ปีกแดง : วินทร์ เลียววาริณ หนังสือของวินทร์เล่มแรกที่เราได้อ่านคือเรื่อง "วันแรกของวันที่เหลือ" ค่ะ น้องรหัสให้เป็นของขวัญ แปลกดีนะ ทั้งๆที่เราเป็นคนที่รักหนังสือมากๆ แต่ก็ไม่เคยได้ของขวัญเป็นหนังสือมาก่อน และเราเองก็ไม่ค่อยซื้อหนังสือเป็นของขวัญให้ใครด้วย เพราะรู้สึกว่ามันซื้อยากน่ะ ไม่รู้ว่าเค้าจะชอบหรือเปล่า แต่เล่มนี้เป็นของขวัญที่ถูกใจมากจริงๆ อย่างแรกเลยคือหนังสือสวยมาก แม้ว่าเราจะไม่เคยเลือกซื้อหนังสือเพราะปกมาก่อนก็ตาม แต่หนังสือของคุณวินทร์ทุกเล่มทำรูปแบบได้น่าอ่านจริงๆค่ะ ต่อมาคือชื่อหนังสือโดนใจมาก "ใช้วันแรกของวันที่เหลือให้คุ้มค่าที่สุด เพราะเราไม่มีทางรู้ว่าเรามีวันแรกของวันที่เหลืออยู่อีกสักกี่วัน" หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องสั้นประกอบภาพค่ะ มีความแปลกใหม่ ช่างคิด และน่าสนใจเอามากๆ เรื่องที่ชอบมากๆคือ จินตนาการ, ผู้ชนะ, เขากับเธอ, คนนำทาง, มุมมอง, ยาสีฟันหมดหลอด เราคิดว่าเป็นหนังสือที่เหมาะกับการเป็นของขวัญเล่มนึงเลยค่ะ (ก็เลยซื้อเล่มเดียวกันนี่แหละ เป็นของขวัญให้เพื่อนไปคนนึง ) 8.5/10 แล้วก็เลยอยากหาเล่มอื่นของวินทร์มาอ่านบ้าง ตอนงานสัปดาห์หนังสือฯไปที่บู๊ทแล้วให้คนขายแนะนำ เค้าถามว่าชอบอ่านนวนิยาย เรื่องสั้น หรือบทความ ตอบไปว่านิยาย ก็เลยได้ "ปีกแดง" มาค่ะ เป็นนิยายซีไรท์ปี 2546 ก่อนหน้านี้เคยอ่านนิยายซีไรท์แค่เรื่องเดียวเอง คือเรื่อง "เวลา" ของชาติ กอบจิตติ ที่เขียนเป็น script ละครเวที เรื่องราวในบ้านพักคนชรา ตอนนั้นเพิ่งอยู่ประถมเอง จำได้ว่าเป็นหนังสือที่แปลกดี แล้วก็ออกจะเศร้าๆหน่อย แต่เราก็ชอบนะคะ ส่วนเรื่องของชาติที่ชอบที่สุดก็ต้องเป็น"พันธุ์หมาบ้า"ล่ะค่ะ กลับมาที่ปีกแดงต่อ เป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ เน้นประเด็นเรื่องการเมือง-การปกครองโดยเฉพาะลัทธิคอมมิวนิสต์ ครึ่งแรกดำเนินเรื่องเป็นแนวสายลับ ผจญภัย หักมุม ส่วนครึ่งหลังพลิกแนวเป็นเรื่องรัก โรแมนติก ปนดราม่าค่ะ เป็นการอ่านหนังสือเล่มเดียวที่ได้ครบแทบทุกแนวเลยเนอะ แน่นอนว่าการเขียนแบบนี้ถ้าไม่เก่งจริงก็จะกลายเป็นสะเปะสะปะ จับจุดไม่ได้ และเละได้ง่ายๆเลย แต่เราคิดว่าวินทร์เขียนได้ดีค่ะ และที่สำคัญคือแม้จะให้ความสำคัญไปกับเนื้อหาที่หนักอย่างเรื่องการปกครอง แต่มันก็ไม่น่าเบื่อแม้แต่นิดเดียวเลยค่ะ คอมมิวนิสต์ - ปีกแดงพูดถึงเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ โดยเล่าผ่านเหตุการณ์สงครามโลกครั้งที่ 2 สงครามเกาหลี สงครามเวียดนาม และเหตุการณ์ในเมืองไทย วินทร์เล่าเรื่องได้เป็นกลางดี และเห็นภาพของทั้ง 2 ฝ่าย ไม่ชี้ชัดลงไปว่าเข้าข้างฝ่ายไหน ปล่อยให้คนอ่านได้คิดเอาเอง เราชอบที่มีการลำดับเรื่องราวในประวัติศาสตร์เทียบกับในเนื้อเรื่อง อยากเสนอให้เป็นหนังสือเรียนประวัติศาสตร์จังเลยค่ะ กลัวแต่กระทรวงศึกษาฯจะเห็นว่ามันเป็นคอมมิวนิสต์มากไปรึเปล่าเท่านั้นแหละ สงคราม - เปิดอ่านไป 2 หน้าแรก ความรู้สึกที่พุ่งขึ้นมาคือ "เราเกลียดสงคราม" เมื่ออ่านไปเรื่อยๆก็พูดกับตัวเองแบบเดียวกันนี้อีกหลายครั้ง พออ่านจบแล้วก็ยังรู้สึกอย่างนั้นอยู่ค่ะ เราว่าวินทร์ถ่ายทอดบรรยากาศของสงครามได้ดีมากๆ ทำให้เห็นถึงคำที่ว่า"สงครามไม่มีผู้ชนะ มีแต่ผู้แพ้" ได้อย่างชัดเจนเลย และถึงแม้เราจะเชื่อคำพูดของตัวละครในเรื่องว่า "ไม่มีใครที่อยากทำสงครามหรอก แต่เป็นเพราะว่ามันไม่เห็นทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ" แต่ก็ยังอยากจะให้มันเป็นทางที่ถึงที่สุดแล้วก็ยังไม่มีใครเลือกจัง สายลับ ผจญภัย หักมุม - ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญนิยายสายลับเลยค่ะ ยังไม่สามารถอ่านแจ็ค ไรอันให้จบได้เลย แต่ถ้าเป็นเรื่องหักมุมนี่พอจะกล้าวิจารณ์อยู่บ้างเหมือนกัน เราว่าน่าพอใจและสนุกสนานมากทีเดียวค่ะ มีประเด็นที่ซ่อนไว้ตั้งหลายอย่าง แม้บางจุดอาจจะพอเดาได้ แต่ก็ยังมีบางจุดที่คิดไม่ถึงอยู่ดี ชอบค่ะ เรื่องรักโรแมนติก - เรื่องนี้ยิ่งไม่เชี่ยวชาญใหญ่เลยค่ะ แต่เป็นจุดที่ไม่ค่อยอินกับหนังสือเล่มนี้น่ะ รู้สึกว่ารักกันง่ายไปหน่อย แล้วก็ฟูมฟายไปนิด แถมประเด็นตอนท้ายๆที่เกี่ยวกับลินห์นี่เราว่าอ่อนมากเลยค่ะ นิยายกำลังภายใน - อ่านแล้วให้ความรู้สึกแบบเดียวกันเลยค่ะ ไม่ใช่นิยายที่เน้นการต่อสู้ กระบวนท่าแบบกิมย้งนะ แต่เป็นแบบนิยายของโก้วเล้งในยุครุ่งเรือง ที่เป็นเรื่องประมาณว่า การเดินทางผจญภัยเพื่อตามหาความจริง หรือเพื่อล้างแค้น ตัวเอกออกจะเศร้าๆรันทดหน่อย แล้วก็มีแฝงปรัชญาชีวิตอยู่เป็นระยะๆ บรรยากาศออกไปแนวนั้นน่ะค่ะ แถมการใช้ภาษาบางประโยคก็คล้ายๆกันด้วย ในฐานะที่เป็นศิษย์โก้วเล้งคนหนึ่งเราชอบค่ะ และถึงแม้จะให้รสชาติคล้ายๆกัน แต่เราว่าบางอย่างวินทร์ก็ทำได้ดีกว่านะ เช่นมีเนื้อหาที่หนักแน่นกว่า เรื่องราวกระชับกว่าและอยู่ในประเด็นหลัก ไม่ใช่แบบนิยายจีนที่จะชอบออกนอกเรื่องไปไกลๆ มีด้านลึกของตัวละครมากกว่า (เรารู้สึกว่าในนิยายกำลังภายใน ตัวละครไม่เคยดูสมจริงซักที ไม่ว่าจะเป็นพระเอกแบบกะล่อนอย่างเซียวฮื่อยี้ เท่ๆอย่างชอลิ้วเฮียง หรือเศร้าๆรันทดอย่างลี้คิมฮวงก็ตาม) แต่บางอย่างเช่นความตื่นเต้น เร้าใจ และซาบซึ้งนั้นเราก็ยังชอบของนิยายจีนระดับยอดๆมากกว่าค่ะ อีกจุดเล็กๆที่รู้สึกได้คือ ตัวพระเอก"รุจน์"นั้น ไม่ค่อยมีพัฒนาการเท่าไหร่เลยค่ะ ทั้งๆที่เรื่องราวดำเนินไปตั้งแต่เขาอายุ 23 ถึง 69 ปี แต่อ่านแล้วไม่ค่อยรู้สึถึงความแตกต่างในช่วงต้นกับช่วงท้ายเท่าไหร่ แต่สรุปแล้วก็เป็นหนังสือที่ชอบมากอีกเล่มนึงเลยล่ะค่ะ 9/10   Create Date : 31 มกราคม 2549 27 comments Last Update : 31 มกราคม 2549 0:35:36 น. Counter : 5429 Pageviews. Share Tweet

