S e 7 e N ... i N T e R L u D E ...
Group Blog
 
All blogs
 
" ไอ้ขี้คุก !!! "

เคยผ่านช่วงชีวิตหลังลูกกรงมากันบ้างรึยังครับ ? มันเป็นสถานที่ ที่ซึ่งผมจำมันได้ดีเชียวล่ะ

นี่ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่อง ที่ครั้งหนึ่งในชีวิตผมเคยผ่านมันมา ... ย้อนอดีตวัยเปรี้ยวตรีนภาค 2 ของผม

ถ้าคำว่า “ไอ้ขี้คุก” คำๆ นี้คือคำที่คนส่วนใหญ่ใช้เรียกคนที่เคยผ่านการเข้าไปอยู่ในคุกมา ...

ครั้งต่อไปที่เจอผม จะเรียกผมว่า “ไอ้ขี้คุก” บ้างก็ไม่เป็นไรนะครับ

เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า ...

เวลาห้าทุ่มเศษๆ ของเมื่อคืนวันสงกรานต์ปีที่ผ่านมา ...

ด้วยความเส็งเคร็งของเรื่องบางเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ทำให้ผมตัดสินใจยืม Honda City อ้วนกลมของเพื่อนไปเมาที่ร้าน The Resort ที่แถวรัชดา ... อืม ... แพงสาดดดดด !!! ยังดีที่มีเพื่อนทำอยู่ที่ร้านราคาจึงค่อยน่านั่งได้ ...

ซวยโครตครั้งที่ 1 ก็มาเยือน โดนน้องๆ พนักงานรุมสาดน้ำกลางร้าน ... แสดดดดด !!! มือถือเปียกน้ำเลยป่วยหนัก ติดๆ ดับๆ จับมือใครดมก็ไม่ได้ (จะจับมือน้องๆ เค้ามาดมก็กลัวบรรดาสามีเค้าจะมาต่อยเอา)

หลังจากสูดดมกลิ่นสาวๆ ในร้านจนเต็มปอดทั้ง 2 ข้างแล้ว ตี 2 เศษๆ จึงเป็นเวลาที่งานเลี้ยงสมควรจะเลิกรา (ตามนโยบายรัฐฯ)

ผมขับรถกลับบ้าน กะจะเอารถไปคืนเพื่อนก่อนค่อยนั่งมอเตอร์ไซค์วินกลับบ้าน ...

เหตุการณ์มันก็น่าจะเป็นเช่นนั้น แต่คนแก่ๆ มักจะบอกว่า อนาคตมันเป็นเรื่องที่ไม่แน่นอน ... ขณะเลี้ยวรถผ่านผ่านหน้า โลตัส จากถนนพระราม 5 อุ๊ย !!! กรวยแดงๆ (กรุณาสะกดให้ถูกด้วยครับ) เรียงรายกันเกลื่อนถนน จนทำให้ผมอดนึกถึง ไฟแดงๆ บนรันเวย์เครื่องบินจากที่ดูในหนังไม่ได้ ...

ปรี๊ดดดดดดด !!! (เสียงนกหวีดดังยาวราวกลับว่ารถผมขนยาเสพติด) ผมชะลอรถลง

“มีอะไรเหรอครับคุณตำรวจ” ผมถามทั้งๆ ที่ในใจคิดว่า (ขยันหาตังค์จังนะครับ !!! แต่กลัวโดนวิสามัญเลยเงียบปากไว้ดีกว่า)

“ขอดูใบขับขี่หน่อยน้อง” เนื่องด้วยใบขับขี่ผมไปสิงสถิตย์อยู่ที่ สภ.อ. รัตนาธิเบศร์ มาชาติเศษๆ แล้วผมจึงเอาใบสั่งไปให้ดูแทน พร้อมข้อแก้ตัวว่า

"พอดีผมไปทำงานอยู่ต่างจังหวัดมา เพิ่งกลับมาเที่ยวสงกรานต์ที่กรุงเทพฯ กะว่าจะไปชำระค่าปรับก่อนกลับไปทำงานต่อน่ะครับ ..."

