนูก็เอามือจุ่มลงในขันเลย
มาแปะๆบนกระดาษที่โต๊ะ

แม่ยืนเปนกองเชียร์
หนูพอปาดๆ ละเลงๆ สีหมดมือ
ก็รู้ว่าต้องเอามือไปจุ่มในขันใหม่
(เยี่ยมมากลูก)

กว่าจะรู้ตัว
ก็เลอะไปทั่ว
ทั้งแก้ม แขน มือ ขา โต๊ะ เก้าอี้ รถ (ด้วย)
ทุกที่ที่หนูเดินไปจับนั่นแหละ

เหอะ เหอะ
เปื้อนแม่ด้ายยยยย

แม่ใส่ชุดพร้อม
(ยังไม่ได้อาบน้ำเลยนิ)

เอิ้กๆ


อาบน้ำต้องใช้สองน้ำเหมือนซักผ้าเลยลูก
ส้มไปทั้งห้องน้ำ(ในรอบแรก)
หนุกจริง

เอาใหม่อีกรอบ ทีนี้อาบแบบเด็กโต
เปิดฝักบัวไปด้วย
จั้กกะจี๋ใช่ม๊า

คิกคักๆ

เสร็จแล้วก็มาแต่งหล่อกัน
รับเทศกาล

(ว่าแต่จะรอดตรุษจีนเนี้ยะ ป่าวเนี่ยลูกแม่)


ตอนนี้หนูพูดสองพยางค์ได้ชัด ได้มากคำขึ้น
ไม่ว่าแม่จะพูดอะไรหนูจะพูดตาม
วันนี้เกมบัตรภาพชีวิตสัตว์โลกน่ารัก กลับมาแล้ว
เย้

แถมยังตอบได้มากกว่าหนึ่งพยางค์อีกด้วย
อาทิเช่น

หมี๊
หมีอะไรลูก - - หมี ... ด้า
เก่งๆ
ปลา
ปลาอะไรลูก
ปลา...วานนนน

โอย

เก่งจริง
จีเนียส หรือไอนสไตน์มาเกิดแน่ๆ
เว่อเข้าไปเว่อเข้าไปแม่มัน


Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2548
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2548 14:44:26 น. 0 comments
Counter : 341 Pageviews.  

ดช.ภูผา
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ใช้ชีวิตละเรียนรู้ชีวิต
[Add ดช.ภูผา's blog to your web]