Sweet Memory - ตอนที่ 6 ภาพฉาว ข่าวเด็ด (ครึ่งแรก) ประกาศค่ะ ช่วงนี้อาจจะไม่ค่อยได้อัพนะคะเพราะมีงานยุ่งวุ่นวายมากมายเลยค่ะ 1.คุณแม่จะเปิดร้านอินเตอร์เนทให้ค่ะ ต้องจัดการอะไรต่างๆเยอะแยะเลย รวมถึงดูเรื่องตกแต่งร้านด้วย 2.ตอนนี้ที่หอพักคุณแม่มีเด็กย้ายเข้า ย้ายออกเยอะค่ะ เพราะเป็นช่วงรับปริญญา เลยต้องไปค้างที่คลอง 6 ตลอด กลับมาบ้านก็ไม่มีเวลาที่จะมานั่งรีไรท์ 3.ตอนนี้ไปสมัครเรียนคอร์สนักบริหารไว้ค่ะ เค้าให้เตรียมโพรไฟล์ของตนเอง แล้วก็ร่างแบบธุรกิจที่เราสนใจ และแนวคิดในการบริหารค่ะ ซึ่งยากมากๆ มัวแต่เอาเวลาไปทุ่มส่วนนี้ด้วย เลยไม่มีสมองเหลือมาอัพต่อค่ะ 4.เรื่องที่แต่งไปจนจบอ่าค่ะ ต้องรื้อใหม่หมดเลย เพราะว่าตอนจบจากที่คิดไว้ อาจารย์บอกว่ามันโหดร้ายกับคนอ่านมากๆ มันทำร้ายจิตใจกันเกินไปหน่อย เลยต้องรื้อใหม่หมดเลย ให้ตอนจบมันไม่โหดร้ายอ่าค่ะ จบข่าว เช้าวันนี้พิมพ์อักษรารู้สึกว่าที่นอนเธอแปลกๆทำไมมันดูคับแคบกว่าปกติ แต่เธอก็ยังคงไม่ลืมตาตื่นขึ้นมา ยังคงนอนซุกตัวอยู่ในผ้าห่มอย่างเป็นสุข "แต่ทำไมวันนี้ผ้าห่มมันหนักๆไม่เหมือนทุกวัน ช่างเถอะอุ่นสบายดีเหมือนกัน" คิดได้ดังนั้นพิมพ์อักษราก็กำลังจะหลับต่อจนเธอคิดได้ว่าเมื่อคืนนี้เธอไม่ได้กลับบ้านแต่เธอมาค้างบ้านของอัคนินทร์จึงรีบขยับตัวเพื่อจะลุกขึ้นนั่งบนเตียง แต่ก็ไม่สามารถลุกขึ้นมานั่งได้ เธอรู้สึกเหมือนมีอะไรมากดให้เธอนอนลงไปเหมือนเดิม "จะรีบตื่นไปไหนแต่เช้าครับคนสวย เมื่อคืนนี้ก็กลับซะดึกนอนต่อดีกว่านะ" อัคนินทร์ยื่นหน้ามาพูดข้างหูของพิมพ์อักษราพร้อมๆกับกอดรัดตัวของหญิงสาวให้แนบกับตัวของเขามากกว่าเดิมจนหญิงสาวรู้จึกอึดอัด "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" พอพิมพ์อักษรารู้ว่าอัคนินทร์นอนกอดเธอ ด้วยความตกใจเธอจึงกรี๊ดสุดเสียง "เฮ้ย น้องพิมพ์เป็นอะไร" อัคนินทร์ถามด้วยสีหน้าและน้ำเสียงมึน งง สุดชีวิตเพราะอยู่ดีๆพิมพ์อักษราก็กรี๊ดขึ้นมา "ไอ้บ้า ไอ้ลามก ไอ้โรคจิต แกทำอะไรชั้น แกทำอะไรชั้น แกบอกมาเดี๋ยวนี้นะ ฮือออ" พิมพ์อักษรากล่าวบริภาษอัคนินทร์ออกไปเพราะเธอคิดว่าเมื่อคืนนี้ชายหนุ่มได้ทำอะไรเธอไปแล้ว "เปล่า พี่ไม่ได้ทำอะไร" อัคนินทร์ตอบออกไป "นายไม่ได้ทำอะไรได้ไง นายมานอนอยู่บนเตียงเดียวกับชั้นเนี่ย นายไม่ทำอะไรได้ยังไงละ ฮือออ" พิมพ์อักษราตวาดกลับด้วยเสียงอันดัง แล้วก็ร้องไห้ด้วยความเสียใจ เมื่ออัคนินทร์เห็นท่าทางของพิมพ์อักษราในตอนนี้เขาจึงนึกอยากจะแกล้งเธอ ก็ตอบดีๆแล้วว่าไม่ได้ทำอะไรคนตรงหน้าก็ทำท่าไม่เชื่อลูกเดียวอย่างนี้มันน่าจะแกล้งซะให้เข็ด คิดได้ดังนั้นแล้วชายหนุ่มจึงเริ่มเล่นละครตามแผนที่คิดไว้ "อยากรู้จริงๆเหรอ ว่าเมื่อคืนนี้พี่ทำอะไรน้องพิมพ์บ้าง" อัคนินทร์ถามออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่ฟังดูมั่นคง จริงจังยิ่งนัก "..." "ตกลงอยากหรือไม่อยากรู้" อัคนินทร์ถามย้ำเป็นครั้งที่ 2 เมื่อเห็นพิมพ์อักษรานั่งนิ่งไม่ยอมตับคำถามของเขา "นายเล่ามาให้หมดว่านายทำอะไรชั้น" พิมพ์อักษราตวัดสายตามองหน้าอัคนินทร์พร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่พยายามควบคุมให้นิ่งเรียบเช่นเดียวกับเขา "พี่ก็อุ้มน้องพิมพ์จากรถขึ้นมาในห้องนี้ พอมาถึงพี่ก็วางลงบนเตียง แต่พอพี่จะไปเอาผ้ามาเช็ดหน้า เช็ดตัวให้น้องพิมพ์ก็ดึงพี่ไว้ไม่ให้ไป แถมยังจูบพี่อีก พี่ก็เลย..." อัคนินทร์พูดเพียงแค่นั้นเพราะอยากจะดูปฎิกิริยาของพิมพ์อักษราว่าเธอจะทำอย่างไร "ไม่จริง ชั้นไม่มีทางเป็นฝ่ายจูบนายแน่ๆ ว่าแต่นายทำอะไรชั้น บอกมาเดี๋ยวนี้นะ นายทำอะไรชั้น" พิมพ์อักษราตวาดถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน ถึงแม้เธอจะจำอะไรไม่ได้ แต่เธอมั่นใจมันจะต้องมีมากกว่าแค่จูบกัน เพราะรอยที่ประทับตามลำตัวของเธอนั้นมันคงไม่ใช่แค่จูบแน่นอน "แล้วน้องพิมพ์คิดว่าเมื่อคืนนี้เราทำอะไรกันละ" อัคนินทร์ยังคงไม่เลิกแกล้ง "นายข่มขืนชั้น ไอ้บ้ากาม ไอ้ลามก ไอ้ทุเรศ ไอ้สวะสัง อุ๊บ" พิมพ์อักษรายังพ่นคำบริภาษออกไปไม่จบดีก็มีริมฝีปากหนาของคนตรงหน้าทาบทับลงมาเพื่อให้เธอหยุดพูด "o_O" พิมพ์อักษราได้แต่ยืนนิ่งด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้ "หยุดพูดซะที พี่ขอถามน้องพิมพ์หน่อยเถอะ น้องพิมพ์รู้สึกว่ามันมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมั้ยกับร่างกายของน้องพิมพ์" อัคนินทร์ถามพร้อมกับใช้สายตามองไปตามส่วนต่างๆของร่างกายพิมพ์อักษรา "..." "ไม่มีใช่มั้ย" อัคนินทร์ถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ "อืม" พิมพ์อักษราพยักหน้ารับ "พี่ก็บอกแล้วว่าพี่ไม่ได้ทำอะไรน้องพิมพ์ น้องพิมพ์ก็ไม่เชื่อ พี่ก็เลยแกล้งแหย่ไปอย่างนั้น เวลาน้องพิมพ์โกรธนี่ตลกดีนะ น่ารักดีเหมือนกัน" อัคนินทร์ไม่พูดเปล่าเขากลับคว้าเอาร่างบางของพิมพ์อักษราเข้ามาพร้อมกับหอมแก้มของพิมพ์อักษราอย่างรวดเร็วโดยที่เธอไม่ทันทักท้วงหรือห้ามปราม "ตาบ้า ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ ลามกได้ทุกชั่วลมหายใจเลยนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้" พิมพ์อักษราพูดไปก็พยายามดิ้นให้ตัวหลุดออกมาจากอ้อมแขนของอัคนินทร์ "ไม่ปล่อย" อัคนินทร์ตอบพร้อมกับเอานิ้วเรียวของเขาไล้ไปตามลำคอระหงส์ของหญิงสาว "คิก คิก คิก คิก" "น้องพิมพ์หัวเราะอะไร" อัคนินทร์ถามอย่างสงสัยเพราะเมื่อกี้แม่ตาแป๊วยังโวยวายๆอยู่เลยตอนนี้กลับมาหัวเราะคิกๆเสียอย่างนั้น "เอามือออกไปสิ เอามือออกจากคคอชั้นสิตาบ้า คิก คิก คิก" พิมพ์อักษราพูดไปก็พยายามเบี่ยงตัวเพื่อจะให้คอของเธอหลุดจากการคุกคามของนิ้วเขา "น้องพิมพ์บ้าจี้เหรอเนี่ย ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ เสร็จพี่ละ เมื่อกี้อยากจะว่าพี่ดีนัก เจอดีแน่" อัคนินทร์พูดไปก็ฌอานิ้วจิ้มไปตามส่วนต่างๆของหญิงสาวไปด้วย พิมพ์อักษราไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกแกล้งอยู่อย่างเดียวเธอจึงหันหน้ามาชนกับอัคนินทร์แล้วก็เริ่มจี้ไปตามส่วนต่างๆของชายหนุ่ม "ฮ่ะๆ น้องพิมพ์เล่นอะไรเนี่ย หยุดๆ พอแล้วๆ พอแล้วน้องพิมพ์" อัคนินทร์บอกให้พิมพ์อักษราหยุด เพราะเขาก็หัวเราะจนเหนื่อยแล้ว "ไม่หยุด ตาชั้นมั่งละ คิก คิก คิก" พิมพ์อักษราหัวเราะที่ตัวเองถูกจี้ไปด้วย