เมื่อ "ทิป" แล้วถูกถีบ

ผลสอบภาคเรียนที่ 1 ออกมาแล้ว ผมกับเพื่อนทั้ง 4 คนดีใจกันทั่วหน้าที่ไม่มีใครสอบตก ทุกคนได้คะแนนดี ๆ กันทั้งนั้น ยกเว้นผมที่ได้คะแนนน้อยกว่าเพื่อน

สุดแสนจะเซ็งจริง ๆ ผมว่าผมก็ดูหนังสือเต็มที่แล้วนา แต่พอสอบทีไรผมต้องได้ที่ 5 ในกลุ่ม 5 คนทุกที ที่จริงผมไม่น่าเสียใจนะครับ เพราะถ้านับกับเพื่อนทั้งห้อง ผมก็ติด 1 ใน 15 ละน่า

เพื่อนทั้งกลุ่มคงสงสารเห็นใจผมที่ผมรั้งท้ายของกลุ่มมาตลอด เลยพาผมไปเลี้ยงเพื่อปลอบใจที่ภัตตาคารหรูแห่งหนึ่ง เจ้ามือคนสำคัญคือเพื่อนที่เรียนเก่งที่สุดในกลุ่มและเก่งที่สุดในห้องด้วย เพื่อนให้ผมเป็นคนสั่งอาหาร ผมจึงสั่งเต็มที่เลย กะว่าจะกินล้างอายที่ทำคะแนนสู้เพื่อนไม่ได้ แล้วคืนนั้นเพื่อนก็หมดเงินเลี้ยงพวกผมไปพันกว่าบาท

บ๋อยนำถาดเงินทอนมาให้ พอดีผมนั่งอยู่นอกสุดจึงเป็นคนเก็บเงินทอนในถาดนั้น
"เฮ้ย...บาส ไม่ต้องเอาเศษมา" เพื่อนที่เป็นเจ้ามือร้องบอกเมื่อเห็นผมกวาดเงินจนหมดถาด
ผมมองหน้าเพื่อนอย่างสงสัย เศษเหรียญตั้งหลายเหรียญมีทั้งเหรียญสิบเหรียญห้าเหรียญบาท ผมกะคร่าว ๆ ประมาณ 30 บาทได้
"วางไว้ในถาดนั่นละ ค่าทิป" เพื่อนบอกอีก แล้วเพื่อนที่นั่งข้าง ๆ ผมก็สะกิดแขนผมเหมือนให้ผมยอมตามที่เพื่อนเจ้ามือบอก
"ยอมก็ได้วะ" ผมคิดในใจ เหลือบตามองเจ้าบ๋อยหน้าอ่อน เห็นกำลังอมยิ้มในหน้า ผมจึงแกล้งปล่อยเหรียญบาท 1 เหรียญไว้ในถาด แล้วผมก็ลุกขึ้น ทำให้เพื่อนต้องลุกขึ้นตาม

เราเดินออกมาหน้าภัตตาคาร ผมคืนเงินทอนในมือให้เพื่อนเจ้าของเงิน เพื่อนอีกคนหัวเราะลั่น
"ขำแกว่ะบาส" เพื่อนบอกผม
"แกทำหน้าพิลึกตอนที่บรรจงหยอดเหรียญบาทลงบนถาด เหมือนสะใจอะไรสักอย่าง ขำว่ะ"
"เออ...กูก็เหมือนกัน" เพื่อนอีกคนเห็นด้วย
"แกทำยังกะไม่รู้จักคำว่าทิปงั้นแหละ"
"ก็ไม่รู้น่ะซิโว้ย..." ผมแกล้งขึ้นเสียงดัง ปกติผมไม่ค่อยได้กินอาหารนอกบ้านที่หรู ๆ มากนัก ส่วนใหญ่ก็กินฝีมือของแม่ แล้วก็ในสถาบัน แต่มีนอกสถาบันบ้างก็เป็นร้านเล็ก ๆ แบบกินเท่าไรก็จ่ายเท่านั้น ไม่เห็นต้องให้ทิปอะไรเลย

ปกติแล้วเงินค่าทิปผมก็ไม่เห็นที่ไหนเขาบัญญํติไว้ตายตัวว่าจะให้เท่าไร ผมพอรู้มาคร่าว ๆ ว่าบางแห่งเขาจะบวกค่าบริการไว้ 10 - 20 เปอร์เซ็นต์ในค่าอาหารเรียบร้อยแล้ว ซึ่งเราจะให้ค่าทิปหรือไม่ก็ได้

เพื่อนผมคนที่ไปอังกฤษมาแล้วเล่าให้ฟังว่า คำว่าทิป ไม่ใช่ภาษาไทย เป็นภาษาอังกฤษเขียนว่า tip แล้วไม่รู้แน่ชัดว่าคำว่า tip มาจากไหนกันแน่ รู้แต่ว่าเป็นธรรมเนียมฝรั่งที่มีมาแต่สมัยโรมัน ส่วนที่มาของคำว่า tip ก็เดากันไปหลายกระแส

พวกหนึ่งเดาว่าคำว่า tip อาจมาจากคำว่า stipend ที่แปลว่าค่าจ้างหรือเงินเดือน
อีกพวกหนึ่งเดาว่าคำว่า tip มาจากภาษาละตินว่า stips ซึ่งแปลว่าของขวัญหรือของกำนัล
อีกพวกหนึ่งก็เดาว่าคำว่า tip เกิดขึ้นที่ประเทศอังกฤษ ราวศตวรรษที่ 18 มีร้านกาแฟแห่งหนึ่งเขียนป้ายติดไว้ที่กล่องหยอดเหรียญว่า To Insure Promptness หมายความว่าถ้าลูกค้าคนใดหยอดเศษเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ลงในกล่องนี้จะได้รับการบริการที่รวดเร็วขึ้น แล้วต่อมาคนจึงเรียกเงินที่หยอดให้เพื่อการบริการนี้ว่า tip ตามตัวอักษรตัวแรกของป้าย

เพื่อนอีกคนหนึ่งพูดว่า "กูว่าบาสมันก็รู้ธรรมเนียมฝรั่งดีนี่หว่า แต่ทำไมมันแกล้งทำเป็นไม่รู้"
ผมอมยิ้มในหน้าอย่างนึกสนุก
"บอกได้ไหมวะบาส แกคิดยังไงถึงให้ทิปแค่บาทเดียว กูว่าถ้าบ๋อยมันถีบแกได้มันคงทำไปแล้วละ"
"ถ้าแกไม่บอก กูจะถีบแกเอง" เพื่อนที่เป็นเจ้ามือสำทับ แล้วทำท่าจะยกขาขึ้นมา
"บอกก็ได้วะ" ผมตัดสินใจ เพื่อนทั้ง 4 คนยื่นหน้าเข้ามาฟังอย่างอยากรู้เต็มที่
"ไอ้บ๋อยคนนั้น" ผมเริ่มเรื่อง "มันเป็นเพื่อนกูเอง เตะก้นกันมาตั้งแต่เรียนประถมโว้ย"

พอผมบอกเสร็จ เพื่อนทั้ง 4 คนก็หัวเราะลั่น แล้วผมก็ถูกยำใหญ่จากแข้งขาของเพื่อนทั้งหมด
"โทษฐานแกล้งเพื่อนให้หน้าแตก"

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2549 Last Update : 10 พฤศจิกายน 2549 20:52:09 น. Counter : 816 Pageviews.		11 comments
Share Tweet