|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
puppy love ของเรา
เคยมั้ย.. ในชีวิตที่ผ่านมาของเราน่ะ.. ที่จะต้องมีสักครั้ง.. ความรักที่เรายังจดจำอยู่.. ทำยังก็ไม่ลบเลือน...
..........
กาลครั้งโน้น.. สมัยเราเรียนอยู่ ม.5 ม.6 โน่น.. .. เราเคยมีความรักใส ๆ แบบเด็ก ๆ .. ที่มันดูจะสดใสจริง ๆ เป็นความรักที่แค่.. ได้มองตากัน.. ได้ยิ้มให้กัน.. หรือแค่เดินสวนกัน ระหว่างทาง.. แค่นั้นก็.. มีความสุขชะมัด .. ความรู้สึกแบบนั้นน่ะ.... .............
คน ๆ นี้.. ทำเราร้องไห้แทบเป็นแทบตาย..... .. ร้องไห้ชนิดที่ว่า.. แม่เข้าใจผิด คิดว่าเราร้องไห้เพราะ.. แม่ไม่ให้ไปสอบ เอ็นท์ฯ ที่เชียงใหม่กับเพื่อน ๆ .. .. คน ๆ นี้.. ที่สอบโควต้า มช. ได้.. และเป็นแรงกระตุ้นให้เราอ่านหนังสือ เพื่อเอ็นท์ให้ติด มช. แต่ก็ไม่ติด แง๊...
คน ๆ นี้.. เป็นคนที่.. อยู่ด้วยแล้ว เรามีความสุข รู้สึกชีวิตสงบนิ่ง.. บางครั้ง แค่นั่งด้วยกันเฉย ๆ มันก็อบอุ่น แล้ว..
........ เป็นคน ๆ เดียว.. ที่เรานึกถึง.. ตลอด 20 กว่าปีที่ผ่านมา.. ว่า.. เฮ้ย.... นายหายไปไหนน่ะ.. ไม่เคยได้ข่าวคราว.. ... ไม่รู้อยู่ที่ไหน มีความสุขดี แต่งงานรึยัง.. .. แต่ไม่ใช่ความรู้สึกแบบคนรักใด ๆ ทั้งสิ้น..
เรารู้สึกแค่ว่า.. อยู่ ๆ เพื่อนชายแสนดี คนนึง.. ทำไมหายเงียบไปได้ขนาดนี้.. .. มันเหมือนมีสิ่งหนึ่ง.. ค้างอยู่ในใจตลอดเวลา..
แล้วอยู่ ๆ เราบังเอิญไปเจอกันโดยบังเอิญ.. .. ไม่น่าเชื่อนะ.. ที่ผ่านมา เค้าบอกว่า.. เค้าก็ทำงานอยู่เชียงใหม่แหละ.. เรียนจบ มช. แล้วก็อยู่ที่โน่นเลย.... .. แต่ตอนนี้ เค้ากลับมารับกิจการที่บ้านต่อ.. เพราะแม่และพ่อ..อายุมากแล้ว กลับมาช่วยกิจการที่บ้าน.. พร้อมกับลูก 2 คน.. นอกเหนือจากนั้น เราไม่ได้ถามหรอก.. ความรู้สึกมัน.. บอกไม่ถูกอ่ะ ...
แต่ตอนนี้.. รู้สึกว่า.. สิ่งที่ค้างอยู่ในใจเรา.. มันได้รับการชำระสะสางแล้ว.. .. รู้ว่า เค้าปกติดี มีความสุข.. ก็จบ.. เราเป็นเพื่อนกันนี่เนอะ...
.. แค่นึกถึงวันเก่า ๆ สมัยที่เราซ้อนท้าย ฮอนด้า 70 สีเขียว.. ซ้อนไปโน่น มานี่.. .. มันมีรอยยิ้มจาง ๆ น่ะ.. .. ..... อ้อ ๆ ๆ มีเพื่อนสมัย ม.6 ที่ยังพอเจอกันอยู่บ้าง. บอกว่า.. วันไหนว่าง ๆ ไอ้พวกห้อง 6/11 นัดมากินข้าวกันดีกว่า.. เออ ดีเหมือนกัน.. ไม่เจอเพื่อนมานานละ.. .. ได้เจอกัน.. มันคงจะ เปลี่ยนแปลงกันไปน่าดู.. คิ คิ...
Create Date : 05 กันยายน 2550 |
Last Update : 5 กันยายน 2550 15:32:01 น. |
|
0 comments
|
Counter : 528 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ชีวิต.. ลองผิดลองถูก.. มานับครั้งไม่ถ้วน.. .. ใช้ความรู้สึกของตัวเองเป็นที่ตั้ง.. ผลที่ได้.. สมหวังบ้าง.. ผิดหวังก็บ่อย.. .. มีลูก ..ลูกก็ อ๊วน.. อ้วน.. เลี้ยงแมว.. แมวก็อ๊วน.. อ้วน.. .. ... ถ้าใครบางคนผ่านมาเจอ... รู้ไว้เหอะนะ.. "คิดถึง" เสมอ..
|
|
textarea{width: 400;height: 350;
background: url(http://img215.imageshack.us/img215/3743/71551012.png);
color: #00BFF3;font-family: MS Sans Serif;font-size: 15pt;border: dashed 1px #00BFF3;}input{background: #F977A4;color: #ff99ff;border: 1px dashed #D66D82;} End Sub<*/Script>
|
|
|
|
|
|
|