พร้อมๆกับจี้อัคนินทร์ไปด้วย Give me something to believe in Cause I don't believe in you Anymore, Anymore ... (เสียงโทรศัพท์มือถือของอัคนินทร์) "หยุดก่อนน้องพิมพ์ เดี๋ยวพี่ไปรับโทรศัพท์ก่อน" อัคนินทร์บอกให้หญิงสาวเลิกจี้เอวเขาซะที "ไม่หยุด คิก คิก คิก" พิมพ์อักษราตอบไปพร้อมๆกับจี้ไปตามตัวของชสยหนุ่ม "ไม่หยุดงั้นเหรอ หึหึหึ" "ไม่หยุด ยังไงก็ไม่หยุด อิอิ" พิมพ์อักษราตอบพร้อมกับหัวเราะ "งั้นเจอดีแน่แม่ตาแป๊ว" "ไม่กลัว อิอิ" "แน่ใจ" อัคนินทร์ถามย้ำ "แน่เสียยิ่งกว่าแน่" พิมพ์อักษราจ้องหน้าเขาพร้อมกับยักคิ้วให้ "จะหยุดไม่หยุด" "ก็บอกแล้วว่าไม่" "1..." "คิก คิก คิก" "2..." "นับไปถึงล้านก็ไม่หยุด" พิมพ์อักษรายื่นหน้ามาพูดตรงหน้าอัคนินทร์พร้อมกับยักคิ้วใส่เขาอีกครั้ง "3... เห็นดีแน่ ตาแป๊ว" "ว้ายยยยยย" พิมพ์อักษราร้องด้วยความตกใจเพราะอยู่ดีๆอัคนินทร์ก็ทุ่มตัวเธอลงกับเตียงแล้วเขาก็ตามมาทาบทับไว้ "หุบปาก เลิกร้องซะที หนวกหู หูพี่จะบอดแล้ว" อัคนินทร์ก้มหน้าลงไปตวาดบอกกับพิมพ์อักษราพร้อมกับใช้มือซ้ายปิดปากเธอไว้ไม่ให้พูดหรือเปล่งเสียงไดๆออกมาก "ฮัลโหล" อัคนินทร์เอื้มมือไปรับโทรศัพท์ "ตื่นเช้าเหมือนกันนะคะที่รัก ว่าแต่ไฟร์ได้อ่านหนังสือพิมพ์หรือยัง ข่าวของคุณกับแม่นางแบบกิ๊กก๊อกนั่น" วรินทร์ธิราเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเหยียดๆ "กรี๊ดดดดด ตาบ้า ปล่อยชั้นนะ ลุกไปเลย" พิมพ์อักษราตะโกนออกมาเต็มเสียง "เสียงใครน่ะ" วรินทร์ธิราถามด้วยความสงสัยเพราะน้ำเสียงนี้ช่างคุ้นหูเธอเหลือเกิน "คิดว่าใครละ" อัคนินทร์แกล้งถามกลับไป ความจริงแล้วเขาปล่อยมือออกจากปากของพิมพ์อักษราก็เพราะต้องการให้วรินทร์ธิราได้ยินเสียงของพิมพ์อักษราเขาอยากจะรู้ว่าวรินทร์ธิราจะทำอย่างไร เกมส์ระหว่างเขากับเธอมันเริ่มจะเข้มข้นขึ้นแล้ว "นี่เอานังนางแบบนั่นมานอนด้วยใช่มั้ย" "..." "ตอบชั้นมาสิไฟร์ เธอเอานังนางแบบนั่นมานอนด้วยใช่มั้ย ไฟร์ ตอบชั้นมาเดี๋ยวนี้" วรินทร์ธิราถามด้วยน้ำเสียงคุ้มคลั่งดั่งจะคุมสติของตัวเองไม่อยู่ "ตาบ้านายลุกไปคุยโทรศัพท์ดีๆสี มานอนทับชั้นแบบนี้ทำไม" พิมพ์อักษราเริ่มบ่นเพราะตัวของอัคนินทร์นั้นก้ใหญ่แล้วยังมานอนทาบทับตัวเธอไว้แบบนี้อีก หนักจะแย่อยู่แล้ว "ไม่ลุก พี่จะนอนแบบนี้" อัคนินทร์ตอบพร้อมกับค่อยๆโน้มหน้าของเขาลงไปเพื่อจะจรดริมฝีปากลงกับปากของคนตาแป๊วที่กำลังนอนดิ้นด้วยความหงุดหงิด "อื้อออ..." เสียงครางดังออกมาจากปากอิ่มของคนตาแป๊วที่ขณะนี้เริ่มจะเคลิ้มไปกับการปลุกปั่นอารมณ์ของอัคนินทร์ "ไฟร์ เสียงอะไรน่ะ กลับมาพูดให้รู้เรื่องนะไฟร์ เสียงอะไร" วรินทร์ธิราตะโกนถามผ่านโทรศัพท์มือถือ "แล้วคิดว่าจะทำอะไรละ"อัคนินทร์ถอนริมฝีปากออกจากปากอิ่มแล้วกรอกเสียงตอบไป "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" วรินทร์ธิรา กรีดร้องด้วยความแค้นและโมโห "ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ย ชั้นได้ทำธุระต่อ" อัคนินทร์พูดจบก็ปิดโทรศัพท์ "..." พิมพ์อักษราได้แต่นอนนิ่งๆใต้ร่างหนาของอัคนินทร์ เธอสับสนกับสิ่งที่เขาทำเมื่อกี้ อยู่ดีๆเขาก็มาจูบเธอมาปลุกปั่นอารมร์ของเธอ แล้วอยู่ดีๆเขาก็หยุดการกระทำพวกนั้นหันไปคุยโทรศัพท์โดยที่ไม่สนใจเธอเลย "เป็นอะไร นอนนิ่งเชียว" อัคนินทร์ถามพร้อมกับเอาจมูกมาชนจมูกของพิมพ์อักษรา "..." พิมพพ์อักษราไม่ตอบแต่สะบัดหน้าไปมองทางอื่นแทน "งอนเหรอ" อัคนินทร์ถามยิ้มๆ น้ำเสียงของเขากลับมาขี้เล่นแบบเดิม ไม่ดูดุห้าม และโหดแบบเมื่อกี้ที่คุยโทรศัพท์ "ชิส์" "ถ้างอนเพราะเรื่องนั้น งั้นเรามาต่อกัน" อัคนินทร์พูดจบก็เอามือไปจับหน้าของพิมพ์อัการาให้หันมาทางตนเองแล้วก็จูบบนปากอิ่มมือของเขาก็รุกไปตามส่วนต่างๆของหญิงสาว "ไม่ๆ หยุดนะ หยุด" พิมพ์อักษราดิ้นรนแสดงอาการขัดขืน "ยอมพูดแล้วเหรอ คิดว่างอนเพราะทำค้างๆคาๆไว้ซะอีก" อัคนินทร์ยังคงไม่เลิกแหย่ "ตาบ้า ลามกจริงๆ นายคิดว่าคนทั่วโลกเค้าจะลามกคิดแต่แบบนายเหรอไงฮะ ชั้นนิ่งเพราะชั้น..." พิมพ์อักษราคิดเหตุผลไม่ออกเพราะจริงๆแล้วเธองอนเขาที่อยู่ดีๆมาทำให้เธอปั่นป่วน พอเธอพร้อมจะก้าวข้ามไปกับเขา เขากลับหยุดลงแล้วไม่สนใจเธอกลับไปคุยโทรศัพท์เสียอย่างนั้น "เพราะอะไร" อัคนินทร์ถามพร้อมกับจ้องพิมพ์อักษรา "จะเพราะอะไรก็ช่าง นายลงไปจากตัวชั้นได้แล้ว ตัวก็ใหญ่หนักอีกต่างหากมานอนทับชั้นอยู่ได้" พิมพ์อักษราสไม่รู้จะตอบอย่างไรจึงเสไปเรื่องอื่นแทน อีกอย่างหากเขาและเธอยังนอนอยู่แบบนี้มีหวังวันนี้เธอคงจะไม่รอด --------------------------------------------------------------------------------------------------------- ณ บ้านสัตยเวทิน เพราะรักจึงยอม ทุ่มเทชีวิตจิตใจ จะเสียอะไรก็ยอมได้ทุกอย่าง ... (เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือของ วินทุวาสินี) "ฮัลโหล" วินทุวาสินีรับสายด้วยน้ำเสียงน้ำเสียงงัวเงีย เพราะพึ่งตื่น "ตื่นหรือยังครับน้องว่าน" ภูวิชถามด้วยน้ำเสียงสดชื่น "ถ้าไม่ตื่นแล้วนายจะได้คุยกับชั้นมั้ย" วินทุวาสินีตอบกลับไปด้วยความหงุดหงิด เพราะเมื่อคืนนี้กว่าเธอจะกลับมาถึงบ้านก็ดึกแล้ว อีกอย่างมัวแต่รอโทรศัพท์จากอัคนินทร์ที่ว่าจะโทรมาส่งข่าวเรื่องความคืบหน้า แต่เขาไม่โทรมาจนเธอต้องโทรไปตามก็ปาเข้าไป ตี 2 จะตี 3 แล้วกว่าเธอจะหลับอีกละ นี่เธอพึ่งนอนไปได้ไม่กี่ชั่วโมงเองการนอนอันแสนสุขของเธอก็ถูกทำลายด้วยเสียงโทรศัพท์ของภูวิช แล้วจะไม่ให้เธอหงุดหงิดไอ้อย่างไร "..." "มีไรอีกมั้ย ถ้าไม่มีจะได้ไปนอนแล้ว ง่วง แค่นี้นะ หวัดดี" วินทุวาสินีเตรียมจะวางสาย "เดี๋ยวๆ อย่าพึ่งวางสิน้องว่าน" ภูวิชร้องห้ามเพราะกลัวว่าวินทุวาสินีจะวางสาย "งั้นมีอะไรก็รีบๆพูดมาสิ" วินทุวาสินีถามไปด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด "วันนี้ไปทานอาหารกลางวันและก็ดูหนังกับพี่นะ" "นี่คือคำชวน หรือคำสั่ง" วินทุวาสินีถามเพราะรูปประโยคที่ชายหนุ่มพูดออกมานั้นจะเป็นคำสั่งก็ไม่ใช่ คำชวนก็ไม่เชิง "คำขอร้อง" ภูวิชตอบไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง "แล้วถ้าไม่ไปละ" วินทุวาสินีลองถามหยั่งเชิง เธออยากจะรู้ว่าเขาจะชวนเธอไปทำไม แล้วทำไมถึงบอกว่าขอร้อง "พี่คงจะเสียใจมาก" ภูวิชตอบไปด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ "ทำไมต้องเสียใจ" "รู้อยู่แก่ใจยังจะมาถามอีก" "ไม่รู้" "แล้วจะไปมั้ย" "ไป" "งั้นเดี๋ยวพี่ไปรับนะ" อัคนินทร์บอกด้วยน้ำเสียงดีใจ เพราะในที่สุดวินทุวาสินีก็ตกลงที่จะไปทานอาหารและดูหนังกับเขา การที่จะฟื้นความสัมพันธ์ครั้งเก่ามันคงจะเริ่มง่ายขึ้นถ้าเธอยอมร่วมมือกับเขาแบบนี้ "ไม่เอา ขอนอนก่อน" วินทุวาสินีคุยโทรศัพท์ไปก็เอาหน้าซุกกับหมอน กับผ้าห่มไป "ขี้เซา ชอบงอแงเหมือนเดิมเลย ตกลง 11 โมง พี่จะไปหาที่บ้านเตรียมตัวให้พร้อมละ" ภูวิชพูดถึงนิสัยของพิมพ์อักษราที่เหมือนตอนเด็กๆและก็บอกเวลาที่จะไปรับพอพูดจบภูวิชก็วางสายไป "อ้าว บทจะวางก็วางซะงั้น" วินทุวาสินีได้แต่บ่นและส่ายหน้ากับโทรศัพท์ "กี่โมงแล้วหว่า หาววววว" วินทุวาสินีพูดลอยๆกับตัวเองแล้วก็หาวหวอดๆ แล้วก็หันไปมองนาฬิกาที่ตั้งอยู่หัวเตียงซึ่งขณะนี้เป็นเวลาเกือบๆ 8 โมงเช้า "ก็อีกแค่ 3 ชั่วโมงเองนะสิ โอ๊ยยย สรุปก็ต้องตื่นเลยสิเนี่ย ฮือออ เตียงจ๋า หมอนจ๋า ผ้าห่มอุ่นๆจ๋า ฮือออ มันเวรกรรมอะไรของชั้นเนี่ย ง่วงก็ง่วง ปากหนอปากไม่น่าไปรับปากเค้าเลย ฮือๆ" วินทุวาสินีนอนกลิ้งตัวไปก็รำพันไป --------------------------------------------------------------------------------------------------------- เดี๋ยวมาต่อนะคะ นี่ยังไม่ถึงครึ่งของครึ่งแรกเลยค่ะ อิอิ ตอนนี้ยาวววว เพราะมีเรื่องของทั้ง 2 คู่เลย อิอิ มาคุยกันก่อนค่ะผู้อ่านที่น่ารักทุกๆท่านนนนนน นิยายเรื่อง เพลิงแค้น...แสนรักจะเป็นเรื่องที่ 2 ที่แต่งนะคะ โดยจะแต่งสลับไปกับ Sweet Memory ค่ะ จากแต่ก่อนที่จะอัพทีละครึ่งแรก และครึ่งหลัง มาตอนนี้จะอัพแบบเดิมค่ะ แต่จะทยอยลง เช่นเอามาลงทีละ 20 - 30 เปอร์เซ็นของครึ่งแรกก่อนค่ะ โดยจะสลับกัน เช่นวันนี้อัพของเรื่อง Sweet Memory ไปแล้ว พรุ่งนี้ก็จะอัพ เพลิงแค้น...แสนรัก อ่าค่ะ เสร้จแล้วอัพวันจะไปอัพ Sweet Memory ให้หมดครึ่งแรก แล้ววันถัดมาจะไปอัพ เพลินแค้น...แสนรัก ให้ครบครึ่งแรกเช่นกันค่ะ จริงๆก็มีที่แต่งสต๊อกไว้แล้วนะคะ แต่ว่าอ่านทีก็จะเปลี่ยนทีอ่าค่ะ แบบเหมือนยิ่งเราอ่านหลายๆรอบเราจะยิ่งมีไอเดียออกมาเคี่ยวกรำให้เรื่องมันเข้มข้นน่าติดตามเข้าไปอีก เลยคิดว่าทยอยอัพไปทีละนิดๆดีกว่า จะขอดูกระแสของผู้อ่านด้วยค่ะ ว่าเป็นอย่างไร อิอิ (พูดซะเหมือนคนติดตามเยอะเลยเรา แง่ววว) เป็นอันเคลียร์นะคะ กับเรื่องวิธีการอัพอ่าค่ะ คืออาจจะมีช้ามั่งนิคิ เพราะว่าช่วงนี้ทำงานแล้ว แต่จะพยายามอัพไปเรื่อยๆค่ะ เรื่องละนิด เรื่องละหน่อย ทีนี้มาคุยถึงเรื่องตัวนิยายเรื่องใหม่นะคะ เพลิงแค้น...แสนรัก อ่านชื่อแล้วรู้สึกอย่างไรกันบ้างคะ Intro ความรักของเขาที่ให้แก่เธอนั้นเกิดขึ้นจากไฟแค้นที่เธอทำให้น้องสาวสุดรักของเขาตาย ความรักที่เธอมอบให้กับเขานั้นเปี่ยมล้นไปด้วยความรัก ความไว้ใจ และความเชื่อใจ บทสรุปความรักของเขาและเธอจะเป็นเช่นไรโปรดติดตาม ปล.รู้สึกวันนี้เพลงจะไม่ค่อยเข้าเลยวุ้ย แต่เพราะดีอ่าค่ะ อิอิ ไม่ว่ากันนะคะ   Create Date : 24 ตุลาคม 2550 44 comments Last Update : 21 พฤศจิกายน 2550 20:39:12 น. Counter : 858 Pageviews. Share Tweet