พี่เค้าไม่เห็นสิ่งผิดปรกติอื่นๆ หลังจากเดินวนรอบคัน ขอค้นรถ ขอค้นตัว (อยากจะถามว่า พี่เอาสิทธิอะไรมาค้นตัวในที่มืด แต่ไม่อยากให้เรื่องเลวร้ายไปกว่านี้เลยปล่อยให้ค้นไป อยากค้นอะไรพี่ค้นเลย !!!)

“น้องกินเหล้ามารึเปล่า ?” พี่เค้าถาม

“เปล่าครับ ... (เงียบไปสัก 5 วินาที) ... แต่ก็ ... มีบ้างแค่แก้ว สองแก้วเองครับ” ผมสารภาพ

“งั้นเดี๋ยวไปตรวจแอลกอฮอล์หน่อยนะ” พี่เค้าชวนไปตรวจลมหายใจเล่นๆ

“โหย ... พี่ครับ ... อีกกิโลเศษๆ ก็จะถึงบ้านผมแล้วล่ะครับพี่ ... เสียเวลาคุณพี่เปล่าๆ” ผมขอความเห็นใจ

“ไม่ได้ครับ ... เป็นหน้าที่ ...” พี่เค้าปฏิเสธ

ซวยโคตรครั้งที่ 2 ก็ค่อยๆ โผล่หน้ามาให้ผมมองเห็นรำไรๆ ...

ผลการตรวจแอลกอฮอล์เป็น 60 mg เกินกว่ามาตรฐานที่เค้าตั้งไว้ 10 mg เองง่ะ ...

“โถ่ ... พี่ครับ ... อีกนิดก็ถึงบ้านผมแล้ว และอีกอย่าง พี่ก็เห็นนี่ครับ ... ผมไม่ได้เมาจนขับรถไม่ไหว หรือขาดสติอะไรเลยนี่ครับ ...” ผมอ้อนวอนจนแทบจะลงไปกราบตรีนพี่เค้าแล้ว ...

คำตอบคือ ...

“ไม่ได้ครับ ... เป็นหน้าที่ !!!”

ไอ้กระผมก็จ๋อยแดกสิครับ ...

“เดี๋ยวน้องต้องไปโรงพักกับพี่นะ” พี่เค้าพูดง่ายอย่างกะจะพาผมไปซื้อสเลอปี้สักแก้ว

“แล้วผมต้องทำยังไงบ้างครับ ?” ถามทั้งๆ ที่พอจะรู้คำตอบอยู่แล้วว่าเรื่องนี้ต้องยาวแน่ๆ

“ไม่มีอะไรหรอกน้อง ... แค่อยู่ในห้องขัง รอจนกว่าศาลจะเปิดตอนเช้า ...” พี่เค้าตอบด้วยเสียงนิ่งและสงบ ... สยบการเคลื่อนไหวของผมซะอยู่หมัด !!!

…

พ่องดิ !!! เมาก็ไม่ได้เมา !!! บ้านก็อยู่แค่เอื้อม !!! “แค่อยู่ในคุกเองน้อง ...” เอาปากพูดรึเปล่าวะ !!! ชีวิตทั้งชีวิตเคยแต่ไปเยี่ยมลูกความที่คุก ต้องมาเข้าเองเลยเหรอวะนี่ !!!

การเจรจาต่อรองไม่เป็นผลสำเร็จ ... ผมต้องนั่งรถตำรวจไป สภ.อ.ปลายบาง

“พี่ครับ ... จริงๆ แล้วพี่ผมเองก็ไม่มีพฤติการณ์ว่าจะหนีนี่ครับ ... ไม่เห็นต้องให้ผมเข้าคุกเลยนี่ ผมรออยู่ในห้องร้อยเวรก็ได้นี่ครับ ...” อ้อนวอนสารพัด คำตอบที่ได้มีแค่

“ไม่ได้ครับ ... เป็นหน้าที่ ...” โอ๊วววว !!! ประเทศไทยมีตำรวจที่ตรงต่อหน้าที่ขนาดพี่ด้วยรึนี่ !!!

ขั้นตอนแรกก่อนถูกส่งเข้าห้องขัง ... พี่เค้าจะถามก่อนเลยว่า ... จะประกันตัวมั๊ย ? ถ้าประกันต้องวางเงิน 3 หมื่น หรือข้าราชการระดับ ซี 7 ขึ้นไป ... แต่ !!! ถึงประกันตัว น้องก็ต้องอยู่ที่นี่จนกว่าศาลจะเปิดตอน 9 โมงเช้า !!!

