เห่ยเดี่ยวตะลุยกรุงโซล อป. (ตอน2)
อย่างที่เล่าไปคราวที่แล้วว่าทริปเที่ยวเกาหลีครั้งนี้ไม่ได้ชื่นชมศิลปวัฒนธรรมอะไรมาก เน้นการกินการช้อปปิ้งอย่างเดียวค่ะ(ช่างเป็นนักท่องเที่ยวที่แย่จริงๆ เฮ้ออ)
คราวนี้ก็ขอเอารูปมาแปะต่อ
ยังอยู่ที่เมียงดง เป็นแหล่งศูนย์รวมวัยรุ่นประมาณสยามสแควร์บ้านเรา อป.ทึกทักเอาเองนะคะ ดูจากปริมาณความหนาแน่นของเด็กแนวต่อพื้นที่หนึ่งตารางเมตร ย่านนี้มีร้านขายเครื่องสำอางเกาหลีเยอะมากกก(ลากกอ.ไก่ต่อไปได้สองบรรทัด) ลักษณะเด่นก็คือหน้าร้านจะมีอาหมวยตัวเล็กแต่เสียงดังปรอทแตกอยู่คนสองคนตะโกนเรียกลูกค้า เวลาเราเผลอก้าวเท้าเข้าไปในรัศมีวงโคจรของพวกเธอก็จะถูกยัดเยียดเอาตะกร้าใส่มือทันทีแล้วก็จะโดนต้อนให้เข้าร้าน เวลาโดนเข้าครั้งแรกก็ตกใจแทบจะส่งตะกร้าคืน แต่..อ๊ะๆ ประเดี๋ยวก่อน..พอเหลือบมองลงในตะกร้า โอ้วว มันมีของแถมใส่อยู่เพียบ!! บางร้านแถมเยอะมาก แถมกระทั่งแผ่นมาส์กพอกหน้าที่บ้านเราขายกันแผ่นเกือบครึ่งร้อยน่ะค่ะ ตอนนี้สติเลยถูกโอเวอร์ไรด์โดยกิเลส อป.ก้าวเท้าเข้าไปตามกระแสผลักของอาหมวยเชียร์..(ง่า..คล้ายเด็กเชียร์เบียร์ เรียกเชียร์อะไรดี) อาหมวยเชียร์ลิป(สติก)ละกัน ในร้านก็คนแน่นเอี๊ยด แต่ของเค้าเยอะและถูกจริง ติดอยู่นิดนึงทิ่สินค้าแทบไม่มีบรรยายสรรพคุณเป็นภาษาอังกฤษเล้ยย คุณย่าของอป.ไปซื้อกระดาษเช็ดเครื่องสำอางมา แต่อป.เห็นมันมีพิรุธเลยหยิบมาดูก่อน เห็นเขียนภาษาเกาหลี%&*#แล้วมีแปะเครื่องหมายการค้าเล็กจิ๋วอยู่ตรงมุมว่าkotex (o_0) โชคดีที่ไหวตัวทันนะเนี่ย
ที่นี่แปลกคือพูดภาษาอังกฤษแทบไม่ได้แต่พูดญี่ปุ่นหูดับตับไหม้ อป.ก็อาศัยช่องโหว่ทางภาษาเอาตัวรอดไปได้ ฟิ้วว แสดงว่านักท่องเที่ยวญี่ปุ่นคงเยอะมหาศาลเป็นประเทศเพื่อนบ้านกันด้วย จริงๆสองภาษานี่ไม่เหมือนกันเลยนะเนี่ย อ้อ..เครื่องสำอางยี่ห้อ Faceshop มีพรีเซ็นเตอร์เป็น Yong sama ด้วย ไปเกาะป้ายถ่ายรูปแล้วเลยรู้ว่าหน้าขาวกว่าเราอีก งือ เชิญไปแข่งกับเอ็ดเวิร์ด คัลเลนเถอะย่ะ ชะนียกธงขาว
นอกจากเมียงดง นักช้อปที่ไปเกาหลีก็ห้ามพลาดแหล่งช้อปปิ้งอีกที่คือทงแดมุนค่ะ (Dong Dae Mun ถ้าจำไม่ผิด) ที่นี่มีแพล็ตตินั่มติดๆกันประมาณสี่ห้าตึก เห็นครั้งแรกแทบจะหัวใจวาย สินค้าก็ดีไซน์ญี่ปุ่น(อินเทรนด์)คุณภาพเกาหลี(เมดอินโคเรียนี่คุณภาพดีกว่าของญี่ปุ่นนะ เพราะญี่ปุ่นเมดอินไชน่า)ตีราคาไทย(ถูกค่ะ ต่อได้ด้วย อ๊างง) มีตึกนึงเป็นตลาดผ้าทั้งตึก เป็นแดนสนธยาของคุณย่าอป. เดินหายเข้าไปในเมืองลับแลนึกว่าจะหลงทางกันซะแล้ว
คุณเจ๊ขายผ้า ใจดี ต่อราคาได้ตั้งเยอะ อป.ว่าจะซื้อผ้าไปตัดเสื้อคลุม บอกเจ๊ว่าขอสามหลา เจ๊มองดิชั้นหัวจรดเท้าเท้าจรดหัวแล้วส่ายหน้า บอกว่าสองหลาครึ่งก็พอแล้ว มีเศษผ้าเหลือด้วย ขอบใจนะเจ๊...