รู้สึกเหมือนโดนแกล้งให้รอเลยค่ะ หายไปหลายวันมาต่อให้นิดเดียวเอง น้องจ๊ะไม่สงสารคนติดนิยายเหรอคะ บ่นไปงั้นแหละ เผื่อตอนหน้าคุณน้องใจดีต่อให้จนเกือบจบ ว่าแล้วก็รอต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ   โดย: แฟนคลับ (aquelle ) 9 พฤศจิกายน 2550 22:01:54 น.

ยังติดตามผลงานอยุนะจ๊ะ ถึงแม้จะไม่ค่อยมีเวลาอ่าน ถ้าว่างเมื่อไหร่ก้อจะติดตามอ่านผลงานของคุณจ๊ะอยุน๊า นิยายของคุณจ๊ะช่วงนี้ชอบเปนพิเศษเลยค่ะ คิดว่าจะมีxyz ซ่ะล่ะ อิอิ คิดถึงคุณจ๊ะนะค่ะ ฝันดีค่ะ จุ๊บๆ   โดย: นู๋มิ้นท์ (minimintjung ) 9 พฤศจิกายน 2550 22:38:39 น.

ป่าวแกล้งน้า เหอะๆ แต่เนื้อเรื่องมันหลวมจริงๆง่ะ อ่านเองแล้วหงุดหงิด ทำไมเราเขียนห่วยแบบนี้ -*- ขออภัยด้วยเห้อ ยังไงจะลองรีไรท์ไอ้ที่แต่งๆไปแล้วเอาลงนะจ๊ะของแถมๆ แล้ววันนี้จะลงเรื่องใหม่ด้วย   โดย: จ๊ะจ๋า IP: 124.121.136.214 10 พฤศจิกายน 2550 8:18:51 น.

