Bloggang.com : bee_บี : ทำบุญให้พ่อแม่ผู้ล่วงลับ เขาจะได้รับหรือเปล่า

ทำบุญให้พ่อแม่ผู้ล่วงลับ เขาจะได้รับหรือเปล่า - หลวงปู่เทสก์

คัดมาบางส่วนจากหนังสือ "ปุจฉาวิสัชนาในประเทศ"
โดย พระนิโรธรังสี คัมภีรปัญญาจารย์ (หลวงปู่เทสก์ เทสก์รังสี)

ปล. ผู้โพสต์ได้จัดหน้าใหม่ บรรดาตัวเน้นเส้นใต้ทั้งหลาย
ล้วนเป้นฝีมื่อผู้โพสต์ดัดแปลงเพื่อให้อ่านง่าย และเน้นสิ่งสำคัญ
หากต้องการต้นฉบับ PDF ซึ่งถูกออกแบบมาให้พร้อมพิมพ์ออกทางเครื่องพิมพ์ ก็ขอเชิญที่นี้
//www.hinmarkpeng.org/dhamma01.html

(๑) ถาม การทำบุญอุทิศให้ผู้มีพระคุณทั้งหลายมีมารดาบิดาเป็นต้น
ทำอย่างไรจึงจะทราบได้ว่าผู้นั้นได้รับหรือเปล่า ถ้าผู้นั้นไม่ได้รับบุญเหล่านั้นจะเป็นของใคร

(๑) ตอบ ปัญหาเรื่องนี้กินความกว้างขวางมาก มีผู้ถามปัญหาข้อนี้กับผู้เขียนตั้งแต่ครั้งยังเป็นสามเณรอยู่
จนมาได้บวชพระนับเป็นเวลา ๖๐ กว่าปี แล้วก็ยังมีคนถามอยู่

นี่แหละผู้เขียนหวังว่าถึงผู้เขียนตายไปแล้ว ถ้ายังมีการทำบุญให้ผู้ตายไปแล้วอยู่
คงจะมีปัญหาอย่างนี้ไม่มีที่สิ้นสุด

ผู้เขียนจะตั้งประเด็นไว้เป็นข้อๆ เพื่อให้ผู้ฟังเข้าใจง่าย และกันความหลงลืมดังนี้
๑.๑ ทำบุญให้แก่ผู้ที่ตายไปแล้ว
๑.๒ ทำอย่างไรจึงจะทราบได้ว่าผู้นั้นได้รับหรือเปล่า
๑.๓ ถ้าผู้นั้นไม่ได้รับ บุญอันนั้นจะเป็นของใคร

๑.๑ ทำบุญให้แก่ผู้ที่ตายไปแล้ว
๑.๑ ผู้ทำบุญโดยส่วนมาก ๙๙ เปอร์เซ็นต์ เพื่ออุทิศแก่ผู้มีพระคุณทั้งหลายมีบิดามารดาเป็นต้น

ชาวพุทธมีดีตรงนี้แหละ พุทธศาสนาสอนให้รู้จักบุญคุณของผู้ที่มีพระคุณทั้งหลาย
แล้วทำดีเพื่อสนองพระคุณของท่านเหล่านั้น

ถ้าไม่รู้จักบุญคุณของผู้มีพระคุณแล้ว คนเราก็จะกลายเป็นเดรัจฉานไปหมด
การทำความดี คือ บุญกุศลนี้ย่อมทำสิ่งที่เป็นคุณประโยชน์
ไม่ทำสิ่งที่เป็นโทษแก่ตนและคนอื่น ทำในที่เปิดเผย ไม่ทำในที่ลับด้วยและทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ

ไม่เหมือนกับคนที่ทำความชั่ว ทำความชั่วนั้นทำด้วยความเศร้าหมอง ไม่ผ่องใส และก็ทำในที่ลับไม่เปิดเผยด้วย
ทั้งไม่อุทิศส่วนบาปนั้นให้แก่ผู้มีพระคุณทั้งหลาย
ถึงแม้อุทิศให้แก่ใครก็ไม่มีใครอยากรับ เพราะเป็นของเศร้าหมอง

ทำบุญให้แก่ผู้มีพระคุณที่ตายไปแล้วนี้ จงทำด้วยของบริสุทธิ์
อย่าไปฆ่าเป็ด ไก่ ฆ่าวัว ฆ่าควายมาทำ จะบาปหนักเข้าไป

