|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เชียงใหม่หนาวแล้ว
อป.ก็ป่วยซะแล้ว...T^T
เมื่อวานอป.ล้มป่วยหนักค่ะ ไม่เคยป่วยขนาดนี้มานานแล้ว ปกติถึกทรหดชะมดเรียกแม่ แต่จู่ๆตอนกินข้าวเย็นกับน้องชาย(มิกกี้ขึ้นมาเที่ยวเชียงใหม่พอดี)ก็เกิดอาการหนาวสั่น ตอนนี้เชียงใหม่ก็เริ่มหนาวนะคะแต่ก็ไม่ถึงขนาดวินเทอร์เลิฟซองแม่คะนิ้งขาวโพลน (อืม...แต่อป.ก็เห็นนักท่องเที่ยวผู้หนึ่งใส่โค้ตเบอร์เบอรี่ที่สนามบินมาแล้ว - -) ไม่รู้ทำไมมันหนาวจนเจ็บกระดูกขึ้นมาเฉยเลย ว่าแล้วอป.ก็เริ่มนั่งสั่นที่โต๊ะกินข้าว
หนาวอ่ะ...งืออ...โคดหนาวเลย อป.สั่นแหง่กๆ ป้าโต๊ะข้างๆหันมามอง ท่าทางเหมือนอยากขอเลข อ๋าวอะไอ ไอ้เอ๋นอ๋าวเอย มิกกี้ก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป กฎเหล็กประจำตระกูล บนโต๊ะอาหารไม่มีคำว่าครอบครัว เมื่อมีก้ามปูอยู่ตรงหน้าถือว่าทุกคนเสมอภาค
หนาวว... เกิดมาไม่เคยหนาวขนาดนี้ นั่งรอจนมิกกี้กินเสร็จแล้วก็ขึ้นรถกลับบ้านด้วยกัน อป.ขดเป็นกิ้งกืออยู่บนรถจนทนไม่ไหวเลยบอกมิกกี้ให้พาไปโรงพยาบาล
...ถ้าคนเราเลือกป่วยได้ ดิชั้นจะไม่เลือกป่วยเอาตอนที่อยู่กับมิกกี้เด็ดขาด...เพราะว่ามิกกี้มันโรคจิตค่ะ! ใครเคยดูหนังที่ลีโอนาร์โด ดิคาปริโอเล่นเป็นเศรษฐีโรคจิตกลัวเชื้อโรคบ้าง ประมาณอย่างนั้นแต่คูณสิบเข้าไป... ถ้ารู้สึกเมารถตอนขึ้นดอยสุเทพมิกกี้จะคิดว่าตัวเองเป็น Altitude sickness และรีบหาห้องปรับความดันทันที
ว่าแล้วสองพี่น้องก็มาถึงโรงพยาบาล ไปถึงอป.ก็สั่นกระย่องกระแย่งเข้าไปทางประตูฉุกเฉินเพราะตอนดึกเค้าให้เข้าได้ประตูเดียว พยาบาลเดินมาถามอาการแล้วพาไปวัดความดัน วัดอุณหภูมิ ... ขณะนั้นมิกกี้ก็ยืนอยู่ตรงประตูทางเข้า ไม่ยอมนั่งเก้าอี้เพราะกลัวติดเชื้อโรค (ใครทราบว่าโรคอะไรติดกันทางตรูดผ่านกางเกงยีนส์ได้ช่วยหลังไมค์บอกด้วยค่ะ)
วัดอุณหภูมิออกมาได้ 37.9 พยาบาลบอกมีไข้นิดนึง ... แต่ทำไมมันสั่นทรมานจนปวดไปหมดทั้งตัวอย่างนี้
รอซักพักนึงคุณหมอก็ออกมาเรียกให้เข้าห้องตรวจ มิกกี้เดินตามมาติดๆด้วยสีหน้าไม่ไว้วางใจ กลัวพี่จะถูกรัฐบาลจับไปทดลองไวรัสรึไงฟระ
แล้วคุณหมอก็ตรวจอาการตามปกติเช่นเอาไม้กดลิ้น จับๆที่คอดูต่อมน้ำเหลือง(หรือต่อมอะไรซักอย่าง ดิชั้นรู้จักอะนาโตมี่แค่ต่อมที่จำเป็นอย่างเช่นต่อมเหงื่อหรือต่อมลูกหมากเท่านั้น)
หมอ: อาการเป็นยังไงบ้างครับ อป: รู้สึกหนาวสั่นแล้วก็เจ็บคอมากเลยค่ะ
หมอ: มีอาการไอมั๊ยครับ อป: (อยู่ในห้องมาสิบนาทีเห็นชั้นไอซักแอะแล้วยังเนี่ย*ยิ้มหวาน*) ไม่ค่ะ
หมอ: งั้นวัดอุณหภูมิอีกรอบนะครับ... ไข้ขึ้นมาเป็น 38.1 แล้วนะ มิกกี้: *คิดเสียงดังในใจแบบละครหลังข่าว* ซวยละ...เมื่อกี๊ตูนั่งรถหายใจอากาศมวลเดียวกับมันมา *เอามือจับหน้าผากวัดไข้ตัวเอง*
