ไดอารี่เด็กขี้ยา2

วันที่ 8 มี.ค 49
...............ทั้งชีวิตกรู เจอคนแบบนี้ไม่กี่คน ..... สิ่งที่กรูโหยหาอาจเป็นสิ่งที่แม่กรูเคยทำให้ก้ได้ ความเอาใจใส่ ความห่วงใย และความมีตัวตนอยู่ในสายตา นี่อาจเป็นสิ่งที่กรูต้องการก็ได้............. มันจะผิดมากมั๊ยวะ ถ้าสิ่งที่กรูโหยหาจะได้มาจากคนเพศเดียวกับกรู.............
........................................................................
.....บทนี้เองที่ทำให้ผมรู้ว่าจริงๆแล้วในใจของมันก็คงมีการขัดแย้งในความรู้สึกเรื่องเพศบ้างเหมือนกัน ไม่ใช่อยู่ดีๆจะมาเอาผมเป็นเมียอย่างไม่มีเหตุผล........ผมอ่านได หลายรอบ ผมเข้าใจมันมากขึ้น จึงไม่หลงเหลือความคลางแคลงใจอีกเลยว่าทำไมมันถึงมันถึงทำอย่างนั้น
จากคุณ : เซ็งเป็ด

กรูตัดสินใจเลยเอาไงเอากันกรูต้องเอาไอ่เด็กใหม่นี่มาเป็นคู่หุคู่ฮากรูให้ได้ เดินปรี่ไปหาพี่เต้ย ยังไม่ทันพูด พี่เต้ยบอกว่า กรูให้เด็กใหม่เมิงดูแลนะ สอนงานมันด้วย โห พี่เต้ย ได้ใจ เอาไปเลย 3ช๊อคเกอร์ (อะไรมันไม่รู้เหมือนกัน ช๊อกเกอร์) วันนี้ทั้งวัน มันเดินตามกรูต้อยๆเหมือนลูกหมาไซบีเรียน กรุไปไหนมันไปนั่น ดีว่ะ มีคนให้ดูแลก็ดีไปอีกแบบ (ก็กรูไม่รู้จะไปไหนนิ พี่โบ้เข้ากะบ่าย ไม่เจอกัน) แอบมองตามันหลายทีดูมันเศร้าๆยังไม่รู้ ว่าจะถามแต่ไม่กล้า เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยถาม มันต้องบอก เพราะข้าคืออาจารย์เมิง (เง้อออ ปัญญาอ่อน)

จากคุณ : เซ็งเป็ด

แล้วเมื่อวานตอนกลางคืน ไอ่ประสงค์โทรมาขอแลกกะ เลยบอกปัดไป ไม่อยากไปอยู่กะบ่าย ง่วงนอน อีกอย่างไม่มีใครดูแลเด็กใหม่ด้วย (โอ้ยยย ขอบใจเมิงวะ เป็นห่วงกรู) น้ำเสียงไอ่ประสงค์เหมือนจะโกรธ แต่ทำไงได้วะ แลกกับคนอื่นเอาแล้วกันนะ
.........ช่วงนี้ตื่นเช้าได้โดยเสียงนาฬิกาแค่กริ๊งเดียว กริ๊งเดียวจริงๆ ก็กระโดดลุกจากเตียงแล้ว ไม่เหมือนเมื่อก่อนกว่าจะลุก อีก 10 นาที 5 นาที นาทีเดียว ลุกขึ้นได้ก็ต้องตั้งหลักอีกสัก2-3 นาทีอีก กว่าจะได้ลุก แมร่ง แต่ตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกับกรูว่ะเนี๊ยะ กรูเปลี่ยนไป ฮ่าๆๆๆ กรูเปี๋ยนไป๋
ไปถึงออฟฟิส โดนพี่เต้ยด่า หาว่าร่าเริงเกินเหตุ อ้าวคนมีความสุขเดินร้องเพลงมันผิดด้วยเหรอ แปลกจริงๆ เจอเด็กใหม่นั่งตาลอยอยู่ เลยชวนไปกินข้าว.............................................

