สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ
Group Blog
 
All Blogs
 
"ศุภจี สุธรรมพันธุ์"ผู้หญิงของยักษ์สีฟ้า

"เราต่างมีแสงสว่างในตัวเอง" เป็นชื่อหนังสืออีกเล่มหนึ่งที่ฉันชอบมาก ถึงมากที่สุด

แสงสว่างในชีวิตคนเล็กๆ ที่ถ่ายทอดออกมาจากปลายปากกาของพี่หนึ่ง-วรพจน์ พันธุ์พงศ์ อ่ะนะ เรียกชื่อเล่นเหมือนรู้จักเป็นการส่วนตัว...ป่าวนะไม่รู้จักหรอก)

กับบางเรื่องในเล่มนี้ แม้จะรันทดท้อ และมีร่องรอยของความทุกข์เจือจางอยู่เกือบตลอดเรื่อง ไม่รู้ทำไม อ่านจบแล้วกลับมีความรู้สึกชุ่มชื่น

ชอบคำนิยามของถนนข้าวสารที่พี่หนึ่งบอกว่า คือถนนสายสั้นที่มีความฝันยาวที่สุดในโลก

หรือกับการตั้งข้อสังเกตุของที่ตั้งของศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย

ไม่ว่าศูนย์วัฒนธรรม หรือจูเลียน่า....โพไซดอน...เอ็มมานูเอล...ใครจะมาก่อนมาหลัง แต่น่าคิดว่า ทำไมบังเอิ๊ญบังเอิญมาตั้งอยู่บนถนนเส้นเดียวกันไปได้ ...วัฒนธรรม และนางงามในตู้กระจก...

ใครไม่เคยอ่าน แนะนำ เล่มนี้สุดยอด

หน้าปกชอบนะ ยังจำได้ติดตาม ปกขาวดำ...

อยากดูมะ...

นี่ไง


จริงๆ ที่จู่ๆ เขียนถึงเรื่องนี้ ไม่ได้มีแรงบันดาลใจมาจากหนังสือเล่มนี้ตรงๆ
แต่นึกถึง ทั้งในฐานะหนังสือเล่มโปรด และเพราะเพิ่งไปคุยกับคนๆ หนึ่งมา

พลัง และความมุ่งมั่นเหลือเฟือในตัวผู้หญิงคนหนึ่ง มีอะไรบางอย่างที่ทำให้นึกถึงหนังสือเล่มนี้ แม้ว่า แสงสว่างในตัวเธอจะเจิดจ้ามาก มาก

หลายวันก่อน ชื่อคุณแต๋ม-ศุภจี สุธรรมพันธ์ ปรากฎเป็นข่าวพาดหัวตัวไม้ในหนังสือพิมพ์ธุรกิจฉบับหนึ่งในฐานะตัวเต็ง "แคนดิเดต เอ็มดี"แบงก์ทหารไทย

เห็นข่าวนี้แล้วไม่แปลกใจ ในแง่ความสามารถ ไม่มีอะไรต้องสงสัย...

ตำแหน่งปัจจุบันของคุณแต๋ม-ศุภจี รองประธานกลุ่มธุรกิจทั่วไป "ไอบีเอ็ม อาเซียน"

ดูแลธุรกิจของไอบีเอ็มใน 10 ประเทศอาเซียน

เป็นคนไทยไม่กี่คนที่ก้าวขึ้นมาถึงระดับนี้

และเป็น "ผู้หญิง"

"หญิง-ชาย"อาจไม่ใช่เรื่องสำคัญ

ไม่ต่างนัก แต่ต้องยอมรับว่า ผู้ชายที่ก้าวขึ้นมาถึงระดับนี้ว่าน้อยแล้ว ผู้หญิงยิ่งน้อยกว่า

ก่อนหน้าที่จะก้าวขึ้นมาคุมตลาดอาเซียนของยักษ์สีฟ้า

คุณแต๋มก็เป็น"เอ็มดี"(หญิง)คนแรกของ "ไอบีเอ็ม ไทยแลนด์" ตอนก้าวขึ้นมารับตำแหน่งนี้ เมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นก็อายุ 30 เศษๆ

น้อยมั่ก...กับตำแหน่งเบอร์ 1

ไม่เก่งจริง ไม่แน่จริง คงไม่ได้ก้าวมาถึงวันนี้ได้หรอกเนอะ

คุณแต๋ม เป็นคนที่มีพลังเหลือเฟือ ใครได้มีโอกาสคุยด้วยจะไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมเธอถึงก้าวขึ้นมายืนในตำแหน่งนี้ได้

คนบางคนมีพลังเหลือเฟือจริงๆ ความกระตืนลือร้น และพลังบางอย่างยังส่งผลมาถึงคนรอบข้างได้อย่างไม่น่าเชื่อ

คนที่มีความเป็น"ลีดเดอร์ชิป"คงเป็นอย่างนี้เอง



กับตำแหน่ง (ว่าที่)เอ็มดีแบงก์ทหารไทย ไม่ธรรมดาเลย ก่อนหน้าโน้นคุณแต่มก็เคยถูกทาบทามให้สมัครเป็น เอ็มดี "ทีโอที"มาแล้วครั้งหนึ่ง

เธอไม่ได้ปฏิเสธข่าวครั้งกระโน้น แต่พูดพลางหัวเราะไปพลางว่า "ตอนนั้นอายุยังไม่ถึง"

