Ep. 38 - 39
General & I 2017
ตอนที่ 38 - 39
(2 ตอนเมื่อคืน ดูเกือบหลับ ไม่มีวิตามินฟินไว้คอยหล่อเลี้ยงเลย ถ้าไม่ติดว่าคิดถึงเพื่อนๆ ที่รออ่านบล๊อกอยู่นะ เค้าจะข้าม ข้าม ข้าม ข้าม ข้าม แต่ฉากที่องค์หญิงปะชันกับผิงถิงก็พอทนดูได้ )
ปฏิบัติการเรียกวันวานยังหวานอยู่ของเฮ่อเซียยังคงดำเนินต่อไป...ผิงถิงต่อให้ข้าต้องรอเจ้า ห้าปี สิบปี ยี่สิบปี หรือ ห้าสิบปี ข้าก็จะรอให้เจ้าเปลี่ยนใจ...ผิงถิงบอกท่านควรรู้ว่าข้าเป็นภรรยาของคนอื่น และคนเดียวที่จะทำให้ข้ามีความสุขได้ก็คือสามีข้า ฉูเป๋ยเจีย... (เฮ่อเซียไม่สนใจ 555 เหมือนหูนายจะเลือกฟังแต่สิ่งที่อยากจะฟังเน้อะ หนู(ทำเป็น)ไม่รู้ตลอด)
ผิงถิงบอกข้ารู้ที่ท่านดูแลข้าอย่างดี เพื่อจะแสดงต่อหน้าองค์หญิงและขุนนางไป๋หลัน ว่าข้าคือคนที่สำคัญที่สุดของท่าน พวกเขาจะได้ไม่ทำอะไรข้าแต่สิ่งที่ท่านกำลังทำมันสร้างความลำบากให้ข้า....เฮ่อเซียบอกถ้าเจ้าเปลี่ยนใจกลับมาหาข้าตอนนี้ ข้าจะให้เจ้าทุกอย่างที่เจ้าต้องการ.........ผิงถิงขี่ม้ากลับ เฮ่อเซียสั่งให้ทหารขี่ตามไปดูแลและสั่งว่าห้ามให้ผิงถิงรู้เรื่องสงครามที่กำลังจะเกิดขึ้นว่ารบกับใคร ใครกล้าพูดโดนลงโทษ
จุ๋ยจวี้เห็นคนลำเลียงของออกไปมากมาย ก็สืบได้ความว่าเป็นข้าวของที่เตรียมให้ท่านแม่ทัพเฮ่อเซียไปออกรบ ...จุ๋ยจวี้เลยไปเล่าให้ผิงถิงฟัง ผิงถิงบอกนี่เป็นโอกาสอันดี เฮ่อเซียไม่อยู่ ต้องหาทางหนีออกไปให้ได้
อำมาตย์กุ่ยบอกองค์หญิงว่าเราควรจะส่งไป๋ผิงถิงให้ฉูเป๋ยเจียไป ขอให้ท่านเชื่อข้า ข้าเป็นที่ปรึกษาให้กับกษัตริย์ของไป๋หลันมาสามรุ่นแล้ว ท่านควรจะเชื่อฟังข้า....
ดูหน้าท่านอำมาตย์ก็คงจะรู้คำตอบขององค์หญิงเน้อะ.....องค์หญิงบอกหลังจากฮ่องเต้ไป๋หลันองค์ล่าสุดที่เพิ่งสวรรคตไปประเทศอื่นๆ ก็ต่างจ้องมองไป๋หลันของเราว่าเราอ่อนแอ สิ่งที่ดีที่สุดคือต้องมีเฮ่อเซียไว้ เขาเป็นแม่ทัพที่เก่งกาจ.... อำมาตย์กุ่ยเลยยิงคำถามเบาๆ องค์หญิงท่านรู้มั้ยเมื่อคืนท่านราชบุตรเขยเฮอ่เซียนอนที่ไหน........องค์หญิงหันมาค้อนบอกท่านกำลังล้ำเส้นนะ........