พูดถึงเรื่องความสูง ผู้หญิงเกาหลีนี่สูงเกินมาตรฐานเอเชียนะคะเท่าที่อป.สังเกตดู แถมขาสวยด้วยง่ะ คือช่วงขาเค้ายาวเหมือนฝรั่งเลย พิมพ์ไปกัดปากตัวเองไปกรอดๆ เก็บเงินได้ซักแสนชั้นจะไปต่อขาเมืองจีน
ต่อกันด้วยเรื่องอาหารการกิน เหล้าเกาหลีที่เรียกว่าโซจูก็มีหลายแบบค่ะ มีแบบใส่กล่องเจาะหลอดเหมือนนมกล่องบ้านเราด้วยอ่ะ อยากจะเหมามาซักโหลเดินดูดเหล้ากลางถนนเมืองไทยไม่มีใครรู้ โฮะๆๆๆ แต่ที่อป.ชอบคือเหล้าราสเบอร์รี่เรียกว่า บ็อค บุน จาค่ะ (เป็นภาษาเกาหลีคำแรกที่พูดได้ บ็อค บุน จา... จากนั้นก็อันยองฮาเซโย แล้วก็ซารังเฮโย แต่ได้ใช่ประโยชน์จริงแค่คำแรก) ในรูปคือแม่นางลำยองกอดไหบ็อคบุนจา
มีวันนึงอป.กับคุณย่าและคณะสว.ไปกินอาหารญี่ปุ่น โอ้วว ซูชิเค้าสดมาก กินไปจิบสาเกไป ซักพักก็รู้สึกเหมือนชั้นเมารึเปล่า... ทำไปซูชิมันขยับได้... ทุกคนก็งง ทั้งโต๊ะช่วยกันเพ่งพิจารณาซูชิ... ดึ้บ!! กรี๊ดดด เสียงซูชิขยับ ... มันยังไม่ตาย มันยังไม่ตาย!! เอาตะเกียบเขี่ยมันก็ดิ้นใหญ่เลย ขอบอกว่าเป็นภาพที่ทำลายความเจริญอาหารได้ชะงัด สุดท้ายต้องคีบเอาเจ้าตัวกระดึ้บไปแยกจานไว้แล้วเอาไปซ่อนหลังแจกันดอกไม้ (จริงๆอป.ว่ามันตายแล้วแต่เส้นประสาทอาจยังทำงานอยู่)
ที่นี่มีแฮมเบอร์เกอร์ร้าน Kraze Burger ค่ะ อร่อยมากเลย ไม่ทราบว่าเป็นของเกาหลีเองรึเปล่า ทริปนี้อป.กินสองรอบแน่ะ แฮมเบอร์เกอร์ก็ต้องคู่กับเบียร์เหมือนกาแฟกับคอฟฟี่เมต อิๆ นี่ก็เบียร์เกาหลีค่ะ ไม่ได้ดูวัฒนธรรม แต่ดิชั้นยังได้ดื่มวัฒนธรรมนะเคอะ แถมด้วยชาข้าวโพดอร่อยดี ชอบแพ็คเกจมาก อป.ตั้งชี่อว่ายี่ห้อ Birth of Teanus หวังว่ากินแล้วจะสวยผุดผ่อง (ไม่จริง พิสูจน์แล้ว)
จบทริปเพียงเท่านี้ สวัสดีค่ะ *ไหว้งามๆสี่ทิศ*
Create Date : 15 กรกฎาคม 2552 |
|
34 comments |
Last Update : 15 กรกฎาคม 2552 13:37:28 น. |
Counter : 4355 Pageviews. |
|
|
|
อ๊างงงงง อยากทานแฮมเบอร์เกอร์จัง อป. แปะรูปแฮมเบอร์เกอร์ด้วย ไม่สงสารคนที่ยังไม่ได้หม่ำข้าวเที่ยงเลย