อันนี้ขอผมเล่าเองนะครับ......
"เฮ้ย เป็นไรหน้าตาหมองๆ" มันถามผมส่ายหัว
"มีอะไรบอกผมได้นะ" อืมผมพยักหน้า
สักพักมันถามอีก ถาม 3รอบได้มั้ง
"เป็นอะไรถามจริงๆ เป็นอย่างงี้ผม(ตอนนั้นยังพูดเพราะ)ก็พลอยทำงานไม่มีความสุขไปด้วย
ผมเลยตัดสินใจเล่าให้ฟังว่า
"พี่ผมเลิกกับแฟนมา ผมบอกเลิกเค้า เลยกลัวเค้าเสียใจ" ปล่าวหรอกจริงๆ โดนทิ้ง นอนไม่หลับมาหลายคืนตะหาก
"ทำไมอ่ะ" มันถาม
"ก็ไม่อยากเป็นตัวถ่วงเค้า เค้าได้ดี แต่ผมยังอยู่แค่ตรงนี้ หนักชีวิตเค้าเปล่าๆ" ผมว่าไปตามเรื่องตามราว
" อ่าวเหรอ อืม คุณแน่ใจแค่ไหนว่าสิ่งที่คุณครอบครองอยู่คือความรัก" เล่นเอาผมอึ้ง งงกับคำถาม
"บางทีมันแค่ความปราถนาดี หรือแค่ความเป็นห่วง หรือห่วงใย หรือบางทีแค่ความหลงชั่วขณะ" ผมนั่งฟังว่ามันจะจบยังไง
"การที่คุณปล่อยเค้าไปตามทางมันไม่ใช่ความรัก 100 เปอร์เซ็นต์หรอกเพราะคุณยังเศร้า ยังช้ำใจ มันคือความปราถนาดีที่เพื่อนรักมีให้กัน" จี๊ดเลยครับ ที่ผ่านมาผมกับแฟนผมคบมาจากการเป็นเพื่อน เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราเริ่มเป็นแฟนกันเมื่อไหร่
"ที่คุณเจ็บที่คุณช้ำอยู่ทุกวัน มันเกิดจากความหลง ความเคยชิน และอยากเป็นเจ้าของ ถ้าเมื่อไหร่คุณยอมปล่อยให้เค้าจากไปด้วยความปราถนาดี โดยปราศจากความรู้สึกหลง เคยชิน และอยากครอบครอง คุณจะไม่เศร้า และจะไม่เจ็บ นั่นแหละคือความรักในแบบทีสวยงาม"...............................................................................................ประโยคที่ผมเขียนอาจไม่ตรงตัวทุกคำที่มันพูด แต่ผมจำได้ว่าทำนองนี้แหละ เมื่อนึกขึ้นมาได้ ผมปริ่มๆจะร้อง รู้หรือปล่าวว่าความทรงจำบางอย่างถูกคุ้ยขึ้นมาพร้อมกับที่เพื่อนๆได้รับรู้นั่นแหละ ถ้าไม่ได้มานั่งพิมพ์ ผมก็คงลืมเลือนมันแล้วเช่นกัน (ปาดดดดดดน้ำตาซะ)
...........................................................................
(ของอ้อยต่อครับ)
กรูนั่งเทศน์น้องใหม่อยู่พักนึง เห็นมันนั่งเงียบ ไม่รู้ว่ามันเข้าใจรึปล่าว แต่ก็คงสักวันแหละที่มันจะเข้าใจ มันบอกกรูว่า พูดง่ายแต่ทำยาก ก็ถูกของมัน กรูทำได้แค่เพียงทฤษฎี แต่ปฏิบัติกรูไม่เคย.........ทฤษฎีแห่งความรัก (รูปเด็กยิ้มอีกแล้ว)

กลับมาจากห้องน้ำ มานั่งอ่านที่ตัวเองเขียนลงไปกับมืออีกรอบ ภาพต่างๆย้อนเขามาวูบวาบไปหมดเลย ภาพมันร้องไห้ตอนบวชมันทำให้ผมยิ่งร้าวหนักเข้าไปอีก ยิ่งอ่านที่คุณซันเขียน T_T ผมกลั้นไว้ไม่อยู่จริงๆ.................. มันไม่เป็นแค่ทฤษฏีแล้วหล่ะอ้อย เมิงได้ปฏิบัติแล้วหล่ะ แลtปฏิบัติได้ดีด้วย กรูให้เกรดเอ เมิงว่ะ เพื่อน
..........................................................................