หมอ: ช่วงนี้ได้ไปเดินป่าหรือไปค้างในป่ามาบ้างรึเปล่าครับ อป: (ก้มมองดูบุคลิกลักษณะออร่าของตัวเอง...เดรสลูกไม้หลังการบินไทย สร้อยมุกระย้าแพล็ตตินั่ม ส้นสูงสามนิ้ว แต่งหน้าพร้อมขึ้นเวทีลิเก สเปรย์ผมต้านไต้ฝุ่น... *ยิ้มหวานกว่าเดิม*) เอิ่ม ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เดินป่าค่ะ
หมอ: มีอาการตกขาวมั๊ยครับ มิกกี้: *ทำเป็นไม่ได้ยิน ยืนแคะเล็บ* อป: (ตรูไข้ขึ้นจะตายอยู่แล้ววว เอายามา...ยา....ขอ..ยา.....*ยิ้มหวานชนะใจกรรมการทุกกองประกวด*) ไม่มีค่ะ
หมอ: คงจะเป็นไข้หรือคออักเสบ งั้นเดี๋ยวหมอฉีดยาให้เลยแล้วกัน มีประวัติแพ้ยามั๊ยครับ อป: ไม่มีค่ะ
หมอเดินออกจากห้อง มิกกี้กระซิบบอกว่า หลานของน้องเขยใครซักคนทางญาติฝ่ายพ่อเคยแพ้เพนนิซิลิน
จากนั้นป้าพยาบาลก็เอาถาดยาฉีดมาให้ พอป้าแว่บออกไปมิกกี้ก็หยิบถุงที่ซีลขวดยามาแอบดูว่ามีคำว่าเพนนิซิลินแปะไว้รึเปล่า - - ... ช่างเป็นการป่วยที่เหนื่อยยากลำบากอะไรเช่นนี้
ในที่สุดป้าพยาบาลก็ฉีดยาให้...พอมีตัวยาในกระแสเลือดซักพักก็หายหนาวสั่นค่ะ แต่ไข้ขึ้นสูงกว่าเดิมอีก... ระหว่างรอดูอาการมิกกี้ก็เอนเตอร์เทนด้วยการชี้ให้ดูร่องรอยต่างๆบนผ้าห่มโรงพยาบาลพร้อมกับสันนิษฐานว่าผ้าห่มผืนนั้นได้ผ่านสมรภูมิอะไรมาบ้าง...เออ..ขอบใจ...
กว่าจะกลับมาถึงบ้านได้ก็เมื่อยขาเพราะนั่งท่ากิ้งกือชันเข่ามาตลอดทาง อาบน้ำกินยาเสร็จก็นอนนไม่รู้เรื่อง มาตื่นเอาประมาณเกือบเที่ยงวันนี้เลยไม่ได้ไปทำงาน ถึงจะเจ็บคอ กลืนน้ำลายแต่ละครั้งเหมือนกลืนมีดโกนลงหลอดอาหาร แต่ก็แอบดีใจเล็กๆเหมือนตอนป่วยไม่ต้องไปโรงเรียน อยู่บ้านมีแต่คนเอาใจค่ะ โฮะๆๆ
มิน่า วันนี้อป.เลยผลุบๆโผล่ๆอยู่ตามบล็อกแก็ง ทวิตเตอร์ เฟซบุ๊ค เนื่องจากนอนเน่าอยู่บ้านนั่นเอง
ตอนนี้อาการดีขึ้นมากแล้วค่ะ ไม่ค่อยเจ็บคอแล้ว แต่คิดว่าจะทำตัวป่วยต่อไปจนถึงวันจันทร์ จุ๊ๆ อย่าบอกที่บ้านนะคะ
Create Date : 06 พฤศจิกายน 2552 |
|
19 comments |
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2552 21:27:03 น. |
Counter : 771 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: แพนด้ามหาภัย IP: 124.127.123.114 7 พฤศจิกายน 2552 0:01:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดช.หัวตะปู IP: 58.8.138.148 7 พฤศจิกายน 2552 13:14:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: fonkoon 8 พฤศจิกายน 2552 9:19:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: นัทธ์ 8 พฤศจิกายน 2552 20:58:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: อออ IP: 202.176.89.115 9 พฤศจิกายน 2552 16:35:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: มานีชูใจ 10 พฤศจิกายน 2552 12:46:55 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
forbidden fruit...
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
my love...
LATEST BLOG
is reading:
|
|
|
|
|
|
|