จุ๋ยจวี้ดีใจเฮ่อเซียไปออกรบ บอกพวกเราต้องใช้โอกาสนี้หนีให้ได้ ผิงถิงบอกต้องมีทหารคอยคุ้มกันอยู่มากแน่ๆ แต่ยังไงก็ตามถึงจะมีทหารยามเฝ้าพวกเราเยอะ พวกนั้นก็ห้ามองค์หญิงเหย้าเทียนไม่ให้มาหาข้าไม่ได้ เราต้องให้องค์หญิงช่วย......ผิงถิงให้จุ๋ยจวี้ไปหาแผนที่ของไป๋หลันมาให้ จุ๋ยจวี้นำมาให้แล้วผิงถิงเลยวางแผนว่าจะหนีไปหาหยางเฟิ้งที่ต้าเหลียง... แต่ก่อนไปข้าต้องเข้าต้าจิ้นก่อน ข้ายังไม่ได้ไหว้วิญญาณสามีข้าเลย ข้าต้องดื่มเหล้ากับเขาก่อน จุ๋ยจวี้เตือนประมาณว่าถ้าท่านเข้าต้าจิ้น ฮ่องเต้ต้าจิ้นต้องฆ่าท่านแน่ๆ เขาก็อยากให้ท่านตาย.....
ฉูเป๋ยเจียบอกมอหร่านถึงแผนการรบ ว่ายังไงก็ต้องโจมตีให้เร็วที่สุด เพราะถ้ายื้อศึกนานไปจะมีปัญหาเรื่องน้ำและเสบียงอาหาร (เรามาไกล)
มอหร่านรับคำสั่ง เดินออกมาได้หน่อย นึกได้.......ท่านแม่ทัพแล้วเราโจมตีอย่างรวดเร็ว แล้วพระชายาจะได้รับอันตรายมั้ย.......
เฮียกลุ้ม คิดถึงและเป็นห่วงคุณภรรยา..........
ออกรบก็พกขลุ่ย...เป่าบรรยายความคิดถึงซะหน่อย...
ทางนี้ไป๋ผิงถิงได้เหล้าจากจุ๋ยจวี้ (ไปเอาในครัวมา) จอกแรกไหว้แล้วราดลงบนพื้น ประหนึ่งว่าให้คุณสามีดื่ม (ทำไมถึงมั่นใจง่ายๆ ว่าเทพเจ้าแห่งสงครามอย่างฉูเป๋ยเจียตายแล้วอะ?? งงเหมือนกัน เราต้องมั่นใจในตัวสามีเราเน้อะ)
คุณสามีเป่าขลุ่ยไป คุณภรรยาดื่มเหล้าไป จุ๋ยจวี้บอกอย่าดื่มเยอะ จะกระทบถึงลูกในท้อง.. (เป็นลูกแม่ไป๋ต้องอดทนชิมิ)
จุ๋ยจวี้ก็ยังพยายามออกไปส่งข่าว หาทางหนีต่อไป แต่ก็ไม่สำเร็จ....ผิงถิงให้คนไปตักน้ำมาเติมไว้หลายๆ อ่าง (ตอนแรกก็งง ฉากนี้มีเพื่อ?? แล้วก็มาถึงบางอ้อ อ๋อ นางจะเรียกร้องความสนใจ ให้คนส่งข่าวถึงหูองค์หญิง )...ผิงถิงอธิบายดังๆ ให้คนได้ยินทั้งจวนว่า เฮ่อเซียไปออกรบครั้งนี้เสียเปรียบต้องที่แหล่งน้ำอยู่ไกลมาก แหล่งน้ำอยู่ทางฝั่งศัตรู ในระหว่างสงครามเป็นไปได้ว่าศัตรูจะต้องวางยาพิษในน้ำแน่นอน....ผิงถิงให้จุ๋ยจวี้ทำเสียงดังๆ ให้คนรู้ว่าตอนนี้เฮ่อเซียไม่อยู่ใครอยากจะทำอะไรก็ทำ ...
เฮียสั่งลุย....
ทหารเอาจดหมาย (ปลอม)ที่ดักจับได้จากทหารต้าจิ้นมาให้เฮ่อเซีย ข้อความประมาณว่าบอกให้แม่ทัพฉูเป๋ยเจียถอยทัพกลับต้าจิ้นก่อน ตอนนี้มีเหตุการณ์ในวัง .........(ทำไมเราถึงรู้ว่าปลอม???)