อีกทำเล็กๆ น้อยๆ ด้วยใจผ่องใสบริสุทธิ์ เป็นต้นว่าตักบาตรถวายอาหารพระสงฆ์ บุญก็มากเอง
บุญมิใช่เกิดเพราะไทยทานมากๆแต่เกิดขึ้นจากใจเลื่อมใสศรัทธาต่างหาก
เปรียบเหมือนเทียนที่เรามีอยู่แล้วไปขอต่อจากคนอื่น เทียนของคนอื่นก็ไม่ดับ ของเราก็ได้ไฟสว่างมา
เหตุนั้นบุญในพุทธศาสนาจึงหมดไม่เป็น

คนมากี่ร้อยกี่พัน เอาหัวใจของตนมาตักตวงเอา บุญในพุทธศาสนานี้ก็ไม่มีหมด
บุญยังเต็มเปี่ยมอยู่ตามเดิม ถ้าทำด้วยความเลื่อมใสแล้ว วัตถุทานมีน้อยก็กลายเป็นของมากเอง

๑.๒ ทำอย่างไรจึงจะทราบได้ว่าผู้นั้นได้รับหรือเปล่า
เรื่องนี้เป็นของพูดยาก เพราะผู้ที่ตายไปแล้วก็ไม่ได้ตอบรับเหมือนเราส่งจดหมายไปหากัน
อนึ่ง บุญนั้นก็มิใช่จะส่งไปได้อย่างพัสดุไปรษณีย์เพราะเป็นของไม่มีตัวตน

เป็นความรู้สึกภายในใจว่าบุญที่ตนทำนี้ต้องถึงผู้ตายไปแน่
และเราเชื่อตามคำสอนของพระพุทธเจ้า พระองค์ตรัสว่า
ทำบุญให้แก่ผู้ตายไปแล้วต้องทำในพระภิกษุผู้มีศีลและเมื่อต้องการอยากจะให้เขาได้บริโภคอาหาร ก็
ต้องทำบุญถวายอาหารเมื่อต้องการอยากจะให้เขาได้เครื่องนุ่งของห่ม ก็ถวายผ้าผ่อนเครื่องนุ่งของห่ม แล้วอุทิศ
กุศลนั้นไปให้แก่เขาเหล่านั้น แล้วของเหล่านั้นก็จะปรากฏแก่เขาเหล่านั้นเองโดยที่ไม่มีใครนำไปให้เขา

๑.๓ ถ้าผู้นั้นไม่ได้รับ บุญอันนั้นจะเป็นของใคร
เรื่องนี้บอกได้ชัดเลยว่า บุญเป็นของผู้ทำแน่นอนเพราะผู้ทำเกิดศรัทธาเลื่อมใสพอใจในการกระทำบุญ
บุญก็ต้องเกิดในหัวใจของผู้นั้นเสียก่อนแล้วอุทิศส่วนบุญนั้นให้แก่ผู้มีอุปการะคุณที่ตายไปแล้ว
ได้ชื่อว่าทำบุญสองต่อ คือเราได้ทำบุญแล้วเพราะศรัทธาเลื่อมใสจึงทำบุญ
แล้วเราอุทิศส่วนบุญนั้นไปให้แก่ผู้ตายไปอีก เป็นอีกต่อหนึ่ง

ทำบุญให้ผู้ตายนี้ท่านแสดงไว้ว่ายากนักผู้ที่ตายจะได้รับ เหมือนกับงมเข็มอยู่ในก้นบ่อ
แต่ผู้ยังมีชีวิตอยู่ก็ชอบทำ นับว่าเป็นความดีของผู้นั้นอย่างยิ่ง

ท่านเปรียบไว้ สมมุติว่าบุญที่ทำลงไปนั้นแบ่งออกเป็น ๑๖ ส่วน
แล้วเอาส่วนที่ ๑๖ นั้นมาแบ่งอีก ๑๖ ส่วน
ผู้ตายไปจะได้รับเพียง ๑ ส่วน เท่านั้น

ฟังดูแล้วน่าใจหาย เพราะฉะนั้นเราทั้งหลายจึงไม่ควรประมาท
ในเมื่อยังมีชีวิตอยู่นี้มีสิ่งใดควรจะทำก็ให้รีบทำเสียตายไปแล้วเขาทำบุญไปให้ไม่ทราบว่าจะได้รับหรือไม่
ถึงแม้ได้รับก็น้อยเหลือเกิน เพราะคนตายแล้ว เขาเรียกว่าเปรต ไม่ได้เรียกว่า บิดา
มารดา ป้า น้า อาว์ ครูบาอาจารย์ อย่างเมื่อเป็นมนุษย์อยู่นี้หรอก

