|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
First Flight in my life as A Cabin Crew
ไฟท์แรกของการเป็นแอร์ เราได้ไฟท์ไป บาห์เรน-ซาน่า(เยเมน)-บาห์เรน ต่อด้วย บาห์เรน-ดัมมาน(ซาอุ)-บาห์เรน เหอะๆ บิน 4 sector วันเดียวเลยคร๊าบ ออกบ้านไปตั้งแต่สิบเอ็ดโมงกลับมาถึงประมาณห้าทุ่มกว่า จริงๆไฟล์ลงตั้งแต่สี่ทุ่มแล้ว แต่กว่าจะรอรถมาส่งบ้านอีก เลยนานโขเลย เซ็งจริงๆ เริ่มตั้งแต่ก่อนไปบินนะ ตารางออกมาว่าบ่ายโมงสี่สิบไปบิน ทีนี้รถจะมารับเที่ยงสี่สิบคือล่วงหน้าหนึ่งชั่วโมง ปรากฏว่าพอสิบเอ็ดโมงสิบนาทีมีโทรศัพท์จาก Briefing CSM ว่า "My Dear,do u know your pick up time?" ตอบไปว่า ''Yes,it's 12.40.'' เค้าตอบมาว่า ''No,it's 11.15" The time have changed'' I need u to come down now!!! ตายล่ะ ซวยแล้วตรูเปลี่ยนตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย คิดดูสิเราเพิ่งทาแป้งกะเขียนคิ้วเสร็จ ผมก็ยังไม่ได้ทำ ชุดก็ยังไม่ได้ใส่เหอๆเวลาห้านาทีเท่านั้น เราก็รีบสปีดเร็วกว่านรก แต่งตัวทำผมแบบลวกๆ วิ่งถือกระเป๋าลงมา โชคดีที่รถรอเรา ไม่งั้นตกไฟท์แน่ตรู ไปแต่งหน้าทำผมบนรถอะแหละ พอไปถึงก็ไปนั่งรอที่ห้อง Briefing จากนั้น CSM ก็มา เค้าดูใจดีและก็ใจดีจริงด้วย เพราะเราไม่โดนถามคำถามเลยเนื่องจากว่า เป้นไฟท์แรก เหอๆ แถมยังบอกว่าแค่ดูเค้าทำงาน ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นดูเฉยๆ อิอิ ชอบๆสบายๆเนี่ย สรุปคือเราเป็นตัวเสริมดูเค้าทำงานแล้วก็ช่วยทำงานด้วย ช่วยบอร์ดผู้โดยสาร เสิฟบ้าง ทำ cabin secure ก็สนุกดีนะ แต่เหนื่อยเหอๆ กับผู้โดยสารก็ไม่มีอะไรมาก ก็แค่ไม่อยากนั่งในที่ของตัวเอง อยากเปลี่ยนที่นั่นเองพูดง่ายๆ แล้วก็ไม่ชอบปิดโทรศัพท์ ไม่รู้ทำไม
ไฟท์สองบาห์เรน-ลอนดอน-บาห์เรน อันนี้ไปค้างมาหนึ่งคืนจะบอกว่าเราบินตอนกลางคืน ง่วงก็ง่วง หนาวก็หนาว แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ผู้โดยสารไม่เรื่องมากเพราะหลับกันหมด อิอิ ไฟท์นี้ยังคงไม่มีตำแหน่งคือเป็นตัวเสริมเช่นเคย ก็ช่วยเค้าไปเรื่อยๆเพราะว่ายังคงเป็นไฟท์ทดลองงานอยู่ ก็ช่วยเค้าเสริฟ ช่วยจัดคาร์ท แล้วก็ได้ทำ demo ด้วย คือการสาธิตการใช้พวก seat beat,life vest อะนะ ก็ทำผิดๆถูก ดีนะเนี่ยที่เค้าให้ไปทำที่ First Class มีผู้โดยอยู่ไม่กี่คน เหอๆ มีลุงนั่งดูอยู่ และเราก็คิดว่า เค้ารู้ว่าเราทำผิด ฮ่าฮ่า ก็หนูแอร์มือใหม่ค่ะ อีกเช่นเคยไฟท์นี้ CSM ใจดีใมากถึงมากที่สุด ชอบๆ อยากบินกะเค้าอีก เค้าบอกเราว่าปกติจะได้บินอยู่ แค่ 320 กะ 737 คราวนี้ได้มาบินเครื่องใหญ่ เค้าดีใจมาก อิอิ ตลกดี ส่วนหัวหน้าเรา Team Leader ก็ใจดี ทำงานเก่ง อยากเก่งแบบนี้บ้าง ทำงานเร็วด้วย ทุกอย่างออกมาเนี้ยบและทันเวลา ไฟท์ลอนดอนนี้ ไม่มีอะไรเล่ามาก นอกจากบอกว่าเหนื่อยคำเดียวเลย แล้วพอไปถึงโรงแรมเราก็นอนไปสองชั่วโมง แล้วก้ออกไปเดินเล่นกะรุ่นพี่ เค้าพาเราไปเดินที่ Hunslow Street ซึ่งช่วงที่เราไปนี้ sale กันกระจาย แต่เราไมได้ซื้ออะไรเลย เพราะเราไม่ได้แลกเงินปอนด์ ไปจากบาห์เรน และเขาก็ไม่รับแลกเงินบาห์เรนด้วย ซวยอีกแล้วตรู ยังดีที่มีเงินดอลล่าติดไปอยู่ประมาณ 29 ดอลล่าเลยไปแลกเงินปอนด์ได้ เลยไม่ต้องอดข้าว สรุปอดช๊อปปิ้งเลยอะ ไม่เป็นไรคราวหน้าไปใหม่
ไฟท์สาม Bahrain-Riyard-Bahrain ไฟท์นี้เป็นตัวจริงซักทีคือมีตำแหน่ง assign มาให้ เพราะเราผ่านไฟท์ทดลองมาแล้ว และหน้าที่ๆได้รับคือ R4 ซึ่งตำแหน่งนี้ประจำประตูสี่ด้านขวามือ หน้าที่เราในส่วนของ safety and security check คือเชคประตูที่เราอยู่ ที่นั่งลูกเรือ ที่นั่งผู้โดยสาร อุปกรณ์เซฟตี้ๆต่างๆ และห้องน้ำ ส่วนหน้าที่ในส่วนของเซอร์วิสคือ cabin appearance bar,amennities โชคดีที่เป็นไฟท์สั้นเลยไม่มี bar cart เราเลยสบายๆ อิอิ เสิฟ meal box อย่างเดียว แต่ก็ต้องทำทุกอย่างเร็วๆ เพราะเวลาบินแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น เราก็รีบมากๆ แต่ก็ทำทุกอย่างทันเวลาผ่านไปด้วยดีอีกหนึ่งไฟท์
ไฟท์ที่สี่ บาห์เรน-โดฮา-บาห์เรน ต่อด้วยบาห์เรน-โดฮา-บาห์เรน เหอๆ 4 sector ในวันเดียวอีกแล้ว เหนื่อยแน่ๆและก็เหนื่อยจริงๆด้วย ไฟท์นี้เป็นไฟท์สั้นๆเวลาแค่ 20 นาทีเท่านั้น ดังนั้นจึงไม่มีการเสิฟอะไร บนเครื่อง มีแค่สแน็กกับน้ำส้มแจกตอน on ground หลังจากผู้โดยขึ้น เครื่องแค่นั้นก็จบ ระหว่างยี่สิบนาทีบนไฟท์แอร์ก็นั่งเฉยๆ เพราะสัญญาณ รัดเข็มขัดจะขึ้นตลอดไฟท์เลย ดูแล้วไม่น่าจะเหนื่อยแต่ก็เหนื่อย เพราะกว่าจะบอร์ดผู้โดยเสร็จก็นาน เพราะคุณๆชอบย้ายที่นั่งเอง ชอบเอากระเป๋าใบใหญ่มาขึ้นเครื่อง เราก็ต้องหาที่เก็บให้จนได้อะนะ แล้วเราก็ต้องรีบแจกของว่างให้ แทนที่รุ้ว่าเรารีบก็น่าจะรีบๆรับของจากเราไป นี่อะไรกันนั่งมองเฉยๆต้องให้ประเคนให้ถึงมือ อยากโยนใส่หน้าแม่งเลย ช่วยกรูหน่อยได้มั้ย กรูรีบนะเนี่ย เจ๊ซีเนียร์ก็เร่งๆเราอยู่นั่นหล่ะ เราคิดในใจ เมิงบินมาแปดปี กรูเพิ่งบินได้ไฟท์ที่สี่ ช่วยเข้าใจกันหน่อยสิ ไม่เห็นเหรอว่ากรูทำคนเดียวเนี่ย ผู้โดยสารก็มีตั้งเกือบสองร้อย ฮ่วย สรุปคือไฟท์นี้ service ไม่ยากและไม่มาก แต่เหนื่อยโคตรเพราะต้องทำ ทุกอย่างแข่งกับเวลา ไฟท์นี้เราได้ไปนั่งห้องนักบินทั้งตอน take off และก็นั่งอยู่ในห้องนักบินนั่นแหละจน landing ก็ไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่ แต่ว่าได้อยู่ใกล้ท้องฟ้าจริงๆนะ ได้เห้นเส้นขอบฟ้าชัดๆด้วย สวยดี ก่อนหน้านี้เคยนั่งตอน landing ที่ลอนดอนมาแล้ว ตอนนั่งนะหวาดเสียวมากๆตอนเครื่องจะลงอะ แล้วก็สวยด้วย เพราะเราแลนด์ที่ลอนดอนตอนใกล้รุ่งพอดีเลยอะ
สรุปบินมาสี่ไฟท์ก็รู้สึกว่างานแอร์ก็เป็นงานที่เหนื่อยอย่างที่คิดไว้เลย เป็นงานที่ได้เงินเยอะ แต่คุณจะสวยน้อยลงเพราะกินนอนไม่เป็นเวลา สวยน้อยลงเพราะตลอดไฟท์ต้องหัวฟูทำงานแข่งกับเวลา ตอนเรากลับมาจากลอนดอนเจอเพื่อน เพื่อนทักว่าแกเหนื่อยมากเลยเหรอ ตัวเหี่ยวหน้าเหี่ยวมาเชียว ฮ่าฮ่า ก็มันเหนื่อยจริงหนิ แล้วเราไม่ค่อยกินอาหารบนเครื่องด้วย ไม่ชอบอะ กินไม่ลง สรุปว่าบินมาหนึ่งอาทิตย์น้ำหนักลงไป 1 กิโล ยังตอบไม่ได้ว่าชอบงานนี้มั้ย รอให้อยู่ตัวสักพักก่อน แล้วคงจะตอบคำถามตัวเองได้ บ่นมาเยอะแล้ว ไปดีกว่า เดี๋ยวคืนนี้(31ม.ค.) ต้องไปบินแฟรงเฟิต และที่สำคัญ ได้บินกับโบ๊ท รูมเมทเราด้วย อิอิ ดีใจๆ เดี๋ยวจะเอารูปมาฝาก รุปลอนดอนติดไว้ก่อน
Create Date : 25 มกราคม 2551 |
Last Update : 31 มกราคม 2551 5:55:55 น. |
|
6 comments
|
Counter : 1341 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Gift IP: 58.9.170.225 วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:11:49:26 น. |
|
|
|
โดย: นู๋โก๊ะ IP: 202.28.27.3 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:33:11 น. |
|
|
|
โดย: GuiDe IP: 125.24.65.76 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:05:21 น. |
|
|
|
โดย: ปุ้ย IP: 125.24.76.202 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:12:45 น. |
|
|
|
โดย: Apple IP: 222.123.57.185 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:37:09 น. |
|
|
|
โดย: นานะ IP: 58.9.133.185 วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:1:13:06 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ดีใจกับบาสนะ
สู้ๆต่อไป