เฉลยตรงนี้ คนส่งสาสน์ถูกแย่งสาสน์ไป แต่ข้อความที่ฮ่องเต้ต้องการส่งถึงน้องชายคือสองคำ ........แกล้งแพ้.........สักมาบนหลังของเมสเซนเจอร์. (ฮ่องเต้ต้าจิ้นมีหมองมาคิดกลยุทธ์ให้แม่ทัพฉู?? จำเป็นมั้ยฉากนี้?)
ผลจากการประกาศให้คนรู้ว่าอยากมาทำอะไรก็ทำ... ก็มีนักฆ่ามาก่อน (เฉลยทีหลังนู้นว่าเป็นคนของอำมาตย์กุ่ย แต่เราแอบบอกไว้ก่อน)........แต่นักฆ่าถูกกับดักของผิงถิงกับจุ๋ยจวี้ขัดขวางและจับได้ซะก่อน....ผิงถิงต้องการให้องค์หญิงมาหาเลยฝากผ้าเช็ดหน้าลายปักพระอาทิตย์กับนกไปให้.... (ประมาณว่ามาหาข้าซิสามีท่านและไป๋หลันจะชนะศึก)
องค์หญิงได้ยินข่าวเรื่องผู้ร้ายเข้ามาทำร้ายผิงถิง จึงรีบมาดูผิงถิงอย่างเร็ว....สอบถามสารทุกข์สุกดิบ (แบบมีชั้นเชิง) กันไป องค์หญิงก็หยิบผ้าเช็ดหน้าปักขึ้นมา
ผิงถิงขอให้จุ้ยจวี้ออกไป องค์หญิงก็สั่งให้คนอื่นออกไป...ผิงถิงบอกข้ารักฉูเป๋ยเจียคนเดียวเท่านั้น และไม่เคยคิดจะมาแทรกกลางระหว่างองค์หญิงกับเฮ่อเซีย ...องค์หญิงบอกประมาณข้าก็ไม่อยากให้เจ้าเข้ามาตั้งแต่แรก ทำให้ข้ากับราชบุตรเขยต้องคิดแผนและมีเล่ห์เหลี่ยมต่อกัน....
...ผิงถิงบอกหัวใจข้ามอบให้ฉูเป๋ยเจียหมดคนเดียว ซึ่งข้าเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ ระหว่างองค์หญิงกับเฮ่อเซีย (ต่างคนต่างได้ผลประโยชน์ไม่ได้รักกันจริง)...ข้ารู้ไป๋หลันสำคัญต่อท่านมาก ข้ามีข้อเสนอที่ต้องการข้อแลกเปลี่ยน หากข้าบอกกลยุทธ์ที่ทำให้ไป๋หลันชนะศึกครั้งนี้ขอให้องค์หญิงปล่อยผิงถิงกับจุ๋ยจวี้ไป
องค์หญิงบอกโอเค ข้าสัญญา งั้นบอกข้ามากลยุทธ์ที่เจ้ามีคืออะไร ผิงถิงบอกให้ใช้ลมกับไฟ....พอผิงถิงอธิบายแผนเสร็จ องค์หญิงบอกผิงถิงว่ากลยุทธ์ของเจ้า เจ้ารู้มั้ยว่าข้าจะใช้กับใคร ..ตอนนี้ฉูเป๋ยเจียมาตั้งค่ายทหารอยู่ข้างนอก เขาคือฉูเป๋ยเจีย.....ผิงถิงตกใจ
ดูหน้าองค์หญิงเหย้าเทียน ....ยิ้มแบบสะใจนิ .... (นางร้ายนิ)
......................... องค์หญิง---อืมม ผิงถิง--- ท่านมีอะไรจะพูดหรือ องค์หญิง--- ใช่ แม่นางไป๋ ท่านไม่อยากรู้เหรอว่าใครนำทัพมารบกับไป๋หลันในครั้งนี้ ผิงถิง---สำหรับตัวข้า ข้าไม่ต้องการจะมีส่วนร่วมกับสงครามใดๆ ข้าไม่สนใจว่าใครจะนำทัพในครั้งนี้ ไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับข้าแล้ว ข้าแค่ปราถนาจะให้กลยุทธ์กับท่านเพื่อรักษาสัญญาที่ให้กับข้า ให้ข้าไป องค์หญิง---แล้วถ้าข้าจะบอกว่าคนที่นำทัพไม่ใช่คนอื่น แต่เป็น ฉูเป๋ยเจีย ผิงถิง---(ช๊อค)...ใครนะ องค์หญิง---องค์ชายเฉินเป๋ย ฉูเป๋ยเจีย เขาคือหัวใจของเจ้า เขาคือสามีของเจ้า เจ้าจำไม่ได้แล้วเหรอ ตอนนี้เขาอยู่ข้างนอกนั้น เขามารอรับเจ้ากลับบ้าน....อย่างไรก้อตามข้าขอให้พวกเจ้ามีเวลานั้น (ได้กลับบ้าน) ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ (ตายเพราะแผนเจ้าแน่ๆ) ........................