ในบรรดาเปรตเหล่านั้นมี ๑๑ พวก
มีจำพวกเดียวที่จะได้รับส่วนบุญที่คนยังมีชีวิตอยู่อุทิศไปให้ เรียกว่า ชีวิตูปรัตตเปรต เปรตจำพวกนี้ได้รับทุกข์ร้อนลำบากมาก

เพราะในเปรตโลกนั้นไม่มีการทำนาค้าขาย แม้แต่ขอทานก็ไม่มี
เสวยผลกรรมของตนๆที่ทำไว้ เมื่อยังเป็นมนุษย์อยู่นี้เท่านั้น
ฉะนั้นเปรตจำพวกนี้แหละมนุษย์คนที่ยังเป็นอยู่ทำบุญอุทิศไปให้จึงจะได้รับ
เปรตนอกนั้นแล้วไม่ได้รับเลย เช่น ตายไปเกิดเป็นมนุษย์ก็ไม่ได้รับ นับประสาอะไร

บางทีสามีภรรยานอนอยู่ด้วยกันแท้ๆ ฝ่ายหนึ่งทำบุญขอให้อีกฝ่ายหนึ่งอนุโมทนาด้วย ก็ไม่รับ
พวกที่ไปเกิดเป็นเดรัจฉานยิ่งไม่รู้กันใหญ่
ไปเกิดในนรกหมกไหม้ทุกขเวทนามาก ทำบุญอุทิศไปให้ก็ไม่รู้อะไร เพราะกำลังเสวยผลกรรมอันนั้นอยู่

หรือไปเกิดเป็นเทวดาชั้นใดชั้นหนึ่งก็เหมือนกัน เขากำลังเสวยผลบุญของเขาอยู่
เขาจะมาเอากุศลผลบุญของเราได้อย่างไร

ชีวิตูปรัตตเปรต ดังเปรตญาติของพระเจ้าพิมพิสาร
มีเรื่องเล่าว่า เมื่อครั้งพระพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่พระเจ้าพิมพิสารเกิดอาเพทตอนกลางคืน
มีเสียงดัง ขลุกๆ ขลักๆ ทั่วไปหมดในห้องพระตำหนัก พระเจ้าพิมพิสารกลัวจะเกิดเหตุเป็นอันตรายแก่ราชบัลลังก์
จึงเข้าไปกราบทูลเหตุอันนั้นแก่พระพุทธเจ้า

พระองค์ตรัสว่า ไม่มีอันใดเลย
พวกเปรตที่เป็นญาติของพระองค์แต่ครั้งพระพุทธเจ้าชื่อว่า พระวิปัสสี โน่น เขามาขอส่วนบุญกับพระองค์
ขอมหาบพิตรจงทำบุญให้เขาแล้วอุทิศส่วนบุญนั้นให้เขาเสีย เสียงนั้นก็จะหายไป

พระเจ้าพิมพิสารได้ทรงกระทำ ทักษิณานุประทาน ทำบุญอุทิศให้แก่เปรตเหล่านั้นแล้ว
พวกเปรตเหล่านั้นได้รับส่วนบุญแล้วก็มีกายอ้วนท้วนสมบูรณ์ แต่ยังไม่มีผ้าเครื่องนุ่งห่ม

ทีหลังก็มาปรากฏให้พระเจ้าพิมพิสารเห็นอีก พระเจ้าพิมพิสารก็นำเอาเรื่องพฤติการณ์อันเปรตมาแสดงนั้น
ไปกราบทูลพระพุทธเจ้าอีก

พระองค์จึงตรัสว่า เพราะมหาบพิตรไม่ได้ทำบุญผ้า
พระเจ้าพิมพิสารจึงทรงทำบุญถวายผ้าแก่พระสงฆ์ และอุทิศส่วนกุศลไปให้แก่เปรตเหล่านั้น
พอเปรตเหล่านั้นได้รับแล้วก็ไปเกิดในสุคติภพในสวรรค์