ถ้าชอบงานประเภทนี้ของ คุณวินทร์ เลียววาริณ แนะนำ "ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน" อีกเรื่องค่ะ.. เรื่องเกี่ยวกับสงคราม และการก่อรัฐประหาร ดำเนินเรื่องหักมุมกันไปมา อ่านแล้ววางไม่ลงค่ะ   โดย: ธูปหอมเทียนสว่าง 31 มกราคม 2549 0:54:00 น.

หนังสือของวินทร์ ชอบเหมือนกันครับ แต่หาอ่านไม่ค่อยได้เลย เคยอ่านแต่ประชาธิปไตยบนเส้นขนานครับ น่าสนใจดีนะครับ ลองหามาอ่านดู   โดย: คนเติมฝัน 31 มกราคม 2549 8:21:40 น.

วันแรกของวันที่เหลือเป็นรวมบทความที่เขาเคยเขียนให้อะเดย์น่ะค่ะ ปีกแดงยังไม่เคยอ่าน แต่วินทร์เขียนหนังสือได้ดีและน่าสนใจอยู่แล้วค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 31 มกราคม 2549 8:59:02 น.

ปีกแดง น่าทึ่งในข้อมูลครับ แต่สำหรับผมไม่ค่อยสนุก ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน สนุกกว่า กระชับกว่า แนะนำ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน กับ ปลาที่ว่ายในสนามฟุตบอล ครับ มาสเตอร์พีซสำหรับผมเลย   โดย: มอสทาร่ายักษ์ 31 มกราคม 2549 11:40:20 น.

ที่บ้านมีหนังสือของคุณวินทร์อยู่หลายเล่มเหมือนกันค่ะ แต่ว่าเป็นของคุณพ่อทั้งนั้นเลย คุณลูกยังไม่เคยอ่านซะที จริงๆก็กะจะลองหยิบมาอ่านหลายครั้งแล้วนะคะ เพราะเห็นว่าหนังสือเค้าสวยดีนี่แหล่ะค่ะ แต่ก็ไม่รู้ทำไม ถึงยังไม่ได้อ่าน (เพราะขี้เกียจแน่ๆ 555+)   โดย: แมงปอเฒ่าเจ้าค่ะ 31 มกราคม 2549 18:01:07 น.

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ประชาธิปไตยบนเส้นขนานเป็นเล่มต่อไปในลิสต์ที่คิดจะซื้อในงานสัปดาห์หนังสือฯเลยค่ะ และก็สนใจปลาที่ว่ายในสนามฟุตบอลอยู่เหมือนกัน   โดย: azzurrini 31 มกราคม 2549 22:03:52 น.

ปีกแดงไม่ได้ได้ซีไรท์นี่คะ หรือเราสับสนเอง เอาเหอะๆ มันไม่ใช่เรื่องสำคัญ มีคนแนะนำประชาธิปไตยฯ ไปแล้ว เราขอแนะนำ เดือนช่วงดวงเด่นฟ้า ดาดาว แล้วกันนะ   โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) 1 กุมภาพันธ์ 2549 15:29:01 น.