ผิงถิงทรุดบอกจุ๋ยจวี้ ข้าทำให้ฉูเป๋ยเจียตกอยู่ท่ามกลางอันตรายอีกแล้ว ข้าบอกวิธีฆ่าเขาให้ศัตรูเขาเอาไปใช้ ข้าสู้หน้าเขาไม่ได้อีกแล้ว (ละอายใจ)....ข้าควรเชื่อใจฉูเป๋ยเจียมากกว่านี้ ข้าควรจะอยู่รอเขา (รอยังไงโดนอุ้มมา) ...จุ้ยจวี้บอกข้าตัดสินใจติดตามท่านไปทุกหนทุกแห่ง ข้าจะช่วยท่านเลี้ยงลูก....ท่านต้องเป็นแม่ที่ประเสริฐที่สุดแน่ๆ....(แม่ทัพฉูก็เสียใจซิ คิดไรกันนิ) --------------- จุ้ยจวี้---พี่สาวไป๋ เกิดอะไรขึ้น ผิงถิง---เป็นเขา เขาไม่ตาย เป็นข้าที่เข้าใจผิด เป็นข้าที่ก่อปัญหาให้เขา ข้าควรจะเชื่อเขา ข้าควรรอเขากลับมา จุ๋ยจวี้--- พี่ชายเป๋ย เหรอ เขาไม่ได้...ตายเหรอ ผิงถิง---เข้ายังไม่ตาย เขามาที่นี่เพื่อข้า จุ๋ยจวี้---พี่ชายเป๋ยไม่ตาย นั่นเป็นข่าวดีสำหรับเราสองคน พวกพี่สามารถอยู่ด้วยกันได้อีกเหมือนเดิม พี่ชายยังไม่ตาย นั่นก็หมายความว่าท่านสามารถส่งจดหมายถึงเขาได้ ข้าจะไปเอากระดาษกับหมึกมาเดี๋ยวนี้ ผิงถิง----ข้าไม่สามารถพบเขาได้ ข้าสู้หน้าเขาไม่ได้ จุ๋ยจวี็---ทำไมล่ะ ท่านคงไม่คิดจะอยู่ที่นี่เป็นพระสนมของราชบุตรเขยหรอกนะ ท่านลืมพี่ชายเป๋ยเหรอ ท่านกำลังตั้งท้องลูกของพี่ชายอยู่นะ ผิงถิง---ไม่มีทางที่ข้าจะให้อภัยตัวเอง ข้าจะสู้หน้าเขาได้อย่างไร เขามาที่นี่เพื่อข้า เขาต้องมาทำศึกเพื่อข้า แล้วข้าล่ะ สิ่งที่ข้าทำลงไป คือให้กลยุทธ์ทำศึกกับองค์หญิงเหย้าเทียน เป๋ยเจียมาที่นี่เพราะข้า จุ๋ยจวี้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ตลอดเวลาข้าเป็นตัวอันตรายสำหรับเขา จุ๋ยจวี้---พี่สาว ท่านอย่าตำหนิตัวเอง พี่ชายเป๋ยเป็นคนฉลาดและเก่งมาก เฮ่อเซียไม่มีทางชนะศึกพี่ชายเป๋ยได้ ถ้าพี่ชายรู้ว่าท่านทำเพื่อความปลอดภัยของลูกในท้อง เขาต้องอภัย ท่านบอกว่าเขานำทหารมาต่อสู้ แสดงว่าเขาต้องสบายดีปลอดภัย เราต้องดีใจซิ เราควรต้องพยายามออกไปพบเขาให้ได้ พี่สาวเราต้องไม่โอ้เอ้ เราไม่รู้ว่าองค์หญิงเหย้าเทียนกับเฮ่อเซียจะทำอะไรกับเขา ผิงถิง---ไม่ ตราบใดที่ข้ายังอยู่ข้างกายเขา ข้าจะก่อผลเสียต่อเขา ทุกครั้งตลอดเวลาที่เขาลำบากมันเป็นเพราะข้าทั้งสิ้น