ขอตัวแป๊บนะครับ มันบอกไม่ถูกแล้วตอนนี้ มันเป็นอีกแล้ว อารมณ์นั้น เขียนไม่ออกจริงครับ ขอไปทำอารมณ์ใหม่ก่อนนะครับ ฝืนๆตลกเดี๋ยวจะกลายเป็นไม่ตลก สัญญาขอซึมแป๊บเดียว แล้วผมจะกลับมาเหมือนเดิมครับ T_T


ไม่ได้ร้องไห้จั๊กหน่อย ที่เข้าห้องน้ำเพราะปวดฉี่ตะหาก ที่ปาดนี่ก็น้ำลายไหลอ่ะ ไม่ได้ร้องครับ ไม่มีแล้วน้ำตาอ่ะ ผมไม่ใช่ผู้ชายที่ร้องไห้เก่งนะ อย่างมากแค่ซึม ไม่ต้องห่วงครับ
........................................................................
วันที่ 6 มี.ค49
เมื่อวานกรูเทศน์ให้มันฟัง มาวันนี้มันยังหงอยเหมือนเดิม สรุปว่า มันคงไม่รู้เรื่อง อย่างว่า บทเรียนกรูมันล้ำลึกเกินกว่าปุถุชนธรรมดาจะเข้าถึง (ผมไม่ใช่พระแบบท่านนิ)
วันนี้ตื่นเช้าอีกเช่นเคย อากาศตอนเช้าบริสุทธิ์จริงๆ แวะซื้อน้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋ ได้มาอีกชุดใหญ่ น้องมุ้งลวดยิ้มให้ เลยยิ้มตอบไปทีนึงหวานๆ น้องมันบิดกะจะเอาให้แห้งทีเดียว อาแปะมองหน้ากรูใหญ่ 555 ขับรถมาจอดหน้าออฟฟิตเห็นไอ่หน้าอ่อนยืนดูดไวตามิลล์ท่าทางมันคงชอบกินน้ำเต้าหู้เหมือนกัน เลยเดินเข้าไปทักซะหน่อย มันยังคงทำหน้าแปลกๆเหมือนกรูมีนองอกที่หน้าผากยังงั้น แต่ช่างเหอะ ยังไม่ชิน อีกหน่อยชินแล้วจะติดใจ 555 บ้าไปแล้วกรู
................พี่เต้ยบอกว่า ให้อยู่กะดึกให้หน่อย ไม่มีคน เอาวะ ยอมๆแกช่วยกรูมาเยอะแล้ว พรุ่งนี้ก็หยุดซะด้วย นอนทั้งวัน เพราะหยุด ไม่นอนกินแ**กเหล้า ชีวิตลิขิตเองก็ได้วะ (อารมณ์ไหนเมิงเนี๊ยะ)
...........................................................................
ผมเลิกกับแฟนแล้ว แต่ยังคงกดเบอร์โทรออกเป็นบางครั้ง แต่เนื่องจากปิดเครื่องเลยไม่ได้คุยกันอีกเลย จริงๆบางวันยังลืมด้วยซ้ำว่าเราเลิกกันแล้ว ยังเผลอกด เห็นร้านปาท่องโก๋หน้ามาหลัยก็นึกถึงขึ้นมาทุกที
เค้าเคยถามผมว่า
"นี่ถั่ว (เค้าเรียกผมถั่วที่แปลว่านัท) ถั่วว่า....ไก่(แล้วกัน)อ้วนป่าว กินปาท่องโก๋ทุกวัน"
"โห ไม่อ้วนหรอก ต่อให้ไก่กินช้างทั้งตัวไก้ก็ไม่อ้วนหรอก สำหรับถั่วน่ะ"
"ถ้าไก่อ้วนแล้ว ถั่วบอกด้วยนะ ไก่จะได้เลิกกิน" แต่ผมก็ไม่เคยบอก ต่อให้อ้วนยังไงก็รักนิหน่า
...........เฮ้อออ ป่านนี้จะเป็นไงมั่งนะ ไก่ของถั่ว (ตลกว่ะ )