เรื่องแรกที่ทำให้เราติดตามงานของคุณวินทร์คือ เรื่องสั้นชื่อ อาเพศกำสรวล ปกติไม่ค่อยอ่านประเภทเรื่องสั้น แต่อ่านเรื่อง นี้แล้วมันโดนจริงๆ ก้เลยไปหาเรื่องอื่นมาเก็บไว้ ประชาธิปไตยบนเส้นขนานชอบนะ แต่ไม่ที่สุด อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน บอกได้แต่ว่าเขียนดี แต่อาจไม่ใช่สไตล์เรา ปีกแดงรอฤกษ์อ่านเหมือนกัน =-_-=   โดย: แมวปิลาร์ 1 กุมภาพันธ์ 2549 15:47:12 น.

เราก็ชอบ "วันแรกของวันที่เหลือ" เหมือนกัน..ดีเนอะ ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน..คุ้นๆเหมือนเคยอ่านนานแล้ว จำเนื้อเรื่องไม่ได้แล้ว จำได้แต่ว่าสนุกดี ปล.อัพบล็อกบ่อยเชียวนะจ๊ะ   โดย: หมูหวาน IP: 203.157.29.192 1 กุมภาพันธ์ 2549 20:54:17 น.

^ ^ มันว่างน่ะ นอกจากอ่านหนังสือกับเล่นเน็ตแล้วก็ไม่ได้ทำอย่างอื่นอีกเลย รักปิดเทอมจัง แล้วเมื่อไหร่หมูหวานจะเขียน blog ใหม่บ้างล่ะจ๊ะ ปล. ไปดู An unfinished life กับพ่อมาล่ะ หนังอบอุ่นและเฉียบคมมากเลย ส่วนเนื้อเรื่องก็เหมาะกับการไปดูกับพ่อเป็นอย่างยิ่ง(แต่ควรจะเป็นคุณพ่อที่ชอบดูหนัง drama นะ) แนะนำจ้ะ   โดย: azzurrini 1 กุมภาพันธ์ 2549 22:32:36 น.

ตอนนี้กำลังอ่านนิยายของมังกรโบราณอยู่ครับ ผมว่าลี้คิมฮวงก็เท่ห์ไปอีกแบบนะถึงจะดูเศร้าๆไปหน่อย แต่ว่าเวลากวนทีนนี่ก็กวนได้น่าหมั่นไส้ดีทีเดียว ตอนอ่านนิยายใหม่ๆก็ชอบแนวต่อสู้อิงประวัติศาสตร์ของกิมย้งนะ แต่ตอนนี้เริ่มชอบปรัชญาชีวิต(ในวงเหล้า)ของโกวเล้งมากขึ้น อ่านแล้วโดนใจมากๆ แต่คงไม่เชื่อ/ทำตามทุกอย่างนะ ปิดเทอมนี้ก็หาอะไรที่ยังไม่ได้ทำมาทำดีกว่าเนอะ เพราะคงจะเป็นปิดเทอมใหญ่ครั้งสุดท้ายในชีวิตการเรียนแล้ว ปล.อยากอ่านนิยายของหวงอี้จัง แต่ไม่มีตังค์อะ (โดยเฉพาะเทพมารสะท้านภพ ได้ข่าวว่ามีฉาก...เยอะมาก อยากรู้ว่าหวงอี้จะใช้บรรยายพรรณนาโวหารยังไง)   โดย: Shadow Dio 2 กุมภาพันธ์ 2549 9:38:59 น.

มาเยี่ยมบ้านเด็กผี =)   โดย: hunjang 3 กุมภาพันธ์ 2549 0:14:21 น.

เล่มนี้เอาไปไว้ไหนก็ไม่รู้ เลยไม่ได้อ่านสักที   โดย: ยาคูลท์ 4 กุมภาพันธ์ 2549 10:50:11 น.