เขาต้องพบปัญหาในทอ้งพระโรงต้าจิ้น ถูกปลดจากตำแหน่ง แล้วตอนนี้อีก เป็นเพราะข้าทุกที่ต้องนองเลือดอีกครั้ง มันเป็นเพราะข้า มันเป็นเพราะข้า จุ๋ยจวี้---ไม่ใช่หรอก ไม่ใช่ ผิงถิง---ข้าควรได้รับโทษตายเป็นพันๆ ครั้ง ทำให้คนเป็นล้านต้องตาย ข้ายังจะมีหน้าไปเจอเขาได้ไง (ผิงถิงปวดท้อง) จุ๋ยจวี้--- ท่านเป็นอะไร ให้ข้าตรวจชีพจรท่าน ......... อะฮาา ไม่มีอะไรคงเพราะท่านเครียด ท่านอย่าเครียดนะท่านรบกวนทารกในครรภ์ พี่ชายเป๋ยต้องการให้ท่านมีความสุข ดูซิตอนนี้เราถูกขังในนี้ก็นานแล้ว พี่ชายเป๋ยก็ปลอดภัย ถ้าท่านทำให้ลูกในท้องมีปัญหา ท่านจะตอบพี่ชายเป๋ยว่ายังไง ผิงถิง---ลูกยังไม่ทันเกิด ข้าก็สร้างปัญหาทำร้ายเขาซะละ ข้าจะเป็นแม่ได้อย่างไร จุ้ยจวี้--- พี่สาว ทำไมท่านพูดอย่างนั้น ในหัวใจของข้า ท่านจะต้องเป็นแม่ที่ประเสริฐที่สุดในโลก ท่านยอมลำบากมากมายเพื่อรักษาลูกไว้ ข้ามั่นใจว่าลูกท่านจะต้องมีชีวิตที่ดีในอนาคตมีความสุข ข้าเห็นความรักของท่านกับพี่ชายเป๋ยมานาน ...ตั้งแต่เหตุการณ์ที่เฮ่อเซียมาอุ้มท่านขึ้นรถม้า ข้าก็ตัดสินใจแล้วว่า ข้าจะติดตามดูแลท่านจนกว่าลูกท่านจะเกิด พี่สาวจุ๋ยจวี้ไม่ยอมแพ้ ท่านก็จะยอมแพ้ไม่ได้เหมือนกัน ไม่ต้องห่วง ทุกอย่างจะดีเอง (ซึ้งจุง) ผิงถิง---จุ๋ยจวี้ จุ๋ยจวี็ ..............................................................................
องค์หญิงยังคงคุยกับอำมาตย์กุ่ย อำมาตย์กุ่ยบอกถึงตอนนี้แล้วเราต้องฆ่าไป๋ผิงถิงซะ (ถ้าส่งตัวคืนตอนนี้ก็เท่ากับไป๋หลันยอมแพ้ ฆ่าซะเลย) .... องค์หญิงบอกจะฆ่าไป๋ผิงถิงได้ยังไง ไป๋หลันจะมีทั้งศึกนอกศึกใน ศึกในคือเฮ่อเซียต้องโกรธแค้นมาก ศึกนอกก็แม่ทัพฉูเป๋ยเจียแห่งต้าจิ้น พวกเรารับศึกไม่ไหวหรอก........
เพราะฉะนั้นไป๋ผิงถิงจะตายในไป๋หลันไม่ได้..........(น้านนนนมีนัยยะ แสดงว่าจะตามฆ่าที่หลัง?? คิดว่าใช่ ดูตานาง)....องค์หญิงบอกอำมาตย์กุ่ย ข้าจะแต่งไป๋ผิงถิงให้เป็นสนมของราชบุตรเขย...... (นางร้ายกาจ เอาตัวเองดูดีสุดๆ ในสายตาทุกคน)...ประกาศออกไปไป๋ผิงถิงเป็นสนมคนใหม่ของราชบุตรเขยเฮ่อเซียแห่งไป๋หลัน...
