เรียงความเรื่อง "ลูกจ้างของฉัน"
... อาทิตย์นี้ ปวดหัวกับลูกจ้าง (คนเดียว) เหลือเกินค่ะ.. จริง ๆ ปวดหัวมาตั้งแต่ก่อนปิดเทอมแล้ว.. พยายามทำใจคิดว่า.. เออ เด็กที่ไม่มีโอกาสเรียนหนังสือ.. พ่อแม่ ก็เลิกกัน.. ต้องทำงานเป็นลูกจ้าง ร้านหมูกระทะ มั่ง.. ร้านขายยำ บ้าง แล้วแต่จะมีคนจ้าง... อืมมม.. แต่ว่า พยายามคิดว่า เด็กก็คือเด็ก.. ในทุก ๆ วัน.. เจ้าแป้ง.. ทำแค่.. คอยหยิบผลไม้ใส่ถุง แล้วแพ็คไม้เสียบ.. บรรจุใส่ตู้กระจก.. กับ.. ล้างอุปกรณ์ทั้งหลาย.. ประเภท ตระกร้า.. มีด กะละมัง.. เทือก ๆ นั้น.. ส่วนเรา ปอกผลไม้ทุกอย่าง.. .. ไม่เคยได้สบายอย่างนายจ้างทั่วไปเล้ย.. ... ให้ตายเหอะ.. ผลไม้ง่าย ๆ อย่างแตงโม แคนตาลู้บ เนี่ย ทำไม่เป็น อ้อ ปอกมะม่วงได้.. และเช้า ๆ นี่ แป้งมาถึงร้าน ตีห้าครึ่ง.. มานั่งปอกมะม่วง อย่างเดียว.. ทั้ง ๆ ที่ยังมีฝรั่ง แตงโม สับปะรส และอีก 2 - 3 อย่าง.. แป้งไม่ทำค่ะ แป้งปอกมะม่วงอย่างเดียว.. แล้ว.. คอยให้นายจ้างอย่างเรา มาหั่น ๆ มาปอก เพราะแป้งจะรอ.. ใส่ถุง กับขายอย่างเดียว.. เฮ้ออออออออ บอกแป้ง เวลาขายน่ะ ส่งถุงให้ถึงมือน้อง ๆ เพราะบางครั้ง น้องเด็กเล็ก ๆ พวก ป.1 ป.2 อะไรพวกนี้ น้องตัวนิดเดียว.. น้องหยิบของไม่ถึงหรอก.. ขายของ ก็ยิ้มแย้มด้วย.. เพราะกับน้องเพราะ ๆ หรือไม่ก็ เวลาพูดกับอาจารย์ ให้มี คะ ขา มั่ง.. เดี๋ยวอาจารย์เอาไปฟ้อง พี่สาวน้า จะโดนด่ากัน.. ผลไม้.. สอนให้หัดทำค่ะ เอ้า ว่าง ๆ ดูสิ ป้าทำแคนตาลู้บเนี่ย ทำยังไง แตงโม ล่ะ อ่ะ แคนตาลู้บ เนี่ย ลูกนึ่ง ต้องหั่นให้ได้ 12 ชิ้น ใส่ถุง ๆ ละ 9 ชิ้น (แบบ หั่นเป็นคำ ๆ แล้วนะ) แตงโม ลูกนึง หั่นเป็นชิ้น ให้ได้ 8 ชิ้น.. ผลไม้แต่ละชนิด ถุงนึงเนี่ย เราจะใส่กี่ชิ้น.. บอกแป้งทุกวันค่ะ.. แล้ว.. มันก็ถามทุกวัน.. ไม่เคยจำ.. ยอมรับ เหนื่อยมากอ่ะ.. ทุกวันที่จะต้องบ่นเด็กคนนี้.. ระยะเวลา 2 เดือน ฝึกเด็กไม่ได้เลยค่ะ.. จนอาทิตย์นี้ สติแตกโดยสิ้นเชิง.. เมื่อวันพุธ มาสาย เกือบ 7 โมงแล้ว.. พระเจ้าช่วย.. กรูด้วยเต๊อะ.. บอกไปว่า.. ถ้าครั้งหน้า.. มาสายอีก จะหักเงินค่าจ้าง.. วันพฤหัส.. ทำงานไปได้สักพัก ประมาณ 9 โมงเช้า.. อ๊วกค่ะ.. โอย.. ส่งเงินไปให้แล้วไล่กลับบ้าน.. ขายคนเดียว.. ทันค่ะ.. ช้าหน่อย แต่บอกเด็ก ๆ ว่า ทุกคนได้หมด.. แต่ต้องช้านิดนึง... วันนี้... ไม่ได้ดั่งใจเช่นเคยค่ะ อุตส่าห์แก้อารมณ์เสียของตัวเอง ด้วยการออกไปเดินตลาดนัดใกล้ ๆ โรงเรียน ตอนเช้าค่ะ สั่งงานไว้ ให้ล้างฝรั่งสัก 5 ลูก ปอกมะม่วงเปรี้ยวไว้ ไม่ต้องหั่น เดี๋ยวจะกลับมาทำเอง.. พอกลับมา ที่สั่งไว้ ไม่ได้สักอย่างค่ะ.. ได้แค่ว่า เด็กเอามะม่วงมันใส่ถุง แล้วบรรจุไว้ในตู้กระจกเท่านั้น.. ของใช้ที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์ ระเกะระกะไปหมด... ไม่เก็บล้างสักอย่าง ยิ่งหลังร้าน ..ไม่ต้องพูดถึง ไมเกรน ที่ไม่เคยเป็นเลย.. ก็มาเป็นวันนี้.. ปวดกระบอกตาไปหมด.. โมโหจนมือสั่น.. ....... แล้วก็ใจร้ายแล้วด้วยค่ะ.. ไปบอกกับป้าของเจ้าแป้งว่า.. วันจันทร์ ไม่ต้องให้แป้งมาทำงานแล้วนะ.. ป้าก็ทำหน้าแบบ งง เราเลยบอกไปว่า ช่วงนี้ ผลไม้แพง.. ขายของได้กำไรน้อย.. เลยขอพักไว้ก่อน พอให้อะไร ๆ ราคาถูกลง กำไรมากขึ้น ค่อยกลับมาละกัน.. แต่คิดว่า ป้าเค้าคงรู้แหละ.. เพราะพวกลูกจ้างร้านข้าว หรือร้านอื่น ๆ เค้าก็เห็นที่แป้งทำงานอยู่.. เฮ้อออ เราใจร้ายมั้ยเนี่ย.. แต่เรา ไม่ไหวจริง ๆ แล้วนะ... เฮ้อออออออออ.. การเป็นนายจ้าง มันเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย
Create Date : 16 พฤศจิกายน 2550
28 comments
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2550 17:08:15 น.
Counter : 785 Pageviews.
เย็นนี้ฝนคงจะตกอีกแล้ว
อากาศเปลี่ยนแปลงดีแท้ ประเทศไทย
รักษาสุขภาพใจ และร่างกายนะจ๊ะ