ยิ่งอ่านยิ่งมัน อิอิ   โดย: นู๋มิ้นท์ IP: 125.26.64.209 10 พฤศจิกายน 2550 15:54:03 น.

ตามมาแล้วน้า   โดย: soopara IP: 125.26.67.177 12 พฤศจิกายน 2550 12:41:43 น.

มาอัพเร็วๆน้า กำลังสนุกเชียว   โดย: drizzle rain 13 พฤศจิกายน 2550 10:53:05 น.

ช่วงนี้อัพช้านะคะ เพราะว่าติดงานอ่าค่ะ ช่วงนี้จะรับปริญญาของราชมงคล เลยต้องเตรียมงานพวกหอพักให้ผู้เช่าค่ะ ขออภัยเป็นอย่างมากที่ทำให้รอนานนะคะ _/l\\_ ปล.จะไม่ได้เล่นเนทตั้งแต่วันพรุ่งนี้ไปจนถึงวันอาทิตย์ค่ะเพราะต้องไปค้างที่คลอง6 ยังไงมีไรลีฟแมสเสจไว้ในนี้หรือจะหลังไมค์ก็ได้นะคะ   โดย: เจ้าต้อง_จ๊ะจ๋า IP: 124.121.142.185 14 พฤศจิกายน 2550 21:23:15 น.

คิดถึงจังค่ะ สบายดีนะค่ะ   โดย: นู๋มิ้นท์ (minimintjung ) 19 พฤศจิกายน 2550 23:31:24 น.

แวะมาทักทายจ้า สบายดีนะค่ะคุณจ๊ะ   โดย: นู๋มิ้นท์ IP: 125.24.58.228 25 พฤศจิกายน 2550 15:57:35 น.

โดย: นู๋มิ้นท์ IP: 125.24.212.58 27 พฤศจิกายน 2550 11:26:32 น.

ห ลั บ ฝั น ดี น ะ ค่ ะ ** .. ดู แ ล สุ ข ภ า พ ด้ ว ย ค่ ะ อ าก า ศ เ ย็ น ห่ ม ผ้ า ด้ ว ย น ะ ค่ ะ บ ล๊ อ ด น่ า รั ก ม า ก ๆ ค่ ะ เ ด่ ว จ ะ แ ว ะ ม า บ่ อ ย ๆ น ะ ค่ ะ บ๊ า ย บ า ย ย ^^ จุ๊ บ บ *   โดย: zeeD.mj 28 พฤศจิกายน 2550 23:18:20 น.

หวัดดีคุณจ๊ะ อากาศหนาวแร้วนะ ดูแรสุขภาพด้วยนะค่ะ คิดถึงเหมือนเดิมค่ะ จุ๊บๆ   โดย: นู๋มิ้นท์ (minimintjung ) 29 พฤศจิกายน 2550 23:05:43 น.

ไม่ได้อ่านนะ แต่จะมาบอกว่า เพลงนี้ฟังแล้วสนุกดีค่ะ   โดย: ลิเซิ่ล 1 ธันวาคม 2550 15:01:49 น.

อ่า อ่านไปได้ ตอนเดียวนะ นุ้งจ๊ะ เดียว ป้าดา มาอ่านต่อ นะ สนุก ค่ะ สู้ๆๆ นะอย่าเพิ่ง เหนื่อยนะ   โดย: ป้าดาจัง 3 ธันวาคม 2550 21:59:58 น.

มาแล้ว ทำไงอ่ะ   โดย: นักฆ่าสาวแห่งลุ่มน้ำมูล IP: 202.56.7.162 5 ธันวาคม 2550 16:47:46 น.

คิดถึงนะค่ะ สบายดีไหมเอ่ย   โดย: นู๋มิ้นท์ (minimintjung ) 13 ธันวาคม 2550 23:00:51 น.

คิดถึงคุณจ๊ะจังค่ะ ถึงไม่ได้คุยกานนานแต่ก้อยงคิดถึงอยุน๊า สบายดีน๊า ฝันดีค่ะ   โดย: นู๋มิ้นท์ (minimintjung ) 14 ธันวาคม 2550 22:25:19 น.

โดย: นู๋มิ้นท์ (minimintjung ) 31 ธันวาคม 2550 17:23:33 น.

แวะมาทักทายจ้า   โดย: aie_jung 16 มกราคม 2551 13:33:35 น.

สุขสมหวัง สุขภาพแข็งแรงครับ   โดย: zunzero 30 มกราคม 2551 0:12:04 น.