เจ้าบ่าวไม่อยู่ก็แต่งได้นะ (งง มะ? เดี๊ยนงง) ตงจั๋วดีใจประหนึ่งว่าแต่งเอง...
ดีใจ๊ ดีใจ... บทนี้ก็ความคิดเด็กเกิน โลกมันหมุนเวียนเปลี่ยนไปไกลแล้วตงจั๋ว
รถม้าไปรับเจ้าสาวมาถึงแล้ว ผิงถิงเดินเข้าบ้านมาอย่างช้า ช้า....
หน้าที่เอ็กตร้าละคร๊าฟฟฟ นิน นิน นิน นิน นินทา......ฮะอะไรนะ ก็สนมคนใหม่ของราชบุตรเขยก็คือชายาขององค์ชายเฉินเป๋ยแห่งต้าจิ้นนะซิ ...........
ข่าวมาถึงกองทหาร เฮ้ยย พวกเราจะเสี่ยงชีวิตไปสู้รบกับไป๋หลันเพื่อแย่งตัวพระชายากลับมาทำไม ชายาองค์ชายเราไปแต่งงานเป็นสนมคนอื่น ...เฮ้ยอย่าพูดแบบนี้ห้ามล่วงเกิน ...ก็ต่อยกันไปตามระเบียบ
เฮ่อเซีย โอ้ววววข่าวดีจริงๆ องค์หญิงแต่งผิงถิงให้เป็นนางสนมข้า แถมองค์หญิงยังคิดวิธีชนะศึกครีั้งนี้มาให้ข้าด้วย ฮ่าวววววววววววววววววว (สรุปนางองค์หญิงเอาหน้าเองหมดแผนนี้ข้าคิดเอง อุต๊ะ)
สภาพทหารต้าจิ้น ชกต่อยกัน....
เดือดร้อนแม่ทัพฉูต้องมาพูดให้ขวัญกำลังใจ ทหารบอกข้าจะสู้เพื่อท่านแม่ทัพฉู .... (ต้องมีฉากทุบถ้วย)
ชิมิ มีจริง จริง ผลิตเองทุบได้............... (ของไทยเราเด็ดสุดทุบหม้อข้าวหม้อแกง)
กลางคืนวันแต่งงาน จุ๋ยจวี้กับผิงถิงแพคของทุกอย่างเรียบร้อยกำลังจะหนีออกประตู เจอตงจั๋วซะก่อน ตงจั๋วบอก พี่สาวท่านจะไปไหน ข้าไม่เคยเห็นองค์ชายน้อยยิ้มอีกเลยตั้งแต่เกิดเรื่องกับจวนจิ้งอันหวาง ข้าเชื่อว่าพี่สาวจะนำรอยยิ้มเหล่านั้นกลับมาให้องค์ชายได้....ผิงถิงบอกตงจั๋ว เจ้าฆ่าข้าซะ ถ้าเจ้าไม่ฆ่าข้าก็จงปล่อยข้าไป.... (สงสารตงจั๋ว) ท่านพี่ไปเถอะ...
ชุดทหารไป๋หลันดูหนักเน้อะ----- เอาล่ะ ทิศทางลมดีแล้วจัดลอยประทีบให้ทัพข้าศึกหน่อย
ประทีบไฟทุกโคมลอยไปที่ตั้งค่ายทหารต้าจิ้น....
ยิงธนูตาม ไฟไหม้ค่ายทหารต้าจิ้นเพียบ แดงฉานดั่งซีจี......
ท่านแม่ทัพฉูบอกชิล ชิล ข้าคิดไว้ละว่าต้องมาแผนนี้แน่ๆ ปล่อยไหม้ไป
ลูกพี่ไม่ซีเรียส ผมก็ไม่ซีเรียสคร๊าฟฟฟฟ ..........
ตอนนี้ทหารไป๋หลันออกมารอบโจมตีเราชิมิ งั้นพวกเราไปบุกเมืองเลย ให้พวกนี้ชื่นชมผลงานกันตรงนี้ไปก่อน....
| Create Date : 27 มกราคม 2560 |
| Last Update : 27 มกราคม 2560 17:38:31 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 2279 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 149 คน [