(ประกันก็ต้องอยู่ ... ไม่ประกันก็ต้องอยู่ !!! นี่รึระเบียบปฏิบัติของตำรวจไทย !!! ขัดกับรัฐธรรมนูญสิ้นดี)

ขั้นตอนต่อมา ... จะต้องถอดเข็มขัด หรือโลหะต่างๆ รวมทั้งมือถือให้พี่เค้าฝากไว้ก่อนเข้าไปในคุก แล้วพยายามอ้อนวอนขอโทรศัพท์ครั้งสุดท้ายก่อนเข้าคุก ... (ผมในตอนนั้นเสือกโทรฯ ไปหาคนที่ผมคิดว่าสำคัญที่สุด ... กี่ครั้งๆ ก็ไม่รับสาย เพราะอยู่กับคนอื่น เจ็บใจมากๆ ว่ะ)

ขั้นตอนสุดท้าย อันนี้สำคัญมากๆ ถึงมากที่สุด ... นั่งให้นิ่งที่สุด ... เงียบที่สุด ... ห้ามทำตัวเปรี้ยวตรีนโดยเด็ดขาด ... ห้ามรบกวนพี่ๆ ที่นั่งอยู่ก่อนอย่างเด็ดขาด ... ผมพยายามนั่งให้ชิดลูกกรงใกล้โต๊ะร้อยเวรให้มากที่สุด ... เก็บเสียงเผื่อตะโกนเรียกในกรณีฉุกเฉิน ... และไม่ลืมที่จะเก็บแรงเผื่อใช้ในกรณีฉุกเฉินกว่า !!! (เพื่อนร่วมคุกมี 8 คน ... 3 คนโดนเรื่องแอลกอฮอล์ 1 คนโดนเรื่องขับรถชนคน ส่วนที่เหลือโดนเรื่องทำร้ายร่างกาย !!!)

ไอ้ปอถูกส่งเข้าไปอยู่ในคุก ... รอเวลา 9 โมงเช้ากว่าศาลจะเปิด

1 ชั่วโมง ... นานอย่างกับ 1 วัน ... ร้อนก็ร้อน ... กลัวก็กลัว ... เจ็บใจก็เจ็บใจ ... แค้นก็แค้น ... หลากอารมณ์มาก นั่งทำหน้าบูดๆ เหมือนผ้าอนามัยใช้แล้วทิ้ง

กว่าจะผ่านคืนที่แย่ๆ อันยาวนานมาได้ ... สอนให้ผมเลิกทุ่มเทรึว่ายึดติดอะไรกับคนเพียงคนเดียว ... สอนให้รู้ว่าอิสรภาพมันดีจริงๆ นะ ถึงผมจะไม่ได้ใช้ 1-2-call ก็เหอะ ... ที่สำคัญ ... มันสอนให้ผมเข้าใจว่าไม่มีใครรักผมจริงนอกจากตัวเอง ...

1 คืนในคุก ... กลัวโน่น กลัวนี่ ไม่ได้นอนหรอกครับ ... กว่าจะถึง 9 โมงเช้า ออกมาพิมพ์ลายนิ้วมือส่งฟ้องฯ 3 ฉบับ ถ่ายรูปประกอบคำฟ้องฯ ... รับทรัพย์สินของตัวเองคืนแล้วขึ้นรถไปศาล

ระหว่างนี้ผมมีสิทธิได้ใช้โทรศัพท์อีกครั้ง ... ผมลองตัดสินใจโทรฯ หาเธอคนเดิมดูอีก โทรฯ เข้ามือถือเค้าก็ยังไม่รับ ... โทรฯ เข้าบ้าน ที่บ้านเค้าก็บอกว่าไปต่างจังหวัด (ความรู้สึกตอนนี้เกินบรรยายเลยว่ะ) เลยโทรฯ หาเพื่อนสนิทอีกคน แต่ก็ไม่รู้จะให้มันช่วยอะไร ... เลยเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ต้องเป็นห่วงเดี๋ยวก็คงเสร็จ ถึงจะมาหาก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่ดี

นึกว่าจะรอดจากคุกแล้ว ... ยัง !!! มันยังไม่จบ !!!