วันที่ 7 มี.ค 49
ตื่นขึ้นมาก่อนเสียงนาฬิกาจะปลุดซะอีก งงตัวเอง สงสัยวันนี้ฝนตกแน่ แวะซื้อน้ำเต้าหู้ 2ถุงพร้อมปาท่องโก๋ เอาไปฝากเด็กใหม่มัน มันคงชอบกิน
ไปถึงออฟฟิสก่อนเด็กใหม่ เลยเอาตั้งไว้ที่โต๊ะ โดนพี่เต้ยแซวนิดหน่อย ขึ้นไปเอาของเก็บในล๊อกเกอร์ ลงมาเจอมันนั่งอยู่ เลยบอกให้กินซะ มันก็ทำหน้างง แต่ก็กินอย่างว่าง่าย กินหมดด้วย 555
วันนี้ไปแต่งตัวในห้องน้ำ กำลังเอาเสื้อใส่กางเกงอยู่ ขอบกางเกงมาอยู่ยอดอก น้องใหม่มาเห็นหัวเราะใหญ่ บอกให้นุ่งอย่างนั้นแหละ น่ารักดี กรูก็ว่าเหรอ บ้าจี้ตามมัน มันหัวเราะน้ำตาเล็ด บอกว่าเหมือนสายัญว่ะ แมร่งสาดดดดดดด
กรูเอามือล้วงไปควานหาหวีในกระเป๋า นิ้วไปเกี่ยวเอาคัตเตอร์ที่ไอ่ประสงค์ยืมไป แมร่งไปยอมพับใบมีดนิ้วแหกเลยกรู..............เสือกร้องโอ้ยอีก อายน้องใหม่มัน มันถามว่าเป็นอะไร แล้วเดินมาดู งงเลยกรู ทำไมใจสั่นๆวะ มันถามว่าโดนอะไรบาดก่อนเอานิ้วรีดเลือด เจ็บแปลบ แต่ยอมไม่รู้ทำไม มันบอกเดี๋ยวมันไปเอาปาสเตอร์ห้องยามาให้ อืมมม อึ้งเลยกรู เกิดมาไม่เคยมีใครมาทำให้อย่างงี้ รู้สึกดีว่ะ มันบรรจงแปะปาสเตอร์ ก่อนจะเอานิ้วลูบนิ้วกรูเบาๆ เฮ้อ (เป็นรูปเด็กยิ้ม) .......ทำไมถึงดีกับกรูจังวะ
นอนดีกว่า ไม่อยากอาบน้ำเดี๋ยวปาสเตอร์หลุด
.................................................................

เหตุการณืนี้ผมลืมไปแล้ว เพราะที่ทำก็เป็นธรรมดา ผมก็ทำแบบนี้ให้เพื่อนคนอื่น เพื่อนบางคนผมยังทำมากกว่านี้เลย ผมชอบบริการคนไง แต่ผมไม่รู้ว่าที่ทำไปมันจะคิดอะไรไปมากกมาย และทำให้มันรู้สึกดีขนาดนี้ สิ่งที่ผมทำคือปกติที่ผมทำกับทุกคนเลยอ่ะ

วันที่ 8 มี.ค 49
วันนี้ซื้อน้ำเต้าหู้ไป แต่ลืมว่าวันนี้มันหยุด เลยกินเอง 2ถุง จุก พี่เต้ยบอกว่า ถ้าเหลือให้พี่ก็ได้............ได้ไงพี่ ของเค้ามีเจ้าของ 555
.........วันนี้ทำงานไม่หนุกเอาเลย ไม่รู้เป็นไง ไม่มีอะไรจะเขียน
...............ทั้งชีวิตกรู เจอคนแบบนี้ไม่กี่คน คนแรกแม่กรู แม่กรูชอบทำกับข้าวใส่ปิ่นโตแสตนเลสไปให้ รีดเสื้อให้กรู แม่เคยตีกรูครั้งเดียวตอนที่สอบตก
หลังจากนั้นกรูนึกไม่ออกว่ะ สิ่งที่กรูโหยหาอาจเป็นสิ่งที่แม่กรูเคยทำให้ก้ได้ ความเอาใจใส่ ความห่วงใย และความมีตัวตนอยู่ในสายตา นี่อาจเป็นสิ่งที่กรูต้องการก็ได้............. มันจะผิดมากมั๊ยวะ ถ้าสิ่งที่กรูโหยหาจะได้มาจากคนเพศเดียวกับกรู.............
........................................................................


.....บทนี้เองที่ทำให้ผมรู้ว่าจริงๆแล้วในใจของมันก็คงมีการขัดแย้งในความรู้สึกเรื่องเพศบ้างเหมือนกัน ไม่ใช่อยู่ดีๆจะมาเอาผมเป็นเมียอย่างไม่มีเหตุผล........ผมอ่านได หลายรอบ ผมเข้าใจมันมากขึ้น จึงไม่หลงเหลือความคลางแคลงใจอีกเลยว่าทำไมมันถึงมันถึงทำอย่างนั้น

จากคุณ : เซ็งเป็ด

Create Date : 23 กันยายน 2549		0 comments
Last Update : 23 กันยายน 2549 13:08:33 น.
Counter : 1666 Pageviews.
Share Tweet