หนูคิดว่า น้า วินทร์ ดังพอๆ กับ น้า ชาติ กอบจิตติ เลยอ่ะค่ะ ใครๆ ก็รู้จักน้าวินทร์ จากเรื่อง ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน ส่วน น้าชาติ ก็รู้จักใน พันธุ์หมาบ้า   โดย: HTK IP: 203.113.39.9 5 กุมภาพันธ์ 2549 19:00:33 น.

เย้ๆๆๆ ปาร์คจังกึมๆ =)   โดย: hunjang 5 กุมภาพันธ์ 2549 22:51:27 น.

ยังไม่อัพอีกหรอคะ .. ^^"   โดย: แมงปอเฒ่าเจ้าค่ะ 8 กุมภาพันธ์ 2549 20:34:40 น.

" ใช้วันแรกของวันที่เหลือให้คุ้มค่าที่สุด เพราะเราไม่มีทางรู้ว่าเรามีวันแรกของวันที่เหลืออยู่อีกสักกี่วัน " ชอบประโยคข้างบนมากเลยค่ะ   โดย: Petit Patty 9 กุมภาพันธ์ 2549 18:47:34 น.

เอา วันแรกของวันที่เหลือมาให้อ่านหน่อยจิ ทำไมเรารู้สึกว่าใช้เวลาแต่ละวันไปอย่างไร้สาระจัง   โดย: gifu IP: 202.28.181.9 16 กุมภาพันธ์ 2549 0:14:40 น.

ชอบเรื่องนี้ดีคะ สอนให้เรารู้หลายๆ อย่างคะ น่าอ่านตั้งแต่ต้นเรื่องจนจบเรื่องคะ   โดย: โมเมคะ IP: 58.137.131.2 29 มิถุนายน 2551 9:07:07 น.

เรื่องผู้ชายที่ตามรักเธอทุกชาติ พิมพ์ครังที่ 85 ดูสิคะแล้วจะทึ่ง ดีมากค่ะ   โดย: p IP: 58.8.27.46 14 กรกฎาคม 2552 12:01:24 น.

ปีกแดง อ่านจบไปแล้ว น้ำตาก็ไหล เขียนได้ดีมาก ขอชื่นชมผู้เขียน   โดย: แจ็ค IP: 124.121.111.216 4 กันยายน 2552 21:10:13 น.

ชอบงานเขียนของวินทร์มากครับ รู้สึกว่าให้ความแตกต่างจากงาน เขียนของนักเขียนคนอื่น สองเล่มแรกที่ผมอ่านก็คือ "สมุดปกดำกับใบไม้สีแดง" "ผู้ชายคนที่ตามรักเธอทุกชาติ พิมพ์ครั้งที่ 85"(ชอบเล่มนี้มากที่สุดในงานเขียนของวินทร์)   โดย: อนุชิต IP: 125.26.40.4 16 กันยายน 2552 13:54:05 น.

เรื่องปีกแดง สนุกมากเลยคะ เรื่องราวน่าติดตามดีนะ อยากอ่านอีกจังเลย ^^!!   โดย: เคียวโกะ IP: 117.47.27.177 11 มกราคม 2553 18:42:48 น.

ผมว่าเรื่องราวความรักนี่ไม่ได้อ่อนนะครับถ้านึกไปแล้ว เหมือนที่ รุจ มีไห้กับฮวง หรือ ที่ เอม รอคอยรุจ อย่างยาวนาน อย่างอดทน ความรักมันมีหลายมมุมมอง อย่างน้อยก็ คือ ใช้เวลาพิสูจน์ ของมันไปครับ (ถึงจะเดาออกก็เหอะ..)   โดย: ชินอิจิ IP: 112.142.119.1 10 มิถุนายน 2553 8:26:46 น.

ปีกแดงอ่านแล้วสนุกและซึ้งมากๆ คุณวินทร์ เขียนเรื่องนี้ได้เยี่ยมมากค่ะ   โดย: น่ารัก IP: 103.1.164.200 12 พฤศจิกายน 2554 23:25:19 น.

อ่านปีกแดงแล้วชอบครับ อยากให้แนะนำเรื่องอื่นบ้างครับ ขอบคุณครับ   โดย: ท IP: 202.66.35.1 20 กันยายน 2555 15:36:44 น.

กำลังจะซื้อมาอ่านครับ ตื่นเต้นจัง   โดย: พัชร์ธีรเชษฐ์ IP: 49.230.173.229 1 เมษายน 2557 19:21:25 น.