ไอ้ปอต้องเข้าไปนอนรอในคุกที่ศาล รอพิจารณาคดีอยู่อีกประมาณเกือบๆ 3 ชม. !!! แต่ละนาทีมันผ่านไปช้ามาก อย่างที่คุณไม่เคยรู้สึกเลยล่ะ .... ต้องอยู่ในกรงขังพร้อมกับนักโทษจากที่อื่นๆ ร่วม 30 กว่าคนที่เข้ามารอพิจารณาคดีในวันเดียวกันกับผม

เกือบๆ เที่ยงวัน ตำรวจก็เข้ามาเรียกให้เข้าแถว แล้วเดินขึ้นไปที่ห้องพิจารณาคดี (เมื่อก่อนเคยแต่เข้าไปแต่นั่งฟังเค้าไต่สวนมูลฟ้อง หรือพิจารณาคดีคนอื่นๆ เค้า ... ไม่คิดเลยว่าวันนี้ต้องมาเป็นจำเลยซะเอง ...)

ศาลถามว่าจำเลยจะยอมรับตามฟ้องรึไม่ ...

“ยอมค๊าบบบ” จะให้ผมพูดอะไรได้มากกว่านี้มั๊ยล่ะ !!!

ผมมีโทษจำคุก 1 เดือน และโทษปรับอีก 6000 บาท ... เนื่องจากจำเลยให้การรับสารภาพ ศาลลดโทษให้กึ่งหนึ่ง โทษจำคุกศาลสั่งรอลงอาญาไว้ 2 ปี โทษปรับ ศาลลดให้เหลือ 3000 บาท ... จำเลยมีสิทธิถูกจำคุกแทนค่าปรับ โดยคิดเป็นอัตราเปรียบเทียบวันละ 200 บาท (ใครจะยอมเข้าไปอยู่ในคุกอีกฟ่ะ !!!)

จ่ายเงินเสร็จ ... เดินออกจากศาล ... สูดอากาศ ...

อืม ... อิสรภาพนี่มันหอมดีจริงๆ นะ ...

ปล. มีพี่คนนึงในคุกเดียวกับผมรูปร่างสูงท้วมมากๆ หน้าตาเหมาะกับนักโทษข้อหาฆ่าคนตายมั่กๆ โดนข้อหาเดียวกับผมโดนมีแอลกอฮอล์อยู่ในร่างการ 53 mg !!! เกินมา 3 mg แล้วต้องมานอนคุก เป็นผมโดดชกตำรวจไปแล้ว !!!

ปล. เจอหน้าผมครั้งต่อไปกรุณาเรียกผมว่า “ไอ้ขี้คุก !!!” (เรียกดังๆ จะได้อารมณ์มาก !!!)




Create Date : 17 กันยายน 2548
Last Update : 27 กันยายน 2548 10:17:53 น. 20 comments
Counter : 667 Pageviews.

 
ไว้จะเรียกให้ฟังนะคะ...เบาๆ ก็พอม้างงงงงง


โดย: คริสตอลสีชมพู IP: 61.90.101.134 วันที่: 17 กันยายน 2548 เวลา:12:14:27 น.  

 
หวัดดีครับ..มาเยี่ยม ทักทายครับ..

"ไอ้ขี้คุก" 55555

เพื่อนผมก็โดน..เอาเข้าห้องขังด้วยข้อหาเดียวกับคุณน่ะแหละ..บริโภคแอลกอฮอล์...แล้ว "ทะลึ่งขับ"...โดนซ้า...

เสียค่าปรับไม่พอ..ยังขึ้นชื่อว่าเป็น "ไอ้ขี้คุก"..เหมือนคุณน่ะแหละ..

ป.ล.
1.เขียนได้...เปรี้ยวตรีนนนนนนนนน...มั่กๆ..ผมเห็นชื่อกระทู้แล้วก็เลย..เปรี้ยวตา...อยากอ่าน 555...เขียนหนุกดีครับ เดี๋ยวจะเวะมาอ่านบ่อยๆ..เขียนเรื่อยๆแล้วกันนะครับ

2.ว่าแต่ว่า..สภอ.ปลายบาง..นี่ท้องที่ บก.ภจว..ไหนครับ..


โดย: กุมภีน วันที่: 17 กันยายน 2548 เวลา:12:26:42 น.  

