ร่ม : ตราประทับความอ่อนแอของความเป็นชายจริงหรือ?

"ต่อให้ฝนตก แดดออกอย่างไร ผมก็ไม่ชอบถือร่ม"
ผมเคยบอกกับตัวเองในเช้าวันที่ฝนตกพรำๆ
"ผู้ชายที่ถือร่มเป็นชายที่อ่อนแอ ไม่มีความเป็นชาย" ผมเคยคิดอย่างนี้ เพราะรู้สึกว่าผู้ชายที่ถือร่มคือผู้ชายที่ไม่เข้มแข็ง





แล้วเวลาฝนตกแดดออก ผมทำอย่างไรเมื่อไม่มีร่ม
สำหรับแดด ผมไม่กลัว แต่สำหรับฝน ผมก็หลบตามชายคา รอให้ฝนซาเม็ดลง ถ้าผมรีบไป ผมก็ยอมที่จะเปียกปอนด้วยการวิ่งฝ่าสายฝนออกไป
ผมว่ามันเป็นอะไรที่ดูดีที่เห็นตัวเองเปียกโชก เพราะผู้คนจะมอง แล้วอาจจะคิดถึงผมในหลายแง่หลายมุม


ขณะเดียวกัน ผมว่าผู้หญิงที่เปียกปอนเพราะฝนก็น่าดูเหมือนกัน เพราะผมจะได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของเธอ เมื่อหน้ากากที่เธอโปะเครื่องสำอางไว้หลุดจางไปกับสายฝน ขณะเดียวกันเสื้อผ้าบางเบาที่แนบเนื้อก็จูงใจให้น่ามองอยู่เหมือนกัน


ขณะยืนให้ฝนซาใต้ชายคาของร้านค้า ผมอดคิดไม่ได้ว่าดั้งเดิมนั้นร่มไม่ได้สร้างมาเพื่อกันแดดกันฝน เพราะร่มกำเนิดมาในดินแดนที่แห้งแล้งอย่างเมโสโปเตเมีย ซึ่งใช้ร่มเป็นเครื่องหมายแสดงตำแหน่งและเกียรติยศ ภายหลังจากนั้นอีกนานหลายศตวรรษ คนจึงคิดได้และใช้ร่มสำหรับบังแดด ซึ่งคำว่า umbrella มีรากศัพท์มาจากภาษาลาตินว่า umbra ซึ่งแปลว่า บังแดด


สำหรับคนอียิปต์ที่มีความเชื่อว่าแผ่นฟ้าทั้งหมดคือร่างกายของเทพธิดานัตที่แผ่ปกคลุมโลก เหมือนกับร่มมหึมาที่กางกั้นอยู่ ด้วยเหตุนี้จึงใช้ร่มกางให้กับกษัตริย์ที่ปกครองบ้านเมือง ร่มสมัยนั้นจะทำด้วยใบเฟิน ขนนก และต้นกก


ต่อมาชาวกรีกและโรมันก็นำร่มไปดัดแปลง โดยผู้หญิงชาวโรมันริเริ่มทาน้ำมันบนร่มเพื่อให้กันน้ำได้ และเริ่มใช้ร่มกันฝนที่ตกปรอยๆ และบังแดดในวันที่แดดจัดจ้า ร่มจึงเป็นเสมือนของใช้ประจำตัวของผู้หญิงมานาน ในขณะที่ผู้ชายจะใช้หมวกแทน จนคนชาวฝรั่งเศสลงความเห็นเช่นเดียวกันว่า ผู้ชายที่ถือร่ม คือผู้ชายที่อ่อนแอ ไม่สมกับความเป็นชาย


เรื่องนี้เดือดร้อนถึงชาวอังกฤษที่ไม่เห็นด้วย โดย โจนาส แฮนเวย์ ได้บอกว่าร่มไม่ใช่ของใช้ของผู้หญิงแต่เพียงผู้เดียว ผู้ชายก็สามารถใช้ได้และไม่ได้แสดงถึงความอ่อนแอแต่อย่างใด ดังนั้นเขาจึงถือร่มทุกครั้งที่ฝนตกแดดออก แรก ๆ หลายคนก็เยาะเย้ยถากถางเขา แต่เขาไม่สนใจ เขายังคงเดินกางร่มเฉยในวันที่ฝนตกแดดออก ในขณะที่ผู้ชายคนอื่นต้องเรียกรถม้าแทน


แต่แล้วในที่สุด ผู้ชายทั้งหลายก็รู้ว่าเสียเงินซื้อร่มเพียงคันเดียวจะใช้ได้ตลอดไปดีกว่าต้องมาเสียเงินค่ารถม้าซึ่งแพงกว่ากันหลายเท่า ด้วยเหตุนี้ผู้ชายจึงเริ่มนิยมใช้ร่มมากขึ้น จนความรู้สึกว่า ร่มคือตราประทับความอ่อนแอของความเป็นชายหายไป


เด็กเล็กคนหนึ่งวิ่งอย่างเร็วเข้ามาหลบฝนใต้ชายคาใกล้กับผม ดูน่าสงสารมาก เพราะยืนสั่นเทาด้วยความหนาว ผมเปิดเป้สะพายหลัง มือควานไปก้นกระเป๋าแล้วหยิบร่มพับแบบสามพับที่แม่ใส่ไว้ให้นานแล้วขึ้นมาเปิด


"เอ้า น้อง เอาร่มนี่ไปใช้" เด็กมองหน้าผมอย่างไม่แน่ใจ
"เอาไปเถอะ ถ้าจะคืนพี่ก็ฝากไว้ที่ร้านค้านี้นะ"
เด็กยิ้มให้ผม ผมจึงส่งร่มให้เด็กแล้วยืนมองเด็กเดินถือร่มฝ่าสายฝนออกไป ส่วนผมวิ่งอย่างเร็วเพื่อไปขึ้นรถเมล์ที่ป้ายข้างหน้า

Create Date : 06 ตุลาคม 2550 Last Update : 6 ตุลาคม 2550 9:00:19 น. Counter : 2465 Pageviews.		31 comments
Share Tweet