ขอให้ความรักเป็นแรงจูงใจแต่ประการเดียวในการทำทุกสิ่ง...
Group Blog
 
All blogs
 
หลอก...ในฝัน

ห้องที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นเป็นห้องพักรับรองแขกในโรงเรียนแห่งนั้น มีคุณครูคนหนึ่งใช้เป็นห้องพักระหว่างที่ทำงานภายในโรงเรียน

คุณครูเค้าเล่าว่าหลังจากที่เดินทางมาถึงโรงเรียนและรายงานตัวกับ ผอ.เป็นที่เรียบร้อยแล้ว แม่บ้านก็จัดให้เข้าพักในห้องพักชั้นสามของตึกรับรองแขก มันเป็นห้องที่ค่อนข้างทึบและมีกลิ่นสาบเล็กน้อย แม่บ้านบอกว่าไม่ค่อยมีคนมาพัก เพิ่งมีคุณเป็นคนแรกที่เข้ามาพักในห้องนี้ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร ภายในห้องนั้นมีเตียง ตู้เสื้อผ้าและมีห้องน้ำในตัว

คืนแรก เนื่องจากว่าเดินทางมาเหนื่อยจึงหลับสนิท ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างเป็นปกติ

คืนที่สองก็ยังนอนหลับสบายเหมือนกับนอนอยู่บ้านของตัวเองไม่มีผิด

แต่พอคืนที่สาม.... รู้สึกว่าขณะนั้นจะเป็นเวลาประมาณเที่ยงคืน คุณครูเล่าว่ากำลังเคลิ้ม ๆ ใกล้จะหลับมิหลับแหล่อยู่แล้ว ก็ปรากฎว่าเห็นเด็กผู้ชายประมาณ 3 - 4 คนเข้ามาในห้อง ทั้ง ๆ ที่ครูก็คิดว่าล๊อกประตูห้องเรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังไม่คิดอะไร เพียงแต่ว่าไม่สามารถลุกขึ้นมาไล่เด็ก ๆ เหล่านั้นออกจากห้องได้

แล้วก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ปีนขึ้นมาบนเตียงที่คุณครูนอนอยู่ ขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวของคุณครู โดยที่คุณครูก็ยังไม่มีแรงปัดป้องอะไรทั้งนั้น เด็กคนนั้นดึงมือครูขึ้นแล้วพูดว่า "มาเล่นกัน..." และพยายามจะดึงคุณครูให้ลุก แต่คุณครูก็บอกว่า "ไม่เอา! จะนอนอย่ากวน" เด็กคนนั้นก็ไม่ยอม พยายามจะดึงคุณครูให้ลุกขึ้นมาเล่นกับตนเองให้ได้

คุณครูก็เลยโมโห ตะคอกออกไปว่า "ก็บอกว่าไม่เล่น ไม่เล่นไง เอ๊ะ! พูดไม่รู้เรื่องลูกใครเนี่ย" หลังจากนั้น เด็กคนนั้นก็ค่อย ๆ หันหน้าอีกด้านหนึ่งมาอย่างช้า ๆ พร้อมกับพูดว่า "ไม่เล่นใช่มั๊ย.." คุณพระช่วย! หน้าที่หันมามีแต่แผลเหวอะหวะ ลูกตาหลุดออกมาจากเบ้า....ห้อยร่องแร่ง น่าสยดสยองที่สุด คุณครูบอกว่าเด็กคนนั้นค่อย ๆ ก้มหน้าที่น่าเกลียดลงมาใกล้ ๆ ครูเรื่อย ๆ คุณครูตกใจมาก แต่ก็ยังมีสติ จึงหลับตาและพยายามสวดภาวนาขอให้พระช่วย ไม่นานก็สามารถขยับตัวได้ จึงรีบลุกขึ้นจากเตียงนอนและเดินดูรอบ ๆ ห้อง พลางเดินไปที่ประตูก็พบว่าห้องล๊อกอยู่และเด็ก ๆ เหล่านั้นก็หายไปแล้ว คุณครูนั่งขวัญผวาจนถึงเช้า....ด้วยกลัวว่าเด็กเหล่านั้นจะกลับมาอีก

ครั้นรุ่งเช้า...คุณครูรีบลงมาหาแม่บ้านพลางเล่าเรื่องให้ฟัง แม่บ้านก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเด็ก ๆ เหล่านั้นมาจากไหนและไม่ทราบว่ามีใครอีกมั๊ยที่พบเหตุการณ์แบบนี้


Create Date : 19 กรกฎาคม 2549
Last Update : 19 กรกฎาคม 2549 17:32:25 น. 6 comments
Counter : 347 Pageviews.

 
บอกไม่เล่น ยังจะแกล้งอีก ปัดโด่...


โดย: suparatta วันที่: 19 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:52:15 น.  

 
บรึ๋ย...ดีนะที่อ่านตอนกลางวัน....

เดี๋ยว บ่ายแก่ๆจะเข้ามาเม้นต์เพิ่มนะครับ


โดย: bite25 วันที่: 20 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:48:36 น.  

 
มาเยี่ยมอีกครั้งแล้วครับ สงสัยแล้วซิว่า หอพักนี่มันอยู่ที่หนายเนี่ย....


โดย: bite25 วันที่: 20 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:32:40 น.  

 
คุณธัญเรื่องlinkผมเขียนไว้ในห้องผูกสัมพันธ์ครับ ลองดูนะครับ มีปัยหาอะไรบอกกันได้ครับ


โดย: bite25 วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:12:55 น.  

 
เด็กผีจูออนอ๊ะเปล่า???


โดย: ดำรงเฮฮา วันที่: 25 กรกฎาคม 2549 เวลา:1:34:40 น.  

 
ขอบคุณทุกท่านนะคะ ที่เสียสละเวลาอ่านเรื่องราวของนักเขียนอ่อนหัด

ถ้าใครมีอะไรจะแนะนำก็ยินดีนะคะ

(อยากจะกระซิบบอกคุณไบ๊ท์ว่า เป็นหอพักที่ธัญอยู่ขณะนี้แหละค่ะ จุ๊ จุ๊ อย่าเอ็ดไปนะคะเดี๋ยวผีได้ยิน)


โดย: Thanvarath วันที่: 27 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:38:47 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ฉันจะจำเธอเป็นครั้งสุดท้าย
Location :
หนองคาย Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ใช้ชีวิตให้มีความสุขกับทุก ๆ วัน

Friends' blogs
[Add ฉันจะจำเธอเป็นครั้งสุดท้าย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.