 
/\\
[]
[]

"ถนน. ตลิ่งชัน-สุพรรณบุรี ก่อนถึงบางใหญ่, บางบัวทองนิดเดียวเองครับ ... พื้นที่อยู่ในเขต จว.นนทบุรีครับ"



โดย: หนุ่ม No.7 วันที่: 17 กันยายน 2548 เวลา:12:35:21 น.  

 
ถ้าไม่อ่านให้จบอ่านแต่ห้วข้อ พี่ก็นึกว่าน้องติดคดีอุกฉกรรณ์หรือ ฉ้อโกงเงินโกงแชร์คนอื่นมานะนี่ดีที่อ่านหมดเลยเข้าใจ เสียใจด้วยแต่ก็ผ่านมาแล้ว ก็ต้องทำตามกฎเมาไม่ขับ ถ้าดื่มสุราเดี๋ยวนี้เค้าไม่ให้ขับรถสินะ จะได้เตือนคนที่บ้านอะนะ


โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 17 กันยายน 2548 เวลา:12:45:30 น.  

 
กลับจากสวนลุมคืนนี้ หลบกรวยแดงๆให้ดีๆนะครับ อิอิอิ




//shoebox.no-ip.biz




Pantip Basketball Association




ศุภชลาศัย (บาสเกตบอล/วอลเลย์บอล)


โดย: ithipong IP: 141.209.46.106 วันที่: 17 กันยายน 2548 เวลา:13:56:10 น.  

 
เป็นเรื่องหนึ่งที่กลัวชะมัด
เห็นทีต้องตีสนิท สน.รายทางรัชดาเอาไว้บ้าง


โดย: ชมทะเล วันที่: 17 กันยายน 2548 เวลา:14:20:01 น.  

 
เป็นประสบการณ์ที่ครั้งหนึ่งในชีวิตคนเราต้องประสบพบเจอกันมั่งแหล่ะ

อย่างว่า ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ แม้แต่ "ทนายติดคุก"

ปล. คืนนี้สะดวกจะไปนอนในคุกกันอีกซักคืนไหมล่ะเพื่อนยาก สวนลุมคืนนี้ คงมีอะไรดีๆ นะ แล้วเจอกัน


โดย: สมันน้อย เบอร์ 14 วันที่: 17 กันยายน 2548 เวลา:15:42:28 น.  

 
น่าเห็นใจนะครับผม ได้มาเจอตำรวจดีๆ เลยได้ประสบกรณ์ เป็นคนคุกไป .......


โดย: d_yong IP: 203.144.158.122 วันที่: 19 กันยายน 2548 เวลา:9:31:02 น.  

 
พี่เองนะจ้ะน้องปอ เข้ามาอ่านค่อนข้างบ่อยเหมือนกัน เจ้าโซเฟียฝากความคิดถึงด้วย อิ อิ ถึงพี่ชายอ่ะนะ ปอเขียนได้น่าอ่านเสมอไม่ว่าเรื่องไหน ๆ ลื่นไหลไปซะทุกเรื่อง ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ หน้าตาน่ารักยังไม่พอ สำนวนยังชวนให้หลงไหลแทบจะจำบ้านเลขที่ตัวเองไม่ถูก วุ้ย คนแก่เนี้ยไม่เจียมอ่ะ


โดย: ทองกวาวดาวกระจาย IP: 195.93.21.68 วันที่: 20 กันยายน 2548 เวลา:4:51:27 น.  

 
อะไร ๆ ก็เกิดขึ้นได้น้อออออ อืมมม...

แต่อ่านแล้วก็อนาถใจกะตำรวจไทยอ่าค่ะ บอกตรง ๆ เป็นคนที่ไม่ชอบตำรวจจราจรเอาซะเลยจริง ๆ บทจะเถรตรงก็เนี่ย ตรงซ้า... บทจะไถ ก็ไถซ้า... เซ็งค่ะ

ปล. อิอิ ได้ชิมรสชาติของคุกมาล่วยซะงั้น ... รสชาติของชีวิตค่ะ ;)


โดย: keigo IP: 203.144.210.68 วันที่: 20 กันยายน 2548 เวลา:9:45:10 น.  