สุขสันต์วันเกิดครับ มีความสุขมากๆทุกๆวัน โรคภัยอย่าได้ แพ่วพาน การงานรุ่งโรจน์ ไม่เจ็บไม่จนครับ และเพื่อเป็นการเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิด ผมขอเชิญแวะเข้ามาที่ blog พอดีผมมี cocktail รอให้ดื่มอยู่ครับ และผมก็มีมุขเด็ดๆมาฝากครับ   โดย: veerar 30 มกราคม 2551 0:29:57 น.

แวะมาส่งความสุขก่อนเข้านอน สุขสันต์วันเกิดมาก ๆๆๆ   โดย: =Lord Gary= 30 มกราคม 2551 0:30:30 น.

แวะมา Say Happy Birthday!!!!! ครับและมีเค้กวันเกิดมาฝากด้วยครับ เอาไป 2 ก้อนเลยนะ และมาชวนไปเที่ยวหมู่บ้านอีสานในไร่จิม ทอมป์สันด้วยกันครับ Click ที่ภาพได้เลยนะ   โดย: มิสเตอร์ฮอง 30 มกราคม 2551 0:40:17 น.

มีความสุขมากๆนะค่ะ สุขภาพกายเเละใจเเข็งเเรงค่ะ glitter-graphics.com   โดย: รวิษฎา 30 มกราคม 2551 0:57:29 น.

สุขสันต์วันเกิดคะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: the river of Aquarius 30 มกราคม 2551 4:54:19 น.

โดย: หมูอ้วน (pigarea ) 30 มกราคม 2551 5:52:48 น.

โดย: mamminnie 30 มกราคม 2551 8:50:35 น.

สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ ^^   โดย: Charlotte Russe 30 มกราคม 2551 8:51:23 น.

::::::: H A P P Y :: B I R T H D A Y ::::::: ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ 30 มกราคม 2551 9:18:00 น.

โดย: ป้าตุ้ย (amornsri ) 30 มกราคม 2551 9:59:52 น.

happy birth day จ้า   โดย: หมีดำ&หมีขาว 30 มกราคม 2551 11:39:37 น.

สุขสันต์วันเกิดค่ะ   โดย: โสมรัศมี 30 มกราคม 2551 11:43:54 น.

มีความสุขมากๆ นะค่ะ   โดย: Tang_tpr 30 มกราคม 2551 13:10:48 น.

สุขสันต์วันเกิดนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆนะ แล้วก็ขอให้กิจการ internet มีแต่ความเจริญๆยิ่งๆขึ้นไปเงินทองไหลมาเทมานะคะ   โดย: Doo ค่ะ (AuntyDoo ) 30 มกราคม 2551 13:40:36 น.

มีความสุขมากๆ นะคะ More GRAPHICS...   โดย: กบูร 30 มกราคม 2551 13:55:12 น.

ป้าพานางฟ้ามาอวยพรวันเกิดนะคะ และสวัสดีปีใหม่ไทยและจีน๒๕๕๑นี้ด้วยค่ะ ขอให้พบแต่สิ่งดีๆ คนที่ดีมีจิตใจดี และเหตุการณ์ดีๆนะคะ หวังว่าคงจะไม่ช้าไปนะคะ ********* *****   โดย: ป้าหู้เองค่ะ (fifty-four ) 30 มกราคม 2551 14:28:40 น.

สุขสันต์วันเกิดค่ะ มีความสุขมากๆค่ะ   โดย: แม่น้องแปงแปง (แม่น้องแปงแปง ) 30 มกราคม 2551 15:24:46 น.

Happy Birthday นะค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ ปล. ตามมาเยี่ยมชมค่ะ   โดย: Takaw (Takaw ) 30 มกราคม 2551 20:35:42 น.

โดย: ส้มแช่อิ่ม 30 มกราคม 2551 22:28:51 น.

สุขใจในวันเกิดและตลอดปีนะคะ   โดย: โสดในซอย 30 มกราคม 2551 22:48:16 น.

HBD ขอให้ประสบความสำเร็จในทุกๆ ด้าน คุณพระคุ้มครอง มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: Joy*~Joystick~* 30 มกราคม 2551 23:52:40 น.

ว๊าวว วันนี้วันเกิดคนสวยค่ะ ขอให้น้องต้องมีความสุขมากๆนะคะ สวยวันสวยเเบบไม่ต้องคืน ไม่เจ็บไม่จน พระคุ้มครองนะคะ   โดย: มาดามอุ้ย 31 มกราคม 2551 3:02:19 น.

สวัดดีปีใหม่ไทย ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ ^^   โดย: น้องผิง 13 เมษายน 2551 22:17:31 น.

สุขสันต์วันเกิดนะค่ะ   โดย: My life in Japan. 15 เมษายน 2551 22:32:43 น.