กับแคนดิเดตเอ็มดี แบงก์ทหารไทย ก็ยังไม่ใช่

"ทำไมถึงปฏิเสธ?"ฉันไม่แน่ใจว่าคำถามนี้ ฉัน หรือพี่ๆ ที่นั่งในวงทานข้าวกลางวัน วันนั้นถามขึ้น

"ยังรัก และผูกพันกับไอบีเอ็ม ที่สำคัญยังอยากที่จะเป็นตัวอย่างให้กับน้องๆ ในไอบีเอ็ม เพราะหลังจากนั่งในตำแหน่งเอ็มดีไอบีเอ็ม ไทยแลนด์ ได้ 4 ปีครึ่งแล้วก็จะต้องไปทำงานในระดับอาเซียน"

...อาเซียน?...คนในไทยอาเซียน? (บอกไปแล้วว่า ปัจจุบันคุณแต๋มนั่งเป็นรองประธานกลุ่มธุรกิจทั่วไป ของไอบีเอ็มอาเซียน)

"อยากสร้างมาตรฐานใหม่ว่าหลังจากนั่งเป็นเอ็มดีแล้วยังมีเส้นทางที่จะเติบโตต่อไปได้ และอยากทำให้ดีเพื่อเป็นฐานให้กับคนไทย ให้ต่างชาติเห็นศักยภาพของคนไทย"

คนไทยที่ก้าวขึ้นมาถึงระดับนี้ได้ยังไม่มี....(น่าชื่นชมเนอะ)



"ในช่วงที่บ้านเรามีเหตุการณ์อย่างนี้ ในฐานะคนไทยก็ได้มีโอกาสอธิบายให้ต่างชาติเข้าใจ และมั่นใจกับเมืองไทยว่า ไม่มีอะไรรุนแรง เพราะต่างชาติดูจากข่าวแบบผิวเผินอาจจะรู้สึกไม่ดี"

หน้าที่ความรับผิดชอบทำให้คุณแต่มต้องเดินทางตลอดเวลา หลังไปประจำการอยู่ที่สิงคโปร์มานานถึง 9 เดือน แม้ตอนนี้จะมานั่งทำงานในเมืองไทยแล้ว แต่ก็ยังต้องเดินทางเสมอๆ

เรียกว่าใน 1 อาทิตย์ มีเวลาที่เมืองไทยแค่ 1-2 วันเท่านั้น

"ถ้าคนไม่ชอบเดินทางคงลำบากเหมือนกัน"เธอว่าอย่างนั้น พวกเราทั้งหมดที่นั่งฟังก็เห็นด้วย

อึ้ง ทึ่ง กับความสามารถ และพลังเหลือเฟือของคนไทยคนหนึ่ง และผู้หญิงคนหนึ่ง

ยังรู้สึกถึงแสงเจิดจ้าที่สว่างไสวนั้นได้อยู่เลย (ไม่ได้เว่อร์นะ)

คนบางคนมีพลังเหลือเฟือ ที่ส่งผ่านมาถึงคนอื่นได้อย่างไม่น่าเชื่อ

"เฮ้ย นี่เราจะมัวเอ้อระเหยอยู่อย่างนี้จริงๆ อ่ะ"ฉันถามตัวเองขึ้นมาแว๊บหนึ่ง เมื่อนึกถึงบทสนทนาในวันนั้น

เมื่อตัวอักษรตัวท้ายๆ บนบล็อกนี้จบลง ทุกอย่างคงกลับเข้าสู่โมดปกติ เหมือนที่เคยเป็นมา

เรามักปล่อยให้แสงสว่างในตัวของเราเองส่องแสงวับๆ แวมๆ แบบเดิมต่อไป

ไม่เจิดจ้า ร้อนแรง แต่อบอุ่น (นะ)






Create Date : 24 มิถุนายน 2551
Last Update : 25 มิถุนายน 2551 15:18:26 น. 4 comments
Counter : 1656 Pageviews.
Share

 
เรามักปล่อยให้แสงสว่างในตัวของเราเองส่องแสงวับๆ แวมๆ แบบเดิมต่อไป

ไม่เจิดจ้า ร้อนแรง แต่อบอุ่น


โดย: โสดในซอย วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:12:41:29 น.  

 
เอ แสงสว่างในตัวของเรา เป็นยังไงกันน้า...


โดย: BeCoffee วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:23:56:39 น.  

 
สู้ต่อไปไอ้มดแดง...


โดย: ... IP: 71.63.25.251 วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:10:23:56 น.  

 


วันทานาบาตะ
มีความสุขแล้วก็ไม่พลัดพรากจากรักนะคะ


ใหม่เองนะก็คิดว่าตัวเองพอจะมีแสงสว่างวับๆแวมๆกะเขาอยู่เหมือนกัน คือแสงเล้กๆที่ไม่มีใครมองเห็น มีตัวเองนี่ล่ะที่มองเห็นเอง 55 เพราะในส่วนลึกๆแล้วใหม่เองก็แอบหลงตัวเองบ้างนิดหน่อย ว่าเราก็เก่งเหมือนกันนะ ถึงจะไม่ได้ใหญ่โต แต่ก็ภูมิใจกะตัวเอง 55 ก็ยังคงส่องแสงวิบๆเล็กๆต่อปายยยย

อ้าว เกือบลืมพูดถึงหนังสือแนะ ก็น่าสนใจค่ะแต่คาดว่าคงไม่มีโอกาสได้อ่าน

รักษาสุขภาพนะคะ


โดย: - in the deepest mist - วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:02:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

cherydnk
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Friends' blogs
[Add cherydnk's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.