 
เห็นชื่ออยู่ในห้องสวนลุมมานานเพิ่งเข้ามาเยี่ยมบล็อกคุณ
สำนวนกวนทีน น่ารักดีนะคะ


โดย: nicky nika วันที่: 21 กันยายน 2548 เวลา:11:19:04 น.  

 
เห็นชื่ออยู่ในห้องสวนลุมมานานเพิ่งเข้ามาเยี่ยมบล็อกคุณ
สำนวนกวนทีน น่ารักดีนะคะ
ยินดีที่รู้จักค่ะ "ไอ้ขี้คุก" อิอิ


โดย: nicky nika วันที่: 21 กันยายน 2548 เวลา:11:19:30 น.  

 
รสชาติชีวิตที่

The Resort นี่มัน...


โดย: พระจันทร์เพลิง วันที่: 21 กันยายน 2548 เวลา:14:24:18 น.  

 
รสชาติชีวิตที่

The Resort นี่มัน...


โดย: พระจันทร์เพลิง วันที่: 21 กันยายน 2548 เวลา:14:24:41 น.  

 


โดย: โสมรัศมี IP: 202.176.106.55 วันที่: 26 กันยายน 2548 เวลา:10:58:53 น.  

 
จะขำดีไหมเนี่ย
แต่ว่าเอาไปคุยได้เลยนะ ว่าเราเคยติดคุก (อาจจะ)ดูเท่ (ก็ได้)ดี


โดย: House Of FlyingBird (House Of FlyingBird ) วันที่: 28 กันยายน 2548 เวลา:11:53:20 น.  

 
อ่านไปขำไปตลกดีคะ ดูลำบากมากนะอยู่ในคุกนี่ แต่เราว่าดีนะคะ เพราะทำให้คนไม่กล้ากินเหล้าขับรถอีก

บางคนอาจคิดว่าเกินนิดเดียว ยังขับได้ไม่เห็นเป็นไรเลย

แต่เราอะ T-T เคยโดนคนขับรถชนคะ จนเดินไม่ได้เลย ต้องทำกายภาพบำบัดเป็นปีกว่าจะเดินได้

การที่ต้องนอนอยู่บนเตียงนาน ๆ มันเป็นอะไรที่ทรมานยิ่งกว่าติดคุกอีกนะ


โดย: กุยแก IP: 61.91.165.157 วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:4:24:20 น.  

 
ไอ่ขี้คุก!!


โดย: ป. ป้า เร้าทุกกระบวนท่า (-=.Gay-E-Cha.=- ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:12:22 น.  

 
อยากบอกว่า


กินเหล้าไม่ว่าจะมากน้อย ก็สมควรมีส่วนรับผิดชอบสังคมบ้าง ถ้าไม่เกิดอะไรขึ้น อย่างดีคุณก็บอกว่าซวยโครต ทั้งที่ปัญหามันเกิดที่ตัวคุณเอง เคยสำนึกบ้างไหม

แต่ถ้าเกิดพลั้งพลาดอะไรออกมา คนที่ซวยไม่ใช่คุณ แต่คือคู่กรณีที่น่าสงสาร

เพื่อนของเพื่อนเรา กินเหล้าแค่แก้วเดียว โดนตรวจด้วย ไม่ถึง40เองมั้ง สติอยู่ครบ แต่ขับต่อไปขึ้นสะพานเจอรถจอดเสียอยู่ เบรคช้ากว่าปกติหน่อยนึง ชนท้ายกะบะ คนบนรถกะบะที่เสีย ตกสะพานคอหักตาย2คน ไอ้ขี้เมานอนคุก1คืน กับรอลงอาญา2ปี และกวาดลานวัด มันคุ้มกับคนที่ตายมั๊ยน่ะ

สำนึกเป็นไหมคะ สาดดดดดด


โดย: ผ่านมาดู IP: 203.154.146.51 วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:03:52 น.  

 
แหะๆๆ หัวเราะแบบแห้งๆ

ครั้งหนึ่งในชีวิตคงพอแล้วนะคะ อย่าให้มีครั้งที่ สอง สาม สี่ นะ


โดย: --gIgEEg1g33-- IP: 202.7.190.131 วันที่: 6 กรกฎาคม 2549 เวลา:14:59:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หนุ่ม No.7
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add หนุ่ม No.7's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.