ที่มาเล่าสู่กันฟังพอเป็นทัศนคติที่ว่า ทำบุญให้แก่ผู้ที่ตายไปแล้วจะได้รับหรือไม่
เพราะผู้เขียนก็ไม่สามารถจะไปล่วงรู้เขาได้ และผู้ตายไปแล้ว
แม้แต่โยมบิดามารดาของผู้เขียนก็ไม่เคยบอกว่า บุญที่ทำแล้วอุทิศไปให้ได้รับหรือเปล่า
แต่ผู้เขียนก็ทำบุญอุทิศไปให้เสมอเป็นแต่ได้ฟังมาจากตำรา จะหาว่าเล่านิทานหลอกเด็กให้กลัวเฉยๆ
แต่ถ้าผู้ใหญ่กลัวอย่างเด็กๆแล้ว บ้านเมืองก็ไม่เป็นอย่างทุกวันนี้ เด็กเชื่อง่ายหัวอ่อน สั่งสอนน้อมใจเชื่อเร็ว
ผู้ใหญ่จึงชอบสอนเด็กๆ แต่เมื่อโตขึ้นมาแล้ว ถือว่าเรามีสิทธิเสรีเต็มที่ไม่ต้องเชื่อความคิดของคนอื่น
เชื่อความคิดของตนเอง หรือเข้าสมาคมกับผู้ใหญ่เลยเป็นผู้ใหญ่ไปหมด
ความเชื่อและความคิดเมื่อยังเด็กอยู่ที่อบรมไว้เลยหายหมดเลย
กลายมาเป็นผู้ใหญ่อย่างผู้ใหญ่ทั้งหลายที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้

อนึ่ง เรื่องการทำบุญใช้หนี้เจ้ากรรมนายเวร เรื่องนี้ผู้เขียนไม่รู้จริงๆ จึงตอบไม่ได้ ขอผู้รู้ทั้งหลายได้
เมตตาแนะแนวให้ผู้เขียนได้ทราบบ้างก็จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง
กรรมที่ตนกระทำไว้แล้ว ไม่ว่ากรรมดีและกรรมชั่ว ผลของกรรมนั้นย่อมเกิดที่ใจของตนเอง
มิิใช่ผู้ทำกรรมผู้หนึ่ง เจ้ากรรมนายเวรอีกผู้หนึ่ง
คล้ายๆ กับว่ามีเจ้ากรรมนายเวรเป็นผู้บัญชาการอยู่
ทำบุญอุทิศกุศลไปให้เจ้ากรรมนายเวรผู้บัญชาการเพื่อให้เป็นสินน้ำใจ
แล้วเจ้ากรรมนายเวรก็จะลดหย่อนผ่อนผันให้อย่างนี้เป็นต้น

หรือกรรมเวรที่เราทำแก่คนอื่นนั้น คนนั้นเองเป็นเจ้ากรรมนายเวรเราเห็นโทษความผิดแล้วทำบุญอุทิศไปให้แก่
เขาเพื่อเขาจะลดโทษผ่อนผันให้ อันนี้ก็ไม่ถูก เพราะเขาตายไปแล้ว ไม่ทราบไปเกิดในที่ใด และกำเนิดภูมิใด ดังได้อธิบายมาแล้วในข้างต้น

คนที่ทำกรรมทำเวรแก่กันแล้วเมื่อยังเป็นคนอยู่นี้ จะพ้นจากกรรมจากเวรได้ก็เมื่ออโหสิกรรมให้แก่กันและกัน
ในเมื่อยังเป็นคนอยู่นี่แหละตายไปแล้วจะอโหสิกรรมให้แก่กันและกันไม่ได้เด็ดขาด

มิใช่ว่าเราได้ทำกรรมชั่วทุจริตด้วยจิตที่เป็นบาปมีอกุศลมูลเป็นพื้น
มาภายหลัง ๒๐ ปี ๓๐ ปี ๔๐ ปี หรือเท่าไรก็ตาม ระลึกถึงกรรมอันนั้นแล้วกลัวบาป
จึงทำบุญอุทิศไปให้แก่ผู้ที่เราได้กระทำแก่เขานั้นเพื่อให้เขาอโหสิกรรมให้ ดังนี้เป็นการไม่ยุติธรรม

เป็นการตัดสินคดีภายหลังจากเหตุการณ์ ถ้าถือว่าเราระลึกถึงความชั่วของตนแล้ว
ทำความดีเพื่อแก้ตัวหรือปลอบใจของตัวเอง เป็นการสมควรแท้

การทำบุญให้แก่ผู้ตายไปแล้วจะได้หรือไม่ มีอรรถาธิบายกว้างขวางมาก
อธิบายมาก็มากพอสมควร พอที่ผู้ฟังจะเข้าใจบ้างตามสมควร
จึงขอยุติไว้เพียงแค่นี้เสียก่อนเพื่อจะได้ตอบปัญหาคนอื่นต่อไป

//www.dhammakid.com/board/acaaaxeiaeeaaa/oooaeeeiaaeueaecano-aodaeanoeaxiaaeo-eacueaei/

Create Date : 25 กันยายน 2555

Last Update : 25 กันยายน 2555 16:03:59 น.

51 comments

Counter : 16161 Pageviews.

เอ...วันนี้ตัวเองมาแปลกเน๊อะ อารมณ์ไหนเนี๊ยะลงเรื่องนี้

โดย: คมไผ่

วันที่: 25 กันยายน 2555 เวลา:17:07:33 น.

เข้ามาซึ้งในรสพระธรรมจ้าบีบี

เวลาทำบุญและกรวดน้ำให้พ่อ
ยังสงสัยอยู่เลยว่าพ่อได้รับหรือป่าว แห่ะๆ

นอนหลับฝันดีนะ

โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ

วันที่: 25 กันยายน 2555 เวลา:18:24:35 น.

อ่านแล้วครับน้องบีบี ^^

เอคล้ายๆกับเรื่อง บุญไม่ช่วยเหมือนกันนะครับ อิอิ

พยายามหาพวกครับ

ในส่วนตัวก็อุทิศส่วนกุศลให้พ่อทีเสียไปแล้วทุกวันตอนนั่งสมาธิ

ถึงจะถึงแค่ 1/16 ก็ยังดีเนอะ ไม่รู้อ่านผิดหรือเปล่า555++

เรื่องนี้เขาว่าถ้าเราเป็นญาติและปฏิบัติถึงขั้นก็จะเห็นได้ครับ จำพระท่านบอกมา

โดย: วนารักษ์

วันที่: 25 กันยายน 2555 เวลา:18:44:54 น.

แวะมาเยี่ยมยามค่ำคืน...หลับฝันดีครับ

โดย: **mp5**

วันที่: 25 กันยายน 2555 เวลา:23:33:49 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องบี

เขาได้รับหรือไม่---ไม่รู้
แต่เรารู้
เพราะใจเราเิกิดความสุข
และได้ลดทอนความเห็นแก่ตนในใจครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:6:51:39 น.

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:8:26:58 น.

สองสาวทะเลาะอะไรกันอะเปล่าคะ

*************
ทะเลาะแย่งคนรัก เอ๊ย แย่งล็อกอินกันอ่าคร๊าาาาา เหอๆ

โดย: เก็บฝันวันผ่าน

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:10:05:53 น.

รักกันเหมือนเดิมแล้วใช่ไหมคะ
**************
รักเหมือนเดิม แต่สงสัยจะเพิ่มเติมความหวานอ่ะบีจ๋า 55+

โดย: เก็บฝันวันผ่าน

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:10:11:08 น.

เหอออ เซงงงง คนข้างบนอ่ะบีบี

โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:10:13:30 น.

:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องบี ::

ถ้ามีคนๆหนึ่งอยู่ใกล้ๆเรา
เวลาเรามีปัญหาจะคอยดูแลเรา
แก้ไขปัญหาต่างๆให้เรา

พี่ก๋าคิดว่าเป็นความโชคดีหรือโชคร้ายคะ ^^

คำถามโดย : bee_บี
วันที่ : 25 กันยายน 2555
เวลา : 10:35:42 น.

*********************************

ต้องถามว่าใครกันครับที่โชคดีหรือโชคร้าย
เขาหรือเรา.....

การนั่งรับฟังปัญหาของคนอื่น
ไม่ใช่เรื่องที่มีความสุขและสนุกเลยครับ
ยิ่งปัญหาที่ซับซ้อน
และยากที่คนนอกจะรับรู้ความจริงรอบด้านได้
เต็มที่ที่ทำได้คือ “รับฟัง”

...................

พี่ก๋าเป็นคนที่แก้ไขปัญหาให้ตัวเองด้วยตัวเองมาตลอด
เป็นคนที่เคยชอบเก็บปัญหามาคิดย้ำๆทำร้ายตัวเองตลอดเวลา
ปล่อยวางไม่เป็น เลยเย็นไม่ได้
หนำซ้ำพอเป็นคนไม่ชอบเล่าระบายให้ใคร
หลายครั้ง “ทุกข์” เหล่านั้นเลยถูกเก็บกดไว้ในใจ

นั่นทำให้เมื่อก่อนพี่ก๋าเป็นคนที่เครียดขึ้ง
และระเบิดอารมณ์ได้ง่ายมาก

แต่เมื่อได้มองย้อนกลับไป
“ทุกข์” เหล่านั้นคล้ายครูที่สอนให้พี่ก๋าเติบโตขึ้น
การแก้ปัญหาด้วยตัวเอง
ทำให้เรารู้ว่าอะไรคือปัญหาที่แท้จริง
แล้วการได้ผ่านปัญหานั้นด้วยตนเอง
ทำให้เราได้ฝึกคิด ฝึกแก้ไขปัญหา

เป็นการดีนะครับถ้าเวลาทุกข์ใจ
แล้วสามารถหาใครมานั่งบ่นระบายและรับฟังเราได้
แต่ใครจะมาทนนั่งฟังความทุกข์ของเราได้ตลอดเวลา
ใครจะมีมุมมองและวิธีแก้ไขปัญหาให้เราได้ดีที่สุด
เพราะปัญหาที่เกิดขึ้น
มีเพียงเราเท่านั้นล่ะครับที่จะรู้จักมันได้ดีที่สุด

..............................

พี่ก๋านั่งอ่าน “ต้นส้มแสนรัก ภาคสอง” อยู่ครับ
เนื้อหาภายในหนังสือพูดถึงเด็กชายบ้านแตกและยากจนคนหนึ่ง
ซึ่งย้ายมาอยู่กับครอบครัวที่ร่ำรวยกว่าและดูแลเขาอย่างดี

แต่เด็กชายในเรื่องกลับสร้างปัญหาไม่หยุดหย่อน
เพียงเพื่อเรียกร้อง “ความรัก” และ “ความสนใจ” จากคนรอบตัว
ทั้งเพื่อน ครู และครอบครัว

เขาสร้างเรื่องราวไม่หยุดหย่อน
ทำแต่เรื่องเสี่ยงๆ
และล่อแหลมต่อสายคนคนผู้เคร่งครัดในศีลธรรม

สิ่งหนึ่งที่เด็กคนนี้สร้างขึ้นมา

คือ อดัม คางคกพูดได้
คางคกที่เข้าไปอยู่ในหัวใจของเขา
คอยพูดคุยและเป็นเพื่อนตลอดเวลา

และ โมริส ดาราหนังระดับโลกที่มีบุคลิกตรงกับพ่อในฝันของเขา

ทั้งโมริสและอดัมคอยอยู่เป็น “เพื่อน”
คอย “รับฟัง” ปัญหาและความรู้สึกทุกอย่างของเขา

ทุกครั้งที่เจ็บปวด ผิดหวัง เสียใจ ท้อแท้
ทั้งอดัมและโมริสจะทำหน้าที่ “ผู้รับฟัง” ให้กับเด็กหนุ่ม

จนวันหนึ่งที่เขาเติบโตขึ้น
ปรับตัวเข้ากับครอบครัว เริ่มมีความรักกับหญิงสาว

ถึงวันหนึ่ง....ทั้งโมริสและอดัมก็จากไป

.....................................

คนเราต้องเติบโตภายใต้ร่มเงาของตัวเอง
การไม่กล้าเผชิญหน้ากับปัญหา
จะทำให้ “ภูมิต้านทานความทุกข์” ของเราลดน้อยถอยลงไป

เหมือนเซเซ่ตัวละครในต้นส้มแสนรัก
เมื่อวันหนึ่งเขาเติบโตขึ้น เรียนรู้ที่จะรับมือกับปัญหา
รู้จักแก้ไขปรับปรุงวิธีคิดและความเชื่อของตนเอง

การพึ่งพิงพึ่งพาสิ่งต่างๆนอกตัว
ก็ลดน้อยลงไป....

เราจำเป็นต้องสูญเสียบางอย่างไป
เพื่อให้ตนเองเติบโตขึ้น

การมีคนรับฟังความทุกข์ในใจเป็นเรื่องดี
แต่จะดีกว่านั้นถ้าเรากล้าเผชิญความทุกข์
และแก้ไขปัญหาที่มีด้วยตนเอง

......................................

มันไม่ใช่แค่เรื่องโชคร้ายหรือโชคดี
ที่มีคนคอนรับฟังและแก้ปัญหาให้

พี่ก๋าเชื่อว่า “ชีวิตคือการเดินทางโดยลำพัง”

แน่นอน...
แม้แวดล้อมของเราจะเต็มไปด้วยคนที่เรารักและรักเรา
อย่าง พ่อแม่ พี่น้อง ผองเพื่อน

แต่ที่สุดแล้ว

ใครก็ทำให้เราเติบโตไม่ได้
ใครก็สร้าง “ตัวตน” ให้กับเราไม่ได้

เมื่อถึงวันเวลาที่เจ็บปวด
ต้องยอมรับความจริงให้ได้
ต้องผ่านมันไปให้ได้ก่อนด้วยตนเอง

ก่อนที่จะไปฟูมฟายหรือรอให้ใครมาคอยช่วยเหลือ

ในชีวิต....
เราอาจเดินไปพร้อมๆกับคนที่เรารัก
แต่ทุกย่างก้าวที่ก้าวเดิน
ใครจะเดินให้เราได้
ถ้าไม่ใช่เราต้องเดินด้วยฝ่าเท้าของเราเอง

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:10:16:55 น.

สวัสดีค่ะ น้องบี
ขอบคุณที่แวะมาคุยกันที่บ้านนะค่ะ
...
บุญ จะได้หรือไม่
อยู่ที่ใจเราคิดนะค่ะ

บางคนบอกว่า .... ใส่บาตรให้ท่าน
ท่านก็จะไม่ได้ไปเกิด เพราะรอรับบุญที่เราใส่บาตร
ต่างคน ต่างความคิดค่ะ
คิดดี ดี ทำเรื่องดีดี ก็มีความสุขนะค่ะ

โดย: รู้นะว่าคิดถึง

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:11:41:17 น.

เด๋วก่อนนะ
ขอแอบอ่านเม้นพี่ก๋าก่อนนะค่า
อย่าไปฟ้องเจ้าตัวน่ะ 55+

โดย: เก็บฝันวันผ่าน

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:12:09:26 น.

ด้วยความยินดีครับน้องบี

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:12:11:17 น.

ช่ายจ่ะบี
นั่งอ่านระเอียดยิบทุกตัวอักษรเลยล๊าา 55+

โดย: เก็บฝันวันผ่าน

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:12:57:04 น.

ตามคนข้างบนมา อิอิ

หน้าบล็อกเป็นสักขีพยานจ้าบีบี

โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:13:03:14 น.

จะมาถามอะไรไผ่อ่ะบีบี ยิ่งเอ้าท์ๆ อยู่ วันนี้ทั้งวันใบ้รับประทานอยู่นิ่ แบบว่า...มันใช้ไงฟ่ะ คิดผิดอ๊ะเปล่าตู หาเรื่องแท้ ฮ่าๆๆๆ

โดย: คมไผ่

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:14:22:38 น.

สวัสดียามค่ำคืนครับ

โดย: **mp5**

วันที่: 26 กันยายน 2555 เวลา:22:05:26 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องบี

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 27 กันยายน 2555 เวลา:6:51:10 น.

รุนสวาทจ้าบีบี
ตื่นยังละน๊อออออออ
เช้านี้ฝนตกอ่าน๊าาาาาาาา

โดย: เก็บฝันวันผ่าน

วันที่: 27 กันยายน 2555 เวลา:6:52:51 น.

ยิ่งรักกันเท่าไหร่
ก็ยิ่งทำร้ายกันได้มากเท่านั้นครับน้องบี

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 27 กันยายน 2555 เวลา:7:02:57 น.

สวัสดียามสายจ้าบีบี
หม่ำไรยังเอ่ย
ปอยหิวแล้วอ่า แห่ะๆ

โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ

วันที่: 27 กันยายน 2555 เวลา:10:17:27 น.

พอเหอะต่ะเอง...แอนดรอยโม๊ะโต๊ะตัวนี้ยังนึกด่าตัวเองอยู่นิ่ หาเรื่องยุ่งได้อีกเน๊อะ ฮ่าๆๆ ใช้ยากใช้เย็นไปไหนม่ะรุ ร่ำๆ จะกลับไปหาเครื่องเก่าอยู่

โดย: คมไผ่

วันที่: 27 กันยายน 2555 เวลา:11:38:46 น.

คนไทยเมืองพุทธคนพุทธ มีความเชื่อว่าทำบุญให้คนตายแล้วได้รับ

ไม่งั้นไม่ทำนะคะ อิอิ

อุ๊ก็เชื่อว่าได้รับค่ะ แต่จะได้หรือไม่ได้ก็ถือว่าเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวทางจิตจ

ห้ามความคิดของคนเราไม่ได้ค่ะ

สวัสดียามเย็นค่ะคุณบี

โดย: maitip@kettip

วันที่: 27 กันยายน 2555 เวลา:17:04:48 น.

เย็นนี้หม่ำไรดีอ่ะต่ะเอง หิวจัง เมื่อเช้าเป็นมนุษย์กระป๋องไปมื้อนึงแร่ะเลยเก็บกด ฮ่าๆๆ ถามใครเรื่องมื้อเย็นก็มีแต่คนโวยวายใส่อ่ะ บอกว่าอย่าชวนกินเด่ะ กะลังไดเอท ฮ่าๆๆ ต่ะเองไดเอทด้วยอ๊ะเปล่าเนี๊ยะ

โดย: คมไผ่

วันที่: 27 กันยายน 2555 เวลา:17:33:30 น.

ก็...ว่างั้นแหละตัวเอง แต่ไผ่หาคิวไม่ศูนย์ยังไม่ได้ไง เลยต้องใบ้ไปก่อนจ้า คริๆ

โดย: คมไผ่

วันที่: 27 กันยายน 2555 เวลา:18:40:21 น.

สาธุ

โดย: ผัดไทเส้นหมี่

วันที่: 28 กันยายน 2555 เวลา:7:31:44 น.

โชคดีที่ตอนนี้คุณแม่ปรัซซี่ยังอยู่
ปรัซซี่ชอบที่จะพาท่านไปกินของอร่อยๆ
ตอนที่มีลมหายใจรับรสได้ค่ะ

แวะมา add คุณบีบ้างนะคะ

โดย: ปรัซซี่

วันที่: 28 กันยายน 2555 เวลา:20:50:15 น.

สวัสดีตอนสายๆจ้า

บุญกุศลนี่ รู้แต่ว่าทำแล้วสบายใจ แค่นี้ก็พอแล้วละ
วันนี้วันหยุด บีบี ไม่ไปเที่ยวไหนเหรอ หรือจะพักผ่อนนอนอยู่บ้าน ยังไงก้ดีทั้งคู่เนอะ

โดย: multiple

วันที่: 30 กันยายน 2555 เวลา:9:58:16 น.

สวัสดีวันจันทร์จ้า

วันจันทร์สงสัยงานจะยุ่งเนอะ แต่ยังไม่รู้เลยว่า บีบี ทำงานหรือเปล่าน้อ 555
ยังไงก็ขอให้มีความสุขก็แล้วกันเนอะ

โดย: multiple

วันที่: 1 ตุลาคม 2555 เวลา:11:52:07 น.

วันนี้ไม่เจอใครเลย เพราะนอนตีพุงอยู่บ้านทั้งวันจ้า555
ทานข้าวหรือยังล้า ทานของอร่อยๆเผื่อแยะๆด้วยนะจ๊ะ

โดย: multiple

วันที่: 1 ตุลาคม 2555 เวลา:19:36:59 น.

อรุณสวัสดิ์จ่ะ บีบี
ตื่นยังจ๊ะ

โดย: เก็บฝันวันผ่าน

วันที่: 2 ตุลาคม 2555 เวลา:6:26:01 น.

สบายดี ขอบใจนะที่ถามไถ่

โดย: ผัดไทเส้นหมี่

วันที่: 2 ตุลาคม 2555 เวลา:8:34:09 น.

สวัสดีจ้าบีบี

เมื่อวานเมนูถูกใจป่าว
ทานได้ไหมอ่าาาาา

โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ

วันที่: 2 ตุลาคม 2555 เวลา:9:37:46 น.

อรุณสวัสดิ์บีบี งานยุ่งม่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาอ่านเลยอ่ะ

อ้อมก็ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้พ่อแม่พี่ที่เสียไปแล้ว ไม่รู้ว่าจะถึงผู้รับหรือเปล่า แต่มันก็มีค่าทางจิตใจอ้อมมาจ๊ะ

โดย: ฝนโปรย

วันที่: 3 ตุลาคม 2555 เวลา:6:11:17 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องบี

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 3 ตุลาคม 2555 เวลา:7:37:09 น.

สวัสดีค่ะ คุณบี

โดย: ปรัซซี่

วันที่: 3 ตุลาคม 2555 เวลา:20:19:14 น.

มาแล้วที่รัก มารายการตัวก่อนหายหัวไปอีกรอบ ฮ่าๆๆ แบบว่ายังไม่หายดี แค่ลุกจากที่นอนได้แล้ว พอทำงานได้แล้วก็...เจองานสุมหัวให้ไข้ขึ้นได้อีก

ช่วงนี้เชียงใหม่อากาศแปลกๆ โทรเช็คคนรอบข้างแร่ะ ป่วยกันเป็นแถว ประมาณว่า มันทำท่าจะหนาวก็ไม่เชิง จะฝนก็ไม่ใช่ บ่ายๆ มีแดดเปรี้ยงๆ ให้ได้เดี้ยงกันไป

ตัวเองดูแลสุขภาพดีๆ แล้วกันนะจ๊ะ ฝันดีจ้า

โดย: คมไผ่

วันที่: 3 ตุลาคม 2555 